ใจใสหยุดหายใจหอบ มองซ้ายมองขวาหาพี่ชาย พี่ชายมักจะมารอรับเวลาเธอเลิกเรียนอยู่เสมอ
"ใจใสอยากเจอพี่ชาย" เด็กหญิงร้องไห้ ร่างกายเธอหนักอึ้ง บาดแผลที่แมวนั่นทำร้ายยังไม่หายสนิทดีเลย ถ้าใจใสออกจากโลกนี้ได้ ใจใสจะไปกอดพี่ชาย
บางทีพื้นที่นี้คงไม่จำเป็นต้องมีประตู มันอาจถูกขวางกั้นด้วยอะไรบางอย่างก็เป็นได้ ซึ่งนั่นไม่จำเป็นสำหรับเด็กหญิงไร้บาปอย่างเธอ เธอวิ่งข้ามประตูออกไปด้วยความมั่นใจและตั้งใจจริง
