ยินดีต้อนรับสู่หอสมุดเลือด : Play by Post Forum ที่ยั่งยืนที่สุดในประเทศไทย
0 Members and 5 Guests are viewing this topic.
"มีน่ะ เห็นอยู๋ตรงลู่วิ่ง พอเข้าไปจะปลอบ ร้องกริ๊ดจนสลบสงสัยกลัวเสียงระเบิดเลยเอาชุดผมห่อตัวไว้ไปแอบทีปลอดภัยพอกลับมาอีกทีก็ไม่เจอแล้วเป็นห่วงจริง ๆ ""คิดว่าเมงะเป็นเด็กผู้หญิงคนนั้นซะอีก""จ๊า ๆ ไม่ใช่แฟน ก็ได้ขอเป็นว่าที่ลกัน"
(เอริก้ามีรถไม่ใช่เหรอ)กลับถึงฐาน ทักทายทุกคน- ขอบคุณมาสแมนสำหรับการช่วยเหลือเด็กๆกลางกองไฟ- ขอบคุณจอมเวทฮาร์ทบีท ที่ช่วยรองรับเด็กๆ- ขอบคุณมาริโกะ สำหรับความแม่นยำในการยิง- ขอบคุณลูอิโกะ ถ้าไม่ได้เธอกับร่มวิเศษช่วยบังกระสุนต้องแย่แน่ๆ- ขอบคุณฮาโลวีนสำหรับ......อะไรสักอย่าง เสร็จแล้วถามเมงะว่าเป็นอะไรหรือเปล่า วันนี้ไม่เห็นเลยมาร่วมปฏิบัติภารกิจเลย ว่าแต่ อยากขอคุยด้วยเป็นการส่วนตัวได้ไหม
(ช่วยคน จนอดพอยท์เพราะมีแค่2คน)(ล่อ cp ล้อเล่นกับหัวใจคนคุม)
(หัวใจผมนี่ล่ะ หลบไม่พ้น 6ชม.เลยนา)-ถามมาสก์แมนว่างานจิตสาธารณะของฮีโร่มีอะไรบ้างแล้วจะทำ ทำได้ที่ไหนยังไง
"ก็ทำอยู่อย่างหาพวกนี่ไง"-ถามฮาร์ทบีทว่าพอรู้จักใครที่น่าชวนเข้าสมาคมบ้าง
(ถ้ามีฮีโร่มากขนาดนั้น เราคงสร้างกองทัพได้เลย น้องบอกพี่มาเลยดีกว่าว่าคนทั้งเมืองเป็นฮีโร่)เมื่อเข้าไปในห้อง Rescue man ก้เช็คให้แน่ใจว่าประตูปิดสนิท ไม่มีเสียงรอดไปด้านนอก จากนั้นคุยบางอย่างกับเมงะซุบซิบๆ (PM)
ถามฮาร์ทบีท ว่าเด็กสาวผมแดงชุด นร. เหมือนคุณหนูเจอได้ที่ไหน
(อ้าว ไม่ทันดูเลย PM ตอบไปซะละ เอาเถอะ ปล่อยให้ฮาโลลิแม้นแมนใช้ความฉลาดเดารูทไปดีก่า)
RescueMan จัดเต็ม(กลายเป็นช่วงมิติมืดไปแล้ว)
ห้องโถงรับแขก
Author
Topic: chapter 12 วินาศกรรมกลางเมือง (Read 69678 times)
