หมอดูชรานิ่งเงียบ มุมปากคล้ายจะอมยิ้มไม่หุบเช่นปกติแต่ดูไม่ออกว่าเธอยิ้มด้วยความรู้สึกใด
นานสองนานเธอก็พูดขึ้น
"ข้ากลับไปที่นั่นเมื่อสี่สิบห้าปีก่อน" Hemus ล้วงๆเอาอุปกรณ์บางอย่างออกมาเป่า อ้อ นกหวีดนี่เอง
"หมอนั่นตายแล้ว ก็ตามอายุขัยของมนุษย์ ไม่ได้ตรอมใ... จ แค่ก แค่ ก แค่ก อ่อกแอ่ก"
ดื่มยาแก้ไอแล้วก็มีคนวิ่งมา Hemus ส่งเงินให้แล้วหันมาบอก Farah "ไปกันไหมท่านอัศวินมังกร"
ครึ่งวันต่อมาหลังโดยสารมังกรบินทะยานตัดเมฆาจนมาถึง Fatimah เมืองหลวง
Fatimahเดิมทีอาณาจักร Fatimah มีศูนย์กลางอยู่ที่แคว้น Faris ก่อนจะมีการย้ายเมืองหลวงไปยังแคว้น Fatih และเปลี่ยนชื่อแคว้นเป็น Fatimah ซึ่งก็คือที่นี่
Fatimah เป็นแคว้นที่ตั้งของเมืองหลวงแห่งอาณาจักร Fatimah ด้วยความที่เป็นส่วนกลางที่ได้รับบรรณาการมากมายจากทุกแคว้นยังผลให้ Fatimah เป็นแคว้นร่ำรวยที่สุด
ซึ่งมันคือภาพลวงตา เพราะสิ่งที่ได้มาไม่ใช่สิ่งที่ตนเองสร้างมันมาได้
ดีจังนะ นี่คือแท็กซี่ของยุคนี้ แค่มีเงินก็บินข้ามแคว้นได้Farah แบก Hemus มาหยุดที่หน้าบ้านหลังหนึ่งที่เป็นบ้านของช่างฝีมือกลไกประดิษฐ์และร้านเล็กๆ
Farah อยากวางเธอลงไวๆเพราะหน้าอกเธอทิ่มหลังเขา ครู่เดียวก็มีคนเปิดออกมาพร้อมป้ายเปิดร้านราวกับเวลาได้ถูกกะมาอย่างพอดิบพอดี เธอเป็นหญิงสาวที่ทำหน้างง
"ข้าเป็นสหายของปู่เจ้า เฮมุส"
พอได้ยินชื่อเธอก็คลี่ยิ้ม ชี้นิ้ว สะกดชื่อซ้ำ "Hemus นักพยากรณ์"
Farah อุ้ม Hemus ไปนั่งบนเก้าอี้ในบ้านที่ค่อนข้างรกเพราะสิ่งประดิษฐ์มากมายก่ายกอง เธอคนนี้เป็นหลานของมานาห์ แม่ของเธอเสียชีวิตไปแล้ว
ขณะที่ Farah มองดูภายในบ้าน จ้องมองกรอบรูป หญิงสาวก็วิ่งเข้าไปในห้องหนึ่ง ลากเอาของบางอย่างออกมา มันเป็นลังขนาดกลาง
ในลังมีของที่แปลกตา Farah เล็กน้อย มันคือขาเทียม 2 ข้าง ที่ยาวเลยเข่าขึ้นไป ใช่แน่ มันมีขนาดพอดีกับขาที่ขาดไปของ Hemus
และในลังยังมีจดหมายหนึ่งฉบับที่เขียนถึง Hemus ซึ่งถูกค้นเจอเมื่อสิบกว่าปีก่อน ใจความว่า มานาห์รู้สึกผิดที่กล่าวโทษ Hemus ทั้งที่พวกเราเองก็สูญเสีย เขาไม่น่าทำอย่างนั้น
เขาอยากจะชดเชยและทำอะไรให้กับสหายคนสำคัญ แต่ช่วงชีวิตของเขาก็ทำได้แค่เขียนแปลนเอาไว้ (เหตุการณ์เมื่อ 70 ปีก่อน วิทยาการยังไม่พอเพียงจะสร้างขาเทียมที่ตอบสนองได้ดุจขาจริง)
แปลนนั้นถูกเก็บเอาไว้ และตกมาถึงหลานสาวของเขาที่เป็นนักประดิษฐ์ และเธอมีฝีมือสูงพอที่จะสร้างของที่ปู่เธอวาดฝันเอาไว้
เมื่อรู้ดังนั้นหยาดน้ำตาก็ไหลรินอาบสองแก้มของ Hemus แต่เธอพยายามเช็ดมันและไม่ยอมร้องไห้ออกมา
