หน่วยรบพิเศษอาจจะมีฝีมือและยุทธวิธีที่ดีกว่ากลุ่มเด็กนักเรียน ซึ่งนั่นหมายถึงพวกเขาได้ตระเตรียมยุทธวิธีอย่างละเอียดรอบคอบด้วยการคำนวณตัวแปรทั้งหมดแล้ว
แต่ในสถานการณ์นี้ที่ต้องรับมือกับสิ่งที่อยู่เหนือการคาดเดา พวกเขาไม่รู้หรอกว่านักเรียนหลายคนที่ผ่านสมรภูมิบนเกาะนี้ไม่ใช่แค่นักเรียนธรรมดา
บริเวณทางเข้าเมืองทางใต้ของเขต S1 ซึ่งเป็นจุดที่หน่วยรบพิเศษจะใช้มัน พวกเขาเคลื่อนที่เร็วผ่านอาคารบ้านเรือนที่เงียบสงัด แต่แล้วคนที่ระวังท้ายก็ถูกของแหลมมีคมเสียบทะลุเกราะจากด้านหลัง
เจ้าหน้าที่อีกคนหันมาประทับปืน แต่อีกฝ่ายที่ผอมเพรียวผิวขาวซีดก็ก็มุดหลบแล้วพุ่งเข้าหา จ่อปืนกลเข้าที่ใต้คาง
เสียงปืนกลรัวลั่นจนเลือดสาดขึ้นฟ้าเป็นสัญญาณให้เจ้าหน้าที่ทั้งหมดหันกลับมา แต่มือสังหารในเงามืดก็ถอยหนีและหายไปอย่างเงียบเชียบ
พวกฉันอยู่ที่นี่มา 5 วันเต็ม โดยเฉพาะเขตเมืองนี่ฉันเดินสำรวจมันทุกซอกมุม
ลองเล่นซ่อนหากันดูไหม
เจ้าหน้าที่อีกคนที่เดินผ่านตรอกถูกยิงเข้าที่ศีรษะล้มลงไป และเมื่อเจ้าหน้าที่อีกสองคนไล่ตามไปก็ได้ยินเพียงเสียงปืนที่ลั่นดังอยู่ในตรอกตัน แต่ไม่มีใครกลับออกมาเมื่อเสียงปืนเงียบ
"เหลือเชื่อ นายทำได้ยังไง..."
"นายควรถามว่าเรารอดตายมาได้ยังไง เพราะโชคดีแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีก"
Ciel หายใจหอบอย่างทรมาน หัวใจเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมา ซึ่ง Ken คงไม่มีทางรู้ได้
อีกด้านที่ไกลออกไปทางชายฝั่งตะวันออก หน่วยรบพิเศษอีกกลุ่มที่เคลื่อนที่ผ่านป่าต้องพบกับมือสังหารในชุดนักเรียนอีกสองคน
เสียงไรเฟิลเป็นสัญญาณเปิดฉากพร้อมกับเจ้าหน้าที่คนแรกถูกยิงล้มลงไป และในเวลาไม่ห่างกันเสียงปืนกลก็ดังระงมจากอีกทิศทางหนึ่ง
มันยากที่จะคาดเดาได้จริง ๆ ว่าเด็กนักเรียนธรรมดาจะใช้กลยุทธซุ่มซ่อนเล่นงานเจ้าหน้าที่ในป่าโดยแอบซ่อนไปกับความมืด
ห่ากระสุนประเคนลงมาจากตำแหน่งที่อยู่สูงขึ้นไปจากพื้น หรือก็คือบริเวณกิ่งไม้ที่ใหญ่พอใช้เหยียบได้
อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายไม่ได้ยืนให้ยิงเฉย ๆ สถานะหน่วยรบพิเศษยืนยันได้อย่างดีว่าพวกเขาไม่ใช่ทหารธรรมดา
หัวหน้าทีมหันกระบอกปืนมายังทิศทางที่คาดคะเนพร้อมไฟฉายติดปลายปืน และมันส่องกระทบใบหน้าของ Kyouko เข้าพอดี
Anzu พอจะมองเห็นเพราะยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามในระดับเดียวกัน เธอหัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อเห็น Kyouko โดนยิงเข้าที่พุงไปเป็นชุด
แต่ก็ไม่มีเวลาให้เธอได้คิดอ่านอะไร เมื่อตัวเธอเองก็โดนยิงจนตกจากกิ่งไม้ไปกระแทกพื้น ปืนกลในมือยังคงช่วยชีวิตของเธอได้เมื่อมันยิงเข้าที่ใบหน้าของเจ้าหน้าที่ซึ่งประทับปืนหวังยิงเธอซ้ำ
และอีกครู่เดียวเสียงปืนก็สงบ Anzu ได้ยินเสียงฝีเท้าในความมืด เธอรีบใช้สองมือที่จับ MAC-10 ชี้ไปยังเป้าหมาย
"มันจบแล้ว" ขอบคุณพระเจ้า นั่นเป็นเสียงของ Kyouko
