ย้อนกลับไปในเช้าวันที่ 6 ซึ่งทุกคนหนีออกมาจากเกาะ"ไวเกินไปแล้ว อย่างน้อยขอสูดลมทะเลอีกสักหน่อยก็ยังดี" Ciel ที่ยืนพิงขอบประตูฮ.มองเห็นเรือฟริเกต 3 ลำอยู่ไกล ๆ
เขาไม่แน่ใจว่าไอ้ที่ตามมาห่าง ๆ นั่นเป็นเรือพิฆาตหรือเปล่า แต่ที่แน่ ๆ คือพวกเขาน่าจะมาสอยฮ.ลำนี้แหละ
บางคนยังทำใจไม่ได้ ทั้งที่รอดมาแล้วแท้ ๆ นะ บางคนก็เกิดสติแตกบ้าระห่ำบอกให้คามิลลาใช้กลยุทธ์คามิลลาเซ่
"คามิคาเซ่" Ciel เน้นเสียงเพื่อบอกว่าเขาไม่ตลกกับมุกแป้กนี้ มันน่าจะมีวิธีเอาชีวิตรอดวิธีอื่นสิ มันน่าจะมีแน่....
"นายรู้ไหมว่าทำไมจูล่งถึงฝ่าทัพไปรับอาเต๊ากลับมาได้" คามิลลาพูดขึ้นเมื่อ Ciel เข้าไปถามว่ามีอาวุธอะไรที่ฮ.เหลือบ้าง คำถามนี้ทำให้ Ciel นิ่งคิด
จูล่งมีแค่ทวน อ้า ใช่ ทวนแบบที่ฉันมีนี่แหละ แต่ทหารโจโฉมีธนู มันเป็นไปได้เหรอที่คนเพียงคนเดียวจะตะลุยฝ่าทหารได้ทั้งกองทัพ ถึงจะเก่งดุจลิโป้ก็ตาม
"เพราะอีกฝ่ายยั้งมือ" Ciel ตอบออกไป "โจโฉไม่ได้สั่งให้พลธนูยิงเขา และต้องการจับเป็น"
คำตอบนี้ทำให้คามิลลายิ้มออกมา เธอบอกว่าฮ.ลำนี้คือจูล่ง และฮ.ลำนี้ไม่มีทางเอาชนะเรือพิฆาตได้ ต่อให้มีอาวุธเต็มลำ
อีกฝ่ายส่งเรือมาขนาดนี้คงไม่ได้มายิงเราในทันที ถ้าเป็นไปได้คงอยากจับเป็นเพื่อนำไปลงโทษไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง
"เรามีโอกาสขัดขืน?" Ciel ดัน Jin ที่พยายามเข้ามาขอแก้ไข OS ของฮ.ให้เป็นระบบเดียวกับฟรีดอมกันดั้มออกไป
"ตอนที่ฮ.ถูกบังคับให้ลงจอด?"
คามิลลาไม่ทันได้ตอบ เสียงวุ่นวายของหลายคนและความวุ่นวายนั้นทำให้ Ciel แทบจะไม่มีส่วนร่วมกับแผนการนี้
หนึ่งปีต่อมาเนินผาด้านหนึ่งของผืนดินที่ห่างไกลจากประเทศแม่ในยามสายัณต์
Ciel นั่งอยู่ที่โขดหินก้อนหนึ่ง โดยมี Jin นั่งกดเกมมือถืออย่างเคร่งเครียด และ Ken ที่กำลังส่งเมล์ไปหา Maika
ทางนี้สบายดี แล้วทางนั้นล่ะ ฉันคิดถึงเธอนะ ฉันอยากไปหาเธอ
ยังไงก็รักษาสุขภาพนะ ฉันจะหาแหวนที่สวยที่สุดในโลกนี้ไว้รอเธอเลย ^__^
ปล. ฉันคิดถึงเธอมากนะไมกะจัง
Ken กดส่งเมล์ไปตามที่เขาได้รับการเทรนด์จาก Ciel เรื่องการใช้คำพูดที่จะช่วยให้อีกฝ่ายรู้สึกดี
เขาบอกว่าเขาจะแต่งงานกับ Maika หลังจากที่เธอเรียนจบ เขารอไม่ได้อีกแล้วล่ะ เขาอยากปกป้องเธอและดูแลเธอ
"รอฉันเก็บเงินก่อนนะเจน"
Ciel หันไปถาม Jin ต่อว่าเขาจะเอายังไง รัสเซียจะโจมตีxxxx และสงครามจะทำให้ครอบครัวของเขาไม่ปลอดภัยแน่
ซึ่ง Jin ก็นั่งจิ้มเกมไปพักหนึ่ง เอาดาบไม้เริ่มต้นเกมตีบอสไปจนบอสตายแล้วจึงตอบ Ciel
"ก็ดี ถล่มให้มันยับเยินไปเลย ถ้าไม่มีxxxxก็จะไม่มีเกมบัดซบนั่นอีก" Jin บอก แต่สายตายังมองจอ ไล่เรียงดูเครดิตเมื่อจบเกม
เขาเงียบไป และพูดต่อ "แต่ครอบครัวของพวกเราจะต้องปลอดภัย ฉันจะลอบเข้าประเทศ พวกเขาจะต้องอพยพออกมาจากที่นั่น และนายกับเจนก็จะช่วยฉันด้วย"
"งั้น... ฉันขอเป็นผู้กล้าได้ไหม ส่วนนายก็เป็นจอมปราชญ์พุงโต" Ciel ว่า เขาไม่มีปัญหาถ้าจะต้องเสี่ยงตายเพื่อคนที่ช่วยให้เขารอดชีวิตมาได้จนถึงตอนนี้
"นายก็ไปด้วยสิเค็น ฉันจะให้นายเป็นนักรบไร้สมอง"
FIN