ทำไมเธอถึงเริ่มวิ่ง..ทำไมถึงเข้าชมรมกรีฑากันนะเป็นความคิดที่แทรกเข้ามาในเวลาไม่เหมาะเอาซะเลย
จะมีจุดหมายก็ดี..ไม่มีก็ดี เธอก็แค่ชอบความรู้สึกตอนวิ่งไปข้างหน้าเท่านั้นเอง
Tomoeรู้สภาพของตัวเองดี อุปกรณ์พยาบาลหมดไปแล้ว ถึงขีดจำกัดของเธอจริงๆแล้ว
พอคิดว่าขาคู่นี้จะวิ่งไปข้างหน้าไม่ได้อีกแล้วก็รู้สึก...
.....
"....ครั้งสุดท้ายแล้ว...หรอ"
Tomoe วิ่งเร็วขึ้นอีก แต่ Chester ก็ยังตามมาไม่ห่างนัก ซึ่งถ้าเธอวิ่งเต็มที่ล่ะก็เขาไม่มีทางตามทันแน่
เว้นเสียแต่ขณะที่วิ่งอยู่เธอจะทำอย่างอื่นไปด้วย
Hit and Run ทำงานMP5 ในมือของ Tomoe ยิงกราดหวังจะหยุดอีกฝ่ายมากกว่าจะปลิดชีพ แต่อย่างไรก็ตาม Chester ไม่ได้ตกเป็นเป้าของการโจมตีนั้น
กระสุนที่ยิงกราดรัวพลาดเป้าไปหมดจนกระทั่งทั้งสองที่ไล่ล่ากันไปหยุดที่ศาลเจ้าร้าง
"........." Chester เดินขึ้นบันไดมาในสภาพที่หอบหนัก เขาคิดว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงก็น่าจะเหนื่อยไม่แพ้กัน
สายตาที่กวาดมองไปรอบไม่พบใครในความมืด ปืนพกในมือชี้ไปมารอบ ๆ ก่อนจะลดลง
ชายหนุ่มร้องออกมาว่า "พักก่อนดีไหม" แล้วเขาก็ไปที่หน้าศาลเจ้า ล้วงกระเป๋า อ้าว ไม่มีเงินเลยเหรอ ช่างมัน
ว่าแล้วก็สั่นกระดิ่งขอพร
แต่ยังไม่ทันอ้าปาก พลันเงาร่างหนึ่งก็ทิ้งตัวลงมาจากหลังคา
"ฝนหยุดแล้วล่ะ"
"อื้ม แล้วพระจันทร์ก็สวยดีด้วย"
Tomoe นั่งกดทับอยู่บนร่างของ Chester ปืนกล MP5 ชี้กดที่หน้าผากของเขา
ในขณะที่ Glock 19 ของ Chester ที่ชี้ที่เบ้าตาขวาของ Tomoe
แกร๊ก...
กระสุนหมดทั้งคู่
ฆ่ากันต่อ
