ยินดีต้อนรับสู่หอสมุดเลือด : Play by Post Forum ที่ยั่งยืนที่สุดในประเทศไทย
0 Members and 1 Guest are viewing this topic.
ลูกหลง: 7c Status-2 R.Atk 5 (5 Turn)
ในจักรวรรดิ หากเอ่ยถึงชื่อ Marcurius Octo Babaros หรือ Mar ย่อมไม่มีใครที่จะไม่รู้จักเธอเธอเป็นเหมือนพระเจ้าผู้สร้างของจักรวรรดิที่ทรงอำนาจ เทคโนโลยีและนวัตกรรมมากมายที่เกิดจากเธอ จนกระทั่งวันหนึ่งที่ Mar ออกเดินทางไปยังระบบดาว Cu.ru.ra. ที่นั่นเธอได้พบกับวิทยาการที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเทคโนโลยีเวทมนตร์สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ บนอดีตดาวฤกษ์ดวงหนึ่งที่เคยส่องสว่างเป็นที่พำนักของสิ่งมีชีวิตที่อยู่เหนือศาสตร์ซึ่งเธอศึกษามา สิ่งมีชีวิตนั้นที่สร้างอารยธรรมทั้งหมดบนดาวนี้เมืองที่ว่างเปล่า เมืองที่ไร้ซึ่งชีวิต เมืองที่ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตที่เรียกตนเองว่ามนุษย์นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นบนดาวดวงนั้น Mar นึกสงสัยนักว่าใครกันที่พยายามทำเรื่องเช่นนั้น จนกระทั่งเธอได้พบราชินีผู้ครอบครองดาวดวงนั้นราชินีที่มีร่างกายเป็นจักรกลคล้ายแมงมุมยักษ์ตัวมหึมาสีดำทมิฬดูน่าสะพรึงกลัวนั่นไม่มีนาม และไม่มีภาษาของตนเอง (จินตนาการถึงแมงมุมปิศาจตัวใหญ่เท่าประเทศอังกฤษเกาะอยู่บนดวงจันทร์)Mar ใช้ระบบสื่อสารทางโทรจิตเพื่อสื่อสารกับราชินีนางนั้นจนกระทั่งได้รู้ว่านางถือกำเนิดขึ้นมาจากเศษซากที่ล่มสลายของอารยธรรมมนุษย์ที่เคยมาพำนักพักพิงและสร้างชีวิตอยู่บนดาวดวงนี้นางซึมซับ เรียนรู้ และสร้างทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อหวังว่าสักวันมนุษย์เหล่านั้นจะกลับมามอบชีวิตให้กับดาวดวงนี้ แต่คงไม่ต้องสนใจเหตุผลอะไรมากกว่านั้น เพราะคงยากที่จะตีความและทำความเข้าใจ"น่าทึ่ง" นั่นคือสิ่งที่ทำให้ Mar ถึงกับเบิกตากว้างอย่างพิศวงห้วงคนึงที่หลงเหลือกลายเป็นจิตสำนึกให้กับราชินีนางนี้หรืออย่างไร มนุษย์มีอิทธิพลมากถึงขนาดเป็นแรงขับให้เกิดการวิวัฒนาการได้เลยหรือสิ่งมีชีวิตที่เปราะบางอ่อนแอด้อยค่าไร้ความหมายเหล่านั้นคือต้นกำเนิดวิทยาการที่แสนวิเศษเช่นนี้หรือนี่Mar ได้หายตัวไปนับแต่วันนั้น เธอมาอยู่ที่นี่ ใช้ชีวิตเรียนรู้ไปพร้อมกับราชินีที่เธอเรียกนามว่า Cure (เคียวเร่) ผู้สร้างและชุบชีวิตใหม่ ในเมืองที่เงียบเหงา วันแล้ววันเล่าเธอยิ่งทึ่งมากขึ้นไปอีกเมื่อได้ซึมซับกระบวนการคิดวิเคราะห์ ศาสตร์การแปรธาตุและการสร้างใหม่ๆที่เกิดขึ้นจากการวิวัฒนาการด้านความคิดอ่านของราชินี มันทำให้เธอสนุกสนาน ตื่นเต้นMar อยากจะเฝ้าดู ช่วยเหลือ และรับใช้ราชินีนางนี้ที่ไม่เคยได้พูดคุยอะไรกับเธอเลยแม้แต่ถ้อยคำเดียว ผ่านไปนับปี สิบปี ร้อยปี...ในที่สุดอายุขัยของดาวดวงนี้ก็กำลังจะสิ้นสุด นี่คือสาเหตุที่มนุษย์บนดาวได้อพยพจากไป เช่นกัน ราชินี Cure ที่ยึดโยงร่างเข้ากับดาวดวงนี้ก็กำลังจะสิ้นอายุขัยลงMar ตัดสินใจสละร่างของตนเองที่เป็นเฟรมชั้นยอดเท่าที่วิทยาการในยุคนั้นจะสร้างขึ้นมาได้ (Mar เป็น Artifact) เธอย้ายเอาคอร์ของตัวเองไปใส่ในเฟรมสำรองเพื่อจะได้มีชีวิตต่อไป ส่วนเฟรมที่เป็นร่างกายหลักของตนนำไปให้กับ Cure เพราะมานาที่อัดแน่นของ Cure ไม่สามารถคงอยู่ในร่างกายปกติได้และนั่นเองคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความผูกพันธ์นี้"ท่านคือผู้สร้างที่มอบชีวิตให้กับเรา เราสำนึกในบุญคุณนั้นยิ่งแล้ว" นี่คือประโยคที่ Cure ในร่างของ Mar พูดขึ้นหลังจากเธอเรียนรู้การสื่อสารด้านภาษาทั้งคู่ได้ออกเดินทางไปจากดาวดวงนี้ และความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ดำเนินไปในรูปแบบที่เข้าใจได้ยาก เจ้านาย? ลูกน้อง? มิตรสหาย? พี่น้อง? คนรัก? ผู้ให้กำเนิด? หรืออาจจะรวมทั้งหมดเข้าด้วยกันทั้งสองผูกพันธ์กันอย่างลึกซึ้งแน่นแฟ้น แต่แล้ววันหนึ่งที่ Mar ได้พบว่ามีบางอย่างที่พลังอำนาจและความรู้ของตนเองไม่อาจเปลี่ยนแปลงมัน.... อายุขัยCure ที่อายุขัยมากขึ้นกลับลืมเลือนชาติกำเนิดของตน กระทั่งเริ่มที่จะลืมว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กันอย่างไรมันน่าปวดร้าวสำหรับ Mar ที่ยังจดจำทุกสิ่งทุกอย่างได้ เธออยากให้ Cure อยู่กับเธอไปตลอด แต่ก็ต้องแลกกับการที่ Cure จะลืมทุกอย่างไปเรื่อยๆและนั่นเองที่ทำให้ Mar ตัดสินใจเปลี่ยนนามตนเองเป็น Maru และบอกกับ Cure ว่าQuote"นายหญิงจำไม่ได้อย่างแน่แท้ว่าข้ามารุคือข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์ยิ่งของนายหญิง เคี๊ยกๆๆ"หากเป็นข้ารับใช้ก็จะไม่ต้องผูกพันธ์ใกล้ชิด ไม่ต้องสั่งสมความทรงจำเพื่อให้เจ็บปวดเมื่ออีกฝ่ายลืมเลือนมัน แต่ก็จะยังดูแลปกป้อง Cure ได้ต่อไป
"นายหญิงจำไม่ได้อย่างแน่แท้ว่าข้ามารุคือข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์ยิ่งของนายหญิง เคี๊ยกๆๆ"