ยินดีต้อนรับสู่หอสมุดเลือด : Play by Post Forum ที่ยั่งยืนที่สุดในประเทศไทย
0 Members and 2 Guests are viewing this topic.
"99% แล้ว อีกแค่ 14 วินาทีทุกอย่างก็เสร็จสิ้น" Stephanie แม้จะหน้านิ่งแต่ก็เหงื่อท่วมทีเดียว"ฉันอยากให้ทุกคนออกจากป่าแห่งการแปรธาตุในช่วงที่แพชอัพเดทครบ 100% นะ เพราะข้อมูลของพวกเธอจะสูญหายได้"
"ขอพร? มีเรื่องอย่างนั้นด้วยเหรอ เธอไปถูกใครเขาหลอกมา""ผู้ที่จะเคลียร์เกมได้จะต้องมีการ์ดสะสมในอัลบั้มครบ 900 ใบ นั่นเป็นเงื่อนไขเดียวเท่านั้น""เธอควรจะตั้งใจต่อสู้และเอาชนะฉันให้ได้นะ ฉันอยากให้เธอสนุกสนาน และไม่ต้องเสียใจในภายหลัง""นั่นน่ะสิ ฉันแพ้แล้วล่ะ" Raffaello หัวเราะแฮะ ๆ ก่อนจะล้วง ๆ หาการ์ดของเธอแล้วส่งให้"แต่เธอเคลียร์เกมไม่ได้หรอกนะ เธอก็รู้ใช่ไหมว่าผู้ที่มีการ์ดครบ 900 ใบเท่านั้นที่จะเคลียร์เกมได้"
"เธอควรจะตั้งใจต่อสู้และเอาชนะฉันให้ได้นะ ฉันอยากให้เธอสนุกสนาน และไม่ต้องเสียใจในภายหลัง"
"ให้ฉันเล่นด้วยไม่ได้เหรอ" เด็กหญิงผมบลอนด์ยาวหน้าตาน่ารักดูฉลาดเฉลียวเอียงคอมองอีกฝ่ายที่ดูจะเป็นเด็กโตกว่า"ไม่ ฉันอยากเล่นคนเดียว" "เล่นสองคนน่าจะสนุกกว่า ให้ฉันเล่นด้วยสิ นะ" เธอถามอีกครั้ง"ไปไกล ๆ น่า""ให้ฉันนั่งดูได้ไหม""ตามใจ""......""........""เธอดูไม่สนุกสนานเลย เกมไม่สนุกเหรอ""มันไม่เกี่ยวกับเกมหรอก""เล่นกันไหม ฉันขอเล่นด้วยนะ""เงินหมดแล้ว"กริ๊ก.... "ฉันหยอดเผื่อเธอแล้ว มาเล่นกันนะ""ยัยบ้า! ฉันไม่เล่นกับเธอหรอก"
แล้วภาพความทรงจำก็ปรากฎขึ้น เป็นภาพของ Rec หรือ Regi ที่โดดเรียนมาเล่นเกมตู้ ซึ่งบ้านของเขายากจน เขาต้องอดข้าวกลางวันเพื่อมาเล่นเกมเด็กชายมีความสุขกับการเล่นเกมที่ไม่รู้จักเบื่อหน่ายตลอดเหรียญ 5 บาทที่หยอดไป จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่เขาเพิ่งหยอดเหรียญ และมีใครบางคนมาหยอดเหรียญท้าชิงจากอีกฟากของตู้เกมเขาพ่ายแพ้อย่างหมดรูป และเสียเงิน 5 บาทไปในเวลาแค่ 4 นาทีของวันนี้ ก่อนจะโดนเด็กหญิงคนนั้นที่ลุกขึ้นมาแล้วเดินผ่านไปพูดลอย ๆ ขึ้นมาข้างหูSpoiler for Hiden: "กากจริง ๆ"
"ฉันขอโทษที่ไม่มีมารยาท ฉันไม่ควรหยอดเหรียญให้เธอ แต่นั่นก็เป็นเงินเก็บของฉัน ""ฉันไม่ใช่คุณหนู และฉันไม่ได้อยากเล่นเกมนั้น ฉันแค่อยากเล่นกับเธอ ฉันคิดว่ามันน่าจะสนุกสนานกว่าเล่นคนเดียว"Stephanie ที่อัพเดทเสร็จแล้วปรากฎตัวขึ้นและเริ่มบอกเล่าเรื่องราว เธอไม่ใช่คุณหนู เธอก็เก็บเงินมาเล่นเกมด้วยการอดข้าวกลางวันเหมือนกันเธอเหมือนกับ Rec ไม่ผิด เพราะเธอไม่มีเพื่อน เธอก็แค่อยากเล่นด้วย อยากให้ริ้วรอยบึ้งตึงบนหน้าของ Rec หายไปหลังจากวันนั้นทำให้ Stephanie มีแรงบันดาลใจขึ้นมา เธออยากที่จะสร้างเกมที่ทุกคนจะต้องสนุกสนานและเธอยิ่งดีใจมากที่ได้ Rec มาร่วมงานด้วย แต่เธอเอาแต่ใจ ไม่ชอบฟังใคร ทำให้ Rec ไม่ชอบหน้าเธอหนักกว่าเมื่อก่อนอีก"แต่ฉันดีใจนะที่เธอเล่นเกมของฉันอย่างสนุกสนาน สนุกใช่ไหม"
"สนุกไหม"
คนที่ว่า"ก็ขอโทษแล้วไง"