| Supreme Level 31
HP 3/3 | SP 5/5 | Skl 3 | Inv 3 | Prv 0 | Int 2 | Str 0 | Edr 1 | Agi 2 | Acc 4 | Lds 1 | Fth 0+1 | Mrl 1 | Wlf 2 | Chr 4
|
|
Skill - Thousand Bolt: Atk 3 Int +1 Acc +1 (Ignore Edr) ใช้ซ้อนได้ไม่เกิน 2 ครั้ง [Magic] [1 SP] Skill - คำสาปเคราะห์กรรม: เป้าหมายสิ่งมีชีวิตที่ Mrl 4 ลงมา HP -2 50% [Q] [Magic] [1 SP] Skill - คำสาปมหันตภัย: เป้าหมายสิ่งมีชีวิตบาดเจ็บจากการโจมตีของตัวเอง 30% [Q] [Magic] [1 SP] Item - Witch Cloth: ชุดแม่มด Fth +1 [P] [Nature] Item - ไม้กวาดแม่มด: ของวิเศษ นั่งได้ 2 คน, ใช้เดินทางได้ [P] [Magic]
|
ในยุคสมัยที่เวทมนตร์รุ่งเรืองยังคงมีตำนานความรักระหว่างนักบุญและแม่มดซึ่งไม่สมหวัง
Supreme ซึ่งเดิมทีเธอมีชื่อว่ารัตติกาล เธอเป็นเพียงหมอที่คอยรักษาชาวบ้านด้วยใจเมตตา จนวันหนึ่งที่นักบุญนามว่า Oracle เดินทางมาถึง
นักบุญ Oracle ตั้งโบสถ์ขึ้น และเริ่มเผยแผ่ศาสนา พระนางมีสาวกติดตามมา 1 คน
แรกเริ่มนั้นรัตติกาลแอบต่อต้าน เธอมองว่านักบุญมาล่อลวงชาวบ้าน สิ่งที่นักบุญทำนั้นสัมผัสไม่ได้ แต่วิชาแพทย์ของเธอคือสิ่งที่ช่วยชาวบ้านมาแต่ไหนแต่ไร
อย่างไรก็ตาม วันเวลาทำให้รัตติกาลอ่อนลง เธอยอมแพ้ให้กับนักบุญที่อารียิ่งกว่าเธอเสียอีก และความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ลงเอยกันด้วยสัมพันธ์สวาท
มันจะเรียกว่าความรักได้หรือไม่นั้นคงตอบได้ยากนัก แต่ทั้งสองได้ให้คำมั่นต่อกันว่าจะแต่งงานกัน ซึ่งเรื่องราวของทั้งสองถูกแอบเห็นโดยสาวกคนหนึ่งที่มีใจริษยา
สาวกคนนั้นเอาเรื่องไปแจ้งทหาร จนในที่สุดรัตติกาลก็ถูกพิพากษาว่าเป็นแม่มด และเธอกำลังจะถูกเผาทั้งเป็น ชาวบ้านที่เคยช่วยเหลือมารุมประณามและขว้างหินใส่
ท่ามกลางกองไฟนั้น รัตติกาลที่ผิดหวังคิดว่า Oracle ทรยศตนได้สาปแช่งทุกคนรวมทั้ง Oracle
แต่ในเวลาเดียวกัน Oracle ที่แอบซ่อนตัวกลับขว้างไอเท็มชิ้นหนึ่งเข้าใส่เพื่อช่วยเธอ มันเป็นไอเท็มเวทมนตร์
พร้อมกันนั้นสายฟ้าก็ฟาดลงมาเผาชาวบ้านและทหารตายเกือบหมด ด้าน Oracle ก็ถูกลูกหลงไปด้วย แต่เธอแค่สลบไป และถูกทับถมโดยกองซากศพ
รัตติกาลที่ศึกษาอาคมมาบ้างได้อาศัยเวทมนตร์หนีรอดไป และเปลี่ยนชื่อตัวเองเป็น Supreme
ผ่านเวลามาหลายพันปี Supreme ตื่นขึ้นมาอีกครั้งในยุคปัจจุบัน เธออาละวาดตามหา Oracle อย่างถึงที่สุด ก่อนจะถูก Witch Hunter กำราบได้สำเร็จ
จนเมื่อได้รู้ความจริงว่าเป็นเพราะความเข้าใจผิด ไม่เชื่อมั่นในตัวของ Oracle ทำให้เธอต้องทนทุกข์ตลอดมานับพันปี เธอจึงทุกข์และเศร้าเสียใจมาก
Oracle นั้นก็เช่นกัน เธอคงเศร้าเสียใจไม่แพ้กัน เพียงแต่เธอได้พบรักกับชาวนายากจน และครองรักกันไปจนแก่เฒ่าตั้งแต่พันปีก่อนแล้ว
และรัคชาตะนี่แหละที่เป็นลูกหลานของ Oracle
อุปนิสัย สนอกสนใจเรื่องใหม่ ๆ อยู่เสมอ เป็นมิตร เชื่อคนง่าย จะพูดประกอบเวลาทำอะไรก็ตาม
"ซูพรีมกำลังทำอาหาร วันนี้ซูพรีมมาฝึกทำอาหารตามตำราที่มานาเซียคัดลอกเอาไว้ให้"
| Fe Level 27
HP 3/3 | SP 3/3 | Skl 2 | Inv 3 | Prv 0 | Int 3+1 | Str 0 | Edr 0 | Agi 0 | Acc 3+1 | Lds 3 | Fth 0+1 | Mrl 0 | Wlf 3 | Chr 4+1
|
|
Skill - Ability: Chr +1 Curse Resist, วิ่งช้าเป็นเต่า, สั่งใช้ Skill ไม่ได้ [P] [Nature] (L) Skill - Truth Seeker: Int +1 Acc +1 [P] [Nature] Item - Death Finger: เล็บพิษอาคม Atk 3 (Ignore Edr) [Magic] Item - Mystic Doll: ตุ๊กตาอาถรรพ์ที่ป้องกันอันตรายถึงชีวิตได้ [P] [Magic] [1/1] Item - Black Potion: ยาพิษอาคม เป้าหมายสิ่งมีชีวิตหมดสภาพ 30% [Magic] [1/1]
|
ในยุคสมัยที่เวทมนตร์รุ่งเรือง
Fe มีชื่อเดิมว่า Fena เป็นคุณหนูของตระกูลขุนนางตระกูลหนึ่ง เธอไม่มีชีวประวัติอะไรที่น่าตื่นตาเป็นพิเศษหรอก
ตั้งแต่เล็กจนโตก็เป็นคุณหนูที่ถูกตามใจและอบรมสอนสั่งเช่นคุณหนูสูงศักดิ์ทั่วไป ซึ่งเธอก็ไม่ได้เบื่อหน่ายมันเพราะเธอมีความเย่อหยิ่งและเชื่อว่ามันจะทำให้เธอสูงสง่าขึ้นไปอีก
จนเธออายุได้ 13 ปี เธอกลับต้องแต่งงานเพื่อประเทศชาติ เมื่อกษัตริย์ของอาณาจักรหนึ่งหมายปองตัวเธอ การแต่งงานนี้กระทันหัน และ Fena เองก็ยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจเรื่องแต่งงาน
ปีถัดมาสวามีของเธอสิ้นลง เธอถูกยกให้เป็นจักรพรรดินี ซึ่งเธอคิดว่ามันเป็นโชคที่พระเจ้ามอบให้ เธอเป็นอิสระแล้ว
แต่นั่นมันผิด คณะขุนนางลอบปลงพระชนม์กษัตริย์เพื่อหวังใช้เธอเป็นหุ่นเชิดต่างหาก แต่เธอก็ไม่ใช่ราชินีเอ๋อที่จะยอมทำตามโดยง่ายจึงเกิดเป็นสงครามภายใน
ปีถัดมา Fena ที่เบื่อหน่ายจะรบราและฆ่าฟันอีกต่อไปได้ประกาศสละราชสมบัติแบบสายฟ้าแลบโดยไม่ปรึกษาใคร และนั่นเองที่นำพาภัยร้ายมาสู่เธอ
จักรพรรดินี Fena สิ้นพระชนม์
นั่นเป็นเรื่องที่ทุกคนรู้ แต่ในความเป็นจริง Fena รอดชีวิตในสภาพบาดเจ็บสาหัส สูญเสียองครักษ์คนสำคัญไปจนไปพบกับพ่อมด
เธอครุ่นคิดอยู่นาน จนในที่สุดเธอก็ตัดสินใจได้ เธอขอพรที่ประหลาดที่สุดเท่าที่จะเคยมีใครทำมัน นั่นคือขอให้องครักษ์คนนั้นฟื้นคืนชีพขึ้นมา
"ฉันไม่จำเป็นต้องวิ่ง เพราะฉันจะไม่หนีอีกแล้ว และฉันไม่จำเป็นต้องสู้ เพราะฉันมีเธอไงล่ะ" เธอบอกองครักษ์สาวผู้นั้นก่อนจะเข้าไปสวมกอด
แต่แล้วเธอก็ต้องผิดหวัง เพราะองครักษ์ผู้นั้นมีชายที่เธอรักและรอเธออยู่.....
"ฉันไม่เสียใจหรอกน่า ถึงจะโดนสาปทั้งที่ไม่ได้ในสิ่งที่ขอแต่ฉันก็ยังมีชีวิตนี่นะ" เธอนั่งลงมองลำธารที่สะท้อนใบหน้าที่น้ำตานอง
อุปนิสัย มีความเป็นผู้นำ เยือกเย็น แต่ภายในเปราะบาง อ่อนไหว กลัวความโดดเดี่ยว อยากได้รับการยอมรับ (ซึนเดเระ)
| โบตั๋น Level 25
HP 3/3 | SP 4/4 | Skl 2 | Inv 0 | Prv 0 | Int 3 | Str 0 | Edr 0 | Agi 0 | Acc 3 | Lds 2 | Fth 1 | Mrl 0 | Wlf 3 | Chr 4
|
|
Skill - Summon: อัญเชิญ Curse Demon Atk 5 HP 5 Str 3 [Q] [Magic] [3 SP] Skill - คำสาปโง่งม: เป้าหมายสิ่งมีชีวิต Int 0 100% จนจบการต่อสู้ [Q] [Magic] [1 SP]
|
ในยุคสมัยที่เวทมนตร์รุ่งเรืองยังคงมีตำนานความร้าวฉานของเด็กหญิงฝาแฝดคู่หนึ่งที่ถูกกำหนดชะตาชีวิตโดยผู้ใหญ่
ในตระกูลหนึ่งซึ่งถือโชคลาง หากมีเด็กแฝดให้เลี้ยงดูคนน้องให้ดียิ่งกว่าพี่ นี่คือสิ่งที่ตระกูลกระทำสืบทอดกันมานาน
ราตรี และ โบตั๋น ถือกำเนิดขึ้นมาในวันเดียวกัน ทั้งสองเป็นฝาแฝดที่ภายนอกเหมือนกันทุกอย่าง และตามกฎของตระกูล โบตั๋นจะได้เป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป
ตั้งแต่เด็กจนโต ตลอด 15 ปี โบตั๋นที่ถูกตามใจมาตลอดกลับมีนิสัยที่แย่ลงเรื่อย ๆ ทั้งเอาแต่ใจและขี้อิจฉา เธอใส่ร้ายและรังแกราตรีอยู่ตลอด
ราตรีนั้นเก็บกดและอดทนมานาน จนวันหนึ่งที่เธอทนไม่ไหวจึงใช้คาถาเล่นงานกลับ โบตั๋นถูกสาปจนมือเป็นหินสร้างความเดือดดาลให้กับพ่อและแม่ของพวกเธออย่างมาก
ในวันนั้นราตรีถูกไล่ออกจากบ้าน และไม่กลับมาอีก....
หลังจากโบตั๋นขึ้นเป็นผู้นำตระกูลและต้องเดินทางไปเป็นตัวแทนของบ้านที่เมืองหลวง เป็นวันเดียวกับที่ครอบครัวของเธอถูกขุนนางบางคนใส่ร้ายต้องหาคดีเป็นแม่มด
โบตั๋นได้กลายเป็นแม่มดเพียงเพราะถูกกล่าวหาเท่านั้น และเธอต้องหลบหนี ใช้ชีวิตอย่างลำบากยากเข็น
คุณหนูอย่างเธอไม่เคยลำบาก แต่วันนี้กลับต้องมาจับหนูที่เน่าตายประทังชีพอยู่ในป่าหนึ่ง จนเธอมาพบกับพี่สาวฝาแฝดของเธอในนามใหม่ที่ซาตานตั้งให้ Lo
Lo ทำสัญญาเป็นแม่มดไปแล้ว เธอขอพรให้ตนเองลืมเลือนความโกรธแค้นไปเสีย แลกกับเสียงของเธอที่จะเอื้อนเอ่ยสิ่งใดไม่ได้อีก
ในวันนั้น Lo มองโบตั๋นอย่างเวทนา และเป็นเธอนี่เองที่แบกโบตั๋นออกจากป่าไปพักที่บ้านของเธอ แต่เมื่อโบตั๋นตื่นขึ้นมากลับไม่พบใคร
โบตั๋นไม่ใช่แม่มดด้วยสถานะ แต่เธอสามารถใช้อาคมคำสาปได้ด้วยผลบางอย่างจากตระกูล
กระนั้นแล้วการที่เธอได้เข้าร่วมงานชุนนุมแม่มดก็เพราะระบบการส่งจดหมายเชิญไม่สามารถแยกแยะฝาแฝดออกได้ จึงส่งไปหาทั้งโบตั๋นและ Lo
อุปนิสัย อคติ มองโลกในแง่ร้าย ไม่มีน้ำใจ ขี้อิจฉา ดูแข็งนอกแต่อ่อนใน หากถูกรังแกหรืออับจนหนทางก็จะน้ำตาคลอหรือร้องไห้