ตะวันขึ้นทางทิศตะวันออกฉันใด
ตัวชั้นย่อมเปร่งประกายแม้ตะวันลับขอบฟ้าฉันนั้น....
เสียงคำกล่าวบทกวีพิลึกๆดังแว่วมาจากไกลๆ
แต่พอหันไปตามทิศทางของเสียงนั้นมันไม่ได้มีเพียงแค่เสียงแว่ว ๆ
กองทัพเครื่องจักรที่เป็นเครื่องดนตรีมากมายเดินขบวนตรงเข้ามา
พวกมันทั้งหลายบรรเลงเพลงพร้อมกันอย่างกึกก้อง
แสงตะวัน(จากไหนไม่รู้)สาดส่องเข้ามาจ้าจนต้องใช้มือป้องปัด
ทว่าภายในแสงสว่างนั้นมีเงาของชายคนหนึ่งอยู่
เงานั้นกอดอกนิ่งสงบไม่เคลื่อนไหวอยู่บนบัลลังก์ทองเครื่อนที่
พอแสงสว่างจางลงทีละน้อยๆ จนสามารถมองเห็นได้ชัดแม้ไม่ต้องใช้มือปิดบังแสง
เขา ผู้ซึ่งเป็นผู้พิทักษ์ ,,, เขา ผู้ซึ่งไม่เคยยอมแพ้ ,,, เขา ผู้ซึ่งมีจิตใจแสนอ่อนโยน
เงาร่างนั้นก็คือ.....
"ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า !!!!"
Detro เปิดตัวอลังการไว้ก่อน ไม่ต้องมีใครสอน
เขากอดอกแน่นแล้วหัวเราะ ก่อนจะวาดนิ้วชี้ตรงไปที่หุ่นยักษ์สีม่วงตัวนั้น ชิ้ง !
"มาสู้กับชั้น ตัดสินกันไปเลย !!"
"ถ้าชั้นชนะ ต้องปล่อยตัวพรรคพวกของชั้น"
"ถ้าชั้นแพ้ ชั้นจะยอมเลิกลา และถอยทัพกลับไปเอง"
พูดจบก็หัวเราะ ฮ่า ๆๆๆๆ
/ ปรากฎตัวมา ท้าสู้เลย ไม่กลัวอยู่แล้ว
