ชีวิตในช่วงวันหยุดของ ลิลี่ช่างมีความสุขนัก เธอลงจากรถไฟมาแล้วก็เดินดุ่ยๆ ไปซื้อตูดไก่ทันที
"เอาตูดไก่ 2 ไม้ แล้วก็ข้าวเหนียว 2 ถุงจ้ะป้าแช่ม" เด็กนักเรียนบ้านนอกในชุดนักเรียนม.ต้นคนหนึ่งสั่งแม่ค้า
มือหนึ่งถือกระเป๋าหนาเป็นคืบ อีกมือกำลังชี้ตูดไก่ไม้ที่ไม่ดำเกรียม "ไม่เอาไม้นี้จ้ะป้า มะเร็งนะป้า"
ป้าบ่นกะปอดกะแปดแล้วก็ทำหน้ามึนเอาไม้เดิมนั่นแหละใส่ถุงยื่นให้
เด็กหญิงรับถุงมาทั้งที่หน้ายุ่ง แต่ก็หันมาทักทายซักถามลิลี่ เปล่า ไม่ใช่ เธอเดินเลยไปหาผักชีที่แอ๊บหล่อเสยผมข้างหนึ่ง
แล้วเลยไปถามสเตฟาโนที่สูงสง่าและรูปหล่อที่สุดว่ามาเที่ยวเหรอ พักโฮมสเตย์ที่ไหน ท่าทางจะคุยเก่ง
เธออาสาพาชมหมู่บ้านด้วยนะ แต่ลิลี่หมั่นไส้กระแทกเธอหน้าทิ่มกระโปรงเปิด
ลิลี่ยังคงแสดงตัวเป็นผู้นำ เธอพาทั้งสี่คนไปตกปลาเป็นอาหารเย็น
นั่งเฝ้าคันเบ็ดกันอยู่ครึ่งค่อนชม.
"แย้มมมม" แยมตกได้งูแม่น้ำ เธอตกใจโยนมันใส่ลิลี่ ลิลี่หนีไม่ทันเจองูฉกตา
"โอ๊ยยย ตายย ตายๆๆๆ ตาบอดแล้ว ตาชั้นนน"
"ว๊าก อย่าโยนมาทางนี้"
"แย๊มมม งูกัดแย๊มมมม"
ความสนุกไปจบที่สถานีอนามัย
สเตฟาโน่ส่ายหน้าแล้วไปจ่ายตลาดในระหว่างนั่งรอคิวรับยา
แต่สเตฟาโนไม่รู้ว่าลิลี่วางแผนประหยัดงบด้วยการหาของป่ากิน เขาเอาเงินที่น่าจะเป็นค่าที่พักไปซื้อของมาทำอาหารซะหมด
"จะมาขออาศัย? เอ๋ แต่ บ้านหนูไม่ได้เปิดโฮมสเตย์นะจ๊ะป้า"
ชูใจหัวโนเพราะใช้คำพูดไม่ถูกกาลเทศะด้วยความหน้าทน ลิลี่และผักชีช่วยกันอ้อนจนชูใจยอมให้พักในบ้านของสีเทา แมวที่เลี้ยงไว้
บ้านของสีเทาเป็นโรงไม้ขนาด 4 ตรว. ทั้ง 4 ใช้มันเป็นที่นอนกันหนาว แต่ต้องตบยุงทั้งคืน
จนเช้ามืด ชูใจมาปลุก บอกว่าที่บ้านจะทำบุญเลี้ยงพระวันพ่อ มาช่วยกันหน่อย
ทั้งหมดจึงต้องไปช่วยทำอาหารเลี้ยงพระเพลกัน นี่เรามาทำอะไรที่นี่กันนะ ทุกคนต่างขบคิด
แต่ความดีของทุกคนก็ทำให้สวรรค์มีตา ชูใจชวนทุกคนไปแช่น้ำร้อนที่บ่อน้ำพุร้อนริมลำธาร เธอบอกว่าไม่มีคน และฟรีด้วย
แช่น้ำร้อนกันจนตัวบวมชูใจก็อาสาพาไปเที่ยวชมธรรมชาติ และพาไปตกปลาตรงจุดตกปลา
บนรถไฟ
"สนุกจังเลยนะครับ เราคงไม่ต้องลำบากลำบนถ้าให้เด็กคนนั้นนำเที่ยวแต่แรก"
ผักชีโดนจิ้มตา เพราะกล่าวหาลอยๆ ว่าลิลี่ผิด46 แต้ม4 แต้มชูใจ
