"เหอ เหอ เหอ ว่างจังเลย" โจ๊กเกอร์หัวเราะเสียงแปลกๆ พลางบิดขี้เกียจเดินออกมาจากห้องส่วนตัว
"ฉันว่างกว่าอีก
" ไอเน่น้ำตาตก ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เคยได้ไปไหนกับใครเขาบ้าง ใช่ซี่ ฉันมันตัวประกอบ เธอนั่งขัดปืนอย่างเซื่องซึมต่อไป
"...
" คนนี้พูดอะไรไม่ออก ได้ยินไอเน่พูดเช่นนั้นตัวเองยิ่งช้ำใจ เธอเข้าไปนั่งข้างไอเน่แสดงให้เห็นว่าเราคือพวกเดียวกัน
"มาเล่นบ้านตุ๊กตากับผมสิฮะ" บันนี่คุงไม่กังวลใดๆ ที่ตนไม่มีบท การที่มีบทแสดงว่ามีเรื่องอันตราย บันนี่ไม่ชอบ
"เล่นเป็นเด็กไปได้ คิดว่าทำตัวแบบนี้แล้วน่ารักเรอะ" โจ๊กเกอร์เดินไปเตะบันนี่คุงจนหน้าทิ่ม บันนี่ร้องไห้แง
"ฮืออออ แงงงงง" นี่ไง พอมีบททีไรถูกแกล้งทุกที
...แต่ไม่มีคนสนใจเพราะนี่คือเรื่องปกติสำหรับที่นี่
"อยู่กับท่านปิเอลก็ดีอยู่แล้ว ฉันจะติดตามยัยทวินเทลมาที่นี่ทำไมเนี่ย" ยิ่งคิดยิ่งขัดใจเดินกระทืบเท้าปึงปังกลับขึ้นห้อง
ขณะนั้นเอง
"ฮึ้ยๆ โมโหๆ อีตาหน้าตายนั่น" ราร่ากระทืบเท้าปึงปังสวนลงมา เธอเพิ่งเข้าคอร์สฝึกความเป็นผู้นำกับฮาเซลมาเมื่อครู่ แต่ด้วยความขี้เก๊กของฮาเซลทำให้เธอหมั่นไส้และเรียนไม่รู้เรื่องจนรู้สึกหงุดหงิด โจ๊กเกอร์เห็นราร่าเข้ามาจึงเบนเป้าหมาย เขารีบพริ้วกายไปยืนอยู่ด้านหลังราร่าแล้วดึงทวินเทลของเธออย่างแรง
"โอ้ย!!"
"หล่อนทำอะไรของหล่อยะ _*#(&)@*_(@_&$_" ราร่าพ่นสกิลด่าหูชาออกมา
"แบะๆๆๆ"
โจ๊กเกอร์ทำหน้าทำตาล้อเลียนราร่า สกิลด่าหูชาทำอะไรเข้าไม่ได้นี่นา
ณ มุมหนึ่งของห้อง
"เฮ้อ อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลย" โรบัสต้าถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน นี่สินะคือเหตุผลที่ทำให้เขาไม่ฉลาดสักที
