john ฝึกหนักมาก กว่าครึ่งท้อแท้ไปทำนาและใช้ชีวิตเป็นพลเมืองไปเลย
ได้รับอัศวิน 97 คน
ตอนนี้ john กลายเป็นเจ้าเมือง มีฐานันดรศักดิ์แล้ว เขาไม่ใช่แม่ทัพต๊อกต๋อยที่ต้องรับฟังคำสั่งของพวกขุนนางอีกต่อไป
เมืองนี้เป็นของเขา พลเมืองก็เช่นกัน ชาว plutus ไม่มีกฎหมาย มีเพียงกฎมณเฑียรบาลที่เจ้าเมืองเขียนขึ้น
ชาวเมืองที่พอใจจะอยู่ก็จะใช้ชีวิตอยู่ หากกฎเอารัดเอาเปรียบหรือขูดรีด ทำร้ายชาวเมือง ชาวเมืองก็จะไปจากเมือง
การที่เมืองนี้มีชาวเมืองถึงสองหมื่นคนนับว่าเยอะมากทีเดียว นั่นเพราะกฎมณเฑียรบาลที่เจ้าเมืองยุคแรกเขียนเอาไว้อย่างสมเหตุสมผล
ระหว่างที่ john เดินทางนำกลุ่มอัศวินกลับจวนที่พักมีชาวบ้านมาชื่นชมเจ้าเมืองที่เป็นชายชาตรี
อาณาจักรนี้ขาดแคลนผู้ชาย ทำให้การสืบพันธุ์และขยายเผ่าพันธุ์เป็นไปได้ยาก
หลายครั้งที่ต้องบังคับให้ชายคนหนึ่งแต่งเมียเป็นสิบคนเพื่อมีลูกหลานสืบต่อพงษ์พันธุ์
หญิงชราคนหนึ่งจูงเด็กสาวที่น่าจะเป็นหลานมายืนรอ นางถวายเด็กสาวผู้นั้นให้กับ john เพื่อให้เขาทำให้เธอมีลูก
มันเป็นเรื่องปกติมาก และจะเกิดขึ้นทุกวัน สองวันมานี้มีคนมาถวายลูกสาว หลานสาว หรือสะใภ้ที่เป็นหม้ายกับ john
บางคนถึงขนาดเสนอตัวโดยไม่ขอมีพันธะด้วยซ้ำ เขาเป็นทั้งนายเหนือหัวของชาวเมือง และพ่อพันธุ์ไปในเวลาเดียวกัน
ชาว plutus ยกย่อง ให้ความเคารพเทิดทูนไปพร้อมๆ กับขอให้เขาทำลูกให้
"เจ้ารู้เรื่องอะไรบ้าง ข้าขี้เกียจพูดซ้ำซาก" แต่ก็มีบางคนที่ปฏิบัติกับเขาอย่างไร้มารยาทเสมอต้นเสมอปลาย
