"โอ้ ช่วยเล่นให้ฟังหน่อยสิ"
- ขอให้เธอเล่นให้ฟัง
เธออึ้ง ทำตัวไม่ถูก เสียงก็เริ่มสั่นพอโดนคาดคั้น
"ขอโทษค่ะ ฉันเล่นไม่เป็น"
แค่วันแรกก็ฝึกกันเลยเหรอ
อีสพยักหน้าเชิงเข้าใจก่อนจะถามเพราะสงสัยต่อว่า "ประธานชมรม ของแบบนั้นจำมีต้องมีรึ? คล้ายๆกับหัวหน้าผู้ก่อการร้ายรึเปล่า"
ขณะถามก็ยืนมองนายทองยิงธนูไปเพลินๆด้วยความสนใจ ดูว่ายิงเก่งไหม กางกระจกสะท้อน ลูกธนูย้อนกลับไปเสียบตู้ทองตาย
สมาชิกตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า จำเป็นมาก เพราะถ้าไม่มี...
แล้วยัยคนที่กำลังจะบอกก็โดนถุงเท้าอุดปาก
yuu ยิงธนูแค่ครั้งเดียว ลูกศรลอยลิ่วไปนอกรั้ว แต่สาวๆ ก็ยังกรี๊ด
อีส์สังเกตเห็นธนูยิงไปเสียบกิ่งไม้เล็กๆ ติดแน่น บังเอิญเหรอ
"แล้วเพื่อนๆในชมรมคนอื่นๆหละครับ ?"
- มองหาคนอื่นๆ แล้วรีบวิ่งไปลากสาวน้อยคนนั้นไว้ก่อน อย่าพึ่งรีบไปไหนสิ
- เสนอว่าควรจัดตั้ง ผจก.ได้แล้ว ให้เธอเนี่ยแหละเป็นรุ่นแรก
คนอื่นๆ ก็เตะบอลอยู่แถวๆ นี้ แต่เพราะชมรมนี้น่าเศร้ามาก ไม่มีสาวๆ เข้ามาเลย ทุกคนจึงขยันซ้อมกัน
ตอนนี้จะทำได้แค่คุยเรื่องทั่วๆ ไปเพื่อหาคำตอบที่สงสัย (แต่ก็อาจจะไม่เจอ) ยังไม่ได้ซ้อมจริงจัง
แม่สาวคนนั้นวิ่งหายไปแล้ว ไม่ต้องตามหรอก มันเป็นชะตากรรมของเธอ
คุยกับ Acer ว่าทำไมถึงอยากเป็นบรรณารักษ์
"ฉันชอบหนังสือ ห้องสมุดเหมือนอาณาจักรของความรู้และความฝัน แล้วเธอล่ะ"
สอบถาม Library ว่าทำไมถึงมีห้องที่ห้ามเข้า ในห้องนั้นมีอะไร และมีอะไรที่เจ้าหน้าที่อย่างพวกเขาต้องระวังบ้างไหม
"ฉันก็ชอบหนังสือค่ะ หนังสือเป็นเพื่อนของฉันค่ะ" เธอตอบและยิ้มให้
"อย่าอยู่ที่นี่ เกินกว่าเที่ยงคืน" เธอตอบเขาเพียงคำถามเดียว
ทัคคุงพยักหน้าเห็นด้วย
"นั่นสิๆ น่าสงสัยจริงๆนั้นแหละ "
หลังจากนั้นก็พึมพำคนเดียว
"อ๊ะ..รึว่า..ไม่หรอกมั่ง"
ดูเหมือนว่าจะตัดสินใจได้แล้วก็หันไปพูดกับสุดาจังว่า
"บางทีอาจจะรอสุดาจังมาเป็นประธานอยู่ก็ได้นะ "
มองดูสมาชิก มีกี่คนเนีย
"จะเป็นไปได้ยังไงคะ ฉันยังไม่รู้เลยว่านิยายเนี่ยเค้าเขียนกันยังไง" อ้าว...
สมาชิกมีอยู่ 20 กว่าคนเอง เป็นสาวๆ ทั้งนั้นเลย น่าหม่ำจัง
"เดชา วิ่งแข่งรอบสนามฟุตบอลกัน แต่มีกติกาว่าจะต้องกรี๊ดแล้วก็ทำหน้าผีไปตลอดทาง มาเร็ว"
"ได้สิ แต่เธอต้องอย่าลาออกไปไหนนะ" เดชาวิ่งตามสุดฝีเท้า
แน่นอนว่าเดชาอึดกว่าเธอมาก
"ขอดูผลลัพธ์ที่ฝึกหนักนั่นหน่อยเถอะครับ รุ่นพี่~"
เขาชี้ดาบสำหรับฝึกไปยังมารัยเช่นกันแถมยังยืนข้าง ๆ del อีกด้วย
ทั้งสองโจนเข้าไปโดยที่สมาชิกคนอื่นถูกมารันเบรกไว้
ดาบของทั้งสองหมุนติ้วๆ ตกลงพื้น
"ถ้าไม่แน่จริงฉันไม่ดำรงตำแหน่งมาได้ถึง 4 ปีหรอก"
"แต่เธอก็ใช้ได้นะ ฝึกอีกหน่อยล่ะแจ่มเลย ส่วนนายต้องฝึกอีกมาก พยายามเข้า ฮ่าๆๆ" แล้วประธานนิสัยไม่ดีก็สะบัดก้นเดินจากไป ปล่อยให้ Del ที่แพ้ถึงกับเฟลสุดขีด
