* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM
  • Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
    June 09, 2024, 12:51:10 PM
  • duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
    July 29, 2024, 10:00:23 PM
  • Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
    August 01, 2024, 08:35:21 PM
  • duek duen: Damn
    August 04, 2024, 04:42:50 PM

Author Topic: [แนะนำตัวละคร] ก่อนการนัดพบที่ตึกเหยี่ยวทอง  (Read 8865 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.



ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ารู้สึกไปเองรึเปล่า แต่ไม่นานมานี้ มีข้อความโฆษณาแปลกๆที่เป็นตัวหนังสือเรืองแสงสีแดงดังโลหิต
ปรากฏขึ้นในที่ที่ไม่ควรจะมี ไม่ว่าจะเป็น กลางพาดหัวหนังสือพิมพ์ ในกระจกตึกระฟ้า บนผิวน้ำขังบนพื้นถนน นอกหน้าต่างยามค่ำคืน
ทั้งๆที่คุณมองเห็นมันอย่างชัดเจน แต่ดูเหมือนว่าคนรอบข้างจะไม่มีใครเอะใจกันเลย ว่ามีของประหลาดแบบนี้ลอยอยู่เบื้องหน้าพวกเขา
มันเขียนเอาไว้ว่า

"ยินดีด้วยที่มองเห็นข้อความนี้ นั่นหมายความว่าคุณสมบัติพิเศษที่เหนือกว่าคนอื่นๆมีอยู่ในตัวของท่านแล้ว
หากสนใจเข้าร่วมงานกับ องค์การ ของเรา โปรดมาเข้าร่วมรับการสัมภาษณ์ได้ที่ ร้านคอฟฟี่ชอป "แองเจลเนสต์"
ชั้นหนึ่ง ตึก โกลเดน ฟาลคอน ในวันเวลาดังต่อไปนี้"


คุณคิดว่า นี่มันเป็นวิธีโฆษณาแนวใหม่รึไงกันนะ หรือว่าจะเป็นองค์การนักล่าปริศนา ที่ลือกันว่าผู้ที่ได้เข้าร่วมมีเพียงผู้มีคุณสมบัติไม่กี่คนเท่านั้น
สมาชิกทุกคนล้วนแต่กลายเป็นผู้มีชื่อเสียง เงินทอง และอำนาจ แม้แต่ประธานาธิบดีก็ยังเคยเป็นสมาชิกขององค์การนี้มาก่อน
หรือว่านี่จะเป็นโอกาสที่คุณจะได้เข้าร่วมสมาคมลบแห่งนี้ ถ้าเป็นเรื่องจริงละก็ ทุกสิ่งทุกอย่างก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้ว
หวังว่าคงไม่ใช่รูปแบบใหม่การประชุมขายตรงอะไรพวกนี้ล่ะ
ในเมื่อวันนั้นคุณเกิดว่างขึ้นมาพอดี และชีวิตตอนนี้ก็ช่างจืดชืดซะเหลือเกิน การได้ไปทำอะไรแปลกใหม่ อาจจะทำให้มีเรื่องน่าสนใจเกิดขึ้นมาบ้างก็ได้...



เชิญแนะนำตัวละครของท่านได้เต็มที่ครับ

 

Offline Luca

โลกนี้ยังมีสิ่งลี้ลับอีกมากมายที่เราไม่รู้หรือไม่มีทางเห็น
ในขณะที่โลกกำลังหมุนรอบตัวเองก็มีกลุ่มคนบางกลุ่มพยายามเคลื่อนไหวทวนเข็มนาฬิกา
องค์กรนี้ถือกำเนิดขึ้นเมื่อราวปี 1870 สมาชิกขององค์กรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและกระจายอยู่ทั่วโลก
หน่วยงานและองกรค์กรอิสระจำนวนมากถูกแทรกซึมและเข้ามาเป็นสมาชิก ไม่เว้นแม้แต่หน่วยงานของรัฐบาลอีกหลายประเทศ
ดูไปก็เหมือนพวกตัวร้ายที่คิดจะยึดครองโลกล่ะมั้ง
แม้จะไม่มีใครรู้เป้าหมายขององกรณ์นิรนามนี้ แต่กลับมีข่าวลือแปลกๆ ว่าผู้นำขององค์กรก็ไม่ได้ว่างงาน เขาแทรกซึมอยู่ในสังคมโลกมืดในฐานะเจ้าพ่อมาเฟียทางแถบยุโรปเพื่อสร้างเม็ดเงินมาหล่อเลี้ยงองค์กรอย่างต่อเนื่อง





อเมริกา
โบสถ์เล็กๆ แถบชานเมือง



"ต้องบอกลาเจ้าแล้วนะ"
บาทหลวงริชาร์ดถอนหายใจ เขามองผ่านหน้าต่างออกไป บ้านหลังใหญ่ดูมีฐานะมีไม้ตอกตะปูไขว้กันที่หน้าประตูบ้านพร้อมป้ายขาย
เจ้าของบ้านเป็นนักการเมืองที่มีส่วนพัวพันกับการรัฐประหารของประเทศหนึ่ง และเขาเพิ่งถูกฆ่าตายไปเมื่อวานพร้อมครอบครัว

ก็ไม่รู้หรอกว่าใครที่ลงมือ แต่หน้าที่สังเกตการของหลวงพ่อกำมะลอก็จบลงแล้ว วันนี้เขาก็จะต้องไปจากที่นี่

ย้อนไปเมื่อหลายวันก่อน เขาได้พบข้อความสีเลือดในกระจกขณะอาบน้ำ

"ยินดีด้วยที่มองเห็นข้อความ นี้ นั่นหมายความว่าคุณสมบัติพิเศษที่เหนือกว่าคนอื่นๆมีอยู่ในตัวของท่านแล้ว
หาก สนใจเข้าร่วมงานกับ องค์การ ของเรา โปรดมาเข้าร่วมรับการสัมภาษณ์ได้ที่ ร้านคอฟฟี่ชอป "แองเจลเนสต์"
ชั้นหนึ่ง ตึก โกลเดน ฟาลคอน ในวันเวลาดังต่อไปนี้"


เขาได้แจ้งเรื่องราวลึกลับนี้ไปยังหน่วยงานของเขาโดยยื่นข้อเสนอเชิงร้องขอว่า ขอแทรกซึมเข้าไปทำภารกิจที่นั่นในฐานะบาทหลวง
ก็ไม่ใช่อะไรหรอก อย่างน้อยเขาก็มั่นใจได้ว่าหากได้ไปทำงานที่นั่นเขาก็จะยังคงเป็นบาทหลวงต่อไปได้ ทำยังไงได้ล่ะ ก็เขาดันหลงรักอาชีพนี้เข้าแล้วนี่
.
.
.
.
.
หลายชั่วโมงต่อมา


"สวัสดีค่ะ คุณริชาร์ด"
เด็กผู้หญิงทวินเทลท่าทางบอบบางแนะนำตัว ใช่แล้ว อย่างที่คิดนั่นแหละ

ริชาร์ด : "พระเจ้าอำนวยพรนะลูก"

จูเลียตต้า : "พรนั้นก็เป็นของพ่อด้วย"

ริชาร์ด : พ่อรอข่าวดีจากลูกอยู่ เชิญเข้ามาข้างในเถอะ

จูเลียตต้า : "ค่ะ แต่เป็นข่าวไม่ดีนะคะ เพราะเบื้องบนต้องการให้คุณไปเป็นเสนาธิการทหารอากาศค่ะ"

ริชาร์ด : "..........." หลวงพ่อช็อคไปเลยทีเดียว นี่มันโจ๊กใช่มั้ย จะให้หลวงพ่อไปจับปืนเรอะ จะบ้ารึเปล่า แล้วเสนาธิการอะไรนั่นเค้าต้องทำอะไรบ้างง่ะ

จูเลียตต้า : "....."

ริชาร์ด : "................"

จูเลียตต้า : "ฮิฮิ ลูกล้อเล่นค่ะ คุณพ่อได้รับอนุญาตให้สมัครเข้าเป็นสมาชิกขององค์กรนั้นแล้วล่ะค่ะ ส่วนนี่เป็นรายละเอียด แล้วก็..."

หลวงพ่อเกือบจะเผลอมือเอาไบเบิ้ลฟาดหัวยัยเด็กบ้านี่แล้ว ถ้าไม่บังเอิญเห็นเธอยกแฟ้มหนาเตอะเป็นตั้งด้วยมือข้างเดียว

Offline RaLoS

ณ มุมมืดมุมหนึ่งของเมือง ชายหนุ่มใส่เสื้อผ้าที่ดูแล้วถ้ามันสะอาดก็คงจะดูกว่านี้แต่ที่เขาใส่อยู่นั้น

คือเสื้อเชิ้ตขาวขาดวิ่นกางเกงขายาวสีดำทั่วไป พร้อมกับแว่นตาบนหน้าที่กรอบดูบิดๆเบี้ยวๆ

ร่างของเขานอนอยู่กับพื้นแคบๆตรงมุมนั้นพร้อมกับรองเท้าที่ถอดไว้ข้างๆ

ฝนเริ่มตกกระทบลงบนใบหน้าของเขาทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นขึ้นมา

"นี่ก็เกือบจะ 1 ปีแล้วสิที่เราออกมาจากที่นั่น"ชายหนุ่มรำพึงรำพันกับตัวเอง

"ถึงแม้ว่าเกือบจะ 1 ปีแต่เหตุการณ์วันนั้นกลับทำให้เราลืมมันไม่ได้"ชายหนุ่มคิดในใจ

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นหยิบรองเท้าหนังมาสวมที่เท้าและเริ่มออกเดิน

"วันนี้ก็คงเป็นอีกหนึ่งวันที่เราใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยสินะ เฮ้อ หิวจังลองดูตามกองขยะดูดีกว่าว่ามีร้านอาหารดีดีทิ้งอะไรมาบ้างไหม"

ขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะเดินไปยังกองขยะของร้านอาหารชื่อดังร้านหนึ่งก็มีหมาพันธุ์ทั่วไปตัวหนึ่งออกมาเห่าไล่อย่างน่ากลัว

"โฮ่ง...โฮ่ง..."ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อยและถอดใจเดินจากไป

โคร่ก โคร่ก เสียงท้องร้องของชายหนุ่มดังพอที่จะกลบเสียงความเงียบบริเวณนั้นได้

แปะ แปะ แปะ แปะ เสียงฝีเท้าวิ่งกระทบน้ำของใครสักคนกำลังเข้ามาใกล้

โครม เสียงชายหนุ่มที่เดินก้มหน้าชนเข้ากับสาวใส่ชุดพนักงานบริษัทกระโปรงสั้นผมสั้น

พร้อมกับร่มและกระเป๋าสะพายสีดำเข้ากับชุดกระเด็นหล่นไปบนพื้น

"โอ้ย เจ็บๆๆ ขอโทษครับคุณเป็นอะไรหรือเปล่า"ชายหนุ่มถามด้วยความเป็นห่วง

หยิงสาวไม่พูดอะไรรีบเก็บของหยิบร่มและรีบวิ่งไปต่อ

"คนอะไรของเขา ไม่ขอโทษไม่ว่านะแต่ พูดด้วยแล้วไม่พูดด้วยเนี่ยเซ็ง"ชายหนุ่มบ่นพร้อมกับสายตาที่เหลือบไปบนพื้น

เห็นแผ่นพลาสติกใสขนาดพอๆกับบัตรใบหนึ่งหล่นอยู่

"อ้าวเก็บของไม่หมดรึ"ชายหนุ่มก้มเก็บพลาสติกแผ่นนั้นขึ้นมาพร้อมกับฝนที่เริ่มจะหยุด

และฟ้าที่เริ่มใสส่องให้เห็นแสงจันทร์เพ็ญของคืนวันนี้

ชายหนุ่มพยายามพลิกแผ่นพลาสติกเพื่อสำรวจดูและเมื่อแผ่นนั้นกระทบกับแสงจันทร์ได้ปรากฎข้อความสีแดงขึ้นมา

"ยินดีด้วยที่มองเห็นข้อความ นี้ นั่นหมายความว่าคุณสมบัติพิเศษที่เหนือกว่าคนอื่นๆมีอยู่ในตัวของท่านแล้ว
หาก สนใจเข้าร่วมงานกับ องค์การ ของเรา โปรดมาเข้าร่วมรับการสัมภาษณ์ได้ที่ ร้านคอฟฟี่ชอป "แองเจลเนสต์"
ชั้นหนึ่ง ตึก โกลเดน ฟาลคอน ในวันเวลาดังต่อไปนี้"


"เฮ้ย เจ๋งอ่ะ เดี๋ยวนี้มีการนัดพบกับแบบนี้ด้วยเหรอ"ชายหนุ่มพูดด้วยน่ำเสียงตื่นเต้น

งั้นถ้าเราไปตามวันเวลาที่ในบัตรนี่เราคงจะเจอเธออีกครั้งสินะ

ไหนๆก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วนิเอามาใช้คร่าเวลาหน่อยละกัน

ชายหนุ่มคิดและมุ่งหน้าที่จะยังสถานที่นัดพบด้วยใบหน้าที่หารู้ไม่ว่าเหตุการณ์ข้างหน้านั้น

อาจทำให้เขาไม่สามารถลืมมันได้ตลอดชีวิต