หลังการต่อสู้จบลงก็ได้ 3 แคลนซึ่งมีคะแนนสูงที่สุดที่ถูกเลือกให้มีสิทธิ์เข้าสู่หอคอย (มิดแลนด์ ไฮแลนด์ วินด์แลนด์) แม้จะไม่เคยมีใครรู้ว่ามันคืออะไร และต้องเข้าไปทำไมก็ตาม
อัลเซียบอกว่านี่คือความฝัน ความหวัง และทุกอย่างที่เธอแบกรับมาจนบัดนี้ ถูกที่ว่ามันคือความฝันของคนที่ตายไปแล้ว แต่มันกลับยังเป็นความต้องการของเธอเองในฐานะเกมเมอร์ด้วย
"ความคิดของเราเริ่มซ้อนทับจนตกผลึกไม่อาจส่องประกายได้อีกเฉกเช่นชีวิตใหม่ที่ยังสดใสทอประกาย"
"บางทีพวกเราคงมีชีวิตอยู่มานานเกินไป เราคิดว่ามันสมควรแก่เวลาแล้ว"
"การสึกกร่อนและผุพังใกล้เข้ามาทุกขณะ ได้แต่หวังว่าหน้าที่นี้จะลุล่วงได้ดังฝัน"
พูดจบหล่อนก็หมุนตัวผลักประตูออกไปยังราตรีบริสุทธิ์เบื้องหน้าที่เฝ้ารออยู่แสนนาน
"เวลาสิบปีผ่านไปไวเหมือนโกหก เมื่อหยุดแล้วหันมามองดูรอบตัวกลับพบว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันทิ้งมันไปอย่างไม่รู้ตัว"
"ฉันไม่เคยรู้ตัวเลยว่ามีหลายสิ่งที่ฉันต้องสูญเสียไปเป็นการแลกเปลี่ยน จนกระทั่งวันนั้น..."
เบื้องหน้าพระราชวังโดมาบาห์เช ประเทศตุรกี
หญิงสาวผมบลอนด์ยาวสลวยนางหนึ่งกับชายหนุ่มผมสั้นดกดำกำลังยืนถกเถียงกันข้างโรลส์รอยซ์ไม่ทราบยี่ห้อ แม้ทั้งสองฝ่ายจะไม่ได้ตะคอกหรือส่งเสียงดังแต่เห็นได้ชัดว่าการถกเถียงมาถึงทางตัน ชายหนุ่มปัดมือของหญิงสาวที่กุมมือทั้งคู่ของเขาแล้วผละเดินออกมา แต่หญิงสาวยังถลาเข้าไปสวมกอดก่อนถูกผลักออกอีกครั้งจนล้มลง
ประตูรถยนต์คันงามปิดลงทิ้งไว้เพียงหญิงสาวที่นั่งจมอยู่กับน้ำตาที่เอ่อล้น เห็นชายสูงล่ำอีกคนเดินเข้ามาประคองหญิงสาวที่ลุกขึ้นและหันมากอดเขาแน่น ซุกใต้อกนั้นเพื่อกลบเสียงร่ำไห้แสนปวดร้าว
ลิซ่าบอกว่าหากเธอรู้บทสรุปของเรื่องราวหรือมองเห็นอนาคตได้ล่ะก็เธอจะทิ้งทุกอย่างในเกมเพื่อเขา
แม้วันนี้คงสายเกินไปแต่ความตั้งใจของเธอคงไม่เปลี่ยนหาก Highland ไม่สามารถพิชิตยอดหอคอยได้ เพราะมาถึงวันนี้ทุกอย่างเป็นหลักฐานที่ยืนยันชัดเจนเหลือเกินว่าลิซ่าทุ่มเทไปมากเพื่อบรรลุเป้าหมาย หากมันยังไม่สำเร็จอีกเธอคงต้องหยุด เพราะเมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอสูญเสียไปตลอดสิบปีรวมถึงคนรักนั้นมันช่างไม่คุ้มค่าเอาเสียเลย
"ฉันเคยสัญญากับเขาเอาไว้ว่าจะกลับไปเล่นใหม่ด้วยกันตั้งแต่แรกน่ะค่ะ"
ความจริงหลังหมดฤดูกาลนี้แล้วลิซ่าก็แค่จะไปเล่นใหม่เพราะเธอคิดว่าคลาส Assassin King มันไม่เหมาะกับเธอเลย และเธออยากสนุกกับเควสต์ใหม่ ๆ ที่อัพเดทด้วย
ในฐานะเกมเมอร์ที่คลั่งไคล้ในเกมนี้เอามาก ๆ แล้วการกลายเป็นเพลเยอร์เอนด์เกมมันช่างว่างเปล่า อย่างที่เธอบอกว่าอยู่มานานเกินไปนั่นแหละ
"ถึงวันนั้นสนใจจะไปเล่นใหม่ด้วยกันไหมคะ"
หลังจากนี้จะดำเนินเกมแบบสรุปภายใต้การบรรยายเท่านั้น ขออภัยในความไม่สะดวกและขอบคุณที่ติดตาม
