ทุกคนในเมืองแหงนมองฟ้าที่มืดเพราะปรากฎการณ์ราหูอมจันทร์ดั่งคำทำนายที่อดัมกล่าวเอาไว้ว่านี่คือวันพิพากษา
"ถึงแม้พวกเจ้าจะหยุดแต่มันก็สายเกินไป"
"อิกดราซิลประเมินและตัดสินใจแล้วว่าจำเป็นต้องกำจัดพวกเรา"
"อย่างนั้นสินะ"
"นั่นคือเหตุผลที่ต้องใช้คลังแสง พวกเราเลี่ยงการต่อสู้ไม่ได้"
"ก็คงมีแค่สู้หรือถูกกำจัดในฐานสิ่งแปลกปลอม"
"เจ้าอิกดราซิลมันคงมองว่าพวกเราเป็นแมลงสาบ"
"หรือไม่ก็แค่เห็บเหาของโลกนี้"
ทุกคนในซากเมืองเก่าไม่ได้แบ่งแยกเผ่าพันธุ์กันอีกต่อไป พวกเขาพร้อมที่จะต่อสู้เคียงกัน
Chao ที่ไปหลบมุมอยู่ด้านหนึ่งหลังรวมร่างเข้ากับโกเลมควีนแห่งวายุไม่ได้แสดงความเห็นอะไร เขาเพียงอยากใช้ช่วงเวลาสั้นๆสักไม่กี่นาทีทบทวนสิ่งต่างๆก่อนศึกใหญ่จะเริ่มขึ้น
"จบสงครามนี้เธอต้องไปเดทกับฉันเพื่อชดใช้ความผิดที่มายุ่งกับการต่อสู้อันทรงเกียรติของฉัน" เขาพูดกับโกเลมควีนที่สิงรวมอยู่ในร่างอย่างขี้ตู่ที่สุด
ด้านซีฟราห์เองได้เป็นผู้นำการรบ เธอกินตับมนุษย์ไป 3 คนในช่วงเวลาอันสั้นเพื่อฟื้นพลังแล้วก็เดินออกมานำทัพอย่างเข้มแข็ง
"ทำไมยะ กองทัพต้องเดินด้วยท้องสิ" เธอมองเหยียดคนแขวะแล้วก้าวไปข้างหน้าสองก้าว โจนขึ้นฟ้า
ด้านกองทัพมนุษย์จะคอยสนับสนุนอยู่ในเมือง และนี่คือสงครามจะเกิดขึ้นทั่วทั้งพิภพ ระหว่าง 'อารยธรรมที่ถูกสร้างโดยสิ่งแปลกปลอม' กับ 'ผู้ขจัดสิ่งแแปลกปลอม'
(Role-play อะไรก็ได้ก่อนเข้าสู่ฉากจบ)
