ริมทะเลบนหาดทรายที่จาไตเองก็ไม่ค่อยแน่ใจว่ามันชื่ออะไร
อะไรนะ ฮานาก้าเหรอ ไม่ใช่ ฮานามิ? ไม่รู้ดิ ไปถามยัยบีเช่เอา
ที่บ้านพักตากอากาศหลังย่อมแต่ก็แพงพอที่คนทั่วไปจะไม่มีสิทธิ์มาจับจองมัน จาไตนอนหงายอาบแดด แว่นกันแดดปิดบังแววตาของจาไตที่มักแอบซ่อนเอาไว้เสมอถึงความในใจที่แท้จริงของเธอ
"นี่"
"เธอว่าป่านนี้หมอนั่นจะเป็นยังไงมั่ง"
จาไตนอนเงียบ หูก็ฟังวิทยุไป มีรายงานข่าวที่บีเช่พยายามเงี่ยหูฟังแต่เสียงลมที่แรงกว่าก็กลบเสียงจากวิทยุเสียหมด
"หมอนั่นจะกลับมา พนันกันได้เลยว่าอีกแค่ 3 วันหมอนั่นจะมาเสนอหน้าที่นี่"
"ฉันไม่พนันกับเธอหรอก เพราะเธอชนะฉันตลอด" บีเช่ตอบเลี่ยง แต่สีหน้าและแววตาดูเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน
"ดีใจล่ะสิที่หวานใจเธอยังไม่ตาย" จาไตแซวขึ้นมา
"บ้า ใครดีใจล่ะ หมอนั่นเป็นคนทรยศ"
"คนที่ไม่ใช่พวกเดียวกันมาตั้งแต่แรกจะเป็นคนทรยศได้ยังไง"
"หา เธอว่ายังไงนะ"
"เปล่า ไม่มีอะไร"
ฉันแค่อยากคอยเฝ้าดูเธอ ถ้าวันใดวันหนึ่งที่เธอกำลังจะตาย...
อย่าขอความช่วยเหลือจากฉัน เพราะฉันจะไม่ช่วยเธอหรอก
"ไอ้โรคจิต"
ก็พอดีกับใครบางคนเดินเข้ามา เป็นชายหนุ่มที่บีเช่คุ้นเคย แต่จาไตเกลียดขี้หน้าหมอนี่มาก
"นั่นเธอหมายถึงใครน่ะ"
