Rec บอกว่าตั้งแต่วันนั้นที่เขาถูกใครบางคนเหยียบย่ำความภาคภูมิใจจนไม่เหลือดี เขาก็คิดขึ้นมาได้
คนที่ว่า
"ก็ขอโทษแล้วไง" 
Rec บอกว่าเธออยากใช้ความสามารถและวิทยาการพลังจิตในปัจจุบันพัฒนาโลกแห่งเกมขึ้นมา เป็นโลกที่เชื่อมต่อกับโลกนี้ ทุกคนจะไปมาหาสู่กันได้
เธอผูกพันธ์กับทุก ๆ เกมที่เล่น แต่เมื่อเกมนั้นจบลงบทบาทเรื่องราวทั้งหมดของตัวละครก็หายไป มันน่าเศร้าไม่ใช่หรือไง ทำไมเราถึงไม่ทำให้พวกเขาที่อยู่ในเกมมีชีวิตขึ้นมาได้ล่ะ
ทั้งที่ Stephanie เรียนรู้ศาสตร์การแปรธาตุมาเช่นเดียวกับตัว Rec เองแล้ว ทำไมถึงไม่ร่วมมือกันพัฒนาโลกแห่งเกมนี้ไปพร้อม ๆ กันล่ะ เธอมัวมาเปิดเกมติงต๊องแบบนี้เพื่ออะไร
"ความสามารถของเธอมันยิ่งกว่าพระเจ้าของโลกนี้แล้วแท้ๆ"
นั่นคือสิ่งที่ Rec ไม่สบอารมณ์ที่สุด และเธอเองจะทำสิ่งที่ว่ามาเอง หาก Stephanie ไม่ยอมทำมัน
"ฉันคงไม่ทำอย่างนั้น ถ้าทุกอย่างในเกมออกมาสู่โลกภายนอกได้ ทุกคนก็จะเดือดร้อน"
"แต่ฉันรักตัวละครทุกคนในเกม ทั้งที่ฉันได้เล่น และเกมนี้ที่ฉันสร้างมัน ฉันอยากให้ทุกคนมีความสุข และสนุกสนานเช่นเดียวกับผู้เล่น"
"รู้ไหม จักรวาลน่ะไม่ได้มีเพียงหนึ่งเดียว"
Stephanie บอกว่าหากตัวละครในเกมที่เธอสร้างขึ้นมาต้องการล่ะก็ เธอจะส่งคนๆ นั้นไปยังสถานที่ๆ ตัวละครนั้นต้องการ หรือแม้แต่สร้างชีวิตให้ก็ยังทำได้อย่างเช่น Raffaello นั้น Stephanie เองก็ได้ถามแล้วว่าเธออยากอยู่ในเกมต่อไป หรืออยากมีชีวิต
ซึ่งเจ้าตัวตอบอย่างไม่คิดเลยว่า 'ฉันอยากมีชีวิต ฉันอยากมีตัวตน ฉันไม่อยากหายไป'
แต่ความต้องการของ Stephanie ไม่อาจผ่านใจที่ดื้อดึงของ Rec ไปได้ เธอปิดหน้าจอแล้วระเบิดพลังทั้งหมดออกมา
แต่มันคงไม่ง่าย เมื่อพวกเขาต่างก็ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงที่ Rec ต้องการ
แม้พวกเขาจะต่างเป้าหมายกัน แต่อริร้ายของพวกเขาคือคนเดียวกัน
นานหลายชั่วโมงการต่อสู้ก็รู้ผล Rec โดนเล่นงานอย่างด้วยสารพัด Spell Card
....และท่าไม้ตายสูงสุดที่มีในเกมนี้
Bad Endingบอลพลังงานแต่ละลูกอัดแน่นไปด้วยพลังจิตที่รุนแรงมากพอจะระเบิดได้ทั้งเมือง และมันมีนับหมื่นลูก
แสงสว่างที่แผ่กระจายกลบความมืดในรัศมีนับพันตารางกิโลเมตรคืออำนาจสุดท้ายของ Bad Ending ที่หลงเหลืออยู่
จนกระทั่งแสงนั้นจางหายไปอย่างรวดเร็วก็พบ Rec ในสภาพ HP 0 ลอยล่องอยู่ รอบตัวของเธอเต็มไปด้วยการ์ดทั้ง 10000 ใบ ที่กระจายออกมา
