* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM
  • Qiao: มาลักข้อมูลบอร์ดเกม
    June 09, 2024, 12:51:10 PM
  • duek duen: จะยังมีใครใช้เว็บนี้อยู่ไหมนะ —
    July 29, 2024, 10:00:23 PM
  • Game Master: เจ้าของยังไม่ค่อยเข้าเล้ย
    August 01, 2024, 08:35:21 PM
  • duek duen: Damn
    August 04, 2024, 04:42:50 PM

Author Topic: รวมเรื่องสั้นสำนักพิมพ์เกาะกล้วย  (Read 1558 times)

0 Members and 2 Guests are viewing this topic.

Offline Gori Gori



ที่ท่าเรือแห่งหนึ่ง
(ที่ไม่ใช่เกาะกล้วยนะ เดี๋ยวจะหาว่าเขียนแต่เรื่องเกาะกล้วยอย่างเดียวคร่อกๆ)

เด็กหนุ่มชัชช่ากำลังวิ่งอย่างรีบเร่งเพื่อที่จะขึ้นเรือเพื่อกลับบ้านในช่วงปิดเทอม ระหว่างทางนั้นเขาได้พบกับชายแก่ที่มีเสียงหัวเราะกวนประสาทนาม อันโตนี่โอ้
Spoiler for Hiden:
"กรั๊กๆๆๆๆๆๆ โอ๊ย ขำไม่รู้จะขำไปทำไมแต่ขำว่ะ ไอ้หนูสนใจจะรับยาทำแผลไหม" ชายแก่ที่ชื่ออันโตนี่โอ้ ถามชัชช่าผู้รีบเร่ง
"ไม่ล่ะครับ ผมกำลังรีบขึ้นเรือเพื่อกลับบ้านในช่วงปิดเทอม" ชัชช่าตอบอย่างสุภาพ "แล้วอีกอย่างผมก็ไม่รู้ว่าจะซื้อยาทำแผลไปทำไม ในเมื่อผมก็ไม่ได้มีแผลซักหน่อย"
"กรั๊กๆๆๆๆๆ โอ๊ย.... ไอ้หนูไม่ยากนิ แค่วิ่งให้ล้มก็ได้แผลแล้ว ลุงก็ได้ขายของ win win ทั้งสองฝ่ายเลยนะ"
"เออ... ลุงคิดแบบนี้จริงๆหรือลุงล้อผมเล่นเนี่ย ผมกำลังรีบนะลุงไปล่ะ"   
โอ๊ย!! โอ๊ย!! ชายชราก้มหน้าแล้วร้องออกมา""เฮ้ย!! ลุงเป็นอะไรเนี่ย ชัชช่าถามด้วยความตกใจ" โอ๊ย.... ขำไม่รู้จะขำไปทำไมแต่ขำว่ะ
จากนั้นลุงแก่ก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วหัวเราะต่อ กรั๊กๆๆๆๆ สนใจซื้อยาทำแผลแล้วใช่ไหมล่ะไอ้หนู" ชัชช่าพยักหน้านิดๆแบบซื้อมาไม่น่าจะได้ใช้เองแน่นอน

กรั๊กๆๆๆๆๆ ลุงอันโตนี่โอ้ ทำหน้าแบบยียวน แล้วพูดต่อ "ไอ้หนูเอ็งตกลงซื้อแล้วนะลุงขายไม่แพงหรอก ขวดละล้านเอง กันเองเลยนะเนี่ย"
"เฮ้ย! ลุงทำไมราคาโหดจัง ลุงขายหรือลุงปล้นเนี่ย"
โอ๊ย... ขำไม่รู้จะขำไปทำไมแต่ขำว่ะ ลุงก็ขายของลุงปกตินี่แหละ ปล้นเปลิ้นอะไรไม่มี๊ ลุงแกทำเสียงสู๊งสูง ว่าแต่ลมแรงเนอะไอ้หนูว่าไหม

ปลิ้วววว....
กระดาษใบนึงลอยมาตามลม
Spoiler for Hiden:

"อันโตนี่โอ้"
ค่าหัว 50,000 Dollar คดีปล้น หลอกลวงนักท่องเที่ยว
"ลุงผมไม่มีตังขนาดนั้นหรอก ถ้าลุงขายผมราคานี้ผมซื้อไม่ไหวหรอก ลุงไปขายคนอื่นเถอะ"
"งั้นลุงลดให้เหลือร้อยเดียว เอ้า!! เซฟมันนี่สุดๆแล้วนะ" ลุงแกตอนแบบรวดเร็วพร้อมหยิบเงินในกระเป๋าตังชัชช่าไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน
"ลุงๆหยิบไปห้าร้อยทอนด้วยนะ" ชัชช่าพูดออกไปแบบเร็วๆ same same
Spoiler for Hiden:

เอาน่ะขายของได้ก็จบแบบดื้อๆนี่แหละ ไว้ตอนหน้ามาต่่อนะหลาน เอ๊ย กรั๊กๆๆๆๆๆ โอ๊ย ขำไม่รู้จะขำไปทำไมแต่ขำว่ะ

Spoiler for Hiden:

ในเนื้อเรื่องชัชช่าไม่ได้หยุดคุยกับลุงแกนะและด้วยสปิริตนักขายแกเลยวิ่งไปด้วยขายของไปด้วยเช่นนี้แล
Spoiler for Hiden:
เรื่องสั้นจบในตอนแบบหักอารมณ์คนอ่านดื้อๆ
สถานที่ - ท่าเรือแห่งหนึ่ง
ตัวละคร ชัชช่ากับอันโตนี่โอ้
เป้าหมาย ชัชช่า-ขึ้นเรือกลับบ้าน ลุง-ขายของ
(19-5-58)
ไม่คิดว่าจะได้กลับมาที่บอร์ดนี้อีกครั้ง บรรยากาศยังสนุกเหมือนเดิมเลย
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้ ขอบคุณบารอนที่ยังทำบอร์ดนี้อยู่
หวังไว้ว่าเราคงจะได้พบกับอีกครั้ง...
ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อนที่มีให้กันเสมอไม่เคยเปลี่ยนครับ

 

Offline Gori Gori

ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง

"กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ที่อาณาจักรแห่งหนึ่งอันไกลโพ้น..."ชายชราที่แต่งตัวคล้ายนักเล่านิทาน ร่ายคำนำที่มีมนต์คลังออกไปเพื่อเรียกเหล่าเด็กๆให้มาฟังนิทานของเขา
ชายชรานั่งรอบนข่อนไม้อยู่นาน มีเพียงความเงียบและความว่างเปล่านั่งฟังเขาอยู่ หมู่บ้านนี้ไม่มีเด็กเลยรึไงนะ ชายแก่บ่นกับตัวเองเบาๆอย่างเหมอลอย
จนกระทั่งเขาหันไปพบเด็กที่กำลังวิ่งเข้าบ้าน เมื่อเห็นว่าหมู่บ้านนี้ยังมีคนที่จะฟังนิทานของเขา ชายนักเล่านิทานไม่รอช้าเอ่ยทักเด็กคนนั้นทันที
"ไอ้หนูสนใจนิทานของลุงไหม ทั้งสนุกทั้งตื่นเต้นและเร้าใจมาก รับรองว่าหนูต้องไม่เคยฟังที่ไหนมาก่อนแน่ๆ เรื่องนี้น่ะพระเอกเป็นเจ้าชายที่ถูกสาปให้กลายเป็นกอริล่า
มีเพียงวิธีเดียวที่จะแก้คำสาปได้คือ รักแท้" นักเล่านิทานชราเอ่ยกับเด็กชายที่หันหลังกำลังวิ่งเข้าบ้านด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้ฟังยิ่งนัก

Spoiler for Hiden:
เด็กน้อยหันมาหานักเล่านิทาน

("...........")


เงิบเลย .... นี่ตรูอยู่เกาะกล้วยเหรอเนี่ย

จบเหอะ....
(เรื่องนี้คนละช่วงเวลากับเรื่องที่แล้ว นิทานมันยาวแต่ขี้เกียจเล่าเอาแค่นี้ก่อนคร่อก)
(20-5-58)





ไม่คิดว่าจะได้กลับมาที่บอร์ดนี้อีกครั้ง บรรยากาศยังสนุกเหมือนเดิมเลย
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้ ขอบคุณบารอนที่ยังทำบอร์ดนี้อยู่
หวังไว้ว่าเราคงจะได้พบกับอีกครั้ง...
ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อนที่มีให้กันเสมอไม่เคยเปลี่ยนครับ

Offline Gori Gori

                                                        -บทนำ-

"มายุหนีไป นักดาบสาวตะโกนบอกอโคไลท์ในปาร์ตี้ของเธอ เธอต้องหนีออกไปบอกที่อยู่ของดาร์กลอร์ดกับสมาคมให้ได้นะ" 
นักธนูยกนิ้วโป้งและนิ้วชี้ไปทางอโคไลท์สาว "ไม่ต้องห่วงลูกธนูของฉันจะทะลวงหัวใจมันเอง ไม่ต้องถึงมือเธอหรอกมายุ"
"เฮ้ เจ้านักเวทย์นายร่ายไฟวอลล์ให้มันดีๆหน่อยเซ่ ดาร์กลอร์ดมันจะทะลุมาแล้วนะ"
"เจ้าบ้าเอ้ย นี่มันบอสนะ แค่นี้ก็เต็มที่แล้ว แกลองเอากับดักของแกมาวางดูสิ"นักเวทย์กล่าวออกมาอย่างหงุดหงิด
"ชิ" นักธนูทำหน้าเหมือนรู้ว่า นักเวทย์และพวกพ้องคนอื่นๆได้ใช้ความสามารถของตนอย่างเต็มที่แล้ว
"เฮ้ โพชั่นของลุงยังเหลืออยู่ไหม พวกเราต้องการใช้มันด่วนเลยนะ"
พ่อค้าส่ายหน้าแล้วบอกกับทุกคนในปาร์ตี้ว่า "ฉันใช้ไอเทมชิ้นสุดท้ายหมดไปนานแล้วล่ะเหลือแต่ปีกผีเสื้อนี่แหละ พวกนายก็รู้นิ"
"ชิ เปล่าประโยชน์จริงๆเลยเจ้านี่" นักธนูแอบบ่น
นักฆ่าหนุ่มที่กำลังประจัญหน้ากับอัศวินดำลูกน้องมือขวาของดาร์กลอร์ด หันหน้ามาทางมายุแล้วยิ้มออกมาเบาๆ
"น่าเสียดายพวกเราน่าจะเจอกันเร็วกว่านี้"
มายุกำลังนึกถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น
"ตะ ตะ แต่... จะดีเหรอเจ้าคะ มายุทิ้งทุกคนไปไม่ได้จริงๆ งุงิๆ"
นักเวทย์กล่าว "เฮ้ สาวน้อยพวกเราน่ะไหวอยู่แล้วล่ะ เธอไปเถอะ" พร้อมกับโบกมือร่ายไฟวอลล์และเซฟตี้วอลล์เพื่อป้องกันเพื่อนในทีม
นักฆ่าหนุ่มส่งยิ้มให้อโคตัวน้อยๆในปาร์ตี้ "ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวพวกเราก็จะได้เจอกันแล้วล่ะ"
"เจ้าโง่เอ้ย พูดแบบนั้นได้ไงฟระ" นักธนูบ่นพึมพัม

นักดาบสาวชี้ดาบลงพื้นวาดเป็นรูปกางเขนแล้วตะโกนออกมา "พวกเราจะหยุดมันไว้ให้เอง"
 แกรนครอสสสส!!
เสียงดังกึกก้องพร้อมกางเขนศักดิ์สิทธิ์ขนาดยักษ์ตกลงมาที่ดาร์กลอร์ด
ห้องโถงในปราสาทถึงกับสว่างจ้าแสงสีขาวขนาดมหึมาแรงมากถึงขนาดทำให้ดาร์คลอร์ดที่ลอยอยู่เสียการทรงตัวเลยทีเดียว
นักธนูเห็นโอกาสที่จะผนึกการเคลื่อนไหวของมัน เขาสวมแว่นพิเศษสำหรับการใช้ท่าไม้ตายพิเศษ หยิบลูกธนูแสงยิงขึ้นไปบนฟ้า
เกิดเป็นฝนธนูแสงจำนวนมาก แม้จะไม่ทำความเสียหายให้มากนักแต่มันก็สามารถผนึกดาร์คลอร์ด ให้อยู่กับที่ได้นานพอที่จะให้เพื่อนๆในปาร์ตี้
ได้มีโอกาสโจมตี "เป็นไงล่ะ โฮลี่เรนแอโรว์ของฉัน"เขากล่าวอย่างภูมิใจ
อัศวินดำลูกสมุนของดาร์กลอร์ดเองก็โดนผลของมันด้วย นักฆ่าหนุ่มควงอาวุธของตนไปมาแล้วฟาดเป็นรูปกากบาทใส่ศัตรูที่อยู่ตรงหน้า
เสียงแหวกอากาศสร้างคลื่นลมสีดำรูปกากบาทขนาดใหญ่พุ่งเข้าใส่อัศวินดำ นักฆ่าหนุ่มยิ้มแบบเหี้ยมเกรียม แล้วเดินหันหลังให้กับศัตรู
"ดีใจไว้เลยแกเป็นคนแรกที่ได้ลองท่านี้ อาดิโอส" นักฆ่าหนุ่มโบกมือให้กับอัศวินดำ
การโจมตีที่รุนแรงส่งผลให้คลื่นสีดำจำนวนมากไหลออกจากเกราะดำ "บ้าน่านี่แกทำอะไรน่ะ" อัศวินดำเอ่ยก่อนจะสลายไป
พ่อค้าบอกกับอโคไลท์ตัวน้อย "เธอมากับฉันมายุเราไม่มีเวลาแล้ว"
"งะ งะ งั้นมายุจะฮีลให้ทุกคนก่อนไปนะเจ้าคะ ฮึบๆๆ"
"ขอบใจมากที่รัก" นักฆ่าหนุ่มหันมายิ้มให้กับมายุ
"เฮ้ย!! ใครบอกมายุเป็นแฟนแกฟระ เจ้าโง่" นักธนูตะโกนใส่นักฆ่าทันควัน
"อืมรู้สึกดีขึ้นมาเลยล่ะ" นักดาบสาวเอ่ยขอบใจนะมายุ "พวกเราคงมาที่นี่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ" พร้อมกับยิ้มที่มุมปาก
นักเวทย์ตะโกนออกไป "พ่อค้านายพาเธอออกไปให้ได้นะ" พ่อค้าพยักหน้ารับปาก

ฉึก!! ร่างของนักฆ่าหนุ่มถูกอัศวินดำแทงเข้าที่กลางหลังทะลุหน้าอก
"คุณนักฆ่า"มายุตะโกนออกมาพร้อมกับร้องไห้น้ำตาไหลนองหน้า
"นี่แก ยังไม่ตายอีกเหรอ"นักฆ่าหนุ่มประหลาดใจ
"หึๆๆ ข้าเกิดจากอำนาจของท่านดาร์กลอร์ด ท่านดาร์กลอร์ดยังอยู่ข้าจะตายได้ยังไงล่ะ 555" อัศวินในชุดเกราะดำกำดาบยาวแทงคาอยู่ที่อกของนักฆ่าหนุ่ม
ดาร์กลอร์ดที่หลุดจากพันธนาการ โบกมือเรียกลูกสมุนเข้ามาโจมตีนักเวทย์ แม้เขาจะมีพลังมนตรามากแค่ไหนแต่ไม่อาจต้านทานจำนวนมอนสเตอร์จำนวนมากพร้อมกับป้องกันเพื่อนในปาร์ตี้ได้
"ลาก่อนทุกคน เราคงได้พบกันอีก" นักเวทย์เอ่ยลาพร้อมกับร่ายกำแพงเวทย์มนต์ให้เพื่อนในปาร์ตี้เป็นครั้งสุดท้าย
ระหว่างที่นักดาบสาวเสียสมาธิฉับพลันดาบยักษ์ของดาร์กลอร์ดก็ฟาดเข้าที่หน้าอกของนักดาบสาว กลายเป็นฝนเลือดกระจายพุ่งขึ้นเต็มท้องฟ้า
"บ้าจริง ฉันน่าจะทำได้ดีกว่านี้สิ มายุเธอต้องรอดให้ได้นะ" แล้วเธอก็พลุบลงไป
"เอาล่ะ หน้าที่สุดท้ายของเธอแล้วสาวน้อย นี่คือ ปีกผีเสื้อใช้สำหรับกลับเข้าเมืองแต่พื้นที่นี้ ยังไม่สามารถใช้ได้เพราะเป็นเขตอาคมของดาร์กลอร์ด"
พ่อค้าส่งไอเทมปีกผีเสื้อให้มายุ "อย่าหันหลังกลับมา วิ่งเลยมายุ รอดไปให้ได้นะ"
อโคตัวน้อยๆ พยักหน้าทั้งน้ำตา "แล้วมายุจะพบทุกคนได้ที่ไหนเหรอเจ้าคะ"
พ่อค้ายิ้มให้แล้วเอ่ยว่า "ที่ๆเราเจอกันครั้งแรกไง ความทรงจำในอดีตหวนระลึกเข้ามา ไม่มีเวลาแล้วลาก่อนสาวน้อย" พ่อค้าผลักมายุออกไปวิ่งแล้ว
"อย่าหันกลับมานะ" พ่อค้าตะโกนย้ำไปแล้วจึงร่ายค้อนยักษ์จากฟากฟ้าเพื่อหยุดการโจมตีของดาร์คลอร์ด
"หึๆๆๆ เจ้ามนุษย์ถ้าคิดว่าแค่นี้จะหยุดข้าได้ล่ะก็คิดผิดแล้วล่ะ"
ฮา ฮ่าฮ่าฮ่า พ่อค้าหัวเราะออกมาบ้าง "ใครว่าข้าจะให้ล้มเจ้าล่ะ แค่ไม่ให้เจ้าน่ะเคลื่อนไหวได้ซักพักก็เพียงพอแล้ว"
ค้อนยักษ์สะบัดไปมาทำลายทางเดินของปราสาท "ลาก่อน พวกเราคงไม่มีโอกาสเจอกันแล้วล่ะ"

ด้านนอกปราสาทมายุที่กำลังวิ่งอย่างสุดกำลังเพื่อวิ่งไปพื้นที่ๆใช้ปีกผีเสื้อได้ อัศวินดำโผล่เข้ามาขวาง
"หึหึ ชั้นคงปล่อยให้เธอรอดไปไม่ได้หรอกนะ" พร้อมกับเงื้องดาบยักษ์สีดำขึ้นฟ้าแล้วฟาดลงมาที่อโคตัวน้อย
ฉึก!!
ลูกธนูทะลวงหน้าอกของอัศวินดำ เป็นใครไม่ได้นอกจากนักธนูในปาร์ตี้นั่นเอง ว่าแล้วเธอต้องยังไปไม่ถึงแน่ๆ
"งุงิๆ คุณนักธนูมายุร้องออกมา ขอบคุณนะเจ้าคะ" เธอรีบฮีลให้นักธนูหนึ่งทีแล้วก็วิ่งต่อไป
"บ้าจริงนี่ชั้นต้องทำหน้าที่เผื่อเจ้านักฆ่านั่นเหรอนี้ ไม่สิเผื่อของพวกเราต่างหาก" นักธนูเอ่ยเบาๆกับตัวเอง
มายุวิ่งๆๆและวิ่ง จนมาถึงนอกเขตอาคมของดาร์คลอร์ด
"รอก่อนนะเจ้าคะ เดี๋ยวมายุจะพาคนมาช่วยทุกคนเอง" เธอร้องไห้ออกมา แล้วใช้ไอเทมปีกผีเสื้อ
"ไปที่สมาคมเวทย์มนตร์เลยเจ้าค่ะ" ขณะที่เธอกำลังลอยอยู่ด้วยปีกผีเสื้อลูกธนูสีดำพุ่งออกมาจากด้านหลัง
ก่อนจะร่วงหล่นลงไป

หลังจากนั้น....
ไม่คิดว่าจะได้กลับมาที่บอร์ดนี้อีกครั้ง บรรยากาศยังสนุกเหมือนเดิมเลย
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้ ขอบคุณบารอนที่ยังทำบอร์ดนี้อยู่
หวังไว้ว่าเราคงจะได้พบกับอีกครั้ง...
ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อนที่มีให้กันเสมอไม่เคยเปลี่ยนครับ

Offline Gori Gori

ที่เกาะกล้วย
 
ทุกๆเช้าที่คุณตื่นมาคุณคิดว่าจะเจอกับอะไร
 
แฟนคุณ
เพื่อนกอริล่าที่นอนแฮงค์จากงานเลี้ยงเมื่อคืน
หรือกระเทยควายที่คุณเจอที่ผับ

เปล่า...

งานต่างหากล่ะคือคำตอบ ทุกคนที่นี่เขาตื่นเช้าไปทำงานกันหมดนั่นแหละ แล้วคุณจะนอนดิ้นกอริแดนซ์อยู่ทำไมล่ะ

อะไรนะ ขี้เกียจเหรอ
งั้นผมจะบอกประโยชน์ของการตื่นเช้าไปทำงานให้ฟัง

ข้อแรก มันทำให้คุณสดชื่นจากอากาศที่บริสุทธิ์ของเกาะกล้วย
ข้อสอง ทำให้คุณมีเวลาทำอะไรมากขึ้นในแต่ละวัน เช่น มีเวลาเต้นกอริแดนซ์ได้มากขึ้น
ข้อสาม ทำให้คุณแข็งแรงเพราะการเต้นกอริแดนซ์ตอนเช้าก่อนออกจากบ้านจะทำให้การทำงานของร่างกายมีประสิทธิภาพมากขึ้น

ในเมื่อมีข้อดีอย่างนี้แล้วทำไมคุณถึงไม่ทำล่ะ
เห็นด้วยใช่ไหมงั้นเรามาเต้นกอริแดนซ์ก่อนออกจากบ้านพร้อมกัน เอ้า อุอาๆ




ไม่คิดว่าจะได้กลับมาที่บอร์ดนี้อีกครั้ง บรรยากาศยังสนุกเหมือนเดิมเลย
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้ ขอบคุณบารอนที่ยังทำบอร์ดนี้อยู่
หวังไว้ว่าเราคงจะได้พบกับอีกครั้ง...
ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อนที่มีให้กันเสมอไม่เคยเปลี่ยนครับ

Offline Gori Gori

Brave Story

ณ อาณาจักรกอริลาเรีย ที่ปราสาทแห่งหนึ่ง
"คุณหนูมายุตื่นเถิดเจ้าค่ะ วันนี้คุณหนูตื่นสายแล้วนะเจ้าคะ" เสียงแม่นมกำลังปลุกสาวน้อยในชุดนอนในสภาพน้ำลายยืด
ผ้าห่ม หมอนและหมอนข้างกระเด็นไปคนละทิศทาง
"งุงิๆ งืมงัมๆ ขอเวลานอนต่ออีกแปปนึงนะเจ้าคะ" สาวน้อยตอบแล้วคว้าผ้าห่มกลับมาคลุมตัวนอนอย่างไม่สนใจใคร
"โธ่ คุณหนูเจ้าคะ บรรดาคุณครูที่มาสอนคุณหนูต่างก็มารอพร้อมหน้าพร้อมตาแล้วนะเจ้าคะ ถ้าคุณหนูไม่ตื่น อิชั้นโดนคุณหญิงท่านต่อว่าเอาแน่ๆเลยเจ้าค่ะ"
แม่นมยังไม่ลดละความพยายามที่จะปลุกสาวน้อยที่นอนคลุมโปงบนที่นอน

ปึง!!
เสียงเปิดประตูอย่างแรง คนเปิดคงจะเป็นใครไม่ได้นอกจากสาวสวยในชุดเกราะอัศวิน ผมลอนสีชมพู นามโรซี่ อิเลน
พี่สาวของสาวน้อยบนที่นอนนั่นเอง "ตื่นเถอะมายุแล้วมาฝึกดาบกับพี่ พี่ไล่พวกครูสอนหนังสือออกไปหมดแล้ว"
"งุงิๆ งืมงัมๆ ขอเวลานอนต่ออีกแปปนึงนะเจ้าคะ" เสียงของสาวน้อยเอ่ยตอบผ่านผ้าห่ม
"มายุ ตื่นเซ่!! นี่ไม่ใช่เวลามานอนแล้วนะ" อัศวินสาววิ่งเข้าไปด้วยความเร็วแล้วเปิดผ้าห่มออก เผยให้เห็นเครื่องบันทึกเสียงบนที่นอน

"บ้าที่สุดเลย มายู้วววว...." พี่สาวร้องออกมาเมื่อรู้ว่าเสียท่าน้องสาวของตนแล้ว
"เฮ้อ ปีนหน้าต่างหนีออกไปวิ่งเล่นในเมืองอีกแล้วสินะ แล้วก็กลับมามอมแมมอีก แล้วเราจะบอกกับท่านพ่อท่านแม่ยังไงดีนะ"
"ช่างเถอะ ได้เวลาจิบชาตอนเช้าแล้ว" แล้วเธอก็บอกให้แม่นมทำหน้าที่ของเธอต่อ แล้วเดินออกจากห้องไป

ยังมีต่อนะเจ้าคะ
Spoiler for Hiden:
"งุงิๆ งืมงัมๆ ขอเวลานอนต่ออีกแปปนึงนะเจ้าคะ"เสียงเครื่องบันทึกเสียงดังขึ้นขณะที่โรซี่เดินออกจากห้อง
"พอได้แล้วเว้ย" พี่สาวคนสวยวิ่งกลับมาที่ห้องอย่างเร็วเอาดาบจิ้มไปที่เครื่องบันทึกเสียงอย่างหัวเสีย

พี่โรซี่จะโกรธมายุไหมนะ อิอิ สาวน้อยคิดในใจขณะวิ่งออกไปที่เมือง

« Last Edit: May 25, 2015, 01:00:39 AM by Gori Gori »
ไม่คิดว่าจะได้กลับมาที่บอร์ดนี้อีกครั้ง บรรยากาศยังสนุกเหมือนเดิมเลย
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้ ขอบคุณบารอนที่ยังทำบอร์ดนี้อยู่
หวังไว้ว่าเราคงจะได้พบกับอีกครั้ง...
ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อนที่มีให้กันเสมอไม่เคยเปลี่ยนครับ

Offline Gori Gori

เฮ้!! เจ้าหนูหยุดนะไม่รู้จักทำมาหากินหรือไง เอาแต่เที่ยวขโมยของอยู่ได้
เสียงแม่ค้าขนมปังที่ตลาดตะโกนตามหลังเด็กหนุ่มที่กำลังคาบขนมปังอยู่
ชาวบ้านที่ตลาดยืนมองเหตุการณ์นี้อยู่พักนึงแล้วก็หันไปทำงานของตัวเองต่อราวกับเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว
เฮ้อ! ป้านี่ก็แปลกรู้ทั้งรู้ว่าผมชอบขโมยขนมปังร้านป้าเป็นประจำ ป้าก็ยังไม่ทำอะไรเลย
ถึงขนมปังร้านป้าจะรสห่วยแต่ร้านป้าแกก็เป็นร้านเดียวที่ให้ผมขโมยของกินได้อยู่ทุกวันล่ะนะ

อ๊ะ ลืมแนะนำตัว สวัสดีครับผมชื่อโฮ่ง เพื่อนๆเรียกผมเจ้าโง่
เพราะครั้งนึง เพื่อนๆเคยให้ผมเขียนชื่อตัวเองแล้วผมเขียนผิด
ใช่ผมเขียนชื่อตัวเองว่า โง่ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เพื่อนๆต่างพากับเรียกผมว่า เจ้าโง่ๆ
มันก็อาจจะเหมาะกับผมดีก็ได้เพราะผมเองก็ไม่ได้เรียนหนังสือเหมือนเด็กคนอื่นๆไง
ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งเธอเป็นลูกคุณหนู เรามักจะมาเล่นด้วยกันบ่อยๆ เธอมาจากไหนผมก็ไม่รู้หรอก รู้แต่ว่าเธอน่ารักมากๆ
และเธอเป็นคนเดียวที่เรียกชื่อผมถูก

โฮ่งๆ
นั่นไงเพื่อนผมมาแล้ว
Spoiler for Hiden:

"....................."
โฮ่งๆวันนี้เราจะมาเล่นอะไรกันดี เด็กสาววิ่งเข้ามาทัก โฮ่ง
ละ ละ เล่นพ่อแม่ลูกไหม เด็กหนุ่มตอบแบบเขินๆ
เอาสิ กำลังอยากเล่นอยู่พอดีเล่นเราเป็นพ่อนะ นายเล่นเป็นลูก ขาดแม่ อืมทำไงดีน้า

เอ้าสิ เราเล่นเป็นแม่ เด็กชายคนนึงโผล่ออกมา
ฮิๆๆ เราเองก็อยากเล่นพอดีเลย

เจ้าบ้านี่ชื่อ แมดครับ เหมาะกับชื่อมันมาก เจ้านี่มักจะชอบเข้ามาขวางทุกทีระหว่างผมกับเพื่อนผมอยู่ด้วยกัน
ช่างเถอะผมชินแล้วอย่างน้อยก็ได้เล่นพ่อแม่ลูกกันล่ะนะ

เด็กสาวเริ่มเล่าเรื่องนำซึ่งสำคัญมากเลยล่ะสำหรับเธอ แต่สำหรับผมการที่ได้อยู่กับเธอนี่แหละสำคัญที่สุดล่ะ อุ้ย เขินจัง
เธอมักจะเล่านำเรื่องว่า ....
Spoiler for Hiden:

"อยากรู้เหรอตะเองอ่านต่อฉบับหน้า"






« Last Edit: May 25, 2015, 08:32:37 PM by Gori Gori »
ไม่คิดว่าจะได้กลับมาที่บอร์ดนี้อีกครั้ง บรรยากาศยังสนุกเหมือนเดิมเลย
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้ ขอบคุณบารอนที่ยังทำบอร์ดนี้อยู่
หวังไว้ว่าเราคงจะได้พบกับอีกครั้ง...
ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อนที่มีให้กันเสมอไม่เคยเปลี่ยนครับ

Offline JBwen

  • Novice Lv.3
  • $0Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To JBwen
  • ม่ายได้หนี ม่ายได้ย้าย ม่ายได้หาย แต่ตังม่ายมี
    • View Profile
"อืมนะครับ อานะครับ หากคุณต้องการโล่ ผมจะเป็นโล่ให้คุณเอง เรียกผมว่า โล่เอซัสเถอะครับ"

ภาพซุปเปอร์ฮีโร่หน้ากากเอซัส ฉายขึ้นมาในจอทีวี
"เย้ๆ หน้ากากเอซัส สู้เขาน้า" เด็กน้อยคนหนึ่ง ยืนเชียร์อยู่หน้าจอพร้อมแอคชั่นท่าตามซุปเปอรฮีโร่ในทีวี
"ไอ้แดง เบาๆเสียงหน่อย" เสียงของผู้หญิงดังขึ้นมาจากทางหลังบ้าน คงเดาได้ไม่ยากว่าผู้ที่ตะโกนมานั้น
เป็นแม่ของเจ้าแดง อย่างไม่ต้องสงสัย "การบงการบ้านทำมั้งรึยัง มานั่งดูทีวีอยู่ได้" เสียงผู้เป็นแม่ดังขึ้นมาอีก
ด้วยความเป็นห่วงปนรำคาญที่ต้องถามเรื่องการบ้านอยู่ทุกวัน
"เดี๋ยวค่อยทำก็ได้ฮะ แดงทำแปปเดียวก็เสร็จแล้ว" เด็กชายตอบแบบเด็กๆ

ฟิ้วๆ ผู้เป็นแม่ทำเสียงเหมือนจะตีเจ้าแดง
"เดี๋ยวผมรีบไปทำข้างบนนะฮะ" เด็กน้อยตะโกนตอบอย่างฉับพลันพร้อมการวิ่งขึ้นบ้านเพื่อหนีไม้เรียว
แฮ่กๆ เด็กน้อยหอบหลังจากวิ่งหนีไม้เรียวด้วยความเร็วสูงวิ่งเข้าห้อง ล๊อคประตูกันแม่เปิดเข้ามาตี
"เฮ้อ อยากเท่แบบหน้ากากเอซัสจัง จะได้ไม่ต้องทำการบ้าน แล้วก็ได้ทำตัวเท่ๆ ให้สาวๆกรี๊ด" เด็กน้อยบ่นกับตัวเอง
"เอาชุดหน้ากากเอซัสมาลองใส่ดีกว่า" เด็กน้อยหยิบเสื้อยืด กางเกงขาสั้นสีดำมาใส่
และที่ขาดไม่ได้เลย สำหรับคาแรกเตอร์หน้ากากเอซัส
ใช่แล้วหน้ากากโอเปร่าที่แดงทำขึ้นมาเองด้วยกระดาษนั่นเอง
Spoiler for Hiden:

"ดีเฟ้นเพิ่มสองด้วยนะตัวเธอว์"
หลังจากแต่งตัวเสร็จแปลงร่างเสร็จ เด็กน้อยจึงกล่าววาจาอมตะว่า
"อืมนะครับ อานะครับ หากคุณต้องการโล่ ผมจะเป็นโล่ให้คุณเอง เรียกผมว่า โล่เอซัสเถอะครับ"
พร้อมแอคชั่นท่าทางแบบตัวละครในทีวี
เด็กน้อยเหมือนจะปลื้มเอามากๆ กับชุดที่ใส่และท่าเลียนแบบฮีโร่ที่เขาชอบ
อืมนะครับ ยังขาดอะไรนะ เด็กน้อยคิด ใช่แล้วล่ะยังขาดโล่ไง หน้ากากเอซัสต้องปรากฎตัวพร้อมโล่คุณธรรม
ไม่รอช้า เด็กน้อยหยิบกระดาษเอสี่มาสองแผ่นแปะเทปใส่ตรงกลางแล้วตัดเป็นรูปวงรี
พร้อมวาดลวยลายให้สวยงามตามแบบของโล่เอซัสในทีวี
อืมนะครับ อานะครับ เด็กน้อยหยิบโล่กระดาษที่ทำเสร็จแล้วมาใส่  พร้อมกล่าววาจาอมตะว่า
"อืมนะครับ อานะครับ หากคุณต้องการโล่ ผมจะเป็นโล่ให้คุณเอง เรียกผมว่า โล่เอซัสเถอะครับ"

แดงโพสต์ท่าอยู่พักใหญ่ๆ ดูเหมือนเด็กน้อยจะภูมิใจผุดๆกับผลงานชิ้นล่าสุดที่เพิ่งทำไป
ใช่แล้ว โล่ชิ้นนี้เป็นผลงานชิ้นที่ห้าสิบสามของแดง โล่ทุกชิ้นที่ทำจะถูกเก็บไว้ในคอลเลคชั่นกล่องกระดาษใบเล็กๆของแดงในตู้เสื้อผ้า
กล่องใบนี้ถือเป็นความลับสุดยอดของแดงเลย แน่นอนตัวตนของซุปเปอร์ฮีโร่ต้องห้ามเปิดเผยตัว
แดงไม่รู้ว่าทำไมหรอกนะก็ซุปเปอร์ฮีโร่น่ะเท่จะตาย หรืออาจเพราะเขาอยากจะทำดีแบบปิดทองหลังพระก็ได้
เด็กน้อยจินตนาการไปตามประสาเด็ก

ระหว่างแอคชั่นท่าทางตามแบบที่แดงจินตนาการ แดงก็นึกขึ้นมาได้ว่า
มีฮีโร่แล้วต้องมีคู่ต่อสู้แน่นอนเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ปิศาจบ่ลั่นดู ที่ชอบหลอกให้เด็กๆทำเลว
อย่างการแกล้งเพื่อนตอนเข้าห้องน้ำ หรือการเปิดกระโปรงเด็กผู้หญิง
แต่เด็กชายไม่มีเงินขนาดที่จะซื้อหุ่นบ่ลั่นดูไว้เป็นคู่ปรับด้วย
คู่ปรับที่แดงมักเอามาใช้บ่อยๆ ก็คือคุณกระต่ายจัง ของน้องสาวแดงนั่นเอง
เด็กชายไม่รอช้ารีบย่องเบาไป
ที่ห้องน้องสาว ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป

เฮ้ย !!
แดงตกใจมากเมื่อพบน้องสาวของตัวเองกำลัง ...

Spoiler for Hiden:

แอบคิดลามกสินะ รออ่านต่อตอนหน้าดีกว่านะเธอว์
« Last Edit: June 05, 2015, 01:56:02 AM by JBwen »

Offline JBwen

  • Novice Lv.3
  • $0Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To JBwen
  • ม่ายได้หนี ม่ายได้ย้าย ม่ายได้หาย แต่ตังม่ายมี
    • View Profile
อืมนะครับ อานะครับ หากคุณต้องการโล่ ผมจะเป็นโล่ให้คุณเอง เรียกผมว่าโล่เอซัสเถอะครับ

เฮ้ย !! แดงตกใจเบาๆกลัวน้องสาวตื่น
แดงเห็นน้องสาวนอนอยู่ที่ห้องนอน ปกติเวลานี้เธอจะอาบน้ำรอทานข้าวข้างล่าง
มันเป็นเรื่องที่เซอร์ไพรส์แดงมากๆ ที่น้องสาวของเขานอนอยู่ในห้องแถมยังนอนกอดคุณกระต่ายจังไว้ด้วย
ผิดแผน ผิดแผน แดงรู้สึกสับสนเมื่อเจอสถานการณ์ที่คาดไม่ถึงเช่นนี้ เขาจะทำยังไงดี
จะให้ปลุกน้องตื่นแล้วเอาคุณกระต่ายจังไปเป็นคู่มือก็ใช่ที่ น้องคงจะยอมหรอกนะ หรือจะ...
ใช่แล้ว แดงต้องแอบหยิบมาตอนน้องหลับนี่แหละ น้องของเขาเป็นคนนอนขี้เซา
แถมวันนี้อากาศร้อนน้องสาวของแดงไม่ได้ห่มผ้าห่ม น้องสาวในชุดนอน กับคุณกระต่ายจังอีกหนึ่งตัว
เอาล่ะ แดงเริ่มวางแผนของเขาไว้แล้ว ...

แดงนึกถึงการ์ตูนของหน้ากากคุณธรรมเอซัส ตอนนึงที่ปิศาจบ่ลั่นดู กำลังบอกให้เด็กๆแอบหยิบขนมของเพื่อน
ในห้องเรียน ปิศาจบ่ลั่นดูกระซิบกันเด็กชายว่า หยิบสิ หยิบสิ ของกินอยู่ตรงหน้าแล้ว ในห้องเรียนทุกคนก็ออกไปกันหมด
ไม่มีใครอยู่เลย หยิบสิ หยิบสิ ปิศาจบ่ลั่นดู ยังคงกระซิบเด็กชาย
ขณะที่เด็กชายกำลังจะหยิบตามคำกระซิบของปิศาจ ทันใดนั้น...

แท๊น แทน แท้น... เสียงเพลงดังขึ้น นี่มันเพลงเปิดตัวของ ...
อืมนะครับ อานะครับ หากคุณต้องการโล่ ผมจะเป็นโล่ให้คุณเอง เรียกผมว่าโล่เอซัสเถอะครับ
ชายสวมหน้ากากโอเปร่า และเสื้อทักซิโด้สุดเท่ปรากฎกายขึ้นตรงหน้าเด็กชาย
ปล่อยเด็กดีคนนั่นซะ เจ้าบ่ลั่นดู หน้ากากเอซัสพูดอย่างห้าวหาญ ไม่เกรงกลัวเจ้าปิศาจเลยแม้แต่น้อย
เจ้าปิศาจหัวเราะบ้าง เฮาะ เฮาะ เฮาะ เจ้าหน้ากากนกแก้ว คำพูดของเจ้าไม่ได้ผลกับข้าหรอก
ข้าฟังเจ้ามาทุกสัปดาห์ ถ้าข้าทนไม่ได้ข้าคงตายไปนานแล้ว เฮาะ เฮาะ เฮาะ เสียงหัวเราะของบ่ลั่นดู
ช่างบาดใจยิ่งนัก แม้โล่เอซัสจะมีวาจาที่เชือดเฉือนเหล่าร้ายเพียงไร แต่พอเจอประโยคนี้มันช่างเจ็บปวดเกินจะทน
หน้ากากเอซัสถึงกับกระอักเลือดออกมา พร้อมกล่าวว่า คำพูดของข้าไม่มีผลกับเจ้าเลยรึนี่เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก
ปิศาจบ่ลั่นดูกระหน่ำด้วยคำพูดต่อ ใช่แล้ว คำพูดของเจ้าไม่มีผลกับข้าและไม่มีผลกับใครทั้งนั้นแหละ
เฮาะ เฮาะ เฮาะ บ่ลั่นดูหัวเราะเสียงสูง ข้าหมดธุระกับเจ้าแล้ว ก่อนไปข้าจะใช้พลังกระซิบเจ้าเด็กน้อยคนนี้ให้เป็น
ทาสข้า เจ้าปิศาจเดินตรงไปที่เด็กชาย จงขโมยขนมของเพื่อนเจ้าซะ แล้วมาเป็นพวกของข้า เฮาะ เฮาะ เฮาะ
พูดจบปิศาจบ่ลั่นดูก็หายไปพร้อมกับควัน

เด็กชายเหมือนต้องมนต์ เอามือเอื้อมไปข้าหน้าเพื่อที่จะหยิบขนมบนโต๊ะ แย่แล้ว ถ้าเด็กคนนี้หยิบขนมนั่น
จะต้องกลายเป็นทาสของเจ้าบ่ลั่นดูเป็นแน่ โล่เอซัสที่เสียพลังจากการต่อสู้กับบ่ลั่นดูเมื่อซักครู่รวบรวมพลัง
แล้วกล่าววาจาอมตะว่า ...
อืมนะครับ อานะครับ หากคุณต้องการโล่ ผมจะเป็นโล่ให้คุณเอง เรียกผมว่าโล่เอซัสเถอะครับ
เราต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อที่จะหยุดเด็กคนนี้ หยุดเถิดเจ้าเด็กน้อย ข้าคนนี้แหละจะปกป้องเจ้าเอง
มือของเด็กชายเอื้อมออกไป อีกเพียงนิดเดียวเท่านั้นขนมนี้ก็จะเป็นของข้า เฮาะ เฮาะ เฮาะ
เด็กชายดูท่าจะถูกครอบงำจนไม่อาจรับรู้ถึงสิ่งไม่ดีที่ตนเองจะกระทำลงไป มีเพียงโล่เอซัสเท่านั้น
ที่จะปกป้องเด็กคนนี้ได้

เรื่องราวจะเป็นเช่นไร ติดตามได้หลังโฆษณา

บันทึกเด็กดีของน้องหมวย ภาค ไฮสคูลชีวิตเด็กดี๊ดีของน้องหมวย

สวัสดีคุณไดอารี่เจ้าค่ะ ได้โปรดเรียกหนูว่าน้องหมวยนะเจ้าคะ ฝากตัวด้วยนะเจ้าค่ะ
หน้านี้เป็นหน้าแรกที่น้องหมวยได้ขีดๆเขียนๆให้คุณไดอารี่ได้อ่าน อย่าไปบอกใครนะเจ้าคะ
น้องหมวยอ๊ายอาย อิอิ ตอนนี้น้องหมวยเขียนไดอารี่อยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ คาดว่าซักพัก
คงจะย้ายไปเขียนบนที่นอนแล้วล่ะเจ้าค่ะ เริ่มเขียนดีกว่าเดี๋ยวน้องหมวยจะหลับซะก่อน

ตอนนี้น้องหมวยเพิ่งเปิดเทอมล่ะเจ้าค่ะ เหนื่อยจังมาวันแรกก็ต้องมาปฐมนิเทศซะแล้ว(ทำไมไม่มีมัธยมนิเทศมั่งนะ)
ทุกคนที่เข้าเรียนที่นี่จะต้องไปรวมตัวที่โรงยิมก่อน เพื่อฟังกอริล่าลุงเชา(ชื่อลุง นามสกุลเชา)
ยืนบ่นอยู่บนเวที น้องหมวยง๊วงง่วง จะตั้งห้องแชทก็เกรงใจคนข้างหลังจะโดนบัง
เลยเอากิ่งไม้ที่เก็บได้มาหักเล่นแก้ง่วง ได้ผลด้วยแหละ น้องหมวยตาสว่างเลย แต่คนอื่นๆเหมือนจะง่วง
นอนหลับเป็นแถวเลย อิอิ ส่วนพวกที่ไม่หลับก็ลุกขึ้นวิ่งกันสนุกสนานเลย น้องหมวยดีใจมาก
นี่ขนาดแค่ปฐมนิเทศยังสนุกขนาดนี้ น้องหมวยว่าตอนเรียนน่าจะสนุกกว่านี้นะเจ้าคะ

หลังจากปฐมนิเทศจบอาจารย์นิเทศของปีหนึ่งก็พานักเรียนไปทานอาหารที่โรงอาหาร
น้องหมวยรู้สึกว่าคนจะลดๆลงนะเจ้าคะ สงสัยพวกที่ไม่มาจะยังไม่หิว แต่น้องหมวยนี่ท้องร้องมากๆเลย
นึกถึงเค้กกล้วย พายกล้วย แซนวิชกล้วย กล้วยบด รายการอาหารลอยมาไม่หยุดเลย
รู้ตัวอีกทีน้องหมวยก็นั่งบนโต๊ะอาหารแล้ว บรรยากาศในโรงอาหารคึกคักมาก ทุกคนคุยกันแต่เรื่อง
ปฐมนิเทศตอนเช้า ซักพักนึงอาจารย์นิเทศเดินมาแนะนำตัวอย่างเป็นทางการอีกครั้ง พร้อมกับรายการ
อาหารบนโต๊ะ น้องหมวยถึงกับน้ำลายไหลเลย อาหารมาปุ๊บน้องหมวยซัดปั๊บ รู้ตัวอีกทีมาโผล่ที่ไหนก็ไม่รู้
พร้อมกับมีดส้อมในมือ และพายกล้วยอีกอัน

ที่นี่มีแม่ค้าตั้งห้องขายเรดอยู่หน้าถ้ำ เธอแนะนำตัวว่าชื่อซาโยะ พร้อมกับยื่นกล้วยให้น้องหมวยหนึ่งใบ
น้องหมวยทำท่างงๆ เธอจึงบอกว่า น้องหมวยคงจะกินพายกล้วยแห่งโชคชะตาเข้าไปเลยทำให้วาร์ปมาที่นี่
ปกติอาจารย์จะอธิบายถึงการทดสอบให้ฟังก่อนทานอาหาร ทุกๆคนที่เข้าเรียนจะถูกทดสอบ
โดยการวาร์ปไปที่ต่างๆกัน เควสของอะโคไลท์จะต้องขึ้นไปเอาใบชุบที่พายอนหรือปิรามิดชั้นสอง
ส่วนเควสของซาโยะ คือ การขายของให้ได้กำไรหนึ่งพันเซนี ตอนนี้ขายเรดออกไปได้กำไรห้าร้อยแล้ว
แต่ท่าทางคงจะขายไม่ได้เพราะไม่ค่อยมีคนวาร์ปมาที่นี่ ตอนนี้เธอกำลังรอคนที่จะทำเควสมาซื้อของของเธอ
น้องหมวยกับซาโยะตั้งห้องคุยกัน ซักพักมาเรียก็ถูกวาร์ปมาที่นี่ เธอหันซ้ายหันขวาแล้วก็ตั้งห้องหาปาร์ตี้
ซาโยะบอกว่าเควสของนักดาบคือจะต้องหาสมาชิกในปาร์ตี้อีกสามคนแล้ว ทำให้เพื่อนๆในทีมสำเร็จเควสทุกคน
เธอมองมาที่น้องหมวยและซาโยะ แล้วชวนเข้าทีม พวกเรายังขาดอีกหนึ่ง ลูโกะก็ถูกวาร์ปมา
แล้วพวกเราก็ตั้งทีมกัน

Offline Gori Gori

เทสๆ หน้าโฆษณา

Quote
[เกมแมวเมี้ยววๆๆๆๆๆๆๆ]

แนว วางแผน แฟนตาซี

ผู้เล่นจะรับบทเป็น มนตด สวมชุดคอสเพลย์ปลอมตัวเป็นสัตว์เลี้ยงน่ารักในหมู่บ้านแห่งหนึ่งแถวๆรังสิตคลองเก้าเพื่อวางแผนครองโลก

เกมนี้ผู้เล่นจะต้องทำอะไรบ้าง

1.สร้างฐานลับเพื่อครองโลก ในบ้านที่กลิ้งไปกลิ้งมานั้นแหละ

2.ลอบไปขโมยแบบพิมพ์เขียวจากฐานลับของผู้เล่นอื่น

3.ผู้เล่นยังต้องคอยปกป้องฐานลับของตนเองจาก มนตดซึ่งปลอมเป็นสัตว์เลี้ยงเช่นกัน

4.ครองโลกให้ได้

ความน่าสนใจ

ระบบสร้างฐานลับซึ่งคุณสามารถอัพเกรดได้ตามที่ชอบใจ

ระบบวอร์สุดมันทั้งระทึกระทวยใจ ตื่นเต้นแอบลุ้นจนคุณต้องถึงกับอึ้งไปหลายวัน

เควสเกมรายวันและรายสัปดาห์รวมกว่า 30เควสเลยนะเธอว์

และระบบPVPเกรียนๆมากมายให้คุณได้เกรียนกับเพื่อนๆในบอร์ด



สัมผัสชีวิตสัตว์เลี้ยงของคุณได้แล้ว เร็วๆนี้ แล้วพบกัน

Spoiler for Hiden:


น่าสนง่ะ!!

Spoiler for Hiden:


"ปายหาชุดคอสมาใส่แพพ"
(ทามมายรูปตรูเล็กจังหว่าาา.....)
« Last Edit: September 02, 2015, 08:12:11 PM by Gori Gori »
ไม่คิดว่าจะได้กลับมาที่บอร์ดนี้อีกครั้ง บรรยากาศยังสนุกเหมือนเดิมเลย
นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เข้าบอร์ดนี้ ขอบคุณบารอนที่ยังทำบอร์ดนี้อยู่
หวังไว้ว่าเราคงจะได้พบกับอีกครั้ง...
ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อนที่มีให้กันเสมอไม่เคยเปลี่ยนครับ