ภายในสถานบำบัด
ประตูหน้า
ระหว่างทางเดินประมาณห้าสิบเมตร มีต้นสนปลูกอยู่เป็นแนวยาวทั้งสองฟากถนน
มีสนามหญ้าอยู่ทั้งสองฝั่ง
เมื่อเปิดประตูออกก็เข้ามาถึงห้องโถงใหญ่
ภายในห้องโถงนั้นกว้างขวาง มีชุดโซฟารับแขกตั้งอยู่ ตรงกลางมีบันไดโค้งขนาดใหญ่
บนฝาผนังมีภาพเป็นภาพครึ่งตัวของชายวัยกลางคนในชุดสูทสีเทาแบบผู้ดีอังกฤษ เขียนด้วยสีน้ำมัน
ทั้งสองฟากมีตู้โชว์ตั้งอยู่ข้างๆประตูสำหรับไปที่ปีกซ้ายและขวาของตึก
ตู้โชว์ด้านซ้ายเขียนไว้ว่า อุปกรณ์ทางจิตเวชศาสตร์โบราณ
ข้างในชั้นบนสุด มี สมุดภาพทดสอบจิตวิทยา หมวกสำหรับช็อตไฟฟ้า หน้ากากกันการกัด
ชั้นกลาง วาง ชุดอุปกรณ์ผ่าสมอง ชั้นล่างสุดเป็น เครื่องจับเท็จ
ตู้โชว์ด้านขวาเขียนไว้ว่า ของที่พบภายในคฤหาสน์
ชั้นบนสุดมี หมวกไหมพรม แว่นตาmonocle เข็มกลัดล็อคเก็ต
ชั้นกลางมี หลอดทดลอง ชุดอุปกรณ์เคมี ขวดยา
ชั้นล่างมี ไม้เท้า ร่ม
ทางซ้ายเป็นหอผู้ป่วยจิตเวช ทางขวามีคุก ครัว และ ห้องทำการรักษา
ward 1 เป็นหอผู้ป่วยที่อาการไม่หนักมาก หมายถึงอาการทางจิตนะ ช่วงกลางวันเราก็จะปล่อยให้
ออกไปข้างนอกตึกบ้างเป็นเวลา ส่วนกลางคืนก็จะให้กินยาแล้วนอน
อาจจะคุยรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง
ในหอผู้ป่วยหมายเลขสองนั้นมีแต่ผู้ป่วยที่นอนหลับบนเตียง ไม่มีอาการแสดงอะไร ส่วนใหญ่นอนนิ่งมีเกร็งกระตุกบ้างเป็นบางครั้ง
ไม่พบรอยคราบเลือดอะไรผิดปกติ ผู้ป่วยมีหน้าตาทุกคนแต่ยังไม่เจอใครที่น่าสนใจเป็นพิเศษ ทุกคนใส่ชุดผู้ป่วยคล้ายกับที่ศพ
แต่เป็นสีชมพู ที่ศพใส่นั้นเป็นชุดสีฟ้า
คุก มีอยู่ทั้งหมดหกห้องด้วยกัน
คุกหมายเลขหนึ่งถึงห้านั้นว่างเปล่า แต่คุกหมายเลขหกมีคนในชุดผู้ป่วยสีฟ้านั่งอยู่
ชั้นสองเป็นห้องพักเจ้าหน้าที่ ชั้นสามเป็นหอนาฬิกา
ชั้นใต้ดินเป็นห้องเก็บของ
