SaveMan ชี้นิ้วไปที่หน้าของเธอ แล้วเลื่อนไปที่อกซ้าย ก่อนจะยิง ปัง!
"ปัง!" กลางหัวใจพอดิบพอดีเลย
"เธอแพ้แล้ว แต่ฉันจะรักษาหัวใจดวงนั้นให้เธอเอง"
เน่าสนิท กล้าทำไปได้ยังไง (ข้อหาไม่ยอมบรรยายเอง)
"......." ดูเธอจะอึ้งอยู่นะ
Love +1"มือที่งดงามของเธอ ไม่สมควรมาเปื้อนมลทินหรอกนะ"
เป็นประโยคที่ค่อนข้างพิลึกสำหรับคู่สนทนา แต่ดูเธอจะไม่คิดว่าเป็นลิเกหลงโรงเหมือนคนก่อนหน้านี้
Love +1"รักเอย รัก รักคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่เหนือสิ่งอื่นใด โลกเราสงบสันติได้ด้วยความรัก เพราะมันเป็นสิ่งที่สัมผัสกันได้ด้วยใจ ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥"
อีส์พยายามคงคอนเซปต์ของเกม แต่ก็นะ ถึงแม้จะไม่ได้เป็นคนโรแมนติก แต่เธอก็เคยเล่นฮาร์ทไดอารี่มาแล้วนะ
ไม่เกี่ยว"............" ดูเธอจะอึ้งไม่น้อย หลงมาจากเวทีลิเกที่ไหนรึเปล่า
Love +1"มันใช่เรื่องไหม?"
กริมเริ่มเปิดปากพูดทันที แต่ไม่มทีท่าจะเข้าโจมตี แต่ดูเหมือนจะอบรมธรรมเทศนาซะอย่างนั้น...ปิศาจอบรมเรื่องธรรมะเนี่ยนะ? เอาน่า ทีวันเด็กยังมีคนพาผีกับหุ่นเมดไปเที่ยวงานวันเด็กเลย
"กะอีแค่หมั่นไส้แล้วโจมตีคนอื่นไปทั่วเนี่ยนะ? แกคิดว่ากฎหมายบ้านเมืองมีไว้ทำไม ถ้าทุกคนคิดอย่างนั้นป่านนี้โลกมนุษย์มันมิวายกลายเป็นนรกไปหมดแล้วเรอะ หัดเป็นคนมีศีลธรรมคุณธรรมซะบ้าง อย่านึกนะว่าเป็นหุ่นยนต์แล้วจะตกนรกไม่ได้น่ะ เดี๋ยวนี้นรกเขาเปิดแผนกเฉพาะไว้ลงโทษหุ่นยนต์เลวๆแล้วนะเว้ย อยากลองดูไหมล่ะ นรกสนิมงี้น่ะ หัดมีความอดทนอดกลั้น เอาใจเขามาใส่ใจเรา ฉอด ฉอด ฉอด ฉอด"
พะงาบๆๆๆ
ทั้งฉากนิ่งงันไปพักใหญ่ๆ
"พอแล้ว ฉันเข้าใจตั้งนานแล้ว" สาวปริศนาร้องห้ามเมื่อกริมอ้าปากทำท่าจะเทศน์ต่อ
ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไง แต่กริมมีความมั่นใจมากขึ้นในการรับมือกับคนร้าย และรู้ว่าการทำตัวเป็นคนดีจะช่วยให้ภาพลักษณ์ดีขึ้น
Fame +2 (จาก 5)
เธอกำลังจะอ้าปากพูดอะไรสักอย่าง แต่จู่ๆ ฮีโร่ผมบลอนด์ก็อาละวาดขึ้นมา
เธอเบ่งกล้ามทุบอกตุ้บๆๆๆ แล้วเหินเข้าใส่ดุจนกกระยางท้องเสียกำลังตีลังกา
"ชั้นสวย!"
พอเห็นอีกฝ่ายเหินทะยานเข้ามาหวังปองร้ายเธอก็ตั้งท่าสู้
"รับความรักแบบใกล้ชิดสนิทใจไปซะ" แต่ดันมีเจ้าโรคจิตอีกคนอ้อมไปข้างหลังแล้วกอดเธอแน่น "ไม้ตายที่ 2 King Hug"
"กรี๊ดด อย่ามาแย่งบทเด่นชั้นนะยะ"
ฮีโร่สติไม่ดีบิดตัว 2 รอบกลางอากาศแล้วทิ้งตัวลงมาทับทั้งสอง
มือของ King ไปจับหน้าอกที่ไม่ค่อยอึ๋มเท่าไหร่ของ Pantye the Ecstasy Angel เลยเจอตบ
"จะเอาเรอะยัยบ้านี่"
"ชั้นสวย จ่ายค่าจับมานะ"
ทั้งสอง Str +1พอเห็นว่ามีแต่พวกพิลึกเธอก็หันหลังเดินไปจากที่นี่
ฮีโร่คนหนึ่งเรียกเธอและถามว่าเธอต้องการอะไร เธอหยุด แล้วบอกว่า "ไม่"
แต่เดินไปได้สองสามก้าวเธอก็หันมา "วันแห่งความวุ่นวายมาถึงแล้ว มนุษย์เอ๋ย"
จบประถมบท