Port Strongcoast - Anni Humanus 20
เป็นอีกหนึ่งวันที่บรรยากาศเฉื่อยชากลืนกินหาดสตรองโคสต์และท่าเรือของมัน แสงแดดยามสายที่ไม่ร้อนเกินไปนักสายลงบนผืนน้ำสะท้อนประกายระยับ เรือประมงจอดเทียบฝั่ง ไกลออกไปชาวเมืองสามารถมองเห็นซากเรือปรักหักพังอยู่ที่ปลายหาด เจน แมรี่ พี่สาวผู้ซื่อสัตย์และองอาจของชาวมนุษย์ หกปีสำหรับการเดินทางผ่านโพ้นทะเลและยี่สิบปีที่เธอนอนเกยหาดอยู่เช่นนั้น เจน แมรี่ เรือสำเภาที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่ประวัติศาสตร์มนุษย์เคยสร้างขึ้นมา หรืออย่างน้อยก็ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์เมื่อ 20 ปีก่อน ครั้งหนึ่งเธอพาผู้คนที่สิ้นหวังและลูกเรือนักโทษเดนตายออกจากดินแดนเก่าที่ไร้ชีวิตเพราะสงครามเวทมนตร์ และนั้นคือครั้งแรก และครั้งเดียวที่เธอได้ออกเดินทาง...
สตรองโคสต์คือที่มั่นหลักของมนุษย์มาตลอด 20 ปี มันไม่เคยหยุดพัฒนาและไม่มีทีท่าว่าจะทำเช่นนั้น แม้จะเป็นเมืองเล็กๆ แต่ก็มีทุกอย่างที่นักผจญภัยต้องการสำหรับการเริ่มต้นผจญภัย เศรษฐกิจหลักของสตรองโคสต์คือการผจญภัย หลังจากที่มนุษย์พยายามค้าขายกับชาวเอล์ฟเร่ร่อนซึ่งไม่ได้ต้องการอะไรเป็นพิเศษเนื่องจากพวกเขาสามารถแสวงหาสิ่งที่ตนต้องการได้เอง และอาณาจักรคนแคระ... ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันใครในเมืองนี้มันริเริ่มคิดจะขายปลาให้กับคนแคระที่กินอาหารอย่างสำราญในถ้ำของพวกเขา หลังจากที่ความพยายามทำในสิ่งที่มนุษย์ทำได้ดีมาตลอดประวัติศาสตร์ หรืออย่างน้อยก็ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์เมื่อ 20 ปีก่อน ล้มเหลวไม่เป็นท่า พวกเขา ทำอีกสิ่งที่มนุษย์ทำได้ดีมาตลอดประวัติศาสตร์อีกอย่างหนึ่ง สงคราม มนุษย์เริ่มสะสมกำลังและวางแผนบุกเบิกขยายดินแดนใหม่ ด้วยความช่วยเหลือจากเอล์ฟพเนจรบางกลุ่มในด้านความรู้เกี่ยวกับดินแดนที่พวกเขายืนอยู่ และการสนับสนุนเล็กๆน้อยๆจากอาณาจักรคนแคระ(ซึ่งดูจะยินดีเป็นพิเศษที่มนุษย์ต้องการจะทำสงครามกับเผ่าพันธุ์บนผิวดิน) มนุษย์และสตรองโคสต์กลายเป็นศูนย์กลางกำลังพลของสามเผ่าพันธุ์ที่มีศัตรูเดียวกัน กอบลินและออร์ค พวกเขาก่อตั้งพันธมิตรอย่างไม่เป็นทางการขึ้น และหวังว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด
แต่บางสิ่งบางอย่างก็หลีกเลี่ยงไม่ได้แม้จะพยายามมากเพียงใด
และนี่... คือจุดเริ่มต้น ของเรื่องราวทั้งหมดต่อจากนี้...
ภายในร้านเหล้าสตรองโคสต์ สถานที่รวมตัวยอดนิยมของนักผจญภัย ได้รับความนิยมมากจนถึงขนาดที่ว่าเมนูสุราบนกระดานถูกคลุมทับด้วย ประกาศค้นหากลุ่มเดินทาง, ประกาศว่าจ้าง, ประกาศรับจ้าง หรือแม้กระทั้งประกาศตามหาแมวที่หายไป(ชื่อของมันคือคุณหมูกระเป๋าปุกปุย เป็นแมวพันธุ์พื้นเมืองขนสีแดง ตาสีเหลือง เจาะหูข้างเดียว) พักนี้ดูเหมือนจะมีข่าวลือว่าช่างตีเหล็กได้หยุดผลิตอาวุธและชุดเกราะชั่วคราว เนื่องจากกองขนส่งแร่จากเหมืองที่คนแคระและมนุษย์ร่วมแรงลงทุนไม่สามารถขนสินค้ากลับมายังสตรองโคสต์ได้เนื่องจากมีปัญหาระหว่างทาง เรื่องนี้เป็นปัญหาที่ถกกันอย่างเผ็ดร้อนในวงเหล้า บางก็สัญนิษฐานว่าเป็นเพราะแผ่นดินไหวเมื่อสองสัปดาห์ก่อนทำให้เกิดหินถล่มที่ช่องเขาและปิดเส้นทางเอาไว้ หลังจากที่คนงานจัดการเรื่องเส้นทางเรียบร้อยทุกอย่างจะเป็นปรกติ บางคนก็ให้ข้อเสนอว่าอาจจะเพราะมีการดักปล้นระหว่างการเดินทางทำให้การขนส่งทั้งหมดถูกเลื่อนออกไปก่อน คนที่มองโลกในแง่ร้ายหน่อยก็อาจจะคิดว่ามีสัตว์ยักษ์ออกอาละวาดระหว่างการขุดเหมือง ทุกคนตายหมด และจะไม่มีใครแตะเหมือนนั้นได้อีก
ไม่ว่าข้อสรุปของสาเหตุจะเป็นอย่างไร ผลที่แน่นอนก็คือ สายการผลิตอาวุธและชุดเกราะได้หยุดลงและหากเป็นอย่างนี้ต่อไป นักผจญภัยทุกคนอาจจะต้องเสียเวลาทั้งวันในการขุดหากุ้งดินออกไปตกปลาหรือเหวี่ยงแหกลางทะเลเพื่อประทังชีวิตไปวันๆ หรือรอให้สักวันหนึ่งพวกเขาจะพบเหมืองแห่งใหม่และภาวนาว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาดเหมือนครั้งนี้อีก
แต่ก็ยังไม่มีใคร คิดจะหาทางออก...
