วันเวลาผ่านไปเนิ่นนาน กระเป๋าใบโตที่แบกสัมภาระมามากมายก็เริ่มแฟบลง
ข้างๆเวทีเหลือแค่ Ire ที่กำลังนั่งสัปหงกขี้มูกโป่ง บนตักยังคงมี Flores ที่ยังคงนอนหลับปุ๋ยไม่รู้ไม่เห็นเรื่องอะไร
"อ๊าาา... ไม่เหลืออะไรกินแล้ววววว"
เสียงของ Concierto ดังออกมาจากกระเป๋าแฟบๆ ที่กำลังห่อเหี่ยวเหมือนคนหมดแรง
เธอค่อยๆผลักตัวออกมาจากกระเป๋าใบโตนั้น ปุกๆๆ กระเป๋าที่แฟบยวบยาบก็โงนเงนไปตามมือเท้าที่่ดันอยู่ภายใน
พรุบ !! ตุบ !! โอ๊ยยย !!
ในที่สุดเธอก็ออกมาได้ มันเหมือนว่าถูกบ้วนออกมาจากกระเป๋ามากกว่าจะเรียกว่าปีนออกมาเอง
Concierto กอดถุงขนมแล้วกลิ้งกลุกๆๆ ออกมา สบัดๆหน้าตัวเอง ก่อนจะยิ้มแล้วเดินไปหา Ire
แล้วเธอก็ค่อยๆ เปิดถุงขนมช้าๆ เพราะกลัวว่า Ire จะตื่น
แต่ทันใดนั้นเอง ระหว่างที่เธอกำลังจะเปิดถุงขนม ขี้มูกโป่งของ Ire ก็แตกออกแล้วเธอก็สะดุ้งตื่นขึ้น
สัญชาตญาณสัตว์ป่าปลุกเธอให้ตื่นขึ้นเพราะมีบางสิ่งที่อันตรายมากกำลังใกล้เข้ามา
เสียงของส้นสูงกระแทกพื้นใกล้เข้ามาๆ Ire และ Concierto จ้องมองไปที่มุมมืดนั้นเป็นตาเดียว
บางสิ่งค่อยๆเผยตัวตนออกมาจากเงามืดช้าๆ แวบแรกนั้นเหมือนกับมีแสงแดงๆของดวงตามากกว่า 4 ดวงจ้องมองมาแล้วก็หายไป
ก่อนจะปรากฎเป็นร่างของหญิงสาวตัวสูงโปร่ง รูปร่างดี ผมสั้น มาดผู้ดีถือตัวเดินใกล้เข้ามา
"อะไรของพวกแก ?"
Tristeza ถามทั้งสองด้วยสีหน้างุนงง พร้อมกับหัวเราะเฮอะ
"นี่มันกี่วันกี่ปีแล้วเนี่ย ? ยังไม่ประกาศผลอีกหรือไงฮึ ?"
"ไม่รู้สิคะ สงสัยจะยุ่งมากหละค่ะ"
Concierto ฉีกถุงขนมออก หยิบขึ้นมากินเอง 1 ชิ้นก่อนจะยื่นให้ Tristeza
Tristeza ไม่ได้พูดตอบรับอะไรแต่เธอก็หยิบขนมจากในถุงนั้นไปกินชิ้นหนึ่ง ก่อนจะหันไปหา Ire
"แล้วนั่น ..."
เธอละเลียดเอานิ้วชี้ข้างหนึ่งค่อยๆชี้ลงไปตรงหน้า Flores ที่กำลังหลับอยู่บนตักของ Ire
"นอนมาตั้งแต่เมื่อไหร่แล้ว ??"
Ire ได้แต่ยิ้มแห้งๆ ทำท่ายักไหล่
"ก็ตั้งแต่จบการประกวดนั่นแหละน้า ~"
"ยังไม่ยอมตื่นซะทีเลย ~~"
"เป็นอะไรป่าวก็ไม่รู้...."
พูดไปพลางทำสีหน้าเป็นห่วงแล้วก็ลูบหน้าผาก Flores เบาๆ
"อือ.."
Tristeza ตอบกลับไปสั้นๆ
"ไอนี่อร่อยดี"
แล้วก็ไปนั่งไขว่ห้างอยู่ข้างๆ Concierto ทาง Concierto เองก็แบ่งขนมให้กินอย่างสนุกสนาน
ระหว่างที่ทุกอย่างกำลังผ่านไปอย่างเงียบๆ และช้าๆ Ire ก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างอีกครั้ง
Flores เริ่มส่งเสียงออกมาเบาๆ แล้วเริ่มขยับตัวมากขึ้น ไม่นานนักเธอก็ค่อยๆยกตัวขึ้นมาจากตักของ Ire
ท่าทางสะลึมสะลือ ผมฟูกระเซอะกระเซิง ตาปรือเหมือนพวกลูกแมวพึ่งตื่นนอนไม่มีผิด
เธอค่อยๆขยี้ตาตัวเองช้าๆ แล้ว...
"หิว...."
To be continue ....
