"ร้านชื่อดังเลยนี่" ง่ำๆๆๆ มาดาราโอกินกล้วยไปพูดไปนำทางไป
- รู้สิ มั่วๆ พาไป: ทอยเต๋า
This dice roll has been tampered with!
Rolled 1d10 : 1, total 1
ร้านกาแฟ Magicaland
เป็นร้านกาแฟขนาดย่อม แต่ทำเลดี ตั้งอยู่กึ่งกลางระหว่างโรงเรียน Saint Oracle และ Saint Giulietta
บริการกับขนมที่อร่อยล้ำทำให้สาวๆ ชอบมานั่งเม้าท์กันเสมอๆ
แต่มันไม่ใช่ร้าน Magical นี่นา สาวในชุดดำดูบันทึกที่เขียนเอาไว้แล้วมองป้ายร้าน Magicaland
จริงด้วยสิ มาดาราโอเกาหัวไปกินกล้วยไป
ครู่เดียวพนักงานในร้านก็ออกมาต้อนรับ
"Magical ยินดีต้อนรับค่า"
"มาจิคอลอะไรกัน เห็นๆ อยู่ว่ามันสะกดว่ามาจิก้าแลนด์"
มาดาราโอปล่อยให้ทั้งสองเถียงกันไป เอาไว้ค่อยมาถามทีหลังก็ได้ว่าใครตกอังกฤษ
มาดาราโอรู้จักเส้นทาง และจดจำได้
ได้รู้จัก Plus พนักงานร้าน และ Til สายลับ ใน Turn 1 เลือกสถานที่ย้ายในช่วงเริ่มต้นเป็นย่านตัวเมืองได้โดยไม่เสีย Life/Manaจบ Turn ไปยัง Turn 1 ได้
- ซักถามว่า....
เรามีนามว่าบารอน เดินทางมาที่นี่เพื่อไขปริศนาของเมืองแห่งนี้
คนที่พกดาบเดินไปมาในเมืองต้องไม่ใช่คนธรรมดา ท่านเป็นผู้ใดและมาทำอะไรที่นี่ สามารถบอกได้หรือไม่
"ตาถึงนี่ ข้าไม่ใช่คนธรรมดา แต่เป็นสุดยอดนักล่าแม่มด นามว่า Zeus" เขาบอกบารอนแล้วก็ชักดาบออกมาสะบัดให้ดู
เขาบอกว่าเขากำลังกลุ้มใจ เพราะถ้าเอาดาบเข้าเมืองทั้งแบบนี้มีหวังถุกตำรวจซิวแน่ จะช่วยเขาได้ไหม
- ได้สิ ระบุวิธี
- เดินเลี่ยงไปหาคนอื่น: เลือกเป้าหมายใหม่ หรือขึ้น turn 1 เลย
ใช้สองอย่าง เพราะมาดามวิซรวยพลังเวทย์ โฮ๊ะๆ
ยัยแม่มดใช้เวทมนตร์หยุดหมัดของเด็กเกเรแล้วสะกดจิตผ่านดวงตา
"ช ชื่อของฉัน คือ Nicky.... เรียนอยู่ ที่ Saint... Oracle.... ชั้นม.4 เบอร์โทร..."
เมื่อเขาได้สติไบรอาร์ก็หายไปแล้ว
จบ Turn ไปยัง Turn 1 ได้
มีคนต้องการความช่วยเหลือ!
ลูลู่เปลี่ยนจากเล่นบทสายลับเป็นซุเปอร์ฮีโร่แล้วกระโดดเข้าไปช่วยแกล้ง เอ้ย ช่วยเหลือ
"ทวินเทลเกิร์ลมาช่วยแล้วววว!!"
"มีเท่าไหร่ส่งมาให้หมด ทั้งกระเป๋าเลย"
เด็กสาวที่เธอตามมาสวมวิญญานโจรกันหน้าด้านๆ มีดพับถูกแกว่งไกวอย่างคล่องแคล่ว
ลูลู่ไม่อยากให้วุ่นวายเลยส่งกระเป๋าที่ไม่ค่อยจะมีเงินให้ไป
ลูลู่เริ่มรู้จักเมืองนี้ดีขึ้น บางทีแม่มดอาจจะไม่น่ากลัวเท่าโจรที่ชุกชุมเต็มเมืองก็ได้จบ Turn ไปยัง Turn 1 ได้
[วิ่งแถ่ดๆแถๆอย่างเลทๆ ขออภัยฮะ orz]
เลือก
-มอเตอร์ไซค์
-ชุดพยาบาล
____________________________________________________________
ลูนาร์เข็นมอเตอร์ไซค์ของตนมาที่หน้าเมืองออราเคิลแห่งนี้พร้อมกับสีหน้าที่ตายสนิทเช่นเคย แต่ในใจจริงๆของหล่อนนั้นตื่นเต้นเอาเรื่อง
'จะมีเรื่องอะไรน่าสนุกให้แจมกันน้าาาาาา~?'
'จะมีมนุษย์ต่างดาวมาตีกันจนเมืองพังมั้ยเนี่ย?'
'จะมีคนยักษ์ออกมา แล้วก็มีทหารใช้เครื่องพิเศษออกปะทะไหมนะ?'
'จะมีมอนตัวดำๆเหมือนมดโผล่มา...แล้วก็มีเด็กเส้นถือดาบกุญแจปรากฏตัวออกมาไล่ตบรึเปล่า?'
'ถ้ามีคนพวกนี้ขึ้นมาละก็ ชุดอุปกรณ์พยาบาลที่อุตส่าห์หามาก็คงจะได้ใช้จนคุ้มล่ะน้า~'
หล่อนคิดอะไรเพ้อเจ้อไปพลาง เข็นมอเตอร์ไซค์ไปพลาง...
แต่เพราะว่าตัวเธอเป็นคนขี้เก๊กและหน้าตาย...ท่าทีของเธอจึงดูเป็นนักเดินทางผู้เป็นปริศนาเฉกเช่นตัวละครลึกลับที่ปรากฏตัวในการ์ตูน
และคนอื่นๆจะเดาความคิดจริงๆของเธอไม่ออกเลย...
____________________________________________________________
นักเรียนหญิงม.ปลายสายวิชาเวทมนตร์หลับตาลงเดินเข็นยานพาหนะที่มนุษย์อายุ 15 ปีขึ้นไปจะมีโอกาสได้รับอนุญาตให้ขับขี่
เธอเดินตรงไปที่สวนสาธารณะที่อยู่ใกล้ประตูเมืองอย่างเรียบง่าย...แล้วหัวก็ชนเสาไฟ
(ก็ทะลึ่งหลับตาเดินเองนี่หว่า)
"...เจ็บ..." ลูนาร์เอามือลูบหน้าผากที่ชนเสาไฟป๊อยๆ ก่อนที่จะ...หันมาเห็น
"เด็กสาวในชุดเมดสีฟ้าอ่อน ลากกระเป๋าเดินทางใบเขื่อง"
...เธอเห็นแล้วรู้สึกแปลกตากับน่าสนใจ...ลูนาร์ สกายจึงตัดสินใจ
"...สวัสดี...ฉันคือผู้เดินทางมาที่เมืองแห่งนี้...ชื่อลูนาร์"
ทักทายเด็กสาวคนนั้น ด้วยท่าทีที่ดูเรียบ เงียบ สงบที่สุด ราวกับท่าทางเซ่อๆที่เดินไปชนเสาไฟเมื่อครู่เป็นเรื่องโกหก
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ Presia ค่ะ" เธอแนะนำตัว ดูๆ แล้วน่าจะอายุสัก 15-16 ปี
"มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ"
แม่คนนี้ทำเรื่องสุดพิลึกเสียได้ npc คนอื่นมีแต่ทำตัวเป็นตัวถ่วงให้ผู้เล่นช่วย แต่ยัยคนนี้ถามว่าจะให้ช่วยอะไร
