หลังจากเหตุการณ์ที่พวาเขา (โช ราตรี และ จูเดคก้า ) ผ่านเข้ามายังอีกโลก
โชตัดสินใจที่จะใช้เวลาทั้งหมดทุ่มเทกับการวิจัยที่จะทำให้ ราตรีสามารถได้รับรู้ถึงการเติบโตของตัวเอง โดยมีจูเดคก้าเป็น ผู้ช่วย
"ตอนที่อยู่ในไทม์สลิปเหตุการในอดีตของเกาะ ฉันเคยเห็นพิมพ์เขียวของโครเน่"
เขาบรรยายสิ่งที่เขาเจอให้จูเดคก้าฟัง
"ถ้ารู้ โครงสร้างหลัก ก็จะรู้ส่วนที่รัฐบาลอิตาลีนำไปดัดแปลงได้ ถ้ารู้ส่วนที่นำไปดัดแปลง ก็สามารถนำออกเพื่อให้เลยแค่โครงสร้างหลักได้เช่นกัน"
"แต่ก่อนหน้านั้น CPM I: Halloween ออกมาได้แล้ว"
เมื่อเขาเรียกชื่อของอะไรบางสิ่งบางอย่างก็พรั่งพรูออกมาจากร่างกายของเขา ก่อนที่มันจะรวมตัวเป็นร่าง ๆ หนึ่ง
"ฉัน Connecting People Machine (CPM) หมายเลขหนึ่งยินดีที่ได้รู้จัก คุณคือคุณจูเดคก้า"
เธอโค้งคำนับอย่างสุภาพให้ จูเดคก้า ก่อนที่จะหันไปถามอะไรบางอย่างกับโช
"ENGH 00 นายรู้ว่าฉันอยู่ในร่างของนายได้ยังไง"
"......."
โชเล่ารายละเอียดของตัวเขาให้จูเคดก้าและ ฮาโลวีนฟัง
โช นั่นเป็นร่างทดลองของโครงการวิจัย มนุษย์สายพันธุ์ใหม่ (New Generation Human)
โดยร่างทดลองนั้น จะมาจาก เซลล์พ่อ-แม่พันธุ์ที่ถูกเลือกสรรมาอย่างดี แล้วก่อนที่จะเพาะเลี้ยงในหลอดแก้ว
นับตั้งแต่ การปฎิสนธิจนไปถึงการเจริญเติบโตในหลอดแก้วจะมีอายุรวม 5 ปี แต่ในระยะเริ่มการปฎิสนธินั้น
จะถูกติดตั้ง CPM ลงไปเพิ่อเป็นการดึงความสามารถที่เป็นจุดเด่นของร่างทดลองนั้นออกมา และยังเป็นลิมิตเตอร์ เอจจิ่ง
ทำให้ร่างทดลองทุกร่างนั้นมีร่างและหน้าตาที่อ่อนกว่าวัย
ภายหลังที่ร่างทดองนำออกจากหลอกแก้วแล้วจะได้รับการฝึกทักษะพื้นฐานในการใช้ชีวิตทั้งหมด โดยการเข้าโรงเรียน
ก่อนที่จะถูกลบความทรงจำในระยะ หลอดแก้ว จากนั้นจึงจะถูกส่งตัวเป็นยังผู้ที่ต้องการอุปการบุตร และปล่อยให้ดำเนินชีวิตด้วยตัวเอง
โดยมี CPM รายงาน เพื่อเป็นการเก็บข้อมูล ให้สำนักงานใหญ่ เป็นระยะ ๆ
"ที่ฉันพูดมากนี่ เป็นเรื่องจริงใช่ไหม"
โชย้อนถามฮัลโลวีน
"แหม ๆ ๆ ไม่คิดเลยว่าจะมี ENGH ที่สามารถ รำลึกได้ว่าตัวเองเป็นใครด้วยนะ คงเพราะเป็นร่างทดลองที่ 00สินะ"
"ถูกต้องแล้วล่ะ แต่เรียกฉันมาอย่างนี้ต้องการอะไรล่ะ"
"ฉันอยากรู้เีรื่องของ Limiter Aging ในตัวฉัน"
จากนั้น ฮัลโลวีนได้อธิบายโครงสร้าง และการทำงานของ LA(Limiter Aging) ในตัวโชให้ฟัง
"นายรู้ใช่ไหมว่าถ้า เรียก CPM ออกมาจาร่างของ ENGH ผลจะเป็นยังไง ลาก่อนนะ..."
พอฮัลวีนพูดจบ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"อยากทำให้คนอื่นสับสนได้ไหม แค่CPM จะถูกเรียกกลับไปยังสำนักงาน"
"เอาละ จูเดคก้าเรามาช่วยกันเพื่อราตรีเถอะ"
"ฉันไม่ได้ทำเพื่อนายหรอกนะ แต่ทำเพื่อราตรีต่างหาก"
หลังจากนั้น 6 เดือน ด้วยมันสมอง การคิด วิเคราะห์ ความทุ่มเทรวมไปถึงความรักที่โชและจูเดคก้ามีต่อราตรี
ค่ำคืนของวันหนึ่ง ณ โต๊ะอาหาร
(จูเดคก้าพร้อมนั่งานนี้ เราจะพลาดไม่ได้)
โชส่งสายตาไปยังจูเดคก้า
(รู้แล้วล่ะ ทำตามที่บอกเรียบบร้อย)
เธอตอบรับกลับ
"จ้องหน้ากันมาก ๆ เดี๋ยวก็ท้องหรอก"
ราตรีพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความหึงหวง
"อาหารวันนนี้เป็นยังไงบ้าง ราตรี"
โชถามความเห็น
"ก็อร่อยดีมีอะไรเหรอ"
"ปล่าวหรอก กินเสร็จแล้วรีบนอนนะ ที่รัก"
"บ้า!!"
"เปรี๊ยง"
"......"
คาดว่าเป็นอาการเขินรูปแบบใหม่ จานอาหารของราตรีปะทะเข้าหน้าโชจัง ๆ
หลังจากเหตุการณ์นองเลือดที่โต๊ะอาหารผ่านไป เช้าอรุณรุ่งของวันใหม่ก็ย่างเข้ามา
ณ . ห้องของราตรี ราตรีตื่นแล้ว ตื่นก่อนโชเสียอีกชั่งเป็น ว่าที่ภรรยาที่ดีอะไรเช่นนี้
แต่...
กริ๊ด!!!!เสียงกริ๊ดของราตรีดังสนั่นลั่นบ้าน คงเพราะมาจากอาการตกใจถึงขีดสุดของราตรีที่อาจจะไม่ได้เห็นบ่อยนัก
"เกิดอะไรเกิดราตรี"
ทั้งคู่วิ่งมายังห้องของราตรี และพังประตูเข้าไป
"ห้ามดูนะตาลามก"
จูเดคก้า เอานิ้วจิ้มตาโช
"ร่างกายมัน...."
"เกิดอะไรกับฉันเนี่ย"
"ของขวัญของฉัน กับตาลามกนั่น"
เธอชี้ไปยังโชที่ยังนอนเอามือกุมตาอยู่
"ตานั่น อยากให้เธอได้รับรู้ถึงการเติบโตเหมือนคนทั่วไป เลยคิดค้นวิธีการ ฉันเลยร่วมมือด้วย โดยได้ใส่ยาลงไปในอาหารที่เธอกินเมื่อวานนั่นแหละ"
"สุขสันต์วันเกิด ปีที่ 17 น่ะ ราตรี"
"ตาบ้า ฉันตกใจหมดเลยรู้ไหม"
เธอพูดก่อนวิ่งไปสวมกอดโช
"
////// "
โชหน้าแดงเพราะราตรียังไม่ใส่เสื้อ (อาบน้ำยังไม่เสร็จ)
"ขอบคุณนะ"
ราตรีกล่าวขอบคุณ น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความดีใจอย่างถึงที่สุด และ เป็นคำที่โชฟังแล้วรู้สึกไพเราะกว่าคำไหน ๆ หรือ ทำนองใด ๆ ที่เขาเคยได้ยินมา
Messages - Sho
