Baron's Bloody Library

Now Playing => เคหาสน์ บารอน => Entertainment Room => Topic started by: TUMMAN on January 07, 2013, 09:05:17 AM

Title: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: TUMMAN on January 07, 2013, 09:05:17 AM

ตามหัวข้อหละครับ
มาคุยกันสักนิดดีกว่า ผมเป็นคนที่มีการเล่นเกม เป็นงานอดิเรกมาตั้งแต่เด็กแล้ว
จำได้ตอนเด็กเล็กๆ พอจะรู้ความผมก็เริ่มเล่น Contra กับพี่ชายแล้ว

และจุดนี้เองทำให้เกมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมมาตั้งแต่นั้น
(ยังไม่ขอพูดถึงเรื่องเพลงนะ แต่อันนี้ก็มีจุดเริ่มต้นคล้ายๆกัน)

หัวกระทู้ผมไม่อยากพูดอะไรมาก เอาไว้แค่นี้ดีกว่า
มาเปิดเพลงไประหว่างอ่าน หรือพูดคุยกันเถอะครับ ;)

เพลงProntera แบบ Remix ครับ

http://www.listenonrepeat.com/watch/?v=MwCoJWbK7MM

เพลงหมู่บ้าน Floran (จุดรวมพวกหัวแดง) จาก Lineage 2 ผมชอบเพลงนี้เป็นพิเศษ ชอบมานั่งฟังตอนเวลเหนื่อยๆ

http://www.listenonrepeat.com/watch/?v=hQOGVgDwNF4

เพลงตอนสร้างตัวละครของเผ่า Dwarf ของ Lineage 2 ครับ เป็นเพลงที่เปิดตอนจุดเริ่มต้นช่วงแรกด้วยนะ ฟังแล้วชวนให้คิดถึง"ตัวเล็ก"ของผมมาก

http://www.listenonrepeat.com/watch/?v=EdgHJ8iMX9k

เพลงหน้า Login ของเกม Fairly Land ครับ เก่ามาก หานานมากกว่าจะเจอ

http://www.listenonrepeat.com/watch/?v=17jJO-4cA-A

Tales are about to be weaved จาก Tales Weaver ครับ อันนี้ขอแนะนำเลย

http://www.listenonrepeat.com/watch/?v=qshiE1LRlgM

พอแค่นี้ดีกว่า เดี๋ยวมันจะมากไป ผิดประเด็น
แต่เรื่องเพลงในเกม online นี่ผมก็อยากพูดถึงเหมือนกันนะ ไว้ทีหลังดีกว่า
ใครมีเพลงไหน จากเกม Online ที่ประทับใจๆ ก็บอกได้นะครับ จะเอามา Update ไว้ในหัวกระทู้นี้ :)

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: TUMMAN on January 07, 2013, 09:06:41 AM

มาเ้ริ่มกันเลยดีกว่า ผมขอท้าวความสักนิด

แรกเริ่มเดิมทีผมเป็นคนที่เล่นแต่เกม offline เครื่อง Console หรือพวกเครื่องมินิ แบบ เกมบอย ฟามิคอม (ไม่มี ซูปเปอร์ กับ Playstation นะ)
ถ้าเล่นที่บ้าน คนที่เล่นด้วยข้างๆ ไม่เป็นพี่ชายผม ก็น้องสาวผม
พอไปเล่น PS ตามร้าน ก็จะเจอคนที่เล่นกันหลากหลาย แต่ส่วนใหญ่ก็ วินนิ่ง และเสียงตะโกน "ซื้อ~โท~~~~~"
ช่วงที่ผมเล่นเกม Console เหล่านั้น ผมก็มีอารมณ์ไปอีกรูปแบบนึง เป็นเหมือนการได้ดู เรื่องราวของตัวละครนั้นๆ ผ่านการเล่นของเราเอง
ผมเริ่มเล่นเกม RPG มาตั้งแต่ Final fantasy 1 , Dragon quest , Tactic ogre , Chrono cross (ไม่ได้เล่น Trigger อะ มันเครื่องซุปเปอร์)และอื่นๆ อีกมากมาย
มันทำให้ผมรู้สึกว่า การเล่นเกมมันมีอะไรมากกว่าแค่เล่นให้จบๆ แล้วโยนทิ้งไป.

แต่ในอันนี้ผมจะพูดถึงเกม Online นะ ครั้งแรกที่ผมเห็นเกม Online คือตอนที่ไปนั่งอยู่ในร้านคอมแถว ม.เกษตร น่าจะตลาดอมรพัน
แม่ผมไปหาป้าๆ แถวนั้น เลยโยนผมไว้ในร้านเกม ผมไม่มีเกมอะไรจะเล่นละ เพราะตอนนั้นผมไม่มี PC เลยไม่รู้ว่าเกมไหนเป็นไง เล่นไง
แล้วผมก็เห็นสัญลักษณ์หน้าแปลกๆ เป็นคนหัวแดงๆ ก็ลองกดเข้าไปดู แล้วมันก็ขึ้นหน้าจอแปลกๆ
มี ID กับ Password ...อะไรของมันหว่า แล้วจะเล่นยังไงเนี่ย
ผมก็มึนๆไปสักพัก พี่ที่เล่นเครื่องข้างๆก็มาสะกิด "เกมนี้น้องต้องมี ID นะ รหัสเอาไว้เล่นหนะ" ผมก็อ้ออออ แล้วไปสมัคร
สมัครไปสมัครมา (พอจะรู้ Eng นิดหน่อย ตอนนั้นน่าจะ ป.4 - ป.5) ก็มาิติดที่คำว่า Email ผมชะงัก อะไรวะ !! มันคืออะไร เคยแต่ได้ยินเฉยๆ
พี่คนข้างๆก็หันมาบอกอีก อันนี้น้องต้องมี Email ก่อนนะ ถึงจะเล่นได้ ผมก็ อ้อออออ อีกครั้ง แล้วก็ไม่ได้ทำไรต่อ แม่มารับ กลับบ้านพอดี

หลังจากนั้นผ่านไปอีกพอสมควร ผมก็ไปร้านคอมอีก คราวนี้เป็นแถวๆหน้าปากซอย เข้าไปร้านเต็ม ผมก็ไปเดินเล่นดูเกมไปเรื่อยๆ
เจอพี่ชายคนนึงนั่งเล่นเกมอะไรไม่รู้ แปลกดี กดเดินๆ มีตีมอนสเตอร์ด้วย ฉากป่าเขียวๆ สวยจัง ผมก็ไปนั่งดู
สักพักพี่เขาก็บอกเหนื่อย ได้เวลาจีบฝรั่ง .. ห๊ะ ?! ผมคิดในใจ จะจีบคน จริงดิ !
แล้วพี่เขาก็เดินไปนั่งอยู่ข้างๆ ตัวละคร ญ ตัวนึง แล้วเริ่มคุยกันเป็นภาษา Eng ประมาณว่า มาจากประเทศอะไร เวลไร ประมาณนี้
บทสนทนาไม่มีอะไรมาก ฝ่าย ญ ก็ตอบว่ามาจาก ญี่ปุ่น พี่ชายคนนี้ก็บอก ผมก็รักญี่ปุ่นมาก เป็นสไตล์การจีบที่เรียบง่ายจริงๆ
ถึงตรงนี้ผมก็รู้สึกว่า เกมนี้ัมันสุดยอดไปเลย !! มีผู้เล่นจากประเทศอื่นด้วย ไม่ใช่แค่พี่ชาย หรือน้องสาวเหมือนแต่ก่อนแล้ว
แล้วเครื่องก็ว่าง ผมก็หนีไปเล่นเกมของผมแทน ตอนนั้นผมนั่งเล่น Warcraft 2 กับ Starcraft สนุกมาก เป็นความทรงจำที่ผมไม่เคยลืมได้เลย
ระหว่างเล่นๆอยู่ ผมก็เบื่อ เลยออกมากดเข้า Icon หัวแดงๆนั่นอีก ติดหน้าจอ Login เหมือนเดิม
ลุงเจ้าของร้านก็เดินมา ทำท่าเหมือนบอกว่าจะเล่นหรอ เอานี่ไป แล้วเขาก็ส่ง เศษกระดาษที่เขียน ID กับ Password มาให้
ผมก็เอาไปกรอกๆ เข้าไปมีตัวละครอยู่ก่อนแล้วด้วย ไม่สนใจเพราะไม่รู้ว่ามันสร้างใหม่ได้ กดเข้าไป เจอคนเยอะแยะเลย
ความรู้สึกตอนนั้นของผมมันยิ่งกว่าประหลาดใจอีกครับ มันตื้นตันมาก โหวว คนเยอะแยะเลย นี่คนเล่นคนอื่นใช่ไหมเนี่ย ไม่ใช่พวกบอท พวกคอมสินะ
เดินไป เดินมา ก็เจอคนพูดคุยกัน นี่มัน.. นี่มันอีกโลกชัดๆ เลย มันมหัศจรรย์มาก
ตอนนั้นผมตื่นเต้นมาก ไม่ได้ทำอะไรเลย เดินเล่นไปมา เจอของตกก็เก็บ เป็นชุดกากๆ ธรรมดาๆที่เขาโยนทิ้ง แล้วเวลาผมก็หมด อดเล่นต่อกลับบ้านไป

หลังจากวันนั้นผมก็โดนความรู้สึกนั้นตราตรึงอยู่ในใจมาตลอด มันสุดยอดมาก ๆๆ มันน่าประทับใจ มันช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน อะไรกันเนี่ย !!!
แล้วในที่สุดผมก็ได้รู้จักกับเกมนั้น มันคือ Ragnarok Online มีหนังสือเกมออกมาในช่วงนั้นพอดี รู้สึกผมจะอยู่ปลายๆ ป.6 กำลังขึ้น ม.1 ได้
น่าจะออกภาคภาษาไทยแล้ว ย้อนกลับไปก็ประมาณ 10 กว่าปีได้มั้งครับ (O_O นานแฮะ)
หลังจากเข้า ม.1 ผมก็มีร้านเกมที่เล่นประจำ ตอนนั้นผมได้สมัคร Email เป็นของตัวเองครั้งแรก
ชื่อมันเลยออกมาแบบว่า tumman_the_king เห็นเขาใช้ ______ กันจังเลยเอามั่ง เท่ซะไม่มี
แล้วพอเอาไปบอกใคร ๆ ก็โดนเขาบ่นว่า จะตั้งยาวทำไม....

ช่วงม.1 ผมมีเพื่อนมากขึ้น ได้รู้จักสังคมอื่นๆ ช่วงนั้นผมมีร้านเกมที่เล่นประจำแล้ว ผมก็เลยมีโอกาสได้รู้ัจักเกมอื่นๆมากขึ้นๆ
ณ ตอนนั้นมีแต่คนเล่น RO ครับ ไปที่ไหนก็ทักกัน เฮ้ย เวลไรแล้ว ตลอด จนเพื่อนผมคนนึงชื่อ นัน เขาก็ทักบอกว่า
สมัยนี้คนเราจะเปลี่ยนวิธีการทักทายแล้วนะ กลายเป็น เวลไรแล้ว กันไปหมดละ
ผมคงไม่พูดถึงเพื่อนคนนี้ไม่ได้ เพราะเขาเป็นคนแรก ที่พาผมเข้าโลกของ MMO
บ้านเขาค่อนข้างมีฐานะ มีมุม PC ของตัวเอง เครื่องโตหรู บ้านหลังใหญ่ (แต่วันที่ผมไปหาเขา ผมได้กินมาม่า ;))
เขาบอกว่า RO เขาไม่เล่นหรอก เขามีเกมที่เล่นอยู่แล้ว (ปากพูดงั้น แต่ตัวใน RO เขาเป็น Wizzard ไปละ)
เขาแนะนำ King of King ให้ผมรู้จัก มันเป็นเกม online อีกเกมนึงที่แตกต่างจาก RO มากๆ
ภาพงี้สุดจะโบราณ เป็นโพลีก้อน สีๆ เหลี่ยมๆ แต่ก็ถือว่าเป็น 3D ในโลก 2D ผิดกับ RO ที่เป็น 2D ในโลก 3D
KoK เป็นเกมที่ระบบวุ่นวาย MAX จะสู้ทีก็ต้องกด ปุ่มโจมตี แล้วคลิ๊กเป้าหมายที
ซัดกันก็นานกว่าลูกเจี๊ยบจะตาย แล้วมันมีจุดนึงที่ทำให้ผมรู้สึกว่า เกมนี้มันไม่ใช่ธรรมดา
คือระบบนิสัยของอาชีพ เพื่อนผมเล่นเป็น Bard ทั้งๆที่ตอนแรกเป็น Paladin เก่งๆอยู่แล้ว
แต่ดันตัดสินใจ โยนโล่ โยนดาบทิ้ง มาเป็น Bard อ่อนๆ เล่นเพลงไปวันๆแทน
เพื่อนผมเขาทำบางอย่างให้ดู มันคือการสั่งตีมอนสเตอร์ทั่วๆไปนี่แหละครับ แต่อันนี้่มันพิลึก
เป้าหมายคือลูกเจี๊ยบเหลืองๆ ธรรมดาๆ น่าจะตบตายง่ายๆในทีเดียว แต่มันไม่ใช่
ตัวละครของเพื่อนผมมันวิ่งหนี ไปไหนไม่รู้พร้อมกับข้อความขึ้นมาว่า

"คุณเห็นลูกเจี๊่ยบ แล้วทำให้นึกถึงไก่ย่างที่ทิ้งไว้ที่บ้าน"

ห๊ะ ?!
ลองดูอีกที คราวนี้ยืนนิ่งๆ ร้องไห้

"คุณเห็นลูกเจี๊ยบแล้วรู้สึกเศร้า จนร้องไห้ออกมา" (ประมาณนี้หรือเปล่าผมไม่แน่ใจ แต่ก็ราวๆนี้)

เอาจริงดิ !!! มัน... มันสุดยอดมาก !!! เกมสมัยนี้ไม่้มีแล้วนะครับ ระบบแบบนี้อะ
แล้วเขาก็ชวนผมเล่นด้วย เกมมันเสีย Airtime สำหรับเด็กม.1 บ้านไม่ได้ร่ำรวยก็ถือว่าหนักหนาอยู่
สุดท้ายผมก็เล่น KoK ไปเรื่อยๆ เป็น Warlock แต่ก็ไม่ได้มีอะไรประทับใจมากนัก
ที่รู้สึกประทับใจจริงๆกลับเป็น Tales Weaver เกมออนไลน์อีกอันที่ออกถัดมาอีกไม่นานนัก
หน้าจอ Login พร้อมกับเพลง บรรเลงตอนต้นทำเอาผมตะลึง นิ่งไปครู่หนึ่ง
ผมเป็นคนเดียวในร้านเลยที่เล่นเกมนี้ ตัวเกมจะมีตัดเข้าฉากเนื้อเรื่องของตัวละครตลอด
เป็นระบบที่หาไม่ได้ใน RO ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดผมเล่นอยู่เซิฟ ญี่ปุ่น
บังเอิญไปเจอคนญี่ปุ่นที่พอรู้ Eng เข้า ผมก็เลยได้เพื่อนใหม่ จากแดนไกลเป็นครั้งแรก
ผมเข้าเล่นไม่เป็นเวลา เพราะผมไม่มี PC ที่บ้าน จะออกมาเล่นก็เล่นได้ไม่มากนัก
ผมยังจำตอนที่ผมหายไปแล้วกลับมาออนเจอกันพอดี เขาก็ทักมาบอกว่า หายไปไหนมาเนี่ย นานเลย
ความรู้สึกแบบนี้หาไม่ได้จากเกม Console จริงๆ มันติดตรึงใจผมมาจนถึงทุกวันนี้
ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้างเหมือนกัน เพราะหลังๆผมก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเล่น จนพี่ที่้ร้านเขาลบเกมทิ้งไป
พอรู้ตัวอีกที เกมนี้ก็ Ban IP ประเทศไทยไปซะแล้ว เศร้าจัง...

แล้วหลังจากนั้นผมก็หาเกม Online เล่นมาตลอดอย่างต่อเนื่อง และไม่สนใจใคร
ผมไม่ใช่คนที่เล่นเกมตามกระแสมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วครับ เขาเล่น RO กัน ผมเล่น KoK
เขาเล่น N-Age กัน ผมเล่น Pristontales
Pristontales เป็นอีกเกมที่ผมชอบมาก ผมเล่นมันตั้งแต่ตัวเทส ยังพิมพ์ไทยไม่ได้
ตัวละครตัวแรกผมชื่อ COMMAND เขียนตัวใหญ่ทั้งหมดเลย
แล้วมาเป็น TUMMAN ตอนหลัง ในช่วง Open Beta
จากเกมนี้ผมเล่นอยู่่ช่วง ม.2-ม.3 ได้เพื่อนเยอะแยะมากมาย มี 2 คนจากในนั้นที่พิเศษกว่าคนอื่นๆ
ทั้ง 2 คนเป็น ผู้หญิง คู่หูกัน แต่คนนึงอ้างว่าเป็น ช เขาบอกว่าชื่อ ฟาว กับ น้ำ
ผมไม่สนใจอะไร ก็เล่นต่อไปของผมเรื่อยๆ จนวันนึงเขาก็มาบอกความจริงให้ฟัง (คนในกลุ่มคนอื่นรู้หมดละ มีผมเอ๋อ ไม่รู้อยู่คนเดียว)
จริงๆเขาชื่อ แป้ง กับ น้ำ อายุเยอะกว่าพวกผมพอสมควร (ผมม.ต้น เขาม.ปลาย กำลังเข้ามหาลัย)
คนที่ชื่อแป้งคุย Msn กะผมบ่อยๆ คุยกันเรื่องมหาลัย เขาบอกว่าอยากเป็นสัตวแพทย์ อยากช่วยเหลือสัตว์
ครั้งสุดท้ายที่ผมได้คุยกับเขาคือ เขาบอกว่าสอบเข้าม.เกษตรแล้ว ติดด้วย อยู่คณะสัตวแพทย์
ปัจจุบันนี้ ทุกครั้งที่ผมเดินผ่าน โรงพยาบาลสัตว์ที่ ม.เกษตร ก็ทำให้ผมคิดถึงเขาขึ้นมาทุกครั้ง
ส่วนน้ำ ผมไม่ได้ติดต่ออะไรเท่าไร เป็นผู้หญิงร่าเริง สนุกสนาน ถ้าตามใน FB น่าจะเจอ

จบจากตรงนั้นผมก็หาเกมเล่นต่อไปเรื่อยๆ มีทั้ง A3 Project , RYL , Lineage 2 , ECO , Survival Project
เกมหลังนี่ผมลงแข่งแบบจริงจังมาก ได้อันดับต้นๆของประเทศ เลยนะ
ความทรงจำผมจะอยู่ ที่เกมที่บอกไปข้างบนนั้นซะส่วนใหญ่
A3 เป็นเกมที่ผู้ใหญ่เล่นเยอะ เพราะมันโหด ดิบ ฟันทีเลือดสาด หัวขาด ตัวเละ
ผมเล่นแล้วได้เพื่อน (ต้องบอกว่ารุ่นพี่น่าจะถูกกว่า) เยอะพอสมควร ส่วนใหญ่เป็นวัยทำงาน
เขาดูแลผมเหมือนเป็นน้องชายคนนึง แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกลากันไปเพราะ เกมปิดตัว บ้างก็กลับไปทำงาน

R.Y.L. เป็นอีกเกมนึงที่ผมเป็นคนนำให้คนทั้งร้านหันมาเล่นด้วย
เป็นเกม Online เกมแรกที่เล่นด้วยการกด W A S D ในเการเดิน คลิ๊กเม้าซ้ายเพื่อโจมตี คลิ๊กเม้าขวาเพื่อนสคิล
ฉากในเกมเรียกได้ว่า อลังการ งานสร้างมาก สคิลทั้งหลายดูรุนแรง และสมจริง
ผมเป็น Attacker หน่วยแนวหน้า บ้าพลังอัดแหลก อัดแรงจนมอนหันมารุมผมตาย แทนที่จะไปตีแท้งเกอร์...
ช่วงนั้นผมทำตัวน่าตบมาก น้อยใจหนีจากกลุ่มเพื่อนด้วยกันบ่อยๆ เพราะว่าตีแรงเกิน

Lineage 2 เป็นเกม online ที่เสีย Airtime แพงพอสมควร (300 ได้ไม่ครบ 30 วัน)
ตอนเล่น L2 นั้นผมจริงจังมากเลย ด้วยเพราะเสียดายตังก็ส่วนนึง
ประสบการณ์ใน L2 ของผมแบ่งออกเป็นประมาณ 3 ช่วงได้
ช่วงแรกคือ เริ่มต้น หลังเซิฟเปิดใหม่ๆ มันเป็นเกมที่กราฟฟิคสวยสุดๆแล้วในยุคนั้น
ร้านเกมประจำแถวบ้าน รันไม่ไหว เล่นได้แบบกระตุก ๆๆ ผมเลยเล่นไปไม่ได้มาก แต่ก็ถือว่าเวลสูงพอสมควร (ประมาณ 25-30 ปลายๆ)
ช่วงที่ 2 คือ ตอนที่ผมมีรุ่นพี่แถวบ้านเป็น แบ็คหลัง เขาชวนผมเล่นเกมหลายเกมเยอะแยะไปหมด
แต่ส่วนใหญ่จะให้ผมทำเรื่องต่างๆแทนเขา เขาจะทำอะไรของตัวเองไปเรื่อยๆ
เพราะตรงนี้หละมั้ง เลยทำให้ผมเล่นเกม online แบบพึ่งตัวเองก่อนตลอด ถ้าไม่จำเป็นผมจะไม่ตะโกนหาตี้แน่ๆ ไม่ว่ากรณีใดๆ
ช่วงที่ 2 นี้ผมเล่นไปได้ยาวพอสมควร (ประมาณ 50-60) แล้วก็หยุดไป ไปเล่น ECO และเตรียมจบ เพื่อเข้ามหาลัย
ช่วงสุดท้ายนี้ เป็นช่วงหลังเรียนจบ ม.6 แม่ผมซื้อ PC ให้ใช้ ผมเลยมีโอกาสได้กลับไปเล่นเกมที่ผมรักมากอย่างจริงจัง
ตอนนั้นคู่หูผม(ซึ่งตอนนี้โกรธกันไม่ได้คุยกันเลย)เป็นคนชวนผมกลับไปเล่น
เขามี Clan นึ่ง ที่หัวหน้าเป็นเจ้าของร้านเกมอยู่เชียงใหม่ มีทั้งพี่ๆ และเพื่อนๆอายุไล่เรี่ยกันมากพอดู
มีเรื่องต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ตั้งแต่เรื่องทะเลาะกันเล็กน้อย ไปจนถึงเรื่องร้ายแรงอย่าง Clan จะูถูกคนนอกยึด
ตอนนั้นที่ผมเล่น มันไม่ใช่แค่เล่นเพื่อสนุกแล้ว มันคือสังคมอีกสังคมหนึ่งที่ผมมีตัวตน และมีชีวิตอยู่กับมัน

ผมเรียนจนพร้อมเพื่อนๆ แต่ไม่ได้เข้ามหาลัยทันที ผมทำงานอยู่ KFC ก่อนพักหนึ่ง และย้ายงานไปเรื่อยๆ
รวมเวลาก็ปีกว่าๆ จนมาเข้าเรียน ม.ราม ไล่ๆกับน้องสาวผม
หลังจากหมดเวลางาน ผมก็จะกลับมาบ้าน เข้าเกมไปทักทายทุกคน เวลบ้าง ล่าบอสบ้าง
ผมไม่ใช่คนที่เล่นเกมแล้วตัวละครมักจะไม่เก่งจนสุด ไม่ใช่เพราะผมทำไม่ได้ แต่ผมไม่อยากทำ

สำหรับผมตรงจุดนั้นถือว่าเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญมากๆ การเล่นเกม Online สิ่งที่สำคัญอันดับแรกเลยคือ สังคมและเพื่อนๆ
ผมให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ มากกว่าการต้องเป็นอันดับ 1 ของ Server หรืออะไรต่อมิอะไรเสียอีก
ใน Lineage 2 ผมรู้จักคนมากมาย มีทั้งที่ติดต่ออยู่ปัจจุบันนี้ เลิกคบ ไปจนถึงหายสาบสูญ

มีอยู่คู่นึง รุ่นพี่ผมเป็นหน่วยธนูนักรัก ตั้งแต่ที่ผมเข้าเล่นมา ก็เห็นพี่เขาจีบ Dwarf หญิงคนในนึง Clan ตลอด
จนทุกคนแซวกันสนุกสนาน เวลาผ่านไป Dwarf หญิงคนนั้นไม่ค่อยได้กลับมาเล่นแล้ว รู้สึกว่าจะติดงาน แล้วส่งรูปมาให้คนใน Clan ดู
เหมือนว่าพี่เขาจะอุ้้มเด็กอยู่คนนึง แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นลูกพี่เขา รุ่นพี่มือธนูคนนี้ก็อกหักไปเต็มๆ
แต่แล้วสุดท้ายก็มาพบรักใหม่กะเอลฟ์สาวจาก Clan คู่อริ ปัจจุับันนี้อยู่ด้วยกัน มีบ้าน มีร้านทำผมของตัวเอง น่ายินดีจริงๆครับ ;D

ผมเองนอกจากคู่้หูแล้วก็มีด้วยคนนึง เป็น ญ เอลฟ์นักร้อง ชื่อตังเม ผมเป็นออคเขียวหมอผี คู่หูผมเป็น ดาร์คเอลฟ์ สาย ซัมม่อน
ทุกวันจะไปเวลด้วย 2-3 คนตลอด ของที่ได้ก็แชร์กันแบบไม่ต้องคุย ต่างฝ่ายต่างรู้นิสัยของกันละกันดีมากๆ
ลงบอสใหญ่ ทำกิจกรรม Clan ผมก็อยู่ช่วยดูแลตลอดไม่ห่างเลย
บางคืน เลิกเวลนานแล้ว ตั้งตี 3-4 ทุ่ม แล้วก็มานั่งคุยกันในตลาด 3 คนยันตี 5 ก็มีบ่อยๆ
มันเป็นอีกด้านหนึ่งที่คนไม่เล่นเกม Online อาจจะไม่เข้าใจก็ได้นะครับ
ผมมีความสุขกับช่วงเวลานั้นมากๆ แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา

ช่วงหลังๆ Clan มีปัญหามากๆ ทั้งต้นสังกัด (พวก Clan ใหญ่กว่าที่เป็นพี่เลี้ยง Clan ผม) มากดดันหลายเรื่อง
ทั้งเรื่องยึดปราสาท บอส พื้นที่ นู่นนี่นั้น เยอะแยะไปหมด และการ"เล่นมือ"ก็เริ่มถูกลืมไป
ผมกับเพื่อนจึงตัดสินใจบอกลา แล้วออกมา ไปเข้าเล่นเกม Online ฝั่ง Europe แทน

เกมแรกเป็น Warhammer Online เก็บตังซื้อกล่องอยู่นานพอสมควร
เกมทางฝั่ง EU นั้นต่างจาก Asia ที่ส่วนใหญ่เป็นของ Korea มากๆ
ทาง EU เขาจะเน้นที่ Lore และ Roleplay มากกว่าการ Grind เพื่อเอา EXP มาอัพตัวมาก
ระบบย่อยๆ อย่างหาแร่ ทำของ เย็บผ้า ปลูกต้นไม้ ถ้าไม่นับ ECO ก็เรียกได้ว่าเกมโซน Asia ในช่วงนั้น ไม่มีระบบแบบนี้เลย

เกมถัดมาก็เป็น World of warcraft ผมก็เล่นกับคู่หูผมมาตลอด
แต่ตอนหลังที่ต้องซื้อกล่อง Upgrade ตัวเกม แล้วก็ค่า Air time + กับเวลาในการเล่นของผมน้อยลง ทำให้ไม่ได้คุยกัน
แล้วก็มีเรื่องผิดใจกันนิดหน่อย หลังจากนั้นมาก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย

ผมหยุดเล่นเกม Online ไปเกือบปี ช่วงนั้นมีปัญหาเยอะมาก ทั้งทางบ้าน ไปจนถึงปัญหาส่วนตัว
เรียกได้ว่าตอนนั้นขนาดเพื่อนเก่าอย่างพูโต ยังไม่ค่อยได้คุยด้วยเลย เป็นยุคมืดสุดๆ
กว่าผมจะโผล่หัวออกมาจากจุดนั้นได้ รู้ตัวอีกทีเพื่อนๆก็อยู่ ปี 2 ปี 3 กันไปหมดแล้ว
วันเวลามันผ่านไปไวจริงๆ

ตอนนั้นผมตัดขาดจากเกม Online ไปนานพอดี แต่แล้วจู่ๆ รุ่นพี่ที่ผมรู้จักเขาก็ชวนกลับมาเล่น ECO
ผมยินดีกลับไปเล่นอย่างเต็มร้อย เพราะ ECO เป็นเกมที่ผมอยากเล่นมากมาโดยตลอด แต่ไม่มีคนเล่นด้วย
เพราะระบบที่ประหลาด (สำหรับตอนนั้น) และกระแสเกมอื่นๆที่มาแรงมากจนดันให้ ECO ตกไปอยู่ในวงแคบๆ

ผมกลับมาเล่นด้วยตัวเปล่าๆ ไม่มีอะไรเลย คู่มือหลักของผมคือ Webboard
ผมค้นหาข้อมูลทุกอย่างที่ตัวเองต้องใช้ จดจำ แล้วหาวิธีไปเรื่อยๆ ซึ่งไม่น่าเชื่อว่า ECO จะทำได้ขนาดนี้
ระบบของเกมที่แตกต่างอย่างมากเมื่อเทียบกับเกมอื่นๆ แต่มันมีเสน่ น่าหลงไหล เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง
ผมเลือกเล่นชาวนาต่อ เพราะเป็นอาชีพที่ไม่มีในเกมอื่นๆเลย และการปลูกต้นไม้ ดอกไม้เป็นสิ่งที่ผมชอบมากอยู่แล้ว

ความทรงจำประมาณ 50% แรกมีแต่ตัวละครของผม กับเหล่า ไชเท้า แครอท เนโกะมาตะ
ไม่มีเพื่อนๆ หรือรุ่นพี่เลย (มาชวนเล่น ตี้กันได้ 1 ครั้ง แล้วหายไปเลย)
ผมเล่นของผมไปเรื่อยๆ เก็บไม้เก็บผ้า เย็บใบเรือที่ละนิดๆ จนได้ Flying Garden มา 1 หลัง
มันเป็นระบบที่เกมอื่นน่าเอาไปทำมั่ง Flying Garden คือบ้านส่วนตัวของผู้เล่นอะครับ
เราสามารถทำอะไรกับมันก็ได้ แต่่ส่วนใหญ่จะเป็นการ ตกแต่ง ไปในรูปแบบที่เราอยากให้เป็น
ผมโชคดีที่เลือกเล่นชาวนา เพราะชาวนาทีทักษะในการสร้างสิ่งของ จากไม้ มาประดับ สวนบินนี้ ได้มากที่สุด
ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ หลังจากได้สวนบินนี้มา ไปกับการหาข้อมูลของ เมล็ดพืช ดอกไม้ และการทำกระถาง
สวนบินของผม มีดอกไม้อยู่รอบบ้านเลย ซึ่งผมเองในชีวิตจริงก็อยากทำแบบนั้นบ้างเหมือนกัน
เคยพยายามดูครั้งหนึ่งแล้ว แต่โดนลุง ยกพวกเครื่องมือก่อสร้างมาทับแปลงดอกไม้ผมเละเทะหมด ผมเลยเลิกล้มความตั้งใจไปเลย

ใน ECO ผมรู้จักเพื่อนอีก หลายคน แต่มีอยู่แค่ 3 คนเท่านั้นที่ปัุจจุบันนี้ัยังคบหากันอยู่
แต่ละคนมีนิสัยแตกต่างกันไป ผมรู้จัก 1 ในนั้นจากเหตุการณ์ "ถูกพามาเวลแล้วปล่อยเกาะ"
มีคนชวนผมมาบอกว่าจะ พาเวลให้ ไปๆมาๆ คนที่พามาหาย ผมไม่รู้จะไปไหนต่อ เพราะมันก็ไกลมาก ไม่รู้จัก
ยังดีที่แถวนั้นมีต้นไม้ให้ตี ผมเลยไปตีต้นไม้ เก็บเศษไม้ กิ่งไม้เล่น แล้วก็เจอกับ คนๆนี้เข้า
แรกๆ ก็ไม่ได้คุยกันมาก ได้แต่ Add เพื่อนกันไว้ ผม 30 เขา 99
แล้วหลังจากนั้น ผมก็ไม่เคยตอบตกลง หรือ ขอให้ใครพาเวลอีกเลย เข็ด..

จบจากตรงนั้น ผมก็เว้นว่างไป หลายเดือน แล้วกลับมา้เล่นอีกครั้ง ช่วงฮัลโลวีน
เปิดเข้า List รายชื่อเพื่อน ก็เจอชื่อเขาออนอยู่ เลยทักทายไป สุดท้ายก็ได้ไปเวลด้วยกัน แล้วก็รู้จักกับ 2 คนที่หลัง ตามมา
ใน ECO มีระบบย่อยๆ ที่ดีมากๆหลายอย่าง ผู้เล่นไม่จำเป็นว่าเข้าเกมมาแล้วต้องเก็บเวลอย่างเดียว
มันมีตัวเลือกให้ทำได้มากมาย ตั้งแต่ไปหาของตามที่ต่างๆ ทำ Event เนื้อเรื่อง ทำเควสรายวัน
ถ้าเบื่อ ๆ ก็สามารถนัดเพื่อนมารวมตัวกันที่ คาสิโน นั่งเล่น Poker หรือ สลาฟ ได้ด้วย
ผมไม่รู้จะอธิบายเรื่องของ ECO ยังไงให้ได้หมด แต่ผมบอกได้ว่าผมมีความทรงจำกับเกมนี้มากมายจนนับไม่ถ้วน
ผมชอบ ECO แต่ก็ไม่ได้ออนไลน์ตลอด มันเป็นเหมือนกับเกมที่ผมรู้อยู่แล้วว่า มันมีอยู่ แค่ได้รู้สึกถึงตรงนั้นผมก็มีความสุขแล้ว
พอวันไหนผมเบื่อๆ เซ็งๆ ผมก็เ้ข้า ECO ไป เปิดสวนบิน ปีนขึ้นไปนั่งพักผ่อนอยู่ในสวนดอกไม้ของผม
ลายล้อมไปด้วยเหล่า แครอท ไชเท้า และ เนโกะมาตะ ... มันทำให้ผมหายเหนื่อยได้โดยไม่ต้องทำอะไร

แต่แล้ววันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตผมก็มาถึง มันคือวันที่ ECO ประกาศปิดตัวลง
หลังจากวันนั้นผมตัดสินใจที่จะไม่เข้าเกมเพื่อไปสร้างความทรงจำใดๆเพิ่มอีก
ผมปล่อยให้มันหายไปพร้อมๆกับความทรงจำดีๆ ที่ผมเคยมีกับมันมา เอาไว้แค่นั้น
ผมไม่อยากจดจำตัวละครของผมในช่วงสุดท้าย ที่เต็มไปด้วยความเศร้า และการจากลา
อาจจะเพราะทำใจไม่ได้ด้วย แต่ผมคิดว่าแบบนี้น่าจะดีกว่า
ทุกครั้งที่ผมเปิดดูอัลบั้มรูปของเพื่อนสนิทที่เอา ID ผมไป Login แล้วหาชุดชาวนาเลเวล 99 มาใส่ให้ผม
มันเป็นชุดที่ผมฝันไว้ว่าอยากจะทำใส่มากๆ แต่ไม่มีโอกาส เพราะมันต้องใช้ปาร์ตี้และความพยายามมากๆ
ภาพตัวละครของผม โบกมือลามาที่หน้าจอนั้น ทำให้ผมน้ำตาคลอได้ทุกครั้งจริงๆ...

คนที่ไม่ได้เล่นเกมออนไลน์อย่างผมอาจจะไม่เข้าใจในความรู้สึกตรงนี้ แล้วเห็นว่ามันไร้สาระ
ผมเลยอยากเอาเรื่องจริงของผม มาเล่าสู่กันฟังบ้าง เผื่อว่าคนที่มีข้อสงสัย จะได้เข้าใจในเรื่องพวกนี้มากขึ้น

เกมช่วงหลังๆมานี่ ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้ว ผมไม่รู้ว่ามันถึงทางตัน หรือว่าเขาลืมจุดหลักของการทำ MMO ไป
เมื่อก่อนตลาดเกมค่อนข้างจะแคบ และขายได้น้อย แต่ปัจจุบัน ตลาดเกมขยายวงกว้างใหญ่ขึ้นมาก กำไรที่ได้ก็มากขึ้นตามไปด้วย
การทำเกมพักหลังมานี้จึงเป็นการทำธุรกิจเกม มากกว่าการสร้างเกมดีๆ ที่ให้ผู้เล่นได้เข้าไปเล่น และกลับมาพร้อมกับความทรงจำดีๆ

หลังๆนี้ผมเลือกเล่นสาย Support เพราะมันไปไหนมาไหนคนเดียวได้สบาย ถึงจะตีมอนได้ยากมาก แต่ก็ยังพอทำอะไรคนเดียวได้
เพราะผมไม่อยากผูกมัดกับใครโดยไม่จำเป็น สังคมเกมออนไลน์ตอนนี้ ถ้าไม่โชคดีเจอคนดีๆไปเลย ก็เจอเจอแต่พวกแย่ๆ ทำตัวแย่ๆ
การเล่นเป็น Healer เลยสบายตัว หาตี้แบบใช้แล้วทิ้งได้ง่าย จบตรงนั้น ก็เลิกติดต่อกัน เพราะยังไง Healer ก็หายากอยู่ดี ไปที่ไหนก็มีคนอ้าแขนรับผม
ผมเลือกเล่น Healer เพราะ Anti social ด้วยพอสมควร
แต่ในใจลึกๆ ผมก็ยังอยากได้คู่หูที่ไปไหนไปกันได้ตลอด เหมือนช่วงที่ผมเล่น ECO , Lineage 2 และ Warhammer อยู่นะครับ

ผมขอจบแค่นี้ดีกว่า จริงๆยังอยากพูดถึง 12 หาง ด้วย เกมออนไลน์ของไทยที่ผมรู้สึกประทับใจมากๆอีกเกมหนึ่ง
ประทับใจทั้งความพยายาม และความเป็น ออริจินัล ของตัวเอง และความทรงจำของการได้อยู่กับเพื่อนกลุ่มหนึ่ง ที่ดีมากๆ (แต่จบไม่สวย)

แล้วความทรงจำของพี่ๆ เพื่อนๆคนอื่นๆเป็นยังไงบ้างครับ xD
มาเล่าให้ฟังสั้นๆ หรือ ถ้ามีเรื่องเกี่ยวกับวงการณ์เกมอยากมาพูดคุยกันก็ได้ตามสบายเลยนะครับผม  ;)

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Chao on January 07, 2013, 11:19:39 AM

online

 เริ่มจาก RO  ในยุคที่เน็ตตามบ้านยังไม่แพร่หลาย  อยากเล่นต้องไปร้านเกมออนไลน์  ซึ่งก็ยังมีน้อยร้านอยู่นั่นเอง  ผมต้องยกพวกไปเริ่มเล่นกันที่ร้านนึงแถวพระโขนง  และกลับบ้านเช้ามืด
 ตอนRO ผมเล่นเป็นพรีส  ซึ่งไม่ใช่พรีสที่เหมือนชาวบ้าน ไม่ใช่สายฮีล ไม่ใช่สายแม็กนัส และไม่ใช่สายบู๊ แต่เป็นสาย Luck Turn Undead  ผมจะสิงในสุสาน ถือตำรา 3 กระต่าย (อาวุธที่ชาวบ้านเขาไม่ใช้เช่นกัน เพิ่ม Luck)  แล้วร่าย Turn Undead ผี วาร์ปหนีกล่องปีศาจ  Turn undead มันมีโอกาสพลาดง่าย แต่เพราะLuck 99 มันเลยพลาดน้อยกว่าชาวบ้าน ตูมเดียวปิดเกม แต่ถ้าพลาด ผีรอดมาโจมตีใส่  ก็ใช้Luck เอาตัวรอดหลบและตีคริฯได้อีก  เล่นง่ายๆแบบนี้แหละ

  ความหลังกับ RO จบลงตรงการมาถึงของ R.Y.L.  เพื่อนชวนเล่นอีกเช่นเคย พวกเราเป็นเหล่าอสูรไล่ตีกับมนุษย์  ผมเล่นเป็นกันเนอร์สายหายตัวยาวนาน  อาวุธเน้นพลังทำลายสูงสุด  ทำหน้าที่เรือดำน้ำ เข้าไปลาดตระเวณก่อกวนการเก็บเลเว่ลของฝ่ายมนุษย์ มองหาศัตรูที่อ่อนแอ ยิงตูมเดียวแล้วหายตัวหนีไป

    R.Y.L. มีอายุแค่ 6 เดือน  Lineage ก็มาถึง  กราฟฟิคนุ่มนวลอาชีพหลากหลาย ระบบกิลด์และปราสาท รวมถึงการเมืองในเซิร์ฟทำให้คณะของผมฝังตัวกันที่นี่หลายปี  ครั้งนี้ผมเล่นเป็นนักล่าสมบัติ treasure hunter  ความสุขของผมคือการไล่เก็บกล่องกับกุญแจแม้ในขณะที่การเมืองในเซิร์ฟช่างร้อนแรงราวกับจะทะลุจุดเดือด  (เวลานั้น เมื่อจู่ๆถูฏฆ่านอกเมืองแล้วถามว่าฆ่าเราทำไม อีกฝ่ายจะตอบว่า "ไปถามหัวกิลด์นายว่าทำอะไรไว้" ซึ่งต่อให้ไปถามจริงๆก็ไม่รู้อยู่ดี  นี่มันเกมช่างกลตีกันหรือไง)

  หลายปีอยู่กับที่นั่น แล้วเกมในฝันของผมก็มาถึง  มันคือฝันที่จะเป็นเสืออากาศ  ใช้แล้ว ACE ONLINE  เกมขับเครื่องบินไล่ยิงกันไปตามแมฟต่างๆ  หน่วยบินฝ่าย B.C.U (ฝ่ายรัฐบาล) ในเซิร์ฟเปกาซัส (ต่อมามีการรวมเซิร์ฟ) เป็นที่กล่าวขวัญถึงความน่าเกรงขาม ใจสู้ที่เด็ดเดี่ยว และเป็นฝ่ายB.C.U.จำนวนน้อยที่สามารถเอาชนะชิงความได้เปรียบจากฝ่ายต่อต้านได้ (เซิร์ฟอื่นๆส่วนมาก A.G.I.หรือฝ่ายต่อต้านจะชนะ ก็อย่างว่า ในหนังมักให้ฝ่ายต่อต้านเป็นพระเอกนี้ รัฐบาลมันแค่ตัวโกง  ทั้งๆที่ความเป็นจริงมันอาจเป็นแค่ค่านิยมโทษผู้มีอำนาจก็ได้ ถ้าฝ่ายต่อต้านมาเป็นรัฐบาลบ้าง ผลมันก็ไม่ต่างกันหรอก)
  ที่นี่ผมเล่นเป็น M GEAR สายSP/ลอบเร้น  หาทางบินเข้าพื้นที่ข้าศึกอย่างไรร่องรอย  แล้วเปิดวาร์ปพาหน่วยจู่โจมบุกแบบสายฟ้าแลบ ตามด้วยฮีลซ่อมแซมเครื่องของทุกคน ด้วย SP ที่โมฯมาแบบมหาศาล ผมสามารถทั้งฮีลทั้งเปิดวาร์ปได้นานแบบวางใจได้ แถมยิงสัญญาณตรวจจับเคื่องศัตรูที่แอบหายตัวเข้ามาได้อีกแบบไม่ตอ้งหวงSP

  ผมจากเกมนี้มาเพราะเหตุที่ไม่น่าเชื่อ นั่นคือ จู่ๆผมก็เข้าเกมไม่ได้เสียอย่างนั้น  แม้จะลบเกมแล้วลงใหม่ ผลก็เป็นอย่างเดิม  สุดท้ายด้วยภาระหน้าที่ ผมก็ไม่ได้กลับไปเล่นเป็นเวลานาน และยังไม่ทันที่ผมจะหาทางกลับไปอีกครั้ง ทุกคนในกลุ่มก็ทะยอยเลิกตามมาเพราะการปรับเปลี่ยนที่ไม่น่าพอใจของผู้ให้บริการ

  และเกมที่พวกเราเลือกที่จะลงหลักปักฐานกันใหม่คือ Runes of magic (R.O.M.) เกมออนไลน์ระบบดี (ก็ลอกบ้าง แรงบันดาลใจบ้างจาก world of warcraft อ่ะนะ)  ที่นี่ผมเปลี่ยนแนว เป็นวอริเออร์ขวานคู่ สายลุยเต็มสูบ  กะว่าจะสร้างชื่อให้ลือเลื่องแน่ๆ

    แต่แล้ว  หายนะก็บังเกิด  ใครบางคนคงทำน้ำมาม่าหกรดเมนเฟรม  ข้อมูลการเล่นของทุกคนในเวลาครึ่งปีเสียหายแบบหมดทางกู้ สิ่งเดียวที่ผู้ให้บริการทำให้ได้คือ โรลแบ็คไปครึ่งปี แล้วชดเชยเป็นเงินในเกม (จริงๆเขาให้โหวตว่าจะเอาอะไร  มีคนพูดเสียสวยหรูว่า เอาเงินในเกมเถอะ อย่าเอาของเอาเลเว่ลเลย  พวกเราจะก้าวไปใหม่ด้วยกัน แล้วมันก็โหวตกันแบบนั้น แต่สุดท้าย พอได้เงินเกมมา พวกก็ขายทิ้งหมดเป็นเงินจริงแล้วเลิกไปเลย เป็นผลให้ยอดผู้เล่นจริงๆลดลงฮวบฮาบ เพราะคนที่เหนื่อยกับการต้องใช้เวลาอีกครึ่งปีกลับมาจุดเดิม เมื่อแพ้โหวตก็ขายเงินทิ้งแล้วจากไปเช่นกัน  ดังนั้นอย่ามาบอกกับผมว่าประชาธิปไตยดีสุด เพราะในบางเงื่อนไข มันถูกใช้เป็นเครื่องมือถ่วงความเจริญได้เช่นกัน  โดยเฉพาะเมื่อคนทุกคนไม่ได้มีวิจารณญาณเท่ากัน)

        สุดท้ายหลังจากผมถอยห่างเกมนี้มาได้สักพัก  เกมก็ปิดตัวลง  ผู้คนจากไป แสงสว่างจางหาย ข้อมูลทั้งหลายสูญสลายไปชั่วนิรันดร์


          หลังจากนั้นผมวนเวียนอยู่หลายเกม  ไปเป็นเจ้าเมืองในสามก๊ก  ไปขับกันดั้ม  แต่สุดท้ายก็ค้นพบกับ The Force และผันตัวเป็นเจไดใน Star Wars : The old republic    เป็นเจได Guardian สายถึก  แทงค์และปกป้องชาวบ้านสุดชีวิต  แต่เพราะนิยมเล่นแบบเรื่อยๆมาเรียงๆ เลยไม่ทันได้ปกป้องใครสักทีจนเกิดความเปลี่ยนแปลงของผู้ให้บริการที่หลายๆคนคิดว่ามันทำให้เกมไม่สนุก จึงย้ายไปสิงที่ Guild Wars กันยกกิลด์

       ส่วนผมเมื่อไม่มีใครให้แทงค์ปกป้อง เลยหนีไปขับแทงค์ (รถถัง) ในworld of tank จนถึงปัจจุบัน  ในโรงเก็บมีรถถังจากน้ำพักน้ำแรงทั้งหมด 11 คัน ส่วนใหญ่เป็น Tank destroyer ยานเกราะพิฆาตรถถัง เพราะใจมันรัก แต่เอาเข้าจริง คันที่ผมทำผลงานได้ดีที่สุดกลับเป็น KV-220T รถถังหนัก ที่ได้มาจากการเป็นTest player ช่วงเปิดเซิฟร์ในภูมิภาคนี้ใหม่ๆ


              นี่ก็คือคร่าวๆ ไว้มีเวลาจะเอามาต่อกันเป็นชีวประวัตินะ

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: TUMMAN on January 07, 2013, 12:02:13 PM

เอ้อ ผมลืมลงรายละเอียดไป ใน R.Y.L. ผมเล่น ยักษ์นะ
แต่ไม่ค่อยได้ไปทุบใคร เพราะบางเกิน สู้ได้แต่กับมอน (ซึ่งบางทีมันก็อัดเราตายก่อน)

ผมพึ่งรู้นะเนี่ยว่า A.C.E. เล่นได้ถึงขนาดนั้น
ช่วงนั้นผมไม่ได้ตามเกมเลย ไม่รู้ว่าเพราะเล่นเกมอื่นอยู่ หรือเพราอยู่ในช่วงยุคมืด
ถ้าผมรู้ว่ามันเล่นได้ขนาดนั้น คงนั่งเล่นยาวเหมือนกัน
เพราะมันเป็นเกมที่แหวกสไตล์สุดๆเลย

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Sol on January 07, 2013, 12:20:26 PM

ลู่คงลองหมดทุกเกม  :D

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Lu on January 07, 2013, 03:10:38 PM

เอ่อ....ลองแต่ไม่หมดนะ เกมเก่าๆเราก็เล่นไม่ทัน

ของเราเล่นครั้งแรกก็ Yulgang น่ะ
ที่จริงเรามีคอมตั้งแต่ ป.6 มั้งแต่เล่นไม่เป็นหรอก ไม่รู้มีทำไม(เหมือนว่าช่วงนั้นจะเล่นแต่PS1 ฮาร์เวสมูนไปวันๆ - -) พอโตนิดนึงก็เล่นเดอะซิม กว่าจะได้เล่นเกมออนไลน์ก็ ม.3 มั้งคะ คือเอาคอมไปซ่อมแล้วร้านซ่อมลงเกมออนไลน์มาให้ ไอ้เราตอนนั้นก็ยังไม่ได้เป็นเด็กติดเกม(เหมือนตอนนี้)ก็เลยไม่รู้ว่าคืออะไร พอดีว่ามีเพื่่อนข้างบ้านมาเล่นคอมเราแล้วทัก "เฮ้ย นี่มันโยวกังนี่" มันก็กดเล่น เข้าเกมเรียบร้อย เราก็ทึ่ง โอ้ว้าว จอหมุนได้รอบทิศ  ตัวละครน่ารักจัง....นับแต่นั้นมาเราก็กลายเป็นอย่างตอนนี้เลย(??)
มีรูปตัวละครด้วย>< (เมื่อเร็วๆนี้ลงทุนไปโหลดเพื่อเข้าไปถ่ายรูปเก็บไว้เลย)

(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/481079_4718200756779_679745089_n.jpg)(https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/561822_4718201556799_438272300_n.jpg)

ไอ้ที่ลองหมดทุกเกม ก็ไม่ทุกเกมหรอกค่ะ(แต่ก็นับไม่หมดว่าลองอะไรไปบ้าง) เกมมันเยอะเกิ๊นนนนนน เราเป็นประเภทเล่นๆเลิกๆ หยุดไปปีนึง กลับมาเล่นใหม่ ย้ายเกมไปเรื่อยๆ เล่นเอาความแปลกใหม่ของเกมน่ะ เบื่อก็ย้าย อนาคต TS3 เดี๋ยวเราก็เลิก 5555+ ตั้งเป้าไว้แค่ 60




กรี้ดดด ท่านจ้าวเล่น ACE ด้วยเหรอ ><
เราก็เล่นฝ่ายรัฐบาลนะ ชอบบรรยากาศตอนสงครามน่ะ ถึงเราจะอ่อน แต่ไปบินเล่นอยู่ในดงจรวดก็รู้สึกตื่นเต้นดี เราเล่น IGear บินเร็วจนผนังตายประจำ T^T สมองช้ายังชอบเล่นอะไรเร็วๆ  อยากกลับเป็นเล่นนะเกมนี้ แต่เล่นแล้วตายง่ายงะ ยานบอบบาง ฮือๆ

(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/183295_1892575517914_3701960_n.jpg)

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Chao on January 07, 2013, 03:24:01 PM

       ผมชอบเล่นเกมที่แปลกใหม่กว่าเดิมน่ะ ถ้าเหมือนเดิมก็ไม่รู้จะเปลี่ยนทำไม  หรือกลับไปเล่นแบบเดิมๆทำไม    ACE จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังคิดว่าเป็นเกมที่ดีมาก แต่เนื่องจากระบบไอเท็มมอลล์ที่มากเกินไปและการสลับข้างที่เพิ่มเข้ามาใหม่ ทำให้ผู้เล่นจำนวนมากตัดใจหนีไปเล่นเกมอื่นๆแทน

         รูปแบบเครื่องบินในเกมเรียบง่ายแต่แบ่งหน้าที่ชัดเจน  I-Gear เครื่องบินขับไล่ความเร็วสูง ไล่ล่าและป่วนศัตรู  B-Gear เครื่องบินทิ้งระเบิด โจมตีเป้าหมายด้วยการทิ้งระเบิดแรงสูง  A-Gear ยานเกราะบิน บุกฝ่าแนวรับด้วยเกราะหนา และสอยเครื่องความเร็วสูงด้วยปืนต่อสู้อากาศยาน สุดท้ายคือ M-Gear เครื่องสนับสนุนเอนกประสงค์  ฮีลได้ เปิดวาร์ปได้ เปิดโซน่าได้   การทำสงครามเร้าใจ ถ้าผู้นำไม่เก่ง ผู้ตามไม่มีวินัย  ไม่มีทางตีฝ่าแนวรับ หรือตั้งกำแพงรับฝูงบินอีกฝ่ายได้   การรบที่ต้องบินฝ่าทะลวงแผนที่ฝ่ายศัตรูที่ละแมพ ทำลายจุดยุทธศาสตร์แล้วตีทะลวงฝ่าไปจนกว่าจะจมเรือธงข้าศึกได้ จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เจอเกมที่เร้าใจได้ขนาดนั้นเลย  แม้แต่รถถังที่เล่นอยู่ตอนนี้ก็เถอะ



                 ปล. ลู่โดนเพื่อนข้างบ้านทำให้ใจแตกนี่เอง

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Sol on January 07, 2013, 03:42:31 PM

เล่นมาเยอะมากเลย ทั้งเกมตลับ-ตู้arcade-ps1-pc เล่นมาตั้งแต่ประถมเลยมั้ง ส่วนใหญ่ติดใจเกมต่อสู้มาก ฮ่ะๆ

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: TUMMAN on January 07, 2013, 03:44:36 PM

Quote from: Wicce on January 07, 2013, 03:42:31 PM

เล่นมาเยอะมากเลย ทั้งเกมตลับ-ตู้arcade-ps1-pc เล่นมาตั้งแต่ประถมเลยมั้ง ส่วนใหญ่ติดใจเกมต่อสู้มาก ฮ่ะๆ

ผมก็เ่ล่นเกมต่อสู้มาตลอด ติดตรงเล่นกับที่บ้านแล้วเกรงใจ
เล่นกับเพื่อนแล้วโดนห้าม เพราะโหดเกิน
ผมเลยกลับไปอัดกับคอมด้วยน้ำตา

แต่ตอนนี้ก็ยังอยากเล่นกับคนอยู่นะ ผมว่าเทคนิคคนมันต่างกะคอมมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Lu on January 07, 2013, 03:50:32 PM

เกมแอคชั่นเราซูเปอร์กากเลย =_= เทคนิคไม่มี แพ้เด็กที่กดมั่วๆทุกปุ่มด้วยซ้ำ เราเลยทำมั่ง เอาเสื้อคลุมจอยแล้วถูมันทุกปุ่ม 5555555+
 เคยเ่ล่นเกมนึงของPS1 ที่มันสู้แล้วแปลงร่างเป็นสัตว์ได้

---

A.C.E. ชอบเพราะมันบินได้ดูอิสระดี ชอบบินไปโหม่งเพดานมองท้องฟ้า เล่นไปสักพักถึงจะรู้ว่าปลดบาลานส์ออกได้ พอปลดออกมันส์กว่าเดิมอีก หมุนควงสว่านสนุกมาก ตีลังกา หงายหน้าหงายหลัง กายกรรมหน้ากระแทกพื้นเครื่องระเบิด (ส่วนใหญ่จะตายเพราะบินชนเอง ไม่ใช่เพราะโดนมอนสเตอร์ยิง)

ตรงที่มีผู้นำกับผู้ตามนี่แหละมั้งทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นด้วย ตอนที่ทุกคนพร้อมใจกัน ฟังผู้นำ แบ่งหน้าที่กัน ดูสามัคคีดีแฮะ ตอนฝ่าจุดวาปก็มันส์ดีนะ บินจนเครื่องแลคเลย XD เรารู้สึกเหมือนเป็นมดตัวเล็กๆในนั้น คิดว่า ถึงจะแค่เวล30 แต่ขอไปบินฝ่าด้วยคนเถอะ! อย่างน้อยให้เราไปรับจรวดแล้วช่วยเพิ่มโอกาสให้พวกเวลสูงๆฝ่าไป มันก็ดี    บางทีเราก็บินฝ่าไปได้นะ จากนั้นก็มีพวกจรวดไล่หลังมา บินหนีสนุกสุดๆเลย แต่ก็ตายอยู่ดี...

เนี่ย พูดละอยากเล่นเกมเครื่องบิน แบบออนไลน์ มันเจ๊งไปรึยัง A.C.E.

---

เพื่อนบ้านทำให้ใจแตกจริงๆ...

เกมที่ท่านตั๋มว่าๆมาเราก็เล่นหลายเกมนะ แต่เล่นนิดๆหน่อยๆ
ECO นี่เราเล่นไม่เป็น รู้สึกเก็บเวลยากๆ งงกับเควส+หลงทาง TwT พยายามโหลดกลับไปเล่นสองสามรอบก็ยังไม่ไหวอยู่ดี มันเดินช้าด้วยง่า หาร้านขายอาวุธ ชุดไม่เจอด้วย กากจริงเรา T T

---

ส่วนใหญ่เราเล่นเกมออนไลน์เรามักเล่นอย่างสันโดด ไม่มีเพื่อน เล่นไปคนเดียวด้วยแหละ เลยทำให้อยู่เกมไหนไม่ยืดเลย มันเบื่อเร็ว ไม่มีคนคุยด้วย เหงา...

เอาเป็นว่ามานับเกมที่เราเล่นได้นานดีกว่า อันนี้นับง่ายกว่าเกมที่ลองเล่นเสียอีก
1.Yulgang เล่นอยู่นานเพราะมีรุ่นน้อง น้องสาว เพื่อนแถวบ้านเล่นด้วย
2.Trickster อยู่นานเพราะมีเพื่อนที่โรงเรียนเล่นด้วย
3.Luna Online เพราะเพื่อนที่โรงเรียนเล่นด้วย

แค่นี้เอง =_= ส่วนเกมที่เล่นนานนิดนึงก็ Audition , A.C.E. , Dragonica , LaTale ล่ะมั้ง

ดูๆไปมีแต่เกมภาพน่ารักๆเนอะ (เกมเครื่องบินน่ารักมาก -*-)

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Sol on January 07, 2013, 04:00:57 PM

Quote

เคยเ่ล่นเกมนึงของPS1 ที่มันสู้แล้วแปลงร่างเป็นสัตว์ได้

Bloody Roar สินะ..

ลู่ถ้าเลิกTS3แล้วขอยืมตัวทำเควสนะ  :D

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Chao on January 07, 2013, 04:12:23 PM

Quote from: Wicce on January 07, 2013, 04:00:57 PM

Quote

เคยเ่ล่นเกมนึงของPS1 ที่มันสู้แล้วแปลงร่างเป็นสัตว์ได้

Bloody Roar สินะ..

ลู่ถ้าเลิกTS3แล้วขอยืมตัวทำเควสนะ  :D

อย่าให้ยืมนะลู่ จะโดนเอาไปปู้ยี่ปู้ยำอะไรบ้างก็ไม่รู้   :D

---

ACE ไม่เคยใส่บาลานเลย  ใส่แล้วบินไม่มัน  เป็น M-Gear แหวกแนว เพราะเกราะไม่แข็ง เอา HP เยอะอย่างเดียว  พวกI-Gear แบกกระสุนเจาะเกราะมางงไป เลอดเยอะแล้วมีอมตะ หมดอมตะมีเติมhp เต็ม  กะว่าฆ่ามันได้แล้ว  มันเรียกพวกมารับกระสุนแทนอีก

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Lu on January 07, 2013, 04:39:29 PM

อ้ะ ใช่ๆ เกมนั้นแหละค่ะ เราชอบเล่นตัวกระต่าย น่ารักดี -..- กระโดดดึ๋งๆ

ถ้าเลิกแล้วจะให้ตัวค่ะท่านเกี๊ยว ที่จริงยังอยากให้ตอนนี้เลย เอาไปฝากบอทปาร์ตี้แบบกลุ่ม อิ_อิ


ตอนแรกท่านตั๋มบอกว่าท่านจ้าวดูพระเอก...ไปๆมาๆชักไม่ค่อยใช่เท่าไหร่

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: TUMMAN on January 07, 2013, 05:03:10 PM

ECO มันเกมมี Theme แบบพวก RPG เก่าๆ ของญี่ปุ่นอะครับ
แบบพวก FF หรือเก่ากว่านั้น

ร้านค้าจะแปะป้ายบอกว่า ร้านนี้ขายเพชร ร้านนี้ขายผ้า ดูจากป้ายหน้าร้านเลยอะครับ
ผมเลยรู้สึกว่า ECO มันพิเศษกว่าเกมอื่นๆมาก มันเหมือนผมได้เล่น พวก ดราก้อนเควส Finalfantasy ในรูปแบบเกม online

พวก Event ก็ต้องมั่วๆ ตามเนืิ้อเรื่องไป ถ้าแปลดีกว่านี้สักนิดจะสนุกมาก แต่มันเหมือนใ้ช้ Google translate แล้วเอามาแปะเลย ถ้วยมาก

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Luca on January 07, 2013, 05:31:37 PM

เกมยานนี่อยากเล่นนะ แต่หาที่โดนๆ ไม่ได้เลย ตอนนี้เลยขับกันดั้มไปก่อน
ห๊ะ อะไรนะ ขับกันดั้มไปด้วย คุมเกมไปด้วย แล้วยังเล่น ts3 2 ตัวพร้อมกันด้วยเรอะ :o

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Chao on January 07, 2013, 06:03:58 PM

ถ้าทศกัณฑ์อยู่ในยุคนี้ เขาจะเป็นสุดยอมเกมเมอร์  เล่นได้ 10 เกมพร้อมกันไม่ต้องปล่อยบอท

---

      จริงๆขับเครื่องไหนก็เป็นพระเอกกันได้  แต่ของผมมันมีฉากฮาๆบ่อย   อย่างครั้งนึงที่เล็ดลอดแนวป้องกันข้าศึกเข้าไปได้  ผมก็ไปเจอกับยานลาดตระเวณ I-Gear ฝ่ายตรงข้ามเข้าอีก  เลยโดนยิงควันขึ้นทำท่าจะไม่รอด  แต่ก็ไม่อยากให้ที่หลุดมาเสียเปล่า เลยกดสร้างวาร์ปเรียกพวกมา  แต่ทีนี้เวลาโผล่วาร์ปมาเนี่ย เพื่อนเราจะโผล่ที่ท้ายยานเราพอดี  ซึ่งในจังหวะนั้น ศัตรูกำลังปล่อยจรวดออกมา....

     ผลคือ ผมรอดไปได้  โดยเพื่อนที่เรียกออกมาช่วยรับจรวดชุดนั้นแบบเต็มๆอก   (ขอบใจนะ ฉันจะไม่ลืมนายเลย  Chao พูดทั้งน้ำตาแล้วเร่งเครื่องผ่านแมพหนีไป ปล่อยให้เพื่อนควงสว่านจูบพื้น ส่วนI-Gear เครื่องนั้นก็งงกับแผนจั๊กจั่นลอกคราบจนตามผมไม่ทัน)

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Lu on January 07, 2013, 06:09:15 PM

-0- ตอนแรกคิดว่าจะเป็นฉากท่านจ้าวบังกระสุนให้เพื่อน อาาา มิตรภาพ....อ่าวไม่ใช่ซะงั้น ให้คนข้างหลังมารับแทน =_=


ท่านลูก้าเก่งจัง มาเปิดเกมใหม่ให้เล่นอีกนะคะ ฮี่ๆๆ *w*

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Luca on January 08, 2013, 01:43:48 PM

สำหรับสมัยก่อน เกมออนไลน์สำหรับผมจะสนุกอยู่ 3 อย่าง

1. ได้เล่นกับเพื่อน เล่นไปคุยไปยังไงก็สนุกกว่าเล่นคนเดียว

2. ได้เห็นการพัฒนาการตัวละครของตัวเอง ดังนั้นการตีมอนแล้วเห็นเลเวลเด้งจึงเป็นอะไรที่ทำให้มีความสุขมาก
แต่ผมไม่ใช่คนชอบเดินตีมอนคนเดียว ทำได้แค่ 20 นาทีเท่านั้นแหละ ส่วนใหญ่การเก็บเลเวลของผมจะมาจากการปาร์ตี้กับเพื่อน หรือใช้หุ่นยนต์ซื่อสัตย์

3. ได้แข่งกับคนอื่น (ในเคสนี้คือ pvp gvg เมื่อตอนเล่น ro นี่คลั่งไคล้มากเป็นชีวิตจิตใจ)
อย่างที่ว่ามาข้างต้น ผมไม่ชอบตีมอนที่อ่านทางได้ง่ายๆ แต่ผมชอบตีคนที่มีลูกเล่นหลากหลาย

ย้อนไปในเกมออนไลน์แรกสุดที่ผมเล่นก็คือ ro
เกมนี้เข้ามาตอนผมเรียนอยู่ ทำเอาเพื่อนผมคนนึงดรอปเรียนไปเพื่อเล่นเลย...
จากนั้นผมก็มาลองเล่นบ้าง มันสนุกยังไงนะ พอได้ลองแล้วก็รู้สึกว่ามันสุดยอดมาก ต่างจากเกมที่เคยเล่นมาทั้งหมด (อารมณ์ของคนที่ได้เล่นเกมออนไลน์เกมแรกน่าจะแบบนี้)

ผมเล่น ro อยู่ 6 ปี มีเพื่อนใหม่มาเพื่อนเก่าหายไป เล่นแล้วไม่พอใจก็ลบเล่นใหม่ สิงบอร์ดมันทั้งวันทั้งคืน ตอนนั้นคิดแค่ว่าจะทำยังไงให้เลเวล 99 นะ
จนมาถึงช่วงแพช gvg เข้า ผมก็หากิลด์ใหม่อยู่ และใช้หุ่นยนต์ซื่อสัตย์บ้างหลังจากทนให้หุ่นยนต์ของคนอื่นย่ำยีแจมลูทมานาน
ผมแช่แข็ง wizard เลเวล 80+ ที่เล่นมา 2 ปี (เล่นๆ ลบๆ) ไปปั้น knight จนเป็น lord knight และตัวละครอื่นๆ อีก 7-8 ตัวจนมีแสงที่เท้า ช่วงนี้ผมต้องเหาะกลับบ้านมา gvg เลยแหละ
และเมื่อมีตัวละครเลเวล 99 ที่ใช้ล่าบอส+หาแรร์มาขายได้ มีเงินหมุนเป็นร้อยล้านผมก็รวยโดยไม่ต้องซื้อ m แค่เดินตลาดซื้อๆ ขายๆ ก็รวยได้ ในช่วงนั้นค่าเงินถูกกว่าตอนนี้ ~10 เท่า

ผมเสาะหาของที่ทำให้ตัวละครเก่งขึ้นมาประดับประดาทั้งตัว ทั้งชุด +9 +10 ดาบแรร์ไว้ฆ่าพวกชนะทาง และการ์ดบอส เพื่อใช้ลุยสงครามปราสาท
เสาะหาของที่ทำให้ตัวละครหล่อขึ้นมาครอบหัว แต่ด้วยความที่เป็นพวกวัตถุนิยม หมวกบอสทุกใบจึงต้อง +5 ถึง +8 (ไม่ได้ช่วยให้ถึกไปกว่าใส่ helm +4 แต่มีผลทางจิตใจ)
รู้ตัวอีกทีก็พบว่าสมบัติในเกมมันล้นคลังออกมาได้ยังไงกันนะ เมื่อ 1-2 ปีก่อนยังยากจนกดเรดโพชั่นอยู่เลย แต่ตอนนี้ผมเป็นคนแจกดอกม่วงให้ลูกกิลด์เอาไปใช้ตีปราสาทซะแล้ว
ผมไม่ได้บอทเป็นฝูง แต่เล่นแค่ตัวเดียว ดังนั้นการมีทรัพย์สินขนาดนี้ในเวลาสั้นๆ ก็พอใจมากละ

วันเวลาผ่านไป มีเรื่องมากมาย ปัญหามากล้นในกิลด์ มันน่าเบื่อหน่าย ผมจึงออกจากกิลด์มา และหายไปจากเกมประมาณครึ่งปี ก่อนจะกลับไปเล่นใหม่แบบไม่รู้จักใคร
เล่นได้ไม่นานก็มีเพื่อน แต่เป็นสังคมที่ไม่บ้า gvg และ pvp ผมจึงได้รู้ถึงความสนุกของการจับกลุ่มปาร์ตี้ตีมอนเก็บเลเวลที่ไม่เคยสัมผัสมานานแสนนาน

แต่วันเวลาแห่งความสุขช่างแสนสั้น เพื่อนๆ ทะเลาะกันเองแล้วเลิกเล่นไป เหลือผมแค่คนเดียว T--T
ผมวนๆ เวียนๆ เล่นแบบเดินตีมอนมั่ง ไปแจม gvg มั่ง แต่มันก็ไม่สนุกอีกแล้ว ทรัพย์สินมากมายในตัวไม่มีค่าอะไร ผมจึงตัดสินใจทิ้งมันไปทั้งหมดเลย

และผมก็มาเจอเกมบนเวบบอร์ด ตำนานของ Luca ได้เริ่มขึ้น ณ ตอนนั้น


ใช่ ผมก้าวผ่านจุดนั้นมาแล้ว หลังๆ จะเล่นเกมอะไรผมก็ชิวๆ ไม่ค่อยสนว่าจะต้องเก่งอะไรนักหนา ไม่ค่อยจะคุยกับใครให้มีข้อผูกมัด

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Shira (C) on January 08, 2013, 02:24:48 PM

สนับสนุนกันคนละไม้คนละมือ อาจมีภาค 2 ต่อเป็นเกมออฟไลน์นะ

---

ย้อนไปช่วงประถมปลายๆ - มัธยมต้นๆ นั่นล่ะ ผมถึงได้รู้จักกับ ro

อาชีพแรกสุดที่ผมเล่นคือพรีส ไม่ใช่แอ๊บเป็นพรีสสาวไปหลอกผู้ชายนะ ผมไม่ได้นิสัยอย่างนั้น (ถึงช่วงหลังๆ จะเล่นตัวผู้หญิง... ชุดมันสวยกว่าอะ) ซึ่งหลายคนในยุคแรกของแร็คในไทยก็น่าจะรู้กันดีนะ ว่าเล่นพรีสนี่ลำบากสุดแล้ว ตีมอนเองก็แทบไม่ได้ ไปเข้าปาร์ตี้ถ้าฮีลหรือบัฟไม่ทันก็โดนด่าอีก ไปๆ มาๆ หลังจากเล่นได้ราวครึ่งปี ผมก็เริ่มรำคาญกับเสียงก่นด่าพรีส บางทีเราเดินผ่านเฉยๆ มันก็เรียกให้ฮีล ไม่ทำให้ก็มีด่าอีก...อุวะ เอ็งเป็นใครวะ

ตำนานการเล่นสายอัลติเมท (สายมั่ว-ตามใจชอบไม่ได้สนอาชีพ-ไม่ขึ้นสังกัดสายใดๆ) เลยเริ่มขึ้นจนได้ พรีสของผมโดนรีบูทใหม่เป็นจิ99 วิท60 ลัค1 ไม่ใส่อาวุธ ใช้หมัดลุ่นๆ ต่อยมอนด้วยความเร็วเสียง บ้างก็เข้าดันไปยืนหรือนั่งเฉยๆ ดูคนอื่นตาย (อารมณ์แบบ u mad, bro? เลย) แล้วช่วงหลังก็เริ่มเบื่อพรีสเลยหนีไปเล่นมั่วไปหมด ทั้งฮัน ทั้งแอส ทั้งพาลาดิน ทั้งอะไรสารพัด แต่มีอาชีพเดียวที่ผมไม่เล่นคือไนท์นั่นล่ะ อาจจะเพราะโดนไนท์ด่าบ่อยๆ เลยกลายเป็นเกลียดไปเลย แต่อาชีพที่เล่นบ่อยตอนนั้นคือพาลาดิน ยังจำได้ว่าตี bloody knight หาโล่ร่วมอาทิตย์ แถมลุยเดี่ยวด้วยนะ ไม่ตงไม่ตี้ ไม่มีกิลด์ เพราะส่วนตัวแล้วผมชอบเล่นแบบตามใจชอบ ไม่อยากไปเป็นตัวถ่วงคนอื่นเขา (สาเหตุก็จากเล่นพรีสนั่นล่ะ) แล้วก็รับจ้างไปยืนให้มอนตีเล่นบ้างเป็นบางเวลา ช่วงนั้นถึงจะไม่รวย ไม่มีของแรร์ การ์ดที่มีก็แค่ปูป้ากับดรอปกับเรย์ดิกสามใบแึค่่นั้น แต่รู้สึกได้เลยว่าเล่นสนุกมาก

แต่ทุกอย่างก็ต้องมีเลิกรา พอผมขึ้นม.3 ก็ต้องหยุดเล่นไป... ไม่ใช่เพราะการเรียน นายซีไม่เคยคิดว่าการเรียนจะหนักหนาอะไรเลย แต่เป็นเพราะผมเบื่อมากกว่า ผมไม่รู้เลยว่าตั้งแต่เมื่อไรที่ ro ในไทยกลายเป็นดินแดนแห่งบอท แถมเรายังโดนฝรั่งเขาแบนเพราะดันไป kuay กันกระจายอีก เลยเป็นอันยุติตำนานแร็คไป... ไม่ถึงปีหรอก

แ้้ล้วผมก็หาเกมอื่นเล่นต่อ ส่วนมากจะเป็นแบบ browser game มากกว่า เพราะจำได้ว่าช่วงนั้นลองหาเกมอื่นดูแล้วแสบตา...มาก สายตาไอ้เราก็แย่มากจากกรรมพันธุ์อยู่แล้ว ไม่อยากให้มันแย่ลงไปอีก เลยเน้นเล่นอะไรที่ไม่มีเอฟเฟ็กวูบวาบเรื่อยมา

ส่วน ro ปัจจุบันผมเล่นแต่เซิฟ(เถื่อน)นอกน่ะ แต่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เมื่อคืนก็พึ่งหาได้อีกเซิฟ ว่าจะลองอยู่พอดี

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: TUMMAN on January 08, 2013, 03:34:10 PM

Offline จะแทรกเข้ามาเลยก็ได้นะครับ xD

แต่ที่อ่านๆมาส่วนใหญ่จุดเริ่มต้นเกมออนไลน์ก็มาจาก RO กันทั้งนั้นเลยเนอะ
ผมเองตอนเล่น RO นี่พัฒนาช้ามาก เล่นโจร หัวฟูๆ สีม่วง (ตัว ญ นะ)
เล่นตั้งกะมันยังไม่มีแพชทำเควสเปลี่ยนอาชีพ จนมันเอาเพิ่มเข้ามาเลย
วันที่เปลี่ยนเป็น แอสนี่ ผมให้เพื่อนทำเควสให้ ตอนที่ต้องวิ่งผ่านฝูงสัตว์ประหลาดนั่น ตื่นเต้นมาก
ผมจำได้เลย เพื่อนมัน Hiding แล้ว Back slide จนผ่านได้ ผมงี้่ตะโกนลั่นร้านมันเลย xD
ถ้าเอา ID ที่เล่นอยู่ Freelife ตอนนี้ไปเติมตัง เข้าเซิฟปกติดู ผมว่า แอสตัวนั้นก็ยังอยู่แหละ
จำได้ว่าชื่อ เมกันเต้ นะ เท่มาก เวทย์อะไรก็ไม่รู้  ;)

ผมไม่ค่อยชอบการแข่งกะคนอื่นอะ เพราะถ้าแข่งแล้วผมจะจริงจัง และไม่อยากแพ้
พอแพ้ก็จะเครียด แล้วก็กดดัน ซึ่งผมก็รู้ตัว และพยายามหลีกเลี่ยง

แต่ 1 เกมที่ผมเล่นแบบ Open world แล้วซัดกันให้ตายไปข้างที่สนุกมากๆคือ Warhammer Online
ผมเป็นแฟนซีรี่ Warhammer อยู่แล้วด้วย เกมนี้มา เลยทำให้ผมเข้าถึงอารมณ์ได้สุดๆ
แน่นอนตัวละครผมต้องอยู่ฝั่งผู้ร้ายนั่นคือพวก Chaos และเป็นพวกสุดโต่ง ผมไม่ชอบกึ่งๆ เลยเลือกเล่น Marauder
สายนักฆ่าบ้ากล้าม ไม่อึดแต่ต้องคอยวิ่งไปแทงหลังเขา แถมไม่มีท่าหายตัว มีแต่พวกดิ้้นจากสถานผิดปกติ
เรียกว่าตอบโจทย์ผมได้ในระดับนึง เป้าหมายของผมคือพวกสายเวทย์ทั้งหลาย ตัวฮีล ตัวยิง
อย่าให้ผมเข้าชาร์จได้นะ โดนแทงไส้แตกทุกราย

ต่อมามีแพทช์เอาอาชีำพใหม่เข้า เป็นของพวก Dark elf ชื่อ Black Guard
ผมชอบสายนี้มาก ตอนอ่านใน Lore ผมชอบทั้งรูปแบบการต่อสู้และเนื้อเรื่องความเป็นมาของพวกนี้มาก
พวกเขาคือนักรบที่ใช้พลังความเกลียดชังในการเข้าฆ่าฟันศัตรู ไม่มีอะไรที่ถูกใจผมไปมากกว่านี้แล้ว

แล้ว Detestar ก็ถือกำเนิดขึ้น ปกติสายนี้จะเน้นเล่นที่ เป็นตัวเข้าชน แล้วโจมตีหมู่ไปเรื่อยๆ คอยสกัดการทำเกมของอีกฝ่าย
แต่ผมไม่เล่นแบบนั้น ผมยัดทุกอย่างที่เป็น ATK เข้าไปแล้วใส่้ง้าว 2 มือแทน เพื่อเพิ่มความแรงและวงการโจมตี
ผลคือ ผมฆ่าคนได้ตั้งแต่หน้าแถวยันท้ายแถว แล้วไปตายอยู่หน้าป้อมอีกฝ่าย
ตัวละครตัวนี้ไม่ใช่แค่เล่นสนุกอย่างเดียว แต่ผมเข้าถึงอารมณ์ของตัวมันมากๆ
ทุกครั้งที่โดนอัด เกจความเกลียดชังก็จะมากขึ้นๆ ยิ่งมากท่าก็ยิ่งแรง ถ้าถึงขีดสุดความแรงจะมหาศาลถึงขั้นทำร้ายตัวเองด้วย

ตอนลงสนามแต่ละครั้ง ถึงจะไม่ชนะแต่ผมก็ได้ Score Kill สูงเป็นอันดับต้นๆมาตลอด

ปัจจุบันนี้ผมก็ยังหาเกมที่ทำให้ผมอยากฆ่าฟันอีกฝ่ายได้เทียบเท่ากับ Warhammer ไม่ได้อีกเลย

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Lu on January 08, 2013, 06:43:38 PM

เอาจริงๆเราเล่นเกมอะไรก็เบื่อ มีแค่เกมบนเว็ปบอร์ดนี่แหละที่เบื่อยาก ตั้งแต่ท่านตั๋มชวนเรามาเล่นเราก็ติดเลยค่ะ นี่ก็ทำให้เราเสียคน อุปส์

เกมออนไลน์สไตล์การเล่นเราเน้นชุดสวย เก่งไม่เก่งช่างมัน =_= เคยเล่นแล้วมีคนว่า "รวยเหรอ ชุดมอลล์ทั้งตัวเนี่ย" แล้วก็หนีไป ฮือๆ อะไรยะ คืออยากให้เราเอาเงินไปเน้นเทพมากกว่าสวยสินะ (เอาจริงๆ ถึงเอาเงินไปตีบวกเทพทั้งตัว ก็มีคนว่าอยู่ดี พวกเทพทรู ไรงี้ แต่เราก็ไม่ขนาดนั้น งานอดิเรกเยอะ ไม่มีเงินมาเติมเกมถี่ขนาดน้านนน ไหนจะการ์ตูน เครื่องสำอางค์ เสื้อผ้า นิยาย เที่ยว ดูหนัง....นอกเรื่องละ) แล้วอีกอย่างถ้าเกมไม่ถูกใจเราก็ไม่เติมเงินหรอกนะ ที่เติมเพราะช่วยสนับสนุนบริษัทที่เอาเกมมาเปิดต่างหาก อีกอย่างเราเล่นเกมชิวๆ ไม่ถนัดใช้สมองอะไรเท่าไหร่ มีอะไรก็ใช้ๆไป

เวลาเราเข้าเกมไหน หลังจากสร้างตัวเสร็จแล้ว เก็บเวลนิดๆหน่อยๆก็เปิดร้านไอเท็มมอลล์ทันที แล้วก็ไปลองแต่งตัว มีความสุข  ;) ฮะๆๆ เกมไหนลองชุดไม่ได้นี่จะเคืองและเซ็งมาก  ^-^  ชอบเกมออนไลน์ที่สร้างตัวละครแล้วเป็นเอกลักษณ์ดี ยิ่งแต่งได้เยอะๆยิ่งดี แบบ Phantasy Star 2 ชอบมากๆๆ  :-*

ปล.เห็นด้วยกับที่ว่าตัวละครหญิงชุดสวยกว่า หลังๆเราเลยไม่เล่นตัวละครชายละ มันเซ็งที่ชุดน้อยกว่าด้วย ไม่ถูกใจด้วย

---

อ่านท่านอื่นๆเล่นเกม ดูอลังการ แบบเวลสูงๆ ยกพวกไปทำสงครามนู่นนี่....ของเราหาได้มีสาระไม่  ^-^

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Sol on January 08, 2013, 06:55:18 PM

จริงๆ อยากแชร์เยอะเลยเพราะชีวิตขลุกอยู่กับเกมตลอด แต่ไม่อยากเขียนเยอะเพราะเราเหนื่อยและขี้เกียจมากนิสัยไม่ดี

แต่ส่วนใหญ่แล้วเวลาเล่นเกมชอบเลือกอาชีพแปลก ๆ อย่างRO นี่จำได้เลยตอนแพทซ์ 3.0 หรือ 3.2 ที่เกาะโคโมโดมารีบปั้นนักธนูเป็นแดนเซอร์ก่อนเลย สรุปว่าเวลยากมากเพราะไม่มีตี้ไม่มีของสักอย่าง เศร้า...

ถ้าพูดถึงเกมที่เล่นนานจริง ๆ คงเป็นเกมประเภท Big project ที่มีรายละเอียดซับซ้อนหลากหลาย และเป็นแบบ open world ล่ะ เพราะเราชอบค้นเสาะเนื้อเรื่อง สังคม อารยธรรมในเกมมาก เกมพวกนี้เลยเล่นได้ยาว

อนึ่ง ส่วนตัวแล้วชอบการไปด้วยกันเป็นทีมหรือช่วยเหลือกันตะลุยเควส ปราบบอสมากกว่า PVP แข่งกันเองล่ะ (แต่ยังเล่นLOL C:-))

Title: Re: [ย้อนความหลัง] มาพูดถึงประสบการณ์การเล่นเกมทั้ง offline และ online กันเถอะครับ
Post by: Luca on January 08, 2013, 08:19:41 PM

เป็นเรื่องปกติมาก
จากเพื่อนผู้ชาย 10 คน มี 8-9 คนเล่นกิลด์วอร์ แคลนวอร์
จากเพื่อนผู้หญิง 10 คน มีแค่ 1-2 คนที่เล่นกิลด์วอร์ แคลนวอร์

และผมไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงชอบ pvp หรือ pk T--T

คือมันคงไปกันไม่ได้น่ะ บางคนชวนไปเล่นนะ แต่พอเจอตีตายเค้าก็ไม่อยากไปอีก L0L

และผู้หญิงส่วนใหญ่ (ส่วนใหญ่จริงๆ) ที่ผมรู้จักใน ro จะมีพรีสในไอดี
และไม่มีใครเล่นครูเซเดอร์/พาลาดิน

จบชีวประวัติของอารยธรรม ro แล้ว เดี๋ยวผมจะอู้เขียนเกมใหม่มาเขียนเกมถัดไปต่อนะ