-
ด้วยความสามัคคีและความเสียสละของเหล่าผู้กล้าทำให้ความสงบสุขกลับมาเยือนอาณาจักร Juluto อีกครั้งหนึ่ง
พระราชาถูกช่วยกลับมาแล้ว เขาพร้อมที่จะทำงานเพื่ออาณาจักรต่อไป และนั่นก็ทำให้ลูลู่ จูเลียตต้า และเอเทอร์เป็นอิสระจากงานบริหารอาณาจักรอันแสนจะน่าเบื่อหน่าย
แม้พระราชาจะร้องไห้เสียใจที่เด็กทั้งสามจากไป แต่วันเวลาไม่หยุดนิ่ง ทุกอย่างต้องก้าวไปข้างหน้า
-
วันนี้เมือง Juluto มีผู้คนคับคั่งเนืองแน่น ทั่วทั้งเมืองประดับประดาอย่างงดงาม ทำไมน่ะหรือ ก็พระราชาคนใหม่จะเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงน่ะซี
บารอนถูกเลือกให้เป็นคู่ครองขององค์หญิง เขากำลังแต่งองค์ทรงเครื่องอย่างสมเกียรติในห้องโดยมีข้าราชบริพานล้อมรอบ คนหนึ่งหวีหนวด คนหนึ่งหวีผม คนหนึ่งเล็มคิ้ว ฯลฯ
เจ้าหญิงซึ่งเป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวของพระราชาทรงภูมิใจมากที่จะได้คู่ครองเป็นยอดผู้กล้า พระนางประทับอยู่อีกห้องหนึ่ง
(http://upic.me/i/i2/11fr7.jpg)
"ท่านผู้กล้าบารอน..."
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เจ้าหญิงไม่มีบทเลย ทั้งที่ความจริงแล้วนางก็อยู่ในท้องพระโรงตั้งแต่ครั้งแรก เพียงแต่นางจืดจางเกินกว่าจะถูกกล่าวถึง
(เมื่อสบโอกาสจึงขอภาพใหญ่ๆ สักภาพ)
และเมื่อพลุถูกจุด พิธีอภิเษกก็เริ่มขึ้น ปวงประชาต่างโห่ร้องยินดีกับบารอน พระราชาองค์ใหม่แห่งอาณาจักร Juluto ผู้ปกครองดินแดนอันกว้างใหญ่แห่งนี้
-
นอกฝูงชน หญิงสาวงามเลิศผู้หนึ่งก้าวเท้าเดินอาดๆ ปลีกตัวออกมาหลังจากได้ยลโฉมเจ้าหญิงและราชินีองค์ใหม่
(http://upic.me/i/n2/lilifave.jpg)
"โฮะๆๆ ชั้นสวยกว่าแม่นั่นเป็นไหนๆ จริงมั้ยฮาเซ...." ลิลี่หมุนตัวมองหาก็ไม่พบเงาร่างของฮาเซล หายไปไหนกันแล้วล่ะ ตะกี๊ยังจูงมือเราอยู่เลย
ลิลี่เดินหาจนทั่วก็ไม่เจอ เธอออกไปหานอกเมืองจนไปหยุดที่หน้าผาสูง ฮาเซลยืนอยู่ที่สุดขอบผา ยังไม่ทันที่ลิลี่จะอ้าปากถามเขาก็บอกลาเธอ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/727.jpg)
"ถึงเวลาที่ฉันต้องไปเสียที"
ลิลี่ไม่เข้าใจคิดว่าฮาเซลคิดสั้นจะฆ่าตัวตาย เขาต้องอธิบายอยู่นานว่าไม่ใช่
ฮาเซลบอกว่าเขาไม่ใช่คนในยุคสมัยนี้ เขาไม่มีตัวตนมาตั้งแต่แรก เป็นเพียงลิลี่ที่สร้างเขาขึ้นมาจากมโนสำนึก
ถ้าลิลี่สังเกตจะเห็นว่า ไม่มีใครพูดคุยกับฮาเซล ไม่มีใครปฏิสัมพันธ์กับเขา มีเพียงลิลี่เท่านั้นที่เห็นเขา
"สักวันเราอาจจะได้พบกันจริงๆ" แล้วฮาเซลก็เอนกายหงายหลังตกไปจากผาพร้อมเสียงกรี๊ดแสบแก้วหูของลิลี่
-
(http://uppicthai.com/images/2012/12/25/nh2s8.jpg)
"ไม่เป็นอะไรจริงๆ นะ..." ลูอาที่เคยวาดฝันว่าจะยึดครองปราสาทจอมมารเริ่มไม่แน่ใจว่าเธอคิดถูกไหม เมื่อฝันของเธอเป็นจริงง่ายดายเหลือเชื่อ
กลุ่มพิงกี้เทลได้ปล้นเอาปราสาทจอมมารมาได้ทั้งปราสาทและทั้งเกาะเลย มอนสเตอร์ส่วนใหญ่หนีหายไปเกือบหมด ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1605.jpg)
"ตรงนั้น ทาสีให้เข้มขึ้นอีก" ลูลู่ขี่หลังปูยักษ์ที่ถูกใครบางคนเอาหมึกมาเขียนหน้าเล่นให้คล้ายลุงพริงเกิล (ยี่ห้อมันฝรั่งแผ่น) คอยสั่งการให้มันทาสีปราสาท
ไม่ไกลนัก จูเลียตต้านั่งเล่นอยู่กับอดีตข้ารับใช้ของจอมมาร ไม่รู้ว่าเล่นอะไรกัน angel & demon ตัวสั่นงันงกเลย
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1038.jpg)
"ชนะอีกแล้วค่ะ ขอเขียนหน้าด้วยค่ะ" ว่าแล้วเธอก็ละเลงสีใส่หน้าของทั้งสองจนดูไม่จืดโดยมีเอเทอร์พยายามปรามเพราะสงสารพวกมอนสเตอร์บนเกาะ
ปราสาทจอมมารกลายเป็นสีชมพู เกาะจอมมารถูกดัดแปลงเป็นเกาะบินได้ลอยล่องอยู่เหนือทะเลใกล้อาณาจักร Juluto
ทุกๆ อาทิตย์ลูอาจะเห็นจูเลียตต้าและลูลู่ไปลากผู้กล้าหนุ่มๆ หล่อๆ มาเล่นที่เกาะ อย่างที่เล่นกับมอนสเตอร์ที่นี่แหละ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1536.jpg)
"เราอยากเป็นนักร้อง ลูอาคิดว่าพอมีหวังไหม"
อัศวินทวินเทลปลุกลูอาให้ตื่นจากภวังค์และเล่าความฝันให้ฟัง จูเลียตต้าได้ยินเข้าเลยแนะนำให้เอาผู้กล้าหล่อๆ ที่จับมาไปเป็นหางเครื่อง :)
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/951.JPG)
"คุณเน ระวังคับ! มันตกลงมาแล้ว"
พระราชาพันแสงสะดุ้งตื่นขึ้น เขาสัปหงกหลับไปตอนไหนกันนะ ว่าแต่ฝันอะไรเนี่ย เหมือนจริงเป็นบ้าเลย
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/950.jpg)
"คุณเน?" องค์ราชินีที่ประทับข้างๆ หน้าเสีย นี่พันแสงเจอสาวคนใหม่มาเข้าฮาเล็มอีกแล้วเหรอ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/870.jpg)
"เนเป็นแม่มด เค้ารู้จัก เนหน้าอกใหญ่ หุ่นดีด้วย" แม่มดมือดีของพันแสงขยายความให้โดยที่ไม่ต้องร้องขอ ทำเอาราชินีน้ำตาคลอ หุ่นดี อกใหญ่อีกตะหากเหรอเนี่ย พันแสงต้องรีบอธิบายกับนางเป็นพัลวัน
และพร้อมกันนั้นละครก็เริ่มขึ้น
มีคณะละครจากแผ่นดินใหญ่มาตั้งเวทีที่นี่
มันเป็นเรื่องราวของคนแคระที่แตกแยกต่างจากคนอื่น ไปที่ไหนก็ถูกรังเกียจและกลั่นแกล้ง คนแคระไม่มีเพื่อนที่ไหนจนเขาได้ไปถึงหมู่บ้านหนึ่ง ที่หมู่บ้านมีสาวน้อยน่ารัก 7 คนที่เป็นฝาแฝดกัน
สาวน้อยทั้ง 7 เกิดในคืนวันหิมะตก และคนแคระก็ได้พบพวกเธอในวันที่หิมะขาวโพลน ความใจดีของสาวน้อยทั้ง 7 ทำให้คนแคระหลงรัก ...ทั้ง 7 คนเลย
คนแคระเลือกไม่ถูกว่าจะเลือกใคร เขาจึงเลือกหมดเลย
วันเวลาผ่านไป เมื่อเขาตัดสินใจจะสารภาพรักก็เกิดอาเพศ ท้องฟ้ามีสีแดง เกิดสงครามทุกหย่อมหญ้า สาวน้อยน่ารักทั้ง 7 ได้เปลี่ยนร่างเป็นจอมมารที่มีร่างกายอันน่ากลัว แท้จริงแล้วพวกเธอไม่ใช่มนุษย์
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/810.jpg)
"สนุกจังเลยจ๊ะท่านพ่อ"
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/355.jpg)
"ท่าทางเธอจะชอบเรื่องนี้มากเลยสินะ"
เดจาวูเหรอ ไม่ใช่แล้ว ไม่ผิดแน่ ที่นี่คือเอลูลู พันแสงมาที่เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีกับดยุกแห่งเอลูลู แล้ววันนี้ก็มีงานเทศกาล
แต่เขาเผลอหลับไปตอนไหนกัน แล้วฝันนั่นก็เหมือนจริงอย่างมาก เขาเป็นผู้กล้าที่ออกเดินทางไปปราบจอมมารกับพรรคพวก มันเป็นแค่ฝันจริงๆ เหรอเนี่ย
พันแสงงงงวยไปหมด เขาลองใช้เวทรักษา แต่ก็ใช้ไม่ได้ หรือนั่นจะเป็นฝันจริงๆ
แต่แล้วสายตาของพันแสงกลับเหลือบไปเห็นแม่มดสองคนที่มาร่วมงานด้วย
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/883.jpg)
"โธ่เอ๊ย ชอบเขานักก็ไปตามให้เจอสิ"
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1791.jpg)
"จะกลับไปได้ยังไงล่ะ เกาะไข่มุกก็ไม่มีแล้ว ฮืออ" :'(
-
ไกลออกไปบนยอดเขามังกร ซานติเอโก้สร้างปราสาทโอ่โถงและสถาปนาอาณาจักรมังรกรขึ้นที่นี่ โดยมีชายาเป็นถึงราชินีมังกร
เขาแสดงให้โลกประจักษ์ว่าความรักต่างเผ่าพันธุ์เกิดขึ้นได้
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1778.jpg)
"จอมโจรลูอาและพวกชอบมาชิงตัวผู้กล้าไปประจำเลย" ราชินีบอกซานติเอโก้ถึงปัญหาใหญ่ เพราะไม่มีผู้กล้ามาบุก พวกมังกรเลยขี้เกียจ วันๆ ไม่ทำงานทำการ exp ก็ไม่ขึ้น
ซานติเอโก้บอกว่าถ้าถึงเวลาคงต้องตัดสินกันให้จบเรื่อง แต่ตอนนี้ขากำลังสงสัยว่ายัยไซโกะหายไปไหน
ล่าสุดเธอบอกแค่ว่าอีส์เรียกแล้ว ต้องไปแล้ว จำความได้แล้วด้วย
(http://a3.twimg.com/profile_images/1140725023/shizuo5-620x_reasonably_small.jpg)
"อ๊ะ เดี๋ยวก่อน เหมือนจะนึกอะไรได้ ยัยซีเป็นหินอยู่นี่นา"
([url]http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1345.jpg[/url])
ใช่แล้วล่ะ แม่มดที่ถูกลืมคนนี้เองที่เขากล่าวถึง
-
สุดขอบทวีป ยูเนะเดินลุยฝ่าหิมะอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยไปพร้อมกับเพื่อนหญิงและเพื่อนสาว
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1799.jpg)
"ว้ายๆ หิมะแหละ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย" เอตื่นเต้นกับโลกภายนอกมาก เธอกับยูเนะเป็นคู่หูกันไปแล้ว
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1797.jpg)
"ช้าหน่อยสิยะพวกหล่อน ชั้นเหนื่อยนะ" เพื่อนสาวอดีตจอมมารก็ติดตามยูเนะไปด้วย เธอแพ้เป่ายิงฉุบเลยต้องลากเป้ใบโตเดินรั้งท้าย
อดีตจอมมารชำเลืองไปรอบๆ ทุ่งหิมะก็พลันเหลือบไปเห็น
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1376.jpg)
"ที่นี่มันที่ไหนฟะ...."
เหมือนกันกับตอนจบนี่เลยแหละ
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=645.15 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=645.15)
-
ทุกคนต่างก็พานพบบทสรุปของตนเอง แต่ใครเล่าจะนึกถึงพวกเธอ เหล่าสโนไวท์ทั้ง 20 คนที่เฝ้ารอใครบางคน
และคงจะเฝ้ารอตลอดไป
"วันนี้ท่านลุงผู้กล้าก็ยังไม่มานะจ๊ะ"
"แต่พรุ่งนี้ต้องมาแน่จ๊ะ"
"ถ้าพรุ่งนี้ไม่มา วันต่อไปก็ต้องมาจ๊ะ"
"วันต่อๆ มาก็ต้องมาจ้ะ"
"แล้วก็ยังมีวันต่อๆ ของต่อๆ มาอีกจ้ะ"
"....."
บ้างก็ปาดน้ำตา บ้างก็สะอื้น บ้างก็น้ำตาอาบแก้มไปแล้ว
ความเศร้าโศกถูกหยุดเอาไว้เมื่อนักเดินทางในชุดสีดำสนิทตัดกับหิมะขาวโพลนก้าวเข้ามา
สโนไวท์คนหนึ่งฝืนยิ้มออกมาต้อนรับ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1565.jpg)
"เชิญจ๊ะ ยินดีต้อนรับท่านนักเดินทาง"
(http://i107.photobucket.com/albums/m293/luc_0083/Luca-3.jpg)
"เหลือแค่นี้เองเหรอ" ผู้มาเยือนขยับหมวกแล้วมองพวกเธอ เหล่าลูกแกะที่น่าสงสารและถูกทอดทิ้ง
"อยากไปเที่ยวกันไหม"