Baron's Bloody Library
Now Playing => Chao's Realm => Chao's Treasury => Topic started by: Chao on December 08, 2012, 11:13:21 PM
-
(http://www.mokshaspa.com/images/Gallery/Accom/room_bath.jpg)
ห้องอาบน้ำขนาดใหญ่ สร้างมาเพื่อใช้ผ่อนคลายมากกว่าอาบน้ำทำความสะอาดอย่างเดียว
-
ลูกน้องลูลิช่วยกันเปิดกระเบื้องหลังคาเป็นช่องแล้วโดดลงมา ลูลิเองก็ลากคอเสื้อท่านดยุคโดดตามลงมาด้วย
ดูเหมือนช่องที่ทำไว้จะเล็กเกินไป ผีสาวหัวขาดจึงไม่ตามลงมา (ถ้าเส้นทางมีอุปสรรค ผีปีศาจธรรมดาจะไม่ตาม)
ในห้องอาบน้ำ ลูลิเห็น....
- อ่างอาบน้ำใหญ่
- โครงกระดูกในอ่าง
- ตะเกียงมากมาย
- เก้าอี้นอนเอนหลัง
- หน้าต่างที่ปิดไว้
- ตู้ไม้
- ประตูเชื่อมห้องนอนใหญ่
- ประตูเชื่อมทางเดินชั้นลอย
-
(http://image.free.in.th/z/ip/luli1.jpg)
"เฮ้อ หลุดพ้นมาได้สักที" ลลิถอนหายใจก่อนจะไปถามลุงคนข้างๆ "ทำไมลุงไม่พูดอะไรเลยล่ะคะ ช็อคไปแล้วหรือไง ฉันเป็นนักวางกับดักที่จะมาช่วยลุงนะคะ"
"ลุงรู้มั้ยว่าตัวอะไรอยู่ในห้องนอนใหญ่ที่ลุงนั่งอยู่เหนือมันมาตั้งนานน่ะ แล้วศพที่อยู่ข้างนอกข้างตึกรู้มั้ยว่าใคร" ลูลิสอบปากคำในขณะที่ไล่บรรดาผักบุ้งในสังกัดไปสำรวจ
- ตู้ไม้
-
ท่านดยุคยังหน้าซีด เมื่อรู้ว่าลูลิเป้นคนที่มาช่วย เขาก็เล่าเรื่องราวให้ฟัง
ที่แท้ดยุคโจเซฟเมื่อวัยเด็กเคยโม้กับเพื่อนว่ามีปู่เป็น Trap Master กะแค่ คฤหาสน์ปีศาจ เขาไม่กลัวหรอก ไปๆมาๆเลยโดนท้าให้เล่นทดสอบความกล้า ข่าวใหญ่ที่ว่ามีเด็กโดนดึงหายเข้าไปในปราสาทก็มาจากกลุ่มของดยุคนี่เอง และคนที่ถูกดึงเข้าไปก็คือเด็กสาวทอมบอยที่ท่านดยุคในวัยเด็กแอบชอบ แต่ทำตัวเป็นคู่ปรับกัน การสาบสูญเข้าไปในคฤหาสน์ของเด็กสาวคนนั้นทำให้ดยุคเสียใจมาก เขาตั้งปณิธานว่าสักวันจะต้องเข้าไปในคฤหาสน์ และช่วยเธอกลับออกมาด้วยตัวเอง
หลายปีแห่งการค้นหาวิธี ในที่สุดดยุคก็ได้คำทำนายจากพ่อมดตาวิเศษผู้สามารถเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า เขาขอให้พ่อมดเขียนวิธีการฝ่าเข้าคฤหาสน์และอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้มา เรื่องมันน่าจะราบรื่น ในเมื่อช่วงแรกๆ ทุกอย่างก็เป้นไปตามคำทำนายของพ่อมด ทว่าทุกอย่างกลับเลวร้ายลง เพราะคำเตือนเดียวที่ดยุคไม่เชื่อพ่อมดคือ นำคนมาด้วยน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้
"ฉันเข้าใจเดี๋ยวนี้เอง ความน่ากลัวของคฤหาสน์ขึ้นกับจำนวนและความหวาดกลัวของมนุษย์ที่ข้ามรั้วเข้ามา ฉันนำคนมาด้วยเยอะเกินไป" ดยุคคร่ำครวญ
ในตู้ไม้ ลู่พบ... เกลืออาบน้ำ ใช้ได้เหมือนเกลือ
-
(http://image.free.in.th/z/ip/luli1.jpg)
"ทำไมอ่ะ ยิ่งคนเยอะยิ่งเด่นเลยตกเป็นเป้าโจมตีได้ง่ายน่ะเหรอลุง" ลูลิถาม "คิดว่ายิ่งคนมาเยอะ ยิ่งเป็นหมากไว้ลองกับดักได้ง่ายๆซะอีก เหมือนพวกนี้ไง" ว่าพลางชี้ไปทางผักบุ้งในสังกัด
แล้วเธอเหลือบไปเห็นว่าลูกสมุนค้นเจอไอเท็ม
"ดีมากๆ ได้ของกันผีร้ายมาหนึ่งอย่างแล้ว" เธอเอ่ยชม
- โครงกระดูกในอ่าง
ให้ลูกน้องยืนมองอยู่ห่างๆ ถ้าเป็นโครงกระดูกก็น่าจะตายมานานมากแล้วสินะ ดูว่ากระดูกมันทำท่าอะไรอยู่ในอ่าง แบบคว่ำหน้าจุ่มลงไปในอ่าง หรือแยกเป็นส่วนๆ หรือนั่งนอนเรียบร้อย
-
ดยุคบอกว่าปีศาจส่วนใหญ่ที่นี่เกิดจากจินตนาการที่แรงกล้า ยิ่งคนเยอะ ยิ่งเป็นไปได้ว่าจะมีคนที่มีจินตนาการแรงกล้าอยู่หลายคน และปีศาจก็จะเกิดขึ้นมาตามจำนวนนั้น
โครงกระดูกในอ่างนั่งเรียบร้อย ดูท่าจะตายมานานมากๆแล้ว
-
(http://image.free.in.th/z/ip/luli1.jpg)
"..." ลูลิหรี่ตามองโครงกระดูกแล้วสั่งให้ลูกน้องถอยออกมา ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน
ไปสำรวจ อ่างอาบน้ำใหญ่ ดีกว่า มีอะไรอยู่ในนั้นรึเปล่า ถ้ามีน้ำก็เอากรงเล็บไปจุ่มๆ
-
โครงกระดูกก็อยู่ในอ่างอาบน้ำนั่นแหละ ในอ่างไม่มีน้ำ คงแห้งไปนานแล้ว มีแต่คราบแดงๆ แต่ยังไม่ทันจะดูมากกว่านั้น ตะเกียงมากมายที่อยู่เหนืออ่างก็ปะทุขึ้น จากนั้นกองเพลิงก็ทะลักออกมาจากตะเกียงในสภาพที่เหมือนสายน้ำตก มันเทใส่ทั้งผักบุ้งของลูลิที่โชคร้ายและโครงกระดูกในอ่าง จนมอดไหม้ไม่มีอะไรเหลือ
กับดักตะเกียงเพลิง
ลูลิ 8/10
-
"หนอยแน่ะ!! ก็ว่าตะเกียงมันแปลกๆ" ลูลิโมโหอยากจะทำลายตะเกียงพวกนี้ให้หมด -*-
- เก้าอี้นอนเอนหลัง ไม่ใช่ว่ามีกับดักในนี้อีกนะ ลูลิโมโหดเตะเก้าอี้คว่ำเลย
-
เก้าอี้โดนเตะคว่ำ ไม่เกิดอะไรขึ้น เว้นแต่มีหนังสือฉบับนึงกระเด็นตกจากเก้าอี้
-
หนังสือปลุกใจเสือป่าแน่ๆ!
ลูลิรีบไปคว้าหนังสือมาอ่านทันที
-
เป้นหนังสือนิยายประโลมโลกเกี่ยวกับเทพบุตรแวมไพร์รักกับสาวหมาป่าที่มีคู่หมั้นเป็นชายหนุ่มผู้มีพลังต้านมนต์สะกดของแวมไพร์
แต่ที่น่าสนใจจริงๆคือจดหมายที่แนบไว้ จ่าหน้าซองถึง "ผู้มาเยือน"
ใจความในจดหมายทำให้รู้ว่าโครงกระดูกในอ่างอาบน้ำคือโซเฟีย ลูกสาวเจ้าของคฤหาสน์ กล่าวถึงตนเองที่ไร้พลังเวทย์ มิหนำซ้ำยังเป็นโรคร้ายรอวันตาย โดยไม่เคยแม้แต่จะเหยียบย่างออกนอกบ้าน สิ่งที่เป็นเพื่อนของเธอมีเพียงหนังสือนิยายและเพื่อนๆทางจดหมายเท่านั้น ญาติคนเดียวที่เธอมีคือพ่อของเธอซึ่งเป็นนักวิชาการเวทย์ พ่อของเธอพยายามหาวิธีช่วยชีวิตเธอหลายทาง แต่มันไม่ได้ผล เธอไม่อยากตาย แต่อาการของเธอก็ทรุดลงทุกวัน เธอร้องไห้อย่างสิ้นหวัง ทุกวันมีแต่ความเศร้า แล้ววันหนึ่ง พ่อของเธอก็บอกว่า เธอน่าจะชวนเพื่อนๆทางจดหมายของเธอมาพบเธอสักครั้ง เธอตกลง มีคนที่มาพบเธอ 7 คน ทุกคนเป้นคนดี แต่อยู่ได้เพียงสองวัน ก็มีคนหนึ่งหายไปโดยไม่ล่ำลา พ่อของเธอบอกว่า เขามีเหตุจำเป็นต้องกลับไปก่อน เธอเสียใจนิดหน่อย แต่ก็ไม่คิดอะไรมาก ทว่าวันต่อๆมาทุกวัน ก็ต้องมีคนที่กลับไปโดยไม่ร่ำลาวันละคนทุกวัน เธอแปลกใจ เพื่อนคนที่เหลือเริ่มระแวง และหลังอาหารเขช้าทุกคนก็ขอกลับทั้งหมด ตอนนั้นเองที่พ่อของเธอบอกว่าทุกคนจะไม่ได้กลับไป ทุกคนจะต้องช่วยเป็นกำลังให้ตัวเธอ เธอไม่เข้าใจว่าพ่อพูดอะไรจนเห็นเพื่อนคนหนึ่งล้มฟาดพื้น จากนั้นคนที่เหลือก็ทะยอยกันล้มลง พ่อบอกว่า ชีวิตของพวกเขาทำให้เธอแข็งแรงขึ้น ซึ่งอาจจะจริง เพราะหลายวันมานี้เธอสามารถเดินไปไหนต่อไหนโดยไม่รู้สึกเหนื่อย และมันดีขึ้นทุกวัน
เธอพยายามห้าม แต่พ่อบอกว่าเขามาไกลเกินกว่าจะถอยแล้ว และมันได้ผล อาการของเธอดีขึ้นจริงๆ พ่อจับเธอขังไว้ในห้องนอนก่อนจะไปจัดการเพื่อนของเธอที่สลบอยู่ แต่พ่อลืมล็อคห้องน้ำ เธอจึงแอบตามลงไปถึงห้องใต้ดิน ที่นั่นเธอเห็นศพของเพื่อนๆที่ถูกเชือกคอล้อมรอบหินประหลาดสีดำ พ่อของเธอกำลังทำพิธีอยู่ เธอกรี๊ดร้อง พ่อของเธอหันมา ทันใดนั้นเขาก็กลายเป็นชิ้นๆ
เธอหนีขึ้นจากใต้ดิน เปิดกับดักทุกชนิดที่พ่อเธอเคยสอน แล้วมาหลบในห้องชั้นบน เธอติดอยู่บนนี้มาสี่วัน มีชีวิตด้วยน้ำในห้องอาบน้ำ ข้างนอก ปีศาจเดินกันทั่ว เพื่อนๆของเธอกลายเป็นผีดิบเดินอยู่ในบ้าน เธอตอนนี้ไม่มีอาการของโรคภัยแล้ว แต่ก็ไม่อาจไปไหนได้ ทุกคืนเธอต้องสะดุ้งตื่นด้วยเสียงหวีดร้องของพ่อและเพื่อนที่ตายไปแล้ว เธอไม่อยากทรมานจากการอดตาย และไม่อยากปล่อยให้ความทรมานจากฝันร้ายดำเนินต่อไป เธอจึงตัดสินใจจะยุติชีวิตนี้ด้วยการทานยานอนหลับแล้วเชือดข้อมือในอ่างน้ำ แต่หากปีศาจทำให้ร่างของเธอเคลื่อนไหวขึ้นมาอีก หรือมายุ่งกับร่างเธอ ตะเกียงเพลิงจะช่วยจัดการขั้นสุดท้าย
สุดท้ายเป็นคำเตือนให้ระวังตะเกียงเพลิงและวิธีปลดมันออกมา
-
=_= สายไปแว้ว แต่ไปปลดดีกว่านะเพื่อความปลอดภัย
- อ่านวิธีแก้กับดักตะเกียงเพลิง แล้วแก้มันซะ
แล้วดูว่ามีของอะไรให้ลูทในอ่างมั้ย
-
ปลดตะเกียงลงมา
ลูลิได้รับ ตะเกียงไฟ
ในอ่าง ตอนนี้โครงกระดูกกลายเป็นขี้เถ้าแล้ว ในกองขี้เถ้า เธอพบมีดโกนเงิน
ลูลิได้รับ มีดโกนเงิน/color]
ดยุคอ่านจดหมายแล้วบอกว่า ปริศนาคลี่คลายแล้ว ที่แท้เจ้าของคฤหาสน์ฆ่าลูกหลานไฮโซที่เป็นเพื่อนทางจดหมายของลูกสาว แถมใช้พิธีกรรมต้องห้ามเลยโดนลงโทษลบชื่อหลังตายไปแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครรู้จักชื่อของเขาและคฤหาสน์นี้เลย
"แต่ก็ยังมีปัญหาอยู่นะ แล้วเกิดอะไรขึ้นกับปีศาจที่ถูกปลดปล่อยออกมาด้วยพิธีกรรมกันล่ะ ทำไมมันถึงยอมสงบอยู่แค่ในเขตรั้วคฤหาสน์"
-
(http://image.free.in.th/z/ip/luli1.jpg)
"เย้ ได้ของกันผีมาตั้งหลายอย่างเลย ฮึฮึ เวลาที่จะแก้แค้นยัยผีหัวขาดนั่นใกล้มาถึงแล้ว" ลูลิทาเกลือที่แขน จุดไฟ ถือมีดโกน พร้อมรบ
"จะไปอยากรู้ทำไม กลับบ้านเถอะค่ะลุง มันอยู่ในเขตคฤหาสน์นี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ หรือว่าอยากให้มันหลุดออกไปอาละวาดล่ะ โธ่ มีคนเป็นห่วงลุงเยอะแยะ กลับกันเถอะ" ลูลิเกรียนใส่ก่อนจะไปแง้มประตูดูลาดเลาอย่างเงียบเชียบที่สุด ดูว่ามีอะไรในนี้กันแน่ สงสัยจริงๆ (ทีนี้นะดันอยากรู้อยากเห็น - -)
- ประตูเชื่อมห้องนอนใหญ่
แง้มดูเสร็จถึงเห็นหรือไม่เห็นอะไรก็รีบปิดล็อคประตูทันที
-
เธอเห็นตัวประหลาดมีหนวดยุ่บยั่บ เคลื่อนที่ไปมาแถวหน้าต่างห้องนอนใหญ่ก่อนที่เธอจะรีบงับประตูปิด
-
(http://image.free.in.th/z/ip/luli1.jpg)
"ถ้าอย่างนั้นฉันก็เข้าไปสำรวจที่นั่นไม่ได้น่ะสิ" :( "แต่ก็น่าสนุกนะ
ลูลิพิจารณาว่าล่อเจ้าปีศาจมาห้องอาบน้ำแล้วขังมันไว้ที่นี่ได้หรือไม่ (ส่วนตัวเธอจะอ้อมออกไปอีกประตูหนึ่ง(ทางเชื่อมชั้นลอย))
-
ดูสภาพแล้วหนวดนั่นน่าจะเคลื่อนที่ได้ แต่จะล่อได้ไหมไม่ลองก็ไม่รู้
-
(http://image.free.in.th/z/ip/luli1.jpg)
"ฮ่าๆๆ ไม่รีรอแล้ว เรามาดวลกัน!" ลูลิโดดผางออกไปที่ห้องนอนใหญ่ทันที
-
ลูลิโดนกับดักตะเกียงเพลิง - 5 แต้ม
ลูลิค้นพบจดหมายของโซเฟีย +10 แต้ม
สรุป
ลูลิ + 5 แต้ม