([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/AVATARRRR.jpg[/url])
". . . . . . ."
อู๋หมิงมิชอบผู้คนพลุกพล่าน จึงออกเดินไปที่ . . .
- ไปที่ศาลเจ้าร้าง
เซียวจื่อ เดินทางมาพักที่โรงเตี๊ยม หาอะไรกิน
- ไปที่โรงเตี๊ยม
([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/Lien2.jpg[/url])
"หึหึหึหึ.."
"เมืองท่านี้ดูใหญ่โตมิใช่เบา"
"สมกับที่คนเขาล่ำลือกัน"
มันคือปิศาจพเนจรเอง ขณะนี้มันกำลังเพลิดเพลินกับการเดินสำรวจเมืองท่าที่ได้ชื่อว่าใหญ่ที่สุดในระแวกนี้อย่างสบายอุรา
"อืมมมม์"
"มีเวลาเหลืออีกหลายชั่วยามกว่าจะถึงเวลานัดพบ"
"เห็นทีข้าเองก็คงต้องทำอะไรฆ่าเวลาสักหน่อย ฮะฮะฮะฮะ"
- ไปที่บ่อนพนัน
"สุราเคล้านารีจะหาที่ใดได้อีกนอกจากที่นี่"
- ไปที่หอโคมแดง
หลี่อิงแบกกล่องยาบนหลัง ด้านข้างเสียบธงเขียนอักษร"ซินแส"เดินมาหยุดที่ประตูเมือง
- ไปที่ประตูเมือง
([url]http://image.free.in.th/z/ib/rqpju.jpg[/url])
"..." เสี่ยวจูหอบถุงผ้าไหมเนื้อดีที่ตนแวะกลับไปเอามาจากบ้านเพื่อนำไปเสนอขายแก่เจ้าเมือง
- ไปที่จวนเจ้าเมือง
([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/Lien2.jpg[/url])
"ปิศาจพนันเข้าสิงหนนึงแล้ว ยากที่จะทอนตัวได้อีก"
"แต่ในเมื่อมาถึงบ่อนพันกลับไม่พนันเลยก็ดูแปลกพิลึก"
"ฮะฮะ ข้าขอร่วมพนันด้วยจะได้หรือไม่ ?"
- เล่นพนันไพ่เก้า
- เข้าไปคุยกับทหารยามว่า...ขอให้เปิดทางให้ชายผู้นี้เข้าไปร้องทุกข์
([url]http://image.free.in.th/z/ib/rqpju.jpg[/url])
"เวลาไม่มีเหลือสำหรับผู้ที่กำลังเดือดร้อนหรอกนะ แม้ข้าจะไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ยามเห็นผู้คนเดือดร้อนไม่อาจนิ่งเฉย พวกเจ้าช่วยเปิดทางให้ชายผู้นี้เข้าไปร้องทุกข์ด้วยเถิด" เสี่ยวจูร้องขอ
([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/AVATARRRR.jpg[/url])
อู๋หมิงเห็นแสงไฟบังเกิดความสนใจ แต่ไม่ใคร่พบปะผู้คนนัก จึง . . .
- ลอบเข้าไป
"อากัปกริยาประหลาดนัก"
ชงต๊ะครุ่นคิดอย่างไรก็หาคำตอบมิได้ว่าคูหาหลังใดจะมีประตูอยู่บนชั้นสอง
- ลอบตามไป
"ดูท่าจะมีเรื่องสนุกให้ชม" หลี่อิงพึมพำแล้วพริ้วกายตามไป
- ลอบติดตามไป
"พี่ชาย ข้าไม่มีเงินเลยขอทานฟรีได้รึไม่"
- ไปนั่งกินอาหาร
เกี๊ยวมองคนอื่นที่แยกย้ายกันไปด้วยสายตาอ่านไม่ออก >:( เนื่องจากเธอมัวแต่กินเกี๊ยวจนลืมสังเกตว่าสถานที่ที่เธอต้องการไปขอบริจาคเรี่ยไรโดนตัดหน้าไปแล้ว
เธอจึงเปลี่ยนแผนไปรีดไถ เอ๊ย ขอเรี่ยไรที่ท่าเรือแทน
- ไปท่าเรือ
มาถึงนี่แล้ว คนอย่างชงต๊ะไม่เคยถอยกลับ
- ตามต่อไป
([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/AVATARRRR.jpg[/url])
"เราหาได้มีประสงค์ร้ายไม่"
- หลบหลีกอย่างเหนือชั้น ทอยเต๋า 1d10 ให้เกิน 5
4
([url]http://image.free.in.th/z/ib/rqpju.jpg[/url])
"ถ้าเช่นนั้นข้าจะเป็นผู้ไปช่วยเหลือน้องสาวเจ้าเอง เห็นคนเดือดร้อนข้าย่อมทำเป็นไม่ใส่ใจมิได้"
- บอกชายคนนั้นว่าเธอจะไปช่วย เธอพอมีฝีมืออยู่
"บังอาจทำร้ายคนของทางการเชียวรึ?" หลี่อิงเลิกคิ้วแล้วเร้นกายเข้าใกล้
- ลอบสยบนักโทษที่รัดคอผู้คุม
เอ้ะ ทะแม่งๆ....
- ขอแวะบ้านชายหนุ่มก่อน
([url]http://image.free.in.th/z/ib/rqpju.jpg[/url])
"...." เสี่ยวจูใคร่ระแวงสงสัยจึงถามหาบ้านของชายผู้นี้ก่อน บิดามารดาอยู่ไหน ไยโดนโจรป่าลักพาไปง่ายดายเช่นนี้
ยอดกุนซือชงต๊ะวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว และด้วยทักษะบุ๋นของเขาทำให้เขามองการโจมตีนี้ออก
คู่ต่อสู้ฝีมือร้ายกาจ ลำพังเราควรจะใช้กองทหารเข้าจัดการ แต่เมื่อไม่มีกองทหารในมือเราจึงต้อง
- ไม่สนใจการโจมตี พุ่งเข้าหาชายลึกลับ
นี่แหละการตัดสินใจของยอดกุนซือผู้รอบคอบ
"ขอบคุณพี่ชายที่มีใจเมตตาข้าน้อย"
- ทำอย่างอื่นๆ
สังเกตรอบๆร้านมีใครมีพิรุธอะไรรึเปล่า ในร้านมีใครบ้าง
([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/Lien2.jpg[/url])
"ฮ๋า ฮ่า ฮ่า"
- ทำอย่างอื่น
- ไม่มีตังเลยหาเรื่องคนอื่นเลย
([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/AVATARRRR.jpg[/url])
- ตอบไปว่า...
"ข้าเป็นเพียงคนพเนจร เห็นในศาลเจ้ามีคน แต่เกรงว่าอาจจะเป็นโจรผู้ร้ายเลยลอบมาดูก่อน"
- ตกลง แล้วแอบตามต่อไป
ถ้าทำได้ เมื่อตกลงก็ถามด้วยว่าคนเหล่านี้ทำผิดอันใดจึงถูกจับ
- แอบฟัง
([url]http://image.free.in.th/z/ib/rqpju.jpg[/url])
"หวังว่าข้าคงระแวงไปเอง" เสี่ยวจูรำพึง
([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/Lien2.jpg[/url])
"หึหึหึหึหึ"
มันบรรจงเก็บเงินที่ตกอยู่ก่อนจะรีบหนีออกไป
- เก็บเงินที่ตกอยู่แล้วหลบหนี
([url]http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/AVATARRRR.jpg[/url])
"ท่านนักพรตกำลังเดินไปที่ใดรึ"
- เข้าไปพักแรมในศาลเฉยๆ
ลอบลงมือสยบผู้คุม
ที่ท่าเรือ เป็นเวลาใกล้เลิกงาน จับกังที่ขนถ่ายสินค้ากำลังเดินทางกลับบ้านของตน
พวกเขาดูท่าทางยากจน ต่อให้คิดเรี่ยไรก็ไม่มีเงินจะบริจาค
แต่หากต้องการจ้างงานกลับง่ายดายยิ่ง มิเช่นนั้นก็คงต้องปล้นชิง
หรือจะลอบเข้าไปขโมยสินค้าบนเรือ?
- ขโมยสินค้าบนเรือ
- ปล้นชิงคนงานท่าเรือ
- ขอจ้างคนงานไปเป็นสมุน
- อื่นๆ
- อื่นๆ
เกี๊ยวเห็นสภาพแวดล้อมโดยรอบก็เกิดความเวทนา เธอจึงเปิดการระบำร่มให้บุคคลที่อยู่รอบๆดูฟรีโดยไม่คิดเเงิน หวังว่าจะช่วยบำรุงรักษาเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของพวกเขาได้ และคิดในใจว่า...ตัวดิฉันคือแม่พระเป็นแน่แท้ :D ทุกคนจงมาสยบแทบเท้าดิฉันเดี๋ยวนี้ โฮ๊ะๆ (คิดในใจนะไม่ได้พูดออกมา)
"ข้าไม่ไว้ใจเจ้า ยัีงไม่ปล่อยเจ้าไปตอนนี้"
- พาชายหนุ่มไปด้วย
([url]http://image.free.in.th/z/ib/rqpju.jpg[/url])
"เจ้าสินะคือหัวหน้า ข้าต้องการประลองฝีมือกับเจ้า เจ้าบังอาจหลอกลวงผู้คนมาปล้นฆ่า ช่างน่าละอายยิ่งนัก หากไม่ประลองข้าจะหาว่าเข้าขี้ขลาดไม่กล้าประลองฝีมือ"
- อื่นๆ ขอประลองฝีมือตัวต่อตัว
เกี๊ยวใช้โอกาสที่มีคนเข้ามามุงให้ความสนใจ...
- ปราศรัยหาเสียง :D
"ตายซะ!"
เสี่ยวจูใช้วิทยายุทธเข้าต่อกร ยกฝ่ามือซัดใส่แขนของหัวหน้าโจรเพื่อเบี่ยงวิถีง้าว ก่อนจะใช้มืออีกข้างกระแทกขึ้นปลายคางของมัน