-
ข้อมูลปกปิด
-
สำรองพื้นที่
-
//งอก
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ใน Turn นี้จะยกเลิกการ Move Explore และ Flee
ผู้เล่นจะ Move ได้ตลอดเวลาหากจุดนั้นไม่มีอะไรขัดขวาง โพสละ 1 จุด
ไม่จำเป็นต้อง Explore ก็สำรวจได้ทุกอย่าง โพสละ 1 อย่าง
ไม่มีคำสั่ง Flee แต่สามารถหลบหนีจากอสูรกายได้โดยยอมถูกโจมตีฟรี 1 ครั้ง
ไม่ต้อง Hide ก็ได้ เริ่มได้
-
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
"ค แค่กๆ!!! จากนี้คงต้อง.....หาที่ตั้งหลัก....ก่อน...."
- ไปยังประตูทางเข้า
-
โถงทางเดินซ้าย ชั้น 1
(http://i.imgur.com/Y8BGRIB.jpg)
โถงทางเดินที่ค่อนข้างกว้างแต่ขาดแคลนแสงสว่างมีพรมแดงปูยาวตลอดทาง
โคมไฟระย้าที่ห้อยอยู่ไม่มีเทียนปักเอาไว้ มีเพียงแสงไฟจากเชิงเทียนริมทางเดินที่อยู่ห่างกัน
ผนังไม่มีการตกแต่งอะไรนอกจากกรอบรูปวาด เว้นเพียงช่องประตูที่เป็นไม้เนื้อดีซึ่งมีป้ายบอกทุกห้องว่าเป็นห้องอะไร
จุดสำรวจ
- ภาพวาดติดผนัง
- เสาเชิงเทียน
- ใครบางคนที่นั่งคู้ตัวร้องไห้
- มีดตกอยู่
- กุญแจห้องตกอยู่
ทางไปต่อ
- โถงทางเข้า
- ห้องรับแขก
- โถงบันไดขึ้นชั้นสอง
- เรือนกระจก
- สวน
- ห้องพักคนรับใช้
- ห้องสมุด
- ห้องอาหาร
- โถงห้องพักแขก
-
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
เธอตัดสินใจทิ้งที่เก็บกระสุนเงินที่โบ๋แบ๋ไปแล้ว แล้วสำรวจดูมีดที่ตกอยู่เผื่อจะใช้ป้องกันตัวภายหลังได้
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ih/170501015005.jpg) (http://picture.in.th/id/058d98fb42e458975fc744b243f06e74)
เป็นมีดโบราณที่ดูคมกริบทีเดียว
-
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
เมื่อเธอจับมีดนั้นขึ้นมาเธอก็รู้สึกประหลาด ครั้นต้องการจะวางลงแต่มือของเธอก็เหมือนจะปฏิเสธไปแล้ว...
เธอได้แค่เซ็งเป็ด คิดว่าไม่น่าหยิบมาเล้ย แล้วมุ่งหน้าต่อไป
- ไปยังโถงไปชั้นสอง
-
โถงกลาง ชั้น 2
(http://i.imgur.com/kaJibgU.jpg)
โถงบันไดโอ่อ่างดงามปูพรมสีแดงสดตัดกับพื้นบันไดไม้สีน้ำตาลเข้มดูสวยเด่นแปลกตาในความมืดสลัว
สองฝั่งหัวบันไดมีเชิงเทียนให้ความสว่างที่น้อยนิดคล้ายจะมีไว้เพื่ออวดความงดงามของเชิงเทียนทองคำเท่านั้น
มันพาคุณขึ้นมายังโถงกลางของชั้นสอง
จุดสำรวจ
- ไม่มี
ทางไปต่อ
- บันไดลงชั้น 1
- ห้องเก็บสมบัติ
- โถงทางเดินซ้าย
- โถงทางเดินขวา
-
ขึ้นมาถึงหัวบันได Sheryl ก็สะดุดล้มลง กริชในมือเสียบทะลุคอของเธอ 3 Damage
-
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
"อึ่ก!!!!"
ณ จุดนี้เธอมั่นใจแล้วว่าเธอโดนของแน่ๆ...แต่เธอก็ไม่สามารถทิ้งมีดนี่ได้
เธอจัดการหยุดพักฮิลตัวเองก่อนไม่ให้สภาพอนาถไปมากกว่านี้...
- ใช้สมุนไพรทั้งสองอันที่มี
จากนั้นเธอได้ยินเสียงผู้คนดังขึ้นมา...
"..คนอื่น..มีคนอื่นอยู่แน่ๆ!! คงช่วยฉันได้แน่ๆ!!! ช่วยฉันด้วยค่ะ!!!!!"
- เดินไปต่อทางห้องสมบัติ
-
ห้องเก็บสมบัติ
(http://i.imgur.com/U3fcy48.jpg)
ห้องเก็บสมบัติมีโถงทางเข้า 3 ทาง แต่ด้านในมีทางเดินวกวนและซ้อนด้วยโถงอีกชั้นหนึ่ง
ดูจากการตกแต่งแล้วธรรมดามากจนไม่เหมือนห้องเก็บสมบัติ ทางเข้ามีข้าวของทั้งที่ดูมีราคาและของเหลือใช้วางกองไว้
นอกจากรูปภาพ 12 เทพเจ้าแห่งโอลิมปัสที่ตกแต่งเอาไว้อย่างไม่เข้าใจจุดประสงค์ก็เห็นจะมีเพียงประตูเหล็กบานใหญ่ตรงหน้า
ช่องระหว่างบานประตูมีรูทรงกลมเป็นช่องเท่ากำปั้นเด็ก 3 รูเรียงกัน เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2 นิ้ว
จุดสำรวจ
- ประตูบานใหญ่
ทางไปต่อ
- บันไดลงชั้น 1
- โถงกลาง ชั้น 2
- โถงทางเดินซ้าย ชั้น 2
- โถงทางเดินขวา ชั้น 2
(http://i.imgur.com/KWLGndf.png)
พบองครักษ์ Cecil ยืนอยู่ที่นี่ เธอกำลังยืนพิจารณาประตูบานใหญ่
-
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
"อ่ะ...เธอมาอยู่ที่นี่ต้งแต่เมื่อไรน่ะ?"
เธอหันไปดู Cecil ที่ยืนอยู่ ทักทายเล็กน้อยแล้วหันมองประตูบานใหญ่
- สำรวจประตู
-
([url]http://i.imgur.com/KWLGndf.png[/url])
"วัตถุทรงกลมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสองนิ้ว" องครักษ์สาวบอกถึงสิ่งที่ต้องหามาใส่มัน
"คุณเคยเห็นของที่คล้ายๆแบบนี้หรือเปล่า"
"มั้งนะ"
ทันที่บาทหลวง Pooto มาถึง เขาก็หยิบลูกแก้ว 5 ลูกออกมาพิจารณา
(http://i.imgur.com/uvjzIiK.jpg)
บาทหลวงหนุ่มเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าประตูเหล็กบานใหญ่ มันมีช่องทรงกลมอยู่ 3 ช่อง ซึ่งลูกแก้วที่เขานำมาสามารถใส่ได้ครบพอดี
Pooto วางลูกแก้วลงช่องแต่ละช่อง แล้วขยับออกมา มือหนึ่งยกแก้วจิบไวน์รอดูผลงาน
คลิ๊ก...
มีเสียงกลไกปลดล็อคและกลอนสะบั้นแทบจะพร้อมๆกัน
ประตูบานใหญ่ส่องแสงเป็นประกายและค่อยๆเปิดออก เผยให้เห็นแสงสีทองสาดส่องออกมาจากภายในห้อง...
ห้องเก็บสมบัติเปิดออกแล้ว
จบ Turn 11
และเข้าสู่ Turn 12 (เริ่ม 03.00 - 07.00 น.)
-
(http://i.imgur.com/oDUVeMq.jpg)
เบื้องหน้าของทุกคนคือห้องที่คล้ายเขาวงกตทางใต้ดินซึ่งอาบด้วยแสงสีทองตกกระทบตามเหลี่ยมมุมต่างๆจากชิ้นส่วนทองคำที่ประดับตกแต่ง
มันช่างเป็นรสนิยมที่แปลกประหลาดของเจ้าบ้าน ความกลัวที่จะมีใครก็ตามเข้ามาขโมยสมบัติที่เขาหวงแหนจนต้องสร้างวงกตล้อมโถงเก็บสมบัติเอาไว้
(http://i.imgur.com/KWLGndf.png)
"ฉันรู้มาจากเจ้าหญิงว่าทางลับที่วกวนนี้มีเพียงท่านเอิร์ลและสาวใช้คนสนิทเท่านั้นที่รู้เส้นทาง"
มีเส้นทางเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีคำใบ้อะไรทั้งนั้น เจ้าบ้านคงไม่บ้าพอจะสร้างคำใบ้ให้ผู้ที่เข้ามาที่นี่ค้นหาสมบัติของเขาได้ง่ายๆ
ขณะที่ทุกคนกำลังไตร่ตรองอยู่บางสิ่งบางอย่างก็โผเข้ามา
(http://i.imgur.com/JK1td2x.jpg)
แม่บ้าน Sindy
Cecil น้าวสายธนูเงินทันที
เลือก
- บุกเข้าห้องสมบัติ
- ช่วย Cecil
*หาก Cecil เสียชีวิตจบเกมทันทีแบบ Normal End
-
- ช่วย Cecil
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
"เฮ้!! ระวังนะ!!!"
เชอริลตกใจกับสิ่งตรงหน้า แต่เธอไม่มีเวลาที่จะติดหรือหนีแล้ว
เธอตัดสินใจกำมีดต้องสาปในมือของเธอให้แน่น แล้วเข้าไปโจมตีปีศาจตัวนั้น
- ใช้ Struggle ช่วยในการโจมตี
-
(http://i.imgur.com/KWLGndf.png)
"คุณก็ด้วย" Cecil บอกแล้วปล่อยลูกศรพุ่งออกไป
เนื่องจากตลอดทางหล่อนใช้ Struggle ไปจน AP หมดจึงปกติ โอกาส 50%

Rolled 1d10 : 5, total 5
-
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2220.msg203913#msg203913 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2220.msg203913#msg203913)
-
Best End
-
ภาพที่ Cecil เห็นก็คือ หญิงสาวที่พุ่งเข้าไปเสียบกริชเข้าที่หน้าผากของอสูรกายตัวใหญ่ที่น่ากลัว
มันร้องออกมาอย่างโหยหวนก่อนที่จะถูกปิดฉากด้วยธนูเงินดอกสุดท้าย
ร่างของมันลุกเป็นไฟสีน้ำเงิน ถูกเผาไหม้อย่างทุรนทุราย มือสองข้างปัดป่ายไปมาพร้อมเสียงที่หวีดจนแทบจะฉีกแก้วหูทุกคน
บาทหลวงหนุ่มเอาสร้อยกางเขนออกมากุมแล้วมองดูมันอย่างสงบ ภาพที่ทุกคนเห็นเหมือนกันก็คือไอมืดที่สาดและลอยออกมาจากร่างนั้นพร้อมเสียงหัวเราะอย่างเจ็บแค้น
และก่อนที่เพดานของห้องพิธีกรรมจะพังถล่มลงมา คนสุดท้ายที่หนีออกมาได้ทันอย่างเหลือเชื่อก็คือ Danial
([url]http://i.imgur.com/6ovoDB7.jpg[/url])
"เดี๋ยวก่อน วิลกับริต้ายังอยู่ในนั้น พวกเขาช่วยผม"
ไม่มีใครฟังเขา Cecil เป็นคนแบกเขาวิ่งไล่ตามกลุ่มนำไปโดยมี Keiran รั้งท้ายบ้าง
พวกเขาจะต้องรีบออกไปจากคฤหาสน์ก่อนที่มันอาจจะถล่มลงมา
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
Sheryl Rockwood อดีตนักสำรวจพุ่งตัวออกนำทุกคนไปยังบันไดทางขึ้น วิ่งนำขึ้นไปจนถึงหัวบันไดแล้วจ้วงแทงแมงมุมยักษ์เพื่อนยากที่ตกลงมาขวางทาง
มีสีดำที่เธอถือแม้จะทำให้เธออยู่ในสถานะต้องสาปแต่ก็ช่วยให้เธอแข็งแกร่งไร้เทียมทานตราบอำนาจของอริร้ายยังคงสยบใต้อำนาจของมีด
อสูรกายสาวใช้อีกตัวถูกมีดฟันหัวหลุด Sheryl หันไปร้องบอกทุกคนว่าทางสะดวก แต่เงาร่างบางอย่างก็ถาโถมเข้าใส่สาวนักสำรวจที่คลาดสายตาจากปากทางออกของห้องเก็บไวน์ไปเพียงเสี้ยววินาที
(http://i.imgur.com/U7eGbXH.jpg)
อสูรกายที่ดูแตกต่างออกไป มันน่าหวาดผวายิ่งกว่าที่ผ่านมา
หมดเวลาของคุณแล้ว แบรด
ศรเงินยิงขึ้นมาจากหัวบันไดพุ่งผ่านร่างนั้นที่กำลังสลายไปเป็นควันสีดำ Cecil ก้าวขึ้นมาแล้วดึงมืออีกคนตามมาติดๆ
(http://i.imgur.com/DL8jkky.jpg)
มาถึงโถงทางออกพบเพียงความว่างเปล่าราวกับไม่เคยเกิดอะไรขึ้น กลไกรูปปั้นเทพเจ้าได้หยุดทำงาน ประตูบานใหญ่ก็ปิดลง
(http://i.imgur.com/0h3EWb2.png)
"ให้มันได้งี้สิ" Ron ทุบประตูแล้วเหลือบมองไปยังปืนคาบศิลาที่เตะตาประดับบนผนัง
"อย่าไปแตะนะ!" ใครคนหนึ่งร้องห้ามเขาแล้วหันไปถามอีกสองสามคนว่าเอายังไง
"คำสาปน่าจะสูญสลายไปแล้วสิ"
"มันดูไม่เป็นอย่างนั้น"
(http://i.imgur.com/bPIkNHU.jpg)
"อาจต้องใช้เวลา" Melinda เช็คกระสุนปืนที่เกลี้ยงลูกโม่แล้วคลำหากระสุนสำรองในกระเป๋าที่ไม่เหลือสักนัด
"มันไม่ง่ายดายเหมือนในนิทาน"
(http://i.imgur.com/cVCJFJ9.png)
"อย่างนั้นแล้ว... ถ้าหมายถึงทางลับล่ะก็ บางทีเปียโนที่ห้องดนตรี.." Laurence พูดขึ้น
(http://i.imgur.com/uvjzIiK.jpg)
"ถ้าลูกหมายถึงการเล่นเปียโนจะเปิดทางลับได้ล่ะก็ โน้ตเพลงอยู่ที่โบสถ์โน่นแน่ะ"
(http://i.imgur.com/KWLGndf.png)
"ห้องสมุดยังมีทางลับอีก"
พลันเสียงกรีดร้องของ Sindy ก็โหยหวนขึ้นอีกครั้ง
-
(http://i.imgur.com/1qjfY7H.jpg)
โถงห้องพักคนรับใช้มีห้องย่อย 3 ห้อง ด้านนอกห้องเป็นพื้นที่สำหรับพักผ่อนของเหล่าสาวใช้ในบ้าน หากเป็นสาวใช้น้องใหม่ที่ยังไม่มืออาชีพพอก็จะนอนรวมกันห้องหนึ่งหลายคน
ภายในห้องมองเห็น กระจกโต๊ะเครื่องแป้งที่สะท้อนภาพบางอย่าง เหมือนจะเป็นสาวใช้ที่เดินผ่านไป มองดูไปเรื่อยๆจะสะท้อนภาพสาวใช้ที่มานั่งจับกลุ่มนินทาเจ้านายเป็นปกติในแต่ละวันๆ
กระทั่งเรื่องราวมาถึงช่วงหนึ่งก็เห็นภาพหญิงสาวคนหนึ่งมาจ้องมองดูกระจก
([url]http://i.imgur.com/ym4V28A.jpg[/url])
เธอมองดู เบิกตากว้างกว่าปกติ จัดผมให้ดูเรียบร้อย จ้องมองอีก ขยิบตาโปรยเสน่ห์
แล้วชี้นิ้วมาแตะกระจก วาดรูปเป็นรอยนิ้วบางๆ
([url]http://i.imgur.com/5TPQV7l.png[/url])
(http://i.imgur.com/6ovoDB7.jpg)
.......
Daniel หันไปตามเสียงเรียกของใครอื่นที่ห้องสมุดแล้วก็หันมายังกระจกเพื่อมองดูมันเป็นครั้งสุดท้าย
ดวงตาของเขาเหม่อลอยเล็กๆ คล้ายกำลังคิดว่าสองคนในภาพเป็นใคร
(http://i.imgur.com/n4rZJ5P.jpg)
ห้องสมุดกว้างขวางตกแต่งเรียบง่ายด้วยหินอ่อนปูพื้นและผนังไม้ขัด
ได้กลิ่นของหนังสือตลบอบอวนในห้องนี้ ชั้นหนังสืออย่างมีระเบียบ เต็มไปด้วยหนังสือมากมายทั้งที่หายากและหาไม่ได้
มีประตูเชื่อมด้านในคล้ายจะเป็นประตูเชื่อมกับห้องทำงานเพื่อที่เอิร์ล Robert จะเข้ามาหาข้อมูลได้อย่างสะดวก
ผนังด้านหนึ่งมีกรอบแปลกๆ 3 กรอบ ซึ่ง Cecil ขยับเลื่อนเพื่อให้กลไกทำงานได้สำเร็จ เธอรู้เพราะเจ้าหญิงเคยบอกเอาไว้
มันคือความภูมิใจของฉันเลยนะที่แก้ปริศนานี้ได้
แล้วกำแพงก็พลิกเปิดเป็นทางเดินลงใต้ดิน
-
เมื่อลงมายังทางเดินใต้ดินแล้วทั้งหมดก็เร่งฝีเท้าต่อไป เส้นทางที่เขาเดินผ่านเป็นเหมือนถ้ำ ผนังซึ่งเป็นกำแพงหินตามธรรมชาติขนาบทางเดินที่แคบเข้าเรื่อยๆ
เส้นทางลาดชันเล็กน้อยแต่สามารถเดินทางได้สะดวก ไม่มีอันตรายใดขวางกั้นอีกราวกับเมื่อออกพ้นคฤหาสน์ทุกอย่างก็จบลงอย่างสมบูรณ์
"นั่นอาจเป็นอำนาจของเอิร์ลโรเบิร์ต"
"เขาต้องการขับไล่พวกเราให้ออกไปจากบ้าน แม้ตายไปแล้วก็ยังคงมีพลังอำนาจ"
"เขาหวงแหนสมบัติทุกชิ้น เพราะพวกเราอาจจะเข้าไปในห้องเก็บสมบัติและขโมยพวกมันออกมา"
"......."
"อาจจะเป็นอย่างนั้น ฉันเห็นปืนอาถรรพ์กลับไปวางที่เดิม"
"เหมือนกับทุกอย่างย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้น... หรือเปล่า?"
"ทุกอย่างจบลงไปตั้งแต่เสียงของซาตานเงียบลง พวกเราแค่ถูกอัญเชิญออกมาจากบ้าน"
"หรือจะเรียกว่าถูกไสก้นออกมา?"
"....."
"เอาแต่ใจชะมัด เขาส่งจดหมายเชิญชวนพวกเราให้ไปที่นั่น ...แล้วก็ ไล่เราออกมา"
"คุณพูดเหมือนกับอยากอยู่ที่นั่นต่อ"
"ก็แค่อยากได้อะไรติดมือกลับมาบ้าง เสี่ยงตายขนาดนั้น"
"คิดว่ามันเป็นความผิดของใครที่บันดาลเรื่องบัดซบนี่ขึ้นมา?"
แล้วพวกเขาก็มาถึงทางออก
สามารถเขียนฉากจบส่วนตัวต่อได้เลย หรือจะให้ GM เขียนให้ก็ได้ (สั้นๆ และดูตามประวัติ/นิสัยใจคอตัวละคร)
-
Now Loading...
-
หลายวันต่อมา ณ บ้านหลังหนึ่ง...เลขที่ 122...
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
"เอาล่ะ...บันทึกตรงนี้เสร็จก็คงต้องขอพักสักหน่อยแล้วล่ะ..."
หญิงสาวอดีตสักสำรวจและนักสืบ กำลังเขียนบันทึกเรื่องราวที่เธอเจอมาลงในสมุดเล่มหนา
ถึงเธอจะยังมึนงงในหลายอย่างที่เธอเจอ แต่จากการค่อยๆ ปะติดปะต่อข้อมูลที่เธอสืบค้นมา เธอก็พอจะสามารถเรียบเรียงประสปการณ์ทั้งหมดที่เธอเจอมาได้
ทั้งข้อมูลของเธอเอง และข้อมูลจากปากของคนอื่นที่เธอเจอในคฤหาสน์ รวมกันแล้วมันมากพอที่จะเขียนมาเป็นหนังสือเล่มหนึ่งเลยทีเดียว
หลังจากเธอเขียนเสร็จ เธอปิดสมุดเล่มนั้นลง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายไปยังเพื่อนที่ไม่ได้ติดต่อมานาน
(http://i.imgur.com/2J1wd4W.png)
"โหล? โจนส์ใช่ไหม? เธอได้รับบันทึกฉบับคร่าวๆ ของเรื่องที่ชั้นเจอมาแล้วสินะ?"
"ตอนนี้รวบรวมบันทึกหนาพอเขียนหนังสือเล่มนึงได้เลยล่ะ อยากจะมาอ่านรึเปล่า? อ๋อ ถ้าถามถึงหลักฐานล่ะก็ มาเจอชั้นที่บ้านเลยสิ ชั้นเองก็อยากจะปรึกษาเรื่องงานใหม่ด้วยพอดีเลย!!"
"โหย เธอนี่ อย่าคิดว่าคนอย่างชั้นจะแต่งเรื่องมั่วซั่วขึ้นมาสิยะ! เธอก็รู้นี่ว่าชั้นโกหกเธอเป็นที่ไหน โธ่...ถ้าเธอมาเห็นสภาพของชั้นก็จะเข้าใจเองย่ะ!"
...แม้แต่เพื่อนสนิทซี้ปึ้กของเธอก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อสิ่งที่เธอเล่า...นั่นทำให้เธอหัวร้อนไม่ใช่น้อย...
เธอคิดว่าการบันทึกเหตุการณ์พิลึกพิลั่นที่เธอเกือบเอาชีวิตตัวเองไม่รอดนี้ไว้ จะเป็นสิ่งที่ทำให้ชื่อเสียงของเธอมากพอที่จะได้กลับไปทำงานที่เธอรัก
...เพราะนอกจากการสำรวจและสืบสวน เธอไม่ชอบงานใดๆ เท่างานนี้อีกแล้ว
แต่ทว่า เหตุการณ์เหนือธรรมชาติที่เจอนี้ เป็นไปได้ว่าอาจมีคนมองว่าเป็นแค่เรื่องกุ หรือนิยายแปลกๆ แต่งขึ้นเท่านั้น...
เธอจึงเก็บหลักฐานการผจญภัยของเธอชิ้นหนึ่งเอาไว้...ไม่สิ หลายชิ้น...
คันธนูเก่า...ขวดเหล้าราคาแพง...ร่องรอยผิดธรรมชาติบนอาวุธและเสือผ้าของเธอ ที่เธอเก็บไว้
และ...รอยแผลบนคอของเธอ ที่เกิดจากมีดกรุบกริบต้องสาป...ที่บังคับเธอแทงตัวเอง...
ตอนนี้ เธอเริ่มคิดถึงงานของเธอในอนาคตอีกครั้ง...
ถ้าเธอไม่สามารถหาสมาคมนักสำรวจ หรือสำนักงานนักสืบที่เธอสามารถทำงานด้วยได้จริงๆ
เธอกับเพื่อนสนิทของเธอ โจนส์ วินด์ฟิลด์ อาจจะลองเปิดสำนักงานเล็กๆของตัวเองดู...
ใช้ชื่อเสียงเล็กๆค่อยๆถีบตัวไป พร้อมกับหลักฐานเรื่องคฤหาสน์ Nothingher ที่เป็นการสำรวจครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตเธอ
นั่นอาจทำให้เธอกลับมาตั้งตัวด้วยตนเองได้อีกครั้ง โดยไม่ต้องห่วงเรื่องมีปากเสียงกับเพื่อนร่วมงานนิสัยเสียแบบที่เธอเคยเจอมา
เธอเดินหายเข้าไปในครัว ชงชาร้อนๆ มาดึ่ม นำผ้าพันคอผืนสวยมาพันปกปิดคอที่มีรอยแผลเป็นนั้น
เธอนั่งพักผ่อนอย่างสบายเพื่อรอเพื่อนสนิท รอการเริ่มต้นการสนทนาเรื่องราวในบันทึกเล่มหนานั้น...
บันทึกการสำรวจพิเศษ ของ เชอริล ร็อควู้ด : คฤหาสน์อาถรรพ์ Nothingher
-
//กลิ้งเข้าห้อง
-
|_•)
-
ขอส่องหน่อยนะ (´ω`*)
-
ส่องค่ะ
-
ขอความกรุณาด้วยค่ะ--