-
กระทู้นี้ใช้เพื่อเขียนเปิดตอนเท่านั้น การเล่นจะเล่นในกระทู้ส่วนตัวของแต่ละคน
ชี้แจง : แต้มละการพัฒนา Status
- Point ที่แต่ละคนมีนั้นจะใช้แลก Skill ต่าง ๆ เท่านั้น โดยสามารถดูรายชื่อ Skill ได้ที่ >> กระทู้นี้ << (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=1318.0)
- สำหรับการอัพค่า Status (HP MP Int Str Lds Apl) นั้นจะมีแต้มเริ่มต้นให้แต่ละคนพัฒนาดังนี้ โดยให้โพสไว้ในกระทู้ส่วนตัวได้เลย
- สำหรับตัวละครที่มีเลเวล 1-3 : ได้รับ 4 แต้มสำหรับอัพค่า Status
- สำหรับตัวละครที่มีเลเวล 4-6 : ได้รับ 5 แต้มสำหรับอัพค่า Status
- สำหรับตัวละครที่มีเลเวล 7-8 : ได้รับ 5 แต้มสำหรับอัพค่า Status และ 1 Item ออกแบบเอง
-
Golden Path : Act 0
เมื่อการค้ารุ่งโรจน์ขึ้น นั่นหมายถึงการสัญจรไปมาหาสู่กันระหว่างที่หนึ่งกับอีกที่หนึ่งก็เริ่มได้รับความนิยมมมากขึ้น
ซีกโลกหนึ่งเติมเต็มความต้องการของอีกซีกโลก เพราะไม่มีแห่งใดในโลกที่มีทุกอย่างครบถ้วนตามความต้องการของผู้อยู่อาศัย
เหล่านักค้านั้นถือเป็นฟันเฟืองชิ้นสำคัญในกลไกนี้ เขานำสินค้าจากโลกหนึ่งมาสู่อีกโลกหนึ่งเพื่อผลกำไรที่มีมากขึ้น
แต่เมื่อเหล่าพ่อค้าเริ่มร่ำรวย กลับสวนทางกับชาวนาที่เริ่มยากจนลง บ้างก็จากภัยพิบัติ บ้างก็จากความรู้ไม่เท่าทันกลโกง
และอาชญากรรมก็เริ่มเพิ่มมากขึ้น นักค้าผู้มีเพียงเกวียนเล่มเดียวไม่อาจใช้เส้นทางใด ๆ สัญจรได้โดยปลอดภัยอีกต่อไป
(http://i.imgur.com/Zawzmlq.jpg)
เมื่อนั้นเองที่เกิดคนอีกกลุ่มหนึ่งขึ้นมา คนกลุ่มนี้เรียกตนเองว่า "Transportier" หรือนักขนส่ง
พวกเขามีหน้าที่ในการคุ้มครอง เจรจา หรือทำอย่างไรก็ได้ให้สินค้านั้น ๆ ไปถึงจุดหมายปลายทางให้ได้ตามที่ได้รับการจ้างวาน
บ้างอาจทำเพื่อการกุศลแก่ผู้ยากไร้ บ้างก็ทำเพื่อชีวิตที่ดีกว่า บ้างก็เพื่อสืบทอดกิจการของตระกูล หรือเหตุผลอื่น ๆ อีกมากมาย
ผู้คนกลุ่มนี้จัดเป็นผู้คนกลุ่มใหม่ที่เข้ามาเป็นฟันเฟืองชิ้นสำคัญในการกระจายสินค้าแทนเหล่านักค้าโดยสิ้นเชิง
ในขณะที่นักค้าเหล่านั้นมีหน้าที่เจรจาซื้อขาย เหล่านักลำเลียงก็จะมีหน้าที่ในการดูแลสินค้าให้อยู่ครบถ้วน สมบูรณ์ และปลอดภัย
แม้จะไม่ใช่งานที่มีรายรับมากมายนัก แต่การทำธุรกิจในหลายสถานที่เช่นนี้ก็ทำให้พวกเขามีความรู้และเส้นสายในระดับหนึ่ง
หรืออย่างน้อยก็ยังพอรู้ว่าผู้ปกครองเมืองนั้น ๆ คือใคร
ในขณะเดียวกัน ถนนนั้นจัดเป็นสิ่งหนึ่งที่หลายคนมองข้ามถึงความสำคัญไปโดยสิ้นเชิง อาจเพราะสิ่งนี้อยู่แทบเท้าของทุกคนและไม่มีปากเสียงอันใด
แต่หากปราศจากสิ่งที่คอยนำทางผู้คนจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่ง ดังเช่นเส้นทางเหล่านี้ มนุษย์ก็ไม่มีวันออกจากถิ่นฐานบ้านเกิดได้ตลอดกาล
ไม่มีใครรู้ว่าใครคือผู้บุกเบิก เพราะแม้แต่หมู่บ้านโบราณแห่งนคร Çatalhöyük (ซาทาล ฮือยึค , 7000BC) เองก็ยังไม่มีถนนสัญจร
แต่อาจจะเพราะด้วยการมองข้ามถึงความสำคัญของเส้นทางสัญจรนี้เอง จึงทำให้ไม่เคยมีใครใส่ใจถึงผู้บุกเบิกมัน
(http://i.imgur.com/NwGOJXl.jpg)
คนกลุ่มนี้มักใช้ชีวิตหลังฉาก พวกเขาอยู่หลังม่านแห่งความสำเร็จทั้งปวง ผู้อื่นและลูกหลานของพวกเขาจะมิได้มอบนามของผู้ยิ่งใหญ่ให้
แต่นั่นเป็นในกรณีที่พวกเขาอยู่รอดปลอดภัยจนกระทั่งสามารถมีครอบครัวของตนเองได้ เพราะชีวิตของคนกลุ่มนี้มีความเสี่ยงมากนัก
พวกเขาไม่เคยมีชื่อเรียกของพวกเขาเอง แต่ทุก ๆ คนก็พร้อมจะยกนาม "Wanderer" หรือกลุ่มนักสำรวจเร่ร่อนให้ด้วยความเต็มใจ
คนเหล่านี้อาจจะเป็นใครก็ได้ อาชญากร ชาวนา นักปราชญ์ นักรบ ราชนิกูล หรือคนประเภทอื่น ๆ อีกมากเกินกว่าจะระบุได้
เพราะงานนี้ไม่มีค่าตอบแทนแน่นอน ไม่มีความปลอดภัยในชีวิต พวกเขาส่วนมากจึงมักรับจ้างทำงานในโลกมืดเสริมไปด้วย
หน้าที่ของพวกเขาคือการสำรวจเส้นทางที่ไม่เคยมีใครไป หรือเส้นทางที่มีคนเคยไปแล้วแต่ไม่อาจรอดกลับมา
สิ่งเดียวที่เหล่านักสำรวจจะหลงเหลือให้แก่ชนรุ่นหลัง คือความรู้และสิ่งที่อยู่ใต้แทบเท้าของทุก ๆ คน สิ่งที่ถูกมองข้ามตลอดมา
เส้นทางสัญจรอันไร้ภยันตราย
-
เมื่อยุคแห่งการค้ารุ่งเรืองขึ้น พ่อค้าคือกลุ่มคนที่คอยลำเลียงสิ่งของหรือ "สินค้า" ที่ทั้งมีชีวิตและไม่มีชีวิตไปยังสถานที่ต่าง ๆ ตามแผ่นดินยูเรเซีย
แต่เมื่อมีกลุ่มคนที่รวย ก็ย่อมมีผู้ที่ยากจน ซ้ำร้ายยังเกิดสงครามระหว่างเมือง หรือระหว่างอาณาจักรกับชนเผ่าอยู่บ่อยครั้ง
ผลสุดท้าย คือกลุ่มคนที่หิวเกินจะทานทนได้ไหวจึงผันตัวไปเป็นอาชญากร คอยดักปล้นทำอันตรายแก่เหล่าพ่อค้าตามรายทางอยู่ไม่ขาด
เหตุการณ์ร้ายแรงถึงขนาดที่คณะพ่อค้าคณะหนึ่งต้องจ้างผู้คุ้มกันเป็นจำนวนถึง 400 คน
การเดินทางเริ่มยากลำบากขึ้น และในที่สุดก็เกิดคนกลุ่มหนึ่งขึ้นมา คนกลุ่มนั้นคือ "Transpotier"
.
.
.
นครเฉิงตู (Cheng Du)
(http://i.imgur.com/eiXW2DB.jpg)
ภายหลังสงครามอันยาวนานจากทั้งภายในและภายนอก ราชอาณาจักรจีนก็ได้ถูกชาวมองโกลยึดครองและสถาปนาราชวงศ์หยวนขึ้น
กุบไล่ข่านได้ทำการย้ายเมืองหลวงของจีนมายังปักกิ่ง ซึ่งตั้งอยู่บริเวณเส้นทางสายไหมทิศใต้ และเป็นศูนย์กลางของความเจริญและการปกครอง
แต่ปักกิ่งก็ไม่ใช่เมืองแห่งเดียวที่เจริญรุ่งเรือง ด้วยความยากแก่การเข้าถึงนั้นเอง เหล่านักเดินทางจึงนิยมหัวเมืองน้อยใหญ่อื่น ๆ มากกว่า
แม้สินค้าในปักกิ่งจะดีที่สุด แต่ถ้าหากคำนึงถึงในแง่ของปริมาณแล้ว ปักกิ่งนั้นเรียกได้ว่าแทบจะติดอันดับุสดท้ายก็ว่าได้
ในจำนวนนั้น นครเฉิงตูกลับเป็นหนึ่งในเมืองที่มีสินค้ากระจายอยู่มาก อาจจะด้วยเหตุผลหลายอย่าง เช่นเป็นนครเก่าแก่ มีขนาดใหญ่ และผู้คนรู้จักมาก
หรืออาจจะด้วยเหตุผลที่เฉิงตูนั้นอยู่ไม่ลึกและไม่ห่างไกลจากจุดกึ่งกลางของจีนมากจนเกินไป ทำให้ที่นี่มีสินค้าหลากจำนวนและหลายประเภท
แม้เฉิงตูจะไม่มีประตูสู่จีนเช่นโหลวหลาน และไม่ใช่เมืองหลวงเช่นปักกิ่ง แต่ก็ยากจะปฏิเสธว่ามันมีความสำคัญไม่แพ้อีกสองเมืองข้างต้น
1 : เกมเริ่มในคริสตศักราชที่ 1272 โดยตรงกับช่วงราชวงศ์หยวนของประเทศจีน ปกครองโดยกุบไล่ข่าน
2 : การจ้างผู้คุ้มกันเป็นจำนวน 400 คนเป็นเรื่องจริง ผู้จ้างคือคณะพ่อค้าจำนวน 500 คนที่จะออกเดินทางจากจีนไปทางตะวันตก
3 : นักขนส่ง/ลำเลียง และ Transportier เป็นคำศัพท์ที่ใช้เฉพาะในเกมเท่านั้น ไม่มีอยู่จริง
4 : เกมนี้จะไม่มีตัวเลือกให้ผู้เล่น ยกเว้นในกรณีที่ผู้เล่นออกนอกลู่นอกทางหรือหลงทางจนเกินไป
-
เมื่อยุคแห่งการค้ารุ่งเรืองขึ้น พ่อค้าคือกลุ่มคนที่คอยลำเลียงสิ่งของหรือ "สินค้า" ที่ทั้งมีชีวิตและไม่มีชีวิตไปยังสถานที่ต่าง ๆ ตามแผ่นดินยูเรเซีย
แต่เมื่อมีกลุ่มคนที่รวย ก็ย่อมมีผู้ที่ยากจน ซ้ำร้ายยังเกิดสงครามระหว่างเมือง หรือระหว่างอาณาจักรกับชนเผ่าอยู่บ่อยครั้ง
ผลสุดท้าย คือกลุ่มคนที่หิวเกินจะทานทนได้ไหวจึงผันตัวไปเป็นอาชญากร คอยดักปล้นทำอันตรายแก่เหล่าพ่อค้าตามรายทางอยู่ไม่ขาด
เหตุการณ์ร้ายแรงถึงขนาดที่คณะพ่อค้าคณะหนึ่งต้องจ้างผู้คุ้มกันเป็นจำนวนถึง 400 คน
การเดินทางเริ่มยากลำบากขึ้น และในที่สุดก็เกิดคนกลุ่มหนึ่งขึ้นมา คนกลุ่มนั้นคือ "Wanderer"
.
.
.
คูชา (Kuqa)
(http://i.imgur.com/z35CQk6.jpg)
เส้นทางสายไหมนั้นแบ่งแยกออกเป็น 2 เส้นทาง ได้แก่เส้นทางทิศเหนือที่เดินทางเลียบไปกับกำแพงเมืองจีน และเส้นทางทิศใต้ที่อ้อมเข้าอินเดีย
อย่างไรก็ตาม เส้นทางทั้งสองก็ไปบรรจบกันทางตะวันตกของทะเลทรายโกบี ที่นี่มีเมือง ๆ หนึ่ง เมืองนี้คือแหล่งพบปะของผู้คนหลากหลายเชื้อชาติ เพื่อแแลกเปลี่ยนสินค้าและวัฒนธรรม
เมืองกลางทะเลทรายนามว่าคูชา
คูชานั้นเป็นการอ่านออกเสียงแบบอุยกูร์ ในขณะที่ชาวจีนจะอ่านว่า "ชิวฉือ" ที่นี่เป็นประตูในการเข้าถึงหลักคำสอนของศาสนาพุทธในจีน
ดินแดนแห่งนี้ช่วยให้ไม่ว่าจะทั้งนักบวช พ่อค้า นักเดินทาง หรือแม้แต่ชาวบ้านทั่วไปได้พบปะกับผู้คนมากหน้า ต่างแลกเปลี่ยนความรู้ สิ่งของ และวัฒนธรรมที่ประเมินค่าไม่ได้
ว่ากันว่าคูชานี้เป็นดินแดนโอเอซิสที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเส้นทางสายไหม จะมีก็เพียงตูร์ฟาน (Turfan) เท่านั้นที่พอเทียบเคียงได้
1 : เกมเริ่มในคริสตศักราชที่ 1272 โดยตรงกับช่วงราชวงศ์หยวนของประเทศจีน ปกครองโดยกุบไล่ข่าน
2 : การจ้างผู้คุ้มกันเป็นจำนวน 400 คนเป็นเรื่องจริง ผู้จ้างคือคณะพ่อค้าจำนวน 500 คนที่จะออกเดินทางจากจีนไปทางตะวันตก
3 : นักสำรวจและ Wanderer เป็นเพียงคำศัพท์ที่ใช้ในเกมเท่านั้น ไม่มีจริง แต่เกมได้ประยุกต์มาจากกลุ่มนักเดินทาง
4 : เกมนี้จะไม่มีตัวเลือกให้ผู้เล่น ยกเว้นในกรณีที่ผู้เล่นออกนอกลู่นอกทางหรือหลงทางจนเกินไป
ข้อมูลปกปิด
-
เมื่อยุคแห่งการค้ารุ่งเรืองขึ้น พ่อค้าคือกลุ่มคนที่คอยลำเลียงสิ่งของหรือ "สินค้า" ที่ทั้งมีชีวิตและไม่มีชีวิตไปยังสถานที่ต่าง ๆ ตามแผ่นดินยูเรเซีย
แต่เมื่อมีกลุ่มคนที่รวย ก็ย่อมมีผู้ที่ยากจน ซ้ำร้ายยังเกิดสงครามระหว่างเมือง หรือระหว่างอาณาจักรกับชนเผ่าอยู่บ่อยครั้ง
ผลสุดท้าย คือกลุ่มคนที่หิวเกินจะทานทนได้ไหวจึงผันตัวไปเป็นอาชญากร คอยดักปล้นทำอันตรายแก่เหล่าพ่อค้าตามรายทางอยู่ไม่ขาด
เหตุการณ์ร้ายแรงถึงขนาดที่คณะพ่อค้าคณะหนึ่งต้องจ้างผู้คุ้มกันเป็นจำนวนถึง 400 คน
การเดินทางเริ่มยากลำบากขึ้น และในที่สุดก็เกิดคนกลุ่มหนึ่งขึ้นมา คนกลุ่มนั้นคือ "Merchant"
.
.
.
มหานครคอนสแตนติโนเปิล (Constantinople)
(http://i.imgur.com/QvsvL31.jpg)
ว่ากันว่าถ้ามหาอำนาจทางตะวันออกคือจีน มหาอำนาจทางตะวันตกก็ย่อมเป็นอาณาจักรไบแซนไทน์ และความเชื่อนี้ก็ถูกต้อง
ในช่วงเวลานั้น ไบแซนไทน์มีเมืองหลวงคือมหานครคอนสแตนติโนเปิล นครนี้เป็นศูนย์รวมของการปกครองทั้งด้านเศรษฐกิจ ด้านการทหาร ไปจนถึงทางด้านศาสนา
ข้อแตกต่างของคอนสแตนติโนเปิลกับปักกิ่ง คือแม้ทั้งสองนครจะเป็นเมืองหลวงของมหาอำนาจ แต่คอนสแตนติโนเปิลนั้นไม่ได้ตั้งลึกเข้าไปในทางตะวันตกมากนัก
แม้ที่นี่จะอยู่สุดสายของเส้นทางสายไหม แต่ก็รายล้อมไปด้วยท่าเรือ เมืองน้อยใหญ่ และสภาพแวดล้อมที่ไม่โหดร้ายจนเกินไป
ทำให้คุณภาพชีวิตของผู้คนที่นี่ดีกว่าที่ฉางอันไม่น้อย และจำนวนโจรผู้ร้ายเองก็แตกต่างกันมาก ที่นี่จึงเป็นเมืองหนึ่งที่มีกลุ่มพ่อค้ามารวมตัวกัน
เป็นจำนวนมาก
1 : เกมเริ่มในคริสตศักราชที่ 1272 โดยตรงกับช่วงราชวงศ์หยวนของประเทศจีน ปกครองโดยกุบไล่ข่าน
2 : การจ้างผู้คุ้มกันเป็นจำนวน 400 คนเป็นเรื่องจริง ผู้จ้างคือคณะพ่อค้าจำนวน 500 คนที่จะออกเดินทางจากจีนไปทางตะวันตก
3 : เกมนี้จะไม่มีตัวเลือกให้ผู้เล่น ยกเว้นในกรณีที่ผู้เล่นออกนอกลู่นอกทางหรือหลงทางจนเกินไป
-
เริ่มเกม 18 มกราคม 2558 เวลา 12.00 น.
*เมื่อเริ่มเกมแล้วจะเลือกโบนัสตอนเริ่มเกมไม่ได้
-
Golden Path : Act 1
Parallel Pathway
(http://i.imgur.com/OoYPwND.jpg)
ต่างคนต่างก็มีเส้นทางที่แปลกแยกกันไป บ้างทำเพื่อชื่อเสียง บ้างทำเพื่อเงินทอง บ้างทำเพื่ออุดมการณ์
ปัจจุบันย่างเข้าสู่เดือนมีนาคม เส้นทางการค้าทางบกยังไม่ปลอดภัยขึ้น ซ้ำร้ายเส้นทางทางน้ำเองก็ชุกชุมไปด้วยเหล่าโจรสลัด
ในช่วงรอบต้นปีนี้เกิดเหตุการณ์สำคัญขึ้นหลายอย่าง ทั้งการสิ้นพระชนม์ของจักรพรรดิ์โกซากะแห่งเกาะญี่ปุ่น และการเสียชีวิตลงของเอิร์ลที่ 7 แห่งอารันเดล
การศึกสงครามนั้นแม้จะยังไม่เกิดขึ้น แต่เหล่าผู้ครองดินแดนก็เริ่มรวบรวมกำลังพลกันอย่างเห็นได้ชัด
ส่งผลให้ราคาอาหารและยุทธภัณฑ์ ไปจนถึงไม้และเหล็กมีราคาสูงขึ้น ขณะที่ชาวบ้านก็ถูกขูดรีดภาษีอย่างโหดร้ายกว่าเดิม
เส้นทางการค้าทางเหนือนั้นเต็มไปด้วยซากศพของเหล่านักเดินทางและโจรร้าย ซึ่งไม่ต่างจากเส้นทางในทิศใต้เท่าใดนัก
ว่ากันว่ามีนักเดินทางจากเวนิซที่ได้เข้าพบกับกุบไล่ข่านผู้ปกครองตะวันออกไกล (เอเชีย) แต่นั่นอาจเป็นเพียงข่าวลือ