-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505) | เหลียง ชิโจ | เพศชาย | อายุ 21 ปี | HP 2/3 | SP 4/4 | พลังกาย -1 | การรับรู้ +1 | ความเร็ว +0 | ปัญญา +1 | เสน่ห์ +1 | EXP 2/51 |
|
ความมุ่งมั่น 74 | เป้าหมาย : เขียนหนังสือเรื่องราวของยุทธภพส่งตีพิมพ์ให้ได้ยอดขาย 1 แสนเล่ม |
Inventory | ดาบ AT=2 [หนัก:-1ต่อสู้][คม:ใช้ตัดได้] | เสื้อผ้าธรรมดา DF=0 | เหรียญอีแปะx184 | สมุดดินสอ ใช้จดบันทึกสิ่งต่างๆ | บทความธรรมดา การเดินทางของเหลียงx2 | บทความชิ้นเยี่ยม มัจจุราชสีนิลx1 | ข้าวสารx30 : หุงกินแล้วจะอิ่ม | หม้อข้าว : ใช้ทำอาหารหรือต้มยาก็ได้ | ชุดไฟ : ใช้จุดไฟ | |
| Profile | เขาไม่มีครอบครัวหรือญาติพี่น้อง (+10EXP) ยากจน ไม่มีที่ซุกหัวนอน | Skill | ปัญญา +1 (10EXP) การรับรู้ +1 (10EXP) เสน่ห์ +1 (10EXP) | วิชาลมปราณภูติน้ำแข็ง (10EXP) +1SPmax จ่าย2SPเพื่อใช้ฝ่ามือดูดซับความร้อนจากสิ่งต่างๆ สามารถแช่แข็งน้ำได้หนึ่งถังอาบ คนที่ถูกดูดความร้อนจะรู้สึกหนาวสั่นชั่วขณะ | นักเขียน" (10EXP ต้องการปัญญา+1) ใช้เวลา1ช่วงของวันเขียนนิยายหรือคำกลอนเพื่อเอาไปขายได้ ทอย+ปัญญา fail นึกเรื่องไม่ออก ok บทความทั่วไป crit บทความชั้นเยี่ยม | หว่านเสน่ห์ (10EXP ต้องมี เสน่ห์ +1) : จ่าย 1 SP เพื่อรับ +1โบนัส เมื่อทำการเจรจาต่อรอง | Flaw | แขนซ้ายเป็นอัมพาต : ขยับไม่ได้ พละกำลัง-1 เกิดจากพิษเหล็กในผึ้งมรกต | |
|
ประวัติ
นักเขียนหนุ่มผู้ที่มักจะเขียนเรื่องราว หรือเหตุการณ์ที่น่าสนใจส่งโรงพิมพ์เสมอ ๆ เขาเคยมีพาหนะคู่ใจเป็นม้าสีนิลที่มีเรียกว่า "เกอ หยาง" เขามักจะโม้ว่าสัมภาษณ์คนที่มีชื่อเสียงในหลาย ๆ ด้าน ๆ อาทิเจ้าจอม ขุนนาง ข้าราชการ รวมไปถึงบุคคลที่ไม่น่าเข้าใกล้อย่างจอมโจร หรือฆาตกรชื่อดัง ด้วยการที่ต้องสัมภาษณ์บุคคลแปลก ๆ ในหลาย ๆ ด้านจึงทำให้เขาเรียนรู้ที่จะต้องปรับตัวปรับสภาพตามบุคคลเหล่านั้นอยู่เสมอ เช่นการเจรจา การต่อรอง การประเมินสภาพอารมณ์ และครั้งนี้เขาก็ได้ปรับตัวฝึกวิทยายุทธเพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมสำหรับการเดินทางเขียนเรื่องราวของ จุดจบของยุทธจักร
-
เหลียงชิโจวเป็นนักเขียน
ความฝันของเขาคือเขียนเรื่องราวยุทธจักรที่ขายได้นับสิบหมื่นเล่ม
แต่ยามนี้เหลียงชิโจวไม่มีแม้แต่หมึกสำหรับเขียนอักษรสักตัวหนึ่ง
ไม่มีแม้แต่ที่ซุกหัวนอน ห้องเช่าที่เขาเคยอยู่อาศัยถูกเจ้าของหาผู้เช่าใหม่มาอยู่แทนแล้ว
เหลียงชิโจวไม่เหลือหนทางใด นอกจากไปที่โรงพิมพ์
โรงพิมพ์หยางโจว อยู่ใกล้กับกำแพงเมือง กลิ่มหมึกพิมพ์และเสียงแกะสลักไม้ ทำให้แม้ต้องหลับตา เหลียงชิโจว ยังสามารถมาถึงได้อย่างง่ายดาย
จั่วฮวงหง เจ้าของโรงพิมพ์และร้านเล่าเรื่องราวประจำเมืองก็เป็นนักเขียนคนนึง พอเห็นเหลียงชิโจวเดินมามือเปล่า ก็คาดเดาสภาพของเขาออกเจ็ดแปดส่วน
"เหลียงน้อย มาหาผู้แซ่จั่วมือเปล่า อย่าคิดหมายได้รับแม้แต่น้ำแกงสักถ้วยกลับไป" จั่วฮวงหงกล่าวดักคอ
เหลียงชิโจวจะทำอะไรต่อไป
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ขอคารวะ ท่านเถ้าแก้ ตัวข้าน้อยถึงมามือเปล่า แต่ไม่หมายคิดที่จะหยิบฉวยน้ำแกงสักถ้วยกลับไปแน่แท้"
"ข้าน้อยนั้นมาเยี่ยมเยือนท่านเถ้าแก่ และ อยากสอบถามท่านว่าในคราวนี้มีเรื่องใดที่บ้างที่ชาวบ้านเขาเลื่องลือกัน ข้าน้อยจะรีบออกเดินทางไปนำเรื่องนั้นมาให้แก่ท่านโดยเร็วสัน"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2271.jpg)
"มิกล้า มิกล้า จั่วฮวงหงมิอาจรับคารวะ จากท่านผู้กล้า" เขาสรรพยอก ก่อนจะตอบว่า
"มีนั้นมีอยู่ แต่น้ำไกล ไม่อาจดับไฟใกล้ เหลียงน้อย เจ้าคืนนี้ยังมิทราบมีอาหารรับประทานหรือไม่ ยังสามารถเดินทางไปไหนได้อีกหรือ?"
"มิสู้รับงานเขียนแผ่นป้ายโคลงกลอนทั่วไปก่อน หากไม่มีหมึกกระดาษหรือเจ้าไม่รู้จักหยิบยืมจากเรา คิดค่าใช้จ่ายเพียงครึ่งหนึ่ง"
- ถามเรื่องงาน จั่วฮวงหงคงไม่ยอมบอกง่ายๆ จะทำอย่างไร
- รับงานเขียนแผ่นป้ายโคลงกลอน ใช้เวลา1ช่วง Fail อด OK ได้รับ 5 เหรียญ CRIT ได้รับ 10เหรียญ (โดนหักค่าหัวคิวแล้ว50%)
- อื่นๆ
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยเห็นควรด้วย ขอบคุณท่านเถ้าแก่ที่เมตตา"
- รับงานเขียนแผ่นป้ายโคลงกลอน ใช้เวลา1ช่วง Fail อด OK ได้รับ 5 เหรียญ CRIT ได้รับ 10เหรียญ (โดนหักค่าหัวคิวแล้ว50%)

Rolled 1d10+1 : 5 + 1, total 6
-
เหลียงชิโจวนั่งร่างคำกลอนจนถึงเวลาสาย ค่อยจรดพู่กันเขียนได้แถวหนึ่ง
เขารับค่าจ้าง 5 เหรียญ จากจั่วฮวงหง
รู้สึกว่าความฝันของตนเองช่างห่างไกลเสียนี่กระไร
+5 เหรียญ
ความมุ่งมั่น -3
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2271.jpg)
"ยังมีเวลาอีกมากนัก เขียนอีกสักหน่อยเป็นไร" จั่วฮวงหงถามเขา
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"มิได้ท่านเถ้าแก่ ชักช้าเดี๋ยวมิทันการ ตีดาบต้องตีตอนเหล็กร้อน เขียนเรื่องราวต้องเขียนที่ยังลือ"
"ข้าน้อยนั้นมีทุนสำหรับเดินทางแล้ว (5 เหรียญเลยนะ 5 เหรียญล่ะ) ท่านเถ้าแก่โปรดบอกข้าเทอญว่าข่าวนี้อยู่หนใด ข้าจะเร่งนำมามอบให้ท่าน โรงพิมพ์นี้จักต้องเป็นที่เลื่องลือเป็นแน่แท้"
เจรจา (หว่านเสน่ห์ช่วยถ้าได้)
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2271.jpg)
เจ้ามีแผนการอย่างไรก็ว่ามา
(การต่อรอง ให้ทอยเต๋า+เสน่ห์ จะหว่านเสน่ห์ก็ได้)
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ท่านเถ้าแก่ช่างเมตตาข้าน้อยนัก ข้าน้อยจักเห็นว่ายุทธภพในครานี้จักมีผู้มีฝีมือมาประชันกันแน่แท้ เสียแต่ว่าเพชรน้ำเอกนั้นมีไม่กี่เม็ด ข้าน้อยจึงอยากไปสัมภาษณ์เหล่าเพชรเม็ดงามเหล่านั้น ท่านเถ้าแก่มีความเห็นเยี่ยงไร"

Rolled 1d10+2 : 1 + 2, total 3
ยิ้มแบบจีนหว่านเสน่ห์
-
ไม่สำเร็จ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2271.jpg)
เสี่ยวเหลียง เจ้ามีเงินแค่ห้าเหรียญก็คิดออกนอกเมือง คาดว่าประสบเภทภัยมากกว่าวาสนา ยังคงเลิกล้มเถอะ
จั่วฮวงหงส่ายหน้า เดินกลับเข้าห้องทำงานของตนเอง เขาบังเอิญทำซองจดหมายฉบับนึงตกลงบนพื้น
เหลียงชิโจวจะทำอย่างไร
-
(ได้กลิ่นมาม่า)
เขาเก็บมาจดหมายนั้นมา หลังจากที่ทำความสะอาดโต๊ะเขียนของเขาเสร็จจึงหาที่ลับตาเปิดจดหมายอ่าน
-
เหลียงชิโจวเก็บจดหมายมาอ่านหน้าซองก็พบว่าเป็นจดหมายเชิญไปร่วมงานวันเกิดของ
กระบี่ฟ้าทักษิณ งักซุน เจ้าสำนักขุนเขากระบี่ ที่ยอดเขาฮั้วซัว กำหนดเวลาคือปลายเดือนนี้ (อีกสามสิบวัน)
ยอดเขาฮั้วซัวอยู่ห่างจากเมืองหยางโจวไม่ไกล เพียงวันเดียวก็บรรลุถึง
เหลียงชิงโจวจะเปิดผนึกอ่านเนื้อความภายในด้วยหรือไม่
ถ้าไม่อ่าน เขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
ไม่เปิดอ่าน เอาไปคืน
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ท่านเถ้าแก่ ท่านได้ทำสิ่งนี้ตกไว้"
เคาะประตูก่อนด้วย
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2271.jpg)
"ขอบใจเจ้ามาก หากไม่มีเทียบเชิญแม้แต่ข้าก็ยังขึ้นเขาฮั้วซัวไปอวยพรวันเกิดงักซิงแซไม่ได้"
"เจ้าคงต้องการทราบข่าวที่ว่านั่น ที่จริงก็มิใช่เรื่องลับอันใด แต่กลับอันตรายยิ่ง"
"ราชบุตรมองโกลนามเยรูฮาจาเดินทางเข้ามาในภาคกลางแล้ว ประกาศว่าต้องการรับทราบพลังฝีมือของชาวตงง้วน"
"หากเจ้าติดตามราชบุตรนั่น คาดว่าน่าจะมีเรื่องราวให้เล่าขานมิใช่น้อย"
"ถ้าเราหนุ่มแน่นกว่านี้ก็ยังคิดไปสืบเสาะดูด้วยตนเอง"
+1EXP
-
โค้งขอบคุณ
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยขอขอบคุณน้ำใจท่านเถ้าแก่ที่เป็นห่วงเป็นใยคนเขลานึกพยองเพราะเงิน 5 อีแปะเช่นข้าน้อย"
"ตัวข้าน้อยจะเร่งติดตามท่านราชบุตรผู้นั้น นำเรื่องราวมอบแก่ท่านเถ้าแก่ตีพิมพ์"
"ข้าน้อยอยากสอบถามท่านเถ้าแก่ถึงมิตรสหายของท่านมีผู้ใดเป็นผู้ค้าอาชาบ้าง ข้าน้อยจักใช้เพื่อเดินทาง"
"ท่านเถ้าแก่ครั้นยังหนุ่มคงเก่จกาจมิใช่เบา โปรดชี้แนะปลาซิวปลาสร้อยเช่นข้าน้อยถึง คนโฉดแห่งยุทธภพด้วยเทอญ"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2271.jpg)
มิกล้ารับ ข้าเป็นเพียงเถ้าแก่ร้านเล่าเรื่องราวและโรงพิมพ์ หาใช่นักสู้ผู้กล้าไม่
เจ้ามีเงินห้าอีแปะยังคิดซื้อม้าอันใด ข้าคงไม่แนะนำเจ้าไปให้อับอายขายหน้าหรอก
ร้านค้าอาชาอยู่ที่ประตูเมืองทิศใต้ ต่อให้จั่วฮวงหงไม่บอก เหลียงชิโจวก็เคยเดินผ่านมาบ้าง
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยขอฝากท่านเถ้าแก่ อวยพรงักซิงแซด้วย"
"ข้าน้อยขอลาจักเร่งเก็บข้าวของติดตามท่านราชบุตร"
-
จั่วฮวงหง พยักหน้า โบกมือร่ำลา แล้วปิดประตูบ้าน
เย็นแล้ว เหลียงชิดจวทราบดีว่าคืนนี้เขาไม่มีที่จะซุกหัวนอน
-
เขาพิจารณาแล้วว่าเขาควรไปหลับพักผ่อนที่อารามสักแห่งในเมืองหยาวโจว
-
อารามในเมืองหยางโจวเก็บรักษาศิลปะวัตถุมากหลาย ยามค่ำคืนย่อมปิดประตูไม่ให้คนเข้าออก
ทั้งจัดเวรยามเฝ้ารักษา เหลียงชิโจวได้แต่เดินทางไปยังศาลเจ้าร้างที่เขาเคยเดินผ่าน
มิคาดในศาลเจ้าร้างกลับมีแสงจากกองไฟ คาดว่าภายในมีผู้คนมาพักอาศัยอยู่ก่อนแล้ว
เขาจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ศาลเจ้าร้างมิได้มีใครเป็นเจ้าของ ทุกคนมีสิทธิ์เท่ากัน"
"ท่านผู้อาศัย ข้าน้อยเหลียง ชิโจ เป็นนักเขียน ขอพักที่นี่สัก 1 คืนจะได้ไหม"
เข้าไปแนะนำตัว แล้วถาม
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1703.jpg)
"ก็มิเห็นว่าจะไม่ได้ ข้าเรียกว่านักพรตหน้าขาวแห่งซัวไซ เชิญตามสบาย"
ผู้ที่อยู่ในศาลเจ้าเป็นชายอายุสี่สิบเศษ ท่าทางอมโรค ทั้งมีใบหน้าขาวซีดผิดธรรมดา
ชายผู้นั้นกำลังก่อกองไฟปิ้งย่างไก่ตัวหนึ่ง
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"คารวะท่านนักพรต มิทราบท่านจักเดินไปที่ใดจึงมาพักแรม ณ ศาลเจ้านี้"
"ข้าน้อยนั้นจักเดินทางไปภาคกลางติดตามท่านราชบุตรมองโกลนามเยรูฮาจา เพื่อเขียนเรื่องเล่าขายสู่โรงพิมพ์ ท่านนักพรตเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามท่านราชบุตรมองโกลผู้นี่หรือไม่"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1703.jpg)
เฮอะ พวกเราเป็นชาวตงง้วน ยังไปจดจำชื่อราชบุตรมองโกลอันใด
ทำไมไม่เข้าวังหลวงไปสัมภาษณ์ราชบุตรของประเทศเราเอง
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"มิได้ มิได้ท่านนักพรต พวกเราชาวตงง้วนมิควรสัมภาษณ์ท่านราชบุตรของเรา จักเก็บไว้เถิดทูนไว้ในใจเสียดีกว่านำเรื่องราวของท่านมาเล่าลือปากชาวบ้านจักนำพาชื่อเสียงท่านราชบุตรแห่งเราเปลี่ยนเรื่องดีกลายเป็นเรื่องเสียไปเสียเปล่า"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1703.jpg)
"ที่เจ้ากล่าวก็มีเหตุผล" นักพรตแบ่งปันไก่ย่างครึ่งตัวให้เหลียงรับประทาน
"น่าเสียดายที่ไม่มีสุรา" นักพรตเทน้ำเต้าว่างเปล่าให้เขาดู
เมื่อกินอิ่ม นักพรตก็เช็ดมือกับเสื้อผ้าจากนั้นก็ล้มตัวลงนอน
เหลียง ชิโจ จะทำอะไรไหม
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ขอบคุณท่านนักพรต"
เอาแกะมาแทะ จากนั้นเก็บกระดูก ก่อนเขียนโคลงกลองเป็นการตอบแทนนักพรตแล้วนะเฉย ๆ
-
เหลียง ชิโจ ไม่หลับไม่นอน นั่งใช้กระดูกขาไก่เขียนคำกลอนบนพื้นศาลเจ้าที่มีฝุ่นหนาเตอะ
จะปลุกนักพรตมาดูไหม หรือจะเข้านอน หรือจะทำอย่างอื่น
-
(....)
ไม่ปลุกนอนเลย
-
เหลียงชิโจวตื่นนอนตอนเช้าด้วยจิตใจแจ่มใส
เขาพบว่านักพรตจากไปแล้ว ทิ้งยาสมานแผลไว้ให้ขวดหนึ่ง
ข้างๆคำกลอนของเขาก็มีลายมือนักพรตเขียนชื่นชมไว้ด้วย
ได้รับ ยาสมานแผล ฟื้นฟู 1HP
เหลียงชิโจวจะทำอะไรต่อไป
-
ใครครวญถึงที่ซื้อ-ขาย หยืบยืมพาหนะสำหรับการเดินทาง
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"เดินทางไกลจักต้องมีอาชาไว้คู่กาย"
-
ร้านค้าอาชาอยู่ที่ประตูเมืองทิศใต้ เหลียงชิโจวก็เคยเดินผ่านมาบ้าง
เหลียงชิโจวไปสอบถามราคา ได้ความว่า ม้าที่ถูกที่สุดราคา 1ตำลึงเงิน (1000เหรียญ) เดินทางได้วันละ 50ลี้
หรือจะซื้อลา ราคาแค่ 500อีแปะ เดินทางได้วันละ 20ลี้
-
สอบถามเถ้าแก่ว่ามีใครซื้อมาเพื่อเดินทางไปภาคกลางบ้างไหม ถ้ามีผู้นั้นเป็นใคร
-
เถ้าแก่บอกว่า พวกเขาเพียงขายอาชา ไม่ใช่กรมเมือง ไม่อาจสอบถามว่าซื้อม้าไปทำอะไร
ต่อให้มีคนซื้อม้าไปรับประทานมันก็ขาย
-
ตลาดมักมีข่าวที่น่าสนใจ เขาจึงเดินไปหาข่าวที่นั่น
-
เหลียงชิโจวเข้าตลาดไปหาข้อมูล
เขาจะหาข้อมูลเรื่องอะไร
ใช้1SP และ ทอย+ปัญญา
-
หาข่าวขบวนพ่อค้าที่เดินทางไปภาคกลาง

Rolled 1d10+1 : 9 + 1, total 10
-
เหลียงชิโจวโชคดียิ่ง เขาไปตลาดในวันที่มีตลาดนัดพอดี +1EXP
วันนี้พวกคาราวานพ่อค้ามาชุมนุมเพื่อแลกเปลี่ยนซื้อขายสินค้ากัน
มีกลุ่มพ่อค้าที่ซื้อผ้าไหมจากหยางโจว กำลังจะออกเดินทางต่อไปทุกเมืองที่ภาคกลาง
เหลียงชิโจวจะไปติดต่อกับพ่อค้ากลุ่มไหน (ไปเมืองไหนก็มี)
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"คารวะพี่ชาย จ้าน้อยอยากจะขอติดเกวียนเทีนมม้าไปภาคกลางด้วยสักครา จะได้ไหม"
ไปติดต่อกลุ่มพ่อค้าที่ซื้อผ้าไหม ขอติดเกวียนไปภาคกลาง
-
ดินแดนภาคกลางกว้างใหญ่ไพศาล เจ้าจะเดินทางไปเมืองใด?
คนที่เหลียงชิโจวคุยด้วยถามเขา
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"พี่ชายทราบข่าว ราชบุตรมองโกลนามเยรูฮาจาเดินทางเข้ามาในภาคกลางแล้ว ประกาศว่าต้องการรับทราบพลังฝีมือของชาวตงง้วนแล้วมีความเห็นว่าราชบุตรผู้นี้จะเดินทางไป ณ ที่นี่ใดบ้าง หากพี่ชายรมิทราบก็โปรดชี้แนะข้าเทอญ ภาคกลางนี้มีสำนักใดเลื่องชื่อลือชาบ้าง"
-
สำนักที่โด่งดังในตงง้วนก็มี เสี้ยวลิ้มยี่ บู๊ตึ๊ง ง้อไบ๊ แต่พวกเราไม่ได้ไปที่เหล่านั้น
พวกเราไปค้าขายจึงมีจุดมุ่งหมายตามเมืองใหญ่
ที่ใกล้ที่สุดคือสำนักบู๊ตึ๊ง เจ้าก็ไปติดต่อกับคาราวานพ่อค้าเมืองกว่างหลิงดู
ชายคนนั้นแนะนำ
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ขอบคุณพี่ชาย"
หว่านเสน่ห์ขอติดเกวียนไปลงที่เมืองกว่างหลิง
-
เหลียงชิโจวไปติดต่อกับคาราวานที่จะเดินทางไปเมืองกว่างหลิง
หัวหน้าพ่อค้าชื่อ ไป๋ซวน เขากล่าวว่า "เจ้าต้องการติดตามกองคาราวาน ไม่ทราบไปในฐานะอะไร"
"พวกเราว่าจ้างมือดาบคุ้มกันสินค้า พ่อค้าทุกคนที่ร่วมทางต้องจ่ายเรา 500 เหรียญ ต่อเกวียนหนึ่งคัน"
"หากเป็นนักท่องเที่ยว ก็จ่ายค่าคุ้มกันมา ถ้านั่งเกวียนคิด 300เหรียญ เดินเท้าคิด 100เหรียญ"
เหลียงชิโจวจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"คารวานพี่ชายมีทั้งมือดาบคุ้มกัน และนักท่องเที่ยวติดตามไปด้วย ไฉนเลยพี่ชายมิจ้างกวีอย่างข้าน้อยเพื่อจรรโลงใจทั้งพี่ชายและนักท่องเที่ยวเพื่อขึ้นราคาค่าเดินทางเสีย ส่วนข้าน้อยนั้นมิคิดค่าจ้างแต่อย่างใดขอได้ถึงกว่างหลิงก็เพียงพอ"
หว่านเสน่ห์ช่วยถ้าได้
-
อืม ไป๋ซวนเหมือนจะเริ่มคล้อยตาม
ถ้าจะต่อรองก็ทอย+เสน่ห์ จะหว่านเสน่ห์มาด้วยก็ได้
-
หว่านเสน่ห์

Rolled 1d10+2 : 8 + 2, total 10
-
-1SP
เหลียง ชิโจ เริ่มร้องบทเพลง ร่ายโคลงกลอน ให้ไป๋ซวนฟัง
ไป๋ซวนกลับเคลิบเคลิ้มจนน้ำตาไหล บอกให้เหลียง ชิโจ รีบไปเก็บของ พรุ่งนี้เช้าจะออกเดินทาง
+1 EXP
ไป๋ซวนยังไม่ลืมทำการค้า เขาขึ้นค่าโดยสารจากพ่อค้าและนักเดินทางอีกคนละ20เหรียญ
คนเหล่านั้นเห็นว่าเหลียงชิโจวมีฝีมือ ก็ยินยอมแต่โดยดี
ไป๋ซวนบอกว่า เหลียง ชิโจ เดินทางในฐานะกวีพเนจร นอกจากต้องคอยร้องเพลงร่ายโคลงขับกล่อม ก็ไม่มีหน้าที่อื่นใด
นอกจากยอมพาไปด้วยกันแล้วก็ไม่มีสิทธิอื่นๆ เสบียงอาหารให้นำมาเอง ไม่มีสวัสดิการให้ ต่อให้ตายก็ไม่เผาผี
เหลียงชิโจวจะทำอย่างไร
-
ครั้นจะรังสรรค์บทกวีแลกข้าวระหว่างเดินทางก็จะเป็นการเบียดเบียดเสียงผู้อื่นโดยใช่เหตุ
เดินตลาดหาร้อนรับซื้อยาสมานแผลเพื่อนำเงินไปซื้อเสบียง
-
ไป๋ซวนเห็นดังนั้นก็รับซื้อยาสมานแผลไว้เอง
แลกกับข้าวสารห้าโต่ว เพียงพอสำหรับรับประทานห้าวัน
สามารถเบิกข้าวต้มได้จากกองเสบียงของคณะเดินทางทุกวันตอนเย็นค่ำ
ไป๋ซวนบอกว่าราคานี้ไม่ต้องต่อแล้ว ยานี้ขายในท้องตลาดก็ได้ไม่เกินสามเหรียญ
เหลียงชิโจวจะทำอย่างไรต่อไป
-
เขาเกือบจะคล้อยตามแต่ฉุดคิดได้ว่าไป๋ชวนนั้นเป็นพ่อค้าเห็นกำไรเป็นสำคัญ
ยังไงเสียไป๋ชวนคงคิดแต่กำไรเป็นแน่แท้
หว่านเสน่ห์ต่อรองขอข้าวเพิ่ม

Rolled 1d10+2 : 6 + 2, total 8
-
ไป๋ซวนบอกว่าเจ้าจ่ายมาอีกห้าเหรียญ เราจะยอมให้รับประทานข้าวฟรีตลอดการเดินทาง
-
เขาใคร่ครวญอีกรอก่อนตอบตกลง
-
ไป๋ซวนรับเงินแล้วเดินจากไป
เย็นแล้ว เหลียงชิโจวจะทำอย่างไร
-
ไปเก็บสัมภาระ (มีอะไรบ้างน่ะ)
จากนั้นไปลา จั่วฮวงหง บอกว่าตนเองจะเดินทางเมืองกว่างหลิง
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ขอท่านเถ้าแก่รักษาสุขภาพ ข้อน้อยจะรีบเร่งนำเรื่องท่านราชบุตรมามอบแก่ท่าน"
ดูว่าจั่วฮวงหงมีอะไรยากจะมอบให้เขาไหม
-
ไม่มีอะไรเลย เหลียงชิโจวยากจน ไม่มีที่ซุกหัวนอน สมบัติมีอยู่เท่าที่เห็น
จั่วฮวงหงกล่าวว่า เจ้าเดินทางไปเมืองกว่างหลิง รู้ได้อย่างไรว่าท่านราชบุตรอยู่ที่นั่น มิใช่ว่าไปเสียเที่ยวเปล่าหรอกหรือ
แต่เอาเถอะ เข้าอยู่ที่นี่ก็ไม่มีบ้านช่อง ออกไปเผชิญโชคยังนับว่าดีอยู่ ข้าจะมอบสมุดดินสอให้เจ้าเอาไว้จดบันทึก
นับว่าเป็นของขวัญลาจากก็แล้วกัน
ค่ำแล้ว เหลียงชิโจวจะทำอย่างไร
-
ถึงเขาจะตั้งเป้าไปสัมภาษณ์ราชบุตรแต่เขาเองก็คิดแผนสำรองไว้แล้ว
ไปยังที่ศาลเจ้าร้างนั่งเขียนเรื่องราวการเดินทางของเขา
-
เขียนเสร็จแล้ว เขาเขียนไปทำไมกันนะ...
-
(- - นักเขียน" (10EXP ต้องการปัญญา+1) ใช้เวลา1ช่วงของวันเขียนนิยายหรือคำกลอนเพื่อเอาไปขายได้ ทอย+ปัญญา
fail นึกเรื่องไม่ออก ok บทความทั่วไป crit บทความชั้นเยี่ยม )
เขานั่งเขียนบทความ

Rolled 1d10+1 : 5 + 1, total 6
จากนั้นนอน
-
ได้รับ บทความธรรมดาx1
เหลียงรู้สึกเหนื่อยใจ ว่าต้องเป็นนักเขียนไส้แห้งไปถึงเมื่อไหร่ ความมุ่งมั่น -3
นอนหิวจนถึงเช้า +1SP
เช้าแล้ว คณะคาราวานกำลังจะออกเดินทาง
เหลียงชิโจวจะทำอย่างไร
-
เขาไปรายงานตัวกับไป๋ชวน พร้อมทั้งกินข้าวต้มมื้อเช้า
-
เหลียงชิโจวไปรายงานตัวที่กองคาราวาน ข้าวฟรี มีวันละมื้อ
ตอนเช้ามีน้ำเต้าหู้กับปาท่อโก๋กินรองท้อง
กองคาราวานออกเดินทางแล้ว
การเดินทางกับกองคาราวานในฐานะกวีพเนจรค่อนข้างปลอดภัย
จะข้ามเวลาไปจนถึงเมืองกว่างหลิงเลยไหม เวลาจะผ่านไปสิบวัน
ถ้าไม่ข้าม กองคาราวานจะเดินทางตั้งแต่เช้าจรดเย็นในแต่ละวัน
ทุกๆช่วงทอย 1d10 ดูว่าเกิดเหตุการณ์อะไร
-
ไม่ข้าม (1 วันมีกี่ช่วงอ่ะ)
ถ้าไม่ข้าม กองคาราวานจะเดินทางตั้งแต่เช้าจรดเย็นในแต่ละวัน
ทุกๆช่วงทอย 1d10 ดูว่าเกิดเหตุการณ์อะไร
เช้า

Rolled 1d10 : 9, total 9
-
(เช้า-สาย-บ่าย-เย็น-ค่ำ)
ระหว่างทางมีคนจ้างเหลียงให้แต่งโคลงกลอนจีบสาว
เขาจะทำอย่างไร
ถ้าจะแต่งก็ทอย+ปัญญา
-
จ้างมาก็แต่งไป
"นวลนาง..."

Rolled 1d10+1 : 7 + 1, total 8
-
"นวลนางและวารีมิเคยมีจะคอยใคร ต้องยากลำบากไปจึงจะได้นารีมา"
แต่ได้แบบพอใช้ แต่ก็รับเงินรางวัลมาสิบเหรียญ
เอาไงต่อ
-
พักผ่อนาดินสำรวจกองคาราวานมองหาคนที่สะดุดตา
และต้องใจ
-
สายแล้ว กองคาราวานเดินทางยังไม่หยุดยั้ง เหลียงชิโจวแค่เดินตามก็ไม่มีเวลาพอที่จะเดินสำรวจ
ทอย+รับรู้ ดู ว่าจะเจอใครไหม
-
จะเจอใครไหมนะ

Rolled 1d10+1 : 1 + 1, total 2
-
วิ่งไปมาจนถึงตอนบ่ายก็ยังไม่พบคนน่าสนใจ
แถสยังเหนื่อยอีก -1SP
เอาไงต่อ
-
ไปถามไป๋ชวนที่หมายที่จะพักคืนนี้อยู่หนใน
-
ไป๋ชวนกางแผนที่ออกดู บอกว่า คืนนี้จะพักแรมที่ใกล้กับท่าข้ามเหวยชิง พรุ่งนี้เช้าข้ามแม่น้ำ
คืนพรุ่งนี้จะถึงเมืองโซวจิว
-
ถามว่าที่ใกล้กับท่าข้ามเหวยชิง นั้นเป็นสถานที่เช่นไรเหมาะสำหรับการเพิ่มเสบียง ซื้อ-ขาย ของไหม
-
ไป๋ชวนบอกว่าท่าข้ามเหวยชิงเป็นท่าเรือธรรมดา สำหรับผู้ต้องการเดินทางข้ามแม่น้ำแยงซีเกียง
ปกติมีผู้คนพลุ่กพล่าน แต่ไม่ใช่ตลาดการค้าอันใด
-
กว่าจะถึงก็คงเย็น ถามไป๋ชวนว่ามีจอมยุทธร่วมเดินทางในครั้งนี้ไหม อยากจะสัมภาษณ์หน่อย
-
ไป๋ชวนบอกว่าไม่มีจอมยุทธที่ไหนขลาดเขลาขนาดเดินทางกับกองคาราวานหรอก
มีแต่พวกมือดาบที่ทำงานเป็นผู้คุ้มกัน
-
ลา ไป๋ชวนและกลับไปยังตำแหน่งของตน
-
เหลียงพูดคุยเสียเวลาไปจนถึงตอนเย็น
คณะเดินทางคนอื่นๆกำลังวุ่นวายกับการตั้งค่ายพักที่ใกล้กับท่าข้ามเว่ยชิง
เหลียงเห็นคนเดินทางหลายกลุ่มย้อนกลับมาจากทางท่าข้าม
เขาจะทำอย่างไร
-
ช่วย "คณะเดินทางคนอื่นๆกำลังวุ่นวายกับการตั้งค่ายพักที่ใกล้กับท่าข้ามเว่ยชิง"
มองหาคนที่น่าสนใจ
-
เหลียงไปช่วยทำงานอย่างแข็งขัน
เขาถึงได้รู้ว่าในคณะเดินทางมีคนกลุ่มหนึ่งท่าทางน่าสนใจ
คนกลุ่มนั้นเดินทางมาในฐานะนักท่องเที่ยว
พวกเขาแนะนำตัวว่าประกอบด้วยมารดาชราที่ป่วยไข้ บุตรกตัญญู และสาวใช้คนหนึ่ง
เป้าหมายคือเมืองโซวจิว เนื่องจากต้องการไปรักษากับหมอวิเศษฉายากาวสวรรค์ ซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น
ทั้งสามค่อนข้างเก็บตัว ปกติทั้งวันใช้เวลาอยู่ในรถม้า มีผ้าม่านปกคลุม เหลียงจึงไม่เคยพบพวกเขา
เหลียงจะทำยังไง
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยขอคารวะพี่ชาย บุตรกตัญญูเช่นท่านนั้นับวันยิ่งหาได้ยากเสีย"
แนะนำตัวตรง ๆ ถามถึงโรคของแม่เฒ่าว่ามีอาการยังไงบ้าง ขอให้หายวันหายคืน สอบถามเมืองโซวจิวว่าอยู่อีกไกลไหม
-
ชายคนนั้นคารวะตอบ แนะนำตัวว่าชื่อ หวังหลิง บ้านอยู่เสฉวน มารดาเขาป่วยเป็นโรคปัจจุบัน มีอาการอ่อนแรง ไม่อาจต้านแดดลม
ได้ยินว่า หมอวิเศษกาวสวรรค์แห่งโซวจิว มีวิชาแพทย์สูงส่ง จึงดั้นด้นเดินมางมา
เมืองโซวจิวหลังจากข้ามแม่น้ำแยงซีเกียง เดินทางอีกครึ่งวันก็บรรลุถึง
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"พี่ชายดั้นด้นมาจากเสฉวน เพื่อพามารดามาหาหมอวิเศษ ท่านหมอผู้นี้มีฝีมือขนาดนั้นเชียวหรือ"
ถามว่าหมอคนนั้นมีชื่อเสียงมากมายขนาดนั้น เขารักษาโรคอะไรได้บ้าง ถึงต้องอุตส่าห์ถ่อมาจากเสฉวนเลย
-
ได้ยินว่า หมอวิเศษกาวสวรรค์แห่งโซวจิว มีวิชาแพทย์สูงส่ง จึงดั้นด้นเดินมางมา
กาวสวรรค์ของเขาแม้แต่แขนขาดยังต่อได้ ไม่ว่าโรคใดคงรักษาหาย
-
ถามว่าหมอคนนี้รับรักษาให้กับคนไข้ที่มีฐานใดบ้าง ฐานะยากจนรับรักษาไหม
-
"กาววิเศษใช้ สมุนไพรราคาสูง ย่อมไม่รักษาให้เปล่า คนยากจนสมควรต้มรากไม้รับประทาน ยังพบแพทย์วิเศษไปไย"
"ท่านเหตุใดพิรี้พิไรปานนี้ เราต้องรีบไปดูแลมารดา"
-
"ขออภัย ขอมารดาพี่ชายหายโดยเร็วไว ข้าน้อยขอลา"
จากนั้นเดินเล่นรอบ ๆ ค่าย
-
ดึกแล้ว เหลียงไม่หลับไม่นอน จึงเดินเล่นรอบๆค่าย
เขากลับพบเห็นเงาร่างในชุดดำ พริ้วกายออกจากค่ายไป มุ่งหน้าเข้าดงไม้
เหลียงจะทำอย่างไร
-
ไล่ตามไป
-
ถ้าจะลอบตามไป ทอย+ความเร็ว ดู
ถ้าตามไปเฉยๆไม่ต้องทอย
-
ลอบตามไป

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
เหลียงชิโจวลอบติดตามไปอย่างเงียบเชียบ
+1EXP
ในดงไม้ เขาพบคนชุดดำกำลังพูดคุยกับชายในชุดชาวป่าผู้หนึ่ง
คนชุดดำกลับกล่าวด้วยซุ่มเสียงของสตรีว่า "แพะอ้วนนั้นหาได้ระแวงสงสัยไม่ ผู้ที่ติดตามมันมาล้วนแต่เป็นชนชั้นธรรมดาทั้งสิ้น ทุกอย่างทำตามแผนเดิม"
ชายในชุดชาวป่ากล่าวว่า "ลำบากเจ็งโกวเนี้ยมากแล้ว พรุ่งนี้บริวารจะจัดการตามคำสั่งทุกประการ"
จากนั้นทั้งคู่ก็แยกย้ายจากกัน
สตรีชุดดำกลับมาทางค่าย ชายชาวป่าก็เดินทางขึ้นเหนือ
เหลียงจะทำอย่างไร
-
ตามสตรีชุดดำจนถึงที่พักดูว่านางร่วมเดินทางอยู่ในฐานะใด
-
ถ้าจะลอบตาม ต้องทอย+ความเร็ว ดู
-

Rolled 1d10 : 5, total 5
-
เหลียงพอรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นสตรี ก็จับจ้องต้นขาและสะโพกกลมกลึงของนางมิวางตา
ระหว่างลอยติดตามจึงสะดุดตอไม้เข้าอย่างจัง เกิดเสียงดังขึ้น
สตรีชุดดำได้ยินเสียงก็หันกลับมา กล่าวเบาๆว่า "ผู้ใดกัน?"
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยเป็นเพียงนักเขียนคนธรรมดาเท่านั้น แม่นางอย่าได้หวั่นเกรง"
ชูมือขึ้ 2 ข้างแล้วโผล่ออกไป แนะนำตัว
หว่านเสน่ห์ช่วยถ้าได้
-
"เป็นเจ้าเอง?" สตรีชุดดำกล่าวพลางเดินเข้ามาใกล้ๆเหลียง
"เจ้ามาทำอะไรที่นี่ยามวิกาล" เธอถาม
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยเดินเล่นเรื่อยเปื่อย แม่นางอย่าได้ใส่ใจ แล้วแม่นางเล่าเป็นสตรีมิอยู่กับค่ายออกมาเดินเล่นยามวิกาลผู้เดียวเช่นนี้มิเกรงกลังอันตรายหรอกหรือ"
เบียงประเด็น ถอยรักษาระยะ
-
"เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเราอยู่ที่ค่าย เราอาจจะมาจากที่อื่นกำลังลอบเข้าไปในค่ายก็ได้"
หญิงสาวคนนั้นยังเดินตามมา
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยเป็นนักเขียน ร่วมเดินทางนะฐานะกวี พบเจอผู้คนมากมายเพียงแค่เห็นครั้งนึงแล้ว เมื่อเจอครั้ง 2 เพียงเห็นแค่ "ทรวดทรง" ข้าน้อยก็จดจำได้ว่าเคยพบกันที่ใด"
"แม่นางเร่งกลับค่ายเสียดีกว่า หากมีใครมาเห็นสตรีเดินคู่กวี กลับค่ายในยามเช้าผู้คนจะติฉินนินทาแม่นางได้"
"แถมข้าร้อยยังจักต้องทำหน้าที่กวีอีกหลายคราจนกว่าจะถึง กว่างหลิง หากขาดตกไปเสียวันนึง
ท่านผู้รับมิวายโดนครหาจาก "แพะอ้วน" เสียแน่แท้"
ระวังตัว รักษาระยะห่างเหมือนเดิม
-
พอเหลียงแพร่งพรายว่าตัวเองล่วงรู้ความลับ
หญิงชุดดำก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง พุ่งตัวเข้าหาเขา ในมือเพิ่มใบมีดคมกริบเล่มหนึ่งทิ่มแทงใส่ทรวงอกของเหลียง
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"แม่นางจะทำการสิ่งได้หาได้เกี่ยวกับข้ายน้อยไม่ หากคิดแพร่งพรายข้าน้อยคงไม่คิดเสวนากับแม่นางอยู่นานสองนานหรอก"
เบียงตัวออกแล้วจับข้อมือบิดมีดทิ้งแบบพระเอกหนังไทย

Rolled 1d10 : 9, total 9
-
เหลียงชิโจวใช้มือเปล่าจับข้อมือหญิงชุดดำเอาไว้ แต่ข้อมือนางแข็งแกร่งดังคีมเหล็ก
กวีพเนจรเช่นเขาไหนเลยสู้แรงได้ (เหลียง AT=0)ยังดีที่สามารถหยุดมีดของนางไว้ ก่อนที่ปลายมีดจะทิ่มแทงจนทะลุหัวใจเขา
ถึงกระนั้นมีดของเธอยังแทงเข้าไปลึกมิใช่น้อย เหลียงบาดเจ็บ1
หญิงชุดดำพยายามแทงมีดลึกเข้ามาอีก เหลียงจะทำอย่างไร
เหลียงจับข้อมือหญิงชุดดำไว้แล้ว ถ้าจะลองบิดก็ได้ ทอย+กำลัง
-

Rolled 1d10 : 6, total 6
-
หญิงชุดดำค่อยๆดันมีดลึกเข้าไปในอกของเหลียงทีละน้อย
เลือดของเหลียงไหลทะลักราวเขื่อนแตก บาดเจ็บ1
เหลียงเค้นเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ แม้แต่เรี่ยวแรงตอนดูดนมมารดา ก็นำมาใช้จนหมดสิ้น
ด้วยแรงฮึด เหลียงจับข้อมือของหญิงชุดดำดันออกจากตัว จนมีดหลุดจากหน้าอกของเขา
จากนั้นบิดข้อมือของนางจนมีดหลุดกระเด็นออกไป
หญิงชุดดำถูกเหลียงใช้มือทั้งสองยึดมือที่เคยถือมีดเอาไว้
เมื่ออาวุธหลุดมือหญิงชุดดำก็พยายามดิ้นรนจากมือของเหลียง เพื่อไปเก็บอาวุธ
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยบอกแม่นางแล้วแม่นางจะทำการสิ่งใดก็แล้วแต่แม่นางข้าข้ามิแพร่งพรายหรอก"
หว่านเสน่ห์ กระชากมาจูบสงบสติอารมณ์
-
เหลียงมัวแต่พูดจาเพ้อเจ้อ หญิงชุดดำก้มตัวลงใช้มืออีกข้างเก็บมีดขึ้นมาถือเอาไว้
ถ้าจะต่อรอง มีเงื่อนไขอะไรเสนอ ทอย+เสน่ห์ ถ้าจะใช้การหว่านเสน่ห์ด้วยก็ระบุมา
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"แม่นางประสงค์สิ่งใดจ้าน้อยจักช่วยเหลือถึงแม้ว่าจักเป็นการสังหารแพะอ้วนก็ตามที แต่ข้าน้อยร้องขอกองคาราวานครานี้มีลูกเด็กเล็กแดง หญิงชรา คนปวดไข้ก็มากมีอย่าไปทำอันตรายกับคนเหล่านั้นเลย"
การหว่านเสน่ห์

Rolled 1d10+2 : 7 + 2, total 9
-
หญิงชุดดำนั้นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็กล่าวว่า "อันที่จริงก็มีงานๆหนึ่งเหมาะสมกับคนเช่นเจ้า"
"หากเจ้ายินยอมรับประทานยาเม็ดนี้ ข้าจะไว้ชีวิตเจ้าก็ได้"
หญิงชุดดำหยิบยาเม็ดสีแดงออกมาจากอกเสื้อ ยื่นให้เหลียง
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ตอนนี้ข้าน้อยมีทางเลือกด้วยหรือ แต่ข้าน้อยขอให้แม่นางรับปากว่าจะมิทำอันตรายแก่คนไม่เกี่ยวข้องด้วยเทอญ"
ว่าแล้วก็กิน
-
เมื่อกินยาเข้าไปเหลียงรู้สึกว่าลิ้นของตนบวมพองคับปาก ไม่สามารถกล่าวคำพูดอะไรได้
หญิงชุดดำบอกว่ายานี้คือยาเม็ดมังกรอัคคี มีฤทธิ์ร้อนแรงยิ่ง หากไม่ได้รับยาขจัดร่างกายจะลุกเป็นไฟจนเสียชีวิต
พรุ่งนี้เช้าให้เหลียงไปช่วยงานครัวของกองคาราวานแล้วแอบเทผงยาห่อนี้ลงในอาหาร
ถ้างานสำเร็จจะมอบยาขจัดให้
หญิงชุดดำถามเหลียงว่าสงสัยอะไรไหม
-
เขาหักกิ้งไม้มาเขียนกับพื้น
[ข้าน้อยจะเรียกแม่นางว่าอะไร]
[ข้าน้อยสามารถพบแม่นางได้ที่ไหน ยามใด]
-
หากงานสำเร็จ ข้าย่อมหาเจ้าพบได้เอง
หากงานไม่สำเร็จ เหอๆ
หญิงชุดดำทำท่าเอามือปาดคอเหลียง
จากนั้นเดินทางขึ้นเหนือไป
เหลียงจะทำอย่างไร
-
เมื่อถึงที่พักแล้ว
เขาลองเร่งปรษณขับพิษยา
-
เหลียงไม่เคยเรียนรู้วิชาขับลมปราณ จะลองดูก็ได้ ทอย+ร่างกาย
แต่ต้องทอยได้ 10+ เท่านั้น ถ้าได้เลขอื่นพิษจะเผาร่างจนตาย
-
... พิษช่างร้ายกาจนักเขาเลยเข้านอนเพราะต้องตื่นแต่เช้า
-
เช้าแล้ว เหลียงไม่ทันเข้านอน พระอาทิตย์ก็เริ่มขึ้น
กองคาราวานก็เริ่มมีคนตื่น โดยเฉพาะแม่ครัวและหญิงรับใช้ต่างมาช่วยกันต้มข้าวหม้อใหญ่
เหลียงจะทำอย่างไร
-
ตื่นแต่เช้าตักอาหารของแยกของตนมาก่อนจากนั้นดำเนินการตามเผน
-
เหลียงไปช่วยงานครัวแล้วแอบตักข้าวของตัวเองออกมาก่อนจะผสมผงยาลงในหม้อข้าวต้มจนหมดถุง
สักพักพอข้าวต้มสุกก็ถูกแจกจ่ายไปทั่วกองคาราวาน
ทุกคนกำลังเริ่มกินอาหาร เหลียงจะทำอะไรไหม
-
นั่งกินตามปกติจากนั้นสังเกจอาการของแต่ล่ะคน
-
คนส่วนใหญ่กินข้าวต้มกันตามปกติ จากนั้นก็เริ่มเก็บข้าวของออกเดินทาง
ขณะที่กำลังจะออกเดินทางนั้นเอง คนในคณะเดินทางค่อยๆกระอักเลือดล้มลงทีละคนสองคน
ที่แท้พิษชนิดนี้ต้องใช้เวลาพอสมควรค่อยออกฤทธิ์ หากออกฤทธิ์ทันทีคงเกรงว่าจะมีคนรอดชีวิต
เหลียงจะทำอย่างไร
-
อยู่กับทีพักรอสถานการณ์สงบ
-
เท่าที่เขามองเห็น คนในคณะเดินทางล้วนแน่นิ่งไม่มีสัญญาณของชีวิตใดอีก
กองคาราวานเงียบงันดั่งสุสาน
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(เหมือนจะให้หนีนะ แต่...)
นั่งเขียนบทความ "มัจจุราศสีนิล"
รอสตรีชุดดำ

Rolled 1d10+1 : 10 + 1, total 11
-
เหลียงนั่งลงเขียนประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมา พบว่าเป็นเรื่องราวที่น่าสนุกยิ่งนัก
ถ้าเอาไปขายคงได้หลายอีแปะ ขณะที่กำลังหัวร่อดีใจแบบอ้อๆแอ้ๆเพราะปากและลิ้นบวมนั้นเอง
เขาก็ได้ยินเสียงหญิงชราดังขึ้นจากเกวียนบุตรกตัญญูู
"นี่...เจ้าหนุ่ม....เจ้ายังไม่เสียชีวิต ?"
เหลียงจะทำอย่างไร
-
เขียนใส่สมุดบอกไปว่าลิ้นบวมกินข้าวไม่ได้ และท่านยายล่ะ
-
"แล้วเจ้ารู้ได้ยังไงว่าคนเหล่านั้นตายเพราะรับประทานข้าว" หญิงชราสอบถาม
-
เขียนสารภาพเป็นตรง ๆ ว่าเขาเป็นคนวางยา
-
"ที่แท้เจ้าก็เป็นคนสัตย์ซื่อด้วย ?"
หญิงชรา บอกให้เหลียงเดินมาที่เกวียน เปิดผ้าม่านที่คลุมอยู่ออก
เหลียงจะทำอย่างไร
-
เดินไป..
-
เมื่อเปิดผ้าคลุมออก เหลียงก็พบว่าหญิงชราบนเกวียนนั้นที่แท้ถูกล่ามโซ่ทั้งมือและเท้าเอาไว้กับตัวเกวียน
นางกล่าวว่า "ชายที่คุยกับเจ้าเมื่อวานเป็นคนของตระกูลถังเมืองโซวจิว หาใช่บุตรกตัญญูของเราแต่อย่างใด"
"ตระกูลถังอันไร้ยางอายใช้ฝีมือทางพิษที่ชั่วช้าคร่ากุมเรา จากนั้นลอบนำส่งเราผ่านกองคาราวาน เพื่อมิให้คนของเราค้นหาเราผู้เฒ่าพบ"
"เป็นโชคของเราที่คนรับใช้ที่มันรับมา กลางทางกลับเป็นสายลับของนิกายมังกรเทวะ ที่คิดปล้นชิงกองคาราวาน"
"เราย่อมทราบแต่แรก แต่ยังปกปิดเรื่องราวไว้ เพื่อรอเวลานิกายเทพมังกรลงมือ จะได้ฉกฉวยโอกาส"
"เราเองแม้ไม่อาจเกร็งกำลังภายใน แต่หูตามิฝ้าฟาง เรื่องที่เจ้าคุยกับเอียเท้าโสโครก(หญิงรับใช้) เมื่อวานเราล้วนได้ยินทั้งสิ้น"
"เช้านี้เราจึงแกล้งป่วย ไม่รับประทานข้าวต้ม เอียเท้านั้นเนื่องจากปรับเปลี่ยนแผนการ จึงเดินทางขึ้นเหนือไปแจ้งข่าวไม่ได้กลับมา"
"อีกไม่นานคนของนิกายมังกรเทวะคงเดินทางมาขนข้าวของไป เจ้าจงรีบค้นตัวของบุตรกตัญญูจอมปลอม เอากุญแจไขตรวนให้กับเรา"
"เอียเท้านั้นคงไม่รักษาสัญญาไว้ชีวิตเจ้า แต่หากเจ้าแบกเราหลบหนี เมื่อพลังฝีมือเราฟื้นฟูเราจะช่วยสลายพิษของยาเม็ดมังกรแดงให้ ตกลงหรือไม่"
เหลียงจะทำอย่างไร
-
ตกลงตามนั้น กองคารวานมีทั้งอาชาแถมเงินหลายร้อยคงไม่ยากเย็น
ลูปเงินมาจากไป๋ชวน ลูปดาบจะมือดาบ(ถ้าชุดดีกว่าก็ลูปชุดมาด้วย)
จากนั้นแบกแม่เฒ่าขึ้นม้าควบหนี
-
ไม่มีม้าอ่ะ ใช้วัวลากเกวียน จะขี่วัวไหม
เหลียงได้รับ
- ดาบใหญ่ (AT=2 หนักเมื่อใช้ต่อสู้จะโดน -1 , ใช้ตัดของทั่วไปได้)
- เงิน ยังไม่มีเวลาค้นของ เขาล้วงเหรียญเงินจากอกเสื้อไป๋ชวนมาได้

Rolled 1d1000 : 424, total 424
เหลียงไขกุญแจแบกท่านยายขึ้นหลัง ได้ยินเสียงม้ากลุ่มหนึ่งควบขับมาจากทางเหนือ
เหลียงจะทำอย่างไร
-
แบกแม่เฒ่าหนี
-
เหลียงแบกแม่เฒ่าหนีออกมาจากจุดพักกองคาราวาน
+1EXP
เหลียงพยายามไม่นึกถึง แต่ภาพที่คนในคาราวานค่อยๆล้มตายไปทีละคนสองคนยังคอยหลอกหลอนเขา
เขาเป็นต้นเหตุการเสียชีวิตของคนนับร้อย ยังไม่ทราบว่ามีครอบครัวของพวกเขาอีกเท่าใดที่ต้องพินาศตามมา
ความมุ่งมั่น -20
แม่เฒ่าบอกให้เหลียงหลบเลี่ยงเส้นทางใหญ่ แต่ให้ลัดเลาะไปตามดงไม้แทน
จะได้ไม่ถูกติดตาม มีเมืองน้อยอยู่ระหว่างทางกลับเมืองหยางโจว สมควรไปพักที่นั่น
เหลียงจะทำอย่างไร
-
ทำตามที่แม่เฒ่าสั่ง
-
สายแล้ว เหลียงลัดเลาะเข้าไปในดงไม้ แต่เขาไม่รู้จักทาง
ถ้าจะเดินสุ่มไป ทอย+รับรู้ ดูว่าจะหลงทางไหม เจออะไรหรือไม่
-

Rolled 1d10+1 : 2 + 1, total 3
-
เหลียงชิโจวยิ่งเดินทางยิ่งถลำลึกเข้าไปในป่า
ตะวันบ่ายคล้อยแล้ว ยังหาเส้นทางไปเมืองน้อยไม่พบ
ระยะห่างจากเมืองน้อย 5>>10ลี้
แม่เฒ่าบอกว่าเจ้าสมควรรีบวิ่งแล้ว หากไม่พบเมืองน้อย ความหวังรอดชีวิตพวกเราต่ำอย่างยิ่ง
ถ้าวิ่งจะเสีย1EN แต่ไปได้ครั้งละสิบลี้ ถ้าเดินไปครั้งละห้าลี้ (เดินหลงก็ยิ่งห่าง)
ถ้าจะเดินสุ่มไป ทอย+รับรู้ ดูว่าจะหลงทางไหม เจออะไรหรือไม่
-
"ชักช้าเดี๋ยวมิทันการ"
วิ่งจะเสีย1EN

Rolled 1d10+1 : 9 + 1, total 10
-
เหลียงวิ่งไปสุดฝีเท้า โชคดีที่มาถึงเมืองน้อยได้
ยายเฒ่าบอกให้เขาเปิดโรงเตี๊ยม บอกว่าเป็นมารดาชรากับบุตรกตัญญู
จากนั้นเขียนเทียบยาชุดหนึ่งให้เหลียงเดินทางไปจัดซื้อ
เจ้าของร้านยาบอกว่าราคายาทั้งหมด 200เหรียญ
เหลียงจะทำอย่างไร
-
"ข้าน้อยเดินทางไกลแถมมารดาชรา ขอเถ้าแก่โปรดเมตตา"
หว่านเสน่ห์ต่อราคา

Rolled 1d10+2 : 5 + 2, total 7
-
เจ้าของร้านลดให้ 20เหรียญ
เหลียงซื้อตัวยากลับมามอบให้ยายเฒ่า
ยายเฒ่าก็สั่งให้คนรับใช้ของโรงเตี๊ยมนำอุปกรณ์ต้มยาเข้ามาในห้อง
จากนั้นก็ทำการปรุงยาด้วยตนเองจนเสร็จสิ้น
ยายเฒ่าเมื่อดื่มยาเข้าไป ก็มีสีหน้าดีขึ้น
กล่าวว่า "มารดาดีขึ้นแล้ว บุตรกตัญญูเจ้ารีบเข้ามาใกล้ๆ"
เหลียงจะทำอย่างไร
-
เข้าไปตามที่สั่ง
-
ยายเฒ่ายื่นมือผอมแห้งออกมาแตะที่จุดเส้นสำคัญที่หน้าอกของเหลียง
เขารู้สึกว่ามีพลังเย็นเยียบหลั่งไหลเข้ามา จากนั้นแผ่ซ่านไปทั่วร่าง
ปากและลิ้นที่บวมพองค่อยๆยุบลง
ยายเฒ่าบอกว่า พิษของยามังกรแดงนั้นชั่วร้ายยิ่ง เป็นตำรับลี้ลับของนิกายมังกรเทวะ
พิษนี้ตกค้างในร่างกาย ไม่อาจรักษาหายในชั่วข้ามคืน ระหว่างนี้ต้องรับพลังเย็นของเราทุกวัน
หาไม่พิษจะกำเริบขึ้น ระหว่างนี้เราจะพักผ่อนฟื้นฟูพลังฝีมือในโรงเตี๊ยม
เจ้าคอยเฝ้าระมัดระวังให้ดี คนของตระกูลถังอาจสืบเสาะมาได้ทุกเมื่อ
เหลียงจะทำอย่างไรต่อไป
-
เขารับคำก่อนลงไปให้เงินเสมียนบอกไปว่าหากมีใครมาถามหาเขาและมารดาบอกว่าไม่ได้พักที่แห่งนี้ พวกนั้นเป็นลูกอตัญญูหมายจะมาปลอกลอกมารดาแต่มิเคยเหลียวแล (ให้ไป 10 อีแปะ)
-
เหลียงมอบเงินให้คนรับใช้สิบอีแปะ คนรับใช้ก็ให้คำมั่นว่าจะไม่แพร่งพรายเรื่องของเขา
ค่ำแล้ว เหลียงจะทำอย่างไรต่อไป
-
ไปตลาดซื้อเสบียงไว้ปรุงอาหารให้ตนและแม่เฒ่าป้องกันการวางยา
-
เหลียงชิโจว มาที่ตลาด เขาจะซื้ออะไรบ้าง
อาหารแห้ง
5 เหรียญ
เช่นขนมเปี๊ยะ เนื้อตากแห้ง กินแล้วอิ่ม เก็บได้นาน
ข้าวสาร
1 เหรียญ
ต้องหุงก่อน จึงจะกินแล้วอิ่ม เก็บได้นาน
หม้อ
30 เหรียญ
ใช้หุงข้าว ต้มยา หรือทำอาหาร
ชุดไฟ
20 เหรียญ
ใช้จุดไฟได้
เหลียงพบคนท่าทางน่าสงสัยกลุ่มหนึ่งกำลังสอบถามชาวบ้านอยู่ในตลาด เขาจะทำอย่างไร
-
หลบฉากออกมาแล้วเดินแฝงตัวฝูงชนกลับโรงเตี๊ยมรายงานแม่เฒ่า
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2298.jpg)
"อาจจะเป็นคนของตระกูลถังหรือไม่ก็ได้ แต่เจ้าไม่แหวกหญ้าให้งูตื่นยังนับว่าไม่เลวอยู่"
ยายเฒ่าชื่นชมเหลียง จากนั้นกล่าวว่า "เรื่องอาหารไม่ต้องเป็นห่วงไป ข้ามีเข็มเงิน สามารถใช้ทดสอบพิษได้"
"วันพรุ่งนี้ การขับพิษร้ายของข้าจะถึงจุดวิกฤติ ไม่อาจรับการรบกวนใดๆ หาไม่แล้วอาจถึงขั้นธาตุไฟแตกซ่าน"
"เจ้าจะต้องคอยเฝ้าไม่ให้ผู้ใดเข้ามารบกวน แม้แต่เจ้าก็ห้ามเข้ามา"
ดึกแล้ว เหลียงจะทำอย่างไร
-
รับคำแม่เฒ่าตรวจหน้าต่าง-ประตู ทางเข้า-ออก ปิดและลงกลอนให้เรียบร้อย
-
ดึกแล้ว เหลียงปิดประตูลงกลอน อยู่ในห้องกับแม่เฒ่าสองต่อสอง
แม่เฒ่านอนอยู่บนเตียง ส่งเสียงกรนเบาๆ
เขาจะทำอย่างไร
-
หลับพักเอาแรง
-
เหลียงนอนบนพื้น +1HP +1SP
เช้าแล้ว คุณยายปลุกเหลียง จากนั้นใช้กำลังภายในยับยั้งพิษมังกรแดงให้เขา
บอกให้เขาออกไปนอกห้อง คอยเฝ้าอย่าให้ใครเข้ามาได้ เย็นนี้ยายจะถอนพิษตนเองสำเร็จ
เหลียงยืนอยู่หน้าห้องในโรงเตี๊ยม เขาจะทำอย่างไร
-
ทำตามที่แม่เฒ่าสั่งอย่างเคร่งครัดเฝ้าหน้าห้องจนถึงเย็น
-
เพียงถึงยามสาย หญิงสาวคนนึงก็มาถึงหน้าห้องที่เหลียงเฝ้าอยู่
นางเป็นหญิงสาวในชุดยาวสีเขียวไม่เห็นว่ามีอาวุธใดพกติดตัว
ในมือนางประครองน้ำโสมถ้วยหนึ่งเพิ่งผ่านการเคี่ยว ยังมีควันลอยออกมา
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
"ข้าพเจ้าเป็นบุตรสาวเจ้าของโรงเตี๊ยม ได้ยินมาว่ามารดาพี่ท่านป่วยไข้ จึงต้มน้ำโสมมาให้บำรุงกำลัง"
เหลียงจะทำอย่างไร
-
รับน้ำโสมมา แล้วบอกไปว่าแม่ของตนเพื่อกินข้าวเสร็จไม่อยากให้ใครรบกวนจึงออกมาเฝ้าอยู่ข้างนอก หากแม่ของตนตื่นแล้วจะอุ่นให้ดื่ม ขอบคุณน้องสาวมากที่มีน้ำใจ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
ข้าพเจ้าเรียกว่าแชแช(เขียวขจี) ไม่ทราบว่าพวกท่านแม่ลูกมีนามสูงส่งว่าอย่างไร
เป็นยอดคนจากสารทิศไหน
หญิงสาวสอบถามพลางนั่งลงข้างๆเหลียง ใกล้จนเหลียงสูดได้กลิ่นหอมละมุนจากเรือนร่างของนาง
เหลียงจะทำอย่างไร
-
บอกไปว่าเราสองแม่ลูกเป็นแค่คนต่ำต้อยนางไม่สมควรรู้หรอก จากนั้นลุกขึ้น เขาขอให้เธอกลับไปกลับทำงานเถอะเดี๋ยวมีใครมาเป็นลูกเจ้าสาวโรงเตี๊ยมมาอยู่กลับชายหนุ่มสองต่อสองมันจะดูไม่งาม
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
"แต่ข้าเหงายิ่งนัก ในโรงเตี๊ยมหามีเพื่อนวัยเดียวกันให้พูดคุยไม่"
แชแชเบียดตัวเข้ามาประชิดเหลียง เรือนร่างเรียบลื่นของนางเสียดสีกับเขา
"ห้องของข้าพเจ้าอยู่ทางด้านนั้น พวกเราไปคุยกันดีหรือไม่"
เหลียงจะทำอย่างไร
-
บอกไปว่าเขาจะทำงานไว้เป็นค่าใช้จ่ายสำหรับตนเองและมารดา แต่ไม่ทำงานในห้องเพราะจะรบกวนการพักผ่อนของมารดา
เมื่อถึงเย็นงานของเขาคงเสร็จเมื่อยามนั้นหากอยากคลายเหงาเท่าไรก็ได้ตามใจ
ใช้หว่านเสน่ห์ช่วยกล้อมด้วย(ถ้าได้)
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
"ตัวโง่งม สุราคารวะมิยอมดื่ม คิดดื่มสุราจับกรอกหรือ" รอยยิ้มสลายไปจากใบหน้าหญิงสาว
จากนั้นมือทั้งสองข้างของนางพลันเคลื่อนไหว ใช้ออกด้วยวิชาคว้าจับใหญ่
คิดจับข้อมือของเหลียงเอาไว้
เหลียงชิโจวจะทำอย่างไร้
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"สุราไหน ๆ พลันดื่มเข้าไปจากคนดีมีสติก็ขาดสติได้ทุกเมื่อ ข้าน้อยมิโปรดปรานสุรา ขอน้องสาวอย่าถือสาข้าน้อยเลย"
หลบและเอามือไปข้างหลัง
o
\\/
/\
ประมาณนี้
-
เหลียงถอยออกมาเอามือไพล่ไปข้างหลัง หญิงสาวก็ก้าวตามมาจากนั้นคว้าจับมือทั้งสองของเหลียงเอาไว้
แขนของเหลียงอยู่ทางด้านหลังแขนหญิงสาวก็สั้นกว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ทำให้คล้ายกับว่านางกำลังสวมกอดเหลียงอยู่
ทรวงอกตูมตั้งของนางเบียดเสียดกับหน้าอกของเหลียง
ทันใดนั้นหญิงสาวพลันดีดเท้าลอยตัวขึ้น คิดตีลังกาข้ามศีรษะของเหลียงไปทั้งๆที่จับแขนของเขาอยู่ เพื่อบิดแขนของเขา
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"มิรู้ว่าลูกสาวเจ้าของโรงเตี๊ยมมีวรยุทธ์ด้วย"
เขาดันร่างกายกระแทกเธอเข้ากับผนัง
-
หญิงสาวคนนั้นลอยตัวขึ้น ไม่มีพื้นให้หยิบยืมพลัง
เมื่อเหลียงดันเธอไปกระแทกผนัง จึงไม่อาจต้านทานรับได้
หญิงสาวถูกกระแทกหลังบาดเจ็บ มือทั้งสองก็คลายออก
จากนั้นก็หล่นลงบนพื้น หญิงสาวกำลังพยายามลุกขึ้น
เหลียงจะทำอย่างไร
-
มีความเป็นลูกผู้ชายพอ เขาไม่ทำร้ายผู้หญิงแต่.....
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ไว้น้องสาวตื่นขึ้นมาแล้วค่อยคุยกัน"
ใช้มือสับเข้ากลางกระหม่อมให้หมดสติ
-
เหลียงไม่รู้จักวิชาฝีมือแบบนั้น
ถ้าจะลองทำดูก็ ทอย+พลังกาย +1 หญิงสาวกำลังลุกขึ้น -3 เพื่อฟาดให้สลบ
-

Rolled 1d10-2 : 3 - 2, total 1
-
เหลียงพยายามเอามือสับกระหม่อมหญิงสาวให้สลบ
แต่หญิงสาวกลับระมัดระวังตัวอยู่ก่อน
เธอสะบัดศีรษะหลบเลี่ยงฝ่ามือของเหลียง
ทันใดนั้นปิ่นปักผมของเธอก็หลุดออกจากเรือนผม แล้วพุ่งเฉียงๆเข้ามาที่กลางหว่างคิ้วของเหลียง
อย่างรวดเร็วราวลูกธนูหลุดจากแหล่ง
เขาจะทำอย่างไร
-
หลบ ด้วยการย่อขาและก้มหัวลงให้ ปิ่นพาเป้าหรือแค่เฉียด ๆ
o
/|
/_
ภาพปลากรอบ
-
ใครๆก็ต้องหลบแบบนั้นแต่เขาจะเร็วพอหรือไม่ต้อง ทอย+ความเร็วดู
-

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
เหลียงก้มหลบปิ่นปักผมได้อย่างทันท่วงที ปิ่นปักผมลอยผ่านศีรษะของเขาไปปักที่ผนังด้านหลังแทน
+1EXP
หญิงสาวชุดเขียวลุกขึ้นยืนมั่น ในมือทั้งสองข้างเพิ่มเข็มยาวข้างละเล่ม
ปลายเข็มเป็นประกายสีครามวาววับแสดงว่าฉาบพิษร้ายเอาไว้
เธอร่ายรำเข็มยาวเข้าจู่โจมเหลียง
เขาจะทำอย่างไร
-
(ตอนนี้ช่วงไหนแล้วอ่ะ)
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"แค่ช้าน้อยไม่ตามใจน้องสาว เจ้าถึงกับจะฆ่าจะแกงกันเลยรึไร"
"น้องสาวเป็นใครโปรดบอกความจริงมาเสียเถอะ ข้าน้อยจะไมม่ถือสาเรื่องก่อนหน้า"
ถามเธอว่าเธอเป็นใคร ต้องการอะไร แค่เขาไปไปที่ห้องเธอ เธอถึงขนาดจะฆ่าเขาเลยเหรอ อยากมีสามีมากหรือยังไง(ตานี้เข้าใจเป็นแบบนั้น) แต่ขาสองข้างกับปากแตรียมเผ่นกับตะโกนแล้ว
-
บ่ายแล้ว
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
คิดพูดคุยตอนนี้ก็สายเกินการแล้ว ข้าไม่สนใจแล้วว่าเจ้าใช้ฝีมือใดช่วยเหลือยายเฒ่าโสโครกนั่น
ตายซะเถอะ
หญิงสาวชุดเขียวหมุนตัวเข้าประชิดเหลียง จากนั้นแทงเข็มเฉียงๆเข้าใส่ดวงตาของเขา
อย่างโหดเหี้ยมอมหิต
-
เบี่ยงตัวหลบ ถ้าไม่ทันก็ยกมือมากันดวงตา
-
เหลียงหลบไม่ทันจึงยกมือขึ้นมาบัง เขาถูกเข็มทิ่มแทงเข้าที่มือ
จากนั้นความเจ็บปวดที่มือค่อยๆหายไป รวมถึงความรู้สึกต่างๆด้วย
อาการชาค่อยๆลามขึ้นไปเรื่อยๆ ตอนนี้มือซ้ายของเหลียงขยับไม่ได้แล้ว
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
หญิงสาวเห็นเหลียง ไม่มีฝีมือตอบโต้ก็กล่าวว่า "ทิ้งอาวุธซะแล้วจะไว้ชีวิตเจ้า"
"ยายแก่นั่นอยู่ในห้องใช่หรือไม่ แล้วในห้องมีกับดักอะไรอยู่บ้าง บอกมาให้หมด"
-
เล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ตอนอยู่กองคาราวาน (ตอนไปเจอคนใช้ แล้วถูกกินยาพิษจนถึงตอนหนีมา)
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"น้องสาวเป็นคนดีหากจะตั้งใจถามฆ่าข้อน้อยจริง ๆ คนไม่วางแผนเข้ามาคุยตั้งแต่แรก"
"แต่ยายเฒ่านั้นช่วยไม่ให้พิษข้าน้อยกำเริบ ถือผู้มีพระคุณ โปรดบอกข้าเทอญว่ามีเรื่องแค้นเคืองใดถึงขนาดจะฆ่าจะแกงกันเลย"
เขาเจรจา
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
ที่แท้ก็เป็นฝีมือผู้อื่น เจ้าก็แค่โจรน้อยธรรมดา ตอนแรกข้าคิดว่ามียอดฝีมือจากสารทิศใดมาช่วยยายแก่เสียอีก
ในห้องก็คงไม่ได้เตรียมกับดักอะไรไว้สินะ เห็นแก่ที่เจ้าไม่โป้ปดพกลมจะยอมให้ตายอย่างมีอวัยวะครบสมบูรณ์
หญิงสาวร่ายรำเข็มพิษบุกจู่โจมเข้ามาอีก คราวนี้เข็มของนางแฝงกำลังภายใน
ทั้งจ่อจี้ใส่จุดสำคัญ หากโดนเข้าต้องได้รับบาดเจ็บแน่
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"น้องสาวเป็นจอมยุทธ์ แต่หามีเกียรติ์ไม่ สามารถฆ่าได้แม้แต่คนไม่มีทางสู้"
"ครั้นอาจารย์ที่สั่งสอนหรือสำนักคงมิต่างกัน เป็นฝ่ายอธรรมเข่นฆ่าคนบริสุทธิ์เป็นแน่แท้"
เขาหลบไปพลางด่าไป พลางเอาแขนขวาที่ยังใช้้งานได้มาปัดป้องหากหลบไม่พ้น
-
เหลียงไม่อาจหลบหลีกพ้นเขาใช้มือปัดป้อง ถูกเข็มแทงเข้าที่ข้อแขน
เข็มนั้นแม้มีขนาดเล็กแต่แฝงกำลังภายในเปี่ยมล้น เหลียงกลับถูกกระแทกกระเด็นไปชนผนัง บาดเจ็บ 1
หญิงสาวร่ายรำเข็มพิษบุกจู่โจมเข้ามาอีก เข็มของนางยังคงแฝงกำลังภายใน
มุ่งจ่อจี้ใส่จุดสำคัญ หากโดนเข้าต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส
เหลียงจะทำอย่างไร
-
(แม่เฒ่าพลังฟื้นคืนหรือยังน่ะ)
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ระหว่างที่น้องสาวมัวแต่จะฆ่าข้าน้อย แม่เฒ่าคงหนีไปไกลเสียแล้ว"
เขาก้มหลบแล้วเตะตัดขาถ่วงเวลาให้แม่เฒ่า
-
ถ้าจะต่อสู้ต้องทอยเต๋า+พลังกาย มาด้วย จะใช้ดาบหรือมือเปล่าต้องระบุมาด้วย
ถ้าจะเตะตัดเขาให้ล้ม โอกาสสำเร็จ -2
ถ้าจะหลบต้องทอย+ความเร็ว
-
เตะตัดเขาให้ล้ม โอกาสสำเร็จ -2

Rolled 1d10-2 : 4 - 2, total 2
-
เหลียงพยายามเตะตัดขาหญิงชุดเขียว แต่เธอว่องไวกว่าสามารถกระโดดหลบได้ทัน
ร่างของเธอพุ่งเฉียงๆเข้าหาเขา เข็มพิษในมือเล็งมาที่จุดชีวิตกลางศีรษะของเหลียง
ทันใดนั้นประตูห้องพลันเปิดออก เหรียญเงินสิบกว่าเหรียญพุ่งออกมาจากภายในห้อง
ลอยเข้าหาจุดสำคัญตำแหน่งต่างๆของหญิงชุดเขียว
หญิงชุดเขียวลอยตัวบนอากาศไม่มีที่ให้หยิบยืมพลัง ไม่อาจหลบหลีกได้ จึงถูกสกัดจุดกลางอากาศ
ร่างก็ล้มลงบนตัวเหลียง เหลียงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสก็สลบไป
เหลียงตื่นมาอีกทีตอนค่ำ พบว่าแขนซ้ายของเขาไม่อาจขยับได้
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2298.jpg)
ยายเฒ่าเห็นเขาตื่นก็กล่าวว่า "พิษเหล็กในผึ้งมรกตชั่วร้ายนัก แม้ขับพิษออกแล้วยังไม่อาจรักษาเส้นประสาทที่ถูกทำลายไปแล้ว"
"แขนซ้ายของเจ้าคงต้องเแป็นอัมพาตจนกว่าจะหาทางรักษาได้" (พละกำลัง-1 ไม่สามารถขยับแขนซ้าย)
ยายเฒ่าชี้ไปที่สตรีชุดเขียวที่ถูกมัดด้วยเชือกหนังวัว กล่าวว่า "หญิงคนนี้เป็นบุตรีของตระกูลถัง นามถังแชแช ฉายาผึ้งมรกต ข้ามอบนางให้เจ้าจัดการ"
"ตอนนี้ข้าหายจากพิษแล้ว พวกเราไม่มีบุญคุณความแค้นอีก ข้าสามารถจากไปได้ทุกเมื่อ"
"แต่เห็นแก่ชีวิตของเจ้า จะถ่ายทอดวิชาลมปราณภูตน้ำแข็งให้ "
"วิชานี้สามารถใช้สยบพิษมังกรแดงในร่างของเจ้าได้ แต่ต้องเดินลมปราณทุกวัน ข้ากับเจ้าไม่นับเป็นศิษย์อาจารย์ เจ้าจะเรียนหรือไม่"
วิชาลมปราณภูติน้ำแข็ง (10EXP) +1SPmax จ่าย2SPเพื่อใช้ฝ่ามือดูดซับความร้อนจากสิ่งต่างๆ
สามารถแช่แข็งน้ำได้หนึ่งถังอาบ คนที่ถูกดูดความร้อนจะรู้สึกหนาวสั่นชั่วขณะ
เหลียงจะทำอย่างไร
-
เขาตกลงเรียน วิชาลมปราณภูติน้ำแข็ง
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ถึงแม่เฒ่าและข้าน้อยต่างไม่รู้จักกัน ต่างไม่มีบุญคุณต่อกันได้ก็ถือว่าแม่เฒ่าได้ช่วยเหลือข้าน้อย ก่อนจากกันนี่ข้าน้อยอยากจะทราบชื่อของแม่เฒ่าจะได้ไหม"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2298.jpg)
หญิงชราแนะนำเคล็ดวิชาลมปราณภูติน้ำแข็งให้เหลียงชิโจวท่องจำจนขึ้นใจ
จากนั้นกล่าวว่า "นับแต่นี้ถือว่าบุญคุณความแค้นของเราหมดสิ้นกัน ข้าไม่รู้จักเจ้า เจ้าก็ไม่รู้จักข้า นับเป็นเรื่องที่ดีพร้อมทั้งสองฝ่าย"
จากนั้นลอยตัวออกทางหน้าต่าง ใช้วิชาตัวเบาเดินทางจากไป
+1EXP
เหลียงชิโจวหันมามองดูถังแชแชที่ถูกใช้ผ้าอุดปากและมัดมือเท้า นั่งอยู่ข้างเตียงในห้อง
เขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"ข้าน้อยไม่รู้หรอกนะว่าตระกูลน้องสาวมีความแค่นอะไรกับแม่เฒ่า ช่วยเล่าได้ไหม"
เขาค้นตัวล้วงหาอาวุธก่อนที่จะเอาผ้าอุดปากออกแต่ยังไม่แก้มัดทั้งมือและเท้า หากแหกปากก็อุดไว้ดังเดิม
-
ครั้งแรกถังแชแชยังร้องโวยวาย แต่พอเหลียงอุดปากซ้ำแล้วถามใหม่
เธอก็ยอมตอบว่า
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
"ตระกูลถังเรากับตระกูลมู่หยงมีความแค้นกันมาหลายชั่วอายุคน"
"ตระกูลถังเราเชี่ยวชาญอาวุธลับและยาพิษ ตระกูลมู่หยงกลับเชี่ยวชาญด้านการปรุงยาขจัดพิษ"
"กิจการค้าขายยาของพวกนั้นกลับรุ่งเรืองกว่ากิจการของพวกเรา เราไม่สังหารตระกูลมู่หยงจะให้สังหารผู้ใด"
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"สิงห์สาราสัตว์ที่เป็นอันตรายต่อผู้คนก็มีมาถม หรือแม้กระทั่งโรคราที่มากับการเพาะปลูกจนทำให้เก็บเกี่ยวไม่ได้ก็มากมาย ฉไนตระกูลถังไม่ใส่ใจกับการสังหารสิ่งเหล่านั้น กิจการของตระกูลถังก็จะเจริญมีแต่คนเล่าลือว่าช่วยเหลือผู้คน มิได้มีคนสาปแช่งว่าคร่าชีวิตคน"
"ตอนนี้น้องสาวพอมีพอกินมีเงินใช้ไม่ขาดสายแล้วทำไมต้องเป็นเดือดเป็นร้อนที่จะสังหารแม่เฒ่าด้วย?"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
ความแค้นของสองตระกูลต่อเนื่องยาวนาน ตัวแป๊ะ เจ่กเจ๊ก อาอี๊ข้าล้วนตายด้วยฝีมือมู่หยงชิวชิว
พวกเราย่อมต้องล้างแค้น
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"แม่หญิงโง่!!! น้องสาวไม่เหนื่อยกับการเดินทางไปตามเข่นฆ่ามู่หยงชิวชิวบ้าง หรือ แล้วหากปะทะฝีมือตรง ๆ เจ้าสามารถปลิดชีพนางได้แน่หรือ"
"หากน้องสาวทำไม่สำเร็จ มิตายตกตาม ตัวแป๊ะ เจ่กเจ๊ก อาอี๊ ของน้องสาวหรอกหรือ หากน้องสาวทำสำเร็จ ตระกูลมู่ก็คงมิวายตามล้างแค้น"
"แถม ตัวแป๊ะ เจ่กเจ๊ก อาอี๊ ของเจ้าก็มิอาจฟื้นกลับมา แล้วทำเช่นนั้นน้องสาวจะได้อะไรขึ้นมา ทั้ง ๆ ที่ตระกูลถังอิจฉาริษยาตระกูลมู่ร่ำรวยกว่าเพราะประกอบ สุจริตชีพ ช่วยเหลือผู้อื่น จนคิดสังหารเสียก่อน"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
"เจ้ารีบฆ่าข้าเถอะ อย่ามาทำเป็นสั่งสอนเลย ตระกูลมู่หยงคิดค่ารักษาขูดรีด"
"คนเหล่านั้นแม้รักษาชีวิตเอาไว้ แต่ต้องทำงานชดใช้ค่ารักษาจนแทบรากเลือด"
"ยังชั่วร้ายกว่าพวกเราที่ปลิดชีวิตคนในดาบเดียวอีก"
-
(http://i306.photobucket.com/albums/nn267/toyavc/100x100/10ef5702-3641-4406-83c6-b56540ac3323.jpg?t=1371198505)
"การมอบชีวิตกับการพรากชีวิตมันต่างกันตั้งแต่เริ่มแล้ว น้องสาวอย่าผายลมเลย"
"ข้าน้อยกับน้องสาวมิได้มีความแค้นอันใดต่อกันไฉน ช้าน้อยต้องฆ่าน้อยสาวด้วย"
"ถึงน้องสาวจะเล่นงานข้าน้อยด้วยพิษประหลาดจนแขนซ้ายเป็นอัมพาตก็ตามที ข้าน้อยก็มิถือสาหรอก"
เขาพูดพลางเอาเงินยัดใส่มือนาง 122 อีกแปะ
"น้องสาวโตแล้วคิดวิเคราะห์เองได้ อย่าเอาเหตุผลของตระกูลมาทำให้น่องสาวไร้ความสุขเลย"
"ข้าน้อยเป็นเพียงนักเขียนธรรมดาคนนึงที่อยากเตือนน้องสาวด้วยความหวังดี"
เขาพูดจบตึงแก้มัดให้เธอ
"ข้าน้อยแบ่งเงินให้กึ่งหนึ่ง ขอน้องสาวจงใช้มันอย่างประหยัด สำหรับเดินทาง"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2305.jpg)
"ผู้ใดผายลม เจ้าจึงเป็นลูกเต่าผายลม ผู้อื่นมิต้องการเงินโสโครกของเจ้า"
พอเหลียงแก้มัด ถังแชแชก็ขว้างเงินใส่เขา ก่อนจะสะบัดหน้าจากไปอย่างขุ่นเคือง
เหลียงยืนอยู่คนเดียวในโรงเตี๊ยม เขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
เดินลมปราณระงับพิษ
จากนั้นใช้ทักษะนักเขียน
เขียนบทความ
การเดินทางของเหลียง ตอน หัถะเทวะ (เรื่องราวตั้งแต่ตอนหนีจากกองคารวานจนแม่เฒ่าจากไป)

Rolled 1d10+1 : 4 + 1, total 5
จากนั้นสั่งขนมเปี๊ยะมากินแล้วนอน
-
เหลียงเขียนชื่อตอนผิดๆถูกๆเลยกลายเป็นบทความธรรมดาๆ
จากนั้นก็เดินลมปราณภูติน้ำแข็งก่อนจะเข้านอน +1HP +3SP
เช้าแล้ว เหลียงตื่นมาในโรงเตี๊ยม
เขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
เดินในตลาดหาโรงพิมพ์และซื้อเสียงไว้เดินทางไปกว่างหลิน
-
ที่นี่เป็นเพียงเมืองน้อย หามีโรงพิมพ์ไม่
เหลียงชิโจว มาที่ตลาด เขาจะซื้ออะไรบ้าง
อาหารแห้ง
5 เหรียญ
เช่นขนมเปี๊ยะ เนื้อตากแห้ง กินแล้วอิ่ม เก็บได้นาน
ข้าวสาร
1 เหรียญ
ต้องหุงก่อน จึงจะกินแล้วอิ่ม เก็บได้นาน
หม้อ
30 เหรียญ
ใช้หุงข้าว ต้มยา หรือทำอาหาร
ชุดไฟ
20 เหรียญ
ใช้จุดไฟได้
-
ข้าวสาร * 30
หม้อ
ชุดไฟ
ต่อราคาด้วย
-
วิธีต่อราคา ทอย+เสน่ห์ -1ต่อ10%ที่ต้องการต่อรอง
-
ใช้ หว่านเสน่ห์ (10EXP ต้องมี เสน่ห์ +1) : จ่าย 1 SP เพื่อรับ +1โบนัส เมื่อทำการเจรจาต่อรอง|
+ 2 /ขอลด 20 % (-2)

Rolled 1d10 : 8, total 8
-
ทั้งหมด 80เหรียญ ลด20%เหลือ 64 เหรียญ
ได้ของทั้งหมดมาแล้ว เหลียงจะทำอย่างไรต่อไป
-
สอบถามพ่อค้าแม่ค้าว่ามีกองคารวานที่จะเดินทางไปกว่างหลิงไหม
ถามว่าเห็นผู้หญิงชุดหญิงเดินมาแถวนี้ไหม(บอกลักษณะ แซแซ)
-
ชาวเมืองบอกว่าเมืองนี้เป็นเมืองน้อย มีแต่กองคาราวานที่ผ่านทางเท่านั้นที่จะมาหยุดพัก
วันก่อนก็เพิ่งมีกองคาราวานผ่านไป (กองที่เหลียงพาไปตาย) ต้องรอดูว่าจะมีกองคาราวานผ่านมาอีกไหม
มีคนเห็นหญิงสาวชุดเขียวใช้วิชาตัวเบาวิ่งขึ้นเหนือไป
-
เหลียงพิ'ณา แล้วเห็นว่าหากเขาไปยังกว่างหลินด้วยเวลานี้เขาไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเจอราชบุตรมาแค่ไหน เขาจึงคิดว่าลองเขียนเรื่องระหว่างตระกูลใช้พิษ กับตระกูลต้านพิษก็ไม่เลวนัก
เดินหาซื้อม้าและชุดหนังแกะกันหนาว
-
เมืองน้อยไม่มีร้านขายม้า แดนใต้อากาศก็ไม่หนาว เลยไม่มีชุดกันหนาวขาย
-
เขาตัดสินใจเดินทางไปกว่างหลินต่อ
-
เหลียงไปถามทางจากชาวบ้าน
พวกเขาบอกว่า ออกจากเมืองแล้วขึ้นเหนือไปสิบลี้จะถึงท่าข้ามเหวยชิง
จากนั้นให้มุ่งตะวันตกเฉียงเหนือตัดผ่านภูเขาสามสิบลี้ จะถึงเมืองโซวจิว
จากนั้นให้ไปถามทางต่อที่เมืองโซวจิวแล้วกัน
-
เขาบันทึกลงสมุด
จากนั้นรีบเดินทางก่อนค่ำ
-
เหลียงออกเดินทางจากเมืองน้อยตอนใกล้สาย
ระหว่างทางไม่พบอุปสรรคใด
ตอนบ่ายกว่าๆเขาก็มองเห็นท่าข้ามเหวยชิงแต่ไกล
ท่าข้ามเหวยชิงเป็นท่าเรือที่มีเรือโดยสารข้ามฝากจอดอยู่
น่าแปลกที่คนที่เฝ้าอยู่รอบๆแต่งกายเหมือนชาวบ้านธรรมดา ถือจอบเสียมเป็นอาวุธ
เหลียงชิโจวจะทำอย่างไร
-
สังเกตว่ามีกี่คน มีคนที่ดูเหมือนหัวหน้ากลุ่มไหม แล้วมีคนอื่น ๆ ที่ดูไม่เหมือนสมาชิกกลุ่มไหม
-
มีคนที่ท่าทางเป็นหัวหน้าอยู่ในอาคาร มีชาวเมืองนั่งรอเรือข้ามฟากอยู่ในอาคาร
-
เหลียงชิโจวพบว่าคนเหล่านั้นเป็นโจร เขาตัดสินใจเดินทางกลับบ้าน
เอาประสบการณ์ที่ได้รับมาแต่งเป็นนิยายเล่มหนึ่งตีพิมพ์ขาย
ปรากฏว่าได้รับความนิยมมิใช่น้อย
ชื่อเสียงของเขาเพียงพอที่จะทำให้สามารถยึดอาชีพนักเขียนได้ตลอดชีวิต
GOOD END
รับ 25 Bonus EXP