-
(http://i240.photobucket.com/albums/ff261/KingTUMMAN/AVATARRRR.jpg) | อู๋หมิง | เพศชาย | อายุ 20 ปี | HP 3/3 | SP 3/3 | พลังกาย +1 | การรับรู้ +1 | ความเร็ว +0 | ปัญญา +0 | เสน่ห์ +0 | EXP 15/55 |
|
ความมุ่งมั่น 47 | เป้าหมาย : กลับบ้านไปหามารดา |
Inventory | มีดสั้น AT=1 ใช้ตัดสิ่งต่างๆได้ | ธนู AT=1 Range | ลูกธนูx4ชุด | เกราะหนัง DF=1 ทนทาน 1/3 | ม้าชรา HP 2/2 วิ่งได้วันละห้าสิบลี้ | เนื้อตากแห้งx2 | เงินเหรียญx7 | กลักจดหมายที่เปิดแล้ว | สมุดบันทึกหานจื่อจวน เขียนถึงเส้นทางลับต่างๆในเมืองหลินหลาง | |
| Profile | ครอบครัวชาวนายากไร้ธรรมดา (+0EXP) ยากจน มีบ้านเล็กๆและที่นาห้ามู่วในชนบทห่างไกล | มีหนี้สิน 500เหรียญ | Skill | พลังกาย +1 (10EXP) | การรับรู้ +1 (10EXP) | ธรรมเนียมของชนเผ่าฯ (10EXP) : เมื่อเจรจากับชนเผ่านอกกำแพงจะได้รับโบนัส +1 | ล่าสัตว์ (10EXP ต้องการ การรับรู้+1) : ใช้ 1SP เพื่อหาร่องรอยสัตว์ป่าได้ (ถ้าเจอตัวเก่งๆอาจต้องสู้ถึงจะได้กิน) | | Flaw | ลุ่มหลงในตัวโฉมสะคราญ :-2 เมื่อต้องการปฏิเสธคำสั่งของโฉมสะคราญ | |
|
ประวัติ
อู๋หมิงถูกส่งออกไปอยู่กับสหายของบิดาที่นอกกำแพงใหญ่ตั้งแต่เด็กเพราะที่บ้านยากจน เป็นชนเผ่าที่อาศัยบนทุ่งหญ้านอกกำแพง
ชำนาญการขี่ม้าและล่าสัตว์ ฝีมือยิงธนูในระยะ200ก้าวไม่เคยพลาดเป้า
ต่อมาได้ข่าวว่ามารดาล้มป่วย อาการหนักอยากจะพบหน้าบุตรชายอีกซักครั้ง อู๋หมิงเลยตัดสินใจกลับภาคกลางเพื่อไปพบมารดา
-
ฤดูใบไม้ผลิมาถึง แสงอาทิตย์เริ่มอบอุ่น หิมะบนทุ่งหญ้าละลายไปกว่าครึ่ง
ช่วงเวลานี้กลุ่มพ่อค้าจากทางใต้จะเดินทางออกมาค้าขายที่นอกกำแพงใหญ่
พวกเขาเดินทางมาถึงหมู่บ้านชาวซงหนงที่อู๋หมิงอาศัยอยู่พร้อมกับข่าวร้าย
"มารดาของเจ้าล้มป่วยแล้ว" อาสามที่เคยพาอู๋หมิงมาส่งให้กับชนเผ่าบอกเขา
"นางอยากพบหน้าเจ้าอีกสักครั้ง เดินทางกลับภาคกลางพร้อมกับอาสามเถอะ"
อู๋หมิงใช้ชีวิตเป้นนายพรานอยู่ที่ชนเผ่าซงหนงนานปี มีกระโจมเล็กๆเป็นของตนเอง สัตว์เลี้ยงอีกจำนวนหนึ่ง
หัวหน้าเผ่าซงหนงก็เอ็นดูเขาไม่น้อย เขาควรจะไปร่ำลาหัวหน้าเผ่าก่อนออกเดินทาง
ไปร่ำลาหัวหน้าเผ่า
อื่นๆ
-
"ท่านว่าอย่างไร" อู๋หมิงตกใจยิ่ง หลังสอบถามเรื่องราวจากอาสาม ก็รีบไปเก็บข้าวของ จากนั้นรุดไปที่กระโจมหัวหน้าเผ่า
ไปร่ำลาหัวหน้าเผ่า
-
หัวหน้าเผ่ารู้สึกเสียดายอย่างยิ่ง ที่ต้องสูญเสียอู๋หมิงไป
"น่าเศร้าใจนัก ฟู่หลี่ ขอให้สุนัขป่าวิเศษดลบันดาลให้มารดาท่านหายป่วยโดยเร็ว"
"ว่าแต่สมบัติของท่านที่อยู่นี่ จะทำอย่างไร"
ฝากไว้ก่อน
ขอแลกเป็นเงิน
ขอแลกเป็นธนู
ขอแลกเป็นม้า
อื่นๆ
-
"มารดาข้าป่วยหนัก ข้าอยากเร่งรุดไปโดยไว"
ขอแลกเป็นม้า
-
วัวแพะยี่สิบตัวแลกกับม้าตัวหนึ่งหาเพียงพอไม่ หัวหน้าเผ่ามีสีหน้าลำบากใจ
"เจ้าพอจะมีสิ่งใดมาแลกเปลี่ยนเพิ่มเติมอีกบ้างหรือไม่"
-
"ข้าไม่มีทรัพย์สินใดอีกแล้ว ท่านหัวหน้าเผ่า . . . . มารดาข้าล้มป่วย โปรดเห็นแก่ข้าพเจ้าซักครั้ง"
-
ถ้าจะต่อรองให้ทอย+เสน่ห์ รับโบนัส+1เพราะอีกฝ่ายเป็นคนนอกด่าน
-
T--T "ข้าไม่ได้พบท่านแม่เลยตั้งแต่ออกมานอกกำแพง หากชักช้าอาจมิได้กล่าววาจากับท่านอีก"

Rolled 1d10+1 : 4 + 1, total 5
-
ไม่สำเร็จ
หัวหน้าเผ่าบอกว่าตอนนี้ม้าศึกมีราคาแพง หากส่งไปขายทางใต้อาจได้หลายตำลึง
ท่านลองถามอาสามดูว่ามีเงินทองให้ท่านหยิบยืมหรือไม่
-
"ท่าอาสาม . . ."
ไปหาอาสามขอหยิบยืมเงินมาเพื่อใช้แลกม้า
-
อาสามบอกเขาว่าคณะเดินทางของเหล่าพ่อค้านั้นใช้วัวเทียมเกวียนก็จริง
แต่ก็ซื้อม้าหลายตัวกลับไปขายทางใต้ ถ้าอู๋หมิงจะเดินทางไปพร้อมกับคณะก็ไม่จำเป็นต้องซื้อม้า
แต่ถ้าอยากล่วงหน้าไปก่อนจะขายม้าให้ โดยเอาสัตว์เลี้ยงเป็นมัดจำ และเขียนสัญญากู้ยืมเอาไว้
ค่าม้าที่เหลือเป็นเงินห้าตำลึง(500เหรียญอีแปะ) ถ้าตกลงก็เซ็นสัญญาได้
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ข้าไม่อยากเสียเวลาแม้แต่เพียงชั่วยามเดียว"
- ตกลงเซ็นสัญญา
-
อู๋หมิงมีหนี้สิน 500เหรียญ
อู๋หมิงได้รับม้ามาสามารถวิ่งได้วันละ 50ลี้ ระยะทางจากเผ่าซงหนูถึงบ้านคือ 300ลี้
ถ้าไม่มีอะไร สัปดาห์เดียวก็บรรลุถึง
อู๋หมิงกลับมาเก็บของที่บ้าน มีอะไรบ้างนะ เลือกได้สองข้อ จะเลือกซ้ำๆก็ได้
- มีดสั้น AT=1 ใช้ตัดโน่นนี่ก็ได้
- ธนูล่าสัตว์ AT=1 ยิงจากระยะไกลได้ แต่ต้องมีลูกธนู
- ลูกธนู x3 กลัก ลูกธนูจะลดก็ต่อเมื่อเลือกยิงธนูรัวๆแล้วทอยได้ ok
- ยาสมานแผล x3 ฟื้นฟู 1HP
- อาหารแห้ง x3 ฟื้นฟู 1SP
- เงิน 20 เหรียญ
-
- ธนูล่าสัตว์ AT=1 ยิงจากระยะไกลได้ แต่ต้องมีลูกธนู
- ลูกธนู x3 กลัก ลูกธนูจะลดก็ต่อเมื่อเลือกยิงธนูรัวๆแล้วทอยได้ ok
-
พออู๋หมิงเก็บข้าวของเรียบร้อย เขาก็เดินออกมาจากกระโจม
และพบว่ามีหญิงสาวนางนึงยืนรีรออยู่ที่ริมรั้ว นางกลับเป็น ซารีอา ลูกสาวหัวหน้าเผ่าซงหนง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
...
อู๋หมิงคิดทบทวนความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่
- พี่น้องใสๆ
- คนรัก
- อื่นๆ
-
"มาส่งข้างั้นหรือ?"
- พี่น้องใสๆ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"พี่ฟู่หลีข้าได้ข่าวว่าท่านจะเดินทางกลับจึงมาร่ำลา"
"คืนนี้ท่านพ่อบอกว่าจะจัดงานเลี้ยงส่ง แต่ได้ข่าวว่าท่านเร่งรีบยิ่งจึงให้ข้ามาถามท่านว่าจะเข้าร่วมหรือไม่"
-
"ข้าต้องขออภัยอย่างยิ่ง ข้า . . ." อู๋หมิงตีหน้าสลด
- ปฏิเสธไม่เข้าร่วม
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
ท่านพ่อก็คิดเช่นนั้น จึงให้ข้ามาสอบถาม ซารีอาแย้มยิ้มอย่างซุกซน
จากนั้นเข้ามาเกาะแขนอู๋หมิง ทำเสียงอ้อนวอน "พี่ฟูหลี่ ข้าเองก็อยากไปท่องเที่ยวที่ตงง้วนสักครั้ง พาข้าไปด้วยได้หรือไม่"
-
อู๋หมิงคิดเร่งเดินทางไม่อยากมีภาระ แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธนาง ตลอดเวลาที่อยู่ที่เผ่านางดีกับเขาไม่น้อย
"การเดินทางสู่ตงง้วนไม่สะดวกสบายนัก ทั้งดินแดนภาคกลางเต็มไปด้วยอันตราย เจ้ายังจะไปอยู่หรือ?"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"เมื่อมีพี่ฟู่หลี่อยู่ด้วย ยังเกรงกลัวอันตรายใด ข้าอยากเดินทางไปท่องเที่ยวดินแดนภาคกลาง ให้ข้าไปกับท่านนะ"
ซารีอาถูคางไปมากับต้นแขนอู๋หมิงอย่างออดอ้อน
-
"ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจเจ้าเถอะ"
"เจ้าขออนุญาติหัวหน้าเผ่าหรือยัง?"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
ซารีอากระโดดโลดเต้นอย่างดีอกดีใจ แต่พออู๋หมิงถามถึงหัวหน้าเผ่า นางก็ตอบว่า
"พี่ฟู่หลีก็ทราบว่า ท่านพ่อต้องไม่ยอมอนุญาติแน่ ข้าพเจ้าจะเขียนจดหมายทิ้งไว้ พวกเรารีบไปกันเถอะ"
-
ประการนี้อู๋หมิงก็คาดหมายไว้แล้ว แต่อย่างไรก็คงห้ามนางไม่ได้
"งั้นเจ้ารีบไปเก็บของเถอะ"
-
ซารีอาบอกว่านางเขียนจดหมายทิ้งไว้แล้ว สามารถออกเดินทางได้ทันที
อู๋หมิงมีแผนการเดินทางอย่างไร
-
"แผนการรึ เรื่องนั้นข้าหาได้คิดไว้ไม่"
"เอาเป็นว่า เตรียมชุดชาวตงง้วนเอาไว้ เมื่อไปถึงกำแพงใหญ่ ให้เปลี่ยนไปใส่ชุดของชาวตงง้วน เราไม่รู้ว่าชาวตงง้วนมองชนชาตินอกกำแพงเป็นอย่างไร"
-
อู๋หมิงไปขอยืมเสื้อผ้าชาวตงง้วนจากอาสามมาสวมใส่
เนินเขาที่ชาวซงหนงอาศัยอยู่ห่างจากด่านซาง้วนกวนของกำแพงใหญ่ 100ลี้ ใช้เวลาเดินทางสองวัน
ตอนนี้เย็นแล้ว อู๋หมิงจะออกเดินทางเลยหรือไม่
-
ใจของอู๋หมิงร้อนรุ่มคิดถถึงมารดานัก
"ไปกันเถอะ"
ออกเดินทางเลย
-
อู๋หมิงควบขับม้าลงจากเนินเขาที่ตั้งของเผ่าซงหนง โดยมีซารีอาเกาะเอวร่วมทาง
ทั้งคู่ชมนกชมไม้ ไปตามเส้นทาง กลับแทบจะลืมเลือนวันเวลาไป
กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีพระอาทิตย์ก็ใกล้ตกดินแล้ว ทั้งคู่ควบขับม้ามาได้ระยะทางสิบลี้
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
มืดแล้ว พี่ฟู่หลี พวกเราจะพักผ่อนหรือเดินทางต่อดี
-
"อืมม มืดแล้วเดินทางต่อไม่ค่อยเหมาะนัก หาทำเลพักผ่อนเถอะ"
มองหาสถานที่หยุดพัก
-
ที่นี่ยังอยู่ในเขตทุ่งหญ้า มองไปทางไหนก็พบแต่ทุ่งหญ้าไกลสุดตา
ไม่ว่าพักที่ไหนก็เหมือนกัน
ซารีอาลงจากหลังม้า เก็บกิ่งไม้เล็กๆและหญ้าแห้งมาก่อไฟ
อู๋หมิงไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย ถ้าไม่มีซารีอาที่พกชุดไฟมาด้วยเขาคงต้องนอนหนาวอยู่กลางทุ่ง
ทั้งคู่นั่งพิงไฟพูดคุยกัน ไม่รู้สึกหิวโหยเท่าใด
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"พี่ฟู่หลี ค่ำแล้ว พวกเราเข้านอนเลยหรือไม่" กล่าวจบกลับซารีอาก็ทำท่าเอียงอาย ใบหน้าแดงเปล่งปลั่งราวกับผลท้อลูกหนึ่ง
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เจ้าเข้านอนก่อนเถอะ"
ให้ซารีอาเข้านอนก่อนตัวเองนั่งดูดาว
-
ซารีอานอนหนุนตักอู๋หมิงหลับไหล
อู๋หมิงนั่งเฝ้ายามเหม่อมองดาวทั้งคืน โชคดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เช้าแล้ว ทั้งคู่ตระเตรียมออกเดินทางต่อ ระยะทางถึงด่านซางง้วนกวนคือ 90ลี้
อู๋หมิงจดจำเส้นทางได้อย่างเรือนราง ซารีอายิ่งไม่รู้เส้นทางแม้แต่น้อย
ทอย+รับรู้ ดูว่าจะเดินทางไปถูกไหม
-
"ในความทรงจำของข้าควรจะเป็นทางนี้"

Rolled 1d10+1 : 7 + 1, total 8
-
อู๋หมิงเลือกเส้นทางไม่ผิด พอเข้ายามสายก็เดินทางต่อมาได้อีกสิบลี้ ระยะทางถึงด่านซางง้วนกวนคือ 80ลี้
ตอนนี้บริเวณรอบๆยังคงเป็นเขตทุ่งหญ้า เช่นเดิม
ซารีอาร้องบอกว่า พี่ฟู่หลี่ ทางด้านโน้น มีม้าล้มอยู่ตัวหนึ่ง
ฟู่หลี่มองเห็นเงาดำๆลักษณะคล้ายม้าล้มอยู่จริงๆที่กลางทุ่งหญ้าไกลๆ
เขาจะทำอย่างไร
-
" . . . . . . ."
อู๋หมิงมองสำรวจดูรอบๆว่าพบสิ่งใดผิดสังเกตุไหม? ถ้าไม่พบก็กระตุ้นม้าค่อยๆเข้าไปใกล้ๆ
-
อู๋หมิงมองไปรอบๆ พบแต่ทุ่งหญ้ากว้างไกล ไม่มีอะไรผิดสังเกต
เมื่อกระตุ้นม้าเข้าใกล้พบว่าม้าตัวนั้นเสียชีวิตมาได้พักหนึ่งแล้ว บนปากมีน้ำลายแตกฟอง
ใต้ซากม้ายังมีร่างไร้ชีวิตของชายคนหนึ่ง ใส่ชุดทหารของชาวมองโกล คาดว่าเป็นทหารสื่อสาร
ซารีอาต้องร้องอุทานอย่างตกใจ ที่พบเห็นคนตายในที่นี้
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เจ้าถอยไปห่างๆ"
ให้ซารีอา ถอยออกไปเพราะไม่อยากให้เห็นสภาพศพ ส่วนอู๋หมิง ทำการสำรวจศพทหารมองโกล ว่ามีอะไรติดตัวอยู่บ้าง สาเหตุการตายคืออะไร
-
ศพนั้นอยู่ในวัยกลางคน สวมชุดทหารมองโกล ไม่ได้สวมใส่เกราะ มีมีดสั้นเหน็บอยู่ข้างเอวเป็นอาวุธ
ในอกเสื้อมี กระบอกใส่จดหมายประทับครั่ง 1ชิ้น เงิน10เหรียญ
ไม่พบบาดแผลภายนอก คล้ายกับเสียชีวิตอย่างปัจจุบันทันด่วน
ซากม้าก็ไม่พบบาดแผล ในถุงอานม้ามีเสบียงกรังเป็นเนื้อตากแห้งสองชิ้น
-
"คงเป็นม้าเร็ว กำลังมุ่งหน้าไปเพื่อส่งข่าวสำคัญ เร่งรีบจนม้าขาดใจตายล้มทับคนเสียชีวิต"
อู๋หมิงเก็บเสบียงกรัง มีดสั้น จดหมาย และเงินมา
"ข่าวสารสำคัญขนาดนี้จะเป็นเรื่องราวใด?"
อู๋หมิงเปิดจดหมายออกอ่าน
-
อู๋หมิงเก็บข้าวของมา จากนั้นเปิดจดหมายออกอ่าน
พบว่าเป็นภาษามองโกล เขาไม่เข้าใจตัวอักษรยึกยือเหล่านั้นแม้แต่น้อย
ซารีอาเป็นผู้หญิง ยิ่งไม่เคยเล่าเรียนตัวหนังสือใด
อู๋หมิงวุ่นวายอยู่ที่นี่จนตะวันบ่าย
เขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
"งั้นก็แล้วกันไปเถอะ เราออกเดินทางต่อดีกว่า"
- เก็บของแล้วออกเดินทางต่อ
-
รอบข้างล้วนเป็นทุ่งหญ้า
ทอย+รับรู้ ดูว่าจะเดินทางไปถูกไหม
-

Rolled 1d10+1 : 6 + 1, total 7
-
อู๋หมิงยังคงจำแนกทิศทางไม่ผิดพลาด ระยะทางถึงด่านซางง้วนกวนคือ 70ลี้
เย็นแล้ว พวกเขาเริ่มมองเห็นช่องเขาแคบๆอยู่เบื้องหน้า ห่างไปไม่เกินยี่สิบลี้ก็จะสุดเขตท้องทุ่ง คงไม่หลงทางอีก
เมื่อเดินทางผ่านช่องเขาอีกห้าสิบลี้ก็จะถึงด่านซานง้วนกวน
ซารีอาบอกว่า "พี่ฟู่หลี ในช่องเขายากเสาะหาอาหาร แต่ในทุ่งหญ้ามีอาหารบริบูรณ์มีสัตว์ป่าอาศัยอยู่มากกว่า"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"งั้นวันนี้พวกเราหยุดพักกันที่นี่ เจ้าเฝ้าสัมภาระกับมาไว้ ข้าจะออกไปหาอาหารมาเก็บไว้"
ให้ซารีอาเฝ้าม้าและสัมภาระ ก่อไฟเตรียมไว้ อู๋หมิงออกไปล่าสัตว์
-
ซารีอา ก่อกองไฟ ดูแลให้ม้ากินน้ำและหญ้า
อู๋หมิงออกไปหาร่องรอยสัตว์ป่าในทุ่งหญ้า
ใช้ 1SP ทอย+รับรู้ ได้รับโบนัส +1 จากทุ่งหญ้า
-
อู๋หมิงนั่งลงสัมผัสร่องรอยสัตว์ป่าตามพื้น

Rolled 1d10+2 : 7 + 2, total 9
-
เขาพบรอยเท้าและอุจจาระของฝูงแพะป่า อยู่ไม่ไกลจากที่นั่นมากนัก
อู๋หมิงตามรอยนั้นไป จนพบกับฝูงแพะป่า กำลังพักผ่อน
อู๋หมิงยิงธนูใส่แพะป่าที่ไม่รู้ตัวล้มลงตัวหนึ่ง
แพะป่าที่เหลือเห็นเข้าก็พากันวิ่งหนี
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ฮึ่มมม"
อู๋หมิงพยายามวิ่งตามไปไล่ยิงอีกตัวนึงที่ใกล้ที่สุด
-
ตอนนี้ฝูงแพะรู้ตัวแล้ว
ถ้าจะยิง ทอย+รับรู้ และเลือกว่า
- ยิงจนกว่าจะโดน ถ้าทอยได้ 6-9 จะยิงโดนแต่เสียธนูหนึ่งกลัก
- เล็งยิงนัดเดียว ความแรงลดลง ถ้าทอยได้ 6-9 จะ -1AT
-
อู๋หมิงตั้งสมาธิมั่น น้าวสายธนู . . .
- เล็งยิงนัดเดียว ความแรงลดลง ถ้าทอยได้ 6-9 จะ -1AT

Rolled 1d10+1 : 1 + 1, total 2
-
ยิงไม่โดน ฝูงแพะหนีไปจนไกลลิบ
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"แย่จริง"
- กลับไปแบกแพะป่าที่ยิงได้ 1 ตัวกลับที่พัก
-
ซารีอาชื่นชม ว่าพี่ฟู่หลี่เก่งกาจเช่นเคย +1EXP
เธอจัดการถลกหนังแพะแล้วชำแหล่ะเนื้อเป็นสี่ส่วน ปิ้งย่าง
อู๋หมิงกับซารีอาต่างรับประทานกันคนละส่วน ที่เหลือก็รมควันไว้รับประทานในวันต่อๆไป
ได้รับ
หนังแพะx1
ขาแพะรมควันx2
ดึกแล้ว อู๋หมิงจะทำอะไรต่อไป
-
อู๋หมิงอาสาอยู่ยามเช่นเคย
-
ซารีอานอนหนุนตักอู๋หมิงหลับไหล
อู๋หมิงนั่งเฝ้ายามเหม่อมองดาวทั้งคืน โชคดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เช้าแล้ว ทั้งคู่ตระเตรียมออกเดินทางต่อ ระยะทางถึงด่านซางง้วนกวนคือ 70ลี้
สรุปว่าเมื่อวานเดินทางได้แค่ 20ลี้ อู๋หมิงก็สงสัย ไหนว่าม้าวิ่งได้วันละ 50ลี้
ทั้งคู่ยังอยู่บนท้องทุ่งหญ้า มองเห็นช่องเขาอยู่ไกลๆยังไงก็ไม่หลงทาง
ซารีอาบอกว่า ถ้าเร่งม้าเข้ามันจะวิ่งได้เร็วเป็นสองเท่า ระยะทางยี่สิบลี้แค่ช่วงเช้าก็วิ่งถึงช่องเขา
ม้าแก่ HP 2 ถ้าจะเร่งม้า ทอย 1d10 fail เร่งไม่ไป ok เร่งสำเร็จแต่ม้า -1HP crit เร่งสำเร็จ
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ม้าตัวนี้ชรามาก ไหนจะยังบรรทุกเราสองคน เรายังต้องเดินทางอีกไกล ไม่อาจเขี้ยวกรำมันเกินไป"
อู๋หมิงไม่เร่งม้า ค่อยๆเดินทางธรรมดา
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
ข้ารู้ดีว่าพี่ฟู่ฟลีมีจิตใจดีงาม แต่เห็นว่าพี่รีบเดินทางจึงต้องน้อมเตือน ซารีอาบอกเขา
ทั้งคู่ควบขับม้าตั้งแต่เช้าจนถึงเวลาบ่าย ช่องเขานั้นอยู่เบื้องหน้าไม่ไกลแล้ว สามารถมองเห็นได้อย่างชัดตา
ทันใดนั้น อู๋หมิงมองเห็นคนในชุดนักเลี้ยงสัตว์วิ่งหนีออกมาจากช่องเขา
มีลูกธนูหลายลูก ยิงไล่หลังมา
อู๋หมิงจะทำเช่นไร
-
"เกิดอะไรขึ้นกัน"
หยุดม้าดูสถานการณ์
-
คนเลี้ยงสัตว์ถูกลูกธนูยิงตายไปคนหนึ่ง อีกคนวิ่งมาทางอู๋หมิง ร้องขอความช่วยเหลือ
ทางด้านช่องเขามีทหารม้าในชุดเกราะของชาวฮั่นถือคันธนูควบขับม้าวิ่งไล่ติดตามมา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ทำไมชาวฮั่นถึงได้เข่นฆ่าคนเลี้ยงสัตว์ไม่มีทางสู้?" :(
อู๋หมิงควบม้าเข้าไปขวาง
"ช้าก่อนท่านผู้กล้าเหตุใดจึงเข่นฆ่าคนไร้ทางสู้เช่นนี้"
-
ทหารคนนั้นชะลอม้า แต่ไม่ลดคันธนูลง กล่าวว่า
"คนเลี้ยงสัตว์เหล่านี้เป็นสายลับของสุนัขถูเจี๋ย ย่อมประหารฆ่าได้"
"ท่านใส่ชุดชาวฮั่นแต่เดินทางรวมกับสตรีนอกด่าน ไม่ทราบเป็นคนสารทิศใดแน่"
"หากเป็นชาวฮั่นก็ยิงธนูสังหาร สุนัขถูเจี๋ยนั่นซะ หรือมิฉะนั้นก็อย่าได้ขัดขวางข้าพเจ้า"
"พี่ฟู่หลีข้า..หวาดกลัวนัก" ซารีอาที่อยู่ข้างหลังตัวสั่นงันงก กอดเอวเขาแน่น
คนเลี้ยงสัตว์เห็นอู๋หมิงช่วยขวาง ก็ลนลานรีบวิ่งต่อไป
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เราเป็นเพียงพ่อค้าออกมาค้าขาย แต่เกิดพลัดหลงกับคาราวาน ไหนเลยจะกล้าฆ่าคน ส่วนนี่เป็นภรรยาเรากำลังจะพาไปกราบไหว้มารดาที่บ้าน"
อู๋หมิงถอยม้าหลีกทางให้ทหาร
"อภัยข้าด้วย" อู๋หมิงพึมพำเบาๆ อู๋หมิงแม้เป็นชาวฮั่นแต่ก็อยู่นอกด่านมาตั้งแต่เล็กย่อมผูกพันธ์กับชาวนอกด่านมากกว่า แต่เมื่อซารีอาอยู่ด้วยย่อมไม่อาจตอแยเรื่องราววุ่นวาย
-
พออู๋หมิงหลีกทาง ทหารคนนั้นก็ยิงธนูใส่คนเลี้ยงสัตว์อีก
ยิงอยู่สักพัก คนเลี้ยงสัตว์ก็ถูกธนูยิงใส่จนเสียชีวิต
อู๋หมิงรู้สึกเศร้าใจต่อการตายของคนเลี้ยงสัตว์ ความมุ่งมั่น -3
ทหารคนนั้นควบมาไปตัดศีรษะคนเลี้ยงสัตว์ทั้งสองคนและรวบรวมข้าวของมาเก็บไว้
ก่อนจะควบม้ากลับมาหาอู๋หมิง ประสานมือกล่าวว่า
"พี่ท่านในเมื่อเป็นพ่อค้า ก็ไม่ต้องหวาดกลัวอันใดแล้ว ท่านคงต้องการเข้าด่านซานง้วนกวน"
"ข้าพเจ้าเป็นทหารรักษาด่าน พวกเราร่วมทางกันดีหรือไม่"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ท่านเป็นทหารรักษาด่านคงมีภารกิจมากมาย เราสองสามีภรรยาจะขี่ม้าชมทิวทัศน์ภาพไม่ได้เร่งรีบนัก ไม่กล้ารบกวนท่านแล้ว"
อู๋หมิงปฏิเสธแบบนอบน้อม
-
"ถ้าเช่นนั้นข้าพเจ้าก็ขอลา" ทหารคนนั้นควบม้าจากไปตามทางในช่องเขา
ตอนนี้เป็นเวลาเย็น ระยะทางถึงด่านซานง้วนกวนคือ 50ลี้
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เมื่อซักครู่ข้าแอบอ้างเป็นสามีเจ้า ต้องขออภัยด้วย" อู๋หมิงกล่าวกับซารีอา
มองหาทำเลตั้งที่พัก
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
ซารีอามีท่าทีเอียงอายกล่าวว่า "พี่ฟู่หลีทำไปเพราะห่วงใยข้า จะถือสาได้อย่างไร"
"พี่ฟู่หลี วันนี้พวกเรายังไม่เหนื่อย ที่นี่ยังมีศพไร้ศีรษะสองซาก ข้าไม่อยากรั้งอยู่นานไป"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ข้าก็คิดเช่นนั้น ยามค่ำคืนซากศพจะดึงดูดสัตว์ร้าย เราเดินทางกันต่อเถอะ"
เดินทางต่อ
-
ทั้งคู่เดินทางไปตามช่องเขาจนตะวันตกดิน เป็นระยะทางสิบลี้
อู๋หมิงพบว่าตามรายทางมีซากศพของชนเผ่าเลี้ยงสัตว์ที่ถูกธนุยิงเสียชีวิตและถูกตัดศีรษะไปสิบกว่าซาก
ล้วนแต่ทิ้งซากศพไว้เป็นที่อุจาด หรือคนเหล่านี้ล้วนเป็นสายลับทั้งสิ้น
ซารีอาหวาดกลัวจนตัวสั่น เงียบงันไม่พูดจา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ทำไมชาวฮั่นถึงโหดร้ายถึงเพียงนี้"
"น้องหญิงอย่าได้มองแล้ว"
เดินทางต่อ
-
ทั้งคู่ควบม้าตลอดคืนจนย่ำรุ่ง เดินทางได้อีกสิบลี้ ระยะทางถึงด่านซานง้วนกวนคือ 30ลี้
ยิงเข้าใกล้ด่าน ซากศพยิ่งทวีจำนวนมากขึ้น แม้แต่เด็กและสตรีก็ยังไม่ละเว้น
ซารีอาสีหน้าซีดเผือก ได้แต่หลับตาแนบใบหน้ากับแผ่นหลังและกอดเอวอู๋หมิงไว้แน่น
พวกเขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
"ไม่เป็นไรน้องหญิงข้าอยู่ด้วย ต้องไม่ให้ใคทำร้ายเจ้าได้"
"เรารีบเดินทางเถอะ"
- เร่งม้ารีบเดินทาง

Rolled 1d10 : 2, total 2
-
ม้าชราเร่งไม่ขึ้น ขับขี่ถึงเวลาสาย ยังไปได้เพียงสิบลี้
ระยะทางถึงด่านซานง้วนกวนคือ 20ลี้
อู๋หมิงพบว่าอ้อมแขนที่กอดเอวของตนเองคลายลง
เมื่อหันมาดูก็พบว่าซารีอาหมดสติไปแล้ว
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงรีบหยุดม้าอุ้มซารีอาลงมาดูอาการ
"ซารีอา ซารีอา" อู๋หมิงส่งเสียงเรียก
-
อู๋หมิงไม่ใช่หมอ ไม่แน่ใจว่านางเป็นอย่างไรกันแน่
ถ้าจะลองตรวจสอบเอง ทอย+ปัญญา ดู
-
"นี่เป็นไปได้อย่างไรกัน"

Rolled 1d10 : 9, total 9
-
อู๋หมิงพบว่าซารีอายังหายใจอยู่ ชีพจรก็ปกติ คงได้รับควากระทบกระเทือนทางจิตใจจนสลบไป
เขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
"ซารีอาที่น่าสงสาร กลับต้องพบเจอเรื่องโหดร้ายปานนี้"
อู๋หมิงดูว่าใกล้ๆยังมีซากศพอีกหรือไม่ หากไม่มีแล้วก็ก่อไฟ
-
ตอนนี้เพิ่งจะบ่าย อู๋หมิงไม่รู้จะก่อกองไฟไปทำไม บริเวณรอบๆยังมีซากศพอยู่ไม่น้อย
ระยะทางถึงด่านซานง้วนกวนคือ 20ลี้
-
"ซากศพมากมายแบบนี้ ซารีอาฟื้นขึ้นมาคงอาการคงทรุดลงไปอีก"
เห็นเช่นนั้นอู๋หมิงจึงอุ้มซารีอาขึ้นม้าโดยกอดไว้ด้านหน้า จากนั้นเร่งม้าไปให้ถึงด่านซานงวนกวน

Rolled 1d10 : 8, total 8
-
อู๋หมิงใช้ไม้ฟาดโบยเจ้าแก่อย่างร้อนใจ
เจ้าแก่ก็เหมือนรู้ว่านายหญิงป่วยจึงวิ่งเต็มฝีเท้า
ในที่สุดก็มาถึงด่านซานง้วนกวนในตอนเย็นก่อนประตูด่านปิดพอดี
เจ้าแก่น้ำลายฟูมปาก HP-1
ทหารยามถามความเป็นมาของอู๋หมิง ขอตรวจสอบเอกสารยืนยันต่างๆ
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงไม่ทราบเรื่องนี้มาก่อน เนื่องจากอาศัยอยุ่กับเผ่าซงหนงมาเกือบตลอด เลยไม่ทราบถึงระเบียบใดๆของชาวฮั่น ได้แต่งเรื่องโกหกออกไป
"เราเป็นพ่อค้าที่พลัดหลงกับคาราวาน ทรัพย์สินรวมทั้งเอกสารล้วนอยู่ในกองสัมภาระไม่ได้ติดตัวมา"
"เรารอนแรมมาหลายวัน ตอนนี้ภรรยาเราป่วย โปรดให้เราผ่านเข้าไป"
-
ทหารเห็นว่าพอเชื่อได้ แต่ช่วงนี้มีศึกสงคราม ต้องระมัดระวังมากขึ้น
ถ้าจะต่อรองก็ทอย+เสน่ห์ ดู
-
"นางป่วยหนักรอช้าไม่ได้"

Rolled 1d10 : 8, total 8
-
ทหารต้องการขูดรีดเงินจากอู๋หมิง เขายื่นกระเป๋าให้ดูว่ามีเงินแค่สิบเหรียญ
ทหารนั้นก็หยิบเอาไป แล้วปล่อยให้เขาผ่านเข้าเมืองได้
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
". . . . . ." อู๋หมิงเพิ่งเคยเข้าเมืองเป็นครั้งแรก รู้สึกมึนงง ไม่รู้จะไปทางไหนดี
อู๋หมิงเดินไปตามท้องถนนเสาะหาที่พัก โรงเตี๊ยมราคาถูก หรือ วัดร้าง
-
ด่านซานง้วนกวนอยู่ในเขตชายแดน การค้าจึงซบเซา มีโรงเตี๊ยมเพียงแห่งเดียว
อู๋หมิงจูงม้าเดินเข้าด่านมาก็เจอ เสี่ยวเอ๋อบอกเขาว่าค่าห้องพักคืนละสามสิบเหรียญ
-
ซักเหรียญยังไม่มีเลย
ลองค้นตัวกับสัมภาระของซารีอาดูว่ามีเงินพกติดตัวมาบ้างหรือเปล่า
-
อู๋หมิงลูบคลำดูแต่ไม่พบเงินทอง
เขาจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงขอบคุณเสี่ยวเอ้อ ที่มาแนะนำ จากนั้นควบม้าจากไป เสาะหาวัดร้าง เป็นที่พักอาศัย ถามชาวบ้านแถวนั้นดู
-
ด่านซานง้วนกวน เป็นเมืองกึ่งค่ายทหาร แทบจะไม่มีชาวบ้านให้สอบถาม
ท่าจะลองหาที่พักฟรีเอง ใช้ 1SP ทอย+รับรู้
-
ที่นอนหายากนัก ไม่เหมือนอยู่กลางทุ่งตรงไหนก็นอนได้

Rolled 1d10+1 : 4 + 1, total 5
-
-1SP
ไม่เจอเลย พวกทหารน่าจะทำลายที่ซึ่งเหมาะกับการซ่อนตัวแบบนั้นหมดแล้ว
-
อู๋หมิงคิดว่าคงให้ซารีอานอนข้างทางไม่ได้จึงพยายามค้นหาที่พักต่อ
หาที่พักฟรีอีกรอบ

Rolled 1d10+1 : 8 + 1, total 9
-
อู๋หมิงขี่ม้าลงใต้ไปอีกจนเหนื่อย -1SP
ก็ออกมาห่างไกลจากด่านซานง้วนกวน
ในที่สุดก็พบบ้านชาวนาสองตายายซึ่งอพยพหนีภัยสงครามไม่ไหว
สองตายายมีห้องว่างก็ให้อู๋หมิงและซารีอาเข้าพัก คุณยายยังต้มข้าวมาให้อู๋หมิงรับประทาน
ซารีอามีไข้เล็กน้อย คุณยายก็ตักน้ำมาเช็ดตัวให้
ดึกแล้ว อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ข้าขอขอบคุณตายายทั้งสองมาก พวกท่านช่างมีน้ำใจเหลือเกิน หากมีเรื่องอะไรให้ข้าช่วย เชิญบอกกล่าวได้เต็มที่"
-
คุณตาคุณยายบอกว่า ลูกชายของทั้งคู่ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร ไม่นานก็เสียชีวิต
ตายายชราแล้ว ไม่มีเรี่ยวแรงไถนา หากเป็นเช่นนี้ ปีหน้าคงอดตายไม่มีอะไรกิน
อยากให้อู๋หมิงช่วยไถนาให้ที พวกเขามีที่นาแค่ห้ามู่ว์(ไร่จีน)
ตายายยังมีแรงพอจะหว่านดำ เก็บเกี่ยวพืชผล
ไถนา -1 SP/ ต่อนา 1 มู่ว
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"บุญคุณต้องทดแทน แต่วันนี้ใกล้ค่ำแล้ว เราจะทำเท่าที่ทำได้พรุ่งนี้ค่อยทำต่อ"
อู๋หมิงลงไปไถนา 1 มู่ว
-
อู๋หมิงออกไปไถนาตลอดคืน สูญเสียกำลังภายในไปไม่น้อย -1SP
เช้าแล้ว ซารีอาได้พักผ่อนก็ฟื้นคืนสติขึ้นมา คุณยายก็ต้มข้าวต้มมาให้ทั้งคู่รับประทาน
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เป็นอย่างไรบ้าง ข้าช่างโง่เขลานักไม่ทราบว่าน้องเจ็บปวดถึงเพียงนี้" อู๋หมิงสอบถามอาการของซารีอาก่อนออกไปไถนา
แม้อู๋หมิงจะอยากรีบเร่งเดินทางต่อแต่บุญยังต้องทดแทน
อู๋หมิงจึงตั้งใจไถนาอีกรอบ แล้วจึงทานอาหารแล้วพักผ่อนเพื่อฟื้นฟูกำลังภายใน
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"ชาวฮั่นช่างโหดร้ายนัก กลับเข่นฆ่าชนเผ่าเรา ไม่เว้นแม้เด็กสตรี พี่ฟู่หลี่ ข้าจะถูกสังหารหรือไม่ ข้าหวาดกลัวยิ่ง"
ซารีอาร่ำไห้ซบลงกับไหล่ของอู๋หมิง
อู๋หมิงเหนื่อยแล้ว (ลืมลบ) ไปนอนตื่นมาตอนสาย +3SP
เหลือนาอีกสี่มู่ว อู๋หมิงจะทำอย่างไรต่อ
-
"ไม่ต้องกลัวน้องหญิงข้าอยู่นี่ ย่อมไม่มีใครทำร้ายเจ้าได้"
- ไถนาไปอีกสามมู่ว แล้วไปพักผ่อน พอหายเหนื่อยก็มาไถต่ออีกหนึ่งมู่วที่เหลือ
-
อู๋หมิงไถนาสามมู่วตั้งแต่สายจนบ่าย จากนั้นนั่งพักถึงตอนเย็นก็ไปไถนาอีกหนึ่งมู่ว
เขาเหนื่อยสายตัวแถบขาด
สองตายายยินดีอย่างยิ่ง บอกว่าอยากรับอู๋หมิงเป็นบุตรบุญธรรม
ทั้งคู่น่าจะแต่งงานอยู่กินที่นี่ มีลูกมีหลานสืบทอดไร่นาต่อไป
อู่หมิงเพิ่งนึกออกว่าตัวเองต้องรีบไปพบพ่อแม่ที่แท้จริง (-5 ความมุ่งมั่น)
อู๋หมิงจะทำอย่างไรต่อไป
-
"ต้องขออภัยด้วย ข้าเดินทางครานี้เพื่อไปเยี่ยมมารดาที่กำลังป่วยหนัก มิอาจรับน้ำใจของพวกท่าน"
อู๋หมิงปฏิเสธสองตายาย จากนั้นไปหาซารีอา "เราจะพักที่นี่อีกหนึ่งคืนพรุ่งนี้เช้าค่อยเดินทางต่อ"
อู๋หมิงเหนื่อยมากทานอาหารแล้วเข้านอนทันที
-
คืนนั้นอู๋หมิงหลับเป็นตาย
ตอนเช้าสองตายายตื่นมาปลุกอู๋หมิง
คุณยายทำบ๊ะจ่างให้เขาสองห่อเป็นเสบียง
คุณตาก็มอบชุดเกราะหนัง ที่ถูกส่งกลับมาพร้อมกับอัฐิของลูกชาย ให้อู๋หมิง
นำไปใช้ป้องกันตัว
เกราะหนัง DF=1 ทนทาน 2/3
คุณตาคุณยายยังบอกว่า ดินแดนแถบนี้กลายเป็นเขตรกร้างเพราะภัยสงคราม
ยากจะหาที่พักได้ บ้านของอู๋หมิงอยู่ที่เชิงเขาเซียวสิกซัว ห่างไปอีกสองร้อยลี้
ต้องระมัดระวังการเดินทางให้ดี
อู๋หมิงจะทำอย่างไรต่อไป
-
"ขอบคุณพวกท่านมาก ข้าซาบซึ้งใจยิ่ง" อู๋หมิงน้ำตาคลอ
"พวกท่านทั้งสองโปรดรักษาตัวด้วย วันหน้าข้าจะกลับมาเยี่ยมพวกท่าน ลาก่อน"
หลังจากร่ำลา เสร็จเรียบร้อยอู๋หมิงก็ออกเดินทางต่อ
-
อู๋หมิงออกจากพื้นที่ด่านซานง้วนกวน เข้าสู่เขตแดนร้าง
จุดหมายต่อไปคือเมืองเปียนฮวน ระยะทาง 80ลี้
คราก่อนที่เดินทางออกจากตงง้วน อู๋หมิงเคยเดินทางผ่านเมืองเปียนฮวน
เป็นเมืองที่มีสีสันยามราตรีที่น่าตื่นตา ไม่ทราบตอนนี้เป็นอย่างไรแล้ว
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"หากเมืองเปียนฮวนยังเป็นเช่นกาลก่อน เจ้าจะได้พบกับแสงสีแห่งตงง้วน"
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้

Rolled 1d10+1 : 4 + 1, total 5
-
วันนี้ซารีอาสบายใจมากขึ้น อู๋หมิงเลยมัวแต่หยอกล้อกับเธอ
ไม่ได้สังเกตสภาพรอบข้างสักเท่าไหร่
รู้สึกตัวอีกทีเขาก็เข้ามาอยู่ในเขตดงไม้
ได้ยินเสียงซวบซาบ มีคนขี่ม้าออกมาจากดงไม้ แบ่งเป็นสองหน้าสองหลัง ประกบเขาเอาไว้ตรงกลาง
ชายที่ท่าทางเป้นหัวหน้า ชี้ดาบใส่เขากล่าวว่า
"คนเดินทางรีบลงจากม้าแล้วมอบทรัพย์สินให้บิดา บิดาจะปลดปล่อยเจ้า"
อู๋หมิงจะทำอย่างไรต่อไป
-
"จับข้าไว้แน่นๆ" อุ๋หมิงบอกซารีอา
อู๋หมิงควักธนูออกมายิงจากบนหลังม้าใส่ตัวหัวหน้าทันที จากนั้นรีบกระตุ้นม้าวิ่งหนี

Rolled 1d10 : 3, total 3
-
ทำได้แค่ทีละอย่างเท่านั้น
อู๋หมิงชักธนูออกมายิงใส่หัวหน้าโจร แต่หัวหน้าโจรระวังตัวอยู่ก่อนกลับกระตุ้นม้าหลบหลีกได้ทัน
"สุราคารวะมิยอมดื่ม คิดดื่มสุราจับกรอก จัดการมัน" หัวหน้าโจรร้องสั่ง
โจรที่อยู่ด้านหน้าหนึ่งคนและโจรที่อยู่ด้านหลังสองคน พากันขี่ม้าเข้ามาใกล้อู๋หมิง
พวกมันถือคราดจอบเสียมเป็นอาวุธต่างไม้พลองยาว
เขาจะทำอย่างไร
-
"ทะยานไปเลยเจ้าชรา"
เร่งม้าหนี

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
อู๋หมิง ควบม้าหลบหนีเข้าไปในดงไม้ข้างทาง ม้าแก่กลับเผ็ดร้อนกว่า รู้จักหลบหลีกทางในดงไม้
พวกโจรขับตามมาอย่างทุลักทุเล อู๋หมิงฉวยโอกาสบังคับม้าก็อ้อมเป็นวงกลับเข้าถนนใหญ่
จากนั้นเร่งความเร็วสลัดหลุดพวกโจรอย่างง่ายดาย
+2EXP
ยามสาย ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 70ลี้
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"เมื่อกี้เกือบไปแล้วนะ เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง" อู๋หมิงหันไปถามซารีอา
"ส่วนเจ้าก็ยอดมาก" อู๋หมิง ลูบคอเจ้าชรา
เดินทางต่อ

Rolled 1d10+1 : 1 + 1, total 2
-
ซารีอาตอบว่า"ข้าหาเป็นไรไม่ พี่ฟู่หลีก็เก่งกาจยิ่ง"
อู๋หมิงมัวแต่พูดคุยกับหญิงงาม
พอรู้สึกตัวอีกทีพวกโจรกลุ่มเมื่อครู่ก็เร่งม้าติดตามมา
โจรทั้งสี่ขี่ม้าติดตามมาในระยะธนูแล้ว อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงนี่เจ้าไม่รู้จักจำหรืออย่างไร
"มาอีกแล้วรึ จับข้าไว้แน่นๆ" >:(
อู๋หมิงหันกลับไปยิงใส่หัวหน้าโจรอีกครา

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
อู๋หมิงยิงธนูโดนไหล่หัวหน้าโจรเข้าอย่างจัง (HP 2/3) +1EXP
พวกโจรชลอความเร็วลงดูอาการหัวหน้า
หัวหน้าโจรร้องตะโกนว่า "รีรออันใด รีบตามไปฆ่ามัน"
พวกโจรยังขี่ม้าตามมาในระยะธนู อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ธนูมีพิษ ปล่อยไว้หัวหน้าพวกเจ้าตายแน่"
อู๋หมิงตะโกนบอกแล้วเร่งม้าหนี

Rolled 1d10 : 6, total 6
-
ได้ยินอย่างนั้นพวกโจรยิ่งเร่งรุดติดตามมา
อู๋หมิงก็ยังไม่อาจสลัดหลุดจากพวกมัน
ถ้าเฆี่ยนเจ้าแก่ มันจะวิ่งเร็วขึ้น ทอยได้ 6-9 โจรจะตามไม่ทัน แต่เจ้าแก่เจ็บ1
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ข้าล้อเล่น กลับไปเถอะ"
เร่งม้า

Rolled 1d10 : 1, total 1
-
ไม่ทันแล้ว เจ้าแก่วิ่งมายาวนานเรี่ยวแรงไม่ปะติดปะต่อ
ในที่สุดก็ถูกพวกโจรตามมาทัน
ลูกน้องโจรคนแรกควบม้าเข้ามาใกล้เหวี่ยงจอบเสียมใส่อู๋หมิง
เขาจะทำอย่างไร
-
"ฮึ่มม เจ้าพวกโจรร้าย"
ทนเจ็บเร่งม้าหนี

Rolled 1d10 : 4, total 4
-
เจ้าแก่ยังเร่งไม่ขึ้น โจรร้ายฟาดจอบโดนเกราะของอู๋หมิงขาดไปแถบหนึ่ง เกราะหนัง DF=1 ทนทาน 1/3
โจรอีกคนเร่งมามาถึง อู๋หมิงโดนฟาดด้วยจอบและเสียมพร้อมกัน
เขาจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงได้แต่กัดฟันทนรับอาวุธ เร่งม้าหนีต่อไป

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
อู๋หมิงถูกจู่โจมจนเกราะฉีกขาด ที่หลังก็ได้รับบาดแผลเป็นทางสายหนึ่ง (-1HP)
ในที่สุดเจ้าแก่ก็เร่งติด มันพุ่งทยานราวอาชาสวรรค์พาดผ่านฟ้า ทิ้งห่างจากพวกโจรได้อีกครั้ง
+1EXP
ยามบ่าย ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 60ลี้
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"เฮ่อ พ้นจนได้ หวังว่าคงไม่ได้พบกันอีกนะ"
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้

Rolled 1d10+1 : 3 + 1, total 4
-
โจรกลุ่มนั้นดื้อด้านสิ้นดี ยังขี่ม้าตามมาไม่หยุด
หัวหน้าโจรตะโกนว่า "หากฆ่าเจ้าไม่ได้เราไม่ขออยู่เป็นผู้คน"
พวกโจรเข้ามาในระยะธนูแล้ว
ซารีอากอดหลังอู๋หมิงด้วยความกลัว แต่ยังท่องบอกเคล็ดวิชายิงธนูให้เขาทราบ
"ถ้ายิงธนูปกติพวกมันจะมีโอกาสบุกประชิด (ทอยได้ 6-9ยิงโดนแต่ถูกบุกประชิด)"
"ถ้ายิงธนูจนกว่าจะโดนจะเปลืองลูกธนู แต่พวกมันก็เข้าใกล้ไม่ได้ (ทอยได้ 6-9ยิงโดน เสียธนู แต่ไม่ถูกบุกประชิด)"
"ถ้ายิงขู่ ความรุนแรงจะลดลง แต่พวกมันก็เข้าใกล้ไม่ได้เช่นกัน (ทอยได้ 6-9ยิงโดนแต่-1AT และไม่ถูกบุกประชิด)"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ขอบใจมากน้องหญิงช่วยเตือนสติเรา"
ยิงธนูใส่หัวหน้าโจรจนกว่าจะโดน (ทอยได้ 6-9ยิงโดน เสียธนู แต่ไม่ถูกบุกประชิด)

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
ยิงนัดเดียวก็โดน หัวหน้าโจรโดนยิงที่ไหล่อีกข้าง HP 1/3
พวกลูกน้องมัวแต่ชลอม้าดูอาการ หัวหน้า ยังติดตามมาไม่ทัน
หัวหน้าโจรยังกล้ำกลืนความเจ็บปวด เร่งให้พวกสมุนติดตามมา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เจ้าโจรคนนี้ช่างน่ารำคาญนัก"
ยิงธนูใส่หัวหน้าโจรจนกว่าจะโดน (ทอยได้ 6-9ยิงโดน เสียธนู แต่ไม่ถูกบุกประชิด)

Rolled 1d10 : 4, total 4
-
หัวหน้าโจรหลบหลีกอย่างว่องไว สั่งให้ลูกน้องเร่งตามมา
คนใช้จอบฟาดฟันอาวุธเข้าใส่อู๋หมิงอีก
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ฮึ่มม"
อู๋หมิงถึงคราวขับขัน กระต้นเจ้าชรา เ่งความเร็ววิ่งหลบหลีกหนีไป

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
อู๋หมิงโดนจอบฟาดอีกครั้ง รู้สึกเจ็บปวดแผลเดิม บาดเจ็บ1
เจ้าแก่รู้สึกได้ถึงภัยอันตรายก็เร่งฝีเท้าหนีห่างจากพวกโจรได้อีก
+1EXP
ยามเย็น ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 50ลี้
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"ตงง้วนเต็มไปด้วยคนชั่วร้ายจริงๆ พวกมันคงไม่เลิกตามง่ายๆแน่ เรารีบเดินทางต่อเถอะ"
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้

Rolled 1d10+1 : 10 + 1, total 11
-
อู๋หมิงระมัดระวังตัวมากขึ้น คอยหลบหลีกสถานที่อันตรายตามทาง
พอถึงตอนค่ำก็เดินทางออกมาจากชายป่า ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 40ลี้
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
พี่ฟู่หลี ท่านบาดเจ็บสาหัสนัก เพราะข้าแท้ๆ คืนนี้ท่านนอนหลับพักผ่อนบ้าง ข้าจะเฝ้ายามให้
หากมีอะไรผิดปกติค่อยปลุกพี่
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ถ้าอย่างนั้น หากมีเหตุผิดปรกติแม้เพียงนิดเดียวก็ให้ปลุกข้าทันที เข้าใจไหม"
อู๋หมิงมองหาทำเลพักผ่อน จากนั้นกินบ๊ะจ่างของสองตายาย แล้วเข้านอน
-
อู๋หมิงและซารีอาอุ่นบะจ่างรับประทานแล้วเข้านอน
คืนนั้นจะมีอะไรเกิดขึ้นไหมนะ
ทอย+รับรู้ ของซารีอา

Rolled 1d10 : 9, total 9
-
คืนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น อู๋หมิงนอนหนุนตักซารีอาหลับสบายตลอดคืน
+1HP +3SP
เช้าแล้ว ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 40ลี้
เส้นทางข้างหน้าเป็นที่ราบรกร้าง มีทางเกวียน
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"หวังว่าโจรพวกนั้นคงไม่ตามมาอีกนะ"
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้

Rolled 1d10+1 : 1 + 1, total 2
-
โจรกลุ่มเดิมยังดื้อด้านขี่ม้าตามมาไม่หยุด
หัวหน้าโจรตะโกนว่า "หากฆ่าเจ้าไม่ได้เราไม่ขออยู่เป็นผู้คน"
พวกโจรเข้ามาในระยะธนูแล้ว
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"อะไรมันจะดื้อด้านขนาดนี้"
ยิงธนูใส่หัวหน้าโจรจนกว่าจะโดน (ทอยได้ 6-9ยิงโดน เสียธนู แต่ไม่ถูกบุกประชิด)

Rolled 1d10 : 2, total 2
-
เมื่อคืนหัวหน้าโจรนอนพัก กำลังวังชาฟื้นฟู HP2/3
มันควบม้าหลบหลีกธนูพาพวกโจรใกล้เข้ามา
โจรถือเสียมควบม้าเข้าประชิด ทิ่มแทงอาวุธใส่อู๋หมิง
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"รังควานไม่เลิกราจริงๆ"
กัดฟันกระตุ้นม้าเร่งหนี

Rolled 1d10 : 7, total 7
-
อู๋หมิงถูกเสียมทิ่มเนื้อหลุดไปเป็นแถบ บาดเจ็บ1
เขากัดฟันทนเจ็บ เร่งม้าหลบหนี
พวกโจรยังตามมาไม่ลดละ ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายอยู่ห่างกันในระยะยิงธนูแล้ว
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"รีบหนีเถอะ"
เร่งม้าหนี

Rolled 1d10 : 5, total 5
-
เจ้าแก่เรี่ยวแรงหดหาย ถูกม้าของโจรร้ายติดตามมาทัน
โจรฟาดจอบใส่เขาอีกครั้ง
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงถึงคราวคับขัน จึงยกมีดขึ้นต้านทาน หวังให้คมมีดตัดด้านขอบขาดไป

Rolled 1d10 : 9, total 9
-
"พี่ฟู่หลี ระวัง!"ซารีอาเอาตัวเข้ามาขวางจอบเอาไว้ เธอบาดเจ็บ1 HP 1/2
อู๋หมิงฉวยโอกาสนั้นแทงมีดใส่โจรร้าย โจรร้ายนั้นก็กระเด็นตกม้าเสียชีวิตไป (โจรตัวประกอบHP1)
โจรอีกสามคนกำลังเร่งม้าติดตามมา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"น้องหญิงง"
เร่งม้าหนี

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
เจ้าแก่รู้สึกได้ถึงภัยอันตรายก็เร่งฝีเท้าหนีห่างจากพวกโจรได้อีก
+2EXP
ยามสาย ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 30ลี้
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"น้องหญิงเจ้าเป็นอะไรมากหรือไม่"
ถึงจะห่วงซารีอาแต่อู๋หมิงก็กลัวพวกโจรยังติดตามมา
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้

Rolled 1d10+1 : 5 + 1, total 6
-
"พี่ฟู่หลี่ ข้าเจ็บปวดยิ่งนัก" ซารีอาบอกเขา
พวกโจรไม่ได้ตามมา สงสัยมีคนตายเลยกลัว
ยามบ่าย ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 20ลี้
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"งั้นเราพักกันก่อนพวกโจรคงยังไม่ตามมา"
อู๋หมิงเสาะหาทำเลที่พัก จากนั้นให้ซารีอาลงมานอนพัก อุ๋หมิงดูว่าจะทำแผลให้ซารีอาได้ไหม
-
อู๋หมิงไม่มีหยูกยา พวกเขาทำแผลโดยใช้ผ้าพันไว้ แต่ก็ไม่ดีขึ้น
ซารีอาบอกเขาว่าบาดแผลแค่นี้ถ้านอนพักวันเดียวก็หาย
-
"งั้นเจ้านอนพักเถอะ พักผ่อนให้มากไว้"
ให้ซารีอานอน ส่วนอู๋หมิงสำรวจรอบๆ
-
ซารีอาผูกม้าเอาไว้แล้ว นอนพักอยู่ใต้ต้นไม้
อู๋หมิงเดินสำรวจสภาพรอบข้าง พบว่าที่นี่เป็นเขตแดนรกร้าง ไม่มีร่องรอยการทำมาหากินหรือผู้คนสัญจร
ไม่ทราบเมืองเปียนฮวนยังคงอยู่หรือไม่
หากต้องการเดินสำรวจแบบสุ่ม ทอย+รับรู้
-
อู๋หมิงคิดว่าอย่าหาเรื่องใส่ตัวดีกว่า
นั่งเฝ้าซารีอา ถ้ามืดแล้วก็นอน
-
อู๋หมิงและซารีอากินอาหารแล้วนอนพักผ่อนตั้งแต่บ่ายถึงเย็น
+1HP
เย็นแล้ว ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 20ลี้
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"วันนี้เรามาเปลี่ยนบรรยากาศเดินทางยามสนธยากันบ้าง"
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้

Rolled 1d10+1 : 7 + 1, total 8
-
อีกสิบลี้จะถึงเมืองเปียนฮวน
ยามนี้เป็นยามสนธยา เท่าที่จำได้เมืองเปียนฮวนสมควรมีสีสันยามค่ำคืน
แต่ตอนนี้แม้แต่แสงตะเกียงดวงเดียวยังมองไม่เห็น
ค่ำแล้ว ระยะทางไปเมืองเปียนฮวน 10ลี้
อู๋หมิงจะ...
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้
- อื่นๆ
-
"น่าแปลก เมืองเปียนฮวนสมควรมีแสงสีกว่านี้"
- ขี่ม้าไปตามทาง ทอย1d10+รับรู้

Rolled 1d10+1 : 7 + 1, total 8
-
อู๋หมิงขี่ม้าไปตามทางจนมาถึงประตูเมือง
เขาพบว่าประตูและกำแพงเมืองล้วนพังทลาย สภาพโดยรอบรกร้าง ราวกับดินแดนของภูติผีปีศาจ
แต่อู๋หมิงพบว่ามีเงาตะคุ่มคล้ายมนุษย์กลุ่มหนึ่ง รวมตัวกันที่หอระฆังใจกลางเมือง
แสงตะเกียงริบหรี่ถูกกระดาษครอบไว้ ทำให้ไม่อาจมองเห็นแสงได้แต่ไกล
เขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
". . . . . เราอย่าเข้าไปเลย"
ไม่เข้าเมือง ใช้เส้นทางอ้อมเมืองไป
-
อู๋หมิงกระตุ้นม้าให้อ้อมผ่านเมืองไป แต่ทว่า
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"พี่ฟู่หลี ระวัง พวกมันได้ยินเสียงของเรา กำลังตามมาแล้ว" ซารีอาเตือนเขา
เงาดำเหล่านั้นกำลังมองมาทางด้านนี้ บางส่วนก็กำลังวิ่งตามมาแล้ว
เงาดำเหล่านั้นมีตัวเบามิใช่ชั่ว ในระยะใกล้อาจตามฝีเท้าม้าได้ทัน
ถ้าจะขี่ม้าหนี ทอย+ความเร็วของม้า (+2)
-
ได้ยินไวจริง
"ฮึ่มม"
หนี

Rolled 1d10+2 : 9 + 2, total 11
-
อู๋หมิงควบขี่ม้าพุ่งทะยานออกจากเมือง เงาดำเหล่านั้นก็ไม่อาจติดตามได้ทัน
อู๋หมิงขี่ม้าตลอดคืนเพื่อหนีจากเงาดำเหล่านั้น
+1EXP
เช้าแล้ว อู๋หมิงเดินทางไกลออกมาจากเขตแดนร้างเข้าสู่แดนตงง้วน
จุดหมายต่อไปคือเมืองหลิงหลางระยะทาง 40ลี้
บริเวณนี้พื้นที่รอบๆเป็นทุ่งนารกร้าง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"พี่ฟู่หลี ดูนั่น"
มีชายคนหนึ่งกำลังถูกโจรสามคนวิ่งไล่ฝ่าทุ่งนาร้างมาทางพวกเขา
ชายคนนั้นเห็นอู๋หมิงก็ร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ
เขาจะทำอย่างไร
-
"เจ้าพวกโจรร้าย"
อู๋หมิงขี่ม้าเข้าไปยิงโจรคนแรกที่อยู่ในระยะยิง
-
อู๋หมิงไม่ได้หลบซ่อนตัว จึงไม่อาจซุ่มโจมตีได้
ถ้าจะยิงธนูต้องทอย+รับรู้ มาด้วย
-
"สังหารโจร"

Rolled 1d10+1 : 3 + 1, total 4
-
อู๋หมิงยิงธนูพลาดเป้า แต่ก็ทำให้พวกโจรชะงักไปวูบหนึ่ง
ชายคนที่วิ่งหนีตะโกนว่าขอบคุณท่านจอมยุทธ์ จากนั้นวิ่งมาหาเขา
พวกโจรทั้งสามก็ยังคงวิ่งตามมา
โจรทั้งสามยังอยู่ในระยะธนู อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"พวกเจ้าถอยไปซะ"
ยิงธนูใส่โจรจนกว่าจะโดนจะเปลืองลูกธนู แต่พวกมันก็เข้าใกล้ไม่ได้

Rolled 1d10+1 : 7 + 1, total 8
-
อู๋หมิงยิงธนูไปหลายดอก จนโจรคนหนึ่งถูกยิงเข้ากลางหน้าผากล้มลง
โจรอีกสองคนก็วิ่งหลบหลีกลูกธนู ไม่กล้าเข้ามา
พวกมันเห็นอู๋หมิงมีฝีมือก็ขยาด หันกายวิ่งหนีไป
ชายที่หลบหนีโจรก็เข้ามาคำนับอู๋หมิง แนะนำตัวว่าหานจื่อจวน ฉายาบัณฑิตตกยาก อาศัยที่ห้องเช่าท้ายตลาดเมืองหลินหลาง
เขาเป็นชายวัยฉกรรจ์ในชุดบัณฑิต แต่มีบาดแผลฟกช้ำตามร่างกายหลายตำแหน่ง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
ข้าบังเอิญไปล่วงรู้ความลบรายหนึ่งเข้า จึงตกเป็นเป้าไล่ล่าสังหาร
ขอบคุณท่านผู้กล้าที่ยื่นมือช่วยเหลือด้วยคุณธรรม
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ความลับอันใดจึงทำให้พวกโจรไล่ล่าเจ้า"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
ข้าน้อยบังเอิญล่วงรู้ที่ตั้งของหน่วยมังกรเงาแห่งนิกายมังกรเทวะ ซึ่งเป็นองค์กรมือสังหาร
จึงได้แจ้งข่าวกับนักสู้ผู้กล้าทั้งหลายรวมทั้งกรมเมืองให้นำกำลังไปล้อมปราบ
หน่วยมังกรเงาถูกทำลายแทบราบคาบ แต่หัวหน้าหน่วยฉายาเศียรมังกรเงาของมันหลบหนีไปได้
มันลงมือลอบสังหารข้าน้อยหลายครั้ง แต่ยังไม่สำเร็จ
ข้าน้อยมิอาจอาศัยในเมืองได้แต่หลบหนีออกมากับกองคาราวาน
มิคาดเดินทางออกจากเมืองเพียงวันเดียวกองคาราวานก็ถูกโจรปล้น
ข้าน้อยวิ่งหนีจึงโดนพวกโจรไล่ตามมา
ท่านผู้กล้าได้โปรดช่วยสังหารเศียรมังกรเงา ขจัดเภทภัยของยุทธภพ
ที่แท้ครั้งนี้มันเพียงหลบหนีโจรปล้นกองคาราวาน แต่กลับฉวยโอกาสเล่าเรื่องของหน่วยมังกรเงาเพื่อขอความช่วยเหลือจากอู๋หมิง
หานจื่อจวนคุกเข่าโขกศีรษะขอร้องเขา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เศียรมังกรเงาร้ายขนาดนั้นเชียว? แค่ลอบสังหารเจ้าคนเดียวหลายครายังไม่สำเร็จ หรือเพราะเจ้ามีฝีมือสูงเยี่ยม?"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
หามิได้ ข้าน้อยรู้แต่วิชาหนังสือไม่เคยร่ำเรียนวิชาฝีมือ ทั้งยังสอบตก ต้องทำงานอ่านเขียนจดหมาย
จึงล่วงรู้เส้นทางภายในเมืองเป็นอย่างดี เมื่อเศียรมังกรเงาปรากฏตัวข้าน้อยก็รีบหลบลี้หนีหน้าจึงรอดชีวิตมาได้
-
"อย่างนี้นี่เอง"
"แต่เราหาใช่ผู้กล้าอันใดไม่ เป็นแค่คนธรรมดาที่กำลังเดินทางไปพบมารดา คงมิอาจช่วยท่านได้"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
"ท่านผู้มีพระคุณได้โปรดรับข้าน้อยเป็นผู้ติดตามด้วยเถิด พระคุณช่วยชีวิตมิอาจไม่ตอบแทน"
"หานจื่อจวนขอเป็นข้ารับใช้ท่านต่างม้าลาแล้ว" ชายคนนั้นกล่าวพลางคุกเข่าโขกศีรษะคำนับอู๋หมิง
-
". . . . . ." อู๋หมิงหันไปหาซารีอาในเชิงถามความเห็น
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
พี่ฟู่หลีข้าเองก็ไม่ทราบธรรมเนียมของชาวตงง้วน แต่หากพวกเราไม่ช่วยเหลือคนผู้นี้คงต้องเสียชีวิตเป็นแน่
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
หานจื่อจวนก็โขกศีรษะกล่าวว่า"ช่วยคนต้องช่วยถึงที่สุด ส่งพระพุทธต้องส่งถึงสุขาวดี ผู้มีพระคุณได้โปรดนำข้าน้อยไปด้ยเถิด"
-
พูดมากจริง O+
"ถ้าน้องซารีอาพูดเช่นนั้นล่ะก็"
"เจ้าก็ติดตามเราไปจนถึงเมืองหลินหลางเถอะ"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
ข้าน้อยเพิ่งหนีมาจากเมืองหลินหลาง หากกลับไปเกรงว่าผู้มีพระคุณจะถูกทำร้ายไปด้วย
-
"งั้นจะทำอย่างไรมารดาเราอยู่ที่เชิงเขาเซียวสิกซัว หากไม่ผ่านเมืองหลินหลางยังมีทางใดอีก?"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
พวกเราสามารถเดินทางผ่านโดยไม่แวะเข้าเมือง
หรือไม่ก็ลงใต้ข้ามแม่น้ำเฟยสุ่ย ค่อยอ้อมไปเซียวสิกซัว
-
"งั้นเราเดินทางผ่านเมือง โดยไม่เข้าเมืองเถอะ ข้าไม่ต้องการเสียเวลามากเกินไป"
-
บ่ายแล้ว อู๋หมิงและซารีอาขี่ม้าโดยมีหานจื่อจวนวิ่งตาม
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
หานจื่อจวนพลันกล่าวว่า "ด้านหน้าเป็นจุดที่กองคาราวานที่ข้าติดตามมาถูกปล้นเมื่อคืน"
"ไม่ทราบตอนนี้พวกโจรไปกันหมดหรือยัง ท่านผู้มีพระคุณต้องระวังให้มากไว้"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"งั้นเจ้าก็ไปตรวจดูให้หน่อยสิ"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2303.jpg)
หานจื่อจวนรับคำ กล่าวว่า "ชีวิตข้าน้อยเป็นผู้มีพระคุณมอบให้ ไม่กล้าขัดคำสั่ง"
จากนั้นวิ่งล่วงหน้าไปตรวจสอบ
ไม่นานอู๋หมิงก็เห็นหานจื่อจวนวิ่งหน้าตั้งกลับมา
ด้านหลังติดตามด้วยโจรถือจอบเสียมสองคน
"ท่านผู้มีพระคุณ ได้โปรดช่วยเหลืออีกครั้ง"
-
". . . . ."
อู๋หมิงไม่พูดไม่จา ง้างธนูยิงโจรคนแรกทันที

Rolled 1d10+1 : 2 + 1, total 3
-
ไกลเกินไปหน่อย อู๋หมิงเลยยิงพลาด
ทั้งสามคนวิ่งเข้ามาในระยะยิงแล้ว อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
ตะกี้บอกมีสองคนไม่ใช่เหรอ?
ยิงธนูใส่คนแรก

Rolled 1d10+1 : 3 + 1, total 4
-
หานจื่อจวนวิ่งมาเป็นคนแรกกับโจรอีกสองคนรวมเป็นสาม
อู๋หมิงยิงธนูเฉียดหน้าหานจื่อจวนไป
หานจื่อจวนกลิ้งตัวหลบลูกธนูล้มลง โจรคนหนึ่งกำลังเอาจอบฟาดใส่
ส่วนโจรอีกคนวิ่งเข้ามาหาอู๋หมิง
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อ้อเข้าใจละ
อู๋หมิงยิงธนูใส่คนที่วิ่งเข้าหาอู๋หมิงก่อน

Rolled 1d10+1 : 8 + 1, total 9
-
โจรที่วิ่งเข้ามาถูกธนูยิงทะลุอกเสียชีวิต
ส่วนหานจื่อจวนก็โดนจอบฟาดใส่ ฝนโลหิตสาดกระจาย ซารีอากรีดร้องอย่างสยดสยอง หานจื่อจวนเจ็บ1 HP1/3
โจรนั้นเงื้อจอบขึ้นอีก หวังปลิดชีพหานจื่อจวน
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
ชีวิตของหานจื่อจวนขึ้นอยู่กับศรดอกนี้แล้ว
อู๋หมิงยิงใส่โจรที่กำลังจะสังหารหานจื่อจวน

Rolled 1d10+1 : 1 + 1, total 2
-
ซารีอากอดเอวของเขาแนบแน่นทำให้อู๋หมิงเสียสมาธิจนยิงธนูพลาดไป
โจรนั้นใช้จอบทุบหน้าของหานจื่อจวนจนเละ พอเห็นธนูเฉียดใบหน้าไป
ก็พบว่าพรรคพวกที่มาด้วยกันตายแล้ว
โจรคนนั้นจึงหันหลังวิ่งหนี
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"หลับตาไว้" อู๋หมิงบอกซารีอา
อู๋หมิงกลัวว่าโจรจะไปแจ้งพรรคพวกอีกจึงขี่ม้าตามไปหมายสังหาร
-
อู๋หมิงขี่ม้าตามไปอย่างง่ายดาย โจรอยู่ในระยะยิงธนูแล้ว
-
"โหสินะ"
ยิงธนูใส่

Rolled 1d10+1 : 4 + 1, total 5
-
อู๋หมิงยิงธนูเฉียดหน้าของโจรอีกครั้ง คราวนี้มันเลยรีบกลิ้งตัวหลบเข้าไปในพงหญ้าข้างทาง
อู๋หมิงมีโอกาสยิงอีกครั้งเดียวก่อนที่มันจะหายไปจากสายตา
-
"ฮึ่ม เจ้าโจรนี้หลบหลีกว่องไวนัก"
ยิง

Rolled 1d10+1 : 10 + 1, total 11
-
โจรร้ายถูกอู๋หมิงยิงทะลุหน้าอก ล้มลงเสียชีวิต
+2EXP
บ่ายแล้ว ระยะทางไปเมืองหลินหลาง 30ลี้
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
ถ้าจะควบม้าไปตามทาง ทอย+รับรู้
-
"แดนตงง้วนช่างมีเรื่องราวมากมายนัก"
อุ๋หมิงลงไปค้นศพทั้งสามศพ
-
โจรทั้งสองมีจอบเป็นอาวุธ ในตัวมีเงินรวมกัน

Rolled 2d10 : 7, 2, total 9
หานจื่อจวน มีห่อผ้าสะพายอยู่ ภายในประกอบด้วย
เงิน

Rolled 5d10 : 3, 4, 10, 8, 10, total 35
- ตำราวิชาโคลงกลอน ใช้ฝึกวิชากวี
- สมุดบันทึกหานจื่อจวน เขียนถึงเส้นทางลับต่างๆในเมืองหลินหลาง
- ชุดบัณฑิตx2
-
อู๋หมิงเก็บไปทั้งหมดแล้วเดินทางต่อ

Rolled 1d10+1 : 10 + 1, total 11
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
น่าเสียดายที่เราช่วยชีวิตเขาไม่ได้นะคะพี่ฟู่หลี น่าสงสารจริงๆ
อู๋หมิงรู้สึกเศร้าใจเล็กน้อยกับการตายของหานจื่อจวน ความมุ่งมั่น-5
เดินทางไปได้ระยะหนึ่ง อู๋หมิงก็พบเกวียนคาราวานสามหลังจอดอยู่กลางถนน
มีคนกลุ่มหนึ่งประมาณสี่ห้าคน นั่งอยู่รอบๆ มีคนหนึ่งถือดาบ ที่เหลือมีไม้พลองและจอบเสียมเป็นอาวุธ
คนเหล่านั้นยังไม่เห็นอู๋หมิง สองฟากข้างของถนนเป็นพงหญ้าคาสูงท่วมเอว
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงและซารีอาลงจากหลังม้า ย่อตัวค่อยๆจูงเจ้าชราย่องออกข้างทาง ออกไปให้ห่างจากพวกนั้นมากที่สุดเท่าที่ทำได้แล้วตีวงโค้งอ้อมผ่านกองโจรกลับมาที่ถนน
-
อู๋หมิงพยายามอ้อมผ่านกลุ่มคนไป แต่พวกมันก็กำลังเฝ้ารออะไรบางอย่างอยู่เช่นกัน
เขาจะทำสำเร็จไหมนะ
ทอย+ความเร็ว ดู ได้รับ โบนัส +2 จากการเดินอ้อมพงหญ้า
-
ย่องๆ

Rolled 1d10+2 : 5 + 2, total 7
-
อู๋หมิงพาซารีอาอ้อมผ่านพงหญ้ากลับพบซากศพของพ่อค้าและคนในกองคาราวานที่ถูกพวกโจรนำมาโยนทิ้งข้างทาง
ซารีอาแทบจะกรีดร้องออกมาแต่อู๋หมิงปิดปากเธอได้ทัน ซารีอาสลบไปอีก อู๋หมิงจึงต้องอุ้มเธอเดินทางต่อ
พวกเขาอ้อมผ่านโจรมาได้สำเร็จในตอนค่ำพอดี ระยะทางสู่เมืองหลิงหลางคือ 20ลี้
อู๋หมิงจะทำอย่างไรต่อไป
-
อุ้มซารีอาขึ้นม้าแล้วเดินทางต่อ

Rolled 1d10+1 : 8 + 1, total 9
-
อู๋หมิงควบม้าตลอดคืน พอเช้าซารีอาก็ได้สติ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
พี่ฟู่หลี ขอโทษด้วยที่ข้าขวัญอ่อนเกินไป พี่คงไม่ได้นอนทั้งคืน เหน็ดเหนื่อยมากแล้ว
ซารีอาเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าให้อู๋หมิง
ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ห่างเมืองหลิงหลางเพียงสิบลี้ ผู้คนเริ่มหนาตามากขึ้น
มีทั้งชาวนาชาวไร่ที่บรรทุกสินค้ามาขายในเมือง
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เมืองนี้ค่อยมีผู้คน เรารีบเข้าไปหาที่พักเถอะ"
อู๋หมิงเดินทางเข้าเมืองระหว่างทางก็ลองสอบถามชาวบ้านว่า ก่อนนี้ผ่านเมืองเปียนฮวน รกร้างว่างเปล่า เป็นเพราะเหตุใด
-
ชาวเมืองบอกว่าหลังจากข่านถูเจี๊ยะประกาศสงคราม กองทัพของตงง้วนก็บุกโจมตีเมืองเปียนฮวน
ขับไล่ชาวเมืองที่เป็นชนเผ่าต่างชาติออกไป แล้วกองทหารนั้นก็เฝ้าด่านซานง้วนกวนเอาไว้
เมืองนั้นเป็นเมืองสำหรับติดต่อค้าขาย แต่ตอนนี้การค้าฝืดเคือง จึงยังไม่มีคนไปตั้งรกรากที่นั่น
อู๋หมิงควบขับม้าผ่านตลาดซารีอาก็บอกว่าควรนำของที่มีไปขายเป็นเงิน
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"พี่ฟู่หลี พวกเรามีของที่ไม่ได้ใช้งานมากหลาย สมควรนำไปขายบ้าง"
-
"น้องหญิงเจ้ากล่าวได้ถูกต้องนัก"
อุ๋หมิงมองหาร้านค้าที่จะขายของที่ไม่ใช้
-
อู๋หมิงเข้าไปในร้านรับจำนำแห่งหนึ่ง ติดป้ายรับซื้อสินค้าทุกชนิด
เจ้าของร้านตีราคาหนังแพะสิบเหรียญ จอบด้ามละสามสิบเหรียญ ชุดบัณฑิตชุดละห้าเหรียญ
ตำราโคลงกลอน ยี่สิบเหรียญ
ในร้านมีลูกธนูขาย ราคามัดละ 15เหรียญ
-
อู๋หมิงตัดสินใจขายหนังแพะ จอบ และชุดบัณฑิต ทั้งหมด ได้เงินรวม 80 เหรียญ รวมกับเงินที่ตัว 44 เหรียญเป็น 124 เหรียญ
ซื้อลูกธนูมา 2 มัด รวม 30 เหรียญ
จากนั้นสอบถามเจ้าของร้านว่าแถวนี้มีร้านรับซ่อมชุดเกราะหนังไหม
-
ร้านนี้รับซ่อมเกราะหนังด้วยเหมือนกัน
ค่าซ่อมจนดีดังเดิมหกสิบเหรียญ
-
"ลดหน่อยได้ไหม"
เกลี้ยกล่อมขอลดราคา
-
วิธีต่อราคา ทอย+เสน่ห์ -1ต่อ10%ที่ต้องการต่อรอง
-
"ลดเยอะๆหน่อยนา"
ต่อ 20%

Rolled 1d10-2 : 5 - 2, total 3
-
ต่อไม่สำเร็จ
"หนังสัตว์ตอนนี้ราคาสูง ลดไม่ได้แม้แต่เหรียญเดียวน่อ"
-
"งั้นก็ตกลงตามนี้ 60เหรียญ"
ตกลงตามราคาที่พ่อค้าเสนอ
-
สายแล้ว เกราะหนังของอู๋หมิงก็ซ่อมเสร็จ
เขาจะทำอย่างไรต่อไป
-
"เราไปหาที่พักเพื่อเก็บของและม้า แล้วไปเดิมชมตัวเมืองกันดีไหม" อู๋หมิงถามซารีอา
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"ดียิ่งนักพี่ฟู่หลี ข้าไม่เคยเดินทางมาตงง้วน อยากลองเดินตลาดของที่นี่สักครา"
อู๋หมิงไปลงชื่อเข้าพักโรงเตี๊ยม ค่าพักห้องละสามสิบเหรียญ
ผู้รับใช้เห็นอู๋หมิงฝากม้าไว้ ก็ไม่เรียกเก็บเงินล่วงหน้า
ทั้งสองฝากม้าเอาไว้แล้วออกมาหน้าโรงเตี๊ยม
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงคืดว่าน่าจะหาเงินอีกซักหน่อยจึงไปร้านจำนำร้านเดิม เอาตำราโคลงกลอนไปขาย
แล้วไปเดินชมเมืองดูว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง
-
อู๋หมิงขายตำราในราคายี่สิบเหรียญ
จากนั้นไปเดินชมเมือง
ถ้าอยากเดินสุ่มดูให้ทอย 1d10
-
"ทางนี้น่าจะมีอะไรน่าสนใจ"

Rolled 1d10 : 8, total 8
-
อู๋หมิงพาซารีอาหลงเข้าไปในซอยตันแห่งหนึ่ง
พวกเขามองดูข้างทางไปพลางคุยกันไปพลาง
จนมาถึงที่นี่ได้อย่างไรก็ไม่รู้ จะเดินออกไปก็จำเส้นทางไม่ได้
หันดูรอบข้างก็ไม่พบผู้คน
เขาจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงลองเปิดบันทึกหานจื่อจวนออกอ่านดู
-
อู๋หมิงพยายามเปรียบเทียบเส้นทาง
พบว่าเหอจื่อเจียนบันทึกว่าที่นี่เรียกว่าตรอกภูตพราย
เคยมีคนพบเห็นเงาคนเข้าไปแต่ไม่กลับออกมา พอเข้าไปดูก็ไม่พบใครทั้งๆที่เป็นซอยตัน
จึงร่ำลือกันว่ามีปีศาจ คนทั่วไปไม่นิยมผ่านมา
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
พี่ฟู่หลี ที่นี่น่ากลัวยิ่งนัก
อู๋หมิงสามารถออกจากตรอกภูติพรายได้
เขาเจอทางไปที่อื่นๆด้วย
ตลาด
โรงเตี๊ยม
สลัม
ท่าเรือ
กรมเมือง
บ่อนพนัน
หอนางโลม
นอกเมือง
-
"เราลองชมดูที่ตลาดบ้าง ว่าชาวตงง้วนซื้อขายอันใดกัน"
อู๋หมิงพาซารอาไปชมตลาด
-
เดินอยุ่สักพักก็มีคนท่าทางเป็นอันธพาลสามคนล้อมอู๋หมิงและซารีอาเอาไว้
หนึ่งในอันธพาลนั้นกล่าวว่า "พี่ชายเป็นคนสารทิศใด เหตุใดมีสตรีฮวนร่วมทาง"
อีกคนหนึ่งกล่าวว่า "พวกสุนัขถูเจี๋ยทรยศต่อพวกเราชาวฮั่น สมควรถูกสับเป็นหมื่นชิ้น"
อีกคนก็กล่าวว่า "พวกเราชาวฮั่นมีสตรีย่อมต้องแบ่งปัน มาสนุกด้วยกันดีกว่านะพี่ชาย"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
โว๊ะ ลืมเรื่องชุดซารีอาตลอด
"นางเป็นภริยาเรา ใครกล้าลบหลู่นาง ก็เตรียมตัวตาย"
ว่าแล้วก็ชักมีดออกมา ในหัวพยายามนึกทางหนีทีไล่จากการอ่านบันทึกของหานจื่อจวน
-
อันธพาลคนนึงเข้ามาฉุดคร่าซารีอา
อีกสองคนก็พุ่งเข้ามาจับตัวอู๋หมิง
"เป็นชาวฮั่นกลับรับสตรีฮวนเป็นภรรยา ช่างไม่รักดียิ่งนัก"
-
"เรื่องของพวกเราเกี่ยวอันใดกับพวกเจ้า"
อู๋หมิงควงมีดฟันใส่คนแรกทันที

Rolled 1d10 : 4, total 4
-
อู๋หมิงชักมีดออกมาคิดจะเข้าไปจ้วงแทงอันธพาลที่ฉุดชารีอา
แต่ถูกอันธพาลอีกสองคนจับไหล่ทั้งสองข้างฉุดรั้งเขาเอาไว้
อันธพาลที่ฉุดซารีอาจับตัวเธอไว้ใช้มือข้างหนึ่งกำรอบลำคอของเธอกล่าวว่า
"อย่าได้ขัดขืน มิเช่นนั้นจะบีบคอสุนัขฮวนตัวเมียนี่เสีย"
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"โอย พี่ฟู่หลีช่วยข้าที"
อู๋หมิงถูกอันพาลสองคนจับแขนไว้ข้างละคน
เขาจะทำอย่างไร
-
"เจ้ากล้าฆ่าคนกลางตลาดเรอะ"
ปากพูดพลางพยามดิ้นรนขัดขืน
-
"คนที่นี่ล้วนเคียดแค้นชิงชังสุนัขถูเจี๊ยะทั้งนั้น"
อันธพาลกล่าวพลางฉุดลากซารีอาไปทางซอยแห่งหนึ่ง
อู๋หมิงถ้าต้องการดิ้นให้หลุดต้องทอย+พลังกาย ดู
-
"เอาความเคียดแค้นมาลงที่สตรีนางหนึ่ง ช่างน่าอดสูนัก หากเก่งกล้าจริงก็ไปเป้นทหารออกไปรบกับพวกถูเจี๋ยสิ"

Rolled 1d10+1 : 9 + 1, total 10
-
อู๋หมิงเบ่งพลังสลัดอันธพาลเหล่านั้นล้มลงจนลุกไม่ขึ้น
อันธพาลที่ฉุดคร่าซารีอาเห็นดังนั้นก็ปล่อยเธอ วิ่งหลบหนีไป
+1EXP
ซารีอาที่ดิ้นรนจนเหนื่อยล้าก็เข่าอ่อนทรุดนั่งลง อู๋หมิงก็เข้าไปประครองเธอ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"เกือบไปแล้ว พี่ฟู่หลี่ ชาวฮั่นเหล่านั้นช่างป่าเถื่อนนัก"
-
"เรารีบกลับที่พักเถอะ แต่ก่อนอื่น . . ."
อู๋หมิงพาซารีอาไปซื้อเสื้อผ้าผู้หญิงราคาถูกไว้ผลัดเปลี่ยน
-
อู๋หมิงพาซารีอาไปซื้อชุดสตรีสำหรับผัดเปลี่ยนราคายี่สิบเหรียญ
จากนั้นกลับไปที่ห้องพัก ปรากฏว่าเสมียนเข้าใจผิด จองห้องที่มีเตียงเดียวไว้ให้
จะเปิดห้องใหม่อู๋หมิงก็มีเงินไม่พอ เขาจะทำอย่างไร
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
พวกเรานอนด้วยกันก็ไม่เห็นจะเป็นไร หากบริสุทธิ์ใจก็ไม่กลัวใครนินทา
-
"ถ้าน้องหญิงไม่ว่าอะไรล่ะก็ ก็ตามนั้นเถอะ"
"จากนี้ไปน้องหญิงต้องแต่งกายด้วยชุดของชาวตงง้วน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเช่นคราวนี้"
-
คืนนั้นทั้งคู่นอนบนเตียงเดียวกันในโรงเตี๊ยม
พอถึงตอนดึก ร่างของซารีอาก็เบียดชิดเข้ามาจนอู่หมิงสูดได้กลิ่นกายสาวของเธอ
ร่างเรียบลื่นของเธอก็แนบชิดกับเขา ลมหายใจของเธอสัมผัสกับใบหูของเขา
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
ซารีอากล่าวว่า "พี่ฟู่หลี่ วันนี้หากท่านไม่ช่วยไว้ข้าคงถูกอันธพาลเหล่านั้นข่มเหง"
"หากวันหน้าข้าถูกอันธพาลฉุดคร่าอีก คงไม่อาจรักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ ข้ายินยอมเป็นของท่านดีกว่ายอมถูกคนชั่วช้าย่ำยี"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"น้องหญิง . . ."
อู๋หมิงไม่อาจปฎิเสธซารีอาได้ ได้แต่ทำตามความต้องการ
-
คืนนั้นอู๋หมิงรับซารีอาเป็นภรรยา
เขาคิดว่าการเดินทางนั้นช่างลำบากยากเข็ญ เทียบไม่ได้เลยกับรังรักอันอบอุ่น -10 ความมุ่งมั่น
อู๋หมิงสามารถออกคำสั่งซารีอาได้ ซารีอาไม่มีทักษะต่อสู้
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
ซารีอา-องค์หญิงแห่งซงหนง
HP 2/2 SP 2/2
ทักษะ
- กำลังใจ (1SP) : +1 โบนัส ให้เต๋าการกระทำอะไรก็ได้ของอู๋หมิง 1ครั้ง
.....
เช้าแล้ว
อู๋หมิงจะไปชำระค่าที่พักหรือไม่ (30เหรียญ)
ระยะทางไปเมืองน้อยเชิงเขาเซียวสิกซัว 40ลี้
เขามีแผนการเดินทางอย่างไร
-
"อีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น ท่านแม่รอข้าด้วย"
อู๋หมิงจ่ายค่าที่พัก และสอบถามชาวบ้านหรือนักเดินทางว่าหนทางไปเชิงเขาเซียวสิกซัว เป็นอย่างไรบ้าง
-
ชาวบ้านบอกว่า เส้นทางช่วงแรกอยู่นอกเมืองไม่น่ามีอันตรายใด
ช่วงที่สองเป็นเนินเขา ช่วงที่สามเป็นป่า สองช่วงนี้บางครั้งก็มีสัตว์ร้าย
ช่วงสุดท้ายเป็นที่ราบเชิงเขา ไม่น่าจะมีอันตรายเช่นกัน
-
อู๋หมิงเห็นว่ามีอันตรายไม่มากนักจึงออกเดินทางไปเชิงเขาเซียวสิกซัวทันที
-
อู๋หมิงเดินทางออกนอกเมืองหลินหลาง
เขาพบว่านอกเมืองมีค่ายทหารของพวกมองโกลตั้งอยู่ห่างจากเมืองเพียงสิบลี้
ภายในค่ายประกอบด้วยกองทหารม้าเกือบร้อยนาย
มีทหารม้าสองนายเฝ้าอยู่หน้าค่าย
คอยตรวจตราชาวบ้านที่เดินทางผ่านไปมา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
โยนกลักจดหมายที่เปิดแล้วทิ้งไปก่อน
อู๋หมิงสอบถามชาวบ้านที่เดินทางผ่านค่ายมาว่า เขาตรวจตราอย่างไร ค้นหาสิ่งใดอยู่หรือเปล่า
-
ชาวบ้านบอกว่า เป็นการตรวจพอเป็นพิธี ไม่ได้ค้นสิ่งของอะไร
-
"อืมม"
อู๋หมิงเดินทางผ่านค่าย
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2272.jpg)
ทหารมองโกลเรียกให้อู๋หมิงหยุดม้า กล่าวว่า "น้องชาย ม้าของเจ้าเป็นม้าพันธุ์ดีของถูเจี๋ยใช่หรือไม่"
"ตอนนี้กองทัพของเรากำลังต้องการม้าเพิ่มเติม จึงคิดซื้อม้าของน้องชาย เราให้ราคาหนึ่งพันเหรียญ สนใจหรือไม่"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ม้านี้เป็นบิดาของภรรยาเรามอบให้เป็นของขวัญ อีกอย่างมันก็ชรามากแล้ว คงไม่มีเรี่ยวแรงออกศึกอีก"
-
ทหารมองโกลก็มิได้ว่ากระไรปล่อยให้เขาจากมา
อู๋หมิงเดินทางมาถึงชายป่าแล้ว
-
"ในป่ายามค่ำคืนต้องระวังสัตว์ร้ายให้มากไว้"
อู๋หมิงดูว่ามีขบวนนักเดินทางที่จะผ่านป่านี้บ้างหรือไม่
-
เสี่ยงดวงเอา

Rolled 1d10 : 9, total 9
1-4 ไม่มี
5-7 ชาวบ้าน
8+ กองคาราวาน
-
มีกองคาราวานกองหนึ่งกำลังจะเข้าป่าพอดี
-
เข้าไปคุยกับหัวหน้าคาราวาน
-
หัวหน้าพ่อค้าคือเถ้าแก่หวัง เขาถามอู๋หมิงว่ามีเรื่องอะไรให้ช่วยเหลือ
-
"เราสองคนคิดเดินทางผ่านป่า ได้ยินว่ามีสัตว์ร้าย เลยคิดขออาศัยร่วมทางจนพ้นป่าได้หรือไม่?"
-
เถ้าแก่หวังบอกว่ามือดาบนั้นใช้เงินจ้างมา ล้วนต้องเสี่ยงชีวิต
หากต้องการให้รักษาความปลอดภัยด้วยต้องจ่ายหัวละยี่สิบเหรียญ
ถ้าจะตามมาเฉยๆให้ตามมาห่างๆ พวกเราไม่อาจดูแลเป็นพิเศษ
-
"แค่นั้นก็พอแล้ว"
อุ๋หมิงตกลงตามไปห่างๆ
-
บ่ายแล้ว อู๋หมิงควบขับม้าเข้าป่า ติดตามกองคาราวานไปห่างๆ
เขาตรวจตรารอบข้าง
ทอย+รับรู้

Rolled 1d10+1 : 4 + 1, total 5
-
หนุ่มสาวแรกรัก ทุกอย่างช่างหวานชื่นรื่นรมย์
อู๋หมิงมัวแต่พร่ำพรอดคำหวาน ไม่ได้มองรอบข้าง กว่าจะรู้ตัวก็พบว่ามีเสือตัวนึงกระโดดจากต้นไม้
กระโจนเข้าใส่พวกเขา
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQHR-mDEmVIcImdtHpPjPg9PTi5cd7GfgmW8VRmzgawfsvlAl_L)
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
". . . . . "
เร่งม้าวิ่งไปทางกองคาราวาน
-
ไม่มีเวลาขนาดนั้น เสือแอบมองพวกอู๋หมิงอยู่นานแล้ว แต่เขาไม่รู้ตัว
ตอนนี้มันกระโจนเข้าใส่อู่หมิง หากไม่ต่อสู้หรือหลบหลีกจะถูกมันตะปบแน่นอน
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เสือร้ายคิดจู่โจมเราเข้าใจว่าทำได้โดยง่ายรึ"
อู๋หมิงใช้วิชาควบขี่อาชาบังคับเจ้าชรากระโดดดีดเท้าหลังใส่เสือร้าย(ต่อสู้ธรรมดานั่นแล)

Rolled 1d10 : 2, total 2
-
สัญชาติญาณม้าอย่างไรก็ยังหวาดกลัวเสือร้าย
เจ้าแก่ดิ้นไปมา ไม่ยอมทำตามที่อู๋หมิงสั่ง
อู๋หมิงถูกเสือตระครุบตัวกลิ้งตกลงมาจากหลังม้า ชุดเกราะหนังครูดกับพื้นฉีกขาดเป็นทาง ความทนทาน 2/3
อู๋หมิงก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย -1HP
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"พี่ฟู่หลี ระวัง!" ซารีอากรีดร้อง
เสือคร่อมร่างของอู๋หมิงที่นอนบนพื้น
มันใช้กรงเล็บขาหน้าตะปบใส่เขา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
เพิ่งมีภรรยาได้คืนเดียวก็ต้องจบชีวิตเสียแล้วหรือนี่? อู๋หมิงคิดในใจ
อู่หมิงนึกถึงภรรยาก็บังเกิดกำลังใจขึ้น
ซารีอา ใช้ กำลังใจ (1SP) : +1 โบนัส ให้เต๋าการกระทำอะไรก็ได้ของอู๋หมิง 1ครั้ง
ยกมีดขึ้นทิ่มใส่ขาหน้าต้านทานไว้

Rolled 1d10+1 : 5 + 1, total 6
-
อู๋หมิงถูกเสือตะปบใส่เกราะหนังจนฉีกขาดเป็นแถบ เกราะหนังความทนทาน 1/3
อู๋หมิงที่เริ่มอ่อนแรงเมื่อได้รับเสียงเชียร์ก็แข็งใจแทงมีดสวนเข้าใส่เสือ บาดเจ็บ1 HP4/5
เสือถูกแทงขาหน้าก็สะท้านขึ้นคราหนึ่ง ก่อนจะใช้กรงเล็บอีกข้างตะปบใส่อู๋หมิง
มือดาบสองคนที่ได้ยินเสียงร้องของซารีอากำลังวิ่งมาช่วยเหลือ
แต่ยังมาไม่ถึง อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
ซารีอา ใช้ กำลังใจ (1SP) : +1 โบนัส ให้เต๋าการกระทำอะไรก็ได้ของอู๋หมิง 1ครั้ง
". . . ท่านแม่" อู๋หมิงนึกถึงมารดาเค้นกำลังท้านทานอีกเฮือก

Rolled 1d10+1 : 10 + 1, total 11
-
อู๋หมิงใช้แรงฮึดผลักเสือออกจากตัว ก่อนจะแทงใส่มันอีกหนึ่งมีดที่ต้นขา
เสือที่ได้รับบาดเจ็บดิ้นทุรนทุราย เสือบาดเจ็บ1 HP3/5
มือดาบวิ่งเข้ามาถึงแต่ยังไม่กล้าเข้าใกล้เสือ ส่งเสียงร้องไล่ให้มันหนีไป
เสือจึงกระโจน...

Rolled 1d6 : 1, total 1
1-เข้าหา อู๋หมิง
2-เข้าหา ซารีอา
3-เข้าหา เจ้าแก่
4-เข้าหา มือดาบA
5-เข้าหา มือดาบB
6-หนีเข้าป่า
-
เสือร้ายที่เจ็บแค้นกระโจนเข้าใส่อู๋หมิงอีก
มันแยกเขี้ยวกางเล็บอย่างน่าสะพรึงกลัว
-
"พวกท่านมองดุอะไรอยู่ เข้าใจว่าเสือตัวเท่านี้รับประทานเราคนเดียวแล้วจะอิ่มทอ้งเหรอ หากไม่ช่วยกันกำจัดมันต่อไปก็เป็นพวกท่าน"
อู๋หมิงตะโกนบอกมือดาบ ก่อนกระโดดหลบ

Rolled 1d10 : 8, total 8
-
อู๋หมิงใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดกระโดดหลบเสือร้ายได้ทันท่วงที (-1SP)
มือดาบทั้งสองได้สติก็กลุ้มรุมเข้าช่วยเหลือ
มือดาบทั้งสองมีฝีมือพื้นเพธรรมดา ได้แต่ป้องกันตัวเองและช่วยหลอกล่อเสือร้าย ไม่กล้าทุ่มชีวิตเข้าจู่โจม
อู๋หมิงได้โอกาสจู่โจมในขณะที่มือดาบทั้งสองหลอกล่อเสือร้าย
ถ้าโจมตีตอนนี้จะได้รับโบนัส +2 จากมือดาบที่มาช่วยเหลือ
-
อู๋หมิงเพิ่งรอดชีวิตหวุดหวิดไหนเลยกล้าวิ่งเข้าไปทุ่มเทเสี่ยงชีวิต ถอยออกมาใช้ธนูยิงจู่โจม

Rolled 1d10+3 : 5 + 3, total 8
-
อู๋หมิงถอยออกมายิงธนูใส่เสือ มันบาดเจ็บ1 HP2/5
เสือโกรธแค้นยิ่งนัก มันฝ่าวงล้อมของมือดาบวิ่งเข้าหาอู๋หมิงอีก
เสือวิ่งเข้าหาอู๋หมิง ส่วนมือดาก็บกำลังวิ่งตามเสือมา
อู๋หมิงมีโอกาสยิงธนูอีกครั้ง ก่อนที่เสือจะเข้ามาในระยะกระโจน
-
"เจ้าเสือร้าย" >:(
- ยิงจนกว่าจะโดน ถ้าได้ 6-9 จะเสียลูกธนูไป 1 ชุด แต่ศัตรูจะไม่ได้โอกาสอะไร

Rolled 1d10+1 : 6 + 1, total 7
-
อู๋หมิงยิงธนูใส่เสือร้ายดั่งห่าฝน มันวิ่งวนไปมา
แต่ก็ยังถูกธนูดอกหนึ่งยิงใส่ตา มันบาดเจ็บ1 HP1/5
มือดาบทั้งสองก็ไล่ตามมาถึง
เสือร้ายบาดเจ็บสาหัส เปลี่ยนเป็นหันกายไปทางซ้าย คงคิดวิ่งหนีไปทางป่า
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"คิดว่าเราจะปล่อยเสือเข้าป่ารึ พวกเจ้ายังชักช้าอยู่ไย"
ยิงธนูใส่เสือ

Rolled 1d10+1 : 10 + 1, total 11
-
อู๋หมิงยิงธนูใส่สันหลังของเสือ ปลิดชีวิตของมัน
+3EXP
เสือล้มลงเสียชีวิต อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"หนังเสือนี่ใช่มีราคาหรือไม่"อู๋หมิงถามมือดาบพลางใช้ความคิด
อุ่หมิงใช้ความคิดพิจารณาว่าสามารถถลกหนังเสือออกมาได้หรือไม่

Rolled 1d10 : 3, total 3
-
ไม่ต้องคิดก็ได้
มือดาบบอกว่าหนังเสือย่อมมีค่าไม่น้อย แต่มีบาดแผลอยู่บ้างราคาอาจตกเล็กน้อย
อู๋หมิงย่อมสามารถถลกหนังเสือได้ไม่ยาก
อู๋หมิงได้รับ หนังเสือโคร่ง x1
-
"ในขบวนพวกท่านใช่มีคนช่วยตีราคาให้เราได้หรือไม่ หากมีโปรดนำทาง"
-
เถ้าแก่เหวยบอกว่าถ้าไปขายในเมืองจะได้มากกว่านี้
แต่กลางป่ามีเขาคนเดียวที่รับซื้อ ตีราคาให้ ห้าสิบเหรียญ จะขายหรือไม่
-
"เราขอใช้หนังเสือผืนนี้เป็นค่าเข้าร่วมขบวนเดินทางได้หรือไม่?" อุ่หมิงไปหาเถ้าแก่หวังหัวหน้าขบวน
-
เถ้าแก่หวังตกลงให้ทั้งสองร่วมทาง
แต่กองคาราวานเชื่องช้ายิ่ง เดินทางได้ไม่เร็วเท่าขี่ม้า
เย็นแล้วเพิ่งเดินทางออกจากแนวป่า มาถึงเชิงเขาเซียวสิกซัว
กองคาราวานจะพักกันที่นี่ อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงตกลงพักที่นี่พร้อมกับคาราวาน
-
กองคาราวานจัดเวรยามรักษาค่าย
ยกกระโจมหลังหนึ่งให้อู๋หมิงและซารีอาเป็นที่พัก
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"ซารีอาคุยกับเขาด้วยสีหน้ากังวล พี่ฟู่หลี พรุ่งนี้เราจะไปพบบิดามารดา"
"ไม่ทราบท่านผู้เฒ่าจะยอมรับน้องที่เป็นสาวต่างเผ่าหรือไม่"
"ซารีอาเข้าใจดี หากพี่ฟู่หลีไม่คิดตบแต่ง น้องสาวคนนี้ก็ไม่คิดถือสา"
"จะขอแค่เพียงได้จดจำความวาบหวามของราตรีก่อนไว้ไม่ลืนเลือน"
-
"อย่ากังวลไปเลยน้องหญิง ท่านแม่ต้องไปรังเกียจเจ้าแน่ เอาไว้หลังจากท่านแม่หายดี แล้วเราหาฤกษ์จัดพิธีมงคลกัน"
-
ซารีอาโผเข้ามาซุกกายในอ้อมกอดอู๋หมิง
ทันใดนั้น เกิดเสียงเอะอะดังขึ้นที่นอกกระโจม
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"น้องหญิงเจ้าอยู่ที่นี่ ข้าจะรุดไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"
อุ๋หมิงออกไปนอกกระโจมหาสาเหตุของเสียงเอะอะ
-
มือดาบที่ดูเหตการณ์อยู่เล่าให้เขาฟังว่า
เกิดเรื่องทะเลาะเบาะแว้งในหมู่ผู้โดยสาร
ชายสองคนทะเลาะกันเพื่อแย่งหญิงสาวนางหนึ่ง
ดูท่าใกล้เปิดฉากต่อสู้กันแล้ว
เรื่องส่วนตัวของคนโดยสาร กองคาราวานมิยุ่งเกี่ยวมากความ
สามารถตัดสินกันได้เอง
อู๋หมิจะทำอย่างไร
-
ในเมื่อเป็นเรื่องราวส่วนตัวอู๋หมิงก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวมากความ แต่เกิดนึกสงสัยขึ้นมาว่าเป็นสตรีนางใดที่บุรุษสองคนถึงกับแย่งชิงกัน
อู๋หมิงไปดูเหตุการณ์
-
ย่อมเป็นโฉมสคราญล่มเมืองนางหนึ่ง
หญิงสาวในชุดแพรเบาบาง ออกแบบมาอย่างรัดรูป
เสื้อผ้าที่กึ่งซ่อนเร้นกึ่งเปิดเผยนั้น ขับเน้นให้ส่วนสัดของนางน่าพิศมัยกว่าเดิม
(http://www.uppic.org/thumb-98E3_51D2919C.jpg)
หญิงสคราญล่มเมืองแย้มยิ้มให้อู๋หมิง ด้วยแววตาเศร้าสร้อย
ช่างโศกซึ้งถึงปานนั้น น่าเย้ายวนถึงปางไหน
ดวงตาของนาง กลับปลุกเร้าสัญชาตญาณและความรู้สึกที่ซ่อนเร้นในจิตใจของอู๋หมิง
ทอย+ปัญญา หากพลาดจะหลงเสน่ห์โฉมสคราญ
-
หาเรื่องแท้ๆ

Rolled 1d10 : 4, total 4
-
อู๋หมิงรู้สึกหลุ่มหลงในเสน่ห์ของโฉมสะคราญ
หากมิได้เดินขึ้นเขาวูซันกับนางสักครั้ง มีชีวิตไปก็ไร้ค่าไร้ความหมาย
(http://www.uppic.org/thumb-98E3_51D2919C.jpg)
โฉมสคราญเดินเข้าหาเขากล่าวว่า
"พี่ท่านท่าทางคล้ายนักสู้ผู้กล้า วันนี้ยังสังหารพยัคฆ์ ไม่ทราบสามารถแก้ไขข้อพิพาทเพื่อผู้อื่นได้หรือไม่"
นางบอกว่า สองคนนี้คือคุณชายจงบุตรหลานพ่อค้ารุ่มรวยกับมือดาบในกองคาราวานนามอาเก้า
ทั้งคู่ต่างลุ่มหลงในตัวนาง จึงเปิดศึกขึ้น หากต่อสู้สืบต่อคงมีผู้เสียชีวิต
อู๋หมิงคิดว่ายังไงก็ต้องหาทางซั่มช่วยโฉมสะคราญ เขาจะทำอย่างไร
-
"พวกเจ้าไม่ต้องแย่งข้าฟู่หลี่จะรับนางไว้เอง"
"พวกเจ้าต่อสู้กันแย่งสตรีนางเดียว ช่างขายหน้านัก มิสู้ให้นางเลือกเองว่าจะอยู่กับผู้ใด"
-
คุณชายจงกล่าวว่า "ท่านหาทราบความนัยไม่ หากเรื่องง่ายดายเพียงนั้น คงมิต้องถึงขั้นต่อยตีแล้ว"
อาเก้าร้องว่า "อุบาทว์บัดซบ นางกล่าวว่ากงจื้อนี้สง่างาม ส่วนข้ากำยำแข็งแรง ตัดสินใจไม่ได้"
"พี่ท่านนี้กลับทั้งสง่างาม ทั้งกำยำล่ำสัน ผู้อื่นคิดเลือกเขาแทน" โฉมสคราญกล่าว
คุณชายจงกับอาเก้ามองหน้ากัน จางนั้นหันมามองอู๋หมิงด้วยแววตาอำมหิต
ทั้งคู่สืบเท้าเข้ามาใกล้
อู๋หมิงคิดว่ายังไงก็ต้องหาทางซั่มช่วยโฉมสะคราญ เขาจะทำอย่างไร
-
"พวกเจ้าคิดทำอะไร นางไม่เลือกพวกเจ้า กลับคิดใช้กำลัง เช่นนี้ท่านยังเห็นว่าตัวเองคู่ควรกลับนางอีกเหรอ ไม่อายผู้คนบ้างหรือ?" อู๋หมิงพุดเสียงดัง และผายมือไปทางคนอื่นที่มาเป็นจีนมุง(น่าจะมีนะ)
-
อู๋หมิงคิดเกลี้ยกล่อมให้ทั้งสองเลิกรา ทอย+เสน่ห์

Rolled 1d10 : 5, total 5
-
ทั้งสองไม่สนใจคำพูดของอู๋หมิง
ต่างชักดาบและกระบี่ออกมา
เถ้าแก่หวังสั่งให้มือดาบที่หลงเหลือเข้ามาล้อมพวกเขาเอาไว้
กล่าวว่า "หากคู่กรณีต้องการตัดสินด้วยกำลัง ทั้งสองฝ่ายห้ามมิให้เอาชีวิตฝ่ายตรงข้าม ตามกฏของกองคาราวาน ผู้ฝ่าฝืนเราจะรุมสังหารผู้นั้น"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
เถ้าแก่หวังแล้วทำไมไม่จัดให้สองคนนั้นตัดสินกันไปตั้งแต่แรกเล่า แล้วอู๋หมิงไปต้องการตอนไหน
"สองฝ่าย? ให้พวกมันสองคนกลุ้มรุมข้าพเจ้าอย่างนั้นหรือ? เช่นนั้นให้ต่อสู้กันสามฝ่าย ผู้ใดชนะจะได้นางไปครอง เรื่องราวจะได้จบอย่างรวบรัด"
"ตัวข้าหามีดาบกระบี่อันใด มีผู้ใดสามารถให้ข้ายืมอาวุธได้บ้าง"
-
เถ้าแก่หวังบอกว่าทั้งคู่กำลังตัดสินด้วยวิธีที่บอกนั่นแหล่ะ ตอนที่อู๋หมิงออกมาดู
เถ้าแก่หวังก็รับปากแกให้ว่าเป็นสามฝ่าย แต่สองคนที่เดินเข้ามาล้อมเขาต่างบอบช้ำจึงคิดรุมจัดการอู๋หมิงก่อน
มือดาบโยนดาบเล่มหนึ่งให้อู๋หมิงหยิบยืม (AT+2/-1เมื่อทอยต่อสู้)
-
"ดาบท่านหนักยิ่ง" อู๋หมิงเห็นว่าดาบไม่เหมาะกับเขาจึงโยนดาบคืนไป ชักมีดออกมาแทน
"คุณชายจง อาเก้าร่างกายกำยำแข็งแรงนักท่านมีความมั่นใจเอาชัยได้กี่ส่วน เราสองคนไม่มาช่วยกันจัดการอาเก้าก่อนไม่ดีกว่าหรือ?"
"ส่วนข้าเพิ่งต่อสู้กับเสือร้ายยังมีอาการบาดเจ็บท่านย่อมเอาชนะได้ง่ายดายกว่า เราสองคนค่อยต่อสู้กันทีหลังก็ยังไม่สาย"
-
คุณชายจงลังเล ที่จริงแล้วทุกคนล้วนบาดเจ็บสาหัส จนต่อให้โดนหมัดเดียวก็ล้ม
อู๋หมิงเกลี้ยกล่อมเขา ทอย+เสน่ห์

Rolled 1d10 : 5, total 5
-
ไม่สำเร็จ คุณชายจงคิดว่าอู๋หมิงฝีมือเหนือกว่าอาเก้า เพราะล้มเสือได้
อาเก้าก็เกรงคุณชายจงเปลี่ยนใจ ทั้งสองก็ฟาดฟันอาวุธบุกเข้าใส่อู๋หมิง
ถ้าจะต่อสู้ ทอย+พละกำลัง -1 โบนัส จากการโดนรุม
-
"พวกท่านตีค่าเราสูงไปแล้ว"
อู๋หมิงควงมีดเข้ารับมือ

Rolled 1d10 : 8, total 8
-
ทั้งสามต่อสู้กันพัลวัน สุดท้ายท่านจู่โจมเรา เราทำร้ายท่าน
จนหมดสิ้นเรียวแรง สลบไปทั้งสามคน
อู๋หมิงตื่นขึ้นมาบนตักอันหอมกรุ่น ใครกันนะที่ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นประคบใบหน้าของเขา
ถ้าคิดว่าเป็นซารีอา ต้องทดสอบพลังใจ โดยทอย+ปัญญา
ถ้าคิดว่าเป็นโฉมสะคราญไม่ต้องทอยเต๋า
-
"น้องหญิง" คิดว่าเป็นซารีอา

Rolled 1d10 : 4, total 4
-
ในตอนแรกอู๋หมิงมองเห็นเพียงรางๆจึงเรียกหาซารีอา
แต่เมื่อเขามองเห็นชัดจึงพบว่าตนเองกำลังมองใบหน้าของโฉมสะคราญ
(http://www.uppic.org/thumb-98E3_51D2919C.jpg)
"คนมากรัก อยู่บนตักผู้อื่นยังเรียกหาใครอีก" เธอสัพยอกเขา
อู๋หมิงสูดได้กลิ่นกายที่หอมกรุ่นของโฉมสะคราญ นอนหนุนตักอยู่บนเตียงภายในกระโจมของเธอ
ยังมีสุขใดเทียบเทียมได้
ย่อมมี อย่างน้อยอู๋หมิงยังคิดถึงหลายสิ่งสิ่งที่มีความสุขเหนือกว่าหนุนตักโฉมสะคราญ
เมื่อเพลิงราคะลุกโชน เขาจะหักห้ามใจตนเองได้หรือไม่
ถ้าต้องการระงับจิตใจ ทอย+ปัญญา
ถ้าไม่ต้องการระงับจิตใจก็ไม่ต้องทอย
-
"ข้าไม่ . . . ." อู๋หมิงพยายามสะกดเพลิงราคะในตัว แต่ไม่สำเร็จ
-
อู๋หมิงปล่อยให้ตัณหาราคะครอบงำจิตใจ
เขาโน้มริมฝีปากของโฉมสะคราญลงมาจูบอย่างเร่าร้อน
การตอบสนองของนางยิ่งทำให้เพลิงราคะของเขาลุกโชน
อู๋หมิงผลักโฉมสะคราญนอนลงบนเตียง
จูงมือพานางขึ้นเขาวูซันไป
กว่าอู๋หมิงจะรู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลาสาย
เขาสูญเสียกำลังภายในไปอย่างมากมาย เพื่อทำให้โฉมสะคราญพึงพอใจ -3SP
ตอนนี้นางยังนอนอยู่ข้างกายเขา ทรวงอกแฝงแรงดีดสะท้อนของนางสะท้านขึ้นลง
อู๋หมิงคิดว่าต่อให้ต้องตายในตอนนี้ก็คู่ควร แทบลืมเลือนชื่อแซ่ของตนเอง
ความมุ่งมั่น -20
อู๋หมิงลุ่มหลงในตัวโฉมสะคราญ มิอาจหักใจปฏิเสธความต้องการของนาง
-1 เมื่อต้องการปฏิเสธคำสั่งของโฉมสะคราญ
เขาจะทำอย่างไร
-
"นี่ข้าทำอะไรลงไป . . . ." อู๋หมิงลุกออกจากเตียงแต่งตัว แล้วกลับไปหาซารีอา
-
พออู๋หมิงลุกจากเตียง มือของโฉมสะคราญก็จับเขาไว้
ผิวของนางขาวประดุจหยก เรียบลื่นราวกับผ้าไหม
นางกล่าวว่า "ท่านทำให้ผู้อื่นมีความสุขถึงเพียงนี้ ได้โปรดอย่าจากไปเลย"
"ตอนนี้ยังเช้าอยู่ ท่านสามารถทำเช่นเดียวกับเมื่อคืนอีกได้หรือไม่"
น้ำเสียงของนางทั้งยั่วยวนทั้งเชิญชวนให้ลุ่มหลง
ถ้าจะหักใจปฏิเสธ ทอย+ปัญญา-1จากการลุ่มหลง
-
"ข้า . . ข้า ต้องกลับไปหาน้องหญิง"

Rolled 1d10-1 : 10 - 1, total 9
-
ไม่รู้เพราะว่าไม่ไหวแล้วหรือย่างไร อู๋หมิงจึงยังสามารถหักใจลุกจากเตียง
แต่ไม่วายจูบลาโฉมสะคราญ ก่อนจะออกจากกระโจมไป
สายแล้ว กองคาราวานล้วนออกเดินทางล่วงหน้าไป มีเพียงกระโจมของโฉมสะคราญที่ยังตั้งอยู่ที่เดิม
ไม่ทราบกระโจมและม้าของเขาไปไหนแล้ว ยิ่งไม่ทราบว่าซารีอาไปที่ใด
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"น้องหญิง"
อู๋หมิงรีบกวดตามคาราวาน เมื่อถึงแล้วให้ถามคนในคาราวานถึงซารีอา และม้าของเขา
-
อู๋หมิงเดินตามกองคาราวานไปจนทันเมื่อตอนบ่ายคล้อย
มือดาบคนนึงเล่าให้เขาฟังว่าสตรีฮวนนั้นรออู๋หมิงอยู่ที่กระโจมจนเช้า
แต่ไม่เห็นเขากลับไปจึงออกตามหาไปทั่ว
มีคนเห็นนางวิ่งร้องไห้ไปขึ้นม้าแล้วขับขี่มันขึ้นเหนือไป
หรือนางจะเห็นสภาพของอู๋หมิงกับโฉมสะคราญแล้ว
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ซารีอา . . ." อู๋หมิงเริ่มคิดแล้วว่าอาจจะไม่ได้พบมารดาอีก
อู๋หมิงมองหาม้า ในกองคาราวาน เตรียมขโมยม้าไล่ตามซารีอาไป
-
ในกองคาราวานไม่มีม้า พวกเขาใช้วัวเทียมเกวียนเดินทาง มือดาบก็เดินอยู่รอบๆ
-
". . . ."
อู๋หมิงออกจากกองคาราวานเดินทางขึ้นเหนือ
-
เย็นแล้ว อู๋หมิงเดินย้อนกลับมาจนถึงรังรักของเขากับโฉมสะคราญ
กระโจมยังอยู่ คนก็ยังมิจากไป
ประตูกระโจมยังเปิดอยู่ โฉมสะคราญกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ด้วยที่ท่าเกียจคร้าน แต่ยังสวยสง่ากระไรปานนั้น
(http://www.uppic.org/thumb-98E3_51D2919C.jpg)
"ท่านเหน็ดเหนื่อยยิ่ง ยังคงพักผ่อนที่นี่ก่อนเถอะ ที่นี้แม้ไม่มีอาหารยังมีสุรา"
โฉมสะคราญกล่าว นางรินสุราสองถ้วย ดื่มเองถ้วยหนึ่งร้องเพลงด้วยเสียงไพเราะว่า
"ครวญเพลงแกล้มสุรา ชีวายาวรึสั้น แค่เพียงน้ำค้างเช้า อดีตมากเศร้า ร้องร่ำลำนำ ตรอมตรำตรึงตรา"
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"อืมม" อู๋หมิงรับคำสั้นๆ
อู๋หมิงรับสุราอีกถ้วยมาดื่ม เอาขาแพะออกมากิน
"แม่นางเป็นใครกันแน่"
-
(http://www.uppic.org/thumb-98E3_51D2919C.jpg)
"ผู้อื่นย่อมมีนามว่า เช้งโกว (โฉมสคราญ) "
เธอเห็นอู๋หมิงมีเสบียงก็หยิบฉวยมาฉีกเนื้อด้วยอิริยาบทงามชดช้อย ป้อนใส่ปากของอู๋หมิงทีละชิ้น
ทั้งคอยรินสุราให้เขา
"ท่านเหน็ดเหนื่อยยิ่งนัก ไยไม่นอนพักก่อนค่อยออกเดินทาง"
โฉมสคราญถามเขา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"อืมม แม่นางกล่าวถูกต้อง"
อู๋หมิงนอนพัก
-
เช้งโกวก็ปรนนิบัติให้อู๋หมิงพักผ่อน เขาหลับอย่างเต็มอิ่ม +1HP +3SP
แต่เขาก็ตื่นขึ้นมากลางดึก เมื่อสัมผัสได้ถึงเรือนร่างที่ทั้งนิ่มนวลทั้งร้อนผ่าวของโฉมสคราญ
เธอเบียดกายเข้าหาเขาจนรู้สึกได้ถึงทรวงอกที่แฝงแรงดีดสะท้อน เธอลูบไล้แผงอกและหน้าท้องของเขา
จนอู๋หมิงรู้สึกว่าไม่อาจทนทานได้
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
". . . . ."
แกล้งหลับต่อ
-
อู๋หมิงแสร้งหลับตาแต่ส่วนอื่นกลับตื่นเต็มที่
โฉมสะคราญโถมทับขึ้นมาบนร่างของเขา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
หากต้องการหักห้ามใจ ทอย+ปัญญา-1
ถ้าไม่ห้ามใจก็ไม่ต้อง
-
อู๋หมิงพยายามประคองสติไว้

Rolled 1d10-1 : 5 - 1, total 4
-
อู๋หมิงหักห้ามใจเอาไว้ไม่อยู่ การปลุกเร้าของนางช่างรุนแรงยิ่งนัก
ร่างของโฉมสะคราญราวกับน้ำมันที่สาดเข้าใส่เพลิงปรารถนาของเขา
อู๋หมิงได้แต่ยอมรับความหฤหรรษ์ที่โฉมสคราญมอบให้
กว่าอู๋หมิงจะรู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลาสาย
เขาสูญเสียกำลังภายในไปอย่างมากมาย เพื่อทำให้โฉมสะคราญพึงพอใจ -3SP
ตอนนี้นางยังนอนอยู่ข้างกายเขา ทรวงอกแฝงแรงดีดสะท้อนของนางสะท้านขึ้นลง
อู๋หมิงคิดว่าต่อให้ต้องตายในตอนนี้ก็คู่ควร แทบลืมเลือนชื่อแซ่ของตนเอง
ความมุ่งมั่น -10
อู๋หมิงลุ่มหลงในตัวโฉมสะคราญมากขึ้น มิอาจหักใจปฏิเสธความต้องการของนาง
-2 เมื่อต้องการปฏิเสธคำสั่งของโฉมสะคราญ
เขาจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงคิดว่าหากยังเป็นเช่นนี้สืบไปเขาต้องตามซารีอาไม่ทันแน่
อู๋หมิงใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกจากกระโจม
-
อู๋หมิงเดินออกจากกระโจม โฉมสคราญก็มิได้ขัดขวาง
เขาจะเดินทางไปที่ใด
-
อู๋หมิงเดินทางขึ้นเหนือตามหาร่องรอยของซารีอา
-
อู๋หมิงติดตามรอยม้าที่ผ่านไปหนึ่งวันแล้ว เดินทางขึ้นเหนือไปเรื่อยๆจนถึงตอนสาย
เขาเดินทางไปได้ 5ลี้ ก็เริ่มกลับเข้าสู่เขตป่าทึบ
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงก่อไฟ กินขาแพะ แล้วนอนพัก
-
ตอนนี้ยังสายอยู่ อู๋หมิงกินเนื้อแพะแล้วนอนหลับในป่าทึบ
จะเจออะไรไหมนะ
เสี่ยงดวง 1-3 ท่าจะแย่ 4-7 ไม่มีอะไร 8-10 น่าจะดี

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
อู๋หมิงตื่นขึ้นมาตอนบ่าย รู้สึกสดชื่นมากขึ้น +1HP +3SP
อู๋หมิงพบคนที่เดินทางมาจากเมืองหลิงหลางพอดีจึงเข้าไปสอบถาม
ได้ข่าวว่าที่นั่นมีหญิงสาวกับม้าแสนรู้เปิดการแสดงขี่ม้าผาดโผน
เพื่อรวบรวมเงินเป็นค่าเดินทางอยู่ ชาวบ้านชื่นชอบไม่น้อย เห็นว่าตอนนี้พักอยู่ที่โรงเตี๊ยมกระต่ายขาว
-
อู๋หมิงได้ยินดังนั้นก็ดีใจยิ่งคิดว่าต้องเป็นซารีอาแน่ จึงรีบออกเดินทางไปที่โรงเตี๊ยมกระต่ายขาวในเมืองหลิงหลาง
-
อีกสิบห้าลี้จะถึงเมืองหลิงหลาง
ตอนนี้บ่ายแล้วอู๋หมิงเดินทางจนเย็นก็มาถึงบริเวณชายป่า
ระหว่างทางนั้น
เสี่ยงดวง 1-3 ท่าจะแย่ 4-7 ไม่มีอะไร 8-10 น่าจะดี
Rolled 1d10 : 7, total 7
-
"น้องหญิง ข้าจะรีบไปหาเจ้าเดี๋ยวนี้แหล่ะ"
เดินทางต่อ
-
ค่ำแล้ว อู๋หมิงเดินทางออกจากชายป่าจนมาถึงทุ่งนาชานเมือง
อีกสิบลี้จะถึงเมืองหลิงหลาง
ระหว่างทางนั้น
เสี่ยงดวง 1-3 ท่าจะแย่ 4-7 ไม่มีอะไร 8-10 น่าจะดี

Rolled 1d10 : 1, total 1
-
อู๋หมิงพบชายสามคนนั่งก่อกองไฟพักแรมอยู่ข้างทาง
คนเหล่านั้นยังไม่พบเห็นเขา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
อู๋หมิงลงข้างทางอีกด้าน หมอบอาศัยคันนา และต้นข้าวกำบังกาย เคลื่อนผ่านไป
-
คนเหล่านั้นระแวดระวังภัยรอบด้าน
แต่ต้นข้าวก็ไม่สูงพอที่จะกำบังกาย
ถ้าจะทำเช่นนั้น อู๋หมิงต้องอาศัยความมืดลอบเดินไปให้เงียบที่สุด
ทอย+ความเร็ว +1 จากความมืด
-
อู๋หมิงหมอบต่ำค่อยเคลื่อนกายอย่างเงียบๆ

Rolled 1d10+1 : 6 + 1, total 7
-
อู๋หมิงก้มตัวลงแนบร่างกับพื้น ค่อยๆคลานอ้อมเป็นวงกว้าง จนสามารถผ่านคนเหล่านั้นมาได้
แต่ก็ทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยยิ่ง -1SP
เขาเดินทางต่อจนเช้า อีกห้าลี้จะถึงเมืองหลิงหลาง
ระหว่างทางนั้น
เสี่ยงดวง 1-3 ท่าจะแย่ 4-7 ไม่มีอะไร 8-10 น่าจะดี
Rolled 1d10 : 9, total 9
-
อู๋หมิงพบถุงเงินตกอยู่ข้างทาง ในนั้นมีเงิน

Rolled 1d40 : 3, total 3
-
"น้องหญิงข้ามาแล้ว"
เดินทางไปยังเมืองหลินหลาง
-
อู๋หมิงซมซานกลับมาถึงเมืองหลิงหลางในตอนสาย
เขามุ่งหน้าไปยังโรงเตี๊ยมกระต่ายขาว สอบถามผู้รับใช้ได้ความว่า มีหญิงสาวเช่นนั้นจริง
นางลงนามเข้าพักว่าชื่อ อู๋ลี่ ตอนนี้นางคงออกไปแสดงขี่ม้าผาดโผนในตลาดเพื่อเก็บเงินเป็นค่าเดินทาง
อู๋หมิงก็ติดตามไปที่นั่น พบหญิงสาวนางหนึ่งควบขับม้าแสนรู้กระโดดข้ามสิ่งกีดขวาง มิใช่ซารีอายังเป็นผู้ใด
ป้ายผ้าสองแถวแขวนบนไม้ไผ่คู่หนึ่งจารึกข้อความว่า
"บริจาคหนึ่งเหรียญช่วยนงคราญ ผู้พบพานคนทรยศขบถรัก ถูกลวงหลอกชอกช้ำใจนัก ขอคืนกลับไปพำนักมาตุภูมิ"
ชาวบ้านที่มุงดูให้ความสนใจและโยนเศษเหรียญให้ไม่น้อย
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"น้องหญิง"
อุ๋หมิงแหวกฝูงชนเข้าไปซารีอา
-
ซารีอาเห็นเขาฝ่าฝูงชนเข้ามาก็เปลี่ยนจากใบหน้ายิ้มแย้มเป็นเรียบเฉย
เธอกล่าวว่า "ท่านผู้แซ่อู๋ ตามมาทวงม้าของท่านคืนหรือ เอาไปเถิด ข้าตั้งใจว่าหากเก็บค่าเดินทางเพียงพอจะส่งคืนให้ท่านอยู่แล้ว"
ซารีอากระโดดลงจากหลังม้า เก็บหมวกที่บรรจุเงินเหรียญขึ้นมาจากโต๊ะ ทำท่าจะสะบัดหน้าจากไป
ชาวบ้านที่มุงดูก็เดาได้ว่าชายหนุ่มนี่คือคนทรยศขบถรักบนป้ายผ้าเป็นแน่แท้ พากันวิจารณ์อู๋หมิงไปต่างๆนานา
เขาจะทำอย่างไร
-
"น้องหญิง เดี๋ยวก่อน" อู๋หมิงเดินเข้าไปหา
"ข้า ข้าผิดไปแล้ว วันนั้นข้าหน้ามืดตามัวเห็นผิดเป็นชอบ พอข้ารู้สึกตัวข้าก็ออกตามหาเจ้าทันที ข้ารู้ว่าแท้จริงแล้วใจข้ามีแต่เจ้าเพียงคนเดียว"
-
ซารีอายังมีสีหน้าเย็นชา กล่าวว่า "ท่านเพิ่งบอกรักข้าได้สองวันก็มีหญิงอื่นอีด"
"ภายหน้าเราอยู่ด้วยกันหนึ่งปี สามร้อยวันท่านจะมีหญิงอื่นร้อยห้าสิบคน สิบปีก็พันห้าร้อยคน ข้าพเจ้าจะทนทานได้อย่างไร"
ชาวบ้านที่มุงดูก็เริ่มด่าว่าอู๋หมิง บอกว่าเป็นโจรน้อยที่ทรยศขบถรัก มีหญิงงามเช่นนี้เป็นภรรยาแล้วยังไปมีหญิงอื่นอีก
แถมยังกล้ามาขอคืนดีคนรักเก่า ไม่ทราบใบหน้าที่หนาขนาดนี้มีหนวดงอกเงยขึ้นมาได้อย่างไร
-
หล่อนเปรียบเทียบอะไรของเนี่ย
"ไม่อีกแล้วน้องหญิง ความผิดพลาดนี้จะมีเพียงครั้งเดียวในชีวิตข้า จากนี้ไปข้าจะมีเพียงเจ้าคนเเดียว"
-
ซารีอาหันกายเดินต่อไป กล่าวว่า "เมื่อมีครั้งแรกแล้วจะไม่มีครั้งที่สองได้หรือ?"
"ที่แท้ท่านกลับเป็นกงจื๊อเจ้าสำราญที่มากรัก ข้าจะไว้ใจท่านได้อย่างไร?"
ถ้าไม่รู้จะทำยังไงจะลองเกลี้ยกล่อมดูก็ได้โดย ทอย+เสน่ห์
-
"น้องหญิงเจ้ารู้จักข้ามาตั้งแต่เล็กเจ้ารู้ว่าข้าเป็นคนเยี่ยงไร"
"น้องหญิง ข้าผิดไปแล้ว ให้โอกาสข้าแก้ตัวเถอะ"

Rolled 1d10 : 4, total 4
-
ซารีอายังคงโกรธเขาอยู่ เพียงลมปากมิอาจสั่นคลอนจิตใจที่แตกสลายของเธอได้อีก
"ท่าน...ท่านยังคงกลับไปหามารดาเถอะ...วาสนา...วาสนาของพวกเราในชาตินี้...."
เสียงของเธอสั่นสะท้าน ไม่อาจกล่าวคำว่าจบสิ้นกันออกมาได้
ซารีอายกมือปิดหน้า ซ่อนน้ำตาที่ไหลริน วิ่งเข้าไปในโรงเตี๊ยมกระต่ายขาว
เจ้าแก่ก็เดินมาแลบลิ้นเลียใบหน้าของอู๋หมิง
เขาจะทำอย่างไร
-
"น้องหญิงข้าต้องทำอย่างไร เจ้าจึงจะให้อภัยข้า" อุ๋หมิงได้แต่รำพึงกับตัวเอง
"เจ้าแก่เจ้าอยู่เป็นเพื่อนนางเถอะ"
อู๋หมิงหยิบบันทึกหานจื่อจวนออกเปิดดูว่าในเมืองหลินหลางมีสถานที่อันใดน่าสนใจบ้าง
-
ตลาด - มีสินค้าหลายชนิดวางขาย
โรงเตี๊ยม - โรงเตี๊ยมกระต่ายขาว มีทางเข้าลับที่ตรอกหลัง
สลัม - มีบันทึกเกี่ยวกับสลัมค่อนข้างยาว
ท่าเรือ - ท่าส่งสินค้าและเรือโดยสารทางแม่น้ำ
กรมเมือง - แจ้งความได้ที่นี่
บ่อนพนัน - บ่อนพนันคุณธรรม เต็มไปด้วยนักต้มตุ๋น
หอนางโลม - หอลมวสันต์ มีคณิกางดงามมากมาย
ตรอกภูติพราย - ตรอกที่พวกเขาเคยหลงเข้าไป
-
อู๋หมิงคิดอีกที รู้สึกว่ายากจะตัดใจ จึงเข้าโรงเตี๊ยมไปหาซารีอา
-
อู๋หมิงนำเจ้าแก่ไปฝากที่คอกม้าแล้วเดินเข้าโรงเตี๊ยม
ผู้รับใช้บอกว่าหญิงสาวผู้นั้นเข้าห้องไปแล้ว อู๋หมิงก็ไปเคาะประตูหน้าห้องของนาง
ได้ยินเสียงซารีอา ถามว่า "ผู้ใด?"
-
"เป็นข้าเอง ฟู่หลี"
-
"ท่านยังมีคำพูดคิดกล่าวอีก..."
ซารีอากล่าวกับเขาโดยไม่เปิดประตูให้
-
"น้องหญิง เหตุใดเจ้าไม่ให้โอกาสข้าได้แก้ตัวบ้าง"
"ข้ารักเจ้าจริงๆ มีวิธีใดที่จะทำให้เราสองคนกลับมาเป็นเช่นเดิมบ้างไหม?"
-
ซารีอากล่าวว่า "พี่ฟู่หลี ข้าให้โอกาสท่านอธิบายสักครั้ง คืนนั้นเกิดเรื่องอันใดกันแน่ ขอให้ตอบตามความสัตย์"
-
"คืนนั้น หลังจากได้ยินเสียงวุ่นวายข้ารุดออกไป สอบถามทราบว่าเกิดเหตุพิพาทชายสองคนคิดต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงหญิงงามนางหนึ่ง"
"ข้าจึงรุดไปชมดู หญิงงามนางนั้นขอให้ข้าช่วยไกล่เกลี่ย มิคาดเรื่องราวสับสนกลายเป็นเราสามคนต่อสู้แย่งชิงนาง"
"การต่อสู้น่ากลัวยิ่ง พวกมันสองคนเห็นข้าเป็นที่ขัดตาเลย รุมข้า สุดท้ายกลายเป็นว่าเราสลบไปทั้งสามคน"
"ข้าฟื้นขึ้นมากลับอยุ่ในกระโจมของโฉมสคราญ . . . . ข้าไม่อาจทนแรงเย้ายวนของนาง ข้าจึงหลับนอนกับนาง"
"ข้าผิดต่อเจ้าจริงๆ"
-
"ปีศาจราคะที่น่าตาย นางปีศาจนั่นตอนนี้ไปที่ใด ท่านมิได้ร่วมทางกับนาง?"
-
"ข้าจะร่วมทางกับนางได้อย่างไร พอตื่นเช้่าขึ้นมาข้าสำนึกตัวว่าทำผิดไป ก็รีบกลับมาหาเจ้าทันที แต่กลับไม่พบเจ้า"
"ตลอดเวลาข้าคิดถึงแต่เจ้าเท่านั้น"
-
ซารีอาเปิดประตูออก โผเข้ามากอดเขา ร่ำไห้กล่าวว่า
"พี่ฟู่หลี ร่างกายและจิตใจของข้าล้วนมอบให้ท่านแล้ว ขอเพียงพี่ไม่ทอดทิ้ง ข้าจะหักใจไปจากพี่ได้หรือ"
-
"ข้าขอโทษน้องหญิง จากนี้ไปข้าจะมีแต่เจ้าคนเดียว"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
"พี่ฟู่หลี ข้าจะยอมยกโทษให้สักครั้ง หากคราวหน้ายังกระทำอีกจะตัดตอนอวัยวะนั้นของท่านให้หมาป่ารับประทาน"
ซารีอาดึงอู๋หมิงเข้ามาในห้องยกอ่างน้ำมาเช็ดหน้าให้กับเขา
"พี่ตรากตรำเดินทางทั้งวันทั้งคืน คงเหน็ดเหนื่อยยิ่ง ข้ายังมีเงินอยู่บ้าง คืนนี้พักผ่อนที่นี่พรุ่งนี้ค่อยเดินทางดีหรือไม่"
ตอนนี้เป็นเวลาเย็น อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"ข้าแค่ได้อยู่กับเจ้าก็ไม่เหน็ดเหนื่อยแล้ว"
"เจ้ามีสิ่งใดอยากกระทำก่อนออกจากเมืองหรือไม่?"
(เรียนสกิลตอนนี้ได้หรือไม่)
-
ซารีอาก็บอกว่าขอแค่ได้อยู่กับเขาก็ไม่ต้องการสิ่งอื่นใดเช่นกัน
(สกิลสามารถเรียนได้ตอนที่อยู่ในสถานะปลอดภัย)
-
"งั้นคืนนี้เราสองคนก็นอนด้วยกันเถอะ"
-
อู๋หมิงนอนอย่างเรียบๆร้อยๆ แล้วก็หลับไปอย่างเหนื่อยอ่อน
พอเช้าซารีอาก็เตรียมข้าวของและสั่งอาหารเช้ามารับประทานในห้อง
จากนั้นก็ชำระเงินเรียบร้อย ผู้รับใช้ก็จูงม้ามาให้พวกเขา
อู๋หมิงจะทำอย่างไร
-
"เสียเวลามาลายวันไม่รู้ว่าท่านแม่จะเป็นอย่างไร"
ออกเดินทาง
-
อู๋หมิงเดินทางออกจากเมืองมุ่งหน้าสู่ชายป่า
ระหว่างทางเขาพบว่า...
เสี่ยงดวง 1-3 แย่ 4-7ไม่มีอะไร 8-10ดี

Rolled 1d10 : 5, total 5
-
ตอนบ่าย อู๋หมิงเดินทางเข้าป่า
ระหว่างทางเขาพบว่า...
เสี่ยงดวง 1-3 แย่ 4-7ไม่มีอะไร 8-10ดี
Rolled 1d10 : 7, total 7
-
ตอนเย็น อู๋หมิงเดินทางในป่า
ระหว่างทางเขาพบว่า...
เสี่ยงดวง 1-3 แย่ 4-7ไม่มีอะไร 8-10ดี

Rolled 1d10 : 4, total 4
-
ค่ำแล้ว อู๋หมิงเดินทางออกจากป่า
ระหว่างทางเขาพบว่า...
เสี่ยงดวง 1-3 แย่ 4-7ไม่มีอะไร 8-10ดี

Rolled 1d10 : 8, total 8
-
อู๋หมิงเดินทางออกจากป่าแล้ว
มองเห็นยอดเขาเซียวสิกซัสแต่ไกล
บ้านเกิดของเขาคือหมู่บ้านเชิงเขานั้นเอง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2275.jpg)
นั่นคือหมู่บ้านของพี่ฟู่หลี่ใช่หรือไม่
-
"ใช่แล้วน้องหญิง ข้าไม่ได้กลับมาที่ 10กว่าปีแล้ว ไม่ทราบเปลี่ยนแปลงไปเท่าไร"
เดินทางเข้าหมู่บ้าน
-
ย่ำรุ่ง อู๋หมิงเดินทางมาถึงหมู่บ้านที่คุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก
ชาวนาชาวไร่ล้วนทักทายเมื่อเขาขี่ม้าผ่านทางเดินไปยังกระท่อมชนบทของบิดามารดา
บิดาสูงอายุของเขาตื่นแล้ว กำลังผ่าฟืนอยู่หน้าบ้าน
พอมองเห็นอู๋หมิงก็ทักทายว่า "อาหมิง เจ้ากลับมาแล้ว"
จากนั้นก็ตะโกนเข้าไปในบ้านบอกว่า "ยายเฒ่าเอ๋ย อาหมิงกลับมาแล้ว"
อู๋หมิงอุ้มซารีอาลงจากหลังม้า พาเธอเข้าไปกราบพบมารดาที่ล้มป่วยบนเตียง
จากนั้นซารีอาก็เข้าครัวทำอาหารเช้ายกออกมา
ในที่สุดครอบครัวก็ได้อยู่กันอย่างพร้อมหน้าอีกครั้ง
GOOD END
ได้รับโบนัสสำหรับตัวละครต่อไป 28 EXP
-
รักแท้มีจริง