-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/219.JPG) | มีนา | เพศหญิง | อายุ 18 ปี | HP 4/4 | SP 3/3 | พลังกาย +0 | การรับรู้ +0 | ความเร็ว +1 | ปัญญา +1 | เสน่ห์ +1 | EXP 2/57 |
|
ความมุ่งมั่น 75 | เป้าหมาย : หาเรือและกัปตันที่รู้จักเกาะของเธอเพื่อเดินทางกลับมาตุภูมิ |
Inventory | E.มีดพก AT=1 สามารถซ่อนได้ | E.เสื้อผ้าธรรมดา DF=0 | เสื้อผ้าธรรมดา | เสื้อผ้าสมัยเด็ก? | แผนที่จุดเรือล่ม | เหรียญอีแปะx30 | ค้างคาวโลหะ อาวุธลับ AT=1 | ยาสมานแผล | เนื้อตากแห้งx3 | ห่วงหนังลอยน้ำ | ยาแก้พิษ:กินแล้วทอย+พลังกายเพื่อขับพิษ | |
| Profile | ครอบครัวชาวบ้านค้าขายในเมือง (10 EXP) พอมีพอกิน มีร้านค้าอยู่ในเมือง | Skill | เสน่ห์ +1 (10EXP) ปัญญา +1 (10EXP) ความเร็ว +1 (10EXP) | พลังชีวิต +1 (5EXP) | ค้าขาย (10EXP) : ได้รับ +1โบนัสเมื่อเจรจาค้าขาย | |
|
ประวัติ
ลูกสาวขุนพลเจ้าเกาะแห่งโพ้นทะเล เมื่อยังเด็กขณะติดตามบิดาออกท่องทะเลประสบเหตุพายุพัดเรือแตก
พลัดพรากจากบิดา สูญเสียความทรงจำ แต่ยังนับว่ามีวาสนา ได้เรือพ่อค้าวานิชช่วยและรับอุปการะไว้เป็นบุตรบุญธรรม
ผ่านไปหลายปีค่อยจดจำเรื่องราวได้
-
ใจกลางตลาด เมืองท่าซั่งไฮ้
ชายวัยกลางคนเหม่อมองท้องทะเลอย่างซึมเซา สิบปีก่อนเขาเป็นเพียงพ่อค้าเล็กๆที่ออกเดินเรือไปค้าขายแดนไกลเพราะหวังร่ำรวยคนหนึ่ง
มิคาดหลังจากการเดินเรือครั้งสุดท้ายกลับได้รับบุตรสาวบุญธรรมเพิ่มมา จึงตัดสินใจลงรักปักฐานเลี้ยงดูเธอที่เมืองท่าแห่งนี้
ยามนี้เด็กน้อยคนนั้นเติบโตเต็มสาวแล้ว ทั้งเฉลียวฉลาดทั้งเชื่อฟัง เรียนรู้เคล็ดลับในการค้าจากเขาไปไม่ใช่น้อย
ชายวัยกลางคนหันมาเผชิญหน้ากับบุตรสาวบุญธรรม กล่าวว่า "เด็กเอ๋ย ความทรงจำของเจ้ากลับมาแล้วหรือ? เจ้าจดจำอันใดได้บ้าง?"
-
"ท่านพ่อ ข้าแท้จริงเป็นชาวเกาะโพ้นทะเล วันหนึ่งขณะท่องเที่ยวทางเรือกับบิดาผู้ให้กำเนิดกลับประสบพายุโดยไม่คาดคิด ยามนั้นเรือที่โดยสารมาพลันอัปปาง บิดามัดข้าไว้กับถังไม้ลอยน้ำ คาดว่าข้าโดนซากเรือที่ลอยตามแรงคลื่นกระแทกที่ศีรษะจนสลบ โชคยังดีที่หลังจากนั้นเมื่อพายุสงบเรือของท่านพ่อผ่านมาช่วยข้าขึ้นมาได้" มีนากล่าวทบทวนความจำ
"แต่โชคร้ายที่เกาะโพ้นทะเลไกลนัก ข้าเพียรสอบถามคนเรือแถบนี้กลับมิเคยมีใครล่องเรือไปถึง มิทราบว่าชาตินี้ข้าจะได้กลับไปพบท่านพ่อและญาติพี่น้องอีกหรือไม่"
/เล่าประวัติของมีนา และบอกความต้องการ
-
ชายชราลูบเครากล่าวว่า "เราเองก็ไม่ทราบว่าเกาะของเจ้าอยู่ที่ใด แต่ดูจากเครื่องแต่งกายของเจ้าคาดว่าเป็นของหมู่เกาะพู้ซึ้ง(ญี่ปุ่น) ที่อยู่ทางตะวันออก"
"จากที่นี้ไปถึงหมู่เกาะพู้ซึ้งห่างไกลนัก ทั้งมีคลื่นลมรุนแรง แม้แต่เราผู้เป็นบิดาบุญธรรมยังแทบเอาชีวิตไม่รอด"
"ชุดนี้เป็นชุดที่เจ้าสวมใส่ติดตัวมา บิดายังเก็บเอาไว้อย่างดี หวังว่าสามารถใช้เป็นเบาะแส"
"เราได้ยินมาว่าบุตรชายของท่านเจ้าเมืองนาม ฮวยเม้งกวง เป็นผู้เชี่ยวชาญการออกทะเล เจ้าลองไปสอบถามเขาดูเถอะ"
"นี่เป็นเงินสามสิบเหรียญอีแปะ เป็นค่าขนมของสัปดาห์นี้ เจ้าต้องประหยัดให้มากไว้"
ได้รับ เสื้อผ้าสมัยเด็ก? เงิน 30 C
-
"ข้าทราบแล้ว ขอบคุณท่านพ่อมาก" รับเสื้อผ้าและเงิน จากนั้นเดินออกจากบ้านตรงไปจวนเจ้าเมือง
-
มีนาเดินทางไปที่จวน ทหารยามหน้าประตู เข้ามารับหน้า
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1702.jpg)
แม่นางมีธุระอันใด จวนเจ้าเมืองเป็นที่พักของท่านเจ้าเมือง หากต้องการร้องทุกข์เชิญที่ศาลาว่าการด้านหน้า
-
"ข้ามิได้มาร้องทุกข์ ข้ามีธุระส่วนตัวต้องการพบคุณชายฮวย ขอพี่ท่านแจ้งคุณชายให้ด้วย"
/แจ้งขอเข้าพบคุณชายฮวยเม้งกวง
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1702.jpg)
เจ้าเป็นใคร? มาด้วยเรื่องอันใด ?
-
/แจ้งชื่อ บอกฐานะว่าเป็นบุตรของชาวบ้าน ค้าขายในเมือง
"น้ำใจเล็กน้อย รบกวนพี่ท่านแจ้งต่อคุณชายสักครา" หยิบเงิน 4 c ส่งให้ทหารยามจากใต้แขนเสื้อ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1702.jpg)
เพ้ย เด็กสาวเช่นเจ้าก็รู้จักมอบสินบน ทหารยามไม่รับเงิน แต่ไต่ถามชื่อแซ่และที่อยู่ของร้านค้าเธอ
ก่อนจะไปรายงานให้คุณชายฮวยทราบ ไม่นานทหารยามก็พาเธอไปที่ห้องรับรองของตึกเล็ก
คุณชายฮวยออกมาต้อนรับ ให้มีนานั่งบนเก้าอี้รับแขก สาวใช้คนหนึ่งนำน้ำชาและอาหารว่างมาวางไว้บนโต๊ะ
คุณชายฮวยกลับเป็นบุรุษตาบอดผู้หนึ่ง น้อยคนจะกล้าเรียกนามจริงของเขาซึ่งแปลว่าแสงสว่าง ทหารยามจึงรู้สึกสงสัย
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1713.jpg)
แม่นางมีนาดั้นด้นมาพบเป็นที่น่ายินดียิ่ง ไม่ทราบว่ามีเรื่องอันใดต้องการให้ช่วยเหลือ
-
มีนาแปลกใจนัก ชนชั้นลิ่วล้อยังรู้จักปฏิเสธสินน้ำใจ โบราณว่า มองบ่าวรู้ถึงนาย ดูท่านายบ้านนี้จะสัตย์ซื่อยิ่ง นับว่าเราเลือกผู้ช่วยเหลือมิผิด
เมื่อได้พบคุณชาย มีนาจึงเล่าทุกอย่างตามความเป็นจริง
/เล่าชาติกำเนิดและจุดประสงค์ในการหาวิธีไปเกาะโพ้นทะเลให้คุณชายฟัง
"บิดาข้าเล่าว่าคุณชายท่านเชี่ยวชาญการออกทะเล จึงหวังว่าจะช่วยข้าหากัปตันและเรือที่เหมาะสมได้"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1713.jpg)
คุณชายฮวยลูบคลำชุดเก่าของมีนา พลางกล่าวว่า
"เนื้อผ้านี้กลับจัดทำด้วยเส้นใยที่พิสดารยิ่งนัก ก่อนหน้านี้ตอนออกล่องเรือเรากลับเคยพบหญิงสาวคนหนึ่งที่ใช้เนื้อผ้าชนิดเดียวกันนี้"
"ตอนนั้นเรือที่เรานั่งเกิดอัปปางลง ต้องติดอยู่ที่เกาะร้างแห่งหนึ่ง จนกระทั่งได้เรือของนางมาพบเข้า จึงสามารถเดินทางกลับมาได้"
"ทะเลแถบนั้นใกล้กับหมู่เกาะพู้ซึ้ง หญิงสาวผู้นั้นบอกว่าตนเองเป็นชาวเกาะซายะ ไม่ทราบมีความหมายว่าอันใด คาดว่าเป็นภาษาพื้นเมือง"
"เราเองก็ไม่ทราบตำแหน่งของเกาะนั้น แต่ถ้าเป็นตำแหน่งที่เรือของเราล่มกลับสามารถเขียนแผนที่ให้ได้"
"เรื่องกัปตันและเรือคงต้องพึ่งพาความสามารถของแม่นางเองแล้ว บอกท่านตามความสัตย์ เราเองยังมิกล้าไปที่นั่นเป็นคำรบสอง"
"แม่นางคงต้องตามหาไต๊ก๋งเรือที่มีขวัญเทียมฟ้า เรือที่แกร่งกล้าดุจเหล็กไหล ขออภัยที่ไม่อาจน้อมสนองแล้ว"
คุณชายฮวยวาดแผนที่และตำแหน่งเรือล่มให้ซายะ กลับมีรายละเอียดชัดเจนยิ่งนัก ทั้งยังมีวงกลมพื้นที่ซึ่งอันตรายอย่างยิ่งเอาไว้
คุณชายฮวยกำชับว่าบริเวณนั้นมีวังน้ำวนใหญ่น้อยมากมาย หากพลัดหลงเข้าไปย่อมไม่อาจมีชีวิตรอดได้
ได้รับ แผนที่จุดเรือล่ม +1EXP
-
"ขอบคุณคุณชาย บุญคุณครั้งนี้ข้าจะไม่ลืม ต่อไปหากมีอันใดที่ข้าช่วยได้ขอให้คุณชายส่งคนไปบอก" มีนาขอบคุณคุณชายหลังจากได้รับแผนที่
/รับแผนที่ ลาคุณชาย แล้วตรงเข้าร้านอาหารในตลาด เพื่อหาข่าวเกี่ยวกับไต๊ก๋งเรือที่มีขวัญเทียมฟ้า
-
มีนาลองสอบถามผู้คนในโรงเตี๊ยม แต่ไม่มีใครเคยได้ยินว่ามีไต๊ก๋งที่ฉายาขวัญเทียมฟ้าแต่อย่างใด
มีนารู้สึกว่าถูกสะกดรอยตาม ตั้งแต่ออกมาจากจวนเจ้าเมือง เธอจะทำอย่างไร
-
มีนาใช้ปัญญาคิดแผนสรางสถานการณ์ให้เห็นตัวผู้สะกดรอย

Rolled 1d10+1 : 6 + 1, total 7
-
-1SP
มีนาคิดว่า ถ้าเดินไปที่โล่งๆ ก็น่าจะเห็นอีกฝ่ายได้ถ้าอีกฝ่ายยอมตามไปที่นั่น
ไม่ก็ไปที่ๆตรอกแคบๆที่มีทางเดินทางเดียวก็น่าจะได้
ไม่งั้นก็ใช้วิชาตัวเบาพุ่งเข้าใส่
-
(นึกว่าได้ผลออกมาเลยเสียอีก)
มีนาทำเป็นเดินชมตลาดแล้วแสร้งเป็นเลี้ยวโค้งเข้ามุมตรอกแคบหนึ่ง จากนั้นเร่งฝีเท้าไปหลบซ่อนในมุมมืดเพื่อรอดูว่าใครกันที่ตามนางมา
-
ทอย+ความเร็วดู ว่าจะซ่อนตัวได้ไหม
-
มีนาพริ้วตัวหลบ

Rolled 1d10 : 7, total 7
-
มีนาพริ้วกายไปหลบซ่อนอยู่หลังถังขยะในตรอก คนที่ตามมากลับหาไม่พบ
มีนาพบว่าผู้ที่ติดตามมาเป็นชายในผ้าคลุมสีดำคนหนึ่ง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1704.jpg)
หายไปไหนแล้วนะ...
ชายคนนั้นกล่าวเบาๆ พลางตรวจสอบร่องรอยบนพื้น แต่ก็ไม่พบอันใด
ชายคนนั้นจึงกระโดดกลับไปบนหลังคาแล้วทุ่มเทวิชาตัวเบาติดตามต่อไป
-
"ประหลาดแท้ ใครกันนะ" มีนาเดินกลับไปในทิศทางตรงข้าม ไม่คิดติดตาม
เร่งรุดกลับบ้านไปเล่าความคืบหน้าให้บิดาบุญธรรมทราบเพื่อขอความเห็นเรื่องไต้ก๋งขวัญเทียมฟ้าและเรือเหล็กไหล บิดาเคยเป็นนายวาณิชทะเลมาก่อน อาจทราบความใด
-
เย็นแล้ว มีนากลับมาที่บ้าน ซักถามบิดาดูได้ความว่าเขาไม่รู้จักไต้ก๋งขวัญเทียมฟ้าและเรือเหล็กไหล
"ตอนนั้นเรือที่บิดานั่งมีไต๋กงฉายามังกรวารี น่าเสียดายตอนนี้ท่านเสียชีวิตแล้ว ไม่ทราบมีผู้สืบทอดหรือไม่"
-
"วันพรุ่งนี้ผู้บุตรจะลองไปสืบดู อืม นอกจากนี้...."
/เล่าเรื่องชายประหลาดที่ติดตามสะกดรอย ถามบิดาว่านั่นคือผู้ใดกัน
/หากไม่มีอะไรก็นอนพักผ่อน เช้าวันต่อมาก็ไปสอบถามที่อยู่ของมังกรวารีแล้วเดินทางไปสอบถาม
-
บิดาบุญธรรมของมีนาเป็นพ่อค้าธรรมดา ไม่รู้ว่าคนสวมผ้าคลุมเป็นใคร
คืนนั้นมีนา..
ทอย+รับรู้

Rolled 1d10 : 10, total 10
-
มีนาตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะได้ยินเสียงกุกกักบนหลังคา
เสียงนั้นกำลังเดินมาทางห้องของเธอเอง
-
มีนาตลบหมอนซุกใต้ผ้าห่ม ตัวเองคว้าเชิงเทียนเป็นอาวุธไปหลบใต้เตียง (หรือถ้ามีมีดปอกผลไม้หรือปิ่นเงินปักผม ก็หยิบมาแทน รอดูว่าผู้มาจะทำอันใด)
-
ในห้องไม่มีของที่ใช้เป็นอาวุธได้เลย มีนาเลยต้องไปหลบใต้เตียงเฉยๆ
ดีที่รู้ตัวเร็วเลยมีเวลาซ่อนตัวมากพอ
มีนามองเห็นกลอนหน้าต่างสั่นสะเทือนก่อนจะปลดล็อคได้เอง
จากนั้นบานหน้าต่างก็เปิดออก ท่ามกลางผ้าม่านและผ้าคลุมโชยพริ้ว เป็นชายผ้าคลุมดำที่เธอพบเมื่อตอนกลางวันนั่นเอง
ชายคนนั้นสะบัดผ้าคลุมวูบ ค้างคาวเล็กๆสีเงินสามตัวก็พุ่งเข้าใส่ร่างปลอมบนเตียงของมีนา
ฟังจากเสียงก็รู้ว่าอาวุธลับทั้งสามชิ้นล้วนปักลงบนจุดชีวิต
ชายผ้าคลุมดำเดินเข้ามาที่เตียงกำลังจะเลิกผ้าห่มออกดู
มีนาจะทำอย่างไร
-
อาวุธไม่มี วิชาฝีมือก็ไม่มี มีนาจะทำอันใดได้ นางได้แต่สะกดกลั้นลมหายใจนอนนิ่งอยู่ใต้เตียง
-
ชายผ้าคลุมดำตกตะลึงที่เห็นว่าบนเตียงมีเพียงหมอนผ้าห่ม
ชายคนนั้นเก็บอาวุธลับรูปค้างคาวกลับคืน จากนั้นก็เริ่มรื้อค้นห้องของมีนา
ราวกับหาสิ่งของบางอย่าง
มีนาจะทำอย่างไร
-
มีนากรีดร้องดังๆว่ามีคนร้าย มีขโมยจากใต้เตียง เสียงดังย่อมเรียกความสนใจจากคนบ้านเรือนใกล้เคียง ส่วนชายผ้าคลุมดำหากคิดจัดการกับมีนากลับไม่ง่ายดายเพราะการมุดเข้าหามีนาที่ใต้เตียงย่อมทุลักทุเลยิ่ง หากจัดการผิดพลาดไป ถูกคนที่มาตามเสียงพบเห็นย่อมยุ่งยาก
/กรีดร้องเต็มเสียงว่ามีคนร้าย
-
ชายในชุดผ้าคลุมสีดำ มีท่าทีตกใจ แต่ยังคุมสติเอาไว้
มันจำแนกตำแหน่งที่อยู่ของเสียงเธอไปพลาง
มันสะบัดผ้าคลุมอีกครั้ง ซัดขว้างค้างคาวสีเงินเข้าใส่มีนาที่อยู่ใต้เตียง
ร่างก็แผ่วพริ้วถึงริมหน้าต่างหยิบยืมพลังกระโจนออกไป
มีนาทอยหลบหลีกอาวุธลับสามชิ้น เธอได้รับโบนัส+2 เพราะหลบอยุ่ใต้เตียง
หรือจะทำอย่างอื่นก็ได้นะ
-
โกวเนี้ยน้อยอ่อนแอเช่นนางจะทำอันใดได้
หลบอาวุธ

Rolled 3d10+2 : 6, 4, 3 + 2, total 15
-
อาวุธลับสองชิ้นแรกเพียงเกี่ยวเสื้อผ้ามีนาฉีกขาด
แต่ชิ้นสุดท้ายกลับปักเข้าที่ไหล่ของเธอ มีนาบาดเจ็บ1
+2EXP
บิดามารดา ต่างตกอกตกใจ เข้ามาสอบถามว่ามีนาเป็นอันตรายหรือไม่
มีนาจะทำอย่างไรต่อไป
-
สำรวจห้องเพื่อดูว่าคนร้ายค้นหาอันใด
เก็บอาวุธลับ แล้วชักชวนบิดามารดาไปแจ้งทางการ พร้อมบอกรูปพรรณ มีอาวุธลับเป็นหลักฐาน
-
คนร้ายค้นตามชั้นหนังสือและบนโต๊ะหนังสือ
ทั้งสามคนพากันไปกรมเมืองเพื่อแจ้งความ
มีนาก็ได้เข้าพบหัวหน้ามือปราบหวังเทียน
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1711.jpg)
เขากล่าวว่า "อาวุธลับชนิดนี้เป็นของนักฆ่านิรนามคนหนึ่ง พวกเราเรียกขานมันเป็นนักฆ่าค้างคาว ไม่ทราบมีคนบริสุทธิ์มากน้อยแค่ไหนเสียชีวิตใต้เงื้อมมือมัน"
"ขอให้โกวเนี้ยบอกเล่ารายละเอียดเพิ่มเติม เหตุใดมันถึงตามฆ่าเด็กสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง"
-
/บอกเล่าว่าตนเองที่จริงเป็นชาวโพ้นทะเลเรือแตกสูญเสียความทรงจำ บิดามารดาบุญธรรมอุปการะไว้ ก่อนนี้ไม่นานจดจำเรื่องราวได้จึงหวังจะเดินทางกลับไปเยี่ยมบ้านเก่า แต่ติดขัดเรื่องการเดินทางจึงได้ไปหาคุณชายฮวยเพื่อขอคำแนะนำ หลังออกจากจวนรู้สึกว่าถูกติดตาม แม้สลัดหลุดได้แต่มิคาดว่าโจรร้ายไม่เลิกลา กลับตามมาถึงบ้าน มีนาเองก็มิทราบว่าคนร้ายต้องการอันใด แต่คล้ายกับมันค้นหาอะไรสักอย่าง
"จริงสิ ท่านมือปราบ มิทราบว่าท่านเคยได้ยินชื่อมังกรวารีหรือไม่ ข้ากำลังตามหาเขาเพื่อสอบถามวิธีเดินทางไปยังเกาะโพ้นทะเล"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1711.jpg)
นักฆ่าค้างคาวติดตามแม่นางหลังออกจากบ้านคุณชายฮวย หรือว่าแม่นางมีสิ่งของที่มันต้องการติดตัวออกจากที่นั่น?
อาวุธลับสามชิ้นนี้ พวกเราขอเก็บไว้เป็นหลักฐานได้หรือไม่?
มังกรวารีเป็นนักเดินเรือที่โด่งดัง เขาหายตัวไปหลายสิบปี ในยุทธจักรก็ร่ำลือว่าเสียชีวิต ข้าเองก็หาทราบข่าวคราวของเขาไม่
-
"ข้าไม่แน่ใจ บางทีนักฆ่าคนนั้นอาจเข้าใจผิดว่าข้าได้สิ่งใดมา เป้าหมายแท้จริงคือคุณชายฮวย แย่แล้ว ข้าต้องรีบไปเตือนเขา"
/ยินดีมอบอาวุธลับแก่มือปราบ แต่ขอไว้ชิ้นหนิ้ง อ้างว่าจะนำไปให้คุณชายฮวยชมดู
จากนั้นขอกำลังคุ้มครองส่งไปที่จวนเพื่อพบคุณชายเล่าเรื่องให้ฟัง และอาศัยช่วยที่พูดคุยกันสองคน บอกคุณชายว่าบางทีนักฆ่าคงมุ่งหวังแผนที่จุดเรือล่ม ขอให้คุณชายช่วยบอกด้วยว่าเรือที่ล่มเป็นเรืออันใด เหตุใดนักฆ่าจึงต้องการแผนที่นี้ หากมิใช่เรื่องสำคัญที่ต้องปิดบังซับซ้อน มีนาคิดใช้แผนทำลายคุณค่าของข้อมูลโดยการคัดลอกแผนที่นี้จำนวนมากจ่ายแจกให้ทั่ว มือสังหารจะได้ไม่มีเหตุผลต้องตามฆ่าเธออีก
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1713.jpg)
คุณชายฮวยฟังแผนการของมีนาแล้วนิ่งคิดอยู่พักหนึ่งจากนั้นก็บอกว่า
"เรือที่ล่มไปนั้นเป็นเรือบรรทุกทองคำของทางการที่ไปรับบรรณาการจากเกาะพู้ซ้ง"
"ผู้คนล้วนละโมบสมบัติ หากโกวเนี้ยคัดลอกออกแจกจ่าย ไม่ทราบมีผู้ต้องรับเคราะห์อีกมากมายเพียงใด"
"นักฆ่านั้นหากเมื่อวานติดตามโกวเนี้ย วันนี้ก็คงอยู่ไม่ไกล"
"โกวเนี้ยจดจำแผนที่แล้วเผามันทิ้งเสีย จากนั้นสาบานด้วยถ้อยคำสาหัสว่าจะไม่ไปกู้เรือก็เพียงพอ"
"เราขอใช้เกียรติของตนเองรับประกันว่ามือสังหารนั้นจะไม่ไปรบกวนโกวเนี้ยอีก"
-
"หากคุณชายเห็นเป็นเช่นนั้น ข้าก็จะทำตาม"
/ ทำตามแผนคุณชาย
เสร็จเรื่องแล้วก็ลากลับบ้านไปนอนพักให้หายเจ็บ วันต่อมาค่อยไปตามหาทายาทมังกรวารี
-
ตอนที่คุยกับคุณชายก็เช้าแล้ว
มีนากลับบ้านมานอนจนถึงตอนบ่าย
+1HP +1SP
มีนาจะทำอย่างไรต่อไป
-
+2EXP จากการคลี่คลายแผนสังหาร
-
/มีนาสอบถามบิดาบุญธรรมถึงบ้านของมังกรวารี ลองไปดูเผื่อจะเจอทายาท
-
บิดาบุญธรรมกล่าวว่า "มังกรวารีมีชื่อเสียงโด่งดังที่แถบเกาะไหหนัน แต่ตอนนั้นเราเป็นเพียงพ่อค้าเล็กๆคนหนึ่ง มิได้สนิทสนมกับท่านผู้เฒ่า"
"บ้านเกิดหรือถิ่นที่อยู่ของท่านเรายังมิกล้าถามไถ่วุ่นวาย เจ้าลองไปสืบเสาะที่ท่าเรือดู อาจมีผู้ที่ทราบเรื่อง"
-
ไปท่าเรือเพื่อสอบถามเรื่องมังกรวารี
-
มีนาลองไปสอบถามผู้คนที่ทำงานอยู่แถวท่าเรือทีละคนๆ ทอย+ปัญญา ดู ว่าจะได้เรื่องอะไรไหม
-
"ขอถามหน่อยค่ะ"

Rolled 1d10+1 : 2 + 1, total 3
-
ไม่มีใครรู้เรื่องทายาทของมังกรวารีเลย แม้แต่การเสียชีวิตของเขาก็ถูกเล่าแตกต่างกันไป
บ้างก็ว่าเรือล่มเสียชีวิต บ้างก็ว่าถูกปลาฉลามยักษ์กลืนลงไป บ้างก็ว่าถูกเชิญไปวังมังกรใต้ทะเล
มีนาเดินพลางสอบถามพลาง หารู้ไม่ว่ากำลังเดินเข้าสู่แหล่งเสื่อมโทรม ซึ่งเป็นที่อยู่ของคนงานท่าเรือ
พอรู้สึกตัวอีกทีเธอก็พบว่าถูกคนงานสามคนล้อมเอาไว้ คนที่ท่าทางเป็นหัวหน้ากล่าวว่า
"เธอเองรึ ที่มาสอบถามเรื่องของท่านมังกรวารี ไม่ทราบว่าต้องการรู้ไปเพื่ออะไร"
-
"บิดาบุญธรรมของข้าเมื่อครั้งยังหนุ่มเคยติดตามท่านมังกรวารีไปค้าขายทางทะเล บัดนี้ข้ามีเหตุให้ต้องเดินทางไปยังโพ้นทะเล บิดาจึงชี้แนะให้มาสอบถามกับท่านหรือทายาทของท่าน พี่ท่านผู้กล้าหาญมีคำชี้แนะใดหรือไม่"
-
"คำชี้แนะย่อมมี" หัวหน้าคนงานกล่าว
"พวกเราทราบเบาะแสของท่านมังกรวารี เชิญแม่นางติดตามไปที่บ้านของเรา เรื่องนั้นคุยที่นี่ออกจะไม่สะดวกอยู่บ้าง"
มีนาจะทำอย่างไร
-
มีนาขมวดคิ้วกล่าว
"พี่ท่านทั้งหลายเป็นบุรุษ ข้าเป็นสตรี จะให้ติดตามไปดูจะไม่สะดวกอยู่บ้าง อีกทั้งหลังจากนี้ข้ามีนัดกับท่านหัวหน้ามือปราบหวัง หากไม่รีบไปท่านอาจส่งเจ้าหน้าที่มาตาม หากพี่ท่านทั้งหลายมีข่าวท่านมังกรวารี รบกวนติดตามข้าไปรอที่เหลา(ร้านอาหาร)ตรงข้ามที่ทำการมือปราบ หลังสนทนากับท่านหัวหน้ามือปราบแล้วข้าจะไปพบ ดีหรือไม่" มีนายกหัวหน้ามือปราบหวังมาอ้างและผละจากมา
ถ้ารอดมาได้ก็ไปหามือปราบหวัง
-
ชายคนนั้นครุ่นคิดว่า "ต่อให้มีนัดกับมือปราบ ก็ไม่แน่ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเจ้าอยู่ที่นี่ จะส่งคนมาตามหาถูกหรือ"
"บ้านของพวกเราอยู่ใกล้แค่นี้ ไปที่นั่นสะดวกกว่ามาก เจ้าตามเรามาเถอะ"
สมุนอีกสองคนก็โอบล้มเข้ามาใกล้มากขึ้น มีนาจะทำอย่างไร
ถ้าจะต่อรองก็ทอย+เสน่ห์ ดู
-
มีนาพยายามใช้เสน่ห์ที่มีต่อรอง

Rolled 1d10+1 : 10 + 1, total 11
-
มีนาบอกว่ามือปราบหวังมีความสามารถในการสืบสวน ย่อมตามมาได้แน่
ทั้งสามคนเห็นว่ามีนาพูดอย่างมั่นใจ ได้แต่ล่าถอยไป
+1EXP
มีนาเดินทางไปพบมือปราบหวังที่กรมเมือง หวังเทียนให้เธอเข้าพบที่ห้องทำงาน ถามว่ามีอะไรให้ช่วยเหลือ
-
มีนา เพิ่มทักษะ พลังชีวิต +1
แจ้งกับมือปราบว่ามาขอบคุณอีกครั้ง และสอบถามว่าหัวหน้ามือปราบทราบหรือไม่ว่าทายาทของมังกรวารีอยู่ที่ใด
"วันนี้ข้าพยายามไปสืบข่าวเอง แต่เพราะเป็นสตรีตัวคนเดียวจึงแทบเอาตัวไม่รอด มิทราบว่าท่านมือปราบมีหนทางในการสืบหาทายาทของท่านมังกรวารีพอจะชี้แนะข้าได้หรือไม่"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1711.jpg)
มังกรวารีเป็นนักเดินเรือที่โด่งดัง เขาหายตัวไปหลายสิบปี ในยุทธจักรก็ร่ำลือว่าเสียชีวิต ข้าเองก็หาทราบข่าวคราวของเขาไม่
มังกรวารีมีเริ่มชื่อเสียงจากเกาะไหหนัน ถ้าต้องการสืบสวนจริงๆ อาจต้องเริ่มจากที่นั่น
มีนาพูดคุยไปพลางก็ซิตอัพไปพลาง จนร่างกายแข็งแรงมากขึ้น +1HPmax
-
สอบถามเส้นทางไปเกาะไหหนัน เพื่อประมาณค่าใช้จ่ายและระยะเวลา
มีนาคิดว่าถึงจะพอมีอันจะกิน แต่ค่าเดินทางและบิดามารดาบุญธรรมก็ไม่อาจละเลย อีกทั้งระยะทางไกล การเป็นสตรีบอบบางเดินทางเพียงผู้เดียวนั้นเปี่ยมอันตรายคงต้องว่าจ้างผู้คุ้มกัน บางทีเธออาจจะต้องสร้างกิจการและหาเงินทุนก่อน
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/1711.jpg)
หวังเทียนบอกว่า"เกาะไหหนันอยู่ทางตอนใต้ หากเดินเท้าไป ต้องเดินทางเกือบพันลี้ แต่ถ้าโดยสารเรือเพียงสิบวันก็บรรลุถึง"
-
"ไกลยิ่งนัก"
/ สอบถามค่าเรือ จากนั้นร่ำลากลับบ้านเข้าพบบิดาบุญธรรมเพื่อสอบถามสถานการณ์ด้านการเงินของที่บ้าน กิจการเป็นไปด้วยดีหรือไม่ หากนางจะช่วยการงานเพื่อหาเงินมาเป็นทุนค่าเรือ ค้าจ้าง บิดามีหนทางใดหรือไม่
-
เย็นแล้ว มีนากลับมาบ้าน หลังอาหารเย็นก็คุยกับบิดามารดา
บิดาบุญธรรมกล่าวว่า "กิจการของที่บ้านนั้นยังพอจ่ายเงินค่าขนมและซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้ลูกได้อยู่ แต่ถ้าจะซื้อเรือจ้างคนคงไม่พอเพียง"
"เรือจากซั่งไฮ้ไปถึงไหหนันโดยตรงหามีไม่ ต้องไปลงที่เมืองฮั่นจิวก่อน ค่าโดยสารเรือไปฮั่นจิวคือ 300เหรียญ บิดายังพอกัดฟันจ่ายให้ได้"
-
"ผู้บุตรแม้อย่างกลับไปพบบุพการี แต่หากทำให้บิดามารดาต้องเดือดร้อนแล้วก็นับว่าอกตัญญู เยี่ยงนี้เถอะ ผู้บุตรขอเงินทุนก้อนหนึ่งเพื่อค้าขาย เมื่อเก็บออมกำไรได้จำนวนหนึ่งแล้วผู้บุตรจึงจะออกเดินทาง" มีนาปาดน้ำตา ยินยอมเสียเวลา ไม่อาจทำให้บิดามารดาเดือดร้อน
/ขอเงินทุนประกอบกิจการ และขอคำชี้แนะว่าจะทำกิจการค้าขายอะไรดี
-
บิดาบุญธรรมไขกุญแจเปิดหีบ หยิบเงินเหรียญสามพวงให้มีนา (300เหรียญ)
มารดาบุญธรรมก็ดึงปิ่นปักมุกของนางออกมามอบให้ บอกว่าน่าจะขายได้ 200เหรียญ
บิดาบุญธรรมกล่าวว่าตัวเขาเองก็เปิดร้านขายของชำเล็กๆ เลี้ยงดูมีนามาตลอด หากทราบว่ามีกิจการอื่นที่ดีกว่าคงเปลี่ยนอาชีพไปนานแล้ว
ร้านขายของชำเล็กๆของบิดาก็มีรายได้แค่พออยู่พอกินเท่านั้นเอง
-
(สงสัยต้องไปขายไม้ขีด การใช้สะดวกกว่าชุดไฟ ต้องขายดีแน่)
รับเงินไว้ กราบขอบคุณ แล้วเข้านอน
วันต่อมาไปตลาด ใช้ความฉลาดมองหาช่องทางค้าขาย

Rolled 1d10+1 : 3 + 1, total 4
-
-1SP
มีนาลองเดินถามตามร้านค้าต่างๆตลอดเช้าจนเหนื่อย แต่ไม่มีใครยอมบอกให้มีนามาค้าขายแข่งกับตัวเอง
เธอจะทำอย่างไร
-
เมื่อชะตาเป็นเช่นนั้น มีนาก็ไม่ฝืน ขอฝากทุกอย่างไว้กับชะตาฟ้า
เข้าร้านขายเครื่องประดับเพื่อเสนอขายปิ่นเงิน ใช้ทักษะต่อรองราคาด้วย
-
พ่อค้าบอกว่าปิ่นเงินใหม่มูลค่า 400 เหรียญ
ของนี้สภาพยังดี จะรับซื้อที่ 200 เหรียญ
ต่อรองได้ ทอย+เสน่ห์ +โบนัส ถ้าอยากขายเกิน50% ให้ -1 ต่อ 10%
-
มีนาต่อราคาเต็มที่
เสน่ห์ +1
ทักษะค้าขาย +1
ต่อรองเพิ่มราคา 30 %
2-3 = -1

Rolled 1d10-1 : 3 - 1, total 2
-
มีนาต่อราคาเต็มที่ แต่พ่อค้าเห็นเธอเป็นเด็กสาวนางหนึ่งก็ไม่อ่อนข้อให้ ยังคงรับซื้อในราคาเดิม
มีนาจะทำอย่างไร
-
ขายราคานั้น แล้วไปสืบราคาตั๋วเดินทาง
-
หลังจากรับเงิน มีนาก็ไปที่ท่าเรือ เพื่อถามเรื่องเรือโดยสารไปเมืองฮั่นจิว
คนขายตั๋วบอกว่าใช้เวลาเดินทางห้าวัน มีเรือออกจากท่าทุกวัน
ราคาตั๋วคือ 300 เหรียญ ลดไม่ได้แล้ว มีที่พักกับอาหารพร้อม
มีนาจะทำอย่างไรต่อไป
-
ไปตลาด หาอาวุธสำหรับอิสตรี เอาที่ซ่อนง่ายๆ
หาข้อมูลเมืองฮั่นจิว ที่นั่นมีอะไรที่ขายได้ราคาดีขณะที่สามารถซื้อที่นี่ในราคาถูก
-
มีนาไปถามซื้ออาวุธที่ร้านตีเหล็ก เจ้าของร้านบอกว่า มีดธรรมดาราคา 50เหรียญ
แต่ถ้าจะเอาแบบที่ซุกซ่อนได้ง่าย ราคา 100เหรียญ เป็นมีดที่มีขนาดกระชับและแถมซองใส่มีสายรัดติดกับขาอ่อนได้เก็บในซอกรองเท้าก็ได้
หรือจะเอาปิ่นปักผมที่ซ่อนเข็มปลายแหลม มันใช้เป็นอาวุธได้ดีแต่ใช้ตัดอะไรไม่ได้ ถ้าเอาแบบนี้ราคา 80เหรียญ
ของที่ว่ามาทั้งหมดมี AT=1
มีนาไม่รู้จะถามข้อมูลเมืองฮั่นจิวจากใคร ถ้าจะสุ่มถามดู ก็ทอย+ปัญญา และเสีย 1SP
-
ซื้อแบบซุกซ่อนง่าย 100 เหรียญ ต่อรองราคา
ขอลด 20%

Rolled 1d10 : 2, total 2
lสุ่มถามข้อมูลเมืองฮั่นจิวจากพ่อค้าซึ่งรู้จักกับครอบครัว

Rolled 1d10+1 : 7 + 1, total 8
-
ช่างตีเหล็กบอกว่าตอนนี้ใกล้เกิดสงคราม เหล็กมีราคาแพง ไม่อาจลดราคาให้ได้
มีนาไปถามข้อมูลจากเถ้าแก่หยงที่ขายส่งสินค้าให้บิดาบุญธรรม
เถ้าแก่หยงบอกว่า เมืองฮั่นจิวอยู่ติดชายทะเล มีบึงไซโอ๊วที่ทิวทัศน์งดงามเป็นหนึ่งในแดนกังหนำ
ดินแดนกังหนำมีน้ำท่า ข้าวปลาอาหารบริบูรณ์ แต่ขาดแคลนแร่เหล็กและม้าศึก
เมืองซั่งไฮ้เราก็เป็นเมืองท่า มีสินค้าแปลกพิสดารจากต่างแดนไม่น้อย ของพวกนี้ก็มีราคาแต่ขายได้ยากกว่า
มีนาจะทำอย่างไร
-
จ่ายค่ามีด 100
คงเหลือ 100 (ไม่นับในกระเป๋าอีก 30)
ตรวจสอบราคาเหล็ก และประเมินว่าสามารถขนขึ้นเรือไปขายได้หรือไม่
ไปเดินดูของแปลกๆ มีอะไรน่าจะขายได้บ้าง
-
มีนารู้สึกสับสนกับเงินที่มีเล็กน้อย (งง ทำไมเหลือ 100 บอกที)
เธอจ่ายเงินแล้วรับมีดสั้นมา จากนั้นก็ถามช่างตีเหล็กเรื่องราคาเหล็ก
ช่างตีเหล็กบอกว่า ถ้าต้องแบกไปเองยังไงคงยากที่จะคุ้มทุน
ส่วนใหญ่พ่อค้าเหล็กล้วนว่าจ้างเรือขนส่ง ทีหนึ่งเป็นพันเป็นหมื่นหาบ
มีนาไปเดินที่ตลาด พบว่าสินค้าแปลกๆนั้นส่วนใหญ่มาจากประเทศทางเหนือ เช่นกิมก๊ก มองโกล เกาหลี เผ่ารามสูร
มีของประเภท โสม สมุนไพร ขนสัตว์ หนังสัตว์ ผักดองที่มีรสเผ็ด ไข่ที่วาดลวดลาย ตุ๊กตาลูกดก งานศิลปะที่แกะสลักจากไม้
-
30 ไม่นับ
ทุน 500 จ่ายค่าตั๋ว 300 (ไม่จ่ายตอนนี้เดี๋ยวก็ต้องจ่าย) ค่ามีด 100 เหลือ 100
โสมน่าจะได้ราคาดี ได้ยินว่าโสมคนมีผู้ใช้เป็นตัวยาด้วย
ดูราคาโสมคน มีที่ราคาไม่เกิน 50 ไหม
-
พอดีไม่บอกว่าจะซื้อตั๋วน่ะ
คนขายตั๋วบอกว่าตั๋วนี้ใช้ได้วันต่อวัน จะเดินทางวันนี้เลยหรือไม่
ที่ตลาด โสมคนราคาค่อนข้างแพง ต้นหนึ่งสิบกว่าตำลึง โสมธรรมดาก็ยังราคาหลายตำลึง มีนาหามีเงินพอเพียงไม่
-
(ยังไม่ซื้อตั๋วถูกแล้ว หักเงินไว้ในใจก่อน เดี๋ยวซื้อของเพลินเกินราคาจะฮาเอา)
ยังไม่เดินทาง จึงยังไม่ซื้อตั๋ว มีนาเดินกลับบ้านไปแจ้งบิดามารดา พรุ่งนี้จะออกเดินทางแล้ว
แจ้งแผนแก่บิดามารดาดังนี้
1 ไปฮั่นจิวเพื่อสืบข่าวมังกรวารีหรือทายาท
2 เมื่อพบขอให้พาไปแดนเกาะโพ้นทะเล
3 หากมิสามารถไปได้ ขอให้แนะนำหนทางตามหาไต้ก๋งขวัญเทียมฟ้าและเรือเหล็กไหล
"หากได้เดินทางกลับโพ้นทะเลแล้วยังมีโอกาส ผู้บุตรีจะย้อนกลับมาพบหน้าบิดามารดาอีก" มีนาขอบคุณและกราบลาบิดามารดาบุญธรรม
-
มารดาบุญธรรมถามมีนาอย่างเป็นห่วงว่าจะออกเดินทางเตรียมข้าวของครบแล้วหรือไม่
ต้องการให้มารดาเตรียมสิ่งใดให้บ้าง
-
มีนาเองก็ไม่ทราบ จึงหันมาถามบิดาว่าจากประสบการณ์วัยหนุ่มของบิดาจำเป็นต้องเตรียมสิ่งใดไปบ้าง ที่นางมีเหลือหลังหักค่าเรือไปแล้วก็มีเพียงเงิน 80 เหรียญกับมีซุกซ่อน 1 เล่มเท่านั้น
-
บิดาบุญธรรมบอกว่า "ออกเดินทางโดยเรือ ต้องเตรียมหลายสิ่งให้พร้อม เจ้าเตรียมอาวุธไว้นับว่ารอบคอบ"
"เดินทางไกล สมควรมีเสื้อผ้าสำรองและเสบียงอาหาร หยูกยาต่างๆก็ต้องนำไป เจ้าว่ายน้ำเป็นหรือไม่นี่สำคัญยิ่ง"
"หากเรือแตก ต้องรีบหาขอนไม้ยึดไว้ หากถูกโจรสลัดปล้นอย่าได้คิดต่อสุ้"
บิดาบุญธรรมก็นึกออกแค่นี้
มีนาจะทำอย่างไรต่อไป
-
นั่นสิ มีนาว่ายน้ำเป็นรึเปล่านะ
สอบถามบิดาว่าที่เมืองเรามีอาจารย์สอนว่ายน้ำกับสอนวิชาอาวุธหรือไม่ ดูท่ามีนาคงยังไปไม่ได้หากไมได้ร่ำเรียนวิชาว่ายน้ำและการป้องกันตัวที่ดีพอ
-
บิดาบุญธรรมบอกว่า ทุกคนล้วนว่ายน้ำเป็น แต่ถ้าฝึกปรือก็จะว่ายได้ดีขึ้น
ที่หาดทรายแดง มีสำนักมัจฉาเหิน ที่เปิดสอนวิชาทางน้ำอยู่ จะลองไปดูก็ได้
ทางด้านวิชาต่อสู้ ก็มีครูมวยหวังเก้า เป็นบิดาของมือปราบหวัง สอนวิชาหมัดมวยและมีดดาบ
-
มีนาตัดสินใจยังไม่ออกเดินทาง
เช้าวันต่อมา เธอเดินทางไปหาดทรายแดง ขอเรียนวิชาทางน้ำ หากมีราคาค่าสอนขอทราบราคาก่อน
-
เจ้าสำนักมัจฉาเหิน ฉายานางเงือกทรายแดงบอกเธอว่า เคล็ดวิชานั้นสามารถสอนให้ได้
แต่จะเรียนสำเร็จหรือไม่ขึ้นกับประสบกาณ์ฝึกฝน (EXP)
วิชาทางน้ำขั้นต้น (10EXP) : รับโบนัส +1 เมื่อต้องว่ายน้ำหรือดำน้ำ ค่าสอน 100เหรียญ
ท่าร่างมัจฉาเหิน (10EXP ต้องมี วิชาทางน้ำขั้นต้น ) : รับโบนัส +1 เมื่อต่อสู้ในน้ำ ค่าสอน 200เหรียญ
ยังมีวิชาอื่นๆอีก แต่ต้องเป็นศิษย์ในสำนักถึงจะยอมสอน สองวิชานี้ยอมสอนให้คนทั่วไป
-
มีนาทราบดีว่าตนไม่มีความพร้อมจึงลาจากมา (EXP ไม่มี เงินก็ไม่พอ เอาค่าตั๋วมาใช้แล้วหาอีกไม่ได้คงฮา)
กลับบ้านไปหาบิดา เพื่อ
- สอบถามเรื่องหยูกยา มีหรือไม่ หากมีเอามา
- เสื้อผ้าผัดเปลี่ยนมันต้องมีในบ้านแน่นอน จัดเตรียมไว้
- เสบียงกรังย่อมเป็นเนื้อตากแห้งที่เก็บได้นาน จัดไว้
ไปตลาด มองหาของประหลาดเช่น เสื้อชูชีพทำจากกะเพาะแกะ(หรือตัวคล้ายๆกัน เรียกชื่อไม่ถูก) เป็นของพื้นบ้านชาวต้นลำน้ำฮวงโห เพียงใส่ไว้ แม้ว่ายน้ำไม่เป็นก็ลอยตัวข้ามน้ำได้ หรือชุดกันน้ำที่ชาวบู๊ลิ้มชมชอบใช้ เมื่อใส่จะช่วยกันความเย็นจากน้ำ เนื้อตัวไม่เปียก เหมาะกับการเคลื่อนไหวยามราตรี
-
มารดาบุญธรรมจัดเตรียมห่อผ้าไว้ให้เธอแล้ว
ประกอบด้วย เสื้อผ้าธรรมดาx1 ยาสมานแผลx1 เนื้อตากแห้งx3
ของที่มีนาถามหามีขายที่สำนักมัจฉาเหิน
- ห่วงหนัง ทำจากลำไส้แกะเป่าลมเข้าไปทำให้ลอยน้ำได้ ราคา 200เหรียญ
- ชุดกันน้ำ ใส่ลงน้ำแล้วไม่เปียก +1 เมื่อซ่อนตัวในน้ำ ราคา 500 เหรียญ
-
ขอบคุณแล้วรับของจากมารดาบุญธรรมมา
จากนั้นเดินทางกลับไปที่สำนักมัจฉาเหิน เข้าพบเจ้าสำนัก สอบถามว่ามีงานอันใดที่ต้องใช้สติปัญญาให้ทำหรือไม่ เนื่องจากเงินที่มีไม่พอซื้อสินค้าของสำนัก
-
เจ้าสำนักมัจฉาเหิน ฉายานางเงือกทรายแดงบอกเธอว่า กิจการงานของสำนักไม่กล้ารบกวนคนนอก
หากต้องการทำงานให้ไปหางานทำตามย่านร้านค้า
-
ไปย่านร้านค้า สนทนากับคนรู้จักของครอบครัวว่ามีงานชั่วคราวอันใดให้ทำหรือไม่
-
มีนาไปพบเถ้าแก่หยง เขาถามว่าเธอถนัดด้านใด ต้องการทำงานประภทไหน
เขารู้จักร้านค้าหลายแห่ง พอจะฝากฝังให้ได้
-
ถนัดด้านการค้าขายต่อรอง มีปัญญา หน้าตางดงาม เร็วๆนี้เพิ่งทราบตนเองทนทานต่อการถูกทุบตี
จากความสามารถทั้งหมด มีนาคิดว่าตัวเองเหมาะกับงานโฉมสะคราญแนะนำสินค้า (พริตตี้)
-
เถ้าแก่หยงตอบว่า "ถ้าเช่นนั้นก็ไปทำงานเป็นพนักงานขายรถม้า ที่ร้านรถม้าเถ้าแก่หยงก็ได้"
พนักงานขายรถม้า รายได้ไม่แน่นอน ถ้าขายสินค้าไม่ได้ก็ไม่ได้ค่าแรง เป็นงานที่ยากพอควร
ร้านรถม้าเปิดตั้งแต่ เช้าถึงเย็น ในแต่ละช่วงเวลามีโอกาสแนะนำลูกค้าหนึ่งราย
ทอย+เสน่ห์+ค้าขาย
FAIL ขายไม่ออก OK ขายได้แต่ต้องลดราคา ได้เงิน 20เหรียญ CRIT ขายได้ดี ได้เงิน 30เหรียญ
มีนาจะทำอย่างไร
-
ทำแน่นอน
https://yande.re/sample/d6145737b691938bd42be6bf3279c367/yande.re%20256325%20sample.jpg
บวงสรวงเจ้าพ่อ มีนาช่วยขายรถม้าด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสไตล์ชาวโพ้นทะเล
รอบแรกก่อน นี่ช่วงไหนแล้วเนี่ย

Rolled 1d10+2 : 8 + 2, total 10
-
เย็นแล้ว มีนาปิดดีลขายรถม้าคันแรกได้สำเร็จพอดี ก่อนร้านปิด
ผู้จัดการร้านรถม้าให้โบนัสเธอมา 30เหรียญ
มีนารู้สึกว่า เธออาจจะเหมาะกับงานแบบนี้มากกว่าก็ได้นะ ความมุ่งมั่น -5
มีนาจะทำอะไรต่อไปดี
-
มีนากลับบ้านก่อนค่ำ เธอคิดว่าจะทำงานนี้อีกสักพักเพื่อสะสมค่าเดินทาง มิแน่ว่าหากทำยอดได้ดีอาจได้รับรางวัลพิเศษ
วันต่อมามีนาไปทำงานอีกเต็มวัน (ทอยได้เลยไหม?)
-
มีนาพบว่า ถ้าไปทำงานทุกวันโดยไม่ไปทำอย่างอื่นหรือยุ่งเกี่ยวเรื่องไร้สาระ จะสามารถลืมวันเวลาได้ (ทำกี่วันก็ข้ามวันไปได้เลย)
-
https://yande.re/image/5f039a7602b0e18cf18490a329632a55/yande.re%20256427%20rezi%
บวงสรวงเจ้าพ่อ มีนาค้นพบงานที่ยอดเยี่ยมแล้ว เธอตั้งใจทำมาก ยิ้มได้ทั้งวันเลย
ทำงาน 2 วัน เช้า สาย บ่าย เย็น รวม 8 ช่วงเวลา
+2 จากเสน่ห์ และทักษะค้าขาย
ออก 1 - 3 ไม่ได้อะไร
ออก 4 - 7 ได้ 20
ออก 8 -10 ได้ 30

Rolled 8d10 : 4, 5, 1, 8, 8, 7, 6, 7, total 46
-
มีนาใช้เวลาสองวัน ขายรถม้าไปได้ เจ็ดคัน นับว่าไม่เคยมีมาก่อน
ได้เงินค่านายหน้ามา 160 เหรียญ เถ้าแก่หยงบอกว่าเธอน่าจะมาทำงานเต็มเวลา
มีนาพบว่าชีวิตแบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน จะออกทะเลไปทำไมให้ลำบากกันนะ ความมุ่งมั่น -20
-
https://yande.re/sample/581c706ffb3db9fce1f507acc38d5ce3/yande.re%20130935%20sample.jpg
บวงสรวงเจ้าพ่อ
ทำมาสองวัน กลางดึกคืนนั้นมีนาฝันว่าตนเองขายได้เยี่ยมยอด ได้รับรางวัลจากเถ้าแก่หยงมากมาย สุดท้ายเพราะความใกล้ชิดกลับกลายเป็นความสัมพันธ์เกินเลย โชคดีที่เถ้าแก่หยงเป็นลูกผู้ชายกล้าทำกล้ารับ มีนาจึงได้รับการตบแต่งเป็นฮูหยินรองช่วยเถ้าแก่หวังดูแลกิจการ คลอดบุตรอ้วนๆขาวๆหลายคน ล้วนเป็นเด็กดี บิดามารดาบุญธรรมก็สุขสบาย ชีวิตรื่นรมณ์ยิ่ง
จบบริบูรณ์
..แล้วมีนาก็สะดุ้งตื่น ไม่สิ ไม่ได้ จะมาจบกันง่ายๆแบบนี้ไม่ได้หรอก
เช้าวันต่อมา มีนาจึงลาบิดามารดาบุญธรรมอีกครั้ง แล้วเร่งรุดไปสำนักมัจฉาเหิน ขอซื้อห่วงหนัง
ใช้ทักษะต่อราคา ลด 10%

Rolled 1d10+1 : 4 + 1, total 5
ไม่ว่าจะต่อได้หรือไม่ก็ซื้ออยู่ดี จากนั้นไปซื้อตั๋วเรือ เดินทางวันนี้เลย
-
มีนาซื้อห่วงหนังลอยน้ำมาในราคาเต็ม 200เหรียญ
จากนั้นก็ซื้อตั๋วเรือ 300เหรียญ
มีนาขึ้นไปบนเรือโดยสาร เป็นเรือขนาดกลาง ห้องพักเป็นห้องรวมขนาดใหญ่แบ่งฟากชายหญิง มีเปลแขวนสำหรับนอน
บนดาดฟ้าเรือมีครัวและห้องอาหาร
สายแล้ว เรือกำลังจะออก มีนาจะทำอะไรหรือไม่
-
ขึ้นไปรอบนดาดฟ้าเรือ (อยู่ข้างล่างกลัวตกเรือ)
สังเกตรอบๆว่ามีใครที่สะดุดตาขึ้นเรือบ้าง จับตาดูทางขึ้นเรือว่ามีใครที่สะดุดตาขึ้นมาอีก
-
เท่าที่เห็นตอนนี้ก็มีสี่คนที่น่าสนใจ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
สตรีชุดขาว ท่าทางน่าเลื่อมใส
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2280.jpg)
ชายวัยกลางคนศีรษะล้าน สวมชุดนักบู๊
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
ชายหนุ่ม ใส่ชุดพ่อค้าเร่
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
หลวงจีนชรา
เรือออกเดินทางแล้ว มีนาจะทำอย่างไรต่อไป
-
เข้าไปทำความสนิทสนมกับไต้ก๋งคนเรือเพื่อลอบถามประวัติของสี่คนที่เห็น
-
ทั้งไต้ก๋งและคนเรือไม่ใช่ชาวยุทธจักร จึงไม่ทราบประวัติของคนทั้งสี่แต่อย่างใด
กลับเป็นชายหนุ่มในชุดพ่อค้าเร่ เข้ามาพูดคุยกับเธอเอง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
โกวเนี้ยต้องการซื้อกอเอี๊ยะหรือไม่ เป็นกอเอี๊ยะอย่างดี ใช้แก้ปวดชะงักนัก
ยาสมานแผล ยาถอนพิษ ยารักษาโรคก็มีขาย
มีนาจะทำอย่างไรต่อไป
-
"สวัสดีพี่ท่าน มิทราบว่าพี่ท่านคือใคร ในน้ำเต้าท่านขายยาอันใด ขอข้าชมดู" มีนาแย้มยิ้มทักทายสอบถามชื่อและดูยาที่พ่อค้าเร่นำมาขาย
ตรวจสอบว่ายาของพ่อค้าเร่เป็นของจริงหรือไม่
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
ข้าแซ่ หลิน นาม เอี๊ยง ที่แปลว่าร้อน เป็นพ่อค้ายาและสมุนไพร
มีนาพบว่ายาสมานแผลน่าจะเป็นของจริงเพราะเหมือนกับของที่มี
ยาอื่นๆเธอไม่รู้จัก ถ้าจะตรวจสอบ ใช้ 1SP ทอย+ปัญญา ดู
มีนาจะทำอย่างไร
-
มีนาใช้ปัญญาตรวจสอบเหล่าตัวยา ด้วยว่าระแวงหลินเอี๊ยงจะเป็นพวกต้มตุ๋น

Rolled 1d10+1 : 7 + 1, total 8
"ข้าชื่อมีนา อยู่ระหว่างเดินทางไปพบญาติผู้ใหญ่ มิทราบว่าพี่ชายเร่ขายสมุนไพรอยู่แถบใด เหตุใดข้าไม่เคยเห็นพี่ชายที่เมืองมาก่อน" มีนาแนะนำตัวและสอบถามลักไก้ เผื่อหลินเอี๊ยงจะแสดงพิรุธหากไม่เคยมาที่เมืองท่านี้จริง
-
มีนาพบว่าตัวยาน่าจะเป็นของจริง ยกเว้นกอเอี๊ยะที่ท่าทางไม่ได้ผสมตัวยาอันใด
กอเอี๊ยะมีสองสีประกอบด้วยเขียวและแดง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
ปกติข้าอาศัยอยู่แถบซัวไซทางตะวันตก นานๆครั้งจะขึ้นเหนือมาเสาะหาตัวยาในแถบนี้
ตอนนี้อยู่ในระหว่างการเดินทางกลับ
-
"ซัวไซตะวันตกไกลหรือไม่ แถบนั้นมีทะเลหรือเปล่า"
"ตัวยาของพี่ท่านขายเยี่ยงไรหรือ แล้วที่ดูคล้ายกอเอี้ยสองสีนั้นใช้รักษาโรคใด"
/สอบถามราคาและชนิดตัวยา (เผื่อจะซื้อ)
/สอบถามถึงกอเอี้ยะสองสี เพื่อดูว่าจะโกหกหลอกต้มขายของไร้ประโยชน์หรือไม่
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
ยาสมานแผล ทาแล้วฟื้นฟู 1HP ราคา 10เหรียญ
ยาถอนพิษ กินแล้ว +1โอกาสขจัดพิษ ราคา 20เหรียญ
ยารักษาโรค กินแล้ว+1โอกาสรักษาโรค ราคา 20เหรียญ
หลินเอี๊ยงอธิบายว่าตัวยานั้นเป็นชนิดที่แก้อาการทั่วไป จึงใช้ได้กับทุกโรค
แต่ต้องอาศัยความแข็งแรงของร่างกายร่วมด้วย
กอเอี๊ยะนั้นใช้แก้ปวด แผ่นละห้าเหรียญ ทั้งสองสีหาต่างกันไม่
-
"ยาของพี่ท่านราคาแพงนัก ข้าขอคิดดูก่อนว่าสามารถเจียดเงินซื้อไหวหรือไม่" มีนาแสร้งเป็นสตรียากไร้ ด้วยเกรงว่าจะถูกหลอกรีดไถเงิน
"จริงสิ พี่ท่านเดินทางมามาก คงมีประสบการณ์มิใช่น้อย ท่านสังเกตหรือไม่ว่าบนเรือเที่ยวนี้มีผู้ที่มีลักษณะโดดเด่นหลายคน" มีนาเปลี่ยนเรื่องกระซิบกระซาบกับหลินเอี๊ยงสอบถามว่ารู้จักอีกสามคนที่มีหน้าหรือไม่ว่าเป็นผู้ใด
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
หลินเอี๊ยงกล่าวว่าเขาเองเป็นเพียงพ่อค้าเร่ ไม่รู้จักชาวยุทธจักร
แต่ก็ตักเตือนมีนาว่าอย่าได้ยุ่งเกี่ยวกับคนท่าทางอันตรายเหล่านั้น
ยามสาย เรือแล่นเลียบริมฝั่งมาตลอดทาง
ยังไม่พานพบอุปสรรคใด
มีนาจะทำอย่างไรต่อไป
-
มีนาหาโอกาสปลอดคน (หรือแค่หลินเอี๊ยงไม่อยู่ก็ได้) เข้าเยี่ยมคารวะหลวงจีนชรา บริจาค 10 เหรียญ เพื่อขอพร โดยเล่าว่าตนเองพรัดพรากจากบิดามารดาแท้จริง กำลังติดตามหาเบาะแสจากผู้อาวุโสชื่อมังกรวารีซึ่ปัจจุบันมิทราบหายสาบสูญไปที่ใด ขอให้ไต้ซือชราโปรดให้พร
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
หลวงจีนชราใช้ผ้าเหลืองรับทานแล้วสวดมนต์ให้พรกล่าวว่า "โอมมุนีทอฮุด ขอพระพุทธองค์ดลบันดาลให้จุดมุ่งหมายของสีกา สำเร็จสมปรารถนา"
หลวงจีนกล่าวจบก็ขอตัว จะเดินจากไป
บ่ายแล้วมีนาจะทำอย่างไร
-
"ขอทราบนามกับวัดวาของท่านไต้ซือ วันใดสมปรารถนาจะได้ไปทำบุญ"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
อาตมา เหยาหยางไต้ซือ วัดไท้เสียงก๊กยี่ นครหลวง หากมีวาสนาย่อมได้พบกับสีกาอีก
หลวงจีนกล่าวจบก็ขอตัว จะเดินจากไป
ยังบ่ายอยู่ มีนาจะทำอย่างไร
-
เข้าไปคุยกับชายวัยกลางคนศีรษะล้าน
"ท่านอาผู้กล้าช่างบึกบึนนัก มิทราบว่ามีฉายานามใด ข้าน้อยขอทราบได้หรือไม่" ชวนคุยสอบถามชื่อฉายาและจุดหมายปลายทาง หากถูกถามว่าเหตุใดจึงถามก็ตอบว่าเนื่องจากต้องอยู่บนเรือร่วมกันหลายวัน จึงอยากมีเพื่อนสนทนา
-
หลวงจีนชราเห็นมีนาเดินเข้าหาชายศีรษะโล้นกลับพริ้วกายเข้ามาขัดขวาง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
"อาตมาขอน้อมเตือนสีกา อย่าได้เล่นกับไฟ ประสกผู้นั้นมีฉายา ปีศาจหัวเหล็กทลายศิลา เป็นคนชั่วช้าของนิกายมังกรเทวะ"
"มันฆ่าคนโดยมิกระพริบตา หากพาตัวยุ่งเกี่ยวมีแต่จะเสียมิมีผลได้รับ"
มีนาจะทำอย่างไร
-
ชะงักและเชื่อฟังคำเตือนของหลวงจีน
"ขอบคุณไต้ซือมาก ข้าไม่รู้ความเกือบพาตัวเข้าปากเสือ มีทราบว่านิกายมังกรเทวะคืออันใด ได้ซือเล่าให้ข้าฟังได้หรือไม่" มีนากระวิบถามไต้ซือ
จากนั้นถามไปถึงหญิงท่าทางสูงส่งกับพ่อค้าเร่ ไต้ซือรู้จักพวกมันหรือไม่ แต่ละคนดูสะดุดตานัก
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
เหยาหยางไต้ซือกล่าวว่า "นิกายมังกรเทวะอยู่ดีๆก็ผุดขึ้นมาเมื่อเกือบสิบปีก่อน"
"เป็นนิกายชั่วร้ายที่เผยแผ่ลัทธิความเชื่อนอกรีต รวบรวมสาวก คิดสร้างความวุ่นวาย ก่อกบฏต่อแผ่นดิน"
"อาตมาลอบติดตามคนผู้นี้มาเพื่อตามหาฐานที่มั่นของนิกายมังกรเทวะ"
สีกาผู้นั้นและประสกพ่อค้าเร่ล้วนเป็นยอดคนงำประกาย อาตมาคาดว่าพ่อค้าเร่น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับ
นักพรตหน้าขาวแห่งซัวไซ แต่ไม่อาจคาดเดาความเป็นมาของสีกาผู้นั้น
มีนาจะทำอย่างไร
-
มีนาเป็นสาวน้อยอ่อนแอ ไม่มีประสบการณ์ยุทธจักร ย่อมไม่อาจทำอันใดได้ จึงชวนไต้ซือสนทนาต่อ
"นักพรตหน้าขาวเป็นใคร ชื่อประหลาดนัก เป็นคนดีหรือคนเลว?" มีนาสอบถามถึงประวัตินักพรตหน้าขาว มีชื่ออื้อฉาวด้านใดหรือไม่
"ไต้ซือติดตามมา มิกลัวอีกฝ่ายรู้ตัวหรือ หากต่อยตีกันไต้ซือท่านชราแล้วจะสู้ชายท่าทางน่ากลัวนั่นได้อย่างไรกัน" มีนาถามด้วยความสงสัย
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
"นักพรตหน้าขาวแห่งซัวไซมีนิสัยประหลาดพิกล กึ่งธรรมะกึ่งอธรรม ตอนยังเด็กป่วยเป็นโรคที่ยากรักษา จึงศึกษาวิชาแพทย์และสมุนไพรจนแตกฉาน"
"เราฝึกยอดวิชาเซ็นพิสุทธิ์ สามารถซุกงำประกาย คล้ายดั่งสรรพสิ่งว่างเปล่า แม้เราอยู่ที่นี่ ก็เหมือนมิได้อยู่"
-
"ที่แท้ไต้ซือเป็นยอดคน ผู้เยาว์มิรู้ความกลับดูไม่ออก นับว่าน่าอายยิ่ง"
/มีนาถามถึงยอดวิชาเซ็นพิสุทธิ์ เธอสามารถฝึกพื้นฐานได้หรือไม่
"ผู้เยาว์แม้ไม่มีวิชาฝีมือ ไร้ประสบการณ์ในยุทธจักร แต่หากมีอันใดที่สามารถช่วยเหลือไต้ซือได้ ขอไต้ซืออย่าได้เกรงใจ"
/ขอลาไปทักทายกับหญิงท่าทางสูงส่ง โดยเข้าไปคำนับแล้วชวนสนทนาในฐานะที่จะต้องเดินทางไปด้วยกันบนเรือหลายวัน
"เจเจ๊(พี่สาว)ดูสง่างามยิ่งนัก ท่านเป็นคุณหนูตระกูลใดหรือ"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
"หากต้องการฝึกยอดวิชาเซ็นพิสุทธิ์ ต้องออกบวช ถือศีลกินเจ ละกิเลสทุกชนิด"
"หลังจากบำเพ็ญภาวนาจนค้นพบหนทางวิสุทธิมรรค อย่างเร็วห้าสิบปีอย่างช้าแปดสิบปีก็จะสำเร็จ"
มีนาฟังดูก็พอรู้คร่าวๆว่าน่าจะฝึกได้ยาก เหยาหยางไต้ซือบอกว่าถ้ามีเรื่องไหว้วานจะมาบอก
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
หญิงคนนั้นได้ยินมีนาเรียกนางเป็นเจ๊เจ้ก็แย้มยิ้มให้ กล่าวว่า
"พี่สาวหาได้เป็นคุณหนูตระกูลใดไม่ เป็นเพียงสตรีธรรมดาๆคนหนึ่ง"
-
"ผู้น้องชื่อมีนา ทางบ้านเปิดร้านค้าขายเล็กน้อยที่เมืองท่าซั่งไฮ้ มิทราบว่าพี่สาวมีนามใด " มีนาสอบถามชื่อ
"อยู่บนเรือหลายวัน ส่วนใหญ่มีแต่บุรุษ จะอย่างไรมิสะดวกใจเท่าคุยกับอิสตรีด้วยกัน อีกทั้งบุรุษบางคนก็ท่าทางน่ากลัวนัก ท่านดูชายผู้นั้น ท่าทางขึงขังน่ากลัว มิทราบว่าดุร้ายหรือไม่" มีนาหมายถึงชายวัยกลางคนศีรษะล้าน สวมชุดนักบู๊ ทดลองถามเผื่อนางจะตอบอะไรที่เป็นข้อมูลเพิ่มเติม
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
"นั่นสินะ สตรีคนเดียวเดินทางอันตราย เจ้ากับพี่สาวรู้สึกถูกชะตายิ่งนัก พวกเราเดินทางไปด้วยกันดีไหม"
พอมีนามองไปที่ปีศาจหัวเหล็ก มันก็กำลังมองมาเช่นกัน หญิงคนนั้นทำท่าหวาดกลัว เกาะไหล่ของมีนาไว้
มีนาจะทำอย่างไร
-
"พี่สาวล้อเล่นแล้ว เรือแล่นอยู่ในทะเล อย่างไรเราก็ต้องไปด้วยกันแน่นอน" มีนาตอบและเมื่อปีศาจหัวเหล็กจ้องมาก็หันหลังให้ ไม่มองไปยังปีศาจหัวเหล็ก
"ถูกคนเช่นนั้นมองช่างน่ากลัวยิ่ง"
/สอบถามอีกครั้งว่านางชื่ออะไร จากนั้นขอตัวจากมา
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
"พี่สาวแซ่ลี้ เจ้าเรียกเราว่าลี้เจ่เจ๊เถอะ พี่สาวมีห้องพักส่วนตัวที่ท้องเรือ ถ้าอยากพูดคุยก็เชิญได้"
-
เวลาน่าจะเย็นแล้ว มีนาเดินวนรอบเรือสักเที่ยวเพื่อศึกษาแผนผังโครงสร้างเรือ สอบถามเส้นทางการเดินเรือ เป็นการแล่นในแม่น้ำหรือแล่นออกทะเลใหญ่ จะแวะที่ใดระหว่างทางหรือไม่ หรือตรงไปยังที่หมายเลย
จากนั้นตรงไปห้องรับประทานอาหารเพื่อทานอาหารฟรี (จำได้ว่าค่าตั๋วนี่รวมอาหารและที่พักฟรีนี่นะ)
-
เรือมีสามชั้น ชั้นล่างสุดเป็นคลังสินค้า ชั้นสองเป็นห้องพัก ชั้นสามเป็นดาดฟ้า
มีนารับประทานข้าวต้มพลางฟังกะลาสีเรือบอกเส้นทาง
เรือนี้แล่นในทะเล แต่ก็ไม่ออกไกลจากฝั่งมากนัก
เรือเดินทางเฉพาะกลางวัน ตอนเย็นค่ำทุกวันจะจอดเทียบท่า เพื่อขนถ่ายสินค้าและรับส่งคนเพิ่มเติม
คืนนี้จอดที่เมืองเจ้อเจียง พรุ่งนี้จอดที่ท่าเมืองฝูเจียน มะรืนจอดที่เกาะไท่วาน อีกวันจอดที่ท่าเรือกวางโจว ท้ายสุดจะถึงเมืองฮั่นจิว
ค่ำแล้ว มีนาจะทำอย่างไร
-
มีนาไปยังดาดฟ้า สังเกตว่ามีใครขึ้นมาหรือไม่ จากนั้นจับตาดูคนขึ้นลงเรือ เพื่อดูว่ามีใครขึ้นลงผิดปรกติอย่างไร มีพวกมีหน้ามีตาขึ้นลงหรือไม่ ต่อเมื่อดึกดื่นจึงกลับไปยังห้องนอน
-
ใกล้ค่ำ บนดาดฟ้า มีนาเห็นพ่อค้าเร่ไปเสนอขายกอเอี๊ยะให้คนโดยสารที่ขึ้นเรือมา
ถ้ามัวซุ่มโป่งอยู่จะไม่ได้นอนแน่ มีนาจะทำอย่างไร
-
เช่นนั้นก็ไปนอนเถอะ หากเกี่ยวข้องกับเรื่องไร้สาระมากไปอาจถูกพัวพันจนไม่อาจเป็นตัวของตัวเอง
สำรวจห้องนอนก่อน หากนอนแบบรวมก็แล้วกันไป หากเป็นห้องเดี่ยว ล็อคห้องแล้วเข็นตู้หรือเตียงมาบังประตูห้องอีกชั้นหนึ่งแล้วจึงเข้านอน
-
ห้องพักเป็นห้องรวมขนาดใหญ่แบ่งฟากชายหญิง มีเปลแขวนสำหรับนอน
มีนานอนหลับสบาย +1EN
เช้าแล้ว มีนาตื่นมากินน้ำเต้าหู้ ที่ห้องอาหาร
เห็นพ่อค้าเร่ยังเตร็ดเตร่บนดาดฟ้าเรือเพื่อขายกอเอี๊ยะ ให้คนเดินทางที่ขึ้นเรือ
เรือกำลังจะออกแล้ว มีนาจะทำอะไรหรือไม่
-
มีนาไม่ลงเรือ เธอกลัวกลับขึ้นมาไม่ทัน
เดินขึ้นดาดฟ้า ไปคุยกับพี่ชายขายยา
"เหน็ดเหนื่อยหรือไม่ บ้านข้าเองก็ค้าขาย ให้ข้าช่วยเถอะ"
/อาสาช่วยขาย
"แต่สารภาพตามตรง ข้าพอมองสินค้าออกบ้าง ยาของท่านนับว่าใช้ได้ แต่กอเอี้ยะนั่นมิน่าจะมีสรรพคุณ เรือต้องเดินทางห้าวัน ลูกค้าเมื่อนำไปใช้ไม่ได้ผล แค่กลับมาด่าทอยังพอทำเนา หากนำไปเล่าสืบต่อ อาชีพพ่อค้าเร่กลางลำเรือเช่นพี่ท่านมิต้องม้วนเสื่อไปหรือ สู้เลิกขายกอเอี้ยะมาขายเฉพาะยาดีหรือไม่" มีนาร่ายผลได้ผลเสียยาวเหยียด
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
หลินเอี๊ยงกล่าวว่า "แม่นางนับว่าตาถึง รู้จักสินค้ายิ่งนัก" เขาหยุดสักพักแล้วกล่าวต่อว่า
"แต่กอเอี๊ยะนี่ข้าพเจ้ามีเหตุผลส่วนตัว จำเป็นต้องขาย แม้ขายไม่ได้ก็มิเป็นไร"
มีนาสังเกตุดูกอเอี๊ยะนั้นยังเหลืออยู่เท่าเดิม คงขายไม่ได้จริงๆ
-
"เหตุผลอันใดหรือ ช่างประหลาดนัก พี่ท่านพอจะบอกข้าได้หรือไม่?"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
เป็นเหตุผลส่วนตัว ข้าพเจ้ามิอาจบอกได้จริงๆ
ถ้าจะลองเกลี้ยกล่อมก็ ทอย+เสน่ห์ ดู
-
https://yande.re/sample/70b762969a9f8cec55f33c9daaedc3ed/yande.re%20257894%20sample.jpg
บวงสรวงเจ้าพ่อ มีนาทำหน้าตาเรียบร้อยสวยซึ้ง อ้อนขอความเห็นใจ
"บอกไม่ได้จริงๆเหรอ..."
เกลี้ยกล่อมด้วยเสน่ห์

Rolled 1d10+1 : 5 + 1, total 6
-
ตอนนี้เรืออกจากฝั่งแล้ว กำลังแล่นลงใต้ มีนาเซ้าซี้ อ้อนจนเหนื่อย -1SP
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
หลินเอี๊ยง มิอาจทนรบเร้า ได้แต่กล่าวว่า "เจ้าหากต้องการทราบจริงๆต้องสาบานด้วยถ้อยคำสาหัสเสียก่อน ว่าจะมิแพร่งพราย"
"จากนั้นเราต้องขอตรวจสอบพลังฝีมือและภูมิหลังของเจ้าเสียก่อน หากทำได้ตามนี้เราจึงจะยอมบ่งบอก"
หลินเอี๊ยงบอกว่าการเปิดเผยความลับและการตรวจสอบต้องทำในที่ลับตาคน บนเรือนี้มีห้องสินค้าที่ไม่ค่อยมีใครไป
ถ้าตกลงก็ให้ตามเขามา
-
"ตกลง แต่พี่ท่านเป็นวิญญูชน คงไม่คิดลวนลามข้าใช่ไหม" มีนาตกลง แต่พูดดักคอไว้ก่อน
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
"เพ้ย หรือข้ามิอาจเสาะหาสตรี" หลินเอี๊ยงตอบ
เขาพามีนาไปที่ห้องเก็บสินค้า สอบถามความเป็นมาและทดสอบพลังฝีมือของเธอ
จากนั้นก็ให้กล่าวถ้อยคำสาบานว่าจะไม่แพร่งพรายความลับ
"ข้าเป็นสมาชิกของพรรคฟ้าดิน กอเอี๊ยะนี้เป็นรหัสลับสำหรับติดต่อกับคนของพรรคเรา ข้ากำลังรอพบคนของพรรคอยู่"
"คนทั่วไปที่คิดซื้อกอเอี๊ยะ เราจะขายสมุนไพรแก้ปวดให้แทน กอเอี๊ยะจึงขายไม่ออก"
-
"เช่นนี้เอง ขอถามพี่ชาย พรรคฟ้าดินคืออันใด ข้าไม่รู้จัก" มีนายังงงๆ จึงสอบถามต่อและเธอก้ไม่ลืม...
"ที่แท้ท่านเป้นชาวยุทธจักร เช่นนั้นท่านรู้จักผู้อาวุโสมังกรวารีหรือทายาทของท่านหรือไม่"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
พรรคฟ้าดินเป็นค่ายพรรคของชาวบู๊ลิ้ม มีปณิธานล้มล้างราชวงศ์ชิงกอบกู้ราชวงศ์หมิง
ท่านมังกรวารีเชี่ยวชาญการเดินเรือ แต่เกือบสิบปีก่อนหายตัวไปจากยุทธจักร ชาวยุทธล้วนทราบดี
เรื่องราวทายาทของท่านกลับไม่เคยได้ยินมา
-
"เช่นนี้ข้าจะได้กลับโพ้นทะเลไหมนะ พี่ท่านเป็นชาวยุทธ ทราบหรือไม่ว่าไต้ก๋งคนใดได้ชื่อว่าขวัญเหล็ก สามารถเดินทางไปเกาะโพ้นทะเล"
/ถามหลินเอี๊ยงเรื่องไต้ก๋งที่สามารถพาไปเกาะโพ้นทะเล
"จริงสิ เช่นนั้นท่านทราบหรือไม่ว่าชายกลางคนศรีษะล้าน หญิงลึกลับ และไต้ซือท่านนั้น เหล่านั้นเป็นยอดคนจากสารทิศใดกันบ้าง"
/ถามเรื่องเหล่ายอดฝีมือบนเรือ หลินเอี๊ยงรู้จักใครบ้างหรือไม่
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
ข้าหาเคยได้ยินไต้ก๋งชื่อฉายาขวัญเหล็กไม่ ในพรรคฟ้าดินเองก็มีผู้เชี่ยวชาญการเดินเรือ
แต่ไม่ทราบว่าจะไปโพ้นทะเลแค่ไหน เขาจะไปให้หรือไม่
ชายศีรษะล้านคือ ปีศาสหัวเหล็กทลายศิลา หญิงคนนั้นข้าไม่รู้จัก ไต้ซืออันใดข้ากลับไม่พบเห็น
-
"เราลงกันมานานแล้วกลับขึ้นไปเถิด มิเช่นนั้นท่านอาจคลาดกับคนของพรรค"
มีนารับปากรักษาความลับ และบอกกับหลินเอี๊ยงว่าหากเขามีเรื่องไหว้วานก็ขอให้บอก ยินดีทำให้ และขอสนับสนุนยาแก้ผิด 10 ขวด 20 เหรียญ
"สรุปว่าราคานี้พี่ท่านบอกผ่านหรือไม่ เมื่อเป้นคนกันเองแล้วก็สมควรลดราคาให้สักหน่อยหรือไม่"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
หลินเอี๊ยงบอกว่า ถ้าซื้อสิบขวดลดให้เหลือ 150 เหรียญ ซื้อห้าขวดลดให้เหลือ 80 เหรียญ
ราคานี้เต็มที่แล้วอย่าได้ต่อรองอีก
ทั้งคู่เดินกลับมาที่ดาดฟ้าเรือตอนสาย มีนาจะทำอย่างไร
-
มีนาแยกไปคุยกับคนเรือ เพื่อสอบถามว่ามีคนประหลาดขึ้นมาจากท่าเรือเมื่อเช้าอีกหรือไม่ และท่าเรือถัดไปมีอะไรน่าสนใจให้ลงไปเดินชมหรือไม่
-
ลูกเรือบอกว่ายังไม่พบเห็นผู้ใดประหลาด
ท่าเรือต่อไปคือท่าเมืองฝูเจียน สถานที่ท่องเที่ยวประกอบด้วย
วัดซีชานยี่ เป็นวัดนิกายเซ็นที่ใหญ่ที่สุดในแดนตะวันออก
เกาะเหม่ยโจว เป็นที่ตั้งศาลเจ้าแม่เหม่ยโจว (เจ้าแม่ทับทิม) เทพแห่งท้องทะเล
-
มีนาฟังแล้วก็เอะใจ กลับไปถามหลินเอี๊ยงอีกครั้งว่าเมื่อเช้าวาน ไม่เห็นหลวงจีน (ไต้ซือ) จริงๆเหรอ พร้อมบรรยายหน้าตาของเหยาหยางไต้ซือโดยไม่บอกชื่อ แล้วนิกายมังกรเทวะเป็นนิการประเภทใด
มีนาคิดในใจ หรือเหยาหยางไต้ซือเป็นภูติผี หลินเอี๊ยงจึงมองมิเห็น
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
หลินเอี๊ยงก็ยืนยันว่าไม่พบเห็น
มีนาคิดว่า แต่ท่านก็รับเงินได้นี่นา หรือยอดวิชาเซ็นพิสุทธิ์มีประสิทธิภาพถึงเพียงนี้
คาดว่าวิชานี้มีผลเฉพาะกับชาวยุทธจักรที่มีพลังฝีมือระดับหนึ่ง
"นิกายมังกรเทวะอยู่ดีๆก็ผุดขึ้นมาเมื่อเกือบสิบปีก่อน เป็นนิกายชั่วร้ายที่เผยแผ่ลัทธิความเชื่อนอกรีต"
"รวบรวมสาวก คิดสร้างความวุ่นวาย ก่อกบฏต่อแผ่นดิน"
-
"คลื่นทะเลคงทำให้ข้าคิดเพ้อเจ้อไปเอง พี่หลินระวังให้ดี ข้าคิดว่าบนเรือลำนี้ชุมนุมมังกรซ่อนพยัคฆ์ หากมิระวังอาจโดนกลืนกินมิรู้ตัว"
/เตือนหลินเอี๊ยงให้ระวังตัว โดยเฉพาะจากสตรีที่ซ่อนคมงำประกายคนนั้น นัดแนะกับหลินเอี๊ยงว่าหากเกิดอันใดที่อยู่นอกเหนือการควบคุมจะพบกันที่ใด หากหลินเอี๊ยงไม่มีที่ดีๆ ก็เสนอตรงด้านนอกขอองสมอท้ายเรือ มองจากดาดฟ้าเรือไม่เห็น และสามารถเกาะซ่อนได้ หากพบเจอตัวยังเสี่ยงโชคทิ้งตัวหนีลงทะเล
จบเรื่องแล้วไปเดินดูว่าเรือลำนี้มีเรือชูชีพหรือไม่
-
หลินตกลงรับคำ
มีเรือเล็กที่ท้ายเรือหนึ่งลำ เอาไว้ใช้เวลาต้องเดินทางไปหาดน้ำตื้น
แต่คงไม่มีมาตรการเพื่อชูชีพแต่อย่างใด
-
เมื่อไม่มีอะไรทำก็ไปคุยกับไต้ก๋งเรือ ถามถึงเส้นทางไปเกาะโพ้นทะเล (ถึงป่านนี้ก็คงต้องเฉลยว่ามันคือเกาะแสนสุขของซายะจริงๆนั่นแหละ กะจะเก็บไว้เซอร์ไพรส์ตอนจบสำเร็จ ท่านบารอนจับได้แต่ต้นเลย) ในหมู่คนเรือรู้จักกันไหม และนอกจากมังกรวารี ยังมีผู้ใดสามารถไปยังเกาะโพ้นทะเล
-
ไต้ก๋งตอบว่า "เจ้าหมายถึงหมู่เกาะพู้ซึ้ง? ที่นั่นห่างไกลนัก ทั้งมีคลื่นลมรุนแรง ยากนักจะมีผู้กล้าเดินทางไป"
มีนาลองถามเรื่องเกาะซายะ แต่ไม่มีใครรู้จัก ถามเรื่องผู้ที่สามารถไป ไต้ก๋งบอกว่า "จะไปหากรู้ทิศล้วนไปได้ แต่คงต้องหาผู้ที่ไม่คิดมีชีวิตสืบไปด้วย"
-
ถามไต้ก๋งว่าเส้นทางเดินเรือนี้มีโจรผู้ร้าย สลัดทะเลหรือไม่
เตร็ดเตร่ดูว่ามีใครแปะกอเอี๊ยะสองสีบ้างหรือไม่ แต่ไม่เข้าไปทักนะ แค่ดูผ่านๆอย่าให้น่าสงสัย
-
ไต้ก๋งบอกว่าโจรสลัดนั้นพบได้ทั่วไป แต่โจรสลัดที่ไปอยู่ในเส้นทางอันตรายแบบนั้น คาดว่าต้องมีความผิดปกติอยู่บ้าง
บ่ายแล้ว เดินหาไม่พบผู้ใดแปะกอเอี๊ยะสองสี
ระหว่างกำลังเดินไปแอบดูไปก็ได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลัง
"ม่วยม้วย อันประเสริฐ รอคอยเราด้วย"
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
หญิงชุดขาวที่เรียกตนเองว่าลี้เจ่เจ้ เดินนวยนาดตามเธอมา ท่าทางคล้ายไม่อาจต้านแรงลม
"พี่สาวมีเรื่องต้องการปรึกษา ไม่ทราบเจ้าพอช่วยเหลือได้หรือไม่"
ลี้เจ่เจ้เล่าว่าชายศีรษะโล้นที่พบเมื่อวานตามรังควาญ คิดเกาะแกะและเล็มนาง
รู้สึกหวาดกลัวยิ่ง
-
มีนาฝืนยิ้ม
"พี่สาว หากข้ามีวรยุทธแล้ว ต้องเตะบุรุษเช่นมันตกทะเลแน่ เยี่ยงนี้เถอะ เราอยู่บนดาดฟ้า หากมีคนมากมาย มันย่อมมิกล้าวู่วามล่วงเกิน"
/ชวนลี้เจ้เจ๋อยู่สนทนากันบนดาดฟ้า ระหว่างนั้นพยายามสังเกตจับพิรุธหาหลักฐานว่านางน่าสงสัย
"เจเจ้จะเดินทางไปที่ไหนหรือ เหตุใดจึงเดินทางคนเดียว"
-
ยังไม่พบพิรุธใด ลี้เจเจ้หลบหลังมีนาอย่างหวาดกลัว ตอบว่า "พี่สาวต้องการไปเกาะไหหนัน แล้วม่วยม้วย อันประเสริฐเล่า มีจุดหมายที่ใด"
-
"ผู้น้องกำลังติดตามหาญาติผู้ใหญ่ เมื่อถึงท่าเรือปลายทางยังต้องรอคอยข่าว จึงยังมิทราบว่าต้องไปที่ใด" พูดไปก็กวาดตามองหาไต้ซือ อยู่แถวนี้ไหมนะ
-
เหยาหยางไต้ซือติดตามพฤติการณ์ของปีศาจหัวเหล็ก ตอนนี้มันไม่อยู่ ท่านก็ไม่อยู่
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
"ม่วยม้วย อันประเสริฐ พี่สาวหวาดกลัวคนชั่วนั้นยิ่ง เจ้าไปนอนที่ห้องเป็นเพื่อนกับเราได้หรือไม่"
-
"ผิดแล้วเจเจ้ เราสองเป็นสตรีอ่อนแอ หากหลบอยู่ในห้องส่วนตัวแล้วชายเถื่อนนั่นบุกเข้าหาก็ย่ำแย่แล้ว เยี่ยงนี้เถอะ เจเจ้สละความสบายสักเล็กน้อยมาพักที่ห้องรวมกับผู้น้อง ชายเถื่อนนั่นย่อมไม่อาจดึงดันต่อหน้าคนทั้งลำเรือ" มีนาแก้ปัญหาให้เหยาหยางด้วยปัญญา
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
แต่เช่นนั้นออกจะลำบากเกินไป ม่วยม้วย อันประเสริฐ รู้จักใครที่เป็นยอดฝีมือ สามารถต่อกรคนชั่วบ้างหรือไม่
เราจะได้ไปขอความช่วยเหลือจากเขา
-
บอกว่ารู้จักมือปราบหวัง เคยยกขึ้นข่มขู่อันธพาลให้หวาดกลัวได้ (ทำตัวซื่อๆ)
"ถึงท่านหัวหน้ามือปราบจะไม่ได้ขึ้นเรือมา แต่จะอย่างไรคนชั่วร้ายย่อมกลัวเกรงบ้านเมือง หากจวนตัวข้าจะยกขึ้นอ้าง"
ระหว่างพูดมีนาก็พาเดินเข้าหากลุ่มคน ตามองไปรอบๆทำเป็นมองหาปีศาจหัวเหล็ก จริงๆคือดูว่าพี่ชายขายยาอยู่ที่ไหน และหลวงจีนกลับมาหรือยัง
"เจ้เจ๊อันประเสริฐ นับว่ารอบปลอดภัยชั่วคราว คนชั่วนั่นมิรู้ว่าไปก่อกรรมอยู่ที่ใด อืม..หรือว่าฝันนั่นจะเป็นจริง" มีนาทำเป็นนิ่งคิดแล้วเล่าเรื่องเป้นตุเป็นตะว่า...
คืนก่อนขณะมีนากำลังนั่งชมฟ้ายามราตรี ลมเย็นทำให้เธอที่ซุกตัวหลบลมตรงมุมดาดฟ้าม่อยหลับไป เมื่อสะดุ้งตื่นกลับรู้สึกว่ามีผู้คนมากมายอยู่บนดาดฟ้า บ้างสูงใหญ่ บ้างผอมบาง คนเหล่านั้นพูดถึงการผดุงคุณธรรมแทนฟ้า พิฆาตเหล่าคนชั่ว ครานี้พวกเราแฝงตัวมาทำภารกิจนับว่าพบโดยบังเอิญ ถือว่ากำไร มันเผยหางเมื่อใดจะกลุ้มจู่โจมไม่ให้รอดไปได้ มีนาได้ยินถึงตอนนี้ก็รู้สึกมีลมเย็นพัดผ่าน แล้วนางก็หลับไป รู้สึกตัวอีกทีก็ไม่มีใครอยู่แล้ว จึงคิดว่าเป็นความฝัน มานึกดู นั่นต้องเป็นกลุ่มชาวยุทธแน่นอน นางคงบังเอิญไปได้ยินเรื่องสำคัญจึงถูกสกัดจุดหลับ
"คนชั่วที่ชาวยุทธเหล่านั้นพูดถึงต้องเป็นคนชั่วหัวล้านนั่นแน่ๆ บางทีตอนนี้มันอาจจะถูกจัดการไปแล้วก็ได้" มีนาพูดอย่างกระหยิ่มยินดี
-
เย็นแล้วเรือเดินทางเข้าใกล้ท่า หลินเอี๊ยงก็เดินขึ้นมาเตรียมขายกอเอี๊ยะ
จากนั้นปีศาจหัวเหล็กก็เดินติดตามมา ตามมาด้วยเหยาหยางไต้ซือ
ปีศาจหัวเหล็กมองมาทางลี้เจเจ๊และมีนาด้วยสีหน้าวุ่นวายใจ แต่ไม่กล้าเดินเข้ามา
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
คนชั่วนั้นมาอีกแล้ว ช่างตายยากนัก ม่วยม้วยคนดี เจ้าจำได้หรือไม่ว่าคนกลุ่มนั้นมีผู้ใดบ้าง
พวกเราจะได้ขอความช่วยเหลือถูก
-
บอกว่าดูไม่ออกตอนนั้นมันมืด แต่คงมีทั้งผู้ชายและผู้หญิง บางทีคงแฝงตัวอยู่ในกลุ่มที่อยู่บนเรือนี่แหละ แต่ท่าทางคนชั่วคงรู้ตัวแล้ว จึงมองมาด้วยท่าทีพิกลเยี่ยงนั้น เช่นนี้ก็ดี นับว่าฟ้าดินคุ้มครอง
-
เรือจอดเทียบท่าแล้ว หลินเอี๊ยงเดินไปขายกอเอี๊ยะให้คนที่ขึ้นมาใหม่
ปีศาจหัวเหล็กเดินกลับเข้าไปในเรืออย่างหัวเสีย โดยมีเหยาหยางไต้ซือตามไปเงียบๆ
ลี้เจเจ๊ยังคงเดินติดตามมีนา เธอจะทำอย่างไร
-
ตามก็ตามเถอะ ไปหาข้าวกินดีกว่า
/ไปทานข้าวเรือ ระวังเรื่องการวางยาในอาหารด้วย กินเสร็จก็ยืนยันแผนเดิม นอนห้องรวม ไม่เข้าห้องส่วนตัว
-
ลี้เจเจ้บอกว่านางจะไปเก็บของที่ห้องเพื่อมาพักกับมีนา ขอให้ไปที่ห้องเป็นเพื่อนที
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
เรากลัวเหลือนเกิน น้องสาวคนดี
มีนาจะทำอย่างไร
-
/ตกลง แต่บอกว่า ผู้หญิงสองคนมันอันตราย เลยเดินไปสะกิดพี่ชายขายกอเอี๊ยะ
"พี่ชายขายกอเอี๊ยะ พวกข้าถูกคนชั่วร้ายรังควาน ถึงท่านจะดูไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง แต่เคยสนทนาถือว่ารู้จัก อย่างไรรบกวนเป็นเพื่อนพวกเราเดินลงไปที่ห้องส่วนตัวของเจ้เจ๊ท่านนี้เพื่อเก็บข้าวของได้หรือไม่" พูดชวนแบบคนที่รู้จักไม่สนิทนัก เชื่อว่า หลินเอี๊ยง ผาดโผนในยุทธจักร จะต้องรู้ความผิดปรกติและระมัดระวังตัวได้
เมื่อลงไปแล้ว ก็บอกว่าทั้งคู่จะรออยู่หน้าห้อง ให้ลี้เจเจ้เข้าไปเก็บของ แต่เปิดประตูไว้กว้างๆ เผื่อคนร้ายซ่อนตัวอยู่ภายในจะได้รู้ล่วงหน้า
"แม้ช่วยด้วยแรงไม่ได้ แต่คนสองคนร้องเอะอะวุ่นวาย อย่างไรคนชั่วก็ต้องหวาดเกรง" มีนาทำเป็นกล่าวอย่างภูมิใจกับความฉลาด
แผนจริงๆคือ เพื่อป้องกันโดนสยบโดยไม่มีใครรู้ในห้อง จึงเอาตัวหลินเอี๊ยงไปช่วยแบบไม่ต้องเผยตัว การไม่เข้าไปในห้องทั้งคู่ ทำให้หากลี้เจเจ้เป็นคนร้าย ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ หรือหากคิดดึงดันใช้กำลังจริง หลินเอี๊ยงน่าจะมีฝีมือมิใช่ชั่ว พอต่อกรหรือหลบหนีได้
แต่อย่างไรก็ต้องเผื่อกรณีที่ลี้เจเจ้เป็นคนดีจริงๆด้วย เออออไปเช่นนี้น่าจะไม่มีปัญหา
-
หลินเอี๊ยงกำลังขายกอเอี๊ยะให้ชายอีกคนที่เพิ่งขึ้นเรือมา
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2304.jpg)
หลิงเอี๊ยงถามชายคนนั้นว่า "พี่ชายซื้อกอเอี๊ยะหรือไม่ กอเอี๊ยะมีสรรพคุณแก่ปวดเมื่อย ยาอื่นๆก็มีขาย
ชายคนนั้นตอบว่า "กอเอี๊ยะรักษาอาการตาบอดมีหรือไม่"
หลิงเอี๊ยงก็ตอบว่า "มีแต่ต้องใช้กอเอี๊ยะทองคำ ราคาห้าสิบตำลึง"
ชายคนนั้นก็กล่าวว่า "ตกลง แต่ห้าสิบตำลึงถูกเกินไป เราจ่ายให้หนึ่งร้อยห้าสิบตำลึง"
หลิงเอี๊ยงถามต่อว่า "ที่บ้านของท่านรับประทานข้าวกี่ชาม"
ชายคนนั้นก็ตอบว่า "สามชาม"
มีนาเข้าไปบอกเรื่องของลี้เจ้เจ๊ หลินเอี๊ยงก็บอกชายคนนั้นว่าจะนำกอเอี๊ยะมาให้ในภายหลัง
ทั้งสามเดินลงไปที่ห้องส่วนตัวของลี้เจ้เจ๊
หญิงสาวเข้าไปเก็บของในห้อง มีนากับหลิยเอี๊ยงยืนรออยู่หน้าห้อง
เวลาผ่านไปครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงกรี๊ดร้องของลี้เจ้เจ๊ดังขึ้นจากในห้อง
มีนาจะทำอย่างไร
-
(ไม่ได้เปิดประตูไว้กว้างๆเหรอ)
ร้องกรี๊ดสุดเสียง (เรือไม่ได้ใหญ่ มันต้องมีคนได้ยินและตามเสียงมาบ้างล่ะน่า) มือยกทันทานหลินเอี๊ยงไม่ให้พุ่งเข้าไปก่อน แล้วเปิดประตูโดยเอาประตูหรือผนังบังตัว (ตั้งสมมุติฐานไว้ว่าจะถูกโจมตีสวนออกมา) ตรวจสอบสภาพภายใน อย่าเพิ่งพรวดพราดเข้าไป
อาจเป็นเหตุการณ์ส่งเสียงลวงเข้าไปลอบทำร้าย อย่าให้หลินเอี๊ยงเข้าไปก่อน เพราะถ้าเขาโดยสยบ มีคงไม่รอด และอีกฝ่ายถ้าตั้งใจทำจริงก็คงคิดจัดการหลินเอี๊ยงก่อน มีนาโผล่หน้าเข้าไปก่อนน่าจะทำให้แผนรวน หากคิดสยบ ก็มีหลินเอี๊ยงคอยช่วยอยู่ด้านหลัง
-
ประตูเปิดกว้างอยู่ แต่ทั้งคู่ยืนเฝ้าด้านนอกไม่ได้มองเข้าไปข้างใน
มีนาห้ามหลินเอี๊ยงให้อยู่นอกห้องก่อน
จากนั้นหันไปดูสภาพในห้อง พบว่าลีเจเจ๊ยืนตัวสั่นงันงกอยู่ข้างเตียง
บนเตียงขาวสะอาดมีอสรพิษสีขาวสลับแดงท่าทางมีพิษร้ายเลื้อยชูคออยู่
มีนาสูดได้กลิ่นหอมจางๆภายในห้อง
มีนาจะทำอย่างไร
-
(เหมือนเคยเห็นสถานการณ์นี้มาก่อน)
กลั้นหายใจถอยออกมา ไม่เดินเข้าห้อง ตรึกตรองว่ากลิ่นหอมนั้นใช่กลิ่นกายของลีเจเจ้หรือไม่ จากนั้นบอกให้ลีเจเจ้ค่อยๆขยับออกมา
-
มีนากลั้นหายใจแล้วถอยออกจากห้อง เธอคิดว่าเพิ่งได้กลิ่นหอมนี้จากในห้อง คงมิใช่กลิ่นจากลี้เจเจ๊เป็นแน่
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
ลี้เจเจ๊กล่าวว่า น้องสาวอันประเสริฐ เราหวาดกลัวนักมิอาจขยับเคลื่อนไหว
ได้โปรดเข้ามาช่วยพี่สาวที อสรพิษนี้น่ากลัวยิ่งนัก
-
"เจเจ๊อันประเสริฐอยู่เฉยๆ ข้าเองก็กลัวงูเช่นกัน ดูสีสันแล้วน่าจะมีพิษ บางทีอาจเป็นงูที่ปล่อยละอองพิษได้ เจเจ๊รีบกลั้นหายใจเดินออกมา หาไม่ข้าต้องลงมือทำร้ายงูแล้ว" มีนามือหนึ่งยกกันหลินเอี้ยงและเตือนให้รู้ว่าอากาศอาจมีพิษ อีกมือล้วงอาวุธลับค้างคาวออกมาชูขึ้นให้เห็นกันจะจะ
แผนการคือขู่ด้วยอาวุธลับของวังค้างคาว หากเป็นคนในยุทธจักรย่อมเคยได้ทราบถึงอาวุธลับชนิดนี้มาบ้าง หากลีเจเจ้เป็นคนปล่อยงูหวังล่อหลอกมีนาและคนขายยาเข้าห้อง ย่อมหวั่นว่ามีนาที่ใช้อาวุธลับเลื่องชื่อจะไม่ใช่มือชั้นธรรมดา หากประเมินผิดพลาดไปอาจเสียงูหายาก อีกทั้งหากตอแยวังค้างคาวย่อมยุ่งยากมากความ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
"ที่แท้น้องสาวก็เป็นยอดคนงำประกายด้วย?" ลี้เจเจ้กล่าว จากนั้นค่อยๆย่องออกมาจากห้อง ปิดประตูลง
"เท่านี้ก็มิต้องหวาดกลัวแล้ว" พวกเราไปกันเถอะ
-
"สร้างความลำบากให้เจเจ้แล้ว พี่ชายขายยา ขอบคุณท่านมาก" มีนาซุกเก็บอาวุธลับ คารวะวุ่นวาย หากได้เวลานอนก็อำลาคนขายยาพาลี้เจเจ้ไปนอนที่ห้องรวม
-
+1EXP
ทั้งคู่ร่ำลาหลินเอี๊ยงแล้วมานอนพักที่ห้องรวม
ลี้เจเจ๊เลือกเปลข้างๆมีนาวางห่อผ้าหนุนต่างหมอน
ดึกแล้ว มีนาจะทำอย่างไร
-
หันไปดูลี้เจเจ้ ถ้ายังอยู่ก็ไม่ทำอะไรหรอก นอนต่อเลย
-
ลี้เจเจ๊ก็กำลังแอบมองมีนาอยู่
มีนาเลยแกล้งหลับ
ลี้เจเจ๊เห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นจากเปล ลอบเดินไปทางดาดฟ้าเรือ
-
"ข้าไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องของท่าน หวังว่าท่านไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องของข้า" มีนาพึมพำแล้วย่องไปทางที่พักฝ่ายชาย ดูสิว่าเจอหมอยาหรือหลวงจีนไหม
-
หลินเอี๊ยงนอนหลับ แต่หาพบหลวงจีนเหยาหยางไม่
-
ย่องไปสะกิดหลินเอี๊ยงไปคุยในที่ลับตา (อย่าตามเจเจ้ขึ้นไปดาดฟ้าล่ะ) หัวข้อคือเขาพบพิรุธในตัวลี้เจเจ้หรือไม่ เป็นยอดคนสารทิศใด
-
ทั้งคู่ไปคุยกันที่ห้องเก็บสินค้า
หลินเอี๊ยงกล่าวว่างูพิษนั้นเขาเองยังไม่เคยพบเห็นมาก่อน คาดว่าเป็นงูที่ถูกเพาะพันธุ์ขึ้นใหม่หรืออาศัยในพื้นที่ห่างไกล
นิกายมังกรเทวะเชี่ยวชาญด้านพิษร้าย คนที่ปล่อยงูพิษออกมาอาจจะเป็นปิศาจหัวเหล็กที่เป็นคนของนิกายมังกรเทวะก็ได้
สำหรับ ลี้เจเจ๊นั่นเขายังไม่พบพิรุธใด
-
(มีนาย้อนนึก ตะกี้ปีศาจหัวเหล็กนอนอยู่ในห้องรวมด้วยหรือไม่
"บนเรือนี้ชุมนุมมังกรซ่อนพยัคฆ์ พี่ท่านทำภารกิจต้องระวังตัวให้ดี " มีนาเตือนหลินเอี๊ยง ถามว่าภารกิจเขาคืบหน้าไปถึงไหน และไหนๆก็ไหนๆ ขอซื้อยาแก้พิษด้วยเลย 1 ขวด
"มิทราบว่ายาของพี่ท่าน ป้องกันพิษอื่นๆ เช่น พิษสลบ ผงรัญจวน หรือพิษเฉพาะทางได้หรือไม่" (พิษเฉพาะทางก็เช่นที่เวย์หลินโดน)
จากนั้นก็แยกทางกัน มีนากลับไปนอน
-
มีนาไม่พบปีศาจหัวเหล็กในห้องรวม
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
ข้าพบกับคนที่ทางพรรคส่งมาช่วยเหลือแล้ว
สำหรับยาแก้พิษของเรานั้นมีฤทธิ์ในการขับพิษได้ทุกชนิด แต่ต้องอาศัยความแข็งแรงของร่างกายร่วมด้วย
ถ้าเป็นพิษพิสดารที่ต้องใช้ยาขจัดเฉพาะนั้นอาจทำให้เกิดปฏิกริยาต่อต้านได้
เช่นพิษหายไปแต่ผลข้างเคียงของพิษเข้าไปตกค้างในอวัยวะภายในเป็นต้น
-20เหรียญ ได้รับยาแก้พิษ
เช้าแล้ว เรือเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง คราวนี้เรือแล่นห่างจากฝั่งมากขึ้น
เนื่องจากจุดหมายของคืนนี้คือเกาะไท่หวัน ซึ่งอยู่กลางทะเล
มีนาตื่นเช้ามาก็พบลี้เจเจ๊
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
น้องสาวอันประเสริฐหลับสบายหรือไม่ พวกเราไปรับประทานข้าวกันเถอะ
มีนาจะทำอย่างไร
-
ไปรับประทานข้าว ระวังถูกวางยาพิษในอาหาร
"เจเจ้เล่า หลับสบายหรือไม่"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
เจเจ้หลับสบายยิ่ง
ระหว่างทานอาหาร มีนาเห็นเหยาหยางไต้ซือนั่งอยู่ตรงข้าม กำลังกวักมือเรียก
ลี้เจเจ๊กลับคล้ายมองไม่เห็นอันใด
มีนาจะทำอย่างไร
-
มีนารีบสวาปามให้หมดแล้วบอกลีเจเจ้ว่ารู้สึกอึดอัด ขอตัวไปห้องน้ำ ลีเจเจ้ค่อยๆทานเถิด สักครุ่จะกลับมา จากนั้นเดินลิ่วเฉียดผ่านเหยาหยางไต้ซือ ปรายตาให้ตามไปทางห้องน้ำ
-
ห้องน้ำอยู่บนดาดฟ้า แบ่งแยกเป็นห้องน้ำหญิงชาย
เมื่อห่างจากลี้เจเจ๊พอควร ไต้ซือก็เรียกให้มีนาหยุด
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
"อมิตตาพุทธ สีการู้จักกับประสกชุดขาวนั่นด้วยหรือ?" เหยาหยางไต้ซือสอบถาม
จากนั้นท่านเล่าว่า เมื่อคืนท่านติดตามปีศาจหัวเหล็กทลายศิลาขึ้นมาบนดาดฟ้า
แต่มันกลับเข้าไปในห้องน้ำสตรี ท่านจึงมิอาจติดตามเข้าไป
จากนั้นเมื่อมันกลับออกมา ท่านจึงยืนรอดูว่าจะมีผู้ใดตามออกมาหรือไม่
กลับเป็นสตรีชุดขาวที่ออกมาจากห้องน้ำ
"แม้ไม่อาจยืนยันแน่ชัด แต่คาดว่าสตรีชุดขาวมีความเกี่ยวข้องกับปีศาจหัวเหล็ก สีกาต้องระมัดระวัง"
-
เมื่อหันมองรอบข้างจนแน่ใจว่าไม่มีใครเห็นแล้ว จึงกล่าวขอบคุณ ปฏิเสธความเกี่ยวข้องกับลี้เจเจ้ บอกว่าถูกพัวพันไว้ ไม่สามารถสลัดหลุด ตนเองมีเรื่องสำคัญต้องปฏิบัติ ตั้งใจจะไม่ข้องเกี่ยวกับบุญคุณความแค้นในยุทธภพ และสอบถามว่าเหตุใดผู้อื่นจึงมองไม่เห็นไต้ซือ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
"ยอดวิชาเซ็นพิสุทธิ์สามารถลบล้างจิตให้ว่างเปล่าได้ ผู้ที่มีจิตบริสุทธิ์ไม่เคยข้องแวะกับตัณหาราคะเท่านั้นจึงสามารถมองเห็น"
"คาดว่าคนของนิกายมังกรเทวะ ระแคะระคายถึงตัวตนของอาตมา จึงคิดหลอกใช้สีกา"
-
ขอคำชี้แนะว่าจะทำตัวอย่างไรดี หากจะกลายเป็นเครื่องถ่วงไต้ซือ มีนาจะขอลงเรือที่ท่าต่อไปเลยดีหรือไม่
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2282.jpg)
"สำหรับกับอาตมาเรื่องนี้หามีปัญหาใดไม่ แต่เกรงว่าหากเหล่ามารคิดตามหาอาตมา"
"อาจคุกคามให้สีกาตกอยู่ในอันตราย ตอนนี้คงได้แต่คิดอ่านแก้ปัญหาเฉพาะหน้า"
"แต่อาตมามีสติปัญญาจำกัด มิอาจนึกหาอุบายใดได้ อมิตพุทธ"
-
"น้ำมาก่อทำนบกัน ทหารมาตั้งทัพสู้ เช่นนั้นก็คงต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอย่างที่ไต้ซือว่าแล้ว"
มีนาบอกว่า หากลี้เจ้กับคนหัวล้านเป็นพวกเดียวกันก็ดี เพราะหากมีนาพลาดท่าเสียที ก็แน่ใจว่านางต้องถูกพาไปพบคนหัวล้าน เช่นนั้นไต้ซือย่อมสามารถลอบช่วยเหลือนางได้
ลาจากไต้ซือ เดินเข้าห้องอาหาร ตรงรี่ไปที่ครัว ดื่มน้ำเยอะๆ (ป้องกันมุกเจเจ้เตรียมน้ำไว้ให้) แล้วค่อยไปพบเจเจ้ ชวนขึ้นดาดฟ้าอีก
-
สายแล้ว ทั้งคู่อยู่บนดาดฟ้า ลี้เจเจ๊ปล่อยให้ลมทะเลโชยพัดจนเส้นผมปลิวสยาย
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
เธอหันหน้าจ้องมองเส้นขอบฟ้า กล่าวว่า "น้องสาวอันประเสริฐ เจเจ๊ชื่นชอบทะเลยิ่งนัก"
"ว่ากันว่าในท้องทะเลมีวังบาดาลซึ่งเทพมังกรสถิตอยู่ สิบปีก่อนกลับมีคนผู้หนึ่งเดินทางไปถึง"
"ท่านผู้นั้นได้รับพลังจากเทพมังกรกลายเป็นร่างสถิตของมังกรเทวะ เมื่อกลับมาจึงได้ก่อตั้งนิกายมังกรเทวะขึ้น"
"นิกายมังกรเทวะชูธงว่าโอรสสวรรค์ที่แท้จริงต้องเป็นผู้ได้รับบัญชาจากเทพมังกร"
"นิกายมังกรเทวะ แจกจ่ายเงินทองและเสบียงอาหาร ชาวเมืองต่างแซ่ซ้องยินดี เข้าร่วมก่อการเป็นอันมาก"
"พี่สาวของเจ้าก็เป็นหนึ่งในผู้คนที่ศรัทธาในนิกายมังกรเทวะ พวกเราถูกประนามว่าเป็นฝ่ายอธรรมที่ชั่วร้าย"
"แต่ขอถามหน่อยเถิด ยามที่คนอดอยากต้องขายตัวเป็นทาสหรือคณิกา ยังมีผู้ใดช่วยเหลือท่าน นอกจากนิกายมังกรเทวะ"
"น้องสาวอันประเสริฐ เจ้าคิดว่าเจเจ๊ทำผิดหรือไม่ เพื่อการใหญ่ใช่ไม่สมควรสนใจข้อปลีกย่อยจริงหรือไม่"
"หากเจเจ๊คร่ากุมตัวเจ้า หลวงจีนนั่นจะปรากฏตัวออกมาหรือไม่"
มีนาจะทำอย่างไร
-
"ผู้อาวุโสท่านหนึ่งบอกข้าว่า เพื่อความยุติธรรมล้วนไม่ถือสาข้อปลีกย่อย ไม่ว่าสิ่งได้ล้วนสามารถสละ ข้าไม่ทราบว่าเจเจ้พูดถึงอันใด ไม่มีผู้ใดทราบว่านี่คือเรื่องราวใด ข้ามีภารกิจของข้า เจเจ้มีของเจเจ้ เดิมทีไม่เกี่ยวข้องกัน บัดนี้หากไม่ต้องเกี่ยวข้องกันมิทราบว่าจะประเสริฐเพียงใด บนเรือนี้กลับชุมนุมมังกรซ่อนพยัคฆ์ มากขึ้นหนึ่งเรื่องมิสู้น้อยลงหนึ่งเรื่อง เจเจ๊อย่าดึงผู้น้องซึ่งมีประวัติไม่แน่ชัดม้วนสู่วังวนนี้เลย" พูดพลางก็ล้วงอาวุธลับค้างคาวมาลูบคลำ
มีนากล่าวเป็นนัยว่าอีกฝ่ายก็อาจยอมสละมีนาเพื่อการใหญ่ได้เช่นกัน แต่ยังตีมึนไม่รู้เรื่องหลวงจีน มีนาไม่รับรู้และสนใจเรื่องที่เกิดขึ้นและอาจมีความเกี่ยวข้องกับผู้ใช้อาวุธลับค้างคาวซึ่งนับว่าเป็นผู้หนุนหลังที่น่ากลัว หากดึงมีนาไปเกี่ยวข้อง มิแน่ว่าจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากมากขึ้นและตอแยขุมกำลังอื่นอีก
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
ลี้เจเจ๊ยิ้มพลางกล่าวว่า "น้องสาวอันประเสริฐ นิยายเรื่องนี้ของเจเจ๊เรื่องนี้น่าสนุกหรือไม่ หลังจากนั้นเจเจ๊นิกายมังกรเทวะในเรื่องก็มิได้ทำอะไรนางเอก"
"เพราะคิดว่านางเอกมีความเป็นมาลี้ลับเกินไป เรื่องของหลวงจีนที่มิอาจมองเห็นได้ก็เหลือเชื่อเกินไป"
"เจเจ๊ได้ถามเจ้าหรือยังว่าเจ้าจะไปที่ใด มีจุดมุ่งหมายใด"
มีนาจะทำอย่างไร
-
"นิยายของเจเจ้จบได้ดียิ่ง เลิกลากันเพียงเท่านั้นทุกฝ่ายย่อมยินดี" มีนาซุกเก็บอาวุธลับ ทำเป็นปรายตาและส่ายศีรษะน้อยๆไปรอบๆ โดยทำให้เหมือนว่าแนบเนียนที่สุด ซึงจริงๆแล้วคงไม่พ้นสายตาของลี้เจ้ (เพราะต้องการให้เหมือนว่าลี้เจ้สังเกตเห็นเอง จะได้เข้าใจว่ามีนามีผู้ช่วยบนเรือหลายคนที่พร้อมแตกหักหากมีนาถูกจู่โจม)
ต่อคำถามว่าจะไปที่ใด มีนาไม่คิดยุ่งเกี่ยวกับนิกายมังกรเทวะ จึงยืนยันคำตอบเดิม
"ผู้น้องกำลังติดตามหาญาติผู้ใหญ่ เมื่อถึงท่าเรือปลายทางยังต้องรอคอยข่าว จึงยังมิทราบว่าต้องไปที่ใด มิทราบว่าเจเจ้มีคำแนะนำใดหรือไม่" มีนาหยั่งเชิงว่านิกายมังกรเทวะไม่ต้องการให้มีนาโดยสารเรือไปจนถึงท่าเรือปลายทางหรือไม่ (ลืมชื่อท่าเรือไปละ) หากลีเจเจ้มีคำแนะนำจริงก็ทำเป้นนิ่งคิดและบอกว่าจะพิจารณาดู
"ตอนนี้ผู้น้องมีเรื่องสำคัญต้องกระทำ ขอปลีกตัวชั่วคราว" มีนายิ้มแย้มแล้วแยกตัวออกมา นางไปยืนฮัมเพลงที่หัวเรือครู่หนึ่ง จากนั้นแวะสนทนากับผู้คน เป้าหมายกลับเป็นผู้โดยสารทั่วไป โดยเพียงเข้าไปถามทุกข์สุข จุดหมายปลายทาง จากนั้นผละไปคุยกับผู้โดยสารทั่วไปอีกสองกลุ่ม จากนั้นไปคุยกับคนเรือ สอบถามถึงท่าเรือถัดไป มีลักษณะใด มีสถานที่ใดน่าสนใจ
การฮัมเพลงและเข้าไปคุยกับผู้โดยสารหลายๆกลุ่ม ทำไปเพื่อสร้างความสับสนให้กับฝ่ายมังกรเทวะให้เข้าใจว่าเป็นการส่งรหัสและเป็นการติดต่อกับขุมกำลังฝ่ายมีนา
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2279.jpg)
"เมืองฮั่งจิวกว้างใหญ่ หากน้องสาวต้องการความช่วยเหลืออันใดสามารถติดต่อพี่สาวได้"
"ที่ร้านข้าวสารชื่อเห็งฮวยจิบถนนตาหลี่ บอกว่ามาขอพบลี้เจเจ๊"
จากนั้นลี้เจเจ๊ก็ไม่ได้ติดตามมีนามาอีก
+2EXP
คนเรือบอกว่าท่าเรือถัดไปคือเกาะไท่หวัน เป็นฐานที่มั่นของตระกูลเจิ้งและพรรคฟ้าดิน
ที่นั่นมีเรือรบประจำการ ตรวจตรานักท่องเที่ยวเข้มงวด คนนอกยากจะเดินทางเข้าไป
แต่สินค้าต่างๆขายได้ราคาดี
-
ยืนคอดูทะเลรอบๆ มีเรืออื่นอยู่บริเวณนี้หรือแล่นตามมาหรือไม่
-
บ่ายแล้ว มองเห็นเกาะและกองเรือของเกาะไท่หวันอยู่ไกลๆ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
หลินเอี๊ยงเดินมาพูดคุยกับมีนา บอกว่าเกาะไท่หวันเป็นฐานกำลังของพรรคฟ้าดิน
อาจสามารถสอบถามข่าวคราวเรื่องมังกรวารีหรือนักเดินเรือได้
"พวกเราจะลงไปรับคำสั่งบนเกาะ แม่นางมีเรืองใดต้องการฝากให้ไปกระทำหรือไม่"
-
ขอติดตามหลินเอี๊ยงลงเรือไปสอบถามหามังกรวารีหรือนักเดินเรือ พรรคฟ้าดินน่าจะมีแหล่งข่าวของตัวเอง ขอให้หลินเอี๊ยงช่วยแนะนำมีนากับแหล่งข่าวของพรรค
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
หลินเอี๊ยงบอกว่า "แหล่งข่าวของพรรคนั้นปลอมเป็นหมอดูชราตาบอดเรียกว่าเล่ากุ้ย ตั้งแผงขายกอเอี๊ยะอยู่ที่ตลาดท่าเรือ"
"แต่ปกติแล้วเล่ากุ้ยไม่ยินยอมแลกเปลี่ยนข่าวสารกับคนนอก มีนาคงต้องลองไปขอร้องดู"
"พวกเราต้องเดินทางไปรับคำสั่ง ทั้งยังเกรงว่าจะถูกเล่ากุ้ยดุด่า คงไม่อาจร่วมทางไปขอร้อง"
-
ขอบคุณหลินเอี๊ยง สอบถามเพิ่มว่ามีรหัสสัญญาณอะไรไหมเวลาติดต่อกับหมอดู
เมื่อได้รหัสแล้วก็แยกย้าย ลงเรือที่ท่าแล้วไปหาหมอดู
-
หลินเอี๊ยงบอกว่ามี...แต่บอกคนนอกไม่ได้หรอก เป็นความลับของพรรค
มีนาสืบเสาะไปจนพบแผงหมอดูที่ขายกอเอี๊ยะ ไม่ใช่เล่ากุ้ยยังเป็นผู้ใด
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2313.jpg)
"...."
-
มีนาแอบดูโพยก่อนเดินเข้าไปทรุดนั่งหน้าหมอดู
หลิงเอี๊ยงถามชายคนนั้นว่า "พี่ชายซื้อกอเอี๊ยะหรือไม่ กอเอี๊ยะมีสรรพคุณแก่ปวดเมื่อย ยาอื่นๆก็มีขาย
ชายคนนั้นตอบว่า "กอเอี๊ยะรักษาอาการตาบอดมีหรือไม่"
หลิงเอี๊ยงก็ตอบว่า "มีแต่ต้องใช้กอเอี๊ยะทองคำ ราคาห้าสิบตำลึง"
ชายคนนั้นก็กล่าวว่า "ตกลง แต่ห้าสิบตำลึงถูกเกินไป เราจ่ายให้หนึ่งร้อยห้าสิบตำลึง"
หลิงเอี๊ยงถามต่อว่า "ที่บ้านของท่านรับประทานข้าวกี่ชาม"
ชายคนนั้นก็ตอบว่า "สามชาม"
"ซินแส ท่านทำนายดวงชะตาหรือขายกอเอี๊ยะ" มีนายิ้มแย้มถามไถ่ ถ้าเล่ากุ้ยเปิดปากคุยเข้ารูทก็ตอบต่อตามโพยเลย
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2313.jpg)
"ทำนายดวงชะตาก็รับ ซื้อกอเอี๊ยะก็มีขาย" เล่ากุ้ยตอบ
มีนากล่าวว่า "กอเอี๊ยะรักษาอาการตาบอดมีหรือไม่"
เล่ากุ้ยกลับตอบว่า "ถ้ามีแล้วเราจะมานั่งหลับตาอยู่ตรงนี้รึ"
มีนาจะทำอย่างไร
-
"ซินแส ข้ากำลังตามหาคน หวังทราบข่าวคนที่ต้องการหา พี่ชายขายกอเอี๊ยะบนเรือแนะนำให้ข้ามาหาท่าน ท่านจะช่วยข้าได้หรือไม่" มีนาถาม ไม่เล่นลวดลาย
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2313.jpg)
"อืม...เจ้าคงรู้เรื่องของข้าจากคนในพรรคจริงๆ แต่คนผู้นั้นก็มิได้ทรยศต่อพรรค"
"เจ้าคงแอบฟังรหัสโต้ตอบมา สินะ"
"เห็นแก่ที่เจ้ายอมรับตามตรง จะบอกเรื่องที่ต้องการทราบให้ก็ได้"
-
สอบถามเรื่องมังกรวารีและทายาท อยู่ที่ไหน
บอกจุดประสงค์ว่าต้องการเดินทางไปหมู่เกาะโพ้นทะเล มีผู้ใดสามารถไปหรือต้องการไปบ้างไหม มีนาจะได้ไปด้วย
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2313.jpg)
"ข้าเล่ากุ้ย มีหน้าที่รวบรวมข่าวสารของพรรคฟ้าดิน"
"พรรคเราไม่ได้ติดต่อกับแดนพู้ซึ้ง ผู้มีความสามารถในการเดินเรือนั้นมี แต่คงไม่ละทิ้งภารกิจของพรรคเพื่อออกเดินทาง"
"ข่าวที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับมังกรวารีมีดังนี้"
"มังกรวารีมีฝีมือเดินเรือยอดเยี่ยม เคยเดินทางไปเกาะพู้ซึ้งเมื่อสิบปีสี่เดือนก่อนหน้านี้"
"ไม่เคยมีรายงานการพบศพ หรือมีใครยอมรับว่าสังหารมังกรวารี"
"มีผู้พบเห็นเขาครั้งสุดท้าย เมื่อเก้าปีสามเดือนที่แล้ว ตอนออกเดินเรือจากเกาะไฮหนัน"
"ไม่เคยมีรายงานการพบซากเรือของมังกรวารี"
"ภรรยาของมังกรวารี เสียชีวิตตั้งแต่สิบเอ็ดปีก่อน ด้วยโรคปัจจุบัน"
"บุตรชายของเขาอาศัยอยู่กับอาซึ่งทำอาชีพประมงที่เกาะไฮหนัน"
"บุตรชายของเขาหายตัวไปอย่างลึกลับเมื่อแปดปีหนึ่งเดือนก่อน"
"อาของบุตรชายมังกรวารีให้การว่าเด็กคนนั้นลงไปว่ายน้ำทะเลแล้วไม่กลับมา"
"ไม่มีรายงานการพบศพบุตรชายมังกรวารี จึงถูกบันทึกว่าหายสาบสูญ"
"บุตรชายของเขาหากยังมีชีวิตจะอายุราวยี่สิบเอ็ดปี"
-
"ข้าตั้งใจจะโดยสารเรือเดินทางถึงเมืองฮั่นจิว จากนั้นจึงหาทางไปเกาะไฮหนันเพื่อสืบหาเบาะแส มิทราบว่ามีเส้นทางที่ใกล้กว่านี้หรือไม่ และที่ฮั่นจิว มีงานใดน่าทำบ้าง "
มีนาเล่าความสามารถของตนเองในการเป็นโฉมสะคราญแนะนำสินค้าให้เล่ากุ๊ยทราบ
-
"เมืองฮั่นจิวเป็นเมืองที่อยู่ใกล้เกาะไฮหนันที่สุด"
"ไม่เคยมีคนส่งข่าวเกี่ยวกับงานน่าทำของเมืองฮั่นจิว"
"เจ้าถนัดงานใด ก็ทำงานนั้น"
-
บนเรือเที่ยวที่มีนาโดยสารมานี้ชุมนุมมังกรซ่อนพยัคฆ์มากหลาย ทราบหรือไม่ว่ามีใครบ้าง และแต่ละคน แต่ละฝ่ายมีจุดประสงค์อย่างไร
เมื่อได้ข่าวสารครบถ้วนแล้วก็คารวะขอบคุณเล่ากุ้ย จากนั้นเดินทางกลับไปพักผ่อนบนเรือ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2313.jpg)
เรื่องนี้ยังไม่มีการรวบรวมข่าวสารเข้ามา มีเพียงปีศาจหัวเหล็กที่ได้รับการยืนยันศักดิ์ศรีแล้ว
มีนานอนพักจนถึงเช้า +1SP
เช้าแล้ว เรือใกล้จะออกจากท่า
หลินเอี๊ยงและชายอีกคนแยกย้ายกันกลับมาขึ้นเรือ
ปีศาจหัวเหล็กยังคงถูกเหยาหยางไต้ซือติดตาม
ลี้เจเจ๊กลับมิปรากฏกาย
มีนาจะทำอย่างไร
-
มีนาคาดว่าเป็นได้หลายทาง
- นางกลับไปอยู่ห้องส่วนตัว
- นางลงจากเรือไปแล้ว
- นางปลอมแปลงโฉม
แต่มิว่าทางใด มีนาก็ไม่คิดจะเกี่ยวข้องกับเรื่องของผู้อื่น เธอเดินลงไปที่ครัว คุยกับแม่ครัว/พ่อครัว ผูกมิตรและไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบ (จริงๆคือดูว่าคนครัวโดนสลับสับเปลี่ยนหรือไม่ ลีเจ้ปลอมเป็นคนครัวหรือเปล่า)
-
มีนาไปคุยกับพ่อครัว ไม่พบคนที่น่าสงสัย
สายแล้ว ท่าเรือต่อไปคือท่าเรือเมืองกวางโจว เป็นเมืองท่าที่มีการค้าคึกคักที่สุด
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
หลินเอี๊ยงเข้ามาคุยกับเธอ "แม่นาง ได้คราวข่าวของมังกรวารีหรือไม่"
-
"ลำบากพี่ท่านช่วยเหลือแล้ว นับว่าได้ข่าวเพิ่มเติมแต่ล้วนเป็นข่าวเก่าแก่ แต่อย่างไรก็ต้องไปดูสักครา จริงสิ บ้านเกิดพี่ท่านอยู่ที่ไหนหรือ ปัจจุบันนี้อายุเท่าไหร่" มีนาหวังโชคช่วย
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
ข้าเป็นเด็กกำพร้า บ้านเดิมอยู่แถบมณฑลซัวไซทางตะวันตก เรื่องอายุไม่ทราบชัด
-
"พี่ท่าน ข้าขออภัย" มีนาเอามือข้างหนึ่งลูบหน้าหลินเอี๊ยง อีกข้างลูบหน้าอกเขา เพื่อพิสูจน์ว่ามิได้เป็นลี้เจ๊ปลอมแปลงโฉม
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
"เจ้าทำอะไรกัน" :)) หลินเอี๊ยงหน้าแดงเมื่อถูกเธอลูบคลำใบหน้าและร่างกาย
มีนาลูบคลำไม่พบความผิดปกติอะไร
-
กระซิบเรื่องที่ทราบจากเล่ากุ้ยให้หลินเอี๊ยงฟัง แล้วสรุปว่า...
"ข้าเชื่อว่าบุตรของมังกรวารียังมีชีวิตอยู่ เป็นถึงบุตรของมังกรวารีจะจมน้ำตายในทะเลใกล้บ้านนับเป็นเรื่องขบขันเกินไป คำให้การของอาน่าจะมีปัญหา ข้าจะลองสืบจากเบาะแสรายนี้ดู"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
"น่าสนใจนักยิ่ง น่าเสียดายพวกเราติดภารกิจที่เมืองฮั่งจิว หาไม่แล้วคงติดตามไปชมดูความสนุกสนาน"
-
"ภารกิจพี่ท่านใช้เวลานานหรือไม่ ข้าอาจต้องพักหาทุนรอนที่ฮั่งจิวสักพักเช่นกัน หากมีพี่ท่านไปด้วย ข้าคงอุ่นใจนัก"
/สอบถามถึงภารกิจหลินเอี๊ยงและขอวิธีติดต่อ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2281.jpg)
ภารกิจพวกเราคือตามหารังลับของนิกายมังกรเทวะในเมืองฮั่งจิว
ทุกวันตอนสายเราจะไปขายกอเอี๊ยะริมบึงไซโอ๊วเพื่อแลกเปลี่ยนข่าวสาร
หากต้องการพบให้ไปที่นั่น
-
"พี่ท่านกลับขายกอเอี๊ยะแทบเป็นงานหลัก มิทราบหากมีชนชั้นยอดฝีมือพัวพันข้า ท่านมีฝีมือพอคุ้มครองผู้น้องหรือไม่"
-
หลินเอี๊ยงบอกว่าเขามีฉายากอเอี๊ยะหยินหยาง
เชี่ยวชาญอาวุธลับ อาจารย์ของเขาแม้แต่กระดูกไก่ยังสามารถใช้ทำร้ายคน
ฝีมือของเขาแม้จะจัดการคนทั่วไปไม่ยาก
แต่หากเผชิญยอดฝีมือชั้นหนึ่งก็มิอาจระบุมั่นได้
-
"อาจารย์ของท่านคือใคร ท่านว่าท่านมาจากซัวไซ อาจารย์ท่านใช่นักพรตหน้าขาวแห่งซัวไซหรือไม่ วิชาอาวุธลับน่าสนใจยิ่ง ท่านฝึกพื้นฐานให้ข้าได้หรือไม่" มีนากระซิบถามเป็นชุด
"นอกจากพรรคท่าน มีผู้อื่นคิดหารังลับนั้นอีกหรือไม่ ที่ท่านขึ้นเรือลำนี้ ใช่คิดสะกดรอยปีศาจหัวเหล็กหรือไม่" มีนากระซิบถามต่อ
-
หลินเอี๊ยงยอมรับว่านักพรตหน้าขาวเป็นซือแป๋ของเขาเอง
วิชาอาวุธลับเบื้องต้นสามารถถ่ายทอดให้ได้ แต่ต้องเข้าร่วมสำนักจึงจะสามารถเรียนวิชาชั้นสูง
อาวุธลับมีข้อดีกว่าธนูหน้าไม้ตรงที่สามารถจู่โจมทีเผลอได้ง่ายกว่า ข้อเสียคืออาวุธลับซัดออกแล้ว
มักเก็บมาใช้ซ้ำไม่ได้ จึงสิ้นเปลืองกว่า
พรรคมังกรเทวะเป็นฝ่ายอธรรมจึงตกเป็นเป้าจู่โจมของทุกค่ายพรรค
ตอนแรกพวกเรายังไม่ทราบภารกิจจนเมื่อวานจึงทราบว่าต้องติดตามปีศาจหัวเหล็ก
-
เตือนให้ระวังลี้เจ้ อาจเป็นพวกเดียวกับหัวเหล็ก ขณะนี้ไม่รู้หายไปไหนยิ่งต้องระวัง
-
หลินเอี๊ยงรับปากว่าจะสืบเสาะร่องรอยของลี้เจเจ๊ดู
ตกบ่าย มีนาพบว่าลี้เจเจ๊ออกมารับลมทะเลอีกครั้ง
เธอจะทำอย่างไร
-
ไม่สนหรอก ไปเดินเล่นรอบเรือสักรอบ นึกดูว่าที่ไหนในเรือนอกจากห้องของลี้เจ้ที่ยังไม่เคยไปบ้าง
-
ที่ที่ยังไม่เคยไป
- ห้องพักลูกเรือ ชั้นล่างสุด
- ห้องพักเดี่ยว ที่เหลืออีกเก้าห้อง
- ห้องเก็บเสบียง ชั้นล่างสุด
- บนเสากระโดงเรือ
-
ไปหาคนครัว ถามว่าคนเรือนี้เป็นอย่างไร ถ้าลงไปเดินเล่นแถวห้องพักลูกเรือจะโดนลากไปทำมิดีมิร้ายหรือไม่
-
พ่อครัวบอกว่า เรือนี้เทียบท่าทุกวัน ลูกเรือสามารถลงไปเสาะหาสตรี คงมิคิดมิดีมิร้าย
-
เดินลงไปทาง แถวห้องพักลูกเรือ ชั้นล่างสุด แต่ก่อนลงถึงก็หันดูก่อนว่ามีใครตามลงมาไหม กลัวโดนตาม
-
มีนาเดินลงไปที่ห้องพักลูกเรือ
ตอนกลางวันลูกเรือทุกคนต่างออกไปทำงาน
แต่เมื่อมีนาเปิดประตูเข้าไป กลับเห็นเงาร่างเล็กๆ คล้ายกับกำลังพยายามวิ่งไปซ่อนตัวที่มุมห้อง
ห้องพักลูกเรือ มีลักษณะคล้ายห้องพัก แต่แออัดกว่า มีเปลญวณสำหรับนอน สิ่งของของลูกเรือแขวนอยู่ที่เปลตนเอง
มีนาจะทำอย่างไร
-
ร้องทักด้วยเสียงอ่อนโยนของสตรี
"นั่นใครจ๊ะ"
-
....
ไม่มีเสียงตอบกลับมา
มีนาจะทำอย่างไร
-
หากวิ่งได้ มิใช่เลื้อย ก็คงไม่ใช่งูน้อยตัวนั้น เช่นนั้นคงพอวางใจได้
/เดินเข้าไปดู ปากพูดด้วยเสียงนุ่มๆของสตรีอีกครั้งว่า...
"นั่นใครจ๊ะ มีนามาดีนะ"
-
เป็นเด็กชายคนหนึ่งกำลังนั่งคุดคู้เอามือกุมหัวปิดตาอยู่ที่มุมห้อง
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
...
-
"น้องน้อย เจ้าเป็นบุตรคนเรือหรือ เป็นอะไร ไยจึงนั่งนิ่งเช่นนั้น" มีนาขยับเข้าไป แต่แล้วก็ชะงัก เธอเคยฟังซินแสเล่าเรื่องผีกัด หากใครถูกกัด ย่อมกลายเป้นผีตาม จะสตรีหรือทารกก็ไม่เว้น หรือเด็กคนนี้จะเป็นผีในเรื่องเล่า
/ยืนอยู่ในระยะห่างพอสมควรที่จะไม่ถูกกระโจนเข้าหา
"น้องน้อย เจ้าเป็นคนหรือพี่ช่วยตอบด้วย เจเจ้กลัวยิ่ง"
ถ้ายังไม่ตอบก็เดินไปหยิบหมอนจากเปลใกล้ๆขว้างใส่ (เอาแบบไม่มี Damage)
-
เด็กคนนั้นไม่โต้ตอบ มีนาจึงขว้างหมอนใส่
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
เด็กคนนั้นก็ร้องว่า "เจเจ๊อย่าทำร้ายข้า ข้าแกล้งทำเป็นก้อนหิน ทำไมเจเจ๊ยังมองเห็นอีก"
เด็กชายบอกว่าเขาชื่อเจ้าก้อนหิน เป็นเด็กกำพร้า แอบขึ้นเรือมา ตอนกลางวันแอบในห้องคนเรือ
ตอนกลางคืนก็ไปแอบในครัวขโมยอาหารรับประทาน
-
"ผู้ใดสอนเจ้าว่าทำเช่นนี้แล้วจะไม่มีคนเห็น" มีนาซัก
"แล้วเหตุใดจึงต้องขึ้นเรือ เจ้าคิดจะไปที่ไหนกันหรือ" ถามอีก
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
ข้าเคยเห็นหลวงจีนรูปหนึ่ง เดินไปมากลับไม่มีคนพบเห็น
บางครั้งเวลาดึกข้าพบท่านนั่งทำท่าเช่นนี้ แถวห้องน้ำ
คาดว่าเป็นวิชาปลอมเป็นก้อนหิน แบบเดียวกับซุนหงอคง
เมืองเจ้อเจียงมีทุขภิกภัย ผู้คยอดอยาก ข้าจึงคิดเดินทางลงแดนใต้ที่อุดมสมบูรณ์
แต่ค่าโดยสารแพงยิ่ง ได้แต่ลักลอบขึ้นเรือมา
-
มีนาอธิบายว่าหลวงจีนท่านนั้นฝึกวิชาพิเศษ ต้องบำเพ็ญเพียรนานปีจึงทำได้ เจ้าแค่ปิดหัวปิดหน้าย่อมไม่อาจเลียนแบบ
"หากทุกผู้คนทำได้ โลกนี้ไยมิใช่มีซุนหงอคงนับไม่ถ้วน"
มีนาไม่สามารถหาที่พักบนเรือให้เจ้าก้อนหิน จึงสั่งให้หลบดีๆ นางจะลงเรือที่เมืองฮั่งจิว ถึงตอนนั้นหากไม่มีที่ไปจะมากับนางก็ได้
"ระหว่างนี้เจ้าหลบให้ดี อย่าได้ไปรบกวนไต้ซือ ท่านกำลังตามล่าวิญญาณร้าย หากเจ้าไปอยู่ใกล้อาจทำให้วิญญาณร้ายมองเห็นและมาทวงชีวิตเจ้า เจ้าเห็นชายหัวล้านและผู้หญิงท่าทางสูงส่งที่อยู่ใกล้ๆไต้ซือหรือไม่ นั่นคือสมุนวิญญาณร้าย อย่าเข้าใกล้เด็ดขาด มิเช่นนั้นจะถูกควักหัวใจไปกินทั้งเป็น" มีนาขู่แบบจัดเต็ม
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
น่ากลัวยิ่งนัก ทั้งสองดูไปคล้ายปีศาจวัว องค์หญิงพัดเหล็ก ไต้ซือคือพระถังซำจั๊ง อาเจ๊ท่านคงเป็นซุนหงอคง
ข้าจะหลบอยู่ที่นี่ อาเจ๊ต้องสัญญาว่าถึงเมืองฮั่นจิวแล้วต้องไม่มารับข้าไปอยู่ด้วย
เด็กชายเข้ามากอดมีนาแนบแน่น ขอร้องให้เธอสัญญา
-
".....เจ้าพูดผิดหรือไม่"
อาเจ๊ต้องสัญญาว่าถึงเมืองฮั่นจิวแล้ว[color=yellow]ต้องไม่มารับข้า[/color]
ไปอยู่ด้วย
"หากเจ้าไม่ต้องการเจเจ้ เจเจ้ก็ไม่ขัดใจ" มีนาให้สัญญาว่าจะไม่มารับแน่ๆ
แต่ถ้าพูดผิด บอกก้อนหินว่าเจเจ้กำลังจะหาทางเดินทางไปเกาะโพ้นทะเล สามารถให้สัญญาแค่พาไปด้วย ไม่อาจสัญญาว่าจะกลับมาแผ่นดินใหญ่อีก จะไปด้วยกันหรือไม่
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
ขออภัยอาเจ้ ข้าหมายถึง ท่านต้องไม่ลืมมารับข้าไปอยู่ด้วย
ข้าไร้บ้านช่องคืนกลับ ต่อให้สุดดินสุดฟ้าก็ขอติดตามอาเจ้ไป
-
"ตกลง เจเจ้ให้สัญญา" มีนาให้สัญญา
-
เมื่อมีนาให้สัญญา เจ้าก้อนหินก็วิ่งออกไป
บอกว่าเย็นแล้ว เขาต้องไปหลบที่อื่น
มีนาจะทำอย่างไร
-
เย็นแล้วมีนาก็ไปกินข้าว นั่งกินคนเดียวแต่มองๆว่ามีใครมากินข้าวบ้าง
-
มีนามาช้าไปเล็กน้อย ที่ห้องอาหารมีเพียงปีศาจหัวเหล็กนั่งดื่มสุรา หยางเหยาไต้ซื้อเฝ้ามองแต่ไกล
-
หากไม่กินแล้วไม่ถึงกับอดตายคืนนี้ก็เว้นไว้เถอะ มีนาขึ้นไปถามไต้ก๋งว่า คืนนี้เรือจอดที่ท่าใด
-
ไต้ก๋งบอกว่า ท่าเรือต่อไปคือท่าเรือเมืองกวางโจว เป็นเมืองท่าที่มีการค้าคึกคักที่สุด
เมืองกวางโจวและฮั่นจิวกั้นกลางด้วยแม่น้ำแยงซีเกียง
ทั้งสองเป็นดั่งเมืองพี่น้อง ฮั่นจิวทิวทัศน์งามตระกาลเป็นที่ตั้งบึงไซโอ๊ว ทางการจึงห้ามสร้างมลพิษ
อุตสาหกรรมต่างๆจึงย้ายไปรวมกันที่เมืองกวางโจว
-
ลงไปเปิดหูเปิดตาเสียหน่อยดีกว่า เมื่อเรือเทียบท่า มีนาก็ลงไปเที่ยวชมเมืองกวางโจว
ก่อนลงก็สอบถามไต้ก๋งและคนเรือว่า กวางโจวมีที่ใดน่าเดินชมบ้าง ที่ใดไม่ควรผ่านเข้าไป สอบถามเส้นทางและรายละเอียดให้ชัดเจน ถ้าทำได้ก็เขียนแผนที่ไว้เลย
-
ลูกเรือบอกว่าสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจ ประกอบด้วย
-เขาไป๋หวินซาน เป็นที่ตั้งของสำนักกระบี่เมฆขาว มีทิวทัศน์งามตระการ สมควรไปชมดูผาแดงเซ็กเพ็กที่โจโฉเคยแตกทัพเรือ
-อารามพรตกวงเซ็งยี่ เป็นอารามของลัทธิเต๋าที่เชี่ยวชาญด้านวิชาปราบภูติผีปีศาจ
-สวนดอกไม้ วังบุปผา เพาะปลูกไม้ดอกนับหมื่นชนิดเป็นพื้นที่ภายนอกของวังบุปผา เปิดให้คนทั่วไปเข้าชม
-หอการค้าตลาดกวางโจว เป็นสถานที่ติดต่อซื้อขายสินค้าต่างๆ ทั้งทางบกและทางทะเล
ไต้ก๋งบอกว่า ไม่ควรรุกล้ำเข้าวังบุปผาโดยพลการ เขตโรงงานก็มักมีเรื่องวิวาทของคนงานบ่อยครั้ง
-
มีนาไปหอการค้าตลาดกวางโจว เธอคิดมองหาของเล็กๆที่สามารถพกพาง่ายเพื่อต่อรองซื้อราคาถูก นำไปขายทำกำไรที่อั่นจิว
-
เมืองกวางโจวกับฮั่งจิวห่างกันไม่มากนัก สินค้าจึงจัดส่งถึงกันได้ไม่ยาก
การค้าขายที่ทำกำไรคือสินค้าจากทางตะวันตกที่ไม่อาจขนส่งทางเรือ
คาราวานพ่อค้าจากตะวันตกมักหยุดที่นี่ ไม่ข้ามไปถึงฮั่งจิว
สินค้าจากตะวันตกได้แก่ เครื่องหอม เครื่องเทศ เครื่องประดับ เพชรพลอย หินแกะสลัก
-
ไปดูพวกเครื่องประดับ มีอะไรที่ราคาอยู่ในงบที่ซื้อได้
สอบถามเรื่องเรือข้ามฟากไปฮั่งจิว ราคาเท่าใด
-
มีนาล้วงเงินออกมานับ แต่กระเป๋าเหรียญเธอหายไปไหนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!
มีนาจะทำอย่างไร
-
"เจ้าก้อนหิน เจ้าเด็กกลอกกลิ้ง มารดาจะถล่มเจ้าสิบแปดชั่วรุ่น" มีนาสาวแตกเดินกลับขึ้นเรือตรงไปที่ครัว ระหว่างทางมองหาเจ้าก้อนหินไปด้วย
-
มีนาหาจนทั่วครัวก็ไม่พบเจ้าก้อนหิน
-
ถามคนครัวว่าบนเรือนี้มีเด็กหรือไม่ หากในครัวไม่เหลือใคร ลงไปที่ชั้นที่พักคนเรือแล้วสอบถามที่นั่น
-
ทุกคนล้วนบอกว่าไม่เคยเห็นเด็กบนเรือ
-
มีนาลงไปที่ห้องเก็บเสบียง
-
ห้องเสบียงอยู่ที่ท้ายเรือ มีกระสอบข้าวสารกองสุมเป็นชั้นๆ เนื้อตากแห้งแขวนซ้อนกันเป็นแถว
ผักสดอยู่ในตะกร้าใหญ่หลายใบ มีไหผักดองและไหสุราเรียงรายบนชั้น และมีคอกเลี้ยงเป็ดไก่
เสมียนคนหนึ่งนั่งเฝ้าหน้าห้องคอยจดการเบิกจ่ายเสบียง
-
ยังไม่เข้าไป ลอบดูเสมียนว่าตั้งอกตั้งใจทำงานหรือไม่ ใจลอยหรือแอบหลับหรือเปล่า
-
มีนาแอบมองไปเรื่อยๆ
งานเบิกจ่ายเสบียงน่าเบื่อยิ่ง ปกติกลางดึกก็ไม่น่ามีใครมาขโมยอาหาร
เสมียนจึงเฝ้าอย่างหล่ะหลวม ไม่เพียงแอบหลับ บางครั้งยังหลับสนิทอย่างยิ่ง
-
ชัดเลย มีนารอจังหวะเสมียนหลับแล้วย่องเข้าไป
-
ห้องเสบียงอยู่ที่ท้ายเรือ มีกระสอบข้าวสารกองสุมเป็นชั้นๆ เนื้อตากแห้งแขวนซ้อนกันเป็นแถว
ผักสดอยู่ในตะกร้าใหญ่หลายใบ มีไหผักดองและไหสุราเรียงรายบนชั้น และมีคอกเลี้ยงเป็ดไก่
เธอจะทำอย่างไร
-
กระสอบกองสุมอาจมีที่ว่างด้านหลัง ตะกร้าใบใหญ่อาจใช้ซ่อนตัว แต่คอกเป็นไก่มิควรยุ่งเกี่ยว หากสัตว์ตื่นตกใจส่งเสียงร้องออกมาคงยุ่งยากยิ่ง
/มองด้วยสายตาว่าไหผักและไหสุราบนชั้นใหญ่พอที่เด็กจะลงไปได้หรือไม่ แต่ยังไม่ตรวจสอบ
/ย่องเข้าไปเปิดตะกร้าผักตรวจสอบ เอาไม้ ไม้คาน หรือไม้กวาดเสียบๆลงไป
/ถ้าไม่เจอ อ้อมแนวกระสอบพยายามชะเง้อดูว่ามีช่องว่างด้านหลังแนวกระสอบหรือไม่ มีจุดอับสายตาที่จะซ่อนตัวหรือไม่
ทั้งหมดพยายามทำเงียบๆที่สุดและไม่เข้าใกล้คอกสัตว์หรือไปอยู่ใต้ชั้นวางไหด้วย
-
มีนาอ้อมไปด้านหลังกองกระสอบ ก็พบเจ้าก้อนหินแอบอยู่
เจ้าก้อนหินก็แบมือทั้งสองข้างยกขึ้น กล่าวเบาๆว่า
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
"อาเจ๊มารับข้าแล้วหรือ พวกเราจะไปที่ใดกันดี วันก่อนอาเจ๊ทำกระเป๋าเงินตก ข้าเก็บไว้ให้แล้ว"
มีนาจะทำอย่างไร
-
แทงมันให้ตายตรงนี้เลย >:(
ข้างบนนั่นคิดในใจ ภายนอกมีนาทำสีหน้าเรียบเฉย แบมือเป็นเชิงให้คืนเงิน
"เด็กกลอกกลิ้ง หากคืนโดยดี พี่สาวจะยกให้สักครั้ง มิเช่นนั้นคงต้องดูว่าเจ้าว่ายน้ำเก่งหรือไม่" มีนาไม่เชื่อว่าตัวเองทำกระเป๋าเงินตกแล้วเจ้าก้อนหินมาพบ เพราะเมื่อกลางวันเจ้านี่วิ่งออกไปก่อนนาง
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
"ข้าอุตส่าห์เก็บมาย่อมต้องคืนให้ รับรองไม่หายแม้แต่อีแปะเดียว"
เจ้าก้อนหินยื่นถุงเงินคืนให้มีนา
+1EXP
"อาเจ๊ ถึงถุงเงินจะไม่อยู่กับข้าอาเจ๊ก็ยังจะมารับข้าไปอยู่ด้วยใช่ไหม"
เจ้าก้อนหินถามมีนาด้วยใบหน้าเศร้าสลด
เธอจะทำอย่างไร
-
มีนาเช็คเงินพลาง กระซิบกับเจ้าก้อนหินไปพลาง
"พี่สาวบอกแล้วว่าจะยกให้สักครั้งก็เป็นไปตามนั้น หากมีอีกสัญญาถือว่ายกเลิก เข้าใจหรือไม่"
/ตรวจเงินว่าครบไหม
ใช้ 10 exp ฝึก +1 ความเร็ว
-
มีนาฝึกวิ่งไปพลางนับเงินไปพลางจนครบ
เจ้าก้อนหินก็สัญญาว่าจะไม่ลักขโมยเธออีก
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
"เด็กข้างถนนเช่นข้า มีชีวิตไปเพียงวันๆ ข้ากลัวอาเจ๊จะไม่ยอมรับข้าไปจริงๆ ได้แต่ทำเช่นนี้"
"ครั้งนี้อาเจ๊ ไม่ถือโทษไม่ด่าทอไม่ทุบตีข้า ข้าเชื่อแล้วว่าอาเจ๊มีจิตใจดีงามจริง อาเจ๊ต้องมารับข้าไปอยู่ด้วยแน่นอน"
เจ้าก้อนหินคุกเข่าโขกศีรษะคำนับขอบคุณมีนา
-
"เจ้าก็ซ่อนตัวไว้ อย่ายุ่งเกี่ยวเรื่องไร้สาระมากความ อย่าตอแยผู้ใดจนเดือดร้อน ถึงเวลาลงเรือให้รีบลงพร้อมข้า" มีนากำชับกับเจ้าก้อนหินแล้วย่องออกมา กลับขึ้นไปนอน
-
กลับขึ้นมาก็เป็นเวลาเช้าพอดี เธอได้ยินไต๋ก๋งพูดว่าสินค้ามีจำนวนมาก กว่าจะขนหมดก็สายๆ
ยังมีเวลาเล็กน้อยพอชมเมือง เธอจะทำอย่างไร
-
มีนาคิดว่าหากเกิดเรื่องมิคาดหมาย ไม่สามารถกลับมาทันไยมิใช่ย่ำแย่ มิสู้อยู่บนเรือดีกว่า
คิดแล้วนางก็ไปเดินเล่นแถวเสากระโดง เงยหน้ามองดูว่ามันสูงเพียงไหน สามารถปีนป่ายขึ้นไปได้หรือไม่
-
เสากระโดงเรือสูงราวยี่สิบกว่าเชี๊ยะ แม้จะพอปีนได้แต่ก็น่าหวาดเสียวไม่น้อย (ต้องทอยเต๋า+ความเร็ว)
บนยอดเสามีถังไม้ติดตั้งไว้ สำหรับให้คนเข้าไปสังเกตการณ์ แต่มีนาไม่เคยเห็นใครปีนขึ้นไปเลย
ตั้งแต่ออกเรือมา
-
เดินไปถามคนเรือและไต้ก๋ง เหตุใดไม่เคยมีใครปีนขึ้นไปบนเสากระโดง ข้างบนมีอันใดหรือ
-
พวกเขาบอกว่าเรือลำนี้แล่นตามเส้นทางเดิมเรื่อยมา จึงไม่จำเป็นต้องสังเกตการณ์อันใด
ไม่มีใครปีนขึ้นไปนานแล้ว
-
https://yande.re/sample/fb1e34731e4718ea7e4829d6aa778ae8/yande.re%20259466%20sample.jpg
บวงสรวงเจ้าพ่อด้วยภาพมีนาสมัยก่อน ซุกซนปีนเขาใกล้เมือง
ยามว่างไร้เรื่องราว มีนาจึงปีนเสากระโดงไปดูว่าข้างบนมีอันใด

Rolled 1d10+1 : 4 + 1, total 5
-
เสากระโดงลื่นยิ่งนัก มีนาปีนไปได้ครึ่งทางก็ตกลงมาหัวแตก บาดเจ็บ1
-
มีนาไม่ยอมแพ้ เธอปีนอีกครั้ง

Rolled 1d10+1 : 5 + 1, total 6
-
มีนาไม่ยอมแพ้ ฉีกผ้าพันมือทั้งสองแล้วปีนเสากระโดงอีกครั้ง
แม้จะเหน็ดเหนื่อยแต่ก็ปีนขึ้นมาจนได้ -1SP
มิคาดในถังบนเสากระโดงกลับมีคนผู้หนึ่งนอนผึ่งแดดอยู่อย่างสบายอารมณ์
พอคนผู้นั้นเห็นมีนาก็ทำท่าประหลาดใจ
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
....
-
มีนาทักทายแล้วถามว่าเขาเป็นใคร มานอนอยู่แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือว่าคิดอาศัยเรือฟรี จะไม่บอกใครหรอก แค่รู้สึกว่าที่นี่สูงดี เลยอยากปีนมาชมวิวเฉยๆ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
ชายชรากล่าวว่า "ข้ามีฉายาเซียนเฒ่าทะเลใต้ เมื่อสิบห้าปีก่อนต่อสู้พ่ายแพ้ครั้งหนึ่ง จึงต้องรับปากว่าจะไม่ลงจากถังใบนี้ชั่วชีวิต"
คนประหลาดพิกลเช่นนี้ก็มีด้วย
-
"ท่านผู้เฒ่าต่อสู้กับใครหรือ แล้วต่อสู้กันอย่างไร ท่านรับปากไม่ลงจากถังนี้เจ้าของเรือยินยอมหรือไม่ แล้วกินอยู่อย่างไรกัน"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
คนผู้นั้นมีฉายามังกรวารี เราทั้งคู่ล้วนเชี่ยวชาญวิชาทางน้ำ จึงเป็นคู่แข่งกัน
ข้าอยู่ที่นี่มานานแต่หามีผุ้ใดทราบไม่ อาศัยน้ำฝนและกินนกที่บินผ่านเป็นอาหาร
-
((แล้วเวลาปลดทุกข์หนักทุกข์เบาท่านทำอย่างไรเล่า)) มีนาคิดแต่ไม่อาจพูดจากปาก อย่างไรนางยังเป็นอิสตรี
"ช่วยบอกเล่าให้ฟังได้หรือไม่ ท่านพนันกันเยี่ยงไร อันที่จริงข้ากำลังติดตามหามังกรวารี ท่านสามารถช่วยข้าได้หรือไม่" มีนาสอบถามและเล่าความให้ฟังว่าเธอเป็นใคร มีเหตุจำเป็นใดจึงต้องตามหามังกรวารี
"ได้ยินว่ามังกรวารีเดินทางไปยังเกาะโพ้นทะเล ไม่ทราบว่าท่านผู้เฒ่าสามารถเดินทางเช่นนั้นได้หรือไม่"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
"พวกเราประลองโดยการแข่งดำน้ำ เราผู้เฒ่าสามารถดำได้ถึงสี่ชั่วยาม มิคาดมังกรวารียังดำได้นานกว่าเราครึ่งชั่วยาม"
"มังกรวารีคล้ายไม่ต้องการพบหน้าเราอีก สั่งให้เราอยู่ในถังใบนี้ชั่วชีวิต เราแม้คิดแก้แค้นก็มิอาจติดตามไปได้"
-
"เหตุใดมังกรวารีจึงไม่ต้องการเห็นท่านอีก พวกท่านมีความบาดหมางใดกันหรือ"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
พวกเราเป็นคู่แข่ง ย่อมมีความบาดหมาง แต่เราผู้เฒ่าหาทราบไม่ว่าเหตุใดต้องกักขังเราไว้
-
"หากท่านผู้เฒ่าต้องการไปจากที่นี่ ไยไม่เกร็งกำลังถีบพื้นถังทะลุเป็นช่องให้ขาพ้นออกไป เช่นนี้แม้ทุลักทุเล แต่นับว่าสามารถขยับเคลื่อนย้ายไปที่อื่นได้" มีนาสอบถามต่อ
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
"ทะ..ที่แท้ก็มีวิธีเช่นนี้ด้วย เราติดอยู่ที่นี่สิบกว่าปีกลับนึกไม่ถึง นับว่าชราจนเลอะเลือนแล้ว"
เซียนผู้เฒ่าทะเลใต้ทำตามที่มีนาชี้แนะ จนกลายเป็นมนุษย์ถึงคนหนึ่ง
+2EXP
เซียนผู้เฒ่าทะเลใต้บอกว่าเขาคิดแก้มือกับมังกรวารี แต่ไม่รู้ว่ามังกรวารีอยู่ไหน จึงคิดติดตามมีนาไปด้วย
เธอจะทำอย่างไร
-
"ผู้เยาว์ไม่ขัดข้อง แต่มังกรวารีหายจากยุทธจักรไปไกลถึงโพ้นทะเล เซียนผู้เฒ่ารู้วิธีไปยังโพ้นทะเลหรือไม่"
/รับเซียนผู้เฒ่าทะเลใต้เข้าปาร์ตี้
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
เรารู้จักทะเลใต้กระจ่างดุจนิ้วบนฝ่ามือ แต่หาได้เคยไปไกลถึงโพ้นทะเลไม่
แต่หากมีเรือและแผนที่ก็น่าจะพอเดินทางไปได้ไม่ยากนัก
-
"ท่านผู้เฒ่าทราบหรือไม่ว่าจะหาแผนที่และเรือจากที่ใด เมื่อครั้งท่านผาดโผนในยุทธจักร ท่านมีเรือหรือไม่"
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
เรือย่อมเคยมีแต่ทรัพย์สินของข้าล้วนถูกมังกรขาวแย่งชิงไปหมดสิ้น
แผนที่นั้นหาทราบไม่ว่าจะหาจากที่ใด
-
"มังกรขาว? มังกรขาวคือผู้ใดหรือ?" มีนาฉงน ไฉนจู่ๆมีมังกรขาวผุดโผล่มาอีกผู้หนึ่ง
/ให้เซียนเฒ่าเล่าเรื่องมังกรขาว จากนั้นสอบถามว่าเมื่อเดินทางด้วยกัน เซียนเฒ่าสามารถสอนวิชาอะไรให้มีนาได้หรือไม่
-
มังกรวารีแหล่ะ ข้าง่วงพูดผิดไป
-
(เทค 2)
นัดแนะกับเซียนเฒ่าทะเลใต้ บอกว่าแผนแรกคือแวะฮั่งจิว เก็บรวบรวมเงินทองแล้วเดินทางไปไฮหนัน เพื่อยืนยันข้อมูลของมังกรวารี แต่บัดนี้มีท่านเซียนผู้เฒ่า เราอาจเปลี่ยนแผนเป็นหาเรือสักลำก่อน จากนั้นค่อยหาแผนที่ บางทีอาจไปยังบ้านเกิดของมังกรวารีเพื่อดูว่ามีเบาะแสวิธีเดินทางหรือแผนที่ไปยังโพ้นทะเลหรือไม่
"หากจะหาเรือสักลำที่ฮั่งจิว ท่านผู้เฒ่ามีหนทางหรือไม่" สอบถามว่าเซียนมีวิธีหาเรือที่ฮั่งจิวหรือเปล่า
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
เมืองฮั่งจิวมีเรือหลายร้อยลำเข้าออก นอกจากซื้อหายังสามารถปล้นชิง
แต่ปล้นชิงไม่ใช่วิธีของวีรบุรุษผู้กล้า ทั้งยากจะรวบรวมลูกเรือ
แต่หากปล้นชิงจากโจรสลัด ย่อมเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
เซียนผู้เฒ่าเสนอให้ชิงเรือจากโจรอีกที แต่เขาก็ไม่รู้ว่ามีโจรอยู่ไหนบ้าง
-
สอบถามฝีมือของเซียนเฒ่าทะเลใต้ มีนาเป็นแค่หญิงอ่อนแอ มีเด็กพ่วงมาอีกคน กำลังรบย่อมมีเพียงเซียนเฒ่า ท่านคิดว่าคนเดียวจะสู้โจรทั้งลำเรือไหวหรือ
-
เซียนผู้เฒ่าบอกว่าหากเป็นโจรทั่วไปต่อให้มีหลายสิบคนก็สามารถต่อสู้ได้
แต่ระหว่างต่อสู้หากต้องปกป้องเด็กและสตรีด้วยก็ยากจะรับปาก
ถ้าจะให้เซียนผู้เฒ่าสู้ได้เต็มที่ ทั้งคู่ต้องดูแลตัวเอง
-
กลับมาถามเรื่องเกี่ยวกับยุทธจักร เซียนเฒ่าทะเลใต้รู้จักยุทธจักรยุคนี้บ้างหรือไม่ (เผื่อมีใครปีนมาคุยด้วยบ้าง) รู้จักพรรคเทพมังกรหรือเปล่า
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
เจ้าเป็นคนแรกที่ปีนขึ้นมาพูดคุย ข้าไม่ล่วงรู้ข่าวคราวในยุทธจักรมากนัก
พรรคเทพมังกร? คงเป็นพรรคที่ตั้งใหม่ ข้าหารู้จักใหม่ (พรรคมังกรเทวะก็ไม่รู้จักเช่นกัน)
-
ตกลงกับเซียนเฒ่าว่าเมื่อเดินทางถึงฮั่งจิวค่อยลงเรือด้วยกัน เย็นนี้ก็ถึงแล้วสินะ
"ยุทธภพยุคนี้มากเภทภัย (และเพศภัย) ค่ายสำนักต่างๆขัดแย้งต่อสู้กัน บนเรือนี้กลับชุมนุมมังกรซ่อนพยัคฆ์ ผู้เยาว์เอาตัวรอดมาด้วยไหวพริบ ยังดีที่อีกไม่นานเรือจะถึงที่หมาย แต่หากระหว่างนี้เกิดเรื่องราวแล้วผู้เยาว์ตะโกนดังๆ ผู้อาวุโสจะได้ยินและมาช่วยได้หรือไม่"
-
เซียนผู้เฒ่าบอกว่าไม่มีปัญหา
-
ไต่กลับลงมาพักผ่อน กินข้าวฟรี รอเรือถึงท่าฮั่งจิวตอนเย็น จากนั้นค่อยเรียกทั้งเด็กและผู้เฒ่าออกมาเพื่อลงจากเรือ
แต่ถ้ายังไม่ถึงฮั่งจิว ก็นั่งรับลมบนดาดฟ้าคุยกับคนเรือว่านี่มันท่าเรือชื่อใดกันแน่
-
กว่าจะปีนขึ้นปีนลงและพูดคุยเสร็จก็เย็นพอดี เรือมาถึงท่าเมืองฮั่งจิวตามกำหนด
มีนาก็ตามเจ้าก้อนหินกับเซียนผู้เฒ่ามาแนะนำให้รู้จักกันแล้วพาลงเรือ
คนอื่นๆล้วนจากไปแต่แรก
มีนาจะทำอย่างไรต่อไป
-
หาที่พักก่อนดีกว่า
ถามเซียนเฒ่าว่ามีผู้รู้จักในเมืองไหม จะได้ไปขออาศัย ถ้าไม่มีก็สอบถามทางจากคนเรือเพื่อไปโรงเตี๊ยม
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
"ปีนี้ข้าอายุเก้าสิบกว่าปี สหายทั้งหลายเกรงว่าลงโลงไปแต่แรก"
"ห้าสิบปีก่อนข้าเคยไปพักที่โรงเตี๊ยมคันฉ่องวารีที่ริมบึงไซโอ๊ว รู้จักกันกับเถ้าแก่ของที่นั่น ไม่ทราบตอนนี้ยังมีอยู่หรือไม่"
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2328.jpg)
"อาเจ๊ ข้าไม่เคยเข้าพักโรงเตี๊ยมเลย พวกเราสามคนใช่พักห้องเดียวหรือไม่"
คนเรือบอกว่าโรงเตี๊ยมริมบึงไซโอ๊วมีหลายแห่ง ทิวทัศน์งดงามแต่ราคาแพงยิ่ง
หากไม่ร่ำรวยควรพักโรงเตี๊ยมในตลาด ได้ยินว่าโรงเตี๊ยมกระทะทองมีปลาหลีฮื้อรสเด็ดและราคายุติธรรม
-
"อาเจ๊มีทุนรอนจำกัด เจ้าก็รู้ จะพักได้สถานที่ดีเพียงใดต้องขึ้นกับวาสนาแล้ว"
สอบถามคนเรือและคนที่ประจำท่าก่อนว่ามีโรงเตี๊ยมชื่อคันฉ่องวารีที่นี่หรือไม่ และเถ้าแก่ชื่อใด
สอบถามเซียนเฒ่าว่าสหายที่ว่า สนืทขนาดยอมให้พักฟรีหรือไม่
-
คนเรือบอกว่าโรงเตี๊ยคันฉ่องวารีอยู่ริมทะเลสาบไซโอ๊ว มองเห็นทิวทัศน์สะท้อนในผิวน้ำที่ใสดุจกระจก จึงได้ชื่อนี้
เถ้าแก่คนเดิมฉินจื่อจุนเสียชีวิตไปแล้วตอนนี้บุตรชายฉินจื่อหลินดูแลแทน
เซียนผู้เฒ่าบอกว่ารู้จักกับคนพ่อแต่คนลูกเมื่อสิบห้าปีก่อนมีอายุแค่ห้าปีไม่ทราบยังจำตนได้หรือไม่
-
มีนาคิดว่าหากบุตรนั้นกตัญญูเราก็อาจได้พักฟรี แต่หากผิดพลาดไป คืนนี้เราจะลำบากมาก ดังนั้น ไปหาที่พักสำหรับคืนนี้กันก่อนดีกว่า
ไปโรงเตี๊ยมกระทะทอง
สอบถามราคาค่าห้อง 1 คืน
-
ที่โรงเตี๊ยมกระทะทอง มีกระทะทองใบหนึ่งแขวนอยู่เป็นป้ายยี่ห้อ
ด้านล่างมีผ้าหยาบเขียนคำโฆษณาว่าปลาหลีฮื้อนึ่งซีอิ๊ว สดจากทะเลสาบไซโอ๊ว
ผู้รับใช้บอกว่าห้องพักย่อมเยา ราคาเพียงคืนละสามสิบเหรียญ
-
ถามก่อนว่าพักได้ห้องละกี่คน และขอดูห้องเพื่อพิจารณาว่าสามารถนอนกันได้ทุกคนไหม
"ข้ามีเงินเพียงเล็กน้อย เพียงสามารถเปิดได้ห้องเดียว ไม่ทราบว่าลำบากผู้อาวุดสเกินไปหรือไม่" มีนาสอบถามความพอใจของเซียนเฒ่าทะเลใต้ก่อน
-
(http://wudthipan.com/fucko/index.php?q=/image/2340.jpg)
ข้านอนในถังนี้จนชิน เพียงมีหลังคาคุ้มศีรษะก็นับว่าหรูหรามากแล้ว
เสมียนบอกว่าที่จริงพักได้สองคน แต่มีเด็กมาด้วยจะอนุโลมให้เป็นพิเศษ
-
ตกลงพัก คืนนี้สามคนนอนห้องเดียวกัน ท่านเซียนนอนในถัง มีนากับเจ้าก้อนหินนอนบนเตียง
"ช่วงนี้ในเมืองมีข่าวใดน่าสนใจเป็นพิเศษหรือไม่" มีนาสอบถามคนรับใช้โรงเตี๊ยมที่มาเปิดห้องให้
-
ผู้รับใช้บอกว่า โกวเนี้ยมาได้จังหวะพอดี ตอนนี้เมืองฮั่งจิวกำลังจะจัดงานประกวดธิดาไซโอ๊วประจำปี
ผู้ชนะจะได้รับเงินรางวัล หนึ่งพันตำลึง (100,000 เหรียญ)
-
ถามรายละเอียดการสมัครทันที ใครเป็นผู้จัด มีจ่ายจริงหรือเปล่า แล้วมีเงื่อนไขอะไร เขาจะแข่งอะไรกัน หากชนะต้องติดสัญญาอะไร เช่น ต้องอยู่เมืองนี้ตลอดไป ต้องแต่งเป็นอนุภรรยาเจ้าเมือง หรือต้องโดนงาบหรือไม่
-
ผู้รับใช้บอกว่า งานนี้จัดโดยสมาคมการค้าเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเมืองฮั่งจิว
ธิดาไซโอ๊วย่อมต้องเป็นหญิงงามพอล่มเมือง ทั้งปราดเปรื่องบุ๋นบู๊ มีการแข่งขันห้ารอบ
รายละเอียดการแข่งยังมิเปิดเผย ผู้ชนะต้องปฏิบัติหน้าที่เป็นธิดาเมืองหนึ่งปี ไม่ทราบมีโดนงาบด้วยหรือไม่
สามารถสมัครได้ที่สมาคมการค้าฮั่งจิว
-
มีนาขอบคุณผู้รับใช้ จากนั้นกลับเข้าห้องนั่งตรึกตรองว่า หากเข้าชิงชัยเป็นธิดาไซโอ้ว นางจะสูญเสียความมุ่งมั่นกลับโพ้นทะเลไปเพียงใด ในเมื่อจริงๆนางเพียงต้องการทุนรอน หายโชคดีได้ชัย หลังครบกำหนดแล้วยังสามารถเดินทางต่อ
/ประเมินว่าจะเสียความมุ่งมั่นสักเท่าไหร่
/สอนสั่งเจ้าก้อนหิน การขโมยเป็นการเบียดเบียนผู้อื่น หากคิดอยู่อย่างผู้กล้า สามารถเชิดหน้ายืดอกได้ก็ไม่ควรกระทำ ที่สำคัญหากพลาดพลั้งอาจไม่โชคดีเหมือนเมื่อเจอกับเจเจ๊
/ ขึ้นเตียงนอนพักผ่อน
-
ถ้าแค่ลงแข่งจนได้ชัยคงไม่เสียความมุ่งมั่นมากมายแต่หากรอเวลาหนึ่งปีความมุ่งมั่นน่าจะหมด
เจ้าก้อนหินบอกว่า "อาเจ๊เป็นจอมยุทธ หากต้องการเงินทองก็หยิบฉวยจากคนชั่ว มีอันใดไม่ดี
มีนานอนพัก +1HP +1SP
เช้าแล้ว
เจ้าก้อนหินออกไปตักน้ำมาให้มีนาและเซียนผู้เฒ่า
นอกจากนั้นยังหยิบฉวยซาลาเปาจากห้องครัวมาสามก้อนเป็นอาหารเช้า
-
"หากคนชั่วยินยอมให้หยิบฉวยโดยง่ายอาเจ๊ก็ไม่กังวลแทนเจ้าแล้ว" มีนาอธิบายว่าการขโมยจากคนชั่วมิใช่ไม่ได้ แต่คนชั่วร้ายมักมากฝีมือ หากไม่ระวังถูกจับได้ ผลสุดท้ายจะเลวร้ายสุดคาดคิด
ว่าแล้วก็รีบแบ่งซาลาเปากันกินให้หมด อย่าเหลือหลักฐาน
ชำระค่าห้องเมื่อคืน (ทำหรือยังนะ) จากนั้นชักชวนกันไปที่โรงเตี๊ยมคันฉ่องวารี เพื่อพบบุตรของฉินจื่อจุน ดูว่ามันจดจำสหายของบิดาได้หรือไม่
-
โรงเตี๊ยมคันฉ่องวารีมีสภาพทรุดโทรมยิ่ง ราวกับไม่ได้รบการดูแล
มีนาเดินเข้าไปถามหาเถ้าแก่จากชายหนุ่มที่นั่งเฝ้าคอกเสมียน
ปรากฏว่าเขาเองคือฉินจื่อหลินผู้รับสืบทอดโรงเตี๊ยม เขาเป็นชายหนุ่มอายุราวยี่สิบปี
เมื่อเซียนผู้เฒ่ารับลึกถึงความหลัง ฉินจื่อหลินก็จดจำเขาได้
"ท่านปู่ เคยสอนวิชาทางน้ำให้ข้าตั้งแต่ยังเด็ก ท่านกลับหายไปนานนับสิบปี บิดาผู้เฒ่าก่อนเสียชีวิตยังกล่าวถึงท่านเสมอ"
"ข้ารับสืบทอดกิจการมาห้าปี กลับถูกโรงเตี๊ยมเปิดใหม่แย่งชิงลูกค้า กิจการขาดทุนเรื่อยมาจนมีสภาพเช่นนี้"
"ข้ารู้สึกละอายต่อบิดายิ่งนัก"
-
"เพียงถูกแย่งลูกค้ากลับมีสภาพเลวร้ายเพียงนี้เชียวหรือ" มีนาสอบถามว่ามีเหตุอื่นแอบแฝงหรือไม่ โรงเตี้ยมเก่าแก่ไฉนอยู่ดีๆจึงไร้ผู้มาพักได้
-
ฉินจื่อหลินกล่าวว่า โรงเตี๊ยมเก่าแก่เกินไปถูกหาว่าซอมซ่อจึงสู้โรงเตี๊ยมเปิดใหม่ไม่ได้
หลังจากบิดาเขาเสียชีวิตจึงคิดทุ่มทุนปรับปรุงใหม่ มิคาดเพราะขาดประสบการณ์กลับถูกผู้รับเหมาหลอกลวงเชิดเงินทั้งหมดหนีไป
เมื่อเงินทุนหร่อยหรอ ลูกจ้างก็หลบลี้หนีหน้า งานบริการก็แย่ลง สุดท้ายคล้ายหมากล้อมที่เดินผิดตาเดียวต้องล้มทั้งกระดาน
ฉินจื่อหลินเล่าจบก็ร้องไห้ โทษว่าตนเองเนื่องจากยังมิอาจสู้หน้าบิดาในปรภพจึงยังมีชีวิตอยู่ถึงตอนนนี้
-
มีนาปลอบโยนชายหนุ่ม เกิดเป็นชายหาควรท้อถอยไม่ การพบกันครั้งนี้อาจเป็นวาสนา บัดนี้เขามีทางเลือกสองสาย หนึ่งคือกัดฟันเปิดกิจการสืบไป มีนาและพวกจะช่วยเท่าที่ทำได้ อีกหนึ่งคือตัดใจขายร้านและที่ดินนี้ไปเผชิญโชคที่อื่น ด้านนี้มีนาและเซียนผู้เฒ่ากำลังจะเดินทางไปโพ้นทะเล เขาสามารถร่วมทางไปด้วยได้ ทั้งสองทางไม่ง่ายดาย แต่ย่อมดีกว่านั่งร่ำไห้หลั่งน้ำตา
"มิทราบว่าคุณชายฉินจะเลือกหนทางสายใด"
-
ฉินจื่อหลินกล่าวว่าโรงเตี๊ยมเป็นมรดกของตระกูลมิอาจขายทิ้ง มันยังมีมารดาภรรยาบุตรธิดา ต้องเลี้ยงดู
ไม่อาจออกเดินทางไปไหน หากเซียนผู้เฒ่าและเซียนหญิงสามารถฟื้นฟูกิจการมันต้องหาทางตอบแทนแน่นอน
-
(มีนากลายเป็นเซียนหญิงไปแล้ว)
รับปากหาทางช่วย โดยระหว่างนี้ขอพักอาศัยที่โรงเตี๊ยม
สอบถามเซียนเฒ่าทะเลใต้ว่ามีความสามารถในการบริหารหรือมีแผนการดีๆไหม
สอบถามฉินจื่อหลินว่าตัวเขามีความสามารถอันใด โรงเตี๊ยมยังคงเหลือทุนรอนใดบ้าง ห้องพัก คนงาน เงินสด
-
เซียนผู้เฒ่าบอกว่าไม่เคยเรียนบริหารมาก่อน นึกอะไรไม่ออก
เจ้าก้อนหินบอกว่า น่าจะลองไปป่วนโรงเตี๊ยมอื่นๆดู
ฉินจื่อหลินนำบัญชีมาให้มีนาตรวจสอบ โรงเตี๊ยมคันฉ่องวารี มีอาคารหลักหนึ่งหลัง ห้องพักเดี่ยวสิบห้อง ห้องพักคู่สิบห้อง
มีอาคารแยกอยู่ริมทะเลสาบห้าหลังแต่ทรุดโทรมมากจนไม่อาจใช้งานได้
คนงานคือ ฉินจื่อหลิงเป็นผู้จัดการและเสมียน อาฮัวภรรยาเป็นแม่ครัว ลุงเจี่ยเป็นช่างซ่อมและคนงานทั่วไป ซ้อเจี่ยเป็นแม่บ้าน
มีเงินทุนหมุนเวียนและเงินเก็บเล็กน้อย แทบไม่พอดูแลโรงเตี๊ยม
-
มีนากุมขมับ คงต้องทำแบบค่อยเป็นค่อยไป ว่าแล้วก็ร่างแผนการ
ขั้น 1 ส่งคนไปที่ท่าเรือ เชื้อเชิญแขกมาพักที่โรงเตี๊ยม ท่าเรือมีคนเดินทางมีถึงทุกวัน หากส่งคนไปเชื้อเชิญ คนเดินทางที่มิได้ตัดสินใจไว้ก่อนย่อมติดตามมา เรื่องนี้มีนาจะช่วยเอง
ขั้น 2 ได้ยินว่าปลาทะเลสาบนี้เป็นอันดับหนึ่ง หากจับปลาดีๆมา อาฮัวย่อมสามารถปรุงอาหารรสเด็ด เรื่องนี้ต้องขอแรงเซียนเฒ่าทะเลใต้ช่วยจับปลาดีๆมามากๆ
ขั้น 3 แขกโรงแรมย่อมต้องการเด็กรับใช้ที่คล่องแคล่วมีไหวพริบ เจ้าห้อนหินมีสิ่งนี้แน่นอน ขอเพียงไม่ลักขโมยเท่านั้นก็เพียงพอ
ขั้น 4 ค่าโรงแรมที่เก็บได้ หลังหักค่าใช้จ่าย ให้เก็บส่วนหนึ่งไว้เป็นทุนรอนปรับปรุงห้องพักที่ทรุดโทรมที่ละน้อย
ถ้าตกลงตามนี้ก็เริ่มแผนการกันได้
-
ก่อนมีนาออกไปท่าเรือ ฉินจื่อหลินบอกว่าคำนวนดูแล้วต้นทุนของห้องพักเดี่ยวคือคืนละยี่สิบเหรียญ ห้องพักคู่คืนละสามสิบเหรียญ
ปกติคิดราคา พักเดี่ยว สี่สิบเหรียญ พักคู่ ห้าสิบเหรียญ
เซียนผู้เฒ่าบอกว่าเรื่องจับปลามิต้องเป็นห่วง
เจ้าก้อนหินก็รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะไม่ลักขโมยลูกค้า
มีนาเดินทางมาที่ท่าเรือ ตอนนี้เป็นเวลาสาย ท่าเรือมีผู้คนขวั่กไขว่
เรือโดยสารลำหนึ่งเทียบท่าอยู่่ มีผู้เดินทางมาท่องเที่ยวไม่น้อย
มีนาจะทำอย่างไร
-
ทำตัวเป็นโฉมสะคราญกล่าวแนะนำโรงเตี๊ยมที่บันไดเทียบเรือ เพื่อเรียกแขกเหรื่อนักเดินทางที่ยังไม่ตัดสินใจว่าจะพักโรงเตี๊ยมใด
-
มีนายืนเรียกลูกค้าที่ท่าเรือ เสน่ห์ของเธอจะทำให้คนเดินทางสนใจไหมนะ
ทอย+เสน่ห์

Rolled 1d10+1 : 9 + 1, total 10
-
มีผู้คนให้สนใจเข้าร่วมฟังอย่างล้นหลาม แต่คนไม่น้อยก็มัวมองแต่รูปร่างของเธอไม่ได้ฟังสักนิด
:):-* :-[ ??? C:-) :)) O:-) O0 D{ :o :D
ในกลุ่มคนที่เข้ามาฟังมีนักเดินทางห้าคนพ่อค้าสองคนและคนท่าทางน่าสงสัยหนึ่งคน
เธอต้องเลือกว่าจะโฆษณาแบบภาพรวมหรือจะเจาะจงคนกลุ่มไหน
หรือจะใชวิธีพิสดาร
แบบรวมๆ ทอย 1d5+1 จะได้ลูกค้าเท่ากับที่ทอยได้
แบบเจาะจง เลือกว่าจะไปคุยกับกลุ่มไหนเป็นพิเศษ
แบบพิสดาร จะทำอะไรก็บอกมา
-
มีนาคิดว่าลูกค้าแบบธรรมดาๆนี่แหละ คือพื้นฐาน
/แบบรวมๆ

Rolled 1d5+1 : 2 + 1, total 3
-
มีนักเดินทางสามรายให้ความสนใจ บอกว่าจะทดลองไปเข้าพักดู
คนอื่นๆเพียงมุงดูก็จากไป บ่ายแล้ว ผู้คนเริ่มบางตา
มีนาจะทำอย่าไร
-
มีนาสอบถามคนดูแลท่าเรือว่า...
- จะมีเรือมาอีกไหม
- เมืองนี้มีผู้เดินทางเข้าเมืองทางประตูเมืองหรือเปล่า
- ตำแหน่งน่าสนใจเมืองรวมทั้งประตูเมือง
-
มีนาฟื้นฟูกิจการโรงแรม เก็บเงินทองพอซื้อเรือได้ลำหนึ่ง
เซียนผู้เฒ่าทะเลใต้ พาเธอออกทะเลไปจนถึงเกาะซายะได้เป็นผลสำเร็จ
GOOD END
รับ 28 Bonus EXP