หลังจากวันนั้น 2 - 3 วัน ต่อมา
พอ Flores เห็น Ire ก็หนีไปแอบอยู่มุมห้อง ขังตัวเองไม่ยอมออกไปไหน
จน Tris ต้องระเบิดประตูเข้าไป แล้วจับ Flores มานอนเตียงให้ Ire ตรวจอาการ
แต่กว่าจะสิ้นฤทธิ์ก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน
"ZZZzzzz"
ตอนนี้ Flores หลับอยู่บนเตียง แขนข้างหนึ่งมีเข็มที่ติดกับถุงเลือดสำลองเสียบเอาไว้อยู่
"กรี๊ดดดดดดด !!"
"หน้าตอนหลับที่รักน่ารักหน่อมแน้มจังเลยยยย ~"
"อยากกอด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
"
Ire แสดงทีท่าดีใจเกินหน้าเกินตา ไม่ได้สนใจเลยว่ามีใครอยู่แถวนั้นบ้าง
แล้วพยายามจะเข้าไปกอดจริง ๆ ด้วย แต่โดน Tris ดึงออกมาก่อน
"เดี๋ยวก่อน... สรุปยัยผีซีดมันเป็นอะไร ?"
"ไม่ใช่ว่า ...."
"โอ๊ย ! no no no no !"
"ไม่ใช่จ่ะ ไม่ใช่แน่นอนจ่ะ คุณ รา-ชิ-นี~ , Don't Worry"
"ที่ร๊าก
แค่เหนื่อย แล้วก็ขาดเลือดแค่นั้นเอง"
"เค้าอยู่นี่แล้วอีกไม่นานที่รัก
ก็จะหายดีเป็นปกติ"
"กลับมากวนคุณ รา-ชิ-นี~ ได้เหมือนเดิมแน่น๊อน"
"ชัวส์ ! เค้ารับประกัน
"
"ตามใจแกแล้วกัน"
แล้ว Tris ก็เดินออกจากห้องไป พร้อม ๆ กับที่ Concierto เดินเหลียวหลังมอง Flores จนคอแทบเคล็ด
ทำให้ตอนนี้ในห้องเหลือแค่ Ire และ Flores อยู่ด้วยกัน 2 คนเท่านั้น
รอบเตียงมีเครื่องมือแพทย์มากมาย ทั้งเข็มฉีดยา มีด สารพัด แล้วยังมีตู้แช่เลือดพิเศษ ที่ Ire เตรียมไว้เป็นกรณีพิเศษอีกด้วย
"ZZzzzzzz..."
"
"
Ire มองดู Flores ที่กำลังหลับปุ๋ยอยู่แล้วยิ้มอยู่คนเดียว
ก่อนจะไปนั่งข้าง ๆ เตียงแล้วลูบหน้าผาก Flores ช้า ๆ
ใบหน้าของ Ire ตอนนี้เหมือนกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ไม่ใช่หญิงสาวที่มีท่าทีกวนประสาทเหมือนอย่างที่เคยเป็น
"ครั้งที่เท่าไหร่แล้วน้า ~"
"ที่ ที่รัก สลบเพราะขาดเลือดเนี่ย
"
Ire พูดไป พลางจับมือข้างหนึ่งของ Flores เอาไว้แน่น
"ยังจำได้เนอะ ที่เค้าสัญญากะตัวเองไว้ว่า"
"เมื่อไหร่ที่ตัวเองไม่สบาย เค้าจะไปอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไปไหนอ่ะ"
"ไม่ต้องห่วงน้า ~ เค้าอยู่ที่นี่แล้ว ~
"
"อ๊ะ ! เส้นเลือดดำตรงนี้สวยจังเลย
"
