-
(http://i.imgur.com/ZfCPv2w.png)
Mikael the Marionettist
Chaotic Neutral
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
Mikael
- Performer -
Level 1 (1/4)
MP 1/1 | Rogue Rank-1Physical 2
-------------------- | Sense 2
-------------------- | Lore 2
-------------------- | Mind 2
-------------------- |
อุปกรณ์สวมใส่
⚔[Dagger] มีดสั้น (Sense : Pierce/Slash)
♦[Body] ทูนิคผ้าฝ้าย
♦[Leg] กางเกงผ้าฝ้าย
|
Skills♟Aristocrat
♟Nomad
⚔Throwing Mastery
Lesser ☘Perform
Lesser ♞Battle Continuation
Inventory⚒ถุงผ้า(เล็ก)
50 ◎
⚒ กระเป๋าสะพายหนังสัตว์(กลาง)
2 ✤ห่อเสบียง (เนื้อแห้ง/หัวหอม/ขนมปังกรอบ)
✱ก้านพลุ(จุดไฟ)
⚒ผ้าห่ม(ฝ้าย)
⚒พลั่ว
⚒หินลับมีด
⚒ถุงน้ำ
♛หุ่นเชิดไม้เก่า
♦[Arms]ถุงมือป่าน
♦[Head]หมวกหนังฟอก
⚒กระเป๋าคาดเอว
8 ⚔[Throwing] มีดขว้าง (Sense : Pierce)
Propertyห้องพักในโรงเตี๊ยม(Jared's) 7 วัน
-
มิคาเอลตั้งใจจะเดินทางออกผจญภัยไปยังดินแดนอันตราย ระหว่างที่เขาเตรียมตัวอยู่ความคิดฉับพลันก็นึกถึงวัยเด็กของเขาที่...
- เขาต้องเร่ร่อนไปกับคาราวานละครสัตว์ไปยังแดนต่าง ๆ (♟Nomad)
- เขาเรียนรู้กลการแสดงจากโรงเรียนสอนการแสดงในเมือง (♟Commoner)
- พ่อหรือแม่ของเขาเป็นนักแสดงประจำขุนนาง เขาเรียนรู้การแสดงในวัง (♟Aristocrat)
- เขาถูกทิ้ง ใช้ชีวิตอยู่ข้างถนนกับพวกเด็กจรจัดและหัวขโมย (♟Outlaw)
- เขาจำไม่ได้ มีแค่ภาพเลือนลางเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้น
- อื่น ๆ
-
"อืมมม...." มิคาเอลพยายามทบทวนคิด แต่ก็นึกยังไงก็ไม่ค่อยออก
เขารู้สึกเหมือนกับว่ารู้ตัวอีกทีเขาก็มาอยู่บนถนน เดินทางเรร่อนแสดงไปวันๆแล้วเสียมากกว่า ทุกวิชาเขาก็ต้องเล่าเรียนด้วยตัวเอง
"ช่างมันเถอะ ทำปัจจุบันเท่าที่ทำได้ดีกว่า" เขาบ่นพึมพำหลังจากที่เสียเวลานึกอยู่นาน นี่เขามีปัญหาที่ความทรวจำด้วยเหรอ? ไม่ยักกะจำได้?
ถ้าเขาไม่แสดงเขาคงจะไม่มีอะไรกิน... จะที่ไหนก็ได้ทั้งนั้น แต่ถ้าเป็นที่มิเดียเนียเนี่ย เขาได้ยินมาว่ามีผู้กล้ากระเป๋าหนักอยู่บ้างนะ!
-
เขาจำอะไรไปได้ไม่ไกลนัก เหมือนว่าความทรงจำทั้งหมดจะเลือน ๆ ไปแล้ว ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เขาเริ่มเรียนรู้วิชาการเชิดหุ่นและเริ่มออกเร่ร่อนแสดงไปตามที่ต่าง ๆ แต่ถึงจะจำอดีตไกล ๆ ไม่ได้ แต่เขาคิดว่าพอจะจำช่วงเวลาที่แสดงตามที่ต่าง ๆ ได้นะ ผู้คนในที่นั้นมักจะชื่นชอบการแสดงของเขา
เดี๋ยวสิ.. มันที่ไหนกันนะ?
- ผับ บาร์ ร้านเหล้าต่าง ๆ (♟Commoner)
- งานเฉลิมฉลองในวังหรือคฤหาสน์ (♟Aristocrat)
- ภายใต้ค่ำคืนหน้ากองไฟ ในหมู่บ้านกลางป่าเขา (♟Primitive)
- เทศกาลเก็บเกี่ยวผลผลิตที่หมู่บ้านในชนบท (♟Peasant)
- ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีใครของการแสดงของเขาเลยนะ..
- อื่น ๆ
-
มิคาเอลเป็นนักแสดง แต่ก็ไม่ใช่พวกที่ค่าตัวสูงนัก
โดยรวมๆเขาจะไปสถานที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นอย่างที่บอก แต่ ณ ตอนนี้เขาได้เดินทางมาที่....
- ภายใต้ค่ำคืนหน้ากองไฟ ในหมู่บ้านกลางป่าเขา
-
เมื่อราว ๆ เดือนก่อนตอนที่เขาได้แวะไปเยี่ยมเยือนเพื่อนเก่ากลางป่าเขาอีกครั้ง ดูเหมือนว่าตอนนั้นจะมีเรื่องตึงเครียดกันระหว่างหัวหน้าหมู่บ้าน สหายของเขา กับพวกโจรป่าที่เริ่มรุกรานเข้ามาในพื้นที่ ในจังหวะที่เขาไปถึงก็แทบจะถูกไหว้วานให้หยุดการรุกรานของพวกโจรป่าในเขตของพวกคนในหมู่บ้าน
เขาก็จัดการตามคำไหว้วาน ในตอนนั้นเขา...
- ฉวยโอกาสตอนพวกโจรป่าหลับ สังหารไปทีละคน
- เผชิญหน้ากับพวกโจรป่าตรง ๆ พวกนั้นมีแต่โจรกระจอก ไม่ครณามือเขาอยู่แล้ว
- ใช้เงินที่สะสมจากการเดินทางแสดง จ่ายสินบนให้โจรป่าออกไป (♟Outlaw)
- เกลี้ยกล่อมให้พวกโจรป่าย้ายถนนปล้นไปยังเส้นทางอื่นที่มีคาราวานสินค้าจากเมืองไปมามากกว่า
- ชวนให้พวกโจรป่ามาเลี้ยงฉลองและเจรจาตกลงเรื่องอาณาเขตและส่วนแบ่งจากการปล้นกับหัวหน้าเผ่า (♟Outlaw)
- หลอกชวนให้พวกโจรป่ามาเจรจากับหัวหน้าเผ่าและสังหารพวกมันเสียให้หมด
-
'ข้าเป็นแค่นักแสดงน้า ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย' มิคาเอลได้แต่คิดแต่ก็ช่วยไม่ได้ เขาเห็นแก่มิตรภาพของสหาย
แต่บางทีสิ่งที่นักแสดงถนัดที่สุด... ก็คือการแสดงนี่แหละ
- เกลี้ยกล่อมให้พวกโจรป่าย้ายถนนปล้นไปยังเส้นทางอื่นที่มีคาราวานสินค้าจากเมืองไปมามากกว่า
-
ในที่สุดเขาก็จำได้แล้วว่าได้รู้เรื่องราวของดินแดนลี้ลับ มิเดียเนีย มาจากที่ไหน สหายชาวป่าของเขานี่เองเป็นคนที่บอกกับเขาเรื่องนี้ ด้วยความคิดอะไรก็ไม่รู้ทำให้เขาคิดว่าจะต้องไปให้ถึงที่นั้นให้จงได้ นั่นก็นำเขามาสู่ที่นี้ เวลานี้ ที่เขากำลังเก็บข้าวของเตรียมตัวออกเดินทางไปสู่การปจญภัยที่ตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะมีอะไรรออยู่ข้างหน้า
เขาคงต้องการความช่วยเหลือเท่าที่เป็นไปได้จากทุกคนที่เขารู้จัก ในเวลานี้เขาคิดว่าจะ..
- ยืมลาสักตัวจากแอนโทนี่ ชาวนาที่เคยเป็นหนี้บุณคุณเขา (♟Peasant)
- ไปอำลาหญิงชราสูงศักดิ์ที่มักจะจ้างเขาไปแสดงในวันเกิดของหลาน ๆ ทั้งหลายบ่อย ๆ (♟Aristocrat)
- ดื่มสุราและแสดงในเมืองนี้เป็นครั้งสุดท้าย เพื่อเอาฤกดิ์เอาใช่เสียหน่อย (♟Commoner)
- ขอติดกับคาราวานพ่อค้าจรที่จะเดินทางไปแทบนั้นพอดี (♟Nomad)
-
จะไปคนเดียวเดี่ยวๆเขาก็ไม่คิดว่าจะดีซักเท่าไหร่... จะทำยังไงดีน้า
เอ๊ะ? นั่นใช่คาราวานของพวกพ่อค้ารึเปล่านะ?
(เอ่อ เขาหวังว่าพวกโจรที่เขาพึ่งจะคุยด้วยไปคงไม่กะมาปล้นกลุ่มนี้พอดีนะ แหม)
- ขอติดกับคาราวานพ่อค้าจรที่จะเดินทางไปแทบนั้นพอดี
-
เขาติดกับขบวนรถเกวียนเทียมวัวเพื่อเดินทางไปยังมิเดียเนีย การเดินทางค่อนข้างรื่มรม เขาและกลุ่มพ่อค้าเดินทางในตอนเช้าและพักแรมในตอนกลางคืน ในเวลากลางคืน มิคาเอลตอบแทนน้ำใจของพวกเขาด้วยการแสดงเล็ก ๆ น้อย ๆ คลาสบรรยากาศตึงเครียดของการเดินทาง มันเป็นวิธีเดียวที่เขาจะตอบแทนคนเหล่านี้ได้
ผ่านไปสามวัน ในคือวันที่สามนี้เองเขาได้เข้าใกล้เขตแดนของมิเดียเนีย ในตอนเช้ามืดเขาจะต้องกล่าวอำลากับกลุ่มคาราวานนี้ไปแล้ว หลังจากที่แค้มป์ไฟเริ่มมอดและเขาเริ่มตาปรือ กำลังจะหลับ จู่ ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องของสัตว์หน้าตาประหลาด ภายในเงามือเขามองไม่เห็นอะไร แต่เสียงร้องของวัวและเสียงของรถเกวียนพลิกค่ำ ตามด้วยเสียงร้องโหยหวยของพ่อค้าแม่ค้าในคาราวาน มิคาเอลไม่รู้จะทำอย่างไร ตัวเขาแข็งทื่อไปหมด ความวุ่นวานต่าง ๆ เป็นไปอย่างต่อเนื่องยาวนานในความมืด จนทุกสิ่งสงบลง.. ไม่มีเสียงอะไรอีกต่อไป มีแค่ตัวเขาและความเงียบ กับแสงไฟจาง ๆ ของแค้มป์ไฟ
- รีบหนีออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
- รอให้ถึงเวลาเช้า ก่อนจะออกมาดูสภาพของเพื่อนร่วมทาง
- พยายามคลำหาผู้รอดชีวิตจากเหตการนั้นในความมืด
- อื่น ๆ
-
เขาต้องยอมรับมันเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่เขาคิดว่าน่ากลัวที่สุดที่สุดที่เขาเคยเจอ มันไม่มีไอคนสติดีที่ไหนที่อยากจะอยู่ที่นี่ไปนานๆหรอกแต่การจะเดินทางคนเดียวในความมืดต้องพึ่งสติที่น้อยกว่านั้นเสียอีก ในตายสิ ทำไมเขาต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ
เขาทนอยู่กับความเงียบที่น่าอึดอัดของกองไฟ พร้อมกับเอามือปิดจมูกกันกลิ่นคาวที่รู้สึกว่าแรงขึ้นทุกที (นี่พวกวัวตายไปรึเปล่าน่ะ?) จริงๆแล้วเขาไม่กล้าที่ขยับตัวเลยด้วยซ้ำ เขากลัวเหลือเกินว่าอะไรบางอย่างนั่นจะกลับมาอีก เขายังไม่รู้ดิวยซ้ำว่าควรจะทำอะไรต่อไป คงรอให้แสงอาทิตย์ออกมาละมั้ง?
ว่าแ-ต่ทำไ-มมันง่-วงขนา-ดนี้น-ะ...
มิคาเอลผล็อยหลับไปในสถานการณ์ที่เขาไม่ควรจะนอน มากที่สุด
-
เขาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า โดยที่หน้าครึ่งหนึ่งคลุกอยู่กับฝุนดิน กลิ่นแรงที่ปะทะจมูลของเขาคือกลิ่มคาวเลือดและเถ้าถ่าน เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ และมองไปรอบ ๆ ร่างของคนทั้งหญิงและชายสี่ห้าคนถูกฉีกกระชากด้วยกรงเล็บและของแหลมคม วันตัวหนึ่งที่ลากรถเข็นหายไป ส่วนอีกตัวนอนท้องเหวอะอยู่กลางเส้นทาง รถเกวียนพังกระจิง มีของต่าง ๆ กระจัดกระจาย เขาเพิ่งสังเกตว่าคาราวานที่เขาติดมาด้วยมีการคนเนื้อหมู หนังสัตว์ และผลไม้มาด้วยนอกจากของใช้ทั่ว ๆ ไปที่ตอนนี้สถาพไม่เหลือชิ้นดีกระจัดกระจายทั่วถนน
ดูเหมือนจะไม่มีใครมีชีวิตอยู่ที่นี่อีกแล้วนอกจากเขาที่ไม่มีรอยขีดข่วนเลยแม้แต่น้อย
- พยายามหาเมืองหรือหมู่บ้านให้เร็วที่สุด
- เก็บของที่พอจะใช้งานได้มาเก้บไว้ อย่างไรซะคนพวกนี้ก็ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากมันได้อีกแล้ว
- ค้นหาร่องรอยว่าเป็นฝีมือของตัวอะไร
- อื่น ๆ
-
มิคาเอลขอบคุณเบื้องบนที่ปล่อยให้เขารอดมาได้ทั้งๆที่เผลอตัวสัปหงกไปแล้วทีนึง แต่ดีใจที่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่ได้ไม่นานต้องกลับมาเผชิญกับความจริงว่ารอบตัวเขาโชกเลือดยิ่งกว่าโศกนาฎกรามซะอีก เขากลืนน้ำลายตนเองอย่างวิตกกังวล เขาควรเดินทางออกไปได้แล้ว ภาพนี้คงติดตาเขาไปหลายวันทีเดียว
ก่อนอื่นเขาเก็บของเล็กๆน้อยๆจากศพต่างๆ ("ข้าขอโทษด้วย") เพราะเขาไม่มีเหตุผลที่จะทิ้งมันไว้รอให้คนอื่นมาเจอมัน... ในตอนแรก เขาคิดว่าจะเข้าเขตแดนของมิเดียเนียเลย แต่บางอย่างจุดประการในหัวของเขา สิ่งที่เรียกว่าความสงสัยใคร่รู้ ถ้าหากว่ามิคาเอลได้เห็นหน้าตาของสัตว์ประหลาดนั่นซักนิด เขาอาจจะนำไปเล่าบอกต่อการแสดงของตนได้....
...สุดท้ายมิคาเอลก็โดนความสงสัยของตัวเองกลืนกิน เขาคิดว่าร่องรอยเจ้าสิ่งนั้นคงหาไม่ยากนักหรอกในเมื่อมันทำซะเละเทะขนาดนี้
-
เขาเก็บของที่มีประโยชน์และไม่กลายเป็นเศษผงมาสองสามอย่าง ก่อนจะค้นหาร่องรอยที่เหลืออยู่ ดูเหมือนว่าจะมีรอยเท้าของมันซึ่งดูคล้ายกับรอยเท้านกขนาดยักษ์ ปาดไปปาดมา มั่วซั่วไปหมด เมื่อเขาตามรอยออกจากตำแหน่งที่มันน่าจะเดินไปได้ ก็มีร่อยรอยของการกระพือปีกขึ้นบินและรอยเข้าที่มันถีบตัวเองขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยกัน 4 รอย...
จากทิศทางแล้วมันบินตรงเข้าไปในมิเดียเนีย...
Backstory End.
Chaotic Neutral
รอเริ่มเกมต่อไป
-
มาส่งรูปค๊ะ---
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
(http://i.imgur.com/pxxt6H2.png)
ผู้ชายจริงๆนะ แค่หน้าสวย
-
- เปลี่ยนพื้นเพ : ♟Aristocrat และ ♟Nomad
- เปลี่ยนประวัติ/แบคสตอรี่ให้เข้ากับพื้นเพ :
มิคาเอลเคยมีพ่อแม่ที่เป็นนักแสดงในวัง แม้มันจะไม่ใช่การแสดงเชิดหุ่นแบบที่เขาทำเป็นหลักในปัจจุบัน แต่ก็เรียกได้ว่าพรสวรรค์ของเขาอาจจะถูกถ่ายทอดมา
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าคนทั้งวังนั้นถูกฆ่ายกครัวด้วยสาเหตุบางอย่าง บ้างก็ว่าเพราะสงคราม บ้างก็ว่ามีมังกรถล่ม พ่อกับแม่ของเขาก็เสียชีวิตไปในช่วงนั้น
...แต่ทว่าในตอนนั้น มิคาเอลยังเล็กอยู่มากๆ ปัจจุบัน(อายุ18-19ปี)เขาลืมพื้นเพตัวเองไปหมดแล้ว นึกอย่างไรก็นึกไม่ออก (ถึงอย่างนั้นเขาก็ให้ฟีลลิ่งเหมือนชนชั้นสูงนิดๆอยู่ดี)
หลังจากที่พ่อแม่เขาเสีย มิคาเอลก็ถูกส่งไปอยู่กับคุณอาที่เป็นนักทำหุ่นไม้ หุ่นตัวแรกของเขาที่ชื่อปิโน่ได้มาจากคุณอานั่นเอง
เร่ร่อนกับคุณอาได้อยู่ไม่กี่ปี เขาก็แยกตัวออกมาเดินทางเอง และแสดงหุ่นเชิดเป็นอาชีพ... จนกระทั่งตัดสินใจเดินทางมาดินแดนมิเดียเนียนี่เอง
-
หลังจากออกมาจากโรงเหล้า เขาก็เดินสำรวจในเมือง
(http://i.imgur.com/JcxqU8b.jpg)
ก่อนที่จะเป็นเมืองศูนย์กลางแห่งมิเนียเดีย ที่นี่เคยเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ของพรานป่าประชากรไม่ถึงร้อย
ทว่าเหตุร้ายจากมอนสเตอร์กลับทำให้มันยกระดับตนขึ้นสู่เมืองใหญ่เพียงชั่วข้ามคืน จากชายคาเพียงห้าสิบกลับพัฒนาขึ้นเป็นหลักร้อย
ยิ่งชาวบ้านหายสาบสูญมากเท่าใด นักแสวงโชคก็ยิ่งเดินทางมาถึงมากขึ้นเท่านั้น ราวเหล่าทวยเทพเย้ยหยันที่แห่งนี้
เพียงไม่นานนักเดินทางก็เป็นรายได้หลักของเมือง บาร์ โรงแรมและโรงเหล้าผุดขึ้นปานดอกเห็ด มิพักจะเอ่ยถึงบรรดาร้านค้ากับโรงตีเหล็กอันแสนคึกคัก
ไม่นานนักป้อมปราการและกำแพงอิฐศิลาก็ปรากฎขึ้นบ่งบอกอาณาเขต ตามด้วยโรงฝึก โรงหมอ โรงม้า หอสมุดและอีกมากมาย
สิ่งที่เขามองหาในเมืองนี้คือ?
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
มิคาเอลตัดสินใจมองหายามรักษาความปลอดภัยที่น่าจะดูเหมือนกับกลุ่มคนที่เข้ามาติดประกาศนั่น เพื่อที่เขาจะได้หาข้อมูลเกี่ยวกับการหายตัวไปตอนกลางคืน
oO(...ถ้าเป็นทหารยามละก็ เดินยังไงๆก็น่าจะเจอซักที่สิน่า) เขาคิดอย่างนั้น
-
เขาคิดถูก แค่เดินออกมาไม่กี่ก้าวจากโรงเตี๊ยมก็เจอทหารยามแล้ว เขานั่งเฝ้าอยู่ในเพิงไม้ข้างทาง เมื่อมิคาเอลไปถามเขาก็มีท่าทีลุกลี้ลุกลน เหมือนระแวงว่าจะโดนดึงความสนใจเป็นนกต่อ ให้โจรคนอื่นทำความผิดหรือเปล่า..
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ข้าไม่ได้มาเพื่อทำเรื่องไม่ดี" มิคาเอลแสดงเจตนาของตน ว่าเขาไม่ได้มาล่อให้ใครเสียหน้าที่การงาน
"ข้าแค่สงสัยเกี่ยวกับการเหตุการณ์หายตัวไปของพวกยามตอนกลางคืน ว่าเป็นความจริงหรือไม่?"
-
"บ--บ้าน่า หายตัวไปอะไรกัน! ไม่มี.. สักหน่อย" ทหารยามเอ็ดขึ้นมา พยายามหลบเลี่ยง แต่สักพักหลังจากหยุดพูดไปเขาก็ถอนหายใจยาวออกมา "ช่วยไม่ได้ล่ะนะ.. ความคืบหน้าไม่มี แถมป่านนี้รู้กันทั้งเมืองแล้วด้วย ฉันเองก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมากนักหรอกนะ"
เขาเริ่มเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง สรุปง่าย ๆ ก็คือพวกทหารยามมักจะหายตัวไปหลังจากผ่านกะดึกมาแล้ว การหายตัวแลดูสุ่ม ๆ และไม่มีแพทเทิร์นของเหยื่อที่แน่นอน นอกจากว่าเป็นทหารยาม ไม่พบศพ ไม่พบร่องรอยน่าสงสัย จู่ ๆ ก็หายตัวไป เป็นอย่างนี้มาได้หลายเดือนแล้ว และในเดือนนี้อย่างเดียวก็ห้ารายเข้าไป ทำให้คนที่เคยประจำอยู่มาก่อนเริ่มทยอยถอนตัวออกไปด้วยความกลัว เขาเองก็กำลังคิดเรื่องถอนตัวอยู่ แต่ตนเองก็ไม่มีวิธีหาเงินอย่างอื่นแล้วด้วย
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
พอได้ยินจำนวนอย่างนั้น มิคาเอลก็ยิ่งเป็นห่วงเจ้าพวกที่กะจะไปคัดเลือกขึ้นมาแทบจะในทันที
"เดือนนี้ก็ห้ารายเลยรึ...? ไม่ซ้ำที่ด้วยสินะ" เขาพึมพำก่อนจะถามทหารยาม "ช่วยบอกจุดซักที่ที่พวกนั้นหายตัวไปให้หน่อยได้หรือไม่? ถ้าบอกลำดับวันเวลาได้ด้วยยิ่งดี"
มิคาเอลสังเกตได้ถึงความสงสัยจากยามคนนั้นว่าทำไมเขาถึงต้องถามละเอียดขนาดนั้น เขาจึงแค่ตอบว่า "....ข้าแค่อยากไปเช็คดู ถึงไม่คิดว่าจะเจออะไรก็เถอะ"
-
"ฉันไม่รู้ตำแหน่งเวรยามที่แน่นอนของพวกนั้นหรอกนะ แต่ก็พอจะบอกได้บางคน" เขาว่า "คนแรกของเดือนนี้เฝ้าอยู่บนกำแพงทางตะวันตกเฉียงใต้ในคืนที่หายตัวไป คนที่สี่ประจำอยู่หน้าประตูปราสาทสภาพสูง คนสุดท้ายอยู่ที่จตุรัสบ่อน้ำ ใกล้ ๆ กับตลาด"
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"ขอบพระคุณมาก ข้าไม่ขอรบกวนล่ะ" มิคาเอลโค้งขอบคุณราวกับตอนจบการแสดง สงสัยเขาคงเคยตัวไปไม่หน่อย แล้วจึงขอตัวออกมา
เขาไม่แน่ใจว่าเขาจะขึ้นไปบนกำแพงตะวัยนกเฉียงใต้ได้มั้ยนะ? จะมีการห้ามอะไรรึเปล่าหว่า อย่างไรก็ตาม เขาตัดสินใจจะไปตามลำดับที่ทหารยามผู้นั้นบอกไว้ คงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี
-
เขาพยายามเดิน ๆ หาทางขึ้นไปบนกำแพงอยู่ จนกระทั่งมาถึงหอคอยปราการหนึ่งที่มีซุ้มประตูเข้าไปและบันไดวนแบบที่พอจะเห็นตามปราสาทต่าง ๆ ข้างในมีโต๊ะและเก้าอี้ยาว ทหารของเนตรดำสองคนกำลังนั่งพักผ่อนเล่นไพ่กันอยู่ เขาไม่แน่ใจนักว่าคนทั่วไปจะขึ้นไปบนกำแพงได้รึเปล่า หรืออาจจะต้องแอบย่องเข้าไป
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
ว่ากันตามตรง มิคาเอลขี้เกียจจะคุยจังแฮะ... เขาตัดสินใจหาทางย่องเข้าไป ถ้าจวนตัวเจออะไรค่อยว่ากันอีกที นี่แหละเขาล่ะ(?)
-
มิคาเอลพยายามย่อง ๆ เข้าไป เขาก้าวเข้าไปเกือบจะถึงขึ้นแรกของบันไดวน ทหารคนหนึ่งก็เงยหน้าขึ้นมาจากไพ่มาเจอเขาพอดี ทั้งคู่จ้องกันอยู่นี่ ๆ อย่างนั้นราว ๆ 3 วินาทีเต็ม
"ทำอะไรของแกน่ะ" ทหารยามร้องถามขึ้นมา ก่อนจะวางการ์ดบนโต๊ะ คนที่หันหลังให้กับมิคาเอลอยู่ก็หันตามมาด้วย
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
มิคาเอลตีหน้ามึน หัวเราะแห้งๆ "เอ๊ะ บนกำแพงนี่เขาไม่ให้นักเดินทางไปสำรวจหรอกรึ? สงสัยข้าจะได้ยินมาผิด"
-
"ก็ไม่ใช่ว่าขึ้นไปไม่ได้หรอกนะ แต่ช่วงนี้มีเรื่องยุ่ง ๆ เยอะ ต้องระวังคนแปลกหน้าเป็นพิเศษ" ทหารยามอธิบาย ก่อนจะลุกขึ้นมา "แกจะขึ้นไปทำไมล่ะ? มีธุระอะไรรึไง?"
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
มิคาเอลเปิดการ์ดไม้ตาย ตอแหล เอ้ย การสวมบทบาท
"ข้าได้ยินมาว่าเมื่อต้นเดือนมีคนที่หายที่จุดนั้น! ฟังดูลึกลับสุดๆเลยไม่ใช่รึ?? น่าสนใจ น่าติดตามออกจะตายไป เหตุการณ์ประหลาดแบบนี้ ถ้าได้ชมจุดเกิดเหตุด้วยตนเองคงน่าตื่นเต้นไม่น้อย" เขากล่าว
-
ทหารยามคนนั้นหรี่ตาลงเล็กน้อย ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินเข้ามาหาเขา
"ไม่รู้หรอกนะว่าแกต้องการอะไร บางทีพวกนักเดินทางก็มีจรรกะเพี้ยน ๆ เอาเป็นว่าถ้าแกจะขึ้นไปดูฉันคงต้องขึ้นไปด้วยเพื่อความแน่ใจ" เขาบอก
-
(http://i.imgur.com/ATTUaAg.png)
"แหมๆ ขอบพระคุณมาก~" ถึงจะโดนด่าว่าเพี้ยน แต่ถ้ามันทำให้เขาได้เข้าไปสำรวจจุดที่ต้องการก็ไม่เลวน่ะนะ
-
ทหารยามคนนั้นบอกให้เพื่อนร่วมโต๊ะเมื่อครู่รอก่อนแล้วอย่าแอบเปิดดูไพ่ของเขา ก่อนจะพามิคาเอลขึ้นไปยังบนเชิงเทิน จากตรงนี้เขาสามารถมองเห็นเมืองได้ไปจนถึงอีกฟากกำแพง และเมื่อมองออกอีกฝั่งก็เห็นเป็นไร่นาและคอกสัตว์ ยาวไปจนถึงชายป่า
"ตรงนี้ล่ะที่เป็นจุดเฝ้ายาม... ปกติจะให้เิดนลาดตระเวนไปมาระหว่างหอคอยนี้กับมุมนั้น" ทหารชี้ไปทางมุมหนึ่งของกำแพงที่ลาดลงไปทางใต้ เขาจับตาดูมิคาเอลอย่างระแวดระวัง
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"วิวสวยจังน้า~" มิคาเอลพิจารณา ว่าแล้วเขาก็ถือโอกาสที่อยู่บนจุดสูงนี่มองหาปราสาทสภาสูง และจตุรัสบ่อน้ำไปด้วยเลย ว่าอยู่ตรงไหนเป็นสถานที่อย่างไร (ถ้าเขามองเห็นได้จากตรงนี้น่ะนะ)
-
มีปราสาทอยู่หลังเดียวทั้งตัวเมืองนี้ อยู่บนเนินติดกับแม่น้ำ กำแพงเมืองเอื้อมไปไม่ถึงมันเสียทีเดียว ส่วนจตุรัสบ่อน้ำนั้นหาไม่ยาก มันเป็นจุดเชื่อมถนนใหญ่ ๆ ในเมืองเข้าด้วยกัน ข้าง ๆ มีลานโล่ ๆ ที่เปิดให้เป็นตลาดอยู่
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
เท่าที่ดู พื้นที่ทั้งหมดเป็นที่เปิดกว้าง บนกำแพงนี่ก็สูง ปราสาทนั่นก็อยู่บนเนิน จตุรัสนั่นก็กว้างพอดู
มิคาเอลกลับมาสวมบทบาทนักเดินทางเพี้ยนอีกครั้ง แล้วจึงหันไปถามทหารยามที่มาด้วยกัน
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"นี่ๆ ท่านว่าเป็นไปได้มั้ย ที่จะมีตัวอะไรที่ใหญ่มากๆๆ แล้วก็บินได้ สายตาดี และแข็งแกร่งมากพอที่จะโฉบตัวยามพวกนั้นไปในตอนกลางคืนน่ะ!"
-
"มีคนคิดแบบนั้นเหมือนกันตอนแรก ๆ" เขาตอบ "แต่ถ้ามันตัวใหญ่พอจะโฉบคนไปทั้งคนได้ ก็ไม่มีเหตุผลที่ยามในจุดอื่น ๆ หรือชาวบ้านร้านตลาดทีอาจจะตื่นอยู่ตอนกลางคืนไม่ได้ยินเสียงหรือมองเห็นมัน จริงไหมล่ะ?"
"ทางพวกสมาคมนักล่าก็ไม่มีรายงานสัตว์ใหญ่แถม ๆ นี้ด้วย ทั้ง ๆ ที่ก็สำรวจกันมาเป็นเดือน ๆ แม้แต่ศพของพวกที่หายไปก็ไม่เห็น"
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
มิคาเอลก็ไม่ได้อยากโลกในแง่ร้ายหรอก
"แล้วถ้ามันถูกใครบางคนควบคุมใช้ให้มากินเหล่ายามหรืออะไรแบบนั้นละ!"
ตอนนี้เขาฟังดูเพี้ยนสุดๆไปเลย (...)
-
"ก็ปัญหาเดิมอีกนั่นล่ะ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ยามคนอื่น ๆ หรือชาวบ้านจะไม่เห็นหรือได้ยินมันตอนมันเข้ามา ถึงจะเป็นตอนกลางคืนก็เถอะ"
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
ถ้าไม่ใช่การโจมตีจากบนท้องฟ้า แล้วจะเป็นอะไรนะ? ทางน้ำหรือ เป็นไปไม่ได้ แบบนั้นต้องมีร่องรอยแน่ๆ
จะพูดว่าถูกเวทมนตร์พาไปก็กระไร... ยกเว้นแต่ว่า เขาจะไปหาข้อมูลดู? แถวนี้มีห้องสมุดอะไรมั้ยนะ
ยิ่งคิดยิ่งปวดหัวแฮะ พอแค่นี้ดีกว่า
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"ข้ามาดูแค่นี้แหละ!" เขาบอกกับทหารยาม
-
ทหารยามพยักหน้าหงึก ๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะลงไปที่ชั้นล่างเช่นเดิม ยังมีเวลาอีกเหลือเฟือก่อนจะถึงเวลานัด มิคาเอลจะไปที่ไหนต่อดี?
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
โชคดีจริงๆที่เขาตัดสินใจมาที่กำแพงเมืองก่อน ทำให้สามารถมองเห็นสภาพของอีกสองจุดได้โดยที่ไม่ต้องเดินทางไป และเมื่อเดาได้ว่ามันไม่น่ามีร่องรอยใดๆเหลืออยู่แล้ว เขาจะเข้าไปหาอีกก็คงไม่พบอะไร
เขาคิดว่า เขาอยากลองไปหาห้องสมุด หรือสถานที่ใดๆที่น่าจะมีบันทึกเกี่ยวกับมอนสเตอร์หรือเวทมนตร์ดู บางทีเขาอาจจะเจอสัตว์ประหลาดที่มีความสามารถใกล้เคียวหรือเวทย์ที่ให้ผลทำงานคล้ายๆกับหายตัวไป?
....หรือไม่ก็อย่างอื่น ไม่รู้สิ มิคาเอลไม่ใช่คนที่หัวดีสุดๆน่ะนะ เขาถึงต้องการไปห้องสมุดนี่แหละ
-
เขาเดินหาตามป้ายไปสักพักว่าหอสมุดอยู่ไหน ไม่นานนักก็มาเจอ เขาเข้าไปในหอสมุด ซึ่งจริง ๆ แล้วก็เป็นวิหารเหมือนกัน เป็นวิหารของราซิเอล ราชินีแห่งงานประพันธ์ เมื่อเดินเข้ามาสิ่งแรกที่เขาสัมผัสได้คือกลิ่นของหนังสือมากมายเต็มไปหมด วางเป็นชั้น ๆ แบ่งเป็นช่องแยกหมวดหมู่ต่าง ๆ แต่ละช่องมีชั้นหนึ่งสือเรียงเป็นแถวอย่างเป็นระเบียบ
(http://i.imgur.com/NSGCLGh.jpg)
(http://i.imgur.com/CFJRRsF.png) "ยินดีต้อนรับ ขอให้ปัญญานำทางของท่าน ไม่ทราบว่ากำลังหาอะไรอยู่หรือเปล่า?" บรรณารักษ์คนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นเขาเดินเข้ามา
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
สัตว์ประหลาดกับเวทมนตร์คือหัวข้อหลักๆที่เขามีในหัว แต่ว่า... มีอยู่อย่างนึงที่เขาให้ความสนใจมากกว่าอีกอัน
"ขออภัยที่มารบกวน ไม่ทราบว่าที่นี่มีบันทึกรวมข้อมูลพวกมอนสเตอร์อยู่บ้างหรือไม่?"
oO(...เจ้าตัวที่ล่มคาราวานนั่น เป็นตัวอะไรกันนะ...)
-
บรรณรักษ์พยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะนำเขาไปที่โซนหนึ่งของหอสมุด
(http://i.imgur.com/CFJRRsF.png) "ไม่ถึงขนาดสาราณุกรมหรือสมุดภาพ แต่พวกนี้คือบันทึกของนักผจญภัยที่เกี่ยวกับสัตว์อสูรต่าง ๆ" เขาอธิบาย "ท่านกำลังหาตัวไหนเป็นพิเศษหรือ ข้าอาจจะพอเคยอ่านเจอจากในนี้"
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
มิคาเอลพยายามนึกถึงร่องรอยที่เขาพบ จะว่าไปเจ้านั้นก็เป็นสัตว์บินได้เหมือนกันแฮะ เริ่มจากเจ้าตัวนั้นก่อนละกัน
"ข้าไม่แน่ใจ อาจจะเป็นนกเพราะมันมีรอยเท้าของมัน มีปีก มีสี่ขา ตัวใหญ่ๆ อย่างน้อยน่าจะใหญ่พอที่จะบริโภควัวได้เกือบทั้งตัว กรงเล็บแหลมคม แข็งแกร่งน่าดู"
-
(http://i.imgur.com/CFJRRsF.png) "แลดูเหมือนจะเป็นสายตระกูลกริฟฟินพันธุ์แท้ พวกนี้พอจะมีตระกูลย่อย ๆ อีกพอสมควร.." เขาบอก ก่อนจะมองดูสมุดบันทึกแล้วหยิบออกมาสามสี่เล่มและยื่นให้กับเขา "พวกนี้น่าจะคลายข้อสงสัยของท่านได้ ข้าคงต้องขอตัวสักครู่"
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"ขอบพระคุณท่านมาก" มิคาเอลโค้ง ก่อนจะเริ่มไปนั่งเปิดหนังสือที่ได้รับมาอ่านเสีย
-
เขาพยายามพลิก ๆ เปิดหาส่วนของบันทึกของแต่ละเล่มที่เกี่ยวข้องกับกริฟฟิน และพยายามอ่านสรุปความปะติดปะต่อกัน
กริฟฟินสายพันธุ์แท้มีร่างกายคล้ายคลึงกับมังกรพันธ์แท้ กล่าวคือมีรยางค์สามคู่ เป็นปีกหนึ่งคู่และขาหน้า-หลัง โดยหลัก ๆ แล้วกริฟฟินเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แม้จะมีปีกและจงอย กับขนบางส่วนเหมือนนกก็ตาม นอกจากนนี้ก็ยังมีสัตว์บางประเภทที่คล้ายกริฟฟินแต่เป็นเพียงญาติห่าง ๆ พวกนั้นคือกริฟฟินเทียม กริฟฟินเทียมนั้นจะมีรยางค์เพียงสี่คู่ ประกอบด้วยปีกและขาหน้าหนึ่งคู่ ขาหลังอีกหนึ่งคู่ คล้ายกับมังกรเทียมอย่างไวเวิร์นหรือเดรก
ในวงศ์กริฟฟินแท้เองก็มีด้วยกันหลายสายพันธุ์ พันธุ์หลัก ๆ คือกริฟฟินกึ่งราชสี มีลำตัวเป็นราชสีห์และหัวเป็นอินทรีย์ สายพันธุ์อื่น ๆ เช่น ไฮโปไกร์ฟที่มีตัวเป็นม้าและขาหน้ากับหัวเป็นเหยี่ยว ค๊อกคาไกร์ฟที่มีหัวและเท้าเป็นไก่ตัวเป็นสุนัขและหางเป็นงู ไนท์กริฟฟินที่มีหัวเป็นนกฮูกและตัวเป็นหมีหรือเสือภูเขา
โดยปรกติแล้วสัตว์ตระกูลกริฟฟินจะอาศัยอยู่ในถ้ำบนถูเขาหรือป่าห่างไกลความเจริญ พวกมันไม่ชอบสุงสิงหรือรบกวนมนุษย์นักยกเว้นถิ่นที่อยู่ถูกรบกวน กริฟฟินมีฤดูผสมพันธุ์ในฤดูใบไม้ร่วง พวกมันจะตั้งครรถ์ 8-12 เดือน บางพันธ์จำศีลในฤดูหนาว นักเดินทางควรระวังเมื่อเข้าสู่เขตที่อาจจะมีกริฟฟิน แม้ว่าพวกมันจะมีเกียรติและสง่างามเพียงใด เมื่อคุณเป็นเป้าหมายแล้ว มันไม่มีทางปล่อยให้คุณรอดไปได้ง่าย ๆ แน่
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
oO(...เจ้าตัวที่เรารอดมาได้คือค๊อกคาไกร์รึเปล่านะ) มิคาเอลนึกถึงกรงเล็บสัตว์ปีกทั้งสี่ของมัน
ยิ่งเมื่อเขาอ่านจบจนถึงคำเตือน เขาก็ยิ่งรู้สึกโชคดีที่ตอนนั้นมันไม่รู้ว่าเขาอยู่ตรงนั้น ถ้ารู้นะ บางทีเขาอาจจะไม่ได้มานั่งอ่านหนังสือตรงนี้หรอก
ว่าแล้วเขาก็เริ่มหาหนังสือที่เจาะจงถึง"ไนท์กริฟฟิน"มากขึ้นอีกหน่อย หวังว่าจะมีนะ
-
ไนท์กริฟฟิน(Night Griffin) หรือบางครั้งเรียกว่า อาวล์กริฟฟิน(Owl Griffin) เป็นสายพันธุ์ย่อยของกริฟฟินภูเขา มีจุดเด่นคือมีศีรษะและทรงปีกคล้ายกับนกฮูกหรือนกแสก ช่วงลำตัวของมันมักมีรูปร่างคล้ายหมี แต่ในบางพื้นที่อาจจะพบตัวที่มีลักษณะคล้ายสุนัขป่าหรือเสือดาวมากกว่า มักออกหากินตอนกลางคืน มันสามารถได้ยินเสียงจากไกล ๆ และระบุตำแหน่งอยบ่างแม่นยำ ได้สูงสุดถึง 800 เมตร ร่างกายของมันมักจะใหญ่และหนากว่ากริฟฟินสายพันธุ์อื่น ๆ มันจึงบินได้ไม่ต่อเนื่องนักและต้องลงมาพักกับพื้นเป็นครั้งคราว เสียงร้องของมันค่อนข้างออกในโทนต่ำทำให้นักล่ากริฟฟินค่อนข้างจำแนกมันออกจากริฟฟินชนิดอื่น ๆ ง่ายกว่าจากที่ไกล ๆ
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
มิคาเอลหรี่ตาลง ดูเหมือนนี่อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เขาหาจริงๆ... เขาปิดหนังสือนั่นไปเพราะเหมือนมาถึงทางตัน
เขาคิดว่าต่อไปควรจะหาเรื่องเวทมนตร์... มีเวทอะไรบ้างมั้ยนะที่ทำให้คนหายไปได้แบบไร้ร่องรอยกัน? (เช่น เวทเคลื่อนย้าย/วาร์ป)
-
เขาไม่คิดว่าตัวเขาเองจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้มากพอ..
(ต้องการ ทักษะเกี่ยวกับเวทมนตร์ เช่น ♾Alchemy, ♾Arcane, ♾Artificer, ♾Religion หรือ ♾Spellcraft)
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
มิคาเอลพยายามอ่านเรื่องพวกนี้... แต่เขาไม่เข้าใจเลยซักนิดเดียว
สุดท้ายก็เลยกลับมาย้อนอ่านเรื่องกริฟฟินเหมือนเดิม (....) เขาหาเรื่องของค๊อกคาไกร์มาดูว่าตรงกับที่ตนเจอหรือไม่
-
ค๊อกคาไกร์ฟ (Cockagriff) หรือบางครั้งเรียกว่า ค๊อกคาไทร์ซกริฟฟิน (Cockatrice Griffin) ถูกเรียกเช่นนี้เนื่องจากรูปร่างลักษณะของมันมองดูผิวเผินแล้วคล้ายกับค็อกคาไทร์ซ กล่าวคือ หัว เท้า และปีกของมันรูปร่างเหมือนไก่ และมีลำตัวเหมือนสุนัขป่า บ้างก็ว่ามันมีหางเป็นงู ซึ่งในบันทึกไม่สามารถเจาะจงได้ว่ามันมีหางเช่นนั้นจริงหรือไม่ หรือเป็นแค่เพราะว่ามันมีหัวเป็นไก่คนเลยคิดไปเองว่ามันเป็นค็อกคาไทร์ซ ความจริงแล้วเจ้าตัวนี้อยู่ในวงศ์กริฟฟินแท้ และมีนิสัยดุร้ายและก้าวร้าวกว่าตัวอื่น ๆ ในวงศ์ มักอาศัยอยู่ในป่าดิบหรือบึงและล่าสัตว์ขนาดใหญ่กินเป็นอาหาร
เป็นสัตว์ที่พบเห็นได้ยากพอสมควร บ้างก็กล่าวว่ามันน่าจะสูญพันธุ์ไปแล้วเพราะไม่สามารถแข่งขันกับเพื่อนร่วมสายพันธุ์อย่างกริฟฟินหรือนักล่าตามธรรมชาติได้ ในมิเดียเนียมีการพบเห็นแค่ครั้งสองครั้ง แต่ไม่ได้รับการยืนยันสักครั้งหนึ่ง
ตะวันเริ่มคล้อยลงมายังบ่ายแก่ ๆ หลังจากที่เขาอ่านเสร็จ น่าจะมีเวลาเหลืออีก ชม. กว่า ๆ ก่อนจะถึงเวลานัด และเขาก็เพิ่งนึกได้ว่าตนเองยังไม่ได้ทานอาหารตั้งแต่มาถึงที่นี่
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
มิคาเอลไม่แน่ใจว่าเขาควรดีใจรึเปล่า ที่ตนเอง(อาจจะ)ได้เจอเจ้าสิ่งหายากนี่ และตายคาจงอยปากมันด้วย
ท้องร้องขึ้นมา เขาค่อนข้างหิวแล้ว มิคาเอลจึงเก็บหนังสือ แล้วออกไปหาร้านอาหารถูกๆข้างนอกดู
-
ร้านอาหารส่วนมากจะอยู่ในโรงแรมหรือไม่ก็บาร์ บางทีเขาอาจจะไปกินที่บาร์ก็ได้ ถึงจะไม่แน่ใจว่าคนอื่นจะมาหรือยังก็ตาม เพราะยังห่างไกลกลับเวลานัดพอสมควร
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
จริงด้วย! โรงแรม! เขายังไม่มีที่พักเลยนี่นา เขาไม่ค่อยอยากจะนอนข้างนอกในสถานที่ที่อันตรายแบบนี้ด้วยสิ มิคาเอลนึกขึ้นมาได้อย่างนั้นก็ไปหาโรงแรมที่น่าจะมีร้านอาหารบริการ แต่เอาถูกไว้ก่อนนะ เขาเป็นคนขี้งกน่ะ
-
โรงแรมส่วนมากค่าพักรายวันจะอยู่ที่ 2-3 เหรียญทองต่อวัน หรือไม่ก็ 10-15 เหรียญต่อสัปดาห์ แต่ละที่จะมีกฏของตัวเอง เช่น ห้ามสัตว์เลี้ยง ฟรีอาหารเช้า หรือจำกัดจำนวนคนอยู่ต่อห้อง แต่ถ้าเข้าต้องการแบบถูกจริง ๆ จะมีพวกโรงเตี๊ยมนอกเมือง ซึ่งส่วนมากก็จะอยู่ที่ราคาวันละ 1 เหรียญทอง แต่ความปลอดภัยก็ต่ำลงด้วย เขาได้ยินจากทหารยามมาว่ามีการฆาตรกรรมเกิดขึ้นในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง เจ้าของถูกแทงหลายแผลจนเสียชีวิต แม้จะจับตัวฆาตรกรได้แต่มันก็แหกคุกหนีไปแล้ว
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
....คนสมัยนี้เป็นบ้าอะไรกันไปหมด ขนาดเขาจะมาหลบในเมืองนี้ได้แล้วแท้ๆยังต้องเจออะไรแบบนี้อีก แถมจับประสาอะไรปล่อยให้หนีออกมาได้ง่ายๆฟะ?!
แต่ความงกยิ่งใหญ่กว่าความกลัว มิคาเอลตัดสินใจไปหาโรงเตี๊ยมนอกเมืองซักที่นึง
-
(http://i.imgur.com/W2SKpw2.jpg)
ที่นอกเมืองมีโรงเตี๊ยมเก่า ๆ อยู่แห่งหนึ่งที่ดูจะปลอดภัยกว่าที่อื่น ๆ อยู่ ภายนอกดูโทรมนิด ๆ อาจจะเพราะขาดการรักษา และภายในก็มีกลิ่นหืน ๆ อับ ๆ ไม่รู้ว่าจากแขก เจ้าของ หรืออะไรกันแน่ เมื่อมิคาเอลเดินเข้ามา เจ้าของที่อยู่หลังเคาทย์เตอร์ก็ทักทายเขาอย่างThug Lifeเป็นกันเอง
(http://i.imgur.com/P8zpIYm.png) "เหอ? มีอะไรรึเปล่า?" เขาว่า
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"ข้าเป็นนักแสดงเร่ร่อนหาที่พักน่ะ" เขาตอบ
-
(http://i.imgur.com/P8zpIYm.png) "คืนละ 1◎ สัปดาห์ละ 6◎ ไม่มีอะไรให้ทั้งนั้นนอกจากเตียงกับโต๊ะ" เขาพูดห้วน ๆ "จะเอาไม่เอา?"
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"ข้าไม่เรื่องมาก" มิคาเอลกล่าวก่อนจะหยิบเหรียญออกมา "สัปดาห์นึง"
-
เจ้าของโรงเตี๊ยมรับเหรียญทองมาแล้วจ้องมองมิคาเอลกับปลอกมีดตาไม่กระพริบด้วยความระแวดระวัง ก่อนจะค่อย ๆ เก็บเงินใส่ถุงหนังที่อยู่ในลิ้นชัก
(http://i.imgur.com/P8zpIYm.png) "ชั้นสอง ห้องที่สองทางขวา" เขาว่า
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"ขอบพระคุณมาก" มิคาเอลยังเหลือเวลาอีกจึงขึ้นไปสำรวจห้องพักเสียก่อน
-
ห้องพักมีกำแพงและพื้นปูไม้ ที่ประตูมีกลอนล็อคหยาบ ๆ อยู่ แต่ไม่มีกุญแจ สามารถล็อคโดยใช้ไม้สับมาล็อคข้างใน ไม่ใช่ห้องพักที่ปลอดภัยนัก เขาคงเก็บของมั่วซั่วไว้ไม่ได้ ภายในห้องมีแค่โต๊ะยาวเก่า ๆ อยู่ริมหน้าต่างเล็ก ๆ และเตียงเตี้ย ๆ ผ้าปูดูไม่สะอาดเท่าไหร่ มีฝุ่นจับหน่อย ๆ นอกจากนี้ก็ไม่มีอะไรอีก
-
(http://i.imgur.com/WAHNTtS.png)
มิคาเอลไม่คิดจะเก็บของไว้มั่วๆอยู่แล้วล่ะ อ่ะ นี่ใกล้ถึงเวลานัดรึยังนะ? ถ้ายังเลือกเขายังมีอีกที่ที่อยากไปดูเสียหน่อย ถ้าไม่เขาจะได้ไปทานอะไรที่บาร์รอทุกคนเลย
-
น่าจะยังเหลือเวลาอีกไม่เกิน 30 นาที ไม่นับรวมเวลาที่เขาจะกลับไปที่บาร์ จะไปสำรวจอะไรคงยากหน่อย ยกเว้นว่าจะไปซื้อของ
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"...เลทหน่อยไม่เป็นอะไรหรอกกระมั้ง?" มิคาเอลไม่ใช่คนที่เคร่งครัดกับนัดอยู่แล้ว เขาไปหาร้านค้าอุปกรณ์เครื่องสวมใส่สำหรับนักเดินทาง
-
มิคาเอลเดินหาร้านเครื่องสวมใส่ในตรอกงานช่าง ไม่นานนักก็มาลงเลยอยู่กับเครื่องหนัง เมื่อเข้าไปเสียงสับกันของไม้ในเครื่องทอผ้า กลิ่นฉุนยาฟอกหนัง และ ชั้นวางของที่มีหุ่นไม้ตั้งเรียงราย ปกคลุมด้วยเสื้อผ้าอาภรณต่าง ๆ หรือชุดเกราะจากหนังและผ้าต่าง ๆ เจ้าของร้ายยิ้มให้ลูกค้าใหม่อย่างเป็นมิตรและตอบคำถามอย่างฉะฉาน โดนเฉพาะเวลาที่ต่อราคากับลูกค้า
สินค้า3 ◎ : ⚒เข็มเย็บผ้า
8 ◎ : ❖ม้วนด้าย(50 เมตร)
10 ◎ : ⚒ถุงหนัง(เล็ก)
20 ◎ : ⚒กระเป๋าสะพายหนัง(กลาง)
50 ◎ : ⚒กระเป๋าสะพายหนัง(ใหญ่)
20 ◎ : ⚒กระเป๋าคาดเอว
90 ◎ : ⚒เต๊นท์
60 ◎ : ⚒กลอง
5 ◎ : ♦[Body] ทูนิคฝ้าย
7 ◎ : ♦[Body] เสื้อกั๊กหนังฟอก
20 ◎ : ♦[Body] เสื้อคลุมยาว
46 ◎ : ♦[Body] เสื้อขนแพะ
100 ◎ : ♦[Body] ชุดนักเดินทาง
50 ◎ : ♦[Body] เกราะนวม(Light)
80 ◎ : ♦[Body] เกราะหนังสัตว์(Light)
100 ◎ : ♦[Body] เกราะหนังฟอก(Light)
250 ◎ : ♦[Body] เกราะหนังประกอบ(Light)
5 ◎ : ♦[Legs]กางเกงผ้าฝ้าย
8 ◎ : ♦[Legs]รองเท้าหนังหยาบ
20 ◎ : ♦[Legs]สนับแข้งเข่า
35 ◎ : ♦[Legs]กระโปรงไหมยาว
50 ◎ : ♦[Legs]รองเท้าบูทหนัง
100 ◎ : ♦[Legs]กางเกงผ้าไหม
140 ◎ : ♦[Legs]กางเกงเกราะหนัง(Light)
12 ◎ : ♦[Arms]ถุงมือป่าน
30 ◎ : ♦[Arms]ปลอกแขนหนังฟอก
50 ◎ : ♦[Arms]ถุงมือยาวผ้าไหม
40 ◎ : ♦[Arms]สนับแขนและศอกนวม(Light)
90 ◎ : ♦[Arms]ปลอกแขนสำริด(Light)
11 ◎ : ♦[Head]หมวกหนังฟอก
18 ◎ : ♦[Head]ผ้าพันคอฝ้าย
22 ◎ : ♦[Head]ฮู้ดฝ้าย
45 ◎ : ♦[Head]ผ้าพันคอไหม
70 ◎ : ♦[Head]หมวกกำมะหยี่ทรงกรวย
100 ◎ : ♦[Head]ฮู้ดไหม
80 ◎ : ♦[Head]หมวกครอบบุนวม(Light)
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
"ข้าเอาตามนี้..." มิคาเอลเลือกซื้อของอย่างรวดเร็ว แต่ล้วนเป็นของถูกๆในร้าน
12 ◎ : ♦[Arms]ถุงมือป่าน
11 ◎ : ♦[Head]หมวกหนังฟอก
-
เขาจัดแจงซื้อถุงมือและหมวก ก่อนจะจ่ายเงินให้กับเจ้าของร้านแล้วรีบออกมา นี่ก็น่าจะใกล้เวลานัดเต็มทีแล้ว ถ้าเดินไปที่บาร์เลยคงทันอยู่
-
(http://i.imgur.com/MmRrBrc.png)
เขามุ่งตรงไปที่บาร์ในทันที ถ้ายังมากันไม่ครบก็หาอะไรนั่งกินตรงนั้นแหละ (....)