เด็กสาวเลือกที่จะวิ่งด้วยแรงทั้งหมดที่เธอมีอีกครั้ง โดยหวังว่าแม่ของเธอ ที่เธอกำลังตามหานั้นจะยืนรอเธออยู่ที่สถานที่เดิม ๆ ที่แม่ของเธอยืนรอ ...
ร้าน 'IceIc..'เด็กสาวเลือกที่จะหยุดพักหลังจากวิ่งมาเป็นระยะเวลาหนึ่ง เธอหายใจด้วยความเหนื่อยหอบก่อนที่จะเหลือบไปเห็นป้ายร้านขายของของแม่ของเธอ
ที่บัดนี้ตัวอักษรได้ถูกไฟเผาไหม้จนตัวอักษรเดิมได้สูญหายไปส่วนหนึ่ง .. เธอพยายามหายใจเข้าให้ลึก ๆ ก่อนที่จะเริ่มเดินอย่างช้า ๆ แล้วตะโกนเรียกแม่ของเธอด้วยความหวัง
"คุณแม่ !! คุณแม่ หนูกลับมาแล้วนะ !? หนูหางานทำได้แล้วด้วย เพราะงั้น เลิกเล่นซ่อนแอบกับหนูได้แล้ว แล้วก็ออกมะ.. มา..."
Milen เดินตามหาแม่ของเธออยู่พักหนึ่ง จนสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นร่าง ๆ หนึ่งที่ไหม้เกรียมอยู่ภายในร้านของเธอ จากสายตาของเด็กน้อยคนหนึ่ง
มันก็ยากที่จะบอกว่าร่าง ๆ หนึ่งที่ไหม้เกรียมอยู่ภายในร้านของเธอนั้นเป็นใคร หากเธอไม่เหลือบไปเห็นแหวนของแม่ของเธอที่สวมใส่อยู่ที่นิ้วของซากศพที่ไหม้เกรียมอยู่นั้น
ม่านตาของเธอก็คงจะไม่ต้องขยายขึ้นเพราะความตกใจและความสิ้นหวังที่เกิดขึ้นพร้อมกันอย่างรวดเร็ว เธอพยายามเดินเข้าไปหาซากขี้เถ้าที่ว่าอย่างช้า ๆ พลางเรียกแม่ของเธออย่างไม่เป็นภาษา
และทันทีที่เธอได้เอานิ้วเข้าไปสัมผัสกับซากขี้เถ้าที่ว่า มันก็สลายหายไปกลายเป็นฝุ่น หลงเหลือแค่เพียงแหวนเพียงแค่วงเดียว ที่ร่วงลงกับพื้นไม้ช้า ๆ ก่อนที่จะเกิดเสียงตกกระทบเพื่อเรียกสติของเธอ
"มะ.. ไม่จริง... ต้องล้อกันเล่นแน่ ๆ ฉะ.. ฉันไม่เชื่อหรอก !? เรื่องแบบนี้น่ะ !!"
เด็กสาวได้แต่พึมพำไปมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างช้า ๆ เธอได้แต่จ้องมองไปที่แหวนวงนั้นอย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง และเด็กอย่างเธอก็มิอาจจะทำใจเชื่อเรื่องโหดร้ายเช่นนี้ได้
เธอเก็บแหวนวงที่ว่าขึ้นมาด้วยมือที่สั่นเทา ก่อนที่จะเริ่มลุกขึ้นอีกครั้งพลางเอาแหวนวงที่ว่ามานาบไว้กลางอก ก่อนที่จะเดินและเรียกหาแม่ของเธอด้วยใบหน้าที่เสียสติและสิ้นหวังถึงขีดสุด ที่เด็กสาวตัวน้อยคนหนึ่งจะมี
"ชะ.. ใช่แล้วละ คุณแม่แค่คงกำลังแกล้งแอบเพื่อรอเซอร์ไพรฉันแน่ ๆ อยู่แล้ว... คุณแม่จะมาตายในที่แบบนี้ได้ไงกัน พอได้แล้ว.. หนูรู้แผนของคุณแม่หมดแล้วเพราะงั้นออกมาเถอะ ออกมาหาหนู.. ออกมาปลอบหนูเหมือนทุกทีสิ
รับรองว่าหนูจะเป็นเด็กดี.. หนูจะไม่ดื้ออีกแล้ว หนูจะเชื่อฟังแม่ทุกอย่าง ชะ.. ใช่ !? หนูหางานทำได้แล้วนะ คุณแม่ออกมาดูทองพวกนี้สิ เท่านี้คุณแม่ก็ไม่ต้องกินขนมปังแข็ง ๆ พวกนั้นอีกแล้ว..
ต่อจากนี้ไปหนูจะเป็นคนดูแลคุณแม่เองเพราะงั้น ... ออกมาให้หนูเห็นใบหน้าคุณแม่อีกสักครั้งสิ... คุณแม่...."
"จ๊ะ?"
Lenne ที่มีสภาพบาดเจ็บฟกช้ำสองสามแห่งและใบหน้าเลอะเขม่าเล็กน้อยนั่งลงข้างๆ Milen
เธอยกมือขึ้นมาลูบแก้มของ Milen แล้วยิ้มให้ รอยยิ้มที่ไม่ค่อยปรากฎขึ้นมาบ่อยนักเพราะแม่ของเธอแสดงความรู้สึกไม่เก่ง
"แม่เชื่อว่าหนูจะต้องปลอดภัย"
"และแม่เองก็เช่นกัน"
ถ้าการเรียนทำให้แม่ของเธอมีชีวิตที่สุขสบายขึ้น เธอก็อยากและพร้อมที่จะเรียน
แต่หากการเรียนทำให้แม่ของเธอต้องมีค่าใช้จ่ายและลำบากมากขึ้น เธอก็ขอเลือกที่จะไม่เรียน
แล้วอยู่ช่วยเหลือแม่ของเธอแบบนี้ต่อไปดีกว่า
Lenne ต้องการจะขายแหวนให้กับใครคนหนึ่ง เขาลองสวมแหวนดูว่าเหมาะกับตันหรือไม่ และหลังจากนั้นก็เกิดสงคราม แหวนของ Lenne จึงอยู่กับศพที่ว่า
แต่ก็ยังมีเรื่องที่เล่าขานหลังจากนั้นเป็นตำนานเมืองว่า หญิงสาวนางหนึ่งใช้มือเปล่าเหวี่ยงหัวหน้าโจรลอยออกไปไกลกว่า 100 เมตร
จากนั้นเธอได้ต่อสู้กับโจรอีกหลายร้อยคนด้วยตัวคนเดียวจนเป็นต้นเหตุสำคัญที่ทำให้กองโจรในเมืองต้องแตกพ่าย
ภาพที่ทุกคนยืนยันตรงกันก็คือนางผู้นั้นมีปีกมังกรงอกออกมาจากหลัง มีเกล็ดในบางส่วน มีกรงเล็บที่แข็งแกร่ง และดวงตาสีเขียวส่องสว่าง
".....?"
Milen ที่อพยพย้ายออกจากเมืองมองดูมารดาของตนและพยายามโยงเรื่องเข้ากับตำนานประหลาดที่ได้ฟังมาก่อนนี้ เธอสลัดความคิดนั้นพร้อมกับสะบัดหน้าไปมา
เป็นไปไม่ได้หรอกน่า แม่ของเธอเป็นมนุษย์นะ
Ally +1
This dice roll has been tampered with!Rolled 1d10 : 10, total 10
- เชื่อฟังแม่
- ยังอยากเป็นโจร
