ห้องโถงรับแขกShow PostsThis section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to. Messages - Sayaon: August 05, 2010, 07:19:09 PM 466 Now Playing / Saya's Happy Isle / Re: เกมฆ่าเวลา [เกาะแสนสุขของซายะ]"Zooooooooommmmmm!" พวกเขาคิดถูกที่ไม่ลงไปใกล้น้ำ นกเคราะห์ร้ายตัวหนึ่งที่บินเรี่ยๆใจลอยผ่านผิวน้ำถูกกลืนหายไปด้วยอะไรบางอย่างที่โผล่ขึ้นมาพร้อมคลื่นน้ำแตกกระจาย "อ้าว ยังรอดอยู่เหรอคะ" ซายะเดินออกมาจากชายป่าพร้อมทักทายแปลกๆ "อุ๋ย ไม่ใช่สิ อรุณสวัสดิ์คะ บังเอิญคำว่ายังรอดอยู่เหรอคะเนี่ย เป็นคำทักทายปกติของคนบนเกาะค่ะ อย่าคิดมากเลยนะ แล้วนี่มาทำอะไรกันคะเนี่ย" เมื่อทุกคนเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ซายะฟัง เธอก็พยักหน้าหงึกหงัก "ท่าทางน่าสนุกนะคะ แต่แน่ใจเหรอคะว่าเจอคุณซายูริ ก็เธอน่ะ เสียชีวิตแล้วตั้งแต่เมื่อวานนะ ศพเธอยังอยู่ที่สถานีอนามัยเลย ดูเหมือนจะตายเพราะพยายามทานยาเพื่อลดความอ้วนน่ะค่ะ" ทั้งหมดตกใจเลยพากันตามไปทางที่ซายูริเดินหายไป แต่ทว่าแม้จะเดินไปจนเกือบถึงอีกฟากทะเลสาบ ก็ไม่พบร่องอรยซายูริเลย ทุกคนพยายามร้องเรียกเธอ แต่เธอก็ไม่ปรากฏตัว นี่แปลว่า...นี่แปลว่า........ แปลว่าอะไรก็ช่าง วันนี้จะทำอะไรดี ซายะดูสารรูปของแต่ละคนแล้วก็บอกว่าตอนนี้ทุกคนน่าจะยังไม่พร้อมไปเที่ยวป่าเที่ยวเขา มันจะเหนื่อยเกินไป เลยจัดโปรแกรมชิลๆให้ทุกคน ไปไหนดี - ไปเที่ยวสถานีอนามัยของซายะ - ไปเที่ยวในเขตตัวเมือง - ไปเที่ยวโบสถ์ - ซ่อมบ้าน on: August 03, 2010, 09:37:16 PM 467 Now Playing / Saya's Happy Isle / Re: เกมฆ่าเวลา [เกาะแสนสุขของซายะ]
พวกเขาตกลงใจพักกันที่บ้านหลังนี้ต่อไป ซายูริก็พักที่นี่ด้วย อย่างไรก็ตาม บ้านมีสภาพเละเทะ พวกเขาเองก็ไม่ได้อาบน้ำเมื่อคืน สภาพดูไม่ได้อย่างยิ่ง
"อาบน้ำกานเถอะน้าคร้า" ซายูริไล่ต้อนทุกคนไปที่ทะเลสาบ พวกเขาเจอรอยต้นไม้หักโค่นเป็นทางจากริมป่าใกล้บ้านพักไปจนถึงริมน้ำ ซายูริตักน้ำขึ้นมาสาดทุกคน คนละหลายๆเที่ยวก่อนจะตักน้ำขึ้นมาใส่ถังใหญ่ "อาบกันบนฝั่งนะคร้า อย่าซุกซนลงน้ำไปนะคร้า ซายูริขอไปอาบเป็นส่วนตัวทางนู้นน้าคร้า" ว่าแล้วเธอก็เดินลับหายไปอีกฟากทะเลสาบ ทุกคนอาบน้ำกันอย่างเรียบร้อย....หรือเปล่า เอาไง - แน่นอน อาบบนฝั่ง ไม่ลงน้ำ - อยากรู้จริงๆ ทำไมลงไม่ได้ ขอลงไปว่ายเล่นหน่อยเถอะ on: August 03, 2010, 09:20:39 PM 468 Now Playing / Saya's Happy Isle / Re: เกมฆ่าเวลา [เกาะแสนสุขของซายะ]
Orange วิ่งแซงหลวงพ่อพุ่งเข้าใส่มนุษย์หน้ากากฮ็อกกี้อย่างรวดเร็ว โดยไม่หวั่นต่อเลื่อยยนต์ในมือของของชายที่น่ากลัวคนนั้นเลย
อ้าว แย่จัง ซายะลืมบรรยายหรือคะว่ามีเลื่อยยนต์ด้วย แต่ช่างเถอะ เอาเป็นว่ามันมืดจนคุณส้มไม่ทันสังเกตจนกระทั่งเข้าไปใกล้แล้วก็แล้วกัน แต่อันที่จริงคุณส้มก็เลือกถอยออกมาอีกทีได้ล่ะนะ แต่บังเอิญคุณพ่อท่านช่วยดันหลังคุณส้มพุ่งเข้าใส่โดยไม่เปิดโอกาสให้คุณส้มชะงักเลย อย่างไรก็ตามยังมีเรื่องดีอยู่ เพราะคุณหน้ากากฮ็อกกี้เองก็คาดไม่ถึงว่าจะมีคนพุ่งเข้าหา เลยไม่ทันสตาร์ทเลื่อยยนต์ ผลคือคุณส้มพุ่งเข้าซบกลางอกคุณหน้ากากเต็มๆ คราบหมึกดำปี๋กระเซ็นเปรอะคุณหน้ากากทั่วตัว “......” “...อุ..อู....อู๋ว” ชายหน้ากากนิ่งไปนิดนึงก่อนผลักOrange ออก ทิ้งเลื่อยยนต์ ถอดเสื้อออกสะบัด แล้วถูคราบตามตัวราวกับขยะแขยงเต็มที่ แต่ยิ่งเช็ด ผิวยิ่งเห่อเป็นสีแดง “...อุ..อู....อู๋ว...อู....อู๋ว” ชายหน้ากากดูท่าจะทนไม่ไหวทิ้งเสื้อเกาผื่นแดงที่ขึ้นทั่วตัว ก่อนจะพุ่งเข้าหากำแพงบ้านด้านที่ใกล้ที่สุดแล้วกระแทกอย่างแรงจนทะลุ พุ่งหายไปในความมืด เฮนรี่ชะโงกมองซึ่งตามขึ้นมาชะโงกมองออกไปนอกกำแพงบ้านที่ทะลุแล้วเขียนข้อความบนพื้น Quote นั่นคุณเคสัน ช่างไม้น่ะครับ มาติดอยู่บนนี้เอง ท่าทางคุณจะทำให้อาการแพ้อาหารทะเลของเขากำเริบแล้วล่ะ Quote Orange ได้รับเลื่อยยนต์ Quote กติกาเพิ่มเติม บุกห้องใต้หลังคา 3 เสียง ก่อนขึ้นไปคุณส้มได้ /ใช้ความรู้วิชาลูกเสือเช็คเลื่อยยนต์ว่าสามารถใช้ตัดเหล็กได้มั้ย เขาพบว่าแม้ไม่ต้องเป็นลูกเสือ แต่เลื่อยยนต์ก็แข็งแรงมากตักเหล็กได้ราวตัดหยวก เฮนรี่บอกว่าโซ่เลื่อยยนต์นั้นทำจากโฮลิฮารูกอน /ใช้ความรู้วิชาฟิสิกส์คำนวนความเร็วของเคสันว่าวิ่งไปด้วยความไวเท่านั้นจะตามทันไหม ส้มเพิ่งนึกได้ว่าเขาไม่ฉลาด แถมเคยตกเลขสมัยอนุบาล อย่างไรก็ตาม เคสันไปไกลลิบแล้ว เขาได้ยินเสียงตูมตามโครมครามและเสียงร้องคำรามจากทางบึงน้ำ /ใช้ความรู้วิชาพละอบอุ่นร่างกาย ส้มเหงื่อออก เมื่อผสมกับกลิ่นของหมึกและคาวกุ้งที่เหนอะทั่วตัว ตอนนี้เขาเหม็นมากๆ และเวียนหัวมากด้วย ทุกคนที่เข้าใกล้เขาทำท่าเหมือนจะขาดใจ /ใช้ความรู้วิชาช่างกลโรงงานพิจารณาดูว่าสามารถดัดแปลงเลื่อยยนต์เป็นปืนไรเฟิลได้ไหม... เฮนรี่ชี้ให้ดูปุ่มนึงบนเลื่อยยนต์ บอกว่าถ้ากดลงไป เลื่อยจะยิงกระสุนปืนกลที่สร้างจากเศษวัสดุที่มันเคยเลื่อยออกมา หากเศษวัสดุหมดจะยิงเป็นกระสุนอากาศแทน Quote คุณเคสันเขาชอบของเล่นน่ะ เฮนรี่เขียน แล้วทุกคนก็บุกห้องใต้หลังคา เมื่อเปิดห้องพวกเขาได้ยินเสียงกรีดร้องคำราม "มีาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส~~~~~~~~" หลวงพ่อเป็นผู้นำกล่าวสวัสดี แล้วก็ร่วมกับคุณส้มเต้นยึกยักอยู่ตรงบันได ครู่หนึ่ง เฮนรี่จึงตามขึ้นมา เขาส่ายหัวอีกรอบ “เอ่อ สวัสดีค่ะ ตะเองทำอะไรกันเหยอ” เสียงหวานใสดังจากปากบาบูนสาวน้อย “เค้าชื่อซายูริจังนะ แล้วก็ม่ะด้ายเป็งมิซซิสด้วย เค้ายางมะแต่งงานซ้าโหน่ย” จากนั้นซายูริจังหันมาส่งภาษาลิงกับเฮนรี่ หลังจากคุยกันพักหนึ่งก็ได้ความว่าปาปี้กับหมามี้ไม่เข้าใจซายูริจัง ซายูริจังเลยหนีออกจากบ้านมาอยู่ที่นี่โดยทิ้งไว้แค่จดหมายกับแผนที่บ้านใหม่ ทว่าเคสันที่แอบปิ๊งเธอมานานกลับสืบรู้และตามมา แต่เธอก็ไม่ยอมให้เขาขึ้นห้อง ประจวบเหมาะกับมีกุ้งและปลาหมึกไล่กันเข้ามาในบ้านพอดี เคสันที่แพ้อาหารทะเลเลยติดแหง่กอยู่ชั้นสอง ส่วนเธอก็ติดอยู่ในห้องใต้หลังคาของเธอ จนทุกคนมาถึงนี่แหละ “Thank ทุกคนที่ช่วยซายูริจังนะคร้า ท่าทางพวกคุณก็ตลกดีด้วย เพื่อตอบแทนซายูริจังให้คุณเลือกของสะสมของซายูริจังไปได้ชิ้นนึงน้า” Quote ซายูริชอบผู้เล่น โดยเฉพาะหลวงพ่อที่ดูติงต๊องดี กรรไกรความถี่สูง กับ ช่อดอกไม้หลากสี ได้คะแนนเท่ากัน กรรไกรความถี่สูงถูกเลือกก่อน จึงชนะไป ได้รับกรรไกรความถี่สูง หลวงพ่อเป็นคนเก็บรักษา คืนอันวุ่นวายผ่านไป ผู้เล่นและเฮนรี่นอนพักรวมกันที่บ้านชั้น 2 ซายูรินอนคนเดียวที่ชั้น 3 "ซายูริเป็นผู้หญิง ขอความเป็นส่วนตัวหน่อยนะคะ" เช้าวันใหม่มาถึง ผู้เล่นหารือกันว่าจะทำอย่างไรดี on: August 03, 2010, 09:11:05 PM 469 Now Playing / Saya's Happy Isle / Re: เกมฆ่าเวลา [เกาะแสนสุขของซายะ]
ความเดิมชาติที่แล้ว......
ผู้เล่นอยู่ที่ท่าเรือของเกาะ ระหว่างที่ยังไม่รู้จะทำอะไร เด็กหญิงในชุดพยาบาลสีขาวก็ปรากฏตัวขึ้น "สวัสดีคะ ซายะชื่อซายะค่ะ พวกคุณมีธุระอะไรที่เกาะนี้เหรอคะ" ผู้เล่นคือลูกเรือของ"Fantamarie" เรือกู้ซากเรือจมที่ประสบเหตุถูกปลาหมึกยักษ์ที่พ่นไฟได้จู่โจมเรือจนถังน้ำมันระเบิด แฟนตามารีอัปปางลง ผู้เล่นรอดตายมาจากเรือลำนั้น บาทหลวงเองก็มากับเรือลำนั้นเช่นกัน แม้เขาจะยืนกรานว่าจำอะไรไม่ได้ แต่คาซาว่าบอกว่าแฟนตามารีช่วยบาทหลวงขึ้นมาบนเรือก่อนจะถูกปลาหมึกจู่โจมไม่นาน "เรือแตกกันมาหรือคะนี่ " สีหน้าของเธอดูเศร้ามาก ทำตาแดงๆอีกตะหาก "นึกว่านักท่องเที่ยวเสียอีก โธ่เอ้ย นี่ซายะอุตส่าห์คิดว่าจะหาทางให้เกาะนี้เจริญด้วยเงินจากนักท่องเที่ยวเสียหน่อย อุตส่าห์เขียนจดหมายเชิญชวนไปเป็นพันฉบับแล้วนะ แล้วไหงมีมาแต่พวกเรือแตกกันล่ะ" "พวกคุณใจร้ายที่สุดเลย ไม่รู้ล่ะ ต้องให้ซายะพาชมเกาะก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง" ------------------------------------------------------------------------------------------------------------- เมื่อไม่รู้จะทำยังไง กลุ่มผู้เล่นจึงต้องให้ซายะพาชมเกาะ แต่ซายะก็พาไปไม่ได้ไกลเนื่องจากหลายคนทำท่าจะตายให้ได้เพราะลอยคออยู่ในทะเลมานาน แต่ถึงกระนั้นก็ค่ำมืดพอดี (รายละเอียดการชมเกาะอยู่โพสแรกนั่นแหละ) ------------------------------------------------------------------------------------------------------------- "ฟู่ ค่อยยังชั่วหน่อย เอาล่ะค่ะ ตกลงว่าเรือแตกนะคะ ไม่เป็นไรค่ะ สำหรับที่นี่เป็นเรื่องธรรมดา ทุกวันสองวันจะต้องมีคนเรือแตกมาเป็นประจำแหละ พวกคุณคงอยากจะกลับบ้านกันให้เร็วที่สุดสินะคะ ซายะเข้าใจ แต่ยังไงก็คงต้องรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ก่อนค่อยคุยกันว่าจะเอายังไง ยังไงคืนนี้หาที่พักกันก่อนดีกว่า " ซายะล้วงสมุดเล็มเล็กๆออกมาจากกระเป๋ากระโปรง พลิกเปิด นิ้วไล่ไปตามหน้ากระดาษ "หลังนั้นมีคนแล้ว หลังนั้นยังอยู่ หลังนั้นเพิ่งมา หลังนั้นพัง อืม ..อ๊ะ เจอล่ะ" เธอเงยหน้ามองกลุ่มเรือแตก "มีหลังนึงว่างค่ะ หลังใหญ่ด้วย ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว ไปดูกันเลยค่ะ" ซายะพาทุกคนเดินลึกเข้าไปในเกาะ ผ่านทางเดินเล็กๆกลางดงไม้มีดครึ้ม เลยไปคือทุ่งโล่งและกลางทุ่งโล่งก็คือบ้านหลังใหญ่ ถ้ามันยังเรียกได้ว่าบ้านน่ะนะ "ที่นี่ล่ะค่ะ ปลอดภัยแน่นอน " ซายะเอ่ยอย่างภูมิใจ ทุกคนมองหน้าหารือกันแล้วตอบเธอไปว่า.. แม้จะมีหลายเสียงรู้สึกว่า ที่นี่ไม่น่าจะปลอดภัย แต่เนื่องจากพวกจิตแข็ง(หรือไม่ก็กระโหลกหนา) มีมากกว่า ผลโหวตจึงเห็นว่าจะพักกันที่นี่ "ดีค่ะ ซายะก็สบายใจละ หวังว่าพรุ่งนี้คงพบกันนะคะ" ซายะเอ่ยคำลาแปลกๆ เมื่อหลวงพ่อถาม เธอก็ตอบว่า "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หวังว่าพรุ่งนี้คงพบกันเป็นคำลาทั่วๆไปที่คนที่นี่ใช่ ไม่มีความหมายอะไรพิเศษหรอก อ้อ เรื่องโบสถ์จะว่ามีมันก็มีนะคะ แต่ไม่มีบาทหลวงประจำนานแล้วล่ะ ถ้าพรุ่งนี้ยังสนใจ ซายะจะพาไปดูนะคะ" ซายะกล่าวคำลาทุกคนไป แล้วชักปืนพกออกมาตรวจสอบกระสุน ก่อนวิ่งกลับไปทางเดิมในท่าทางราวกับทหาร ทุกคนแว่วเสียงปืนสองสามนัดดังไกลออกไปเรื่อยๆ แสงจันทร์ที่เพิ่งพ้นยอดไม้ทำให้พวกเขาเห็นเงาตะคุ่มจำนวนมากอยู่ที่ชายป่า และเริ่มเคลื่อนเข้ามา ทั้งหมดเก็บข้าวของแล้วรีบเผ่นเข้าไปในบ้าน ปิดประตูหนาหนักอย่างรวดเร็ว บ้านด้านในดูดีกว่าที่เห็น "อือ......." เสียงที่คุ้นเคยดังจากด้านใน มันก้องจนไม่รู้ว่ามาจากส่วนไหน พวกเขาตัดสินใจ แม้บางคนจะอยากเดินลึกเข้าไปในบ้าน แต่ส่วนใหญ่เห็นว่า นอนอยู่ที่พื้นแข็งๆตรงประตูน่าจะปลอดภัยกว่า ทั้งหมดจึงพักนอนอยู่ตรงโถงหน้าประตูนั้นเอง . . . . ดึกแล้ว พื้นที่เย็นเฉียบและแข็งกระด้างทำให้ทุกคนนอนไม่ค่อยหลับ Orange หนาวสั่นและเริ่มมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว เขาท่าจากจะเป็นหวัดเสียแล้ว Orange เป็นหวัด บาทหลวงกับคาซาว่าที่นอนใกล้ๆกันก็มีอาการไม่สบายเหมือนกัน บาทหลวงกับคาซาว่า อ่อนเพลีย ทันใดนั้น มีเสียงเคาะประตูบ้าน "ก๊อกๆๆๆ" ทุกคนลุกขึ้นแต่ยังไม่มีใครส่งเสียง "ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะยังคงดังอยู่ "นั่นใครน่ะ " ริคุตะโกนถาม "ก็อกๆๆๆๆๆๆๆๆ" ไม่มีคำตอบ มีเพียงเสียงเคาะรัวเร็วและเสียงหายใจฟืดฟาด จะทำไงกันดี หลวงพ่อแสดงความห้าวหาญอย่างไม่น่าเชื่อ เขาลุกพรวดขึ้นก้าวยาวๆผ่านOrange ที่ทำท่าจะลุกเหมือนกันแต่ดันจามตัวงอไปเสียก่อน สิ่งที่อยู่นอกประตูคือ “อุ๊ๆๆๆ” กล่าวสวัสดี พยายามพูดภาษากอริลล่า ชนะขาด "........" กอริลล่ายืนเกาหัวดูผู้ชายสี่คนพยายามพูดภาษากอริลล่า โดยไม่ตอบอะไร สักพักมันก็ถอนใจแล้วควักกระดาษกับปากกาอันใหญ่ออกมาเขียนขยุกขยิก แล้วชูให้อ่าน Quote "พวกคุณเสียสติหรือครับ เป็นคนจะพูดภาษากอริลล่าได้ยังไง" Quote ข้อมูลใหม่ หลังจากอ่านข้อความต่อๆมา ผู้เล่นก็ได้ความว่า ซายะเล่าให้"เฮนรี่"ชาวกอริลล่าประมง ฟังว่ามีพวกเรือแตกมาใหม่และซายะให้พักที่บ้านนี้ ซึ่งเฮนรี่นึกได้ว่าเป็นบ้านที่ยังไม่ได้เช็คว่ากุ้งยักษ์มาแอบอยู่บ้างหรือเปล่า เขาจึงลองมาเช็คดู Quote "ถ้าจะกรุณา ขอผมเข้าไปเก็บพวกมันออกไปได้ไหมครับ" แม้บางคนจะอิดเอื้อน แต่สุดท้ายก็ตามเฮนรี่ ชาวกอริลล่าประมง เดินลึกเข้าไปในบ้าน พวกเขาพบกับ... ปลาหมึกในครัว เมื่อเห็นปลาหมึก เฮนรี่ ชาวกอริลล่าประมงก็ชักดาบฟันฉลามออกมาพุ่งเข้าไปทันที ทว่าแค่ก้าวไปได้ก้าวเดียวก็ถูกคุณหมีหมอคุมะกระตุกแขนไว้แถมยังโดนOrange อ้อมมาขวางทางซักถามวิธีสู้กับปลาหมึกอีก ระหว่างที่เฮนรี่พยายามแหวกทั้งคู่เพื่อพุ่งเข้าหาปลาหมึก เจ้าปลาหมึกก็รู้สึกถึงอันตรายและเริ่มต้นปล่อยหมึกพุ่งใส่ทั้ง 3 คน หมึกสีดำปิ๊ดปี๋ถูกฉีดออกมาราวกับน้ำพุสีดำแรงดันสูงที่กระแทกทั้ง 3 คนจนล้มลุกคลุกคลาน เป็นโชคดีของคนอื่นๆ ที่คุณหมีขนปุย และกอริล่าตัวใหญ่ยักษ์พอจะบังหมึกชุดแลกที่พุ่งใส่ จากนั้นหลวงพ่อที่นกรู้ก็พาคนอื่นโกยไปทั้งหลักนอกตัวบ้านจนรอดภัยพิบัติไปได้ ส่วนสามคนที่ติดอยู่ข้างในไม่มีทางเลือกนอกจากร่วมมือกับเฮนรี่ลุยฝ่าเข้าไปสับปลาหมึกเป็นชิ้นๆสำเร็จ ทว่า สภาพของชั้น 1 ตอนนี้ก็เต็มไปด้วยแอ่งหมึกดำปิ๊ดปี๋ ส่วนสามคนที่โดนหมึกอย่างจังก็อยู่ในสภาพเละเทะอย่างยิ่ง Quote สถานะปัจจุบัน Quote นี่ซายะไม่ได้บอกรึว่าเวลาเจอปลาหมึกต้องจัดการให้เร็วที่สุด เฮนรี่เอาหมึกเขียนที่พ้นบริเวณที่ยังไม่โดนหมึกสาดใส่อย่างเคืองๆ เนื่องจากการะดาษของเขาเปื้อนหมึกเละหมดแล้ว จากนั้น เฮนรี่ทำท่าจะลงไปดูห้องใต้ดิน ผู้เล่นมองหน้ากันแล้วปรึกษาว่าจะทำยังไงต่อดี เพราะตอนนี้ตัวบ้านชั้น 1 ก็อยู่ไม่ได้แล้ว ทุกคน กุ้งยักษ์ ดูท่าทางพวกมันคงหนีปลาหมึกลงมาข้างล่าง แต่คราวนี้ไม่มีปัญหา กุ้งงุ่มง่ามและไม่โจมตีก่อน เฮนรี่เลยมีเวลาเขียนอธิบายวิธีจับกุ้งที่จะต้องเข้าจากด้านหลังหลีกจากก้ามของมันแล้วเอาเหล็กแหลมยาวทะลวงด้านหลังหัว เพียงครู่เดียว กุ้งห้าตัวในห้องใต้ดินก็ถูกจัดการหมด เฮนรี่ตกลงแบ่งกุ้งหนึ่งตัวให้ทุกคนเป็นของตอบแทน Quote ทรัพย์สินผู้เล่นขณะนี้ เรื่องวุ่นวายของกุ้งและหมึก(และกอริลล่า)ผ่านไป ตอนนี้หลายคนเพลียอยากนอน ทว่าชั้นล่างของบ้านนอนไม่ได้ ส่วนใต้ดินก็มีแต่กลิ่นคาวกุ้ง บางคนเหนียวตัวเหนอะหนะจากหมึกอยากทำความสะอาดร่างกาย แต่ระบบประปาในบ้านนี้ก็ยังใช้ไม่ได้เสียด้วย เมื่อสอบถามเฮนรี่ เขาบอกว่าใกล้ๆนี้มีแหล่งน้ำใช้การได้ และคืนนี้เขาคงค้างคืนที่นี้รอขนกุ้งตอนเช้า จะทำยังไงกันดี หลวงพ่อเดินนำทุกคนขึ้นชั้นสอง เฮนรี่เดินตามมาท้ายสุด ชั้นสองมืดมิดเนื่องจากไม่มีไฟฟ้า โชคดีที่ หลวงพ่อเอาตะเกียงจากชั้นล่างมาด้วย เขาจึง...... "อือ....." ยังบรรยายไม่ทันจบเลย จะรีบออกมาทำไมนักหนานะ on: August 03, 2010, 08:47:14 PM 470 Now Playing / Saya's Happy Isle / เกมฆ่าเวลา [เกาะแสนสุขของซายะ]
ระหว่างว่างๆรอเกมของคุณGM ซายะเลยขออนุญาตเปิดเกาะให้ทุกคนลองเล่นกันดูนะคะ
กติกา 1. เกมแนวผจญภัย ทุกคนมายังเกาะของซายะด้วยเหตุผลบางอย่าง 2. การดำเนินเกมใช้วิธีเลือกตอบ เมื่อเจอสถานการณ์ต่างๆ ซายะจะให้ช้อยส์เลือกตอบมา ผู้เล่นก็แค่เลือกคำตอบที่คิดว่าใช่ ในสถานการณ์นั้น แต่ทว่า ผู้เล่นทุกคนถือว่ามาด้วยกัน (ไม่ใช่คนบนเกาะ ไปไหนไปด้วยกันจะดีกว่านะคะ เป็นอะไรขึ้นมาซายะจะได้ไม่ต้องไปตามเก็บไกล) ดังนั้น ซายะจะดูว่าขณะนั้นมีผู้เล่นกี่คน คำตอบเสียงข้างมากเห็นว่าควรทำอย่างไร ก็ถือว่าทั้งกลุ่มทำแบบนั้นนะคะ 3. กติกาย่อยอื่นๆจะแจ้งให้ทราบเมื่อเริ่มเกม สวัสดีค่ะ ซายะขอนำเที่ยวเกาะแสนสุขของซายะนะค่ะ ทุกคนโชคดีมากเลย ช่วงนี้เป็นช่วงที่ฝูงกุ้งมาขึ้นเกาะพอดี นี่เป็นช่วงที่ชาวเกาะทุกคนรอคอยเลยล่ะ เพราะกุ้งตัวใหญ่ๆอร่อยๆจะพากันคลานขึ้นมาบนเกาะอย่างไม่ทราบสาเหตุ ชาวเกาะก็แค่เปิดประตูครัวรอไว้เท่านั้นเอง หลังเหตุการณืนี้ชาวเกาะส่วนใหญ่ก็จะนำกุ้งที่ตัวเองปรุงมาประชันกัน จากนั้นก็แลกกันชิม เป็นเทศกาลที่เหมาะกับคนที่ชอบกินกุ้งมากๆเลยค่ะ แต่บางทีก็ยุ่งยากนิดนึง เพราะเจ้าตัวที่ชอบรสชาดของกุ้งพวกนี้ดันคลานตามขึ้นมาด้วย ถ้าลงมือไม่เฉียบขาดพอ หมึกที่มันพ่นออกมาก็ทำให้เจ้าของบ้านเหนื่อยกับการทำความสะอาดไปเป้นเดือนเลยล่ะค่ะ อิ่มกันหรือยังคะ ถ้าอิ่มแล้ว เชิญไปดูการละเล่นมวยปล้ำบนแผ่นกระดานกัน นี่เป็นกิจกรรมหย่อนใจที่พวกคุณโจรสลัดนำมาเผยแพร่ ตอนนี้ชาวเกาะหนุ่มๆติดเกมนี้กันงอมแงม แต่ก็เล่นฉันท์มิตรนะคะ ไม่เคยมีใครที่แพ้ในเกมนี้ ชมวิวพระอาทิตย์ตกริมทะเลกันไปก่อนนะคะ โรแมนติกดีใช่ไหมล่ะ "ระหว่างนี้ซายะขอตัวไปดูคนที่แพ้เกมมวยปล้ำเมื่อกี้นิดนึง" ส่วนนี้ก็ทุ่งข้าวสาลีที่พวกเราภูมิใจ แต่ก่อนเข้าไปอย่าลืมขอก่อนนะคะ คุณคนเฝ้าเขาขี้โมโหนิดหน่อยน่ะ มาทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านที่มาเป็นผู้ช่วยในสถานีอนามัยของซายะกันนะคะ "นี่คือคุณซานโตส บุรุษพยาบาลผู้ยิ้มแย้มอยู่เสมอ คุณซานโตสไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ แกเป็นโรคโลหิตจางน่ะค่ะ แต่เวลามีอุบัติเหตุฉุกเฉินเลือดตกยางออกมา คุณซานโตสจะกระฉับกระเฉงเปลี่ยนเป็นคนละคน ทำให้ทั้งซายะและคนไข้อุ่นใจขึ้นมากเลยล่ะค่ะ" "นี่ก็คุณพี่ซาบริน่า ช่วยดูแลเรื่องความสะอาดของสถานีอนามัย ถ้าไม่ได้คุณพี่กับเจ้าบ๊อบช่วยไว้ ตอนหนูบุกเมื่อปีก่อนคงลำบากแย่เลย อ้อ คุณพี่เขายังโสด ถ้าสนใจก็ลองจีบดูสิคะ นี่ซายะก็พยายามแนะนำหนุ่มๆในเกาะให้คุณพี่เค้า แต่ทุกคนนัดเดทกับคุณพี่ได้ทีเดียวก็หายหน้ากันไปเลย ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน"
|