* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • Johan: [link]
    July 21, 2023, 11:25:58 AM
  • Johan: อันนี้ครับ
    July 21, 2023, 11:26:02 AM
  • Johan: จริงๆไม่เชิงลงแข่งเพราะเป็นพาร์ทเนอร์กับบุสดีอยู่แล้วเลยอดชิงรางวัลที่ 1 2 3 (3000 บาท...) ก็จะไม่ไปแย่งรางวัลส่วนนี้กับหน้าใหม่ แต่ลงเพื่อชิงรางวัลเซ็นสัญญา รางวัลอันนี้ไม่จำกัด ได้เงินเยอะมาอุดส่วนที่ต้องเอาไปจ่ายให้นักวาด
    July 21, 2023, 11:28:55 AM
  • Johan: ช่วงก่อนวันที่ 10 เลยต้องเร่งเตรียมไฟล์ + เขียนเรื่องไว้เปิดตัวให้ปังๆ เพราะงบวาดนี่แพงเข้าเนื้อ วาดเยอะไม่ไหว มาเน้นการนำเสนอด้วยเส้นเรื่องหลายทางเลือกดีกว่า
    July 21, 2023, 11:31:12 AM
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM

Author Topic: Trap Master : ทายาทเจ้าคุณปู่ - ตอนที่ 10 บทสรุปของบ้านปูนทอง  (Read 4870 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline Chao

ความเดิมตอนที่แล้ว
   
   
  "ก็บอกแล้วไงว่าที่พลาดไม่ใช่ความผิดชั้น"
   
     เรื่องราวเปิดเผยว่าฉวีผ่องเข้าหาชายใหญ่ตามคำสั่งของเฮียเล้ง




"ถ้าชั้นเป็นคนที่คิดร้ายต่อบ้านปูนทองล่ะก็ งานนี้เป็นโอกาสที่ชั้นไม่ยอมพลาดแน่ ๆ" 

     คำพูดของชายกลางทำให้รู้สึกได้ว่า งานเลี้ยงของบ้านปูนทองครั้งนี้คงไม่ราบรื่นเสียแล้ว





  "พวกมันมีแผนจะระเบิดงานเลี้ยงคับ"

       บารอนน้อยบอกกับชายกลางทางโทรศัพท์





"ยิงยันตรึงพื้นที่เอาไว้ เดี๋ยวกำลังหนุนก็มา"  สุวัจนีปลุกใจมาริยะและคนอื่น ๆ ระหว่างที่โรงพักกำลังถูกยิงถล่ม






 "ย้ากกกกก"  มาริยะถอยรถบรรทุกชนหัวหน้าโจรและลูกน้องล้มกลิ้ง







 "แค่นี้ก็พอละมั้ง"  บารอนน้อยหอบข้าวของเต็มมือ มีกระทั่งป้ายชื่อพรรคปีนรั้วออกจากบ้านเฮียเล้ง  ด้านหลังของเขาคือบ้านที่เคยหรูหรา แต่บัดนี้ลุกโชนด้วยเปลวเพลิง






 "ฮึ่ม!"  วชิระตัดสายชนวนระเบิด มันหยุดการทำงานก่อนเวลาระเบิดอย่างฉิวเฉียด


"ไม่น่าเชื่อ หน้าอย่างนายกู้ระเบิดได้ด้วย"





 "อนงค์เป็นคนดี! ไม่ปล่อยพวกนายไปง่ายๆหรอก!!"   อนงค์ควงไม้เท้าหวดมือปืนมากมายนอนสลบเกลื่อนป่า





 "อยู่ด้วยกันนะ"  วชิระยิ้มให้วิญญาณส้มแป้น แล้วเดินตามเธอหายไปในความมืด






 "ในที่สุด เวลาก็มาถึง"


 "ใช่ เวลาที่จะแก้แค้นให้กับเธอ"


 "ทำงานให้ดีล่ะ อาตี๋"


 "ทราบแล้วเจ้านาย"




ตอนที่ 10 บทสรุปของบ้านปูนทอง 


แม้วชิระจะหายสาบสูญไป  แต่บ้านปูนทองก็เริ่มกลับสู่ภาวะปกติ   วีณาที่ได้รับการดูแลจากสุดใจและสมหญิง ก็เริ่มมีอาการดีขึ้น  สามารถสนทนาโต้ตอบได้ 

แต่ทว่า ตอนนั้นเองเรื่องร้ายก็เกิดขึ้น  สุวัจนีตำรวจสาวมาพบชายใหญ่  หลังจากคุยกันสักพัก ทั้งคู่ก็รีบร้อนออกจากบ้านไปกันสองคน  ลลิตาที่สงสัยพบว่าชายใหญ่ที่รีบร้อนได้ทำจดหมายฉบับหนึ่งตกไว้  เมื่ออ่านดกูจึงรู้ว่าเป้นจดหมายของอาเดียวที่บอกว่าเขาได้ไม้เท้าเจ้าคุณปู่ไว้แล้ว  และจะประกาศให้โลกรู้เพื่อที่เขาจะได้เป็นผู้ครองครองสมบัติทั้งหมดและจะไล่ทุกคนในบ้านให้ออกไปแต่ตัว ไร้ทรัพย์สินใด ๆ   ถ้าชายใหญ่ไม่อยากเห็นคนในบ้านกลายสภาพเป็นยาจกเร่ร่อนในชั่วข้ามคืน ก็ให้มาพบเขาคนเดียวที่เขตย่านการค้าคนจีน "ตรอกมังกร"


ลลิตารีบนำจดหมายนั้นให้ทุกคนในบ้านดู  ราตรีรอบคอบจึงโทรไปสถานีตำรวจถามหาสุวัจนี ก็ได้ความว่าทางนั้นกำลังสับสนเช่นกัน เพราะมีคนพบใบลาออกของสุวัจนีวางอยู่บนโต๊ะ  ดูท่าว่าตอนที่เธอนำจดหมายมาให้ชายใหญ่ เธอคงคิดจะทำอะไรบ้างอย่าง จึงได้เขียนใบลาทิ้งเอาไว้



เจ้าย่ามาลีประกาศว่าเธอรอไม่ได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องในบ้านปูนทอง ก็ต้องให้คนบ้านปูนทองช่วยกันเอง  เธอตัดสินใจไปตามหลานด้วยตัวเอง

คนทั้งบ้านก็เห็นดีเห็นงามตามด้วย  ทุกคนหยิบฉวยอาวุธของตัวเองแล้วตรงไปตรอกมังกร

ตรอกมังกร


Spoiler for Hiden:

ย่านการค้าและสถานบันเทิงที่ไม่เคยหลับไหล  มีทั้งการค้าธรรมดาและตลาดมืด  ตรอกทอดยาวจากทิศตะวันออกไปทิศตะวันตก  ปลายตรอกทั้งสองทิศมีซุ้มประตูใหญ่แกะลวดลาย  ทิศตะวันออกแกะเป็นมังกรท่องฟ้า มีดวงอาทิตย์สาดแสง    ทิศตะวัตกแกะเป็นมังกรท่องเมฆ มีพระจันทร์และดวงดาวประดับฟ้า 


ทุกคนยกเว้นวชิระเลือกNPCที่ไปด้วยอีก 2 คน  (เฉพาะอนงค์ สามารถเลือกนำคนใช้ตัวประกอบ 10 ไปแทน NPC  1 คน ได้)

ทุกคนเว้นวชิระเลือกจุกเริ่มที่ประตูตะวันออกหรือประตูตะวันตก


วชิระเลือกเป้าหมายสะกดรอย  ระหว่าง

   - อาเดียว
   - เหินฟ้า
   - อาตี๋



 
   

 

Offline Chao

อนงค์รีบเข้าไปกระทุ้งหัวหน้าลูกน้องด้วยด้ามง้าวก่อนที่จะหยิบอะไรออกมาจากกระเป๋ากางเกงได้!!


อนงค์กระทุ้งด้ามง้าวเข้าจุดสำคัญ  เจ้าคนโชคร้ายตัวงอเป็นกุ้งหน้าเขียวน้ำลายฟูมปากหมดสติไปทั้งแบบนั้น  อนงค์เห็นอุปกรณ์รูปร่างคล้ายวิทยุหล่นออกมาจากกระเป๋ากางเกงของหัวหน้าลูกน้อง

สมหญิงเดินรี่เข้าไปทำท่าจะหยิบด้วยความอยากรู้อยากเห็น


ถ้างั้นก็รีบหนีกันก่อนเถอะครับพี่ชายใหญ่และทุกคน เกิดมันตู้มตามขึ้นมาจะตายกันหมด
ไว้ค่อยให้หน่วยกู้ระเบิดมาเคลียร์พื้นที่ทีหลัง

พาทุกคนหนีไปตามทางลับ


บารอนน้อยและลลิตาแยกย้ายกันประคองพ่อบ้านและชายใหญ่หนีออกมาทางอุโมงค์ลับ  ตอนนี้ออกมาได้ถึงกลางอุโมงค์แล้ว

:o แล้วมันที่ไหนกันเล่า อย่าเพิ่งไป กลับมาก่อนนน

"เดี๋ยวก่อนสิส้มแป้น เธอจะไปไหน แล้วระเบิดถูกวางไว้ที่ไหนกัน" วชิระตะโกนถามทั้งคู่ ถ้าระเบิดตูมขึ้นมาต้องมีคนตายไม่น้อยแน่ เขาต้องหยุดมันให้ได้


ส้มแป้นคงได้ยิน เธอหยุดโบกมือแล้วประนมมือยิ้มพิมพ์ใจราวกับเจ้าแม่กวนอิมให้วชิระก่อนที่ร่างวิญญาณของเธอและอาเดียวจะหายไป

เดี๋ยวสิ ดายอิ้งแมสเสจแบบนี้มันคืออะไรกัน วชิระเชื่อว่าการโบกมือคือการลา นั่นแสดงว่าจะไม่ใช่การไปเจอกันในโลกหน้า เท่ากับเขาจะไม่ตาย ถ้าเขาเองจะไม่ตายก็แสดงว่าเขาจะไม่อยู่ที่นี่ในตอนที่ระเบิดทำงาน ถ้าเป็นการกวักมือก็ว่าไปอย่าง แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับ

หนีไปทางที่บารอนน้อยหนีไป

หนีต่อไป จนกว่าจะถึงที่ปลอดภัย

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman
อนงค์บอกให้สมหญิงช่วยสำรวจวิทยุให้หน่อย เช่นว่าน่าจะกำลังคุยหรือจะคุยกับใคร

ระหว่างนี้อนงค์หาทางมัด/ล็อกพวกคนร้ายก่อน ได้สติขึ้นมาอาจจะหนีเอา (....)

Offline Chao

เดี๋ยวสิ ดายอิ้งแมสเสจแบบนี้มันคืออะไรกัน วชิระเชื่อว่าการโบกมือคือการลา นั่นแสดงว่าจะไม่ใช่การไปเจอกันในโลกหน้า เท่ากับเขาจะไม่ตาย ถ้าเขาเองจะไม่ตายก็แสดงว่าเขาจะไม่อยู่ที่นี่ในตอนที่ระเบิดทำงาน ถ้าเป็นการกวักมือก็ว่าไปอย่าง แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับ

หนีไปทางที่บารอนน้อยหนีไป


ตรรกะนั่นมันอะไรกัน  ส้มแป้นคงกรีดร้องจากอีกโลกหนึ่ง  แต่การที่เขาเลือกหลบหนีตามบารอนน้อยไปก็กลายเป็นเรื่องดี เพราะว่า....

หนีต่อไป จนกว่าจะถึงที่ปลอดภัย


บารอนน้อยพาทุกคนทะลุอุโมงค์มาโผล่ที่ศาลเจ้าอย่างปลอดภัย   ที่นี่เขาเจอกับหญิงเล็กที่นำกำลังตำรวจกลุ่มหนึ่งมาเตรียมบุกจากทางนี้  แต่ก็คงไม่ต้องบุกแล้ว เพราะว่า....

อนงค์บอกให้สมหญิงช่วยสำรวจวิทยุให้หน่อย เช่นว่าน่าจะกำลังคุยหรือจะคุยกับใคร

ระหว่างนี้อนงค์หาทางมัด/ล็อกพวกคนร้ายก่อน ได้สติขึ้นมาอาจจะหนีเอา (....)



สมหญิงหยิบของที่เธอกับอนงค์คิดว่าเป็นวิทยุขึ้นมา  แล้วกด ๆ หมุน ๆ ปุ่ม


ตูม!!!!

เสียงระเบิดแรงมากดังมาจากห้องพระด้านในของสมาคม  แรงระเบิดดันออกมาถึงด้านหน้าตัวอาคาร  เคราะห์ดีมากที่อนงค์กับสมหญิงอยู่ด้านนอกแล้ว  เลยแค่โดนแรงอัดล้มระเนระนาด  ฝั่งบารอนน้อยที่อยู่ศาลเจ้าก็ยังรู้สึกถึงการไหวของดิน  กระเบี้ยงหลังคาศาลก็ร่วงลงมาแถมหนึ่ง  ส่วนวชิระที่ยังอยู่ในอุโมงค์ก็โชคดีเพราะอุโมงค์พังไล่หลังเขามานิดเดียว  ถ้าเมื่อครู่ยังโอ้เอ้อยู่  คงได้ไปสร้างครอบครัวสุขสันต์กับส้มแป้นที่โลกหน้า

ที่แท้ของที่นึกว่าเป็นวิทยุ  ก็คือสวิตจุดระเบิดด้วยคลื่นวิทยุนั่นเอง  ไฮเทคจัง

ควันรูปดอกเห็ดกระจายขึ้นฟ้า  ได้ยินเสียงไซเลนรถตำรวจดังมาจากไกล ๆ  พวกเขามาช่วยแล้ว

"ขอบคุณนะส้มแป้น ฉันรักเธอ" วชิระซาบซึ้งน้ำตาไหลและเหม่อมองไปยังท้องฟ้าสีครามที่ด้านหนึ่ง ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเขาคงมาไม่ถึงที่นี่ และน่าจะตายไปแล้ว

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman
ตำรวจมางั้นเหรอจ๊ะ! ถึงเวลาลากคอเจ้าลูกน้องพวกนี้ไปให้ตำรวจแล้ว!!!

เล่าให้สุวัจจนีฟังว่าคนร้ายคืออาเดียว เป็นคนเดียวกับที่ระเบิดบ้านปูนทองและวางแผนชั่วร้ายทั้งหมด
โชคดีที่บารอนน้อยเปิดโปงได้ เขาจึงระเบิดตัวเองตายทำลายหลักฐานทั้งหมด

แอบขยิบตากับทุกคนให้เออออกับเรื่องนี้ ชายใหญ่จะได้รอดคุก
หันเหความสนใจสุวัจจนีไปที่อาการบาดเจ็บของอาตี๋ใหญ่

Offline Chao

 
ระเบิดและเพลิงไหม้สร้างความเสียหายให้กับทั้งตรอกมังกรอย่างมหาศาล  ด้วยว่าเปลวเพลิงได้ลุกลามไหม้สิ่งปลูกสร้างต่อ ๆ กันไปอย่างคุมไม่อยู่  สุดท้ายจึงลงเลยด้วยการเป็นไฟไหม้ใหญ่ที่ทำให้ทั้งตรอกจมอยู่ในกองเพลิง 

หลังเพลิงสงบ ฝ่ายตำรวจได้เข้าตรวจสอบเรื่องราวที่เกิดขึ้น และได้ทราบความว่าเหตุที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของอาเดียวที่คอยชักใยกลุ่มโจรอยู่เบื้องหลัง  เขาน่าจะร่วมมือกับสมาคมการค้าตรอกมังกรที่ช่วยรับของโจรและจัดหาอาวุธและกำลังคนให้อาเดียวมานานแล้ว  ต่อมาภายหลังเมื่อลำบาก อาเดียวจึงสามารถมาขอกบดานที่นี่ได้  แต่สุดท้ายอาเดียวก็หักหลังยึดสมาคมเอาไว้เอง

เมื่อได้ความเช่นนั้น ทรัพย์สินของอาเดียวและสมาคมจึงถูกยึดเพื่อนำมาจ่ายค่าชดเชยกับผู้สูญเสียจากเหตุเพลิงไหม้ แต่ด้วยว่าหลักฐานทรัพย์สินของสมาคมส่วนใหญ่ ทั้งพวกโฉนด เงินสด ทองคำ หรือวัตถุโบราณ ล้วนถูกเผาจนเกลียง การติดตามทรัพย์สินจึงเป็นไปได้ยาก ประกอบกับบรรดาพ่อค้าของสมาคมหลายคนที่อาศัยในตรอก ก็ยังถูกสอบสวนว่าเกี่ยวข้องกับการกระทำผิดกฎหมายของอาเดียวและสมาคมหรือไม่ การจ่ายเงินชดเชยจึงล่าช้าและไม่คุมที่จะเอาเงินที่ได้ชดเชยมาไปบูรณะตรอกมังกรอีกครั้ง  เหล่าผู้อาศัยในตรอกส่วนใหญ่จึงได้ย้ายออกไปคงเหลือเพียงตรอกร้าง

ทางบ้านปูนทอง  แม้จะดีใจที่ท่านชายใหญ่รอดกลับมา แต่การตายของอาเดียวที่กลายเป็นข่าวสะท้านเมืองกรุง ก็ทำให้อารมณ์ของทุกคนหม่นหมอง  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าย่ามาลีที่วัน ๆ ได้แต่ซึม ตระกูลใหญ่ที่มีชือเสียงหน้าตาในสังคม  มาวันนี้มีแต่เรื่องร้าย  เธอโทษตัวเองที่ไม่รู้จักดูแลลูกหลานให้ดี ปล่อยให้อาเดียวทำเรื่องเลวร้ายมาตลอด ประกอบกับสภาพร่างกายที่ไม่ดีอยู่แล้ว ในที่สุดเจ้าย่ามาลีก็ล้มป่วย  ก่อนเธอจากไป เธอได้เรียกทุกคนในบ้านมารวมกันเพื่อขอให้ทุกคนอภัยในสิ่งที่เธอทำ จากนั้นประกาศยอมรับทุกคนในที่นั้นเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวบ้านปูนทอง และขอให้ชายใหญ่ดูแลทุกคนต่อไป


 "ให้เรื่องราวเลวร้ายมันจากบ้านหลังนี้ไปพร้อมลมหายใจของฉันเถอะนะ"   นั่นคือคำพูดสุดท้ายของเจ้าย่ามาลีก่อนจะจากโลกนี้ไป

   
  แล้วเวลาก็ผ่านไป 4 ปี

หม่อมแม่มารตีเลิกเหล้า หันหน้าเข้าวัดปฏิบัติธรรมร่วมกับวีณา ซึ่งอาการกลับเป็นปกติภายใต้การดูแลของสมหญิงและสุดใจ ที่ดูแลทั้งคู่เป็นอย่างดี 

ชายกลาง ถึงจะเอาใจใส่ดูแลคนในบ้านมากขึ้น แต่ก็ยังคงนิสัยเดิม หลังจากช่วยพีน้องดูแลธุรกิจของครอบครัวและสอนศิลปะการเอาตัวรอดให้ชายน้อยได้สักพัก เขาก็ออกผจญภัยอีกครั้ง ปัจจุบันหายตัวไปสองปีแล้ว

หญิงเล็ก ก้าวขึ้นเป็นผู้บริหารอย่างเต็มตัว ปฏิเสธงานเดินแบบ แต่ยังคงโสด

ชายน้อย  เติมโตเป็นหนุ่มรูปงามร่างกายแข็งแรงจากการฝึกฝนตัวเองไม่เคยขาด  เขาแต่งงานเมื่อ 1 ปีก่อนกับราตรี  เรื่องน่าตกใจคือตอนนี้ราตรีท้องแล้ว นี่คือทายาทรุ่นต่อไปของบ้านปูนทอง

 บุษบา หลังเรียนจบก็ออกจากบ้านไป เธอบอกว่าอยากค้นหาเส้นทางของตัวเอง และเมื่อถึงวันที่บ้านปูนทองต้องการ เธอจะกลับมา

นายแสง  บวชไม่สึก  ออกเดินธุดงค์ไม่ทราบจุดหมาย

นายส่ง อันที่จริงเขาเป็นเจ้าชายจากประเทศเกาะแห่งหนึ่ง ตอนนี้ลาออกจากงานไปสืบราชสมบัติแล้ว

แจ๋ว  ยังคนเป็นคนใช้ที่บ้านปูนทอง  ไปเยี่ยมเหินฟ้าทุกอาทิตย์

เหินฟ้า  ติดคุกอยู่ ใกล้พ้นโทษแล้ว ตั้งใจจะกลับตัวเป็นคนดี แล้วรับแจ๋วไปแต่งงาน

จีจี้  ได้รับการฝากจากหญิงเล็กให้เข้าสู่วงการบันเทิง กลายเป็นนักแสดงเต็มตัว  สร้างชื่อจากผลงานละครเกี่ยวกับนางเอกที่ย้อนเวลาข้ามไปอยู่ในยุคกรุงศรีตอนที่ซอมบี้บุกเมืองพอดี

อาตี๋  ได้เลื่อนขั้นเป็นสารวัตร เปิดร้านก๋วยเตี๋ยวโต้รุ่งใหญ่โตอ้างว่าเป็นการปลอมตัว แต่คนก็รู้กันทั้งบางแล้วว่าเป็นตำรวจ

สุวัจนี  ออกจากตำรวจมาเป็นเถ้าแก่เนี้ยร้านก๋วยเตี๋ยว ช่วนนีลำบากหน่อยเพราะนอจากการบริหารร้านแล้ว ยังต้องดูแลลูกอ่อนและที่ยังอยู่ในท้องอีกคน

และ

ชายใหญ่  อยู่ระหว่างคบหาดูใจกับลลิตา 



ณ ห้องชายใหญ่ บ้านปูนทอง

"บอกพี่อีกทีสิ น้องไปเจอมันได้ไง" ชายใหญ่ถามน้องสาวของเขา มือลูบคลำไม้เท้าเก่า ๆ ที่เต็มไปด้วยริ้วรอยถลอกและรอยไหม้ด้วยตาเหม่อลอย



"คนอื่นอาจจะนึกว่าอาเดียวโกหก เพราะต้องการหลอกพี่ออกไป แต่น้องติดใจมานานว่าถ้าอาเดียวไม่ได้โกหกล่ะ เป็นไปได้ไหมว่าอาเดียวซ่อนสิ่งนี้ไว้  น้องเลยให้คนของเรารับงานเคลียร์ซากสมาคมการค้าตรอกมังกร  ถ้าเจอก็ดี ถ้าไม่เจอก็แล้วไป แล้ว...ก็เจอจริง ๆ จุดที่เจอแทบจะเป็นใต้ศูนย์กลางแรงระเบิด แต่สมเป็นไม้เท้าของเจ้าคุณปู่  มันทนแรงระเบิดกับไฟไหม้ขนาดนั้นมาได้"  หญิงเล็กอธิบาย


"งั้นมันก็เป็นของเธอ  เธอเป็นคนที่เชือมั่นจนถึงที่สุด สมบัติของเจ้าคุณปู่ควรเป็นของเธอแล้ว" ชายใหญ่ยื่นไม้เท้าคืนให้น้องสาวของเขา แต่ฝ่ายหลังกลับส่ายหน้า



"ถ้าพี่ใหญ่ไม่ประคับประคองกิจการของเราจนรอดวิกฤติมาได้ และให้โอกาสน้องมาทำงาน น้องคงไม่สามารถใช้คนของเราไปค้นหาไม้เท้านี้จนเจอ  ดังนั้น มันสมควรเป็นของพี่มากกว่า พี่รับไม้เท้าและสมบัติของเจ้าคุณปู่ไปเถอะค่ะ น้องเชื่อว่ามันเหมาะสมที่สุดแล้ว"  ชายใหญ่ฟังหญิงเล็กอธิบายแล้วก็นิ่งเงียบไปก่อนจะถอนใจแล้วเดินไปเปิดตู้เซฟหลังภาพวาด นำไม้เท้าเก็บแล้วหันหลับมาบอกน้องสาว


"ขอบใจนะ แต่..ไม่ใช่พี่คนเดียวหรอก น้องและทุกคนต่างก็มีส่วนช่วยค้ำจุนบ้านหลังนี้ หากขาดใครไป เราคงไม่อาจมาถึงจุดนี้ได้  ดังนั้น พี่ขอถือว่าไม้เท้านี้ไม่มีการค้นพบ และบ้านเราจะอยู่กันแบบนี้ต่อไป  แล้วก็...อย่าบอกใครนะว่าเราเจอไม้เท้านี้แล้ว" ชายใหญ่กำชับน้องสาวของเขา


"นึกแล้วเชียวว่าพี่ต้องบอกแบบนี้ น้องชนะพนันแล้ว  ใช่ไหมคะพี่กลาง"  หญิงเล็กยิ้มเจ้าเล่ห์หันหน้าไปนอกหน้าต่าง


"อา ๆ โธ่เอ้ย จะเป็นคนดีสมองกลวงไปไหนนะ เจ้าพี่บ้านี่" ร่างแข็งแรงของชายกลางปีนเข้ามาจากหน้าต่าง ขยับแขนไล่ความล้าจากการโหนที่น่าจะทำอยู่นานแล้ว ขณะเดินไปที่ประตูแล้วเปิดออก  ด้านนอก สมาชิกบ้านปูนทองยังอยู่ในทีายืนแนบหูฟังเรื่องในห้อง  "พวกนี้ก็ด้วย ไม่ต้องแอบฟังแล้ว เข้ามาฟังด้วยกันข้างในเลย

ทีแท้หลังจากพบไม้เท้า หญิงเล็กก็ตั้งใจจะมอบไม้เท้าเจ้าคุณปู่ให้กับชายใหญ่  แต่ก็คาดว่าชายใหญ่จะต้องไม่ยอมรับ ซึ่งหากทำเช่นนั้น ก็อาจจะเกิดปัญหาหากมีคนขโมยไม้เท้าแล้วนำกลับมายืนยันแทน  เธอจึงหาทางจนสามารถติดต่อชายกลางเพื่อให้มาช่วยเกลี้ยกล่อมอีกแรง  ซึ่งถึงแม้ชายกลางจะไม่อยากเชื่อว่าชายใหญ่จะตัดสินใจไร้สติแบบนั้น  แต่เขาก็ช่วยคิดแผนโดยการบอกทุกคนเรื่องนี้ไว้ก่อนเพื่อขอฉันทามติ แล้วค่อยมาพบกับชายใหญ่เป็นคนสุดท้าย

เมื่อโดนกดดันจากทุกคน  ชายใหญ่จึงต้องรับเป็นผู้แสดงไม้เท้าเจ้าคุณปู่ต่อราตรี เพื่อรับช่วงสมบัติเจ้าคุณปู่ เป็นเจ้าของบ้านปูนทองคนใหม่


หลังจากนั้น ทุกคนก็อยู่กันอย่างมีความสุขตลอดไป.....



                                                       จบบริบูรณ์


ทั้งนี้สำหรับบางคนนั้น....

Spoiler for Hiden:
มาริยะ  ออกจากบ้านปูนทองไปเปิดบริษัทรักษาความปลอดภัยที่น่าเชือถือ

บารอนน้อย  ยังคงอยู่ในบ้านปูนทองและรับผิดชอบหน้าที่รักษาความปลอดภัยแทนนายแสง  นอกจากนี้เนืองจากยังเป็นนักเรียนอยู่ เขาจึงต้องไปโรงเรียนด้วย น่าแปลกที่โรงเรียนของเขามักเจอสถานการณ์อันตรายทุกวัน แต่ทุกครั้งก็ผ่านไปได้ด้วยดีเพราะมีชายน้อยคอยกอบกู้ ผู้คนเรียกเข้าว่า ยอดนักคุ้มครองจิ๋ว โค... บารอนน้อย

วชิระ เมฆม่วง   ทำงานเป็นผู้จัดการแผนกของบริษัทในเครือปูนทอง  มักเศร้าซึมและพูดกับอากาศเนื่องจากยังลืมส้มแป้นไม่ได้
     
Spoiler for Hiden:

 "สวัสดีค่ะ ชื่อส้มเช้ง มาฝึกงานค่ะ  เอ  ส้มเคยเจอหัวหน้ามาก่อนไหมคะ ฉันกลับมาแล้วค่ะคุณ"   

 

อนงค์  เป็นหัวหน้าแม่บ้านของบ้านปูนทอง  บ่อยครั้งที่หากกิจการในเครือปูนทองเกิดปัญหา  อนงค์จะถูกเรียกตัวไปแก้ไข  คำว่า "เรียกหัวหน้าแม่บ้านเร็ว" ของผู้บริหารที่นี่ จึงมีความหมายแตกต่างจากบริษัททั่วไป  อนงค์มีอีกฉายาคือ The Mist
Spoiler for Hiden:







 
 
เหล่านี้เป็นอีกหลากเรื่องราวที่เราอาจพูดถึงในคราวต่อไป