* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • Johan: [link]
    July 21, 2023, 11:25:58 AM
  • Johan: อันนี้ครับ
    July 21, 2023, 11:26:02 AM
  • Johan: จริงๆไม่เชิงลงแข่งเพราะเป็นพาร์ทเนอร์กับบุสดีอยู่แล้วเลยอดชิงรางวัลที่ 1 2 3 (3000 บาท...) ก็จะไม่ไปแย่งรางวัลส่วนนี้กับหน้าใหม่ แต่ลงเพื่อชิงรางวัลเซ็นสัญญา รางวัลอันนี้ไม่จำกัด ได้เงินเยอะมาอุดส่วนที่ต้องเอาไปจ่ายให้นักวาด
    July 21, 2023, 11:28:55 AM
  • Johan: ช่วงก่อนวันที่ 10 เลยต้องเร่งเตรียมไฟล์ + เขียนเรื่องไว้เปิดตัวให้ปังๆ เพราะงบวาดนี่แพงเข้าเนื้อ วาดเยอะไม่ไหว มาเน้นการนำเสนอด้วยเส้นเรื่องหลายทางเลือกดีกว่า
    July 21, 2023, 11:31:12 AM
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM

Author Topic: Trap Master : ทายาทเจ้าคุณปู่ - ตอนที่ 9 การกลับมาของบ้านปูนทอง  (Read 4343 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline Chao

ความเดิมตอนที่แล้ว


 "ดีจ้า! ดีใจจังเลยชายใหญ่อาการดีขึ้นมาแล้วเนอะจ๊ะ?"


"หล่อนเป็นใครย่ะ ถือดีอะไรมาเสนอหน้าตอนชั้นกับท่านชายคุยกัน"

อนงค์เผชิญหน้ากับฉวีผ่อง ดาราสาวที่คิดจะจับคุณชายใหญ่



ฉวีผ่องพยายามจะผสมยานอนหลับในเครื่องดื่มให้คุณชายใหญ่ แต่ถูกอนงค์ซ้อนแผนสลับแก้ว  เลยเป็นฝ่ายหลับแทน สุดท้ายเมื่อถูกเปิดโปงแผน เธอก็หนีกลับไป


 "ตอนนี้แจ๋วงานล้นมือ เธอจะมาช่วยหน่อยได้ไหม"


"นงค์อยากช่วยทุกคนในบ้านอยู่แล้ว มันไม่เกี่ยวกับสถานะของนงค์หรอก!"

อนงค์ยอมรับงานเป็นคนรับใช้ในบ้าน



กลุ่มคนลึกลับบุกเข้ามาในบ้านปูนทอง


 "ยอมแพ้เถอะ แล้วผมจะไว้ชีวิต" บารอนน้อยสาดกระสุนขู่จนกลุ่มคนร้ายที่ดูต้นทางด้านนอกแตกกระเจิง

ส่วนในบ้าน มาริยะโผลเข้าแย่งปืนกับคนร้ายคนหนึ่งที่ไม่ยอมให้แย่งดี ๆ  ทั้งสองคนเลยล้มคว่ำกลิ้งทับกันและยื้อแย่งปืนกันไปมา

คนร้ายที่ถือปืนอีกคนตกใจที่มาริยะโผล่มาเลยเสียสมาธิไม่ทับหลบกระสุนของชายกลาง  โดนยิงร่วง

เจ้าคนที่เขย่าประตูห้องของหญิงเล็กตัดสินใจถีบประตูห้องจนพังแล้วเข้าไปบีบคอหญิงเล้กเกือบตาย ดีที่มาริยะเข้าไปขัดขวางและปฐมพยาบาลจนหญิงเล็กกลับมาหายใจได้อีกครั้ง



 "ขอบใจนะ" หญิงเล็กกระซิบเกือบไม่ได้ยิน




 "อ..อย่ายิงนะ ขอร้องละ ปล่อยฉันไปเถอะ  ฉันแค่ถูกบังคับให้มาสะเดาะกลอนเท่านั้นเอง"

บารอนน้อยจับตัวหนึ่งในผู้บุกรุกได้ จากปากคำของเธอ  เป้าหมายคือชีวิตของหญิงเล็ก แต่เธอก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนว่าจ้าง



 
"ขอโทษที นายโก้พยายามผูกคอตายในห้องขังด้วยถุงเท้า เราพยายามพาส่งโรงหมอแล้ว แต่เขาก็ตายจนได้ หมอบอกว่าตับแตก โชคร้ายจริง ๆ" คนร้ายที่จับเป็นได้ โดนเก็บทั้ง ๆ ที่อยู่ในการควบคุมของเจ้าหน้าที่




"ผมจะทำยังไงดีคับ"  ชายน้อยมาปรึกษากับมาริยะเรื่องที่ว่าเขากำลังตกหลุมรักราตรี



คนร้ายบุกเข้ามาลอบสังหารหญิงเล้กอีกครั้ง แต่มาริยะกับบารอนน้อยก็ช่วยเธอไว้ได้ คราวนี้พวกเขาจับตัวนายดำ ท่ามืด ซึ่งรู้ตัวผู้บงการไว้ได้ด้วย แต่ถ้าปล่อยให้ตำรวจทำงาน เจ้านี่ก็อาจจะถูกเก็บเหมือนกับนายโก้ คนร้ายคนก่อน



 "จริง ๆ ก็มีวิธีอยู่นะครับ" นายแสงกระซิบบอกแผน  ถ้านายดำบอกชื่อคนจ้างมา พวกเราก็แค่ไปถล่มมันคืนก่อนที่มันจะมีแผนอื่นก็เท่านั้นเอง

บารอนน้อยตกลงตามแผน แต่มาริยะตัดสินใจเชื่อมือตำรวจ




"ตายจริง คุณชายน้อยคิดกับฉับแบบนั้นเหรอ"  ราตรีอุทานอย่างตกใจแต่ดูท่าทางแล้วไม่ยักกะไม่พอใจ  ตรงข้าม มีหน้าแดงเล็ก ๆอีก หรือว่า....

"ถ...ถ้าพึ่งพา...ไม่สิ ฉันชอบผู้ชายที่พึ่งพาได้ค่ะ!"  ทนายสาวลนลานพูดกับชายน้อยที่เพิ่งเดินตามมาถึงแบบไม่มีต้นไม่มีปลายไม่มีเกริ่น แล้วก็เดินหน้าแดงลิ่ว ๆ หายไปเลย  ปล่อยให้มาริยะต้องเป็นคนอธิบายสิ่งที่เขาอย่างให้ราตรีเป็นคนบอกให้ชายน้อยที่ยืนอ้าปากหวอฟังอีกรอบ





"ฉันก็ว่าจะไปทางนั้นแหละ ช้าอยู่ทำไมล่ะ เอาไฟฉายไปนำทางสิ"  วชิระสำรวจทางใต้ดินกับบุษบา  พวกเขาค้นพบเส้นทางที่เจ้าคุณปู่สร้าง และสมทบกับชายกลางระหว่างทาง



คนงานขุดเปิดลงไปจนถึงห้องเครื่องกำเนินไฟฟ้าที่พังเสียหายหมดทางซ่อม และเปิดลึกลงไปจนถึงทางน้ำใต้ดินใจ้ห้องเครื่องกำเนินไฟฟ้า  ที่นั่นพวกเขาพบห้องอีกห้องที่เต็มไปด้วยหีบใส่ทอง  มันเป็นของที่ขโมยมาโดยกลุ่มโจรปล้นธนาคารนั่นเอง  และแล้วคืนหนึ่ง ตำรวจที่เฝ้ากลับถูกจู่โจมจากกลุ่มโจร


 "ยิงเข้าไป ใครขวางฆ่าให้หมด"  อาเดียวกับปืนกลกระบอกใหญ่โบกมือสั่งการลูกน้องโจรนับสิบระดมยิงตำรวจจนกระเจิง  ลูกน้องโจรส่วนหนึ่งเข้าไปในถ้ำแล้วแบกหีบไม้หลายใบออกมา  ทว่าก่อนที่อาเดียวและคนของเขาจะล่าถอยไป กำลังเสริมของฝ่ายตำรวจซึ่งนำโดยสุวัจนีก็มาถึงและล้อมพวกของอาเดียวเอาไว้



"นึกไว้แล้วว่าแกต้องมา คราวนี้ล่ะ เสร็จแน่ะ อ๊ะ ว้าย!"   ตำรวจสาวตกใจเพราะเธอถูกใครบางคนรัดคอจากด้านหลัง



"ไม่อยากตายก็ให้ลูกน้องถอยไปซะ"  เหินฟ้านั่นเอง ไม่พูดเปล่า  เขาชูลูกระเบิดในมือซ้ายขึ้นสูง  ส่วนมือขวาที่ล็อคคอสุวัจนีก็มีปืนพกอีกกระบอก  สุวัจนีไม่มีทางเลือกจึงสั่งให้ตำรวจถอยไป  เปิดทางให้กลุ่มของอาเดียวขนหีบไม้ฝ่าวงล้อมไปลงเรือที่เตรียมไว้   เหินฟ้าเองก็ลากสุวัจนีมาจนถึงริมน้ำแล้วถีบเธอตกน้ำไปก่อนที่จะปาระเบิดใส่ตำรวจที่ตามมาห่าง ๆ จนแตกกระเจิง  จากนั้นเขาก็โดดลงเรือลำเดียวกับอาเดียวแล้วหายไปในความมืด ระหว่างที่ตำรวจซึ่งโผล่มาหลับหลบระเบิดมัววุ่นอยู่กับการช่วยสุวัจนีขึ้นจากน้ำ

"แกทำแบบนี้ทำไม เจ้าหนุ่ม"
"ผมมีหนี้ต้องคิดกับคนบ้านนั้น อีกอย่าง..."
"อีกอย่าง?"
"..คุณเป็นพ่อของเธอ"




และอีกทางหนึ่ง

"นี่ชั้นเอง  ขอสายเค้าหน่อย.... ไม่อยู่?... ไม่เป็นไร ฝากบอกเค้าด้วยว่าแผนล้มเหลว  คงต้องเปลี่ยนเป้าหมาย  ยังไงรายละเอียดเดี๋ยวชั้นจะเข้าไปคุยกับเค้าเอง เค้ากลับมาเมื่อไหร่...ได้ บอกเค้าว่าชั้นจะไป"
 



ตอนที่ 9 การกลับมาของบ้านปูนทอง


         แม้จะประสบกับปัญหาหลาย ๆ อย่าง  แต่ในที่สุด บ้านปูนทองก็ได้กลับมารุ่งเรืองอีกครั้งจากความร่วมมือของเหล่าทายาท และในคืนนี้ ก็มีงานเลี้ยงฉลองการกลับมารุ่งเรืองของบ้านปูนทอง โดยใช้พื้นที่สนามหน้าเรือนใหญ่เป็นบริเวณจัดงานกลางแจ้ง

          วชิระเข้าร่วมในงาน ถึงจะยืนเก้ ๆ กัง ๆ แต่เขาก็เป็นหนึ่งในทายาท  ต่างจาก อนงค์ที่ผันตัวเป็นสาวใช้ เธอกำลังวิ่งวุ่นอยู่ในครัวบริเวณเรือนรับใช้

          แต่ขณะที่คนส่วนใหญ่อยู่ในงาน  คนในบ้านสามคนกลับไม่ได้อยู่ที่นั่น
 
          บารอนน้อยกับนายแสง กำลังซุ่มอยู่นอกคฤหาสน์หลังหนึ่ง  ที่นี่คือบ้านของผู้ว่าจ้างลอบสังหารหญิงเล็ก  น่าตกใจจริง ๆ  ที่นี่คือบ้านของเฮียเล้ง ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของกิจการบ้านปูนทอง สาเหตุจึงเดาได้ไม่ยากว่าเพื่อฮุบกิจการเป็นของตัวเองนั่นเอง

         ขณะเดียวกัน  มาริยะกำลังอยู่ที่สถานีตำรวจกับสุวัจนี  ทั้งคู่กำลังเฝ้านายดำ พยานสำคัญในคดี


        คืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างนะ

 
(รอบนี้ไม่มีการส่งคำสั่ง PM)

 

Offline Chao

ที่บ้านปูนทอง

        ฟ้าเริ่มมืด  แขกทยอยกันเข้ามาในงาน  แต่ละคนล้วนเป็นผู้มีหน้ามีตาในวงสังคม บางคนเดินไปที่เรือนใหญ่ เพื่อร่วมวงสนทนากับเจ้าย่ามาลี หม่อมแม่มารตีและคุณชายใหญ่ซึ่งไม่ได้ออกมาที่สนามหญ้าด้วยเหตุผลทางสุขภาพ  ลลิตาทำหน้าที่ดูแลทั้งสามคน

        ส่วนทางสนามหญ้าซึ่งเป็นบริเวณจัดเลี้ยงหลัก  หญิงเล็ก ชายน้อย และราตรีเป็นผู้ที่คอยพูดคุยต้อนรับบรรดาแขกที่มาร่วมงาน ส่วนชายกลางเลี่ยงไปจิบเครื่องดื่มอยู่บริเวณมุมสนามโดยมีบุษบายืนเป็นเพื่อน  มีสาว ๆ หลายคนที่พยายามเดินไปคุยด้วย แต่ก็โดนบุษบากันไว้หมด

       วชิระเลือกว่า.....
     - เข้าไปคุยกับ..(ระบุ)
     - ไปที่...(ระบุ)

        ทางฝ่ายอนงค์    งานคนรับใช้ช่างหนักจริง ๆ น่าแปลกที่แจ๋วสามารถทำงานได้ไม่มีบกพร่อง   สภาพห้องครัวตอนนี้ราวกับสมรภูมิ พ่อครัวและบริกรที่จ้างมาเฉพาะงานนี้ต่างทำงานกันวุ่น  โดยมีแจ๋วกับอนงค์ทำหน้าที่ควบคุมอีกชั้น   นายแสงหายไปไหนไม่รู้ เหลือแต่นายส่งที่ตอนนี้ทำหน้าที่โบกรถอยูู่หน้ารั้ว ทำให้แจ๋วหน้ามุ่ย  อนงค์ตคิดว่าคงเพราะแถวนี้เลยไม่มีผู้ชายแรงดี ๆ อยู่เลย น่ากลุ้มเหมือนกันเนอะ   

        อนงค์เลือกว่า...
     - ไปดูแลการทำอาหาร
     - ไปดูแลการเสริฟอาหารในงาน
     - ไปสลับกับนายส่ง ดูแลที่ริมรั้ว   




ที่สถานีตำรวจ

สุวัจนีบอกว่า สายของเธอได้ข่าวมาว่า เฮียเล้งผู้ว่าจ้าง มีแผนจะเก็บนายดำในคืนนี้ แต่ไม่รู้ว่าด้วยวิธีไหน เธอจึงโทรแจ้งมาริยะให้มาช่วยกันเฝ้า  สถานีตำรวจเป็นอาคารสองชั้น ชั้นล่างเป็นใต้ถุน มีห้องเก็บของกลางและที่จอดรถ ส่วนชั้นบนเมื่อเข้ามาคือห้องร้อยเวรที่ทั้งคู่นั่งอยู่กับตำรวจที่เป็นร้อยเวรอีกคนนหนึ่ง  แยกไปทางซ้ายคือห้องทำงานของตำรวจแต่เนื่องจากค่ำแล้ว จึงไม่มีใครอยู่ ส่วนทางขวาจะเจอห้องสอบสวน จากนั้นจึงเป็นห้องควบคุมตัวที่นายดำถูกขังเดี่ยวในห้องกรงที่ล็อคกุญแจ มีตำรวจนั่งง่วงเฝ้ากุญแจอยู่หน้าห้องอีกคน
      สุวัจนีบอกว่าเธอจะนั่งเฝ้าตรงห้องร้อยเวรนี้แหละ ไม่มีใครผ่านเธอไปได้แน่นอน  ว่าแล้วก็หยิบนิยายขึ้นมาอ่าน
     มาริยะจะทำอะไรดี   
    - ชวนสุวัจนีคุย
    -  เดินไปสำรวจที่...(ระบุ)




บ้านเฮียเล้ง


Spoiler for Hiden:
 
       

     เฮียเล้งเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่คนหนึ่ง แต่กลับแจ้งว่าไม่สามารถไปร่วมงานเลี้ยงบ้านปูนทองคืนนี้ได้เนื่องจากป่วย  น่าสงสัยจริง ๆ  บารอนน้อยกับนายแสงซุ่มรอจนค่ำก็เดินเลาะดงไม้เข้าไปใกล้บ้าน ขณะที่กำลังพิจารณาว่าจะปืนรั้วเข้าไปทางฝั่งไหนดี  ก็มีรถคันหนึ่งวิ่งมาจอดที่ประตูรั้วแล้วบีบแตร   น่าจะเพื่อเรียกคนมาเปิดประตู

        นายแสงและบารอนน้อยมองหน้ากันแล้วตัดสินใจ....
    - ใช้จังหวะนั้น แอบปีนเข้าบ้านบริเวณ....(ระบุโดยดูจากรูป)
    - อื่น ๆ (ระบุ)

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


"นงค์จะไปดูแลการเสิร์ฟเองน่ะ!" เธอบอกแจ๋ว

- ไปดูแลการเสริฟอาหารในงาน

เผื่อมีโอกาสใส่ยานอนหลับในอาหาร แต่ยังไม่รู้หรอกจะใส่ใคร

    -  เดินไปสำรวจที่ ห้องควบคุมตัวของนายดำ
มาริยะลองเดินจากหน้าสถานีตำรวจเพื่อเข้าไปยังห้องควบคุมตัวของนายดำเพื่อตรวจสอบสถานที่ที่ผ่านจนกว่าจะถึงตัวนายดำ
รวมถึงจดจำหน้าต่างหรือสถานที่ที่มีการเชื่อมต่อกับภายนอกหรือจุดที่มนุษย์สามารถใช้เป็นทางผ่านได้นอกจากเส้นทางปกติ (เช่น หน้าต่าง ช่องแอร์ ฯลฯ)
พลางดูท่าทีของสุวัจนีและตำรวจอีกคนหนึ่งที่อยู่เฝ้าในคืนนี้ว่ามีปฏิกิริยาอย่างไรหลังจากที่เค้าเดินจากหน้าสถานีตำรวจเพื่อเข้าไปห้องควบคุมตัวของนายดำ

(ปล. ขอแผนผังหน่อยได้ไหมตอนแรกก็เข้าใจนะ พอเริ่มมึน ๆ ความคิดในสมองก็มั่วเลย  T--T)

วชิระก็ต้องทำตัวให้มีประโยชน์ เขาไปช่วยทางสนามหญ้าซึ่งเป็นบริเวณจัดเลี้ยงหลักเพื่อต้อนรับแขกเหรื่อ ดูว่าใครมีหน้ามีตามั่ง

ส่งสัญญาณมือกับนายแสงเพื่อปีนเข้าไปทางรั้วด้านขวาที่มีต้นไม้บดบังอยู่  และลัดเลาะเข้าไปตามแนวเงาต้นไม้

Offline Chao



"นงค์จะไปดูแลการเสิร์ฟเองน่ะ!" เธอบอกแจ๋ว

- ไปดูแลการเสริฟอาหารในงาน

เผื่อมีโอกาสใส่ยานอนหลับในอาหาร แต่ยังไม่รู้หรอกจะใส่ใคร



           อนงค์ไปดูแลการเสริฟอาหารในงาน  เนื่องจากเป็นงานประเภทค็อกเทล  เธอจึงต้องเดินวนไปตามโต๊ะต่าง ๆ ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อสำรวจว่าโต๊ะไหนอาหารพร่อง หรือวงสนทนาไหนต้องการเครื่องดื่มเพิ่ม นั่นทำให้อนงค์ได้พบเห็นแขกแทบทุกคนทั้งบริเวณสนามหญ้าและที่เข้าไปในเรือนใหญ่  น่าเสียดายที่ถึงเธอจะรู้ว่าคนหน้าตาแบบใดอยู่ที่ไหน แต่เธอก็เป็นแค่คนรับใช้ เลยไม่มีโอกาสได้คุยหรือทำความรู้จักกับใคร แค่ก้มหน้าก้มตาทำงานเท่านั้น

           /ตอนนี้อนงค์จะรู้ว่าใครบ้างหรือคนหน้าตาแบบใดบ้างที่อยู่หรือไม่อยู่ในงาน เพียงแต่ต้องระบุชื่อหรือหน้าเท่านั้น

         ระหว่างที่อนงค์กำลังคิดว่าจะให้ความสนใจกับใครเป็นพิเศษดี เธอก็ได้ยินเสียงวีน ๆ เหวี่ยง ๆ ของหญิงเล็กดังขึ้น ดูเหมือนเธอจะไม่พอใจบริกรที่จ้างมาคนหนึ่งว่าทำไมถาดเครื่องดื่มที่ถือถึงมีแต่เหล้ายินเต็มถาด เครื่องดื่มอื่น ๆ หายไปไหนหมด
             "แล้วเวอร์มูธของชั้นล่ะ ใครสั่งสอนเธอมากัน แล้วนี่ชั้นจะจ้างพวกเธอแพง ๆ มาทำไมกัน"   >:D   

        เหวี่ยงสุดฤทธิ์เลย  จะเข้าไปเคลียร์ดี หรือว่าอนงค์จะเลี้ยงไปทำอย่างอื่นดีนะ
           - เข้าไปเคลียร์
           - นึกถึงแล้วเลี่ยงไปพบกับ (ระบุ)
           - อื่น ๆ

วชิระก็ต้องทำตัวให้มีประโยชน์ เขาไปช่วยทางสนามหญ้าซึ่งเป็นบริเวณจัดเลี้ยงหลักเพื่อต้อนรับแขกเหรื่อ ดูว่าใครมีหน้ามีตามั่ง



 วชิระได้มีโอกาสเสนอหน้าให้ใคร ๆ รู้จักในฐานะทายาทคนหนึ่ง  ถึงจะราศีไม่ให้  แต่แขกที่มาร่วมงานก็ปฏิบัติกับเขาเป็นอย่่างดี  เขาเห็นคนในบ้านส่วนใหญ่ในงานนี้  หญิงเล็กกรีดกรายเป็นพญาหงส์กลางสนาม กำลังชี้นุิ้วดุด่าบริกรที่คงทำอะไรสักอย่างไม่ถูกใจ  ราตรีประกบชายน้อยพูดคุยกับกลุ่มคนที่น่าจะเป็นนักลงทุน   ชายกลางยืนจิบเหล้ายินอยู่ที่มุมสนาม มีบุษบาคอยกันท่าสาว ๆ ไม่ให้เข้าใกล้  จีจี้ที่ไม่ค่อยมีบทก็ยังยืนต้อนรับแขกที่เพิ่งมาถึงอยู่ที่หน้างาน  อือ  มีใครที่ควรอยู่แต่ไม่อยู่รึเปล่านะ

 
           
   "พูดขนาดนี้ยังไม่เข้าใจเหรอ ในหัวของเธอมีแต่ขี้เลื่อยรึไง" หญิงเล็กเหวี่ยงใส่บริกรอีกชุด

           
    "ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ"   :-\   บริกรหน้าเจื่อน โค้งปะหลก ๆ 

           หนวกหูจริงๆ เลย คนรอบ ๆ เองตอนนี้ก็ถอยออกมาห่าง ๆ แล้วทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกันหมดแล้ว คงกลัวโดนลูกหลง 

           วชิระจะเอาไงดีนะ ไประงับเหตุดี หรือว่าไปตามหาคนที่ควรจะอยู่แต่ไม่อยู่ในงานดี
          - ไประงับเหตุ
          - ไปตามหา...(ระบุ)


    -  เดินไปสำรวจที่ ห้องควบคุมตัวของนายดำ
มาริยะลองเดินจากหน้าสถานีตำรวจเพื่อเข้าไปยังห้องควบคุมตัวของนายดำเพื่อตรวจสอบสถานที่ที่ผ่านจนกว่าจะถึงตัวนายดำ
รวมถึงจดจำหน้าต่างหรือสถานที่ที่มีการเชื่อมต่อกับภายนอกหรือจุดที่มนุษย์สามารถใช้เป็นทางผ่านได้นอกจากเส้นทางปกติ (เช่น หน้าต่าง ช่องแอร์ ฯลฯ)
พลางดูท่าทีของสุวัจนีและตำรวจอีกคนหนึ่งที่อยู่เฝ้าในคืนนี้ว่ามีปฏิกิริยาอย่างไรหลังจากที่เค้าเดินจากหน้าสถานีตำรวจเพื่อเข้าไปห้องควบคุมตัวของนายดำ

(ปล. ขอแผนผังหน่อยได้ไหมตอนแรกก็เข้าใจนะ พอเริ่มมึน ๆ ความคิดในสมองก็มั่วเลย  T--T)



 (แผนผังจะเสียเวลานานไป ขอใช้บรรยายละกัน)

อาคารสถานีตำรวจรูปทรงเหมือนตัว T ที่แขนหรือปีกยาวกว่าแกน  คล้าย ๆ แบบนี้  ===iii===

ชั้นล่างเป็นใต้ถุน ตรงกลางคือห้องเก็บของกลางมีกำแพงล้อม มีประตูล็อคกุญแจไว้  ปีกซ้ายขวาคือส่วนของลานจอดรถที่เปิดโล่งไม่มีกำแพง

แกนตรงกลางคือส่วนของโถงและห้องร้อยเวรซึ่งกั้นด้วยเคาเตอร์ ผู้มาติดต่อจะขึ้นบันไดมายังชั้นสองโดยตรงและมีบันไดขึ้นเพียงจุดเดียว  ดังนั้น หากนั่งอยู่ตรงโต๊ะร้อยเวร ก็จะเห็นคนที่เดินขึ้นมาอย่างแน่นอน


ปีกอาคารที่แยกไปทางซ้ายคือห้องทำงานของตำรวจแต่เนื่องจากค่ำแล้ว จึงไม่มีใครอยู่ ส่วนปีกอาคารทางขวาจะเจอห้องสอบสวน จากนั้นจึงเป็นห้องควบคุมตัวที่นายดำถูกขังเดี่ยวในห้องกรงที่ล็อคกุญแจ มีตำรวจนั่งง่วงเฝ้ากุญแจอยู่หน้าห้องอีกคน

ห้องแต่ละห้องนอกจากห้องขังมีหน้าต่างทุกห้องและเปิดไว้ให้อากาศถ่ายเทเนื่องจากอยู่ชั้นสอง  (ยุคนี้ยังไม่มีแอร์)   ส่วนห้องขังไม่มีหน้าต่าง มีเพียงช่องระบายลมที่อยู่สูงและมีขนาดไม่ใหญ่พอที่คนจะลอดได้ 

มาริยะที่เดินจากสนามหน้าสถานีตำรวจ ผ่านเสาธง ขึ้นมาบนอาคารสถานีไม่ถูกใครห้าม มีเพียงสุวัจนีที่เหลือบตาขึ้นจากหนังสือนิยายมามองเขา แล้วมองตามเมื่อเขาเลี้ยวไปทางห้องขัง  เมื่อถึงหน้าห้องขัง  ตำรวจที่เฝ้าห้องก็นั่งตัวตรงมองเขาอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ทำอะไรมากกว่านั้น เพราะมาริยะไม่สามารถเข้าไปในห้องขังที่ล็อคกุญแจไว้

ในห้องขังไม่มีเตียง ไม่มีเครื่องเรือนอะไร มีแค่ฉากกั้นเล็ก ๆ สูงประมาณเอวที่มุมห้องกับกระโถนไว้ให้ผู้ต้องขังปลดทุกข์   ตอนนี้นายดำกำลังนอนตะแคงข้างหันหน้าให้ผนัง  ท่าทางหยุกหยิกเกาแขนเกาหลังเป็นพัก ๆ บอกให้รู้ว่าสภาพของเขาไม่สะดวกสบายนัก


ส่งสัญญาณมือกับนายแสงเพื่อปีนเข้าไปทางรั้วด้านขวาที่มีต้นไม้บดบังอยู่  และลัดเลาะเข้าไปตามแนวเงาต้นไม้



นายแสงพยักหน้า  เสียงแตรและรถที่ประตูรั้วน่าจะดึงความสนใจของยามไปแล้ว  แนวรั้วที่มีต้นไม้ช่วยบังก็ทำให้ทั้งคู่พลิกข้ามแล้ววิ่งเข้าไปถึงนอกหน้าต่างบ้านได้อย่างสะดวกโดยไม่มีใครสังเกตเห็น

นายแสงลองดันหน้าต่างบ้าน มันแง้มออกได้ทันที  ทั้งคู่จึงพลิกตัวอีกครั้งเข้าไปในบ้านได้จังหวะเดียวกับเฮียเล้งเดินออกจากบ้านไปต้อนรับแขกที่มากับรถคันนั้นซึ่งกำลังเคลื่อนผ่านรั้สวเข้ามาจอดในบ้าน   นายแสงกระซิบทำสัญญาณว่าให้หาจุดซุ่มเตรียมลงมือ เขาชี้ไปที่ชั้นบนบอกใบ้ว่าให้ไปซุ่มรอที่ห้องนอน   แต่บารอนน้อยที่กวาดตามองรอบข้างพบว่าพวกเขาปีนเข้ามาในห้องทำงานของเฮียเล้งพอดี  บางทีซุ่มรออยู่ที่นี่อาจจะดีกว่าก็ได้
     เอาไงดีนะ
  - ไปห้องนอน
  - อยู่ห้องทำงาน
  - อื่น ๆ     


    -  เดินไปสำรวจที่... กำแพงที่คั่นระหว่างห้องที่นายดำอยู่กับด้านนอก + ใต้ถุนของห้องที่นายดำอยู่

เสนอนายแสงว่าซุ่มรอที่ห้องทำงานก่อนดีกว่า อาจจะได้ข้อมูลเพิ่มเติม

ไปตามหา... ชายกลาง (ระบุ)

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


"มีอะไรพูดคุยกันดีๆได้นะจ๊ะ ;) "

- เข้าไปเคลียร์

Offline Chao

    -  เดินไปสำรวจที่... กำแพงที่คั่นระหว่างห้องที่นายดำอยู่กับด้านนอก + ใต้ถุนของห้องที่นายดำอยู่




มาริยะเดินวนไปดูนอกอาคารสถานีตำรวจฝั่งที่มีห้องขัง  ด้วยสายตาที่ดีแม้ในยามกลางคืน  ทำให้เขาสังเกตเห็นสิ่งแปลกประหลาด  โซ่เส้นเบ้อเริ่มสี่เส้นลากยาวอยู่ที่พื้น  ปลายฟากหนึ่งพันอยู่กับเสาสองต้นใต้ถุนอาคารตำแหน่งเดียวกับห้องขัง  ส่วนอีกฟาหล่ามอยู่กับท้ายรถบรรทุกสองคันที่จอดอยู่ไม่ห่างจากอาคารนัก



เสนอนายแสงว่าซุ่มรอที่ห้องทำงานก่อนดีกว่า อาจจะได้ข้อมูลเพิ่มเติม




นายแสงพยักหน้าเห็นด้วย  ทั้งคู่จึงซุ่มรอเงียบ ๆ อยู่ในห้อง ไม่นานก็มีเสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา  บารอนน้อยกับนายแสงจึงแยกย้ายกันหาที่ซ่อน นายแสงไปซ่อนหลังผ้าม่าน ส่วนบารอนน้อยไปหลบในซอกระหว่างตู้เอกสารทันเวลาก่อนที่เฮียเล้งจะเปิดประตูเข้ามา


  "ก็บอกแล้วว่าที่พลาดไม่ใช่ความผิดชั้น ยัยนั่นมันโผล่มาจากไหนไม่รู้  ถ้าไม่อยากให้แผนพลาด เฮียก็หาคนไปเก็บยัยนั่นสิ"  ผู้หญิงคนนี้เดินกระฟัดกระเฟียดตามเฮียเล้งเข้ามา

ไปตามหา... ชายกลาง (ระบุ)



ชายกลางยืนดื่มอยู่คนเดียวเงียบ ๆ ที่มุมสนาม สีหน้าครุ่นคิด  ใกล้ ๆ กัน บุษบากำลังกันท่าผู้หญิงที่พยามรุกคืบเข้าหาชายกลาง



"มีอะไรพูดคุยกันดีๆได้นะจ๊ะ ;) "

- เข้าไปเคลียร์



   "ก็ยัยนี่น่ะ  ไม่รู้เป็นบริกรได้ยังไง ไร้ความสามารถที่สุด!"  หญิงเล็กหันมาเหวี่ยง

   "ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ จะรีบไปฝึกฝนมาใหม่ค่ะ"  บริกรสาวก้มหน้าพึมพำขอโทษแค่พอได้ยิน และทำท่าจะหาโอกาสเลี่ยงออกไป แต่ยังทำไม่สำเร็จ



Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


"งั้นเดี๋ยวนงค์จะเอาเวอร์มูธมาให้มั้ยจ๊ะ?" ;) เธอมีกุญแจห้องเก็บไวน์นี่นา!

"แล้วเธอ" อนงค์พูดถึงบริการสาว "ต้องไปช่วยหาเวอร์มูธกับนงค์ด้วยนะจ๊ะ" ;)

พอว่าตามนี้แล้วก็ลากบริกรสาวออกมาเลย (....)

มาริยะพยายามหาทางเอาโซ่ใหญ่ ๆ นั้นออกจากเสาหรือไม่ก็ออกจากรถ หรือไม่ก็หาทางทำให้รถไม่สามารถใช้งานได้ (หากส่วนนี้เจอคนก็ลองสะกดรอยเพื่อเช็คจำนวนและหาโอกาส)
หากไม่สามารถทำได้ก็รีบขึ้นไปบอกสุวัจนีเกี่ยวกับโซ่ที่ผูกกับเสาและรถที่ลามโซ่ที่ว่า

วชิระขออนุญาติบุษบาเพื่อเข้าพบชายกลาง เขาคงไม่โดนกันใช่มั้ย เขาเป็นผู้ชายนี่นา
จากนั้นเข้าไปทักทายตามมารยาทแล้วถามว่าทำไมจึงไม่ไปสนุกรื่นเริงในงาน มาแอบหลบมุมตรงนี้เดี๋ยวจะไม่ได้หน้าแล้วถูกลืมเอานะ ถามพลางแกล้งหยอกเล่น