หลังการประกาศหาตัวทายาทที่สะเทือนเลื่อนลั่นทั้งพระนครและลามไปทั่วประเทศ ก็มีคนที่อ้างตัวเป็นทายาทเจ้าคุณปู่มาจากทั่วทุกสารทิศ โชคดียิ่งนักที่คุณชายถนัดเทพบุตรของเจ้าคุณปู่ซึ่งไปไข่ทิ้งตอนอยู่นอกวัง มอบสมบัติลับไว้ให้ลูก ๆ ทุกคน คนละ 1 เล่ม ไม่เช่นนั้น คงมีคนแห่กันมามากกว่านี้ หลังจากตัดพวกที่สติ๊กเกอร์ไม่ครบ เนียนแปะซ้ำ หรือเอาของปลอมมาแปะออก ก็เหลือผู้มีสิทธิอ้างตัวเป็นทายาททั้งสิ้น 11 คน ได้แก่....
"ขอแสดงความยินดีที่พวกคุณผ่านการตรวจสอบเอกสารหลักฐานมาได้ ต่อไปนี้ พวกคุณจะต้องเข้าไปอยู่ในบ้านร่วมกับสมาชิกเดิมซึ่งเป็นไปตามคำสั่งของท่านเจ้าคุณในพินัยกรรม ทั้งนี้พวกคุณจะถือเป็นผู้พักอาศัยคนหนึ่ง ระหว่างนี้ก็ขอให้คุณสร้างความคุ้นเคยกับคนในบ้านตามสบาย และเมื่อผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ฉันจะแจ้งให้พวกคุณทราบว่า ท่านเจ้าคุณทิ้งภารกิจอะไรให้พวกคุณทำเพื่อพิสูจน์ตัวเอง" ราตรีอธิบายระหว่างที่ทุกคนลงจากรถสองแถวมายืนเรียงกันหน้าประตูรั้ว เมื่อเห็นว่าทุกคนพร้อมแล้ว เธอก็เดินนำแถวเหล่าทายาทเข้าบ้านไปแนะนำตัวกับสมาชิกในบ้านที่ยืนเรียงแถวรอที่ระเบียงมุขหน้าบ้านเช่นกัน
"หมี่เกี๊ยวค้าบ หมี่เกี๊ยว นี่ ๆ พี่ชาย เค้ามากันทำไมเยอะแยะเหรอ ใช้เรื่องทายาทที่ว่ากันนั่นรึเปล่า" คนขายบะหมี่หน้าประตูชะเง้อชะแง้มองเข้าไปในบ้านพลางถามคนขับรถสองแถวที่กำลังจะกลับ
.
.
.
.
"ชั้นอนุญาตให้พวกเธอเรียกชั้นว่าเจ้าย่า" เจ้าย่ามาลีพูดเรียบ ๆ
"...เสร็จรึยัง" หม่อมแม่มารตีตาปรือมองเหม่อ ดูไม่สนใจอะไรเอาเสียเลย
"ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน ผมคือชายใหญ่ หวังว่าพวกเราจะเป็นญาติที่ดีต่อกัน" ท่านชายใหญ่ทักทายด้วยเสียงหนักแน่น
"ยินดีที่ได้รู้จัก รู้สึกยังไงที่บุญหล่นทับ" ชายกลางถามตรง
"เชอะ พวกโลภ" หญิงเล็กเบะปากมองบน
"ส..สวัส..ดีคับ" คนที่พูดตะกุกตะกักท่าทางประหม่านี้คือชายน้อย
"โฮะ ๆ ๆ ไม่เข้าใจ ท่านเจ้าคุณคิดอะไรของเค้านะ" อาเดียวท่าทางสนุกที่เห็นหลายคนกระอักกระอ่วนระหว่างแนะนำตัว
"...พ่อคะ" ส้มแป้นกระตุกเสื้อพ่อเธอเป็นเชิงปราม
"ชั้นชื่อบุษบา" อย่างน้อยคนนี้ก็บอกชื่อมาตรง ๆ ล่ะ
"สวัสดีค่ะ ลลิตาค่ะ เป็นเลขาของท่านชายใหญ่ค่ะ"
"ผมชื่อแสง ถึงพวกคุณอาจจะเป็นทายาท แต่ก็ขอให้รักษากฎระเบียบของบ้านด้วย"
"ผมชื่อโส เป็นเกียรติที่ได้รู้จักพวกคุณ ๆ นะครับ" คนนี้ยิ้มหวานให้เหล่าทายาทที่เป็นหญิงด้วย
"เราชื่อส่ง เราเป็นคนขับรถ เรายินดีที่ได้รับการรู้จัก" ทั้งสำเนียงทั้งการใช้ภาาา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าต่างด้าว
"ชื่อสมชายฮะ เป็นคนสวนฮะ" ดูแล้วเป็นผู้ชายที่เสียงเล็กไปหน่อยนะ
"แจ๋วค่ะ" คนรับใช้คนนี้แนะนำตัวเป็นคนสุดท้าย
หลังการแนะนำ ทุกคนก็ได้รับสิทธิให้เลือกห้องพักกันคนละห้องตามที่ต้องการดังนี้.....
Spoiler for Hiden:
เรือนใหญ่ เป็นอาคารที่อยู่อาศัยหลักของบ้านปูนทอง ห้องที่อยู่ในอาคารนี้ได้แก่
- ห้องโถงหลัก
- ห้องรับประทานอาหารหลัก
- ห้องหนังสือ
- ห้องเจ้าคุณปู่
- ห่องเจ้าย่ามาลี
- ห้องท่านชายใหญ่
- ห้องชายน้อย
- ห้องสุดใจ
- ห้องโรส
- ห้องบารอนน้อย
เรือนชมดาว เรือนที่ปลูกแยกออกมาทางเหนือของเรือนหลัก ห้องที่อยู่ในอาคารนี้ได้แก่
- ห้องสันทนาการ
- ห้องชมวิว
- ห้องเก็บไวน์
- ห้องหม่อมแม่มารตี
- ห้องชายกลาง
- ห้องหญิงเล็ก
- ห้องเหินฟ้า
- ห้องผึ้ง
เรือนไทย เป็นเรือนเก่าแก่ที่ถูกปรับปรุงใหม่ให้สมาชิกนอกครอบครัวพัก ห้องที่อยู่ในอาคารนี้ได้แก่
- ห้องพระ
- ห้องพิพิธภัณฑ์
- ห้องอาเดียว
- ห้องส้มแป้น
- ห้องบุษบา
- ห้องลลิตา
- ห้องราตรี
- ห้องจีจี้
- ห้องอนงค์
- ห้องวชิระ
เรือนรับใช้ เรือนที่อยู่อาศัยและทำงานของผู้รับใช้คฤหาสน์ ห้องที่อยู่ในอาคารนี้ได้แก่
- ห้องครัว
- ห้องเก็บของ
- โรงรถ
- ห้องเครื่องไฟฟ้า/ปั๊มน้ำ
- ห้องนายแสง
- ห้องนายโส
- ห้องนายส่ง
- ห้องสมชาย
- ห้องแจ๋ว
- ห้องมาริยะ
- ห้องริน
- ห้องซี
นอกจากเรือนทั้งสี่แล้ว ยังมีสวนขนาดใหญ่และสระว่ายน้ำที่อยู่ด้านนอกอาคารด้วย ที่มีเยอะได้ขนาดนี้ก็เพราะพื้นที่ในรั้วคฤหาสน์มีถึง 50 ไร่นี่แหละ
"โห สุดยอดเลย งั้นผมขอเลือกเรือนชมดาวนะ" เหินฟ้าตาโต แบกเป้วิ่งขึ้นบันไดทันที
"ดิฉันขออยู่ที่เรือนไทยนะคะ" จีจี้ลากกระเป๋าไปที่เรือนไทย
"ชั้นจะอยู่ที่เรือนใหญ่นี่แหละ คงไม่มีปัญหาใช่ไหม" สุดใจประกาศ
