-
(http://i.imgur.com/esLKcej.jpg)
Kris (คริส)
ข้อมูลปกปิด
-
มีเวลาก่อนปฐมนิเทศจะเริ่มในเวลา 12.00 น. ของวันที่ 30
สามารถใช้ Credit ซื้อสิ่งที่ต้องการได้ โดยโอนมาที่ Johan ตามราคาที่ระบุ จะซื้อซ้ำได้แค่ 2 ครั้ง/ประเภท และซื้อได้ทั้งหมดไม่เกินกว่า 300 Credit
ผู้ที่ผ่านช่วงนี้ไปแล้วจะเริ่มเกมก่อนปฐมนิเทศได้ทันที
- Max HP +1 : 100 Credit
- Max Ability +1 : 105 Credit
- Esp 0 > 1 : 50 Credit
- Esp 1 > 2 : 70 Credit
- Esp 2 > 3 : 100 Credit
- Esp 3 > 4 : 150 Credit
- Esp 4 > 5 : 200 Credit
- Vit 0 > 1 : 50 Credit
- Vit 1 > 2 : 70 Credit
- Vit 2 > 3 : 100 Credit
- Vit 3 > 4 : 150 Credit
- Vit 4 > 5 : 200 Credit
- Rea 0 > 1 : 50 Credit
- Rea 1 > 2 : 70 Credit
- Rea 2 > 3 : 100 Credit
- Rea 3 > 4 : 150 Credit
- Rea 4 > 5 : 200 Credit
- Cha 0 > 1 : 50 Credit
- Cha 1 > 2 : 70 Credit
- Cha 2 > 3 : 100 Credit
- Cha 3 > 4 : 150 Credit
- Cha 4 > 5 : 200 Credit
- Talisman : ป้องกันการเสียชีวิต 1 ครั้ง 200 Credit (เป็น Item ใช้อัตโนมัติแล้วหายไป)
- ออร่าตัวเอก : ทำให้เป้าหมายที่ต้องการสนใจ และ Ally +1 100 Credit (เป็น Item ใช้แล้วหายไป)
- เงินสดติดตัว : ทำให้รวย เอาไปใช้ในเกม ไว้เปย์สาว 100 Credit (จะถูกนำไปแปรสภาพเป็นเงิน)
Hide รายการที่ซื้อได้
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/nEd4f9e.jpg) (http://i.imgur.com/esLKcej.jpg) (http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg) (https://chiaaoey.files.wordpress.com/2016/12/bol-dis.png) (http://i.imgur.com/pr0LNdd.jpg)
พวกนี้นั่งข้างกัน
จะ Roleplay แนะนำตัวหรือจะทำอะไรก็ได้ มีเวลาถึงสรุปผลครั้งต่อไป
-
(http://i.imgur.com/esLKcej.jpg)
..........
"สวัสดี ฉันชื่อคริส เป็นบรรณารักษ์ประจำห้องสมุดของที่นี่ ยินดีที่ได้รู้จัก พวกเธอเป็นนักเรียนของที่นี่สินะ? ชื่ออะไรกันเหรอ?"
ก่อนที่จะถามไถ่ทำความรู้จักโดยการถามชื่อคนที่นั่งอยู่ในแถวเดียวกันกับตัวเอง
-
(http://i.imgur.com/nEd4f9e.jpg)
;) เธอยิ้มให้ ส่วนอีกคนเหมือนจะไม่ได้ฟัง
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก
ฉันชื่อ ลิเซลอตเต้ ชไนเดอร์
เธอเอาแผ่นกระดาษที่พับใส่กระเป๋าไว้ออกมาคลี่แล้วยิ้มปิดท้าย
-
(http://i.imgur.com/esLKcej.jpg)
....
... เธอไม่พูด? ... หรือว่าพูดไม่ได้งั้นเหรอ?
Kris ส่งยิ้มจาง ๆ ให้กับคนที่ยิ้มให้ตัวเอง
"ดูจากชื่อแล้ว น่าจะมาจากเยอรมัน... หรือเปล่านะ?"
ก่อนที่จะลองชวนคุยต่อ เพื่อทดสอบข้อสงสัยของตัวเอง
-
Ally คือค่าความสัมพันธ์ ทุกครั้งที่ทำเงื่อนไขบางอย่างจะได้รับ +1 แต่ก็สามารถลดลงได้ตามเงื่อนไขบางอย่างเช่นกัน
ความสัมพันธ์ของตัวละครจะไม่แสดงผลตาม Ally สะสมจนกว่าจะถึงขีดที่ระบุ ซึ่งแต่ละคนก็มีไม่เท่ากัน อาจจะ 2 3 5 10...
แต่ Support Role (SR) ไม่สามารถสร้าง Ally ได้
(http://i.imgur.com/nEd4f9e.jpg)
เธอยิ้มแล้วเอาดินสอกับสมุดบันทึกออกมาเขียนๆ ;)
ฉันเกิดที่เยอรมนี ค่ะ
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
นกพิราบนับร้อยนับพันพรั่งพรูทะยานขึ้นสู่ฟาดฟ้าสีครามพร้อมเสียงระฆังบนหอระฆังลั่นกังวาน
นักเรียนหลายคนเงียบเสียงอย่างไม่ได้นัดหมายคล้ายต้องมนต์สะกด สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เวทีและพบชายคนหนึ่งมายืนอยู่แล้ว
ยินดีต้อนรับสู่ร่มเงาของเซนต์โครนิเคิล ที่นี่คือ Grande Chronicle
ขอให้ทุกคนจงจำเอาไว้ให้ดี พลังที่ยิ่งใหญ่และทรงพลังที่สุดน่ะ...
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก การให้โอวาทที่แสนน่าเบื่อของผอ.จบลงไปแล้ว และพิธีปฐมนิเทศก็กำลังจะจบลงเช่นกัน
ที่นี่ต่างจากโรงเรียนทั่วไปอยู่บ้าง หลายสิ่งหลายอย่างไม่มีพิธีการมากนัก ไม่บังคับและให้อิสระกับนักเรียนอยู่มากทีเดียว
หลังออกจากอาคารหอประชุมจะมองไปเห็นลานกว้างที่มีน้ำพุตรงกลาง ลานนี้คือพื้นที่ว่างที่กว้างที่สุดในโรงเรียน
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
สถาปัตยกรรมแบบบาบิโลนประยุกต์ประกอบกับความกว้างของโรงเรียนที่กว้างใหญ่และตั้งอยู่บนที่ราบสูงทำให้ที่นี่เหมือนอาณาจักรแห่งหนึ่งมากกว่าจะเป็นโรงเรียนเสียอีก
คุณเองต้องมาพักที่หอในวึ่งอยู่ทางตะวันตกของโรงเรียน ส่วนที่นี่จะใช้เป็นสถานที่เล่าเรียนตลอด 3 ปี คุณพร้อมแล้วหรือยังกับชีวิตในช่วงเวลาต่อไปนี้
- พร้อมแล้ว
- สนใจโรงเรียน
-
อย่างน้อยถ้าเธอมาห้องสมุด Kris ก็จะได้จำได้ว่าเธอชื่ออะไร...
หลังจากที่การปฐมนิเทศจบลง Kris จึงได้โอกาสที่จะสนใจโรงเรียนอย่างชัด ๆ
ที่นี่กว้างใหญ่ชะมัด...
- สนใจโรงเรียน
-
อึดใจต่อมาก็มีเสียงอื้ออึง มีคนโดดลงมาจากดาดฟ้า
-
.....เฮ้ เดี๋ยวสิ!?
Kris รีบวิ่งไปดูตามเสียงอื้ออึงนั่นทันที
-
คริสเพิ่งมาทำงานที่นี่เป็นวันแรก เขายังไม่รู้เส้นทางมากนัก วิ่งไปไม่เท่าไหร่ก็หลงทางอย่างน่าเหลือเชื่อ
1. ตรอกตัน
2. อาคารโรงยิม
3. วิหาร
4. หอสมุด
Rolled 1d4 : 2, total 2
-
เอาล่ะ....ที่นี่มันที่ไหนกัน?
หลังจากเห็นว่าตัวเองมาโผล่ในสถานที่แปลก ๆ (?) แล้ว คริสจึงลองเดินเข้าไปดูในอาคารโรงยิม ... ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว จะได้ไม่เสียเที่ยว
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/b63c9566c642f2143774517e7d5159a4/4239%20-%20Background.jpg)
อาคารโรงยิมเป็นอาคารเอนกประสงค์ อยู่ในพื้นที่ของสนามกีฬาและสระว่ายน้ำ นักเรียนที่นี่จะไม่ขาดแคลนพื้นที่ออกกำลังกายหรือเล่นกีฬาอย่างแน่นอน
วันนี้ที่สนามมีรุ่นพี่มาจับจองเพื่อดำเนินกิจกรรมต้อนรับสมาชิกใหม่ที่แวะเวียนมาชม แม้ว่าจะยังไม่ถึงเวลาเลือกชมรมก็ตาม พวกเขาจะพยายามโปรโมทชมรมอย่างหนัก เพราะการมีสมาชิกที่มากขึ้นแลกกับการได้รับงบชมรมที่มากตามไปด้วยเช่นกัน
ขณะนั้นเองที่คริสรู้สึกขนลุกขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
-
อากาศหนาวเหรอ? ก็ไม่น่าใช่ หรือว่าผีจะหลอกกลางวันแสก ๆ กัน....ยิ่งไม่น่าใช่เข้าไปใหญ่
คริสส่ายหัวกับความคิดตัวเอง ก่อนจะหันมองไปรอบ ๆ ตัวทันทีที่รู้สึกเช่นนั้น มันต้องมีต้นตอสาเหตุที่ทำให้เขารู้สึกขนลุกขึ้นมาแบบนี้สิ
-
ก็ได้ยินเสียงแว่วขึ้นมาในหัว
เธอมาทำอะไรที่นี่
-
....เสียงใครน่ะ?
คริสหันมองรอบ ๆ ตัวอีกครั้ง ยังไม่ได้เอ่ยปากตอบอะไร ด้วยยังไม่เห็นตัวคนถาม เกรงว่ายืนพูดคนเดียวจะถูกคนอื่นที่ผ่านมาเจอมองว่าเป็นคนบ้าไปเสียก่อน ทำแต่เพียงคิดในใจ
ถ้าถามว่ามาทำอะไรที่โรงยิม ก็คงต้องตอบว่าหลงมา แต่ถ้าถามว่ามาทำอะไรที่โรงเรียนนี้ ก็มาทำงานเป็นบรรณารักษ์น่ะสิ
ว่าแต่หอสมุดของที่นี่อยู่ที่ไหนกัน.... (....)
-
เธอมัวมาทำอะไรอยู่ที่นี่
เสียงนั้นดังขึ้นอีก
-
............
ถามขนาดนี้นี่คงต้องตอบสินะ...
"ก็ไม่ได้อยากมัวมาทำอะไรอยู่ที่นี่หรอก แต่หลงทางมา หาทางไปหอสมุดไม่เจอน่ะ" คริสพูดออกมาพลางถอนหายใจ นอกจากจะไม่รู้ว่าเสียงโหวกเหวกเมื่อกี้จะเกิดจากอะไรแล้ว ยังหลงมายังไงไม่รู้ แล้วมาเจอกับ 'เสียงประหลาด' นี่อีก
-
เสียงนั้นเงียบไปจนเหมือนคริสพูดอยู่คนเดียว ลมที่กรรโชกมาวูบหนึ่งทำเอาเขาขนลุกอีกครั้งแต่ก็ไม่เกิดอะไรผิดปกติอีกหลังจากนี้
จบบทนำ
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/3f35ca30006223de5154e7f5179bfaf5/4240%20-%20Background.jpg)
จริงอยู่ว่า Grande Chronicle นั้นเป็นโรงเรียนที่ควรมีค่าใช้จ่ายในการเล่าเรียนสูงจนคนทั่วไปไม่สามารถจ่ายค่าเล่าเรียนได้ไหว แต่โครงการรับสมัครนักเรียนที่เหมาะสมกับแผนการสอนและพัฒนาบุคลากรนั้นไม่ได้สนใจฐานะของนักเรียนคนนั้น บ้างก็ยากดีมีจน แต่ทุกคนจะเท่าเทียมกันเมื่อเข้าสู่รั้วของ Grande Chronicle
ไม่ต้องเสียค่าเล่าเรียนเลยแม้แต่สลึงค์เดียว นั่นคืออุดมณ์คติที่ผอ.ผู้ก่อตั้งคนแรกได้ตั้งปณิธานเอาไว้ นอกจากจะไม่เสียค่าใช้จ่ายในการเล่าเรียนแล้วยังมีเงินทุนให้ทุกเดือนเพื่อใช้จ่ายส่วนตัวอีกจำนวนหนึ่งด้วย ซึ่งนักเรียนทุกคนจะได้รับเงินทุน 50$ ในแต่ละปี (SR จะได้รับ 10$) *เงินทุนนั้นจะโอนให้กันไม่ได้ เว้นเสียแต่นำไปแลกซื้อเป็นสินทรัพย์มาเสียก่อน
นอกจากนี้นักเรียนทุกคนยังมีที่พักฟรีให้อีกด้วย นั่นคืออารามเก่าที่ถูกเปลี่ยนเป็นหอพัก ซึ่งนักเรียนทุกชั้นปีจะพักที่นี่ทั้งหมดยกเว้นครูอาจารย์และเจ้าหน้าที่จะพักที่อาคารที่พักหรือพักที่บ้านของตนเองในเมืองที่อยู่ตีนเนินไกลออกไปจากโรงเรียนกว่า 7 กิโลเมตร (SR ทุกคนในเกมพักที่อาคารสวัสดิการ ยกเว้น SR ที่เป็นนักเรียนจะพักที่เดียวกับ Actor)
-
(http://i.imgur.com/lxZuSSc.jpg)
Classroom Phase
เมื่อเริ่มต้นวันจะต้องเข้าสู่ Classroom Phase เป็นช่วงเวลาที่จะให้วางแผนพัฒนาความสามารถและเข้าเรียน
นักเรียนทุกคนจะส่งคำสั่งและทอยเต๋า เป็นอันจบ Classroom Phase และเข้าสู่ Phase ต่อไปได้เลยหลังการสรุปผล
*สำหรับ Actor เท่านั้น
วันนี้เป็นวันแรกของการเรียน ทุกห้องเรียนจึงได้โบนัสพิเศษด้วยการยืดระยะเวลาโฮมรูมออกไปยาวนานถึง 1 ชั่วโมง
แม้ว่า Grande Chronicle จะเป็นโรงเรียนที่เพียบพร้อมในการเรียนการสอนหลายด้าน แต่บางอย่างก็แปลกพิลึกเสียจริง นั่นคือการที่ทุกห้องเรียนจะไม่มีอาจารย์ที่ปรึกษา
ทุกเช้าในช่วงโฮมรูมนั้นนักเรียนทุกคนจะมองดูภาพฉายสามมิติของผอ.ที่จะมาพูดถึงสถานการณ์ทั่วไปและบอกกล่าวสิ่งที่ควรรู้เพียงวันละ 3-5 นาที
([url]http://i.imgur.com/8xH26Uu.jpg[/url])
"หวังว่าทุกคนจะเข้าใจและมีความสุขกับสามปีนี้"
การเรียนการสอนไม่ต่างจากโรงเรียนทั่วไป แต่ไม่มีการเช็คชื่อ กล่าวคือนักเรียนจะมีอิสระสูงมากในการเลือกบริหารจัดการเวลา ใครที่ล้มเหลวในการบริหารเวลาก็อาจจะเรียนไม่จบ
ที่นี่ให้นักเรียนซ้ำชั้นได้จนกระทั่งอายุ 20 ปี ซึ่งเป็นอายุที่มากที่สุดที่จะรับนักเรียนเข้าเรียนปี 1 หากเกินกว่า 20 ปีก็จะถูกรีไทร์โดยอัตโนมัติ แต่ก็มีนักเรียนที่เรียนต่อไปไม่ไหวแล้วขอลาออกไปเองอยู่เนืองๆ
-
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
Event Phase
หลังการสรุปผล Classroom Phase จะมาต่อที่ช่วงนี้ เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
ในช่วงนี้จะกินเวลายาวที่สุด แต่หากผู้เล่นใช้เวลาในช่วงนี้นานเกินกว่า 24 ชม. (เวลาจริง) ระบบจะจบ Phase ให้อัตโนมัติ
สถานที่
- จตุรัสและน้ำพุ
- อาคารเรียน
- อาคารโรงยิม
- โรงอาหาร
- อาคารที่พัก
- ทางออกจากโรงเรียน
- มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล
- และอื่นๆ ระบุได้
สถานที่เป็นเพียงจุดไกด์ว่ามันมีอยู่ ไม่จำเป็นต้องระบุสถานที่ตามตัวเลือกเป๊ะ เช่น อาคารเรียนก็มีหลายห้อง และมีทั้งในและนอกอาคาร มีพื้นที่ทางเดินรอบอาคาร มีทุกอย่างที่โรงเรียนทั่วไปพึงมี และมีมากกว่านั้น
นอกจาก Quest แล้วยังสามารถ Free mode ได้ด้วยการเลือกสถานที่ ซึ่งบางสถานที่อาจจะพบเจอเหตุการณ์บางอย่าง (หายาก) เหมาะกับคนที่ไม่มี Quest ให้ทำ ไม่ก็ระบุการกระทำเลยว่าต้องการทำอะไรที่ไหน แต่วิธีที่ดีกว่าคือเข้าหาเพื่อนร่วมชั้นหรือก็ได้ที่เรารู้จักและหาตัวเจอ ซึ่งจะเข้าสู่เงื่อนไขของ Quest ตัวละครโดยตรง
-
แน่นอนว่าคริสมาที่นี่ก็เพื่อทำงาน...
- หอสมุด
-
(http://i.imgur.com/gtQuKta.jpg)
สถานที่ซึ่งใหญ่พอๆกับสนามฟุตบอลก็คือหอสมุดของโรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ และยังสูงจากพื้นขึ้นไปอีกเกือบ 50 เมตร ที่นี่มีบรรณารักษ์ทำงานอย่างขยันขันแข็งตลอด 24 ชม. โดยจะมีครูบรรณารักษ์ และเจ้าหน้าที่บรรณารักษ์ รวมแล้วก็ร่วม 20 คนที่คอยดูแลที่นี่
คริสที่เพิ่งมาทำงานวันแรกถึงกับแหงนมองอยู่นานก่อนจะเปิดประตูเข้าไปสัมผัสกับสถานที่ซึ่งคล้ายจะเป็นอีกโลกที่เนืองแน่นไปด้วยความรู้มากมายสารพัด
-
หลังจากที่ยืนตะลึงกับความยิ่งใหญ่ของหอสมุดที่นี่อยู่สักพัก คริสจึงเดินเข้าไปข้างในหอสมุด พยายามจำแผนผังคร่าว ๆ ของที่นี่เอาไว้ และเดินหาหัวหน้าบรรณารักษ์หรือใครก็ตามที่จะสามารถอธิบายเกี่ยวกับหอสมุดแห่งนี้และอธิบายงานที่เขาต้องทำที่นี่ได้
-
(http://i.imgur.com/jv81WsF.jpg)
ยินดีต้อนรับสู่หอคอยแห่งความรอบรู้ ท่านคือผู้ถูกเลือก ยินดีด้วย
ใครคนหนึ่งโผล่มาข้างๆ เขาอยู่ในชุดคลุมทั้งตัวและสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเอาไว้
-
คริสสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นคนที่โผล่มาข้าง ๆ ... ว่าแต่ใต้ผ้าคลุมกับหน้ากากนั่นใช่คนจริง ๆ หรือเปล่านะ ?
"...สวัสดีครับ" เขาโค้งให้อีกฝ่ายเล็กน้อย "พอดีวันนี้เป็นวันแรกที่มาทำงานที่นี่...พอจะช่วยอธิบายเกี่ยวกับที่นี่ให้ฟังหน่อยได้ไหม?"
-
(http://image.free.in.th/v/2013/im/170103102816.jpg) (http://picture.in.th/id/74e2e74fad42c59044ea994b82adac81)
แต๊น
เธอหมุนตัวสลัดผ้าคลุมและหน้ากากออกเผยให้เห็นรูปร่างเย้ายวนของสาวสวยทรงโต มีตุ๊กตาแสนเก๋เกาะไหล่
คริสนั้นถึงกับมีไฟขึ้นมา เห็นงานเป็นลมเห็นนมสู้ตาย
"ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อโนว์เลดจ์ เป็นหัวหน้าบรรณารักษ์"
"ฉันมีเหตุผลที่จะเปิดเผยใบหน้าและทรวดทรงอันทรงเสน่ห์ต่อหน้าผู้คนไม่ได้ เพราะพวกนักเรียนมักจะรุมจีบฉัน"
"ถ้าเข้าใจแล้วก็คุยเรื่องงานกัน ก่อนอื่น..."
เป็นอันสรุปว่างานของคริสคือการดูแลห้องสมุดที่จะมีผู้ปิดและเปิดประตูตามช่วงเวลา แม้ว่าห้องสมุดจะให้บริการตลอด 24 ชม. แต่ประตูนั้นจะปิดและเปิดอย่างไม่มีการแจ้งเตือน
คริสสามารถคีย์หาข้อมูลหนังสือได้ทุกเล่มที่เคาเตอร์ และงานที่เคาเตอร์จะมีเพียงคริสคนเดียวที่ทำหน้าที่นั้น หากเธอไม่อยู่นักเรียนจะต้องเดินหาหนังสือด้วยตัวเอง นี่จึงเป็นภาระรับผิดชอบอันใหญ่หลวงคล้ายกลายเป็น npc สถิตย์ติดที่
"มีข้อสงสัยอะไรอีกไหม คุณควรจะถามทุกอย่างที่คุณต้องการให้มากที่สุด เพราะฉันจะไม่ปรากฎตัวบ่อยนัก"
-
บ้าจริงเป็น SR จีบใครไม่ได้---
คริสถึงกับกลืนน้ำลายเอื๊อก จนเกือบลืมว่าจะถามอะไรต่อ เมื่อเห็นว่าใต้ผ้าคลุมนั้นจริง ๆ แล้วเป็นอย่างไร
"...ว่าแต่ ...?"
- ในเมื่อห้องสมุดเปิดให้บริการ 24 ชม. แล้วทำไมถึงยังมีเวลาเปิด-ปิดประตู ? แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าห้องสมุดใกล้จะเปิด-ปิดแล้ว ในเมื่อไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้า ? หรือว่ามีช่วงเวลาระบุไว้แน่นอนอยู่แล้ว ?
- หากมีคนมาถามหาหนังสือที่ไม่มีที่นี่ล่ะ ?
- งานที่เคาน์เตอร์นี่ รวมการรับยืม-คืนหนังสือด้วยสินะ ?
- มีข้อควรระวังหรือข้อควรรู้อะไรที่เขาควรรู้เกี่ยวกับหอสมุดแห่งนี้ รวมไปถึงโรงเรียนแห่งนี้ไหม ?
- และ...ตุ๊กตาที่เกาะไหล่นั่น ไว้แค่เก๋ ๆ ใช่ไหม (...)
-
(http://image.free.in.th/v/2013/ic/170103112425.jpg) (http://picture.in.th/id/860b0b40922ccd0f521e4354f05f5023)
"หอสมุดอยู่เหนือตรรกะของโลกนี้และตรรกะความรู้ทั้งหมดทั้งมวล ฉันตอบไม่ได้"
"หากแต่ยามที่ประตูปิดหรือเปิด ระฆังจะลั่นกังวานและพิราบขาวที่โบยบินจะทิ้งขนปีกลงสู่ดิน"
"เหตุการณ์นั้นไม่มีวันเกิดขึ้น"
"ถูกต้อง"
"อย่าขโมยหนังสือออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต อย่าเสียงดังจนรบกวนผู้อื่น และ... ออกไปจากหอสมุดเสียก่อนที่ระฆังจะหยุดลั่นเสียงกังวาน"
(http://image.free.in.th/v/2013/ib/170103112931.jpg) (http://picture.in.th/id/c18c857f145b34adee761a90d400829a)
"ฮิฮิฮิ มิราคุรุจังน่ะน่ารักใช่มั้ยล่ะ♥"
-
ถึงจะใหญ่โตกว่าที่อื่นมากก็ตาม แต่ห้องสมุดแห่งนี้จะมีหนังสือครบทุกอย่างจริง ๆ เหรอ คริสได้แต่สงสัยในใจ
"แล้วถ้าออกจากหอสมุดไม่ทันเสียงระฆังดังล่ะ ?" คริสถาม
อย่างแย่ก็คงเป็นติดอยู่ในหอสมุดจนกว่าจะถึงเวลาเปิดครั้งต่อไปล่ะมั้ง เขาคิดในใจ
ก่อนที่จะมองมิราคุรุจัง(?) อีกรอบ
-
"อย่ารู้ดีกว่านะ และอย่าได้คิดลองจะดีที่สุด" เธอบอกสั้นๆโดยไม่ได้แสดงสีหน้าและอารมณ์ใดออกมา
-
ชวนให้นึกถึงหนังสยองขวัญที่มีปีศาจอยู่ในห้องสมุดเลยแฮะ
"เอ.. ทำไมถึงอย่ารู้ดีกว่าล่ะ ?" คริสถามกลับด้วยสีหน้าและน้ำเสียงที่นิ่งสงบเช่นกัน "ถ้ารู้ ก็จะได้ระวังตัวเองมากขึ้น และจะได้คอยระวังไม่ให้มีใครติดอยู่ในห้องสมุดไง"
-
(http://i.imgur.com/53LKXkW.jpg)
"ฮิฮิฮิ มิราคุรุจังน่ะน่ารักใช่มั้ยล่ะ♥ เธอคุยเก่งด้วยนะ อยากลองคุยกับเธอไหม"
-
เหมือนโดนเบี่ยงประเด็นเลยแฮะ - -"
"หืม ? พูดได้ด้วยเหรอ ?"
ก่อนที่จะพูดกับมิราคุรุจัง ด้วยคำถามเดิมก่อนหน้าที่อีกฝ่ายไม่ตอบเขา
-
(http://i.imgur.com/iCLedT2.jpg)
ขอโทษนะคะ ฉันก็ไม่รู้ เพราะนายหญิงไม่เคยบอกฉันเลย
-
พ พูดได้จริง ๆ ด้วย - -"
"แล้ว ถ้ามีเหตุเร่งด่วนที่จำเป็นต้องติดต่อคุณ ผมจะติดต่อได้อย่างไรครับ คุณโนวเลดจ์ ?"
... น่าจะเป็นคำถามสุดท้ายที่สงสัย... ล่ะมั้ง ?
-
"ฉันอยู่ที่นี่เสมอ เว้นเสียแต่ฉันจะไม่อาจปรากฏตัวได้ในเวลานั้น" เธอตอบแล้วยิ้มให้
-
.............
"เข้าใจแล้ว...."
คริสรับทราบในสิ่งที่อีกฝ่ายพูด ก่อนที่จะถามว่าให้เริ่มทำงานวันนี้เลยไหม ?
-
เธอบอกว่ายังก่อน พรุ่งนี้จึงจะเริ่มงาน ส่วนวันนี้ยังไม่มีอะไร
-
คริสขอบคุณอีกฝ่ายสำหรับคำอธิบายในเรื่องต่าง ๆ หากวันนี้ยังไม่มีอะไร เขาอาจจะได้ลองไปเดินดูในโรงเรียนเสียหน่อย
-
หันมาอีกทีหล่อนก็หายไปแล้ว...
ตอนนี้เริ่มเย็น
-
คริสคิดว่าเขาอาจจะต้องทำความเข้าใจกับอะไรหลาย ๆ อย่างที่นี่เพิ่มเติม...
ก่อนจะออกจากหอสมุด เขาถามคนที่อยู่ในนั้นว่าสามารถจะยืมหนังสือที่เกี่ยวข้องกับประวัติความเป็นมาของโรงเรียนแห่งนี่กลับไปอ่านได้ไหม ถ้าได้ ก็ขอยืมเอาไปอ่านตอนกลับถึงที่พัก ถ้าไม่ได้ ก็ออกมาจากหอสมุด ไปที่ทางออกของโรงเรียน โดยสังเกตว่าระหว่างทางตัวเองเดินผ่านส่วนไหนของโรงเรียนไปบ้าง (จะได้ไม่หลงอีก)
-
บรรณารักษ์ยืมหนังสือไม่ได้ แต่อ่านเองได้
คริสเดินทางตรงไปยังทางเข้าโรงเรียนได้ด้วยถนนสายหลัก น่าแปลกนักว่าทำไมก่อนหน้านี้เขาถึงได้หลง...
-
แปลกแฮะ
คริสลองดูว่าถ้าจากตรงนี้ จะเดินไปยังโรงยิมที่เขาเผลอหลงไป จะต้องเดินไปยังไง.. แล้วลองเดินไปยังโรงยิมอีกรอบ
-
แค่หันหลังกลับก็เดินไปได้แล้ว เป็นทางเดียวกัน น่าแปลกนักว่าทำไมก่อนหน้านี้เขาถึงได้หลง...
-
คริสลองดูบริเวณโรงยิมอีกครั้ง ถ้าไม่มีอะไรก็เดินต่อไปยังบริเวณอื่นที่ตัวเองยังไม่ได้ดู + อยู่ใกล้กับโรงยิม
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/b63c9566c642f2143774517e7d5159a4/4239%20-%20Background.jpg)
ตกเย็นแล้วนักเรียนก็เริ่มสลายตัวแยกย้าย คริสไม่พบว่ามีอะไรผิดปกติ
-
คริสได้แต่สงสัยถึงที่มาของเสียงประหลาดที่เขาได้ยิน เมื่อไม่เห็นอะไร เขาจึงลองเดินไปดูที่ลานน้ำพุที่ตัวเองยังไม่เคยเดินไปดู
-
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
หลังออกจากอาคารหอประชุมจะมองไปเห็นลานกว้างที่มีน้ำพุตรงกลาง ลานนี้คือพื้นที่ว่างที่กว้างที่สุดในโรงเรียน
สถาปัตยกรรมแบบบาบิโลนประยุกต์ประกอบกับความกว้างของโรงเรียนที่กว้างใหญ่และตั้งอยู่บนที่ราบสูงทำให้ที่นี่เหมือนอาณาจักรแห่งหนึ่งมากกว่าจะเป็นโรงเรียนเสียอีก
ที่นี่มีนักเรียนผ่านไปมาหนาตาเสมอหากอยู่นอกเวลาเรียน
(http://i.imgur.com/HV3eGWH.jpg) (https://chiaaoey.files.wordpress.com/2016/12/bol-dis.png)
ก๊า-- ก๊า--- ก๊า--- ก๊า---
-
......................
คริสเดินวนดูรอบลานน้ำพุ ดูว่าที่น้ำพุมีป้ายหรืออะไรให้อ่านไหม แล้วค่อยไปสนใจอีกสองคนตรงนั้น (...)
-
คริสเชื่อว่าเธอน่าจะโดนปฏิเสธหลังเข้าไปสารภาพรัก
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2172.msg193968#msg193968 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2172.msg193968#msg193968)
-
ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉัน...
เขาทำแค่ดูอยู่เฉย ๆ ก่อนจะตัดสินใจเดินกลับที่พักของตนเอง นี่มันก็เย็นมากแล้ว จะได้กลับไปพักเสียที
(Skip ค่ะ u u;; )
-
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
เวลาของแต่ละคนไม่เท่ากัน ใครโพสต่อเนื่องก็เดินเกมได้มากกว่า (แต่ก็ต้องรอ GM อยู่ดี) คนที่ช้ากว่าถือว่าช่วงนั้นไม่ได้ทำอะไรมากกว่าชีวิตประจำวันทั่วไป
หากไม่มีอะไรทำให้สั่งเดินหน้าเพื่อข้ามช่วงเวลานั้นได้เลย Classroom Phase(คงไม่มีใครอยากข้าม) >> Event Phase >> Private Phase >> Classroom Phase...
แต่ใน 1 วันจริง (ดูเวลาตอน 00.00 น.) จะหมุนมายัง Private Phase ได้เพียง 2 ครั้ง
-
คริสกลับมาถึงที่พักของตัวเอง เขาทิ้งตัวลงนอนบนเตียง พลางคิดถึงเรื่องที่ได้รับรู้และได้เจอมาในวันนี้ รวมถึงสิ่งที่จะต้องทำในวันพรุ่งนี้
(นึกไม่ออกว่าจะทำอะไร....ถ้าช่วงนี้ไม่มีอะไรก็ skip ฮะ ; v ; / )
-
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
Event Phase
หลังการสรุปผล Classroom Phase จะมาต่อที่ช่วงนี้ เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
ในช่วงนี้จะกินเวลายาวที่สุด แต่หากผู้เล่นใช้เวลาในช่วงนี้นานเกินกว่า 24 ชม. (เวลาจริง) ระบบจะจบ Phase ให้อัตโนมัติ
สถานที่
- จตุรัสและน้ำพุ
- อาคารเรียน
- อาคารโรงยิม
- โรงอาหาร
- อาคารที่พัก
- ทางออกจากโรงเรียน
- มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล
- และอื่นๆ ระบุได้
สถานที่เป็นเพียงจุดไกด์ว่ามันมีอยู่ ไม่จำเป็นต้องระบุสถานที่ตามตัวเลือกเป๊ะ เช่น อาคารเรียนก็มีหลายห้อง และมีทั้งในและนอกอาคาร มีพื้นที่ทางเดินรอบอาคาร มีทุกอย่างที่โรงเรียนทั่วไปพึงมี และมีมากกว่านั้น
นอกจาก Quest แล้วยังสามารถ Free mode ได้ด้วยการเลือกสถานที่ ซึ่งบางสถานที่อาจจะพบเจอเหตุการณ์บางอย่าง (หายาก) เหมาะกับคนที่ไม่มี Quest ให้ทำ ไม่ก็ระบุการกระทำเลยว่าต้องการทำอะไรที่ไหน แต่วิธีที่ดีกว่าคือเข้าหาเพื่อนร่วมชั้นหรือก็ได้ที่เรารู้จักและหาตัวเจอ ซึ่งจะเข้าสู่เงื่อนไขของ Quest ตัวละครโดยตรง
Quest ที่เพิ่มขึ้น
- เฝ้าหอสมุด
- ความวุ่นวายในหอสมุด
-
วันนี้เป็นวันแรกที่คริสมาทำงานในหอสมุด ....บางทีเขาอาจจะต้องเตรียมใจไว้มาก ๆ สินะว่าที่นี่ยังไงก็มีเรื่องเกิดขึ้นได้เสมอ
- ความวุ่นวายในหอสมุด
-
มีนักเรียนสองคนกำลังวิวาทกัน ฝ่ายหนึ่งชักดาบออกมาสะบัดฟัน ส่วนอีกฝ่ายถอยหลังออกแล้วเตะเก้าอี้ใส่
-
อะไรกันล่ะนั่น - -"
คริสเดินเข้าไปใกล้ ๆ ทั้งสองคนนั้น คอยจับตามอง ระวังทั้งเก้าอี้และดาบ รวมถึงลูกหลงจากสิ่งอื่น ๆ ที่อาจจะมาจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้ทุกเมื่อ
"ถ้าจะทะเลาะกัน เชิญออกไปข้างนอกหอสมุดเลย.... เดี๋ยวนี้"
ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจัง ดังพอที่สองคนนั้นจะได้ยิน แต่ไม่ได้ถึงขั้นตะโกน
-
ทั้งสองคล้ายจะไม่ได้ยิน หรืออาจจะไม่ได้ฟัง ฝ่ายที่เตะเก้าอี้ใส่ถอยไปหลายก้าวแล้วขว้างมีดสวน
-
เจ้าพวกนี้นี่!
ในเมื่อไม่ฟังก็ไม่จำเป็นต้องพูดต่อ คริสรีบเดินไปแล้วคว้าแขนข้างที่ขว้างมีดของอีกคนเอาไว้ทันที แต่ก็พร้อมจะพาดึงหลบหากคนที่ใช้ดาบยังจะทะเล่อทะล่าฟันเข้ามาแบบไม่ดูว่าอะไรเป็นอะไร
-
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
นกพิราบนับร้อยนับพันพรั่งพรูทะยานขึ้นสู่ฟาดฟ้าสีครามพร้อมเสียงระฆังบนหอระฆังลั่นกังวาน
เสียงระฆังทำให้ทั้งสามหยุดไปชั่วขณะ แต่อึดใจต่อมาอีกฝ่ายก็กระชากมือหลุดแล้วพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายกดลงพื้นรัวหมัดชกไม่ยั้ง
-
ไม่พูดมากให้เสียเวลา คริสเข้าไปกระชากคอเสื้อของอีกฝ่าย และถ้าทำได้ ก็ลากคอทั้งสองคนออกมาจากห้องสมุดด้วย ก่อนที่ระฆังจะหยุดดัง
แต่ถ้าดูท่าแล้วจะลากใครออกไปไม่ได้สักคน เขาก็คงจะออกไปข้างนอกแล้วล่ะ ยังไงเขาก็ไม่อยู่จนห้องสมุดปิดหรอกนะ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเรื่องที่ได้ยินมาจากหัวหน้าบรรณารักษ์จะจริงไหมก็ตาม
-
"อย่าขโมยหนังสือออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต อย่าเสียงดังจนรบกวนผู้อื่น และ... ออกไปจากหอสมุดเสียก่อนที่ระฆังจะหยุดลั่นเสียงกังวาน"
เจ้าพวกนี้ไม่สนใจ และดูเหมือนคริสเองจะไม่ลืมคำเตือนนั้น เขารีบออกไปจากที่นี่ก่อนประตูบานโตของหอสมุดจะปิดลง ตึง!!
เสียงระฆังลั่นดังเหง่งหง่างก๊องแก๊งสนั่นไปทั่วโรงเรียน คริสรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงฟ้าผ่าจากที่ไหนสักแห่งและเสียงคล้ายกลอนสะบั้น
-
ฟ้าผ่าเหรอ? ไม่มีเมฆไม่มีฝนเนี่ยนะ?
คริสหันไปดูท้องฟ้า ก่อนจะหันกลับมาดูประตูของห้องสมุดที่ตอนนี้ปิดแล้ว
ความจริงเขาก็สงสัยนะว่าสองคนที่อยู่ข้างในนั่นตอนนี้จะรู้ตัวเรื่องนี้หรือยัง...
-
(http://i.imgur.com/AJmyqBc.jpg)
"นี่ๆ เกิดอะไรขึ้นเหรอ ฉันจะเข้าไปยืมหนังสือได้ไหมนะ" มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งเดินมา
-
"ตอนนี้ห้องสมุดปิดแล้ว ไว้มาใหม่ทีหลังนะ"
คริสตอบเด็กสาวด้วยน้ำเสียงและสีหน้านิ่งสงบ ในเมื่อห้องสมุดปิดแล้ว ตอนนี้ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
แต่เขาก็ไม่คิดจะเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นข้างในนั้นเมื่อสักครู่ให้ใครฟังอยู่ดี... เขาไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเรื่องอะไรที่สำคัญขนาดต้องเล่าให้คนอื่นฟังขนาดนั้น
-
(http://i.imgur.com/AJmyqBc.jpg)
"แต่ยังมีคนอยู่ข้างในหรือเปล่านะ พวกเขามีสิทธิพิเศษหรือไงกันนะ"
-
"....เธอคงไม่อยากติดอยู่ข้างในห้องสมุดที่ถูกปิดหรอกสาวน้อย"
คริสพูดแค่นั้น ก่อนที่จะไม่พูดอะไรต่อ ถ้าอีกฝ่ายไม่ถามอะไรเพิ่มสักพักเขาคงจะเดินไปที่อื่นในระหว่างที่หอสมุดปิดอยู่
-
(http://i.imgur.com/AJmyqBc.jpg)
"ว้าย น่ากลัวจังเลยนะ นี่คือหนึ่งในเจ็ดอาถรรพ์ใช่มั้ยนะ" เธอดูซุกซนอยากรู้อยากเห็นมากกว่าจะกลัว เอียงซ้าย เอียงขวา เคาะประตู พยายามผลัก
แล้วก็กลับไปหลังจากมองไม่เห็นทางจะเข้าไปได้
หลายนาทีต่อมาก็ได้ยินเสียงกลอนสะบั้น ประตูหอสมุดค่อยๆเปิดออก
-
หนึ่งในเจ็ดอาถรรพ์ ?
บางทีเขาอาจจะต้องลองหาหนังสือเกี่ยวกับโรงเรียนนี้อ่านดูซะแล้วสิ คริสคิดในใจ
และเมื่อประตูหอสมุดเปิดออก เขาก็เปิดประตูกลับเข้าไปในหอสมุดตามเดิม คงไม่ใช่ว่าสองคนนั้นจะยังตีกันไม่เสร็จนะ
-
คริสไม่พบทั้งสอง แต่เห็นกองขี้เถ้าสองกองกระจายอยู่ เขาคงต้องลำบากทำความสะอาดเสียแล้วล่ะ
หัวใจ +1 จบเควส
-
ขี้เถ้านั่นมันอะไรกันน่ะ - -;;;
คงไม่ใช่ว่า.....
คริสส่ายหน้าเบา ๆ กับความคิดของตัวเอง ก่อนที่จะทำหน้าที่ของตนให้เรียบร้อย จนกระทั่งถึงเวลากลับ โดยระหว่างที่มีเวลาว่างก็ลองหาหนังสือในห้องสมุดนี้ที่ว่าด้วยเจ็ดอาถรรพ์ของโรงเรียนมาดูด้วย
(ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ skip ฮะ)
-
นี่คือเรื่องลึกลับทั้ง 8 เรื่อง
- คำสาปแห่งรัตติกาล
- ห้องสมุดที่ไม่มีวันกลับ
- ห้องเรียนเลือด
- ครูไร้หน้า
- เพื่อนอากาศ
- โรงเรียนกลับหัว
- บ่อน้ำที่หายไป
- มหัศจรรย์ระฆังงุนงง
นักเรียนส่วนใหญ่เคยได้ยินมา แต่จะมีใครรู้รายละเอียดเกี่ยวกับมันมากแค่ไหนก็ยากจะคาดเดาได้
มีหนังสือรวมเรื่องเจ็ดอาถรรพ์ของโรงเรียนที่นี่ แต่ก็กล่าวถึงตำนานเรื่องเล่าต่างๆที่โรงเรียนอื่นๆเคยมีกัน คล้ายพวกหนังสืออ่านเล่น
บางทีเด็กคนนั้นอาจจะไม่รู้ว่าที่นี่มีเรื่องลึกลับถึง 8 เรื่อง
-
ถึงแม้ดูแล้วจะไม่น่าจะได้ประโยชน์อะไรจากหนังสือเล่มนั้น แต่คริสก็ลองอ่านดูแบบคร่าว ๆ พอให้ผ่านตาและรู้ว่าเป็นยังไง
แต่ถึงยังไงเขาก็ไม่ค่อยเชื่ออะไรแบบนี้เท่าไหร่หรอกนะ
-
เรื่องลึกลับทั้ง 7 ที่เล่ากันตามโรงเรียนนั้นไม่เหมือนกันทั้ง 7 ข้อ แต่บ้างก็มีที่เหมือนกันอยู่บ้าง เช่น ผีทามาโกะในห้องน้ำ และบ่อน้ำที่เป็นหนึ่งในปริศนาที่ทุกโรงเรียนจะต้องมี บ้างก็เป็นบ่อไร้ก้น บ่อเลือด บ่อที่มีทางเชื่อมต่อไปยังดันเจี้ยน
-
เขาเปิดดูตำนานที่เกี่ยวกับห้องสมุด ก่อนจะเก็บหนังสือตามเดิม ... อารมณ์นี้มันก็คล้ายพวกตำนานเมืองเลยนี่นา
-
หอสมุดนี้มีชื่อว่า Knowledge เป็นสถานที่แรกที่ถูกสร้างขึ้นที่นี่ก่อนจะขยายออกไปเป็นโรงเรียน ตำนานกล่าวถึงผู้สร้างก็คือนักบุญโครนิเคิล หรือ Saint Chronicle
เพราะนักบุญผู้มากปัญญาต้องการศึกษาหาความรู้และแบ่งปันความรู้แก่ผู้คนที่ต้องการเข้าถึงภูมิปัญญาของโลกและจักรวาลนี้ซึ่งถูกปั้นแต่งด้วยพระเจ้าผู้เมตตา โอ้ เช่นนั้นแล้ว... (95% เป็นบทสวดอวยพรพระเจ้า)
-
- -"
เหมือนจะช่วย แต่ก็เหมือนจะไม่ค่อยได้ช่วย คริสคิดในใจ
แต่ เดี๋ยวนะ ... โนวเลดจ์ ?
...ที่นี่ชักน่าสนใจขึ้นมากว่าเดิมซะแล้วสิ
(ถ้าไม่มีอะไร skip ข้ามเลยฮะ)
-
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
เวลาของแต่ละคนไม่เท่ากัน ใครโพสต่อเนื่องก็เดินเกมได้มากกว่า (แต่ก็ต้องรอ GM อยู่ดี) คนที่ช้ากว่าถือว่าช่วงนั้นไม่ได้ทำอะไรมากกว่าชีวิตประจำวันทั่วไป
หากไม่มีอะไรทำให้สั่งเดินหน้าเพื่อข้ามช่วงเวลานั้นได้เลย Classroom Phase(คงไม่มีใครอยากข้าม) >> Event Phase >> Private Phase >> Classroom Phase...
แต่ใน 1 วันจริง (ดูเวลาตอน 00.00 น.) จะหมุนมายัง Private Phase ได้เพียง 2 ครั้ง
-
หลังจากเสร็จงานที่หอสมุด คริสออกมาเดินยืดเส้นยืดสายอยู่ข้างนอกสักพัก ก่อนที่จะเดินกลับที่พักของตน
-
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
Event Phase
หลังการสรุปผล Classroom Phase จะมาต่อที่ช่วงนี้ เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
ในช่วงนี้จะกินเวลายาวที่สุด แต่หากผู้เล่นใช้เวลาในช่วงนี้นานเกินกว่า 24 ชม. (เวลาจริง) ระบบจะจบ Phase ให้อัตโนมัติ
สถานที่
- จตุรัสและน้ำพุ
- อาคารเรียน
- อาคารโรงยิม
- โรงอาหาร
- อาคารที่พัก
- ทางออกจากโรงเรียน
- มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล
- และอื่นๆ ระบุได้
-
วันนี้คงไม่มีอะไรพิลึก ๆ เหมือนก่อนหน้านั้นสินะ...... คริสได้แต่หวังในใจ
- งานจากโนวเลดจ์
-
มีจดหมายจากโนวเลดจ์วางเอาไว้บนเคาเตอร์เมื่อเช้านี้
ช่วยซื้อของใช้เข้าห้องสมุดให้ด้วย
มีกระดาษและเขียนแผนที่เอาไว้ให้ไปซื้อในเมือง แต่ไม่บอกรายละเอียดอะไร พร้อมเงิน 100$
จำเป็นต้องมีใครสักคนไปด้วย โดยจะบังเอิญไปเจอและไปด้วยกัน ระบุได้ 1 คน
-
คริสก็เพิ่งรู้นี่แหละว่าการไปซื้อของมาเข้าห้องสมุดนี่เป็นหน้าที่ของบรรณารักษ์ด้วย - -"
เขาพลิกดูกระดาษทั้งด้านหน้าด้านหลัง และดูแผนที่ว่ามันเขียนจุดหมายเป็นที่ใดกัน ก่อนจะหยิบเงินแล้วออกไปซื้อของตามที่เจ้าของจดหมายต้องการ
ไหน ๆ จะบังเอิญเจอแล้ว ก็สุ่มโชคชะตากับคนที่จะเจอเลยแล้วกันฮะ---
1.Ren 2.Pamelia 3.Sally 4.หลิวหลี่เชียง 5.Aine 6.Elva 7.Yoshiro 8.Flaky 9.Chao 10.Satsuki
Rolled 1d10 : 8, total 8
-
(https://upic.me/i/5l/flakydaisy120.png)
"กรุณารอสักครู่นะคะ ฉันทำเควสค้างอยู่"
-
(งั้นขอทอยอีกรอบฮะ....)
1.Ren 2.Pamelia 3.Sally 4.หลิวหลี่เชียง 5.Aine 6.Elva 7.Yoshiro 8.Flaky 9.Chao 10.Satsuki
Rolled 1d10 : 10, total 10
-
(https://puu.sh/t8unp.jpg)
"ขอโทษน้า อีกแป๊บจ้า"
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://puu.sh/t5AWf.jpg)
"ฉันชื่อซัทสึกิ ยินดีที่ได้รู้จัก ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็มาเป็นเพื่อนกันนะ♥ ฉันเพิ่งอยู่ปี 1 เอง" เธอคงไม่รู้ว่าอีกฝ่ายคือเจ้าหน้าที่บรรณารักษ์ คิดว่าเป็นนักเรียนชมรมห้องสมุดที่มีหน้าที่บรรณารักษ์ เพราะปกติบรรณารักษ์ที่ไหนจะต้องไปหาซื้อของเข้าห้องสมุดเอง
"ฉันสงสัยจังเลยว่าปกติแล้วระฆังจะตีเวลาไหนบ้าง มันดูไม่มีเวลาที่แน่นอนเลยเนอะ"
ข้อมูลปกปิด
-
คริสพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ ก่อนจะบอกชื่อตัวเองกลับไปเพียงแค่นั้น
ข้อมูลปกปิด
-
(https://puu.sh/t7FN8.jpg)
"อืม... ไม่รู้ว่านายเคยเห็นรึเปล่า แต่เพื่อนของฉันเคยถ่ายรูปไว้ได้น่ะ" ซัทสึกินึกๆ แล้วอธิบาย
"เป็นภาพท้องฟ้าโรงเรียนเราที่มีลายประหลาดคล้ายๆวงเวท เห็นว่าไม่ได้ตัดต่อด้วยนะ"
"เขาว่าถ่ายได้ตอนที่เสียงระฆังดัง เลยอยากรู้เวลาไว้จะได้รอดู :) "
-
ข้อมูลปกปิด
-
คริสพอจะรู้ว่าช่วงเวลาที่ระฆังลั่นนั้นจะครอบคลุมช่วงกลางคืนเสียมาก ราว 80% เลยล่ะ แต่นานทีก็มีช่วงกลางวันก่อนก่อนจะค่ำหลงมาเหมือนกัน
"แต่ถ้าอยากจะพิสูจน์อะไรแปลก ๆ ก็ระวังตัวด้วยล่ะ ที่นี่ไม่ใช่โรงเรียนปกติ..."
คริสเตือนด้วยสีหน้าที่ดูสงบเช่นเดิม
รู้อย่างนั้นแล้วซัทสึกิก็พอจะเข้าใจว่าทำไมภาพถ่ายนั้นมันถ่ายติดตอนกลางวันได้ นั่นน่าจะเป็นโอกาสน้อยนิดที่จะเกิดขึ้น
(http://wudthipan.com/fucko/_images/50b63967274492abcaa217c1228fa8be/4250%20-%20Background.jpg)
กระทั่งมาถึงเมืองคริสก็ขอตัวแยกไป ซัทสึกิจึงหาโอกาสไปเดินดูกล้อง แต่กลับมาก็ไม่เจอคริสเสียแล้ว
ซัทสึกิคิดว่าคริสน่าจะกลับไปก่อนแล้วล่ะมั้ง เลยปั่นจักรยานกลับ (ทั้งที่จริงๆขามาก็ปั่นมาคันเดียวกัน) :)
ส่วนคริสที่กลับมาก็ยืนมองที่จอดจักรยานที่ว่างเปล่าตาปริบๆ
ของที่ซื้อมานั้น...
- มีราคา 100$ พอดี
- ซื้อมาในราคา 50$ เลยเหลืออีกตั้ง 50$ ไว้เม้ม
-
ท่าจะต้องเดินกลับสินะ
คริสถอนหายใจอย่างปลง ๆ แล้วรึบเดินกลับก่อนที่จะมืดค่ำไปกว่านี้
- มีราคา 100$ พอดี
-
หัวใจ +1
คริสจะเดินกลับไวแค่ไหนนะ
- รีบเดิน: HP -1
- เดินไปเรื่อย
-
ถึงจะอย่างงั้นก็เถอะ แต่คริสก็เดินไวพอสมควรเลยนะ
- รีบเดิน: HP-1
-
หัวใจ +1 และมาถึงโรงเรียนพร้อมระฆังที่ลั่นกังวาน
-
(https://puu.sh/t7FN8.jpg)
"อืม... ไม่รู้ว่านายเคยเห็นรึเปล่า แต่เพื่อนของฉันเคยถ่ายรูปไว้ได้น่ะ" ซัทสึกินึกๆ แล้วอธิบาย
"เป็นภาพท้องฟ้าโรงเรียนเราที่มีลายประหลาดคล้ายๆวงเวท เห็นว่าไม่ได้ตัดต่อด้วยนะ"
"เขาว่าถ่ายได้ตอนที่เสียงระฆังดัง เลยอยากรู้เวลาไว้จะได้รอดู :) "
แค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่านะ
ในระหว่างที่เดินจากหน้าโรงเรียนไปยังหอสมุด คริสก็ยังไม่วายที่จะลองเงยหน้ามองบนฟ้าเพื่อดูว่ามีอะไรแบบนั้นจริงไหม
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://image.free.in.th/v/2013/iu/170113044429.jpg) (http://picture.in.th/id/e1bfa4a120b3a6ab65175e24b99c0224)
(http://image.free.in.th/v/2013/is/170113044445.jpg) (http://picture.in.th/id/1d8fdaf7eefae99810d6524dba09c812)
(http://image.free.in.th/v/2013/is/170113044459.jpg) (http://picture.in.th/id/5b6df1aeb33e5bfdde0af9a9a528902c)
ใบปลิวและโปสเตอร์กระจายไปตามจุดต่างๆเพื่อประชาสัมพันธ์งานวันเด็กที่จะจัดและเปิดให้คนภายนอกเข้ามาเยือนในพื้นที่สนามกีฬาได้ 1 วัน แต่ต้องพาลูกหลานมาด้วย ซึ่งที่นี่จะมีรถถัง ปืนใหญ่ให้ขี่เล่น มีกิจกรรมและร้านรวงที่บริการในราคาพิเศษ นักเรียน/เด็กฟรี ผู้ใหญ่ครึ่งราคา(แพงมากจนคนทั่วไปไม่ค่อยอยากสั่งกิน)
นักเรียนและครูอาจารย์ทุกคนจะต้องแต่งตัวเป็นสิงสาราสัตว์ จะสวมชุดมาสคอตทั้งตัวหรือชุดแฟนซีติดหูติดหางก็ได้ แต่ควรต้องมีออปชั่นมากกว่า 3 ชิ้น
ชุดมาสคอต: http://a1.trd.cm/thaisecondhand/201306/093/10450589_3.jpg (http://a1.trd.cm/thaisecondhand/201306/093/10450589_3.jpg)
ระบุชุด 1 ชุด (Hide)
- หมี
- ฮิปโป
- แรด
- ควาย
- ชะนี
- นกฮูก
- นกยูง
- มังกร
-
หลังจากที่กินยาแก้ปวดหัวและหลับไปหนึ่งตื่น (ของที่ซื้อมาตอนนี้น่าจะเอาไปห้องสมุดหรือยังหว่า...)
....นี่ฉันต้องแต่งตัวอะไรแบบนั้นด้วยเหรอ - -"""
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
คริสในชุดนกฮูกเดินไปตามถนนในงานโดยมีทิวทัศน์ที่หมุนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ประหนึ่งเวลารอบตัวของเขาได้ผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน
เขาอยากให้ฝนตกหรือหิมะตกก็ได้ เขาน่าจะดูหล่อขึ้นอีก
ซุ้มเล่นเกมพัซเซิลเป็นสถานที่แรกที่คริสแวะเข้าไป เขาทำได้ดีเลยนะ เกือบจะทำสถิติที่ดีที่สุดได้เลยล่ะ
เต้นรำรอบกองไฟคนเดียวก็ทำได้นะ แต่ดันมีคู่หนุ่มสาวไฟแรงหมุนมาชนเขาหน้าทิ่มลงไปบนกองไฟกลางลานนี่แหละที่ทำให้เขาเข็ดขยาดกับการเต้นรำคนเดียวไปตลอดชีวิต
ตื๊ด พลาด
พอไปเดินเล่นเปลี่ยนบรรยากาศก็ดันเดินตกท่อระบายน้ำ ตื๊ด พลาด
ไปลองแข่งยิงธนูก็โดนธนูแฉลบกลับมาปักกลางหน้าผากทั้งที่เป้ายิงอยู่ไกลเกือบ 50 เมตร
ตื๊ด พลาด
หัวใจ +1
-
งานจบแล้วจ้า
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
เวลาของแต่ละคนไม่เท่ากัน ใครโพสต่อเนื่องก็เดินเกมได้มากกว่า (แต่ก็ต้องรอ GM อยู่ดี) คนที่ช้ากว่าถือว่าช่วงนั้นไม่ได้ทำอะไรมากกว่าชีวิตประจำวันทั่วไป
หากไม่มีอะไรทำให้สั่งเดินหน้าเพื่อข้ามช่วงเวลานั้นได้เลย Classroom Phase(คงไม่มีใครอยากข้าม) >> Event Phase >> Private Phase >> Classroom Phase...
แต่ใน 1 วันจริง (ดูเวลาตอน 00.00 น.) จะหมุนมายัง Private Phase ได้เพียง 2 ครั้ง
-
ทันทีที่มาถึงห้อง คริสก็ทิ้งตัวลงนอนกับเตียงทันที วันนี้เจออะไรมามากจนเหนื่อยเหลือเกิน...
- สั่งพักผ่อน แล้วไปเฟสต่อไปเลยฮะ
-
คริสนอนไม่หลับ เหมือนกับว้าวุ่นใจอะไรสักอย่าง
- หลับ
- ไม่หลับ
-
(จะว่าไป ยังไม่ได้เอาของที่ซื้อไปที่หอสมุดสินะฮะ...หรือว่าเอาไปแล้วหว่า... = =")
...ปกติเขาแทบจะไม่เคยนอนไม่หลับเลยนี่นา แต่ในเมื่อยังนอนไม่หลับก็คงลุกขึ้นมาทำอะไรให้ง่วงกว่านี้ก่อน
- ไม่หลับ
-
คริสที่นอนไม่หลับลุกขึ้นมาและตัดสินใจไปที่
- จตุรัสและน้ำพุ
- อาคารเรียน
- ทางออกจากโรงเรียน
- มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล
-
หลังจากเปลี่ยนชุดและล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้ว เขาจึงออกจากห้องไปยัง...
- จตุรัสและน้ำพุ
-
ที่นี่เงียบสงบ มีคนยืนอยู่เพียงคนเดียว
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"ชมวิวยามค่ำคืนเหรอ มันหนาวนะ"
-
................
คริสมองไปยังเด็กสาว คงเป็นนักเรียนที่นี่สินะ ?
"แล้วเธอมาทำอะไรล่ะ ?"
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"มาหาสมาชิกชมรม" เธอตอบแล้วมองหน้า
"ชมรมหมากรุก"
-
"ตอนนี้เนี่ยนะ ?"
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"ตอนไหนก็ได้ ได้ลงมือทำก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำ"
-
ที่เธอพูดมามันก็ถูก แต่มาหาสมาชิกตอนนี้แล้วจะเจอใครที่อยากสมัครเข้าชมรมตอนกลางคืนเหรอ - -" คริสคิดในใจโดยที่ไม่ได้พูดออกไป
เขามองดูบรรยากาศรอบ ๆ ตัวในตอนนี้ว่าเป็นยังไงบ้าง ... ว่าแต่มันดูเงียบสงบจนเกินไปหรือเปล่านะ ?
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"คุณเองก็เหมือนกัน คุณมาหาอะไรที่นี่" เธอเดินเข้ามาใกล้แล้วจ้องมอง ดมกลิ่น ฟุดฟิดๆ
-
"แค่มาเดินเล่น..."
ทำไมต้องทำจมูกฟุดฟิดแบบนั้นด้วยล่ะ
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"กลิ่นของนารุมิ" เธอชำเลืองมองคล้ายจะขอคำตอบจากเขา
-
"กลิ่นของนารุมิ ? "
คริสทวนคำอย่างไม่ค่อยเชื่อหูตัวเองสักเท่าไร
"หมายความว่ายังไงกัน ? "
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"นารุมิไม่ได้สอนคุณเหรอ วิธีต่อสู้ในแบทเทิล"
เธอล้วงๆลงไปในกระเป๋าเป้แล้วเอาบางสิ่งบางอย่างออกมา
(http://image.free.in.th/v/2013/ip/170118123726.jpg) (http://picture.in.th/id/de77cfba309802fdce6d3a2ae408befe)
ส่งให้
- รับ
- ไม่รับ
-
"....รู้จักนารุมิด้วยเหรอ ? เขาคือใคร ? "
ที่น่าสงสัยพอ ๆ กับนารุมิเป็นใครก็คงเป็นสิ่งที่เด็กสาวพูด
คริสหรี่ตามองสิ่งที่เธอถืออยู่สักพัก ก่อนจะรับมาดูด้วยความสงสัย
"เธอรู้อะไรเกี่ยวกับการต่อสู้ในแบทเทิลบ้างเหรอ ? "
- รับ
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"นักเรียนชายธรรมดาคนหนึ่งที่คิดใหญ่เกินตัว"
"สิ่งนั้นมีคำตอบให้คุณเกือบทุกอย่าง" เธอส่งของให้แล้วก็เดินจากไป
พอใจแล้วนะนารุมิ
ได้รับ หัวใจแห่งความหวัง
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/bfd42e21369aff0f0e8bd7260dedbffe/4254%20-%20Background.jpg)
Event Phase
หลังการสรุปผล Classroom Phase จะมาต่อที่ช่วงนี้ เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
ในช่วงนี้จะกินเวลายาวที่สุด แต่หากผู้เล่นใช้เวลาในช่วงนี้นานเกินกว่า 24 ชม. (เวลาจริง) ระบบจะจบ Phase ให้อัตโนมัติ
ผลสอบออกแล้ว http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2181.msg195271#msg195271 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2181.msg195271#msg195271)
-
คริสยังไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสักเท่าไหร่...
แต่ยังไงเขาก็ต้องไปทำงานอยู่ดีล่ะนะ
- เคลียร์เควสห้องสมุดฮะ
-
(http://i.imgur.com/gtQuKta.jpg)
สถานที่ซึ่งใหญ่พอๆกับสนามฟุตบอลก็คือหอสมุดของโรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ และยังสูงจากพื้นขึ้นไปอีกเกือบ 50 เมตร ที่นี่มีบรรณารักษ์ทำงานอย่างขยันขันแข็งตลอด 24 ชม. โดยจะมีครูบรรณารักษ์ และเจ้าหน้าที่บรรณารักษ์ รวมแล้วก็ร่วม 20 คนที่คอยดูแลที่นี่
เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะสัมผัสกับสถานที่ซึ่งคล้ายจะเป็นอีกโลกที่เนืองแน่นไปด้วยความรู้มากมายสารพัด
งานเฝ้าห้องสุมดเป็นงานที่น่าเบื่อมาก แต่ก็ได้แต่หวังว่าจะมีนักเรียนสักคนจะเดินเข้ามาสู่เงื่อนปมแห่งความรู้นี้
เควสนี้สามารถสแตนบายไว้เฉยๆได้ เพราะเงื่อนไขคือมีใครสักคนมาที่นี่
- สแตนบาย
- สำรวจห้องสมุด (หยุดการสแตนบาย)
-
จะว่าไป การทำความรู้จักกับภายในห้องสมุดแห่งนี้เอาไว้ก็ดีกว่าอยู่ว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำแฮะ..
- สำรวจห้องสมุด
-
ห้องสมุดมีโถงทางเดินยาวๆทอดลึกเข้าไปตามผังโครงสร้างที่คล้ายกับอาสนวิหาร ปูพรมแดงไปบนพื้นหิน ขนาบด้วยเชิงเทียนเป็นระยะ ทั้งสองฟากคือชั้นหนังสือ
เมื่อเข้าไปได้สัก 30 เมตรซึ่งตลอดทางก็มีแต่ชั้นหนังสือเรียงรายจะพบประตูบานใหญ่ตรงหน้า และประตูเล็กสองฝั่งซ้ายขวา
-----------------------------------------------------------------------
ประตูใหญ่
ประตู ประตู
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
เคาเตอร์
ประตูทางเข้า
-----------------------------------------------------------------------
-
คริสลองดูว่าประตูใหญ่ และประตูเล็กสองฝั่งซ้ายขวามีเขียนอะไรไว้บนประตูบ่งบอกว่าเป็นห้องอะไรหรือไม่
ถ้าไม่มี ก็ลองดูว่าสามารถเปิดประตูเข้าไปดูได้หรือไม่ว่าเป็นห้องอะไร
-
ประตูเล็กสองบานเป็นประตูไม้เนื้อสีดำ จากฐานความรู้ของคริสแล้วน่าจะเป็นไม้งิ้วดำ สลักลวดลายต่างกัน รวมไปถึงประตูบานใหญ่ที่เป็นเหล็ก
- ประตูบานใหญ่สลักรูประฆังพวงกำลังลั่น
- ประตูบ้านซ้ายสลักรูปนกหลายตัว
- ประตูบานขวาสลักรูปหัวใจ
-
........................
- ลองเปิดประตูบานขวาดูก่อนเลย
-
ประตูบานขวาไม่มีลูกบิด... ลองดันแล้วก็ไม่ขยับ
-
แปลก....
ในเมื่อลองดันแล้วไม่ขยับก็ลองเลื่อนข้าง ๆ ดูเผื่อเป็นประตูเลื่อน (....) ถ้าไม่ได้ก็เปลี่ยนไปลองเปิดประตูซ้ายแทน
-
ไม่อาจเลื่อนได้ แต่พอสัมผัสไปก็รู้สึกเย็นเฉียบจนมือชา และที่สำคัญกว่าคือ... ถอนมือไม่ออก
-
...ตลกแล้วน่า!?
ทำไมในห้องสมุดถึงได้มีอะไรแบบนี้ล่ะ !?
คริสพยายามตั้งสติ และพยายามออกแรงดึงมือตัวเองออกมา ถ้าไม่ออกก็พยายามคิดหาวิธีเอามือตัวเองออกมาจากประตูนี่ให้ได้
-
ควาก!! หนังหลุด HP -1
หลุดแล้ว...
ประสบการณ์บอกเขาว่าเขาจะพบเจออะไรแบบนี้อีกแน่ๆ
-
ถ้าไม่ใช่ว่าเตือนตัวเองทันว่าตอนนี้อยู่ในหอสมุด ก็คงมิวายร้องออกมาดังลั่นเป็นแน่
ถึงจะสงสัยว่ามีอะไรอยู่ข้างในนั้น แต่คริสก็คงไม่เสี่ยงหาเรื่องเจ็บตัวเพิ่มอีก
เขามองดูประตูบานซ้ายโดยที่ยังไม่แตะต้อง ดูว่ามันเหมือนกับประตูบานขวาหรือไม่ รวมถึงดูประตูบานใหญ่ด้วย
-
ประตูบ้านซ้ายสลักรูปนกหลายตัว ไม่มีลูกบิดเช่นกัน...
-
คริสหันไปมองประตูบานใหญ่ ถ้าไม่มีลูกบิดอีกเขาคงหันกลับไปพันมือแล้วสแตนด์บายเผื่อมีใครมาใช้บริการหอสมุดแล้วล่ะ
ในขณะที่นึกเฉลียวใจขึ้นมาว่าประตูไม้ไม่น่าจะเกิดปรากฏการณ์แบบที่เจอมาได้นี่นา...
-
ประตูบานใหญ่ตรงกลางร่องบานประตูมีช่องบุ๋มลงไปเป็นรูปหัวใจ ไม่มีลูกบิดเช่นกัน (ปกติประตูยักษ์แบบนี้ไม่มีลูกบิดอยู่แล้วล่ะ เขย่งไม่ถึง)
-
เขาเคยเห็นอะไรที่น่าจะคล้าย ๆ กับร่องที่บานประตูหรือเปล่านะ....
คริสมองสงสัยอย่างเงียบ ๆ
-
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2179.msg195402#msg195402 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2179.msg195402#msg195402)
ไอ้นี่แหละ ดูคล้ายมากทีเดียว
-
...........
เอาไว้ก่อน เขาคิดในใจ วันนี้หาเรื่องเจ็บตัวให้ตัวเองพอแล้ว... อีกอย่าง ถ้ารู้อะไรมากกว่านี้อาจจะดีกว่าสุ่มสี่สุ่มห้าทำอะไรโดยไม่รู้อะไรแม้แต่น้อย
- กลับไปสแตนด์บายเฝ้าหอสมุดเหมือนเดิม
-
กลับมาแล้วชนกับนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่ทำผิดระเบียบ ทั้งร้องตะโกนกับวิ่งในห้องสมุด
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2172.msg195698#msg195698 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2172.msg195698#msg195698)
-
.............
คริสหรี่ตามองนักเรียนหญิงตรงหน้า ทำไมถึงมาส่งเสียงดังในห้องสมุดแบบนี้กันนะ...
"กรุณาเงียบเสียง และอย่าวิ่งไปมาในห้องสมุดด้วย"
-
(https://chiaaoey.files.wordpress.com/2016/12/bol-dis8.png)
"ขะ ขอโทษนะคะ ! (; A ; ;;;"
เธอรีบลุกขึ้น ผงกหัวขอโทษคุณบรรณารักษ์รัวๆ ก่อนจะวิ่งสวนออกไปจากห้องสมุดอย่างรวดเร็ว...
-
เขามองตามเด็กหญิงไปเล็กน้อย รีบร้อนอย่างนั้นหวังว่าจะไม่เผลอล้มไปซะก่อนนะ...
ก่อนที่จะเดินกลับมาดูความเรียบร้อยและทำหน้าที่ในหอสมุดตามเดิม
-
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2174.msg195686#msg195686 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2174.msg195686#msg195686)
พบเหตุการณ์นี้ จะยืนรอก็ได้นะ
-
วันนี้มันอะไรกัน - -"
ในระหว่างที่ยังไม่มีคนอื่นมาใช้บริการ คริสก็มองดูเหตุการณ์ตรงนั้นอยู่ห่าง ๆ เผื่อว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
-
ข้อมูลปกปิด
นั่นคือสิ่งที่โนว์เลดจ์บอกกับเด็กสาวนางนั้น
-
ข้อมูลปกปิด
เขารอจนกว่าทั้งสองจะคุยเสร็จ เผื่อว่าจะถามเรื่องเกี่ยวกับประตูในหอสมุดที่ตัวเองไปเจอมาได้...
-
(http://i.imgur.com/53LKXkW.jpg)
"ฮิฮิฮิ ไปซนมาเหรอ"
ข้อมูลปกปิด
-
".......?" คริสเลิกคิ้วเล็กน้อย เธอรู้ด้วยเหรอว่าเขาไปทำอะไรมา ? แต่พอมาคิด ๆ ดูแล้วก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่หรอก....
ข้อมูลปกปิด
ถ้ามีจังหวะถามได้ก็ถามเรื่องเกี่ยวกับประตูในหอสมุดเลย
-
(http://i.imgur.com/53LKXkW.jpg)
"ประตูแห่งความรักต้องใช้กุญแจแห่งความรักในการเปิด แต่ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้พูดถึงมันมากไปกว่านี้"
เธอตอบแล้วก็ขอตัวเดินลึกเข้าไปในห้องสมุดและไม่กลับออกมา
-
"ไม่ได้รับอนุญาต ? "
แปลกจัง
คริสมองตามผู้ที่เดินเข้าไปข้างใน ... ไปไหนของเขากัน ?
ว่าแต่ กุญแจแห่งความรัก......
- เฝ้าหอสมุดต่อ ถ้าไม่มีอะไรก็ข้ามเฟสฮะ
-
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
เวลาของแต่ละคนไม่เท่ากัน ใครโพสต่อเนื่องก็เดินเกมได้มากกว่า (แต่ก็ต้องรอ GM อยู่ดี) คนที่ช้ากว่าถือว่าช่วงนั้นไม่ได้ทำอะไรมากกว่าชีวิตประจำวันทั่วไป
หากไม่มีอะไรทำให้สั่งเดินหน้าเพื่อข้ามช่วงเวลานั้นได้เลย Classroom Phase(คงไม่มีใครอยากข้าม) >> Event Phase >> Private Phase >> Classroom Phase...
แต่ใน 1 วันจริง (ดูเวลาตอน 00.00 น.) จะหมุนมายัง Private Phase ได้เพียง 2 ครั้ง
-
- ทำเควส หัวใจแห่งความหวัง
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/9oqeOyO.jpg)
ปิดเทอมฤดูร้อน
ปิดเทอมแล้วจะทำอะไรดี เลือกแผนการได้ 5 Action
- ใช้เวลาร่วมกัน: ระบุ 3 คน จะได้รับ Ally +1 (ไม่ได้หัวใจ) แต่จะลด Ally คนที่ Level 2-3 ที่ไม่ถูกเลือกลง 1 *เลือกซ้ำไม่ได้
- เข้าค่ายชมรม: ระบุ 1 ชมรม จะได้รับ ชมรม +3% แต่หากไม่เลือกข้อนี้ ชมรม -1% ถ้าติดลบถูกไล่ออกจากชมรม
- ทำงานพิเศษ: ได้รับ 10$
- เที่ยวทะเล: Event
-
ข้อมูลปกปิด
ปิดเทอมฤดูร้อน
- ทำงานพิเศษ 4 actions
- เที่ยวทะเล 1 action
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ชวนใครไปด้วยก็ได้ 1 คน ที่เป็นผู้เล่น
- เลือกหาชุดว่ายน้ำ: มีผลกับ Event และ Ally
- เดินหาอย่างอื่นก่อน
*ระวังเงินหมด!
-
- เดินหาอย่างอื่นก่อน
Random
1. Yoshiro 2. Elva 3. Chao 4. Elva 5. Ren 6. Pamelia 7. Aine 8. หลิว
Rolled 1d8 : 5, total 5
-
Ren กำลังสวีทกับธาราอยู่ จะไปร่วมกับพวกเขาไหม
- ไปเป็นกขค
- ไปคนเดียว
- ระบุคนอื่น
-
Random (Again)
1. ไปเป็นกขค
2. ไปคนเดียว
Rolled 1d2 : 1, total 1
-
(http://i.imgur.com/qhkg9hq.png)
"พวกเราไปเพิ่งซื้อชุดว่ายน้ำเตรียมเที่ยวทะเลกัน ปิดเทอมนี้คุณบรรณารักษ์จะไปทะเลหรือเปล่า"
จากนั้น..(ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเราเอง)
-
"คงจะไป....."
เด็ก ๆ นี่ดีจังเลยนะ..
ก่อนที่จะเดินไปด้วยเงียบ ๆ
-
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2175.msg196220#msg196220 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2175.msg196220#msg196220)
จากเหตุการณ์นี้
- คิดถึงคนรัก (มี หรือเคยมี)
- ไม่เคยมี
-
.............
นารุมิ ? ....ชื่อโหลเหรอ ?
บางครั้งเขาก็สงสัยว่าทำไมต้องมีคนที่อยากรู้เรื่องของคนอื่นว่าเขารักกันหรือไม่ด้วยนะ
คริสหรี่ตามองการสนทนาตรงนั้นโดยที่ไม่พูดอะไร แต่ก็ตงิด ๆ ใจอะไรบางอย่าง
- ไม่เคยมี
-
มีเสียงก้องขึ้นในหัวของคริส
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
เธอรู้ไหมว่าทำไมโลกนี้ถึงแบน
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
แล้วเสียงนั่นก็เงียบไป
หัวใจ +1
(http://i.imgur.com/j8aXcE2.jpg)
ช่วงปิดเทอมนอกจากกิจกรรมหลากหลายอย่างแล้วก็เห็นจะมีทะเลนี่แหละ
เลือกกิจกรรม
- โต้คลื่น/สกู๊ตเตอร์เรือกล้วยหอม/ว่ายน้ำ ฯลฯ
- มืดแล้วอะไรก็เกิดขึ้นได้
-
....ถามแบบนั้นทำไมกันนะ
- มืดแล้วอะไรก็เกิดขึ้นได้
-
(http://i.imgur.com/ZbRFoL8.jpg)
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
แค่วิ่งไปตามถนนเลียบหาดเพื่อเข้าเมืองไม่ถึงร้อยเมตร แต่ไปได้ไม่ถึงถนนคริสก็พบกับเหล่าคนสวมหน้ากาก
(http://i.imgur.com/jv81WsFt.jpg) (http://i.imgur.com/jv81WsFt.jpg) (http://i.imgur.com/jv81WsFt.jpg)
จำนวนRolled 1d10 : 8, total 8
-
พวกคนสวมหน้ากากมาทำอะไรกันเยอะแยะ..
คริสหรี่ตามอง ในขณะที่ตั้งท่าเตรียมพร้อมจะสู้หรือหนีหากว่ามีอะไร
"พวกเธอทำอะไรกันน่ะ ? "
-
ทั้งหมดแยกกันออกซ้ายขวา มีทอนฟา ดาวกระจาย ระเบิดเพลิง มีดอาบยาพิษ ขวานตัดไม้ หอก ลูกตุ้ม ธนู
*อ้างอิง http://vignette4.wikia.nocookie.net/megaman/images/6/6c/MM6-StageSelect.png/revision/latest?cb=20100922160509 (http://vignette4.wikia.nocookie.net/megaman/images/6/6c/MM6-StageSelect.png/revision/latest?cb=20100922160509)
เห็นได้ชัดว่าพวกนี้ไม่ได้มาขวางเฉยๆ แต่หวังกำจัดคริสแน่ๆ
-
เยี่ยมไปเลยเจ้าพวกนี้ = =
"ต้องการอะไร ? ฆ่าฉัน ? ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกนะ"
คริสถอนหายใจ ระหว่างที่พูดก็ตั้งท่าพร้อมสู้และหลบหลีกไปด้วย
ตั้ง 8 คน...
ก่อนที่จะชิงจู่โจมคนที่ทอนฟาก่อน หลอกล่อเหมือนจะโจมตีบริเวณช่วงบนลำตัว ก่อนที่จะเตะตัดขาหมอนั่น พร้อมกับคอยหลบการโจมตีอื่นไปด้วย
-
ทอนฟาเป็นอาวุธรุกรับประชิด ไม่ง่ายที่จะเข้าจู่โจมเร็ว
โอกาส Rea
Rolled 2d10 : 6, 8, total 14
-
คริสโดนฟาดกลับมา แต่เขาก็แข็งแกร่งพอจะทนได้ ปัญหาคืออีกหลายคนก็เข้าจู่โจมในทันทีเช่นกัน
ธนูยิงพร้อมกับอีกฝ่ายที่จ้วงหอกแทงใส่
-
...........
คริสอาศัยจังหวะในการหลบลูกธนูที่พุ่งมา โดยการหลบใช้คนอื่นเป็นโล่กำบัง หาช่องทางที่จะหนีตั้งหลักดูก่อน
-
ธนูยิงพลาดไป คริสพยายามมองหาทางหนีซึ่งมีแต่ถอยหลังหนี แต่มันไม่ง่ายหรอกเมื่อยอดฝีมือเหล่านี้โถมเข้ามาไม่หยุดมือ
ต่อสู้: โอกาส Rea/Vit
- ศัตรูมี 8 คน สู้ 8 Turn
- Damage 1-10/Turn
-
จะอะไรกันนักกันหนา(วะ)!!
Turn 1
Rolled 2d10 : 5, 2, total 7
Turn 2
Rolled 2d10 : 7, 4, total 11
Turn 3
Rolled 2d10 : 5, 8, total 13
Turn 4
Rolled 2d10 : 6, 7, total 13
Turn 5
Rolled 2d10 : 9, 4, total 13
Turn 6
Rolled 2d10 : 2, 9, total 11
Turn 7
Rolled 2d10 : 4, 4, total 8
Turn 8
Rolled 2d10 : 5, 7, total 12
(ถ้าใช้เวทโจมตีได้ก็เอาเลยครับ ฟฟฟฟฟฟ)
-
error
-
ไม่มีทางเลย อีกฝ่ายเป็นเหล่ายอดฝีมือ คริสคนเดียวอย่างมากก็เล่นงานได้สองคน ขวานฟาดจนแขนของคริสหักงอ หอกเสียบทะลุไหล่ขวา มีดอาบยาพิษปักเข้าที่หลัง และธนูที่น้าวสายรอเอาไว้แล้วยิงเสียบหน้าผากส่งให้ร่างของเหยื่อล้มลงไปนอนทั้งท่ายืน
สติสัมปชัญญะของคริสกำลังจะดับลงและคงไม่ตื่นขึ้นอีกเลย
เธอจะมาตายตอนนี้ไม่ได้
ฉันไม่อนุญาตให้เธอตาย
(http://i.imgur.com/vlgwVvA.jpg)
เส้นด้ายที่มองไม่เห็นสะบัดวนไปมาเข้ารัดพันร่างกายของคริส
ข้อมูลปกปิด
-
อย่าถือความเบลอของผปคเลยครับกำลังไข้ขึ้นได้ที่เลย
...ช่างเผด็จการจังนะ...
นั่นเป็นความคิดในห้วงสุดท้ายของเขา
ข้อมูลปกปิด
-
ธนูยิงพลาดไป คริสพยายามมองหาทางหนีซึ่งมีแต่ถอยหลังหนี แต่มันไม่ง่ายหรอกเมื่อยอดฝีมือเหล่านี้โถมเข้ามาไม่หยุดมือ
ต่อสู้: โอกาส Rea/Vit
- ศัตรูมี 8 คน สู้ 8 Turn
- Damage 1-10/Turn
-
......เอ๋ ?
Turn 1
Rolled 2d10 : 6, 10, total 16
Turn 2
Rolled 2d10 : 6, 4, total 10
Turn 3
Rolled 2d10 : 3, 10, total 13
Turn 4
Rolled 2d10 : 1, 9, total 10
Turn 5
Rolled 2d10 : 3, 4, total 7
Turn 6
Rolled 2d10 : 7, 7, total 14
Turn 7
Rolled 2d10 : 1, 8, total 9
Turn 8
Rolled 2d10 : 2, 4, total 6
-
Damage
Rolled 1d10 : 3, total 3
Rolled 1d10 : 6, total 6
Rolled 1d10 : 3, total 3
Rolled 1d10 : 5, total 5
Rolled 1d10 : 4, total 4
Rolled 1d10 : 5, total 5
Rolled 1d10 : 10, total 10
Rolled 1d10 : 3, total 3
-
ร่างกายของคริสคล้ายถูกรัดตรึงและชัก เชิด ให้ขยับดั่งใจของผู้ควบคุม เขาเคลื่อนไหวได้ในระดับที่มนุษย์ไม่สามารถทำได้ องศาและทิศทางไม่มีความสัมพันธ์กับแรงกระทำที่เกิดขึ้นคล้ายหุ่นเชิดตัวหนึ่ง
กำปั้นของคริสชกเข้าใส่อีกฝ่ายจนกรามแตกแต่นิ้วมือของคริสก็หักไปด้วย แขนข้างที่หักคล้ายถูกดามด้วยด้ายที่มองไม่เห็นแล้วเหวี่ยงฟาดใส่เป้าหมายราวกับเป็นแขนเทียมที่ไร้ความรู้สึก แม้จะถูกพิษเล่นงานกระอักเลือดออกมาแต่คริสก็ไม่ได้อ่อนแรงลง ร่างกายของเขายังคงขยับและเคลื่อนไหวเพื่อต่อสู้จนกระทั่งศัตรูล้มลงไปทั้งหมด
คล้ายกับถูกปลดด้ายที่มองไม่เห็นออกไป ร่างที่มีสภาพคล้ายโดนรถชนและเหยียบทับก็กองลงกับพื้น
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ถ้าเธอเชื่ออย่างนั้น... มันก็คงจะเป็นอย่างนั้น
คริสนอนหงายอยู่บนพื้น ร่างกายไม่มีริ้วรอยใดๆ ราวกับสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไม่ใช่เรื่องจริง
วันสุดท้ายของการปิดเทอม
เลือกกิจกรรมที่ต้องการ
- พักผ่อน: หัวใจ +3
- ค่ำคืนใต้หมู่ดาวที่จรัสแสง: ร่วมกับทุกคนที่ชวนมา
- ค่ำคืนกับเธอ: ร่วมกับ 1 คนที่ชวนมา♥ (Love Story) / ส่งผลให้อีกคนที่ชวนมา Ally -1
-
..........
นี่มันอะไรกันแน่...?
-----------------------------------------
- พักผ่อน : หัวใจ + 3
-
ถ้าจบจากที่นี่ไปล่ะก็หนทางจะเปิดกว้าง หลายคนที่มาที่นี่เพื่อใช้เป็นใบเบิกทาง
แต่เธอรู้ไหมว่าโรงเรียนน่ะมันมีอะไรมากกว่านั้น เมื่อเธ---
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
นกพิราบนับร้อยนับพันพรั่งพรูทะยานขึ้นสู่ฟาดฟ้าสีครามพร้อมเสียงระฆังบนหอระฆังลั่นกังวาน
นักเรียนหลายคนเงียบเสียงอย่างไม่ได้นัดหมายคล้ายต้องมนต์สะกด สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เวทีและพบชายคนหนึ่งมายืนอยู่แล้ว
ยินดีต้อนรับสู่ร่มเงาของเซนต์โครนิเคิล ที่นี่คือ Grande Chronicle
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก การให้โอวาทที่แสนน่าเบื่อของผอ.จบลงไปแล้ว และพิธีปฐมนิเทศก็กำลังจะจบลงเช่นกัน
ที่นี่ต่างจากโรงเรียนทั่วไปอยู่บ้าง หลายสิ่งหลายอย่างไม่มีพิธีการมากนัก ไม่บังคับและให้อิสระกับนักเรียนอยู่มากทีเดียว
หลังออกจากอาคารหอประชุมจะมองไปเห็นลานกว้างที่มีน้ำพุตรงกลาง ลานนี้คือพื้นที่ว่างที่กว้างที่สุดในโรงเรียน
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
สถาปัตยกรรมแบบบาบิโลนประยุกต์ประกอบกับความกว้างของโรงเรียนที่กว้างใหญ่และตั้งอยู่บนที่ราบสูงทำให้ที่นี่เหมือนอาณาจักรแห่งหนึ่งมากกว่าจะเป็นโรงเรียนเสียอีก
คุณเองต้องมาพักที่หอในวึ่งอยู่ทางตะวันตกของโรงเรียน ส่วนที่นี่จะใช้เป็นสถานที่เล่าเรียนตลอด 3 ปี คุณพร้อมแล้วหรือยังกับชีวิตในช่วงเวลาต่อไปนี้
- อยู่ที่ชมรม ระบุ...
- รอรับน้องใหม่
- อยู่บนดาดฟ้ามองดูสายลมวันนี้
-
คริสถอนหายใจเมื่อคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ เรื่องราวที่ดูจะนำไปสู่ความวุ่นวายและอันตรายมากขึ้นทุกที
ก่อนที่จะไปหอสมุด เขาจึงขึ้นมาที่บริเวณดาดฟ้า ราวกับว่าเป็นการทบทวนความคิดตัวเองในช่วงที่ผ่านมา
- อยู่บนดาดฟ้ามองดูสายลมวันนี้
-
(http://i.imgur.com/gbd7JHs.jpg)
สายลมวันนี้ช่างว้าวุ่นนัก
มองจากบนดาดฟ้าจะเห็นบริเวณโรงเรียนรอบลานกว้างน้ำพุที่กลไกหยุดทำงานมาตั้งแต่ปีก่อน
ปกติแล้วก็ไม่ค่อยมีใครอยากขึ้นมาบนดาดฟ้าสักเท่าไร เพราะมันหนาว และไม่รู้จะขึ้นมาทำอะไร
มองไปที่รั้วจะมีใครบางคนยืนหันหน้าออกไป อยู่ในท่าเอาสองมือประสานกันด้านหลัง ดูไม่ออกว่าชายหรือหญิง
(http://i.imgur.com/jv81WsFt.jpg) (http://imgur.com/jv81WsF)
ยินดีต้อนรับเหล่าพิราบขาว
-
จะว่าไปน้ำพุนั่นหยุดทำงานไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ?
หลังจากที่สังเกตน้ำพุเสร็จ คริสจึงค่อยหันไปสังเกตใครก็ไม่รู้ที่ยืนอยู่ตรงนั้น
.....ใครฟะ - -
เขารู้สึกไม่ค่อยสบอารมณ์กับคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นสักเท่าไหร่... อาจจะแค่สัญชาตญาณ หรือคิดไปเอง หรือลางสังหรณ์...
-
(http://i.imgur.com/jv81WsFt.jpg) (http://imgur.com/jv81WsF)
เราคือผู้ส่งสาร... พิราบส่งสาร เราจะส่งสารให้กับผู้ที่เหมาะสมเท่านั้น
พิราบขาวเอ๋ย บอกเล่าแก่เราได้ไหมว่าหน้าที่ของเธอคืออะไร
-
" 'ผู้ส่งสาร' จริง ๆ เช่นนั้นเหรอ ? "
เขาก็อยากจะไว้ใจอะไรง่าย ๆ บ้างหรอกนะ ถ้าไม่ใช่ว่าแต่ละสิ่งที่เจอมาไม่ชวนให้ไว้ใจเลย...
"ฉันจะบอก แต่ช่วยแสดงให้ฉันรู้ก่อน ว่า... คุณ ? คือผู้ส่งสาร 'ที่แท้จริง' "
-
(http://i.imgur.com/jv81WsFt.jpg) (http://imgur.com/jv81WsF)
หึ หึ หึ
คนปริศนาเพียงหัวร่อในลำคอ
เราคือผู้ส่งสาร... ไม่มีอำนาจขับขาน
-
............................
"หน้าที่ของฉัน คือการทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามกฎเกณฑ์... ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม...."
คริสตอบด้วยสีหน้านิ่ง แม้ว่าจริง ๆ แล้วเขาจะไม่ชอบใจกับการหัวเราะในลำคอนั่นเลยก็ตาม
-
(http://i.imgur.com/jv81WsFt.jpg) (http://imgur.com/jv81WsF)
นี่คือกุญแจสู่ห้องแห่งความรัก
แล้วคนปริศนาก็ส่งให้
(http://vignette2.wikia.nocookie.net/finalfantasy/images/8/8b/Mystic_Key_FFIII_Art.png/revision/latest?cb=20120825084332)
- รับ
- ไม่รับ
-
........
"ทำไมถึงให้ฉันล่ะ ? "
- รับ
-
(http://i.imgur.com/jv81WsFt.jpg) (http://imgur.com/jv81WsF)
เพราะห้องแห่งความรักเปิดต้อนรับเพียงพิราบขาวผู้บริสุทธิ์
แล้วสายลมก็พัดพาให้คนหน้ากากอันตรธานหายไปหลังแผ่นโปสเตอร์วาบหวิวของฟรานเชสก้าแห่งชมรมกรีฑาปลิวผ่านหน้า
-
..........
คริสได้แต่ยืนมองสิ่งที่เกิดอย่างเงียบ ๆ หลังจากเจออะไรมามาก แค่การที่บุคคลปริศนาหายไปเพียงชั่ววูบลมพัดก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจอะไรแล้วล่ะ
ว่าแต่สมัยนี้...จำเป็นต้องโฆษณาวาบหวิวขนาดนี้เลยเหรอ คริสมองโปสเตอร์แผ่นนั้น ถ้าสามารถคว้ามาดูได้ก็ลองพลิกดูทั้งข้างหน้าข้างหลัง
เขายืนอยู่บนนั้นสักพัก หากไม่มีอะไรที่น่าสนใจก็คงจะกลับไปหอสมุด
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/bfd42e21369aff0f0e8bd7260dedbffe/4254%20-%20Background.jpg)
Event Phase
โปสเตอร์นั้นมีรายละเอียดเชิญชวนให้ไปสมัครเข้าชมรม นางแบบคือฟรานเชสก้า ปี 2 ในชุดว่ายน้ำ
ด้านหลังมีรอยประทับลิปสติก อย่าลืมมาสมัครกันนะคะ ถ้าคุณสมัครวันนี้...
- Event เนื้อเรื่อง
- Event เลือกชมรม *ถ้าไม่ประสงค์หาชมรมใหม่ข้ามได้ ค่าสมัคร 10$ สำหรับชมรมเก่าที่โดนไล่ออก 20$
-
เด็กสมัยนี้.... - -"
ไม่มีชมรมอะไรให้เลือกครับ--
- Event เนื้อเรื่อง
-
([url]http://image.free.in.th/v/2013/ic/170103112425.jpg[/url]) ([url]http://picture.in.th/id/860b0b40922ccd0f521e4354f05f5023[/url])
"หอสมุดอยู่เหนือตรรกะของโลกนี้และตรรกะความรู้ทั้งหมดทั้งมวล ฉันตอบไม่ได้"
"หากแต่ยามที่ประตูปิดหรือเปิด ระฆังจะลั่นกังวานและพิราบขาวที่โบยบินจะทิ้งขนปีกลงสู่ดิน"
"เหตุการณ์นั้นไม่มีวันเกิดขึ้น"
"ถูกต้อง"
"อย่าขโมยหนังสือออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต อย่าเสียงดังจนรบกวนผู้อื่น และ... ออกไปจากหอสมุดเสียก่อนที่ระฆังจะหยุดลั่นเสียงกังวาน"
([url]http://image.free.in.th/v/2013/ib/170103112931.jpg[/url]) ([url]http://picture.in.th/id/c18c857f145b34adee761a90d400829a[/url])
"ฮิฮิฮิ มิราคุรุจังน่ะน่ารักใช่มั้ยล่ะ♥"
(http://i.imgur.com/iCLedT2.jpg)
แปลก Knownledge หายไปไหนกันนะ เธอทิ้งมิราคุรุจังเอาไว้แล้วก็หายไป
มันดูผิดปกติและไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาก่อน
-
แปลกจริง ๆ ... หายไปไหนนะ ?
วันนี้เขาก็มาทำหน้าที่ตามปกติ แต่ที่ดูแล้วแปลก ๆ ไปคงเป็นเรื่องที่โนวเลดจ์ไม่อยู่
เพราะขนาดไปซื้อของเข้าห้องสมุดเธอยังให้เขาไปซื้อเลยนี่นา ... หรือว่ามีธุระอะไรกันนะ
ก่อนที่จะไปประจำอยู่ที่เคาน์เตอร์ คริสลองถามตุ๊กตาที่มักจะอยู่ใกล้ตัวของโนวเลดจ์เสมอ ว่าพอจะรู้ไหมว่าโนวเลดจ์หายไปไหน
-
(http://i.imgur.com/iCLedT2.jpg)
มิราคุรุนั่งนิ่งไม่หืออือ อันที่จริงคนที่คุยกับตุ๊กตาได้นี่ต้องผิดปกติประมาณนึงเลยนะ
แล้วนี่ก็ไม่ใช่ลูกเทพด้วยนะ
- เข้าไปตามหา
- ออกไปตามหา
-
ตอนนั้นก็ยังพูดได้นี่นา - -" เขามั่นใจมากว่าตอนนั้นตัวเองไม่ได้ละเมอด้วย
คริสหรี่ตามองตุ๊กตาตรงหน้า ในขณะที่คิดว่าลองไปหาดูในห้องสมุดก่อนก็แล้วกัน ถ้าเกิดมีคนมาติดต่ออะไรจะได้หยุดหาแล้วออกมาจัดการงานก่อน
- เข้าไปตามหา
-
คริสแน่ใจแค่ไหนกันนะว่านั่นไม่ใช่เสียงของโนว์เลดจ์...
ห้องสมุดมีโถงทางเดินยาวๆทอดลึกเข้าไปตามผังโครงสร้างที่คล้ายกับอาสนวิหาร ปูพรมแดงไปบนพื้นหิน ขนาบด้วยเชิงเทียนเป็นระยะ ทั้งสองฟากคือชั้นหนังสือ
เมื่อเข้าไปได้สัก 30 เมตรซึ่งตลอดทางก็มีแต่ชั้นหนังสือเรียงรายจะพบประตูบานใหญ่ตรงหน้า และประตูเล็กสองฝั่งซ้ายขวา
-----------------------------------------------------------------------
ประตูใหญ่
ประตู ประตู
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
เคาเตอร์
ประตูทางเข้า
-----------------------------------------------------------------------
-
จำได้ว่าตอนนั้นเธอเคยเดินเข้ามาในนี้ แต่...ไปไหนกันนะ
เขามองดูประตูทั้งสามบานว่ามีอะไรแตกต่างไปจากคราวก่อนหรือไม่ และลองมองดูกลับไปตรงทางเข้าด้วยเผื่อจะเห็นใครเข้ามาจะติดต่ออะไร
-
ประตูเล็กสองบานเป็นประตูไม้เนื้อสีดำ จากฐานความรู้ของคริสแล้วน่าจะเป็นไม้งิ้วดำ สลักลวดลายต่างกัน รวมไปถึงประตูบานใหญ่ที่เป็นเหล็ก
- ประตูบานใหญ่สลักรูประฆังพวงกำลังลั่น
- ประตูบ้านซ้ายสลักรูปนกหลายตัว
- ประตูบานขวาสลักรูปหัวใจ
(https://chiaaoey.files.wordpress.com/2016/12/bol-dis8.png)
"คะ คุณบรรณารักษ์คะ (' A ';;; "
เอลวาส่งเสียงทักอีกฝ่ายจากด้านหลังแบบกล้าๆกลัวๆ
หวั่นๆว่าจะโดนดุอีกแบบคราวก่อน
พลางมองไปที่ประตูทั้งสาม เธอพอจะเดาได้ไหมว่าประตูไหน
นำไปสู่ห้องอะไรได้บ้าง
หอสมุดกว้างอย่างที่คิดเลย แถมยังมีห้องอื่นอีก
-
?
"มีอะไรให้ช่วยงั้นเหรอ ?"
คริสหันไปมองเด็กสาว พูดด้วยน้ำเสียงปกติ .. ก็ถ้าไม่ได้ทำอะไรผิดกฎก็ไม่จำเป็นต้องดุนี่นะ
-
เอลวาหันไปถามคริสว่าเขากำลังตามหาอะไรอยู่รึเปล่า
-
"...หาโนวเลดจ์น่ะ แต่ไม่มีอะไรหรอก... แล้วเธอมาหาอะไรงั้นเหรอ ? "
คริสมองด้วยความสงสัย
-
เอลวาผงกหัวโค้งๆให้แซลลี่ทักทาย แล้วหันไปตอบคริส
"ฉันกำลังตามหาคนที่คุมกฏของที่นี่อยู่ค่ะ โครนิเคิล.."
เด็กหญิงว่าก่อนจะแยกไปเช็คที่ประตูซ้ายรูปนก
เธอสามารถเปิดเข้าไปได้เลยหรือมีกลไกในการเปิดไหม ?
-
โครนิเคิลงั้นเหรอ
"ถ้ายังไม่แน่ใจอะไร อย่าเพิ่งแตะต้องประตูเหล่านั้นเลยดีกว่า" เขาพูดขึ้นมา "เพราะข้างในนั่นจะมีอะไรฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ..และยังไม่เคยเห็นตอนมันเปิดด้วย"
-
บอกช้าไปนิดนึง
ประตูซ้ายไม่มีลูกบิด แต่พอเอลวาสัมผัสมันก็พลิกหมุนเหมือนประตูกล ปัง...
-
นั่นปะไร...ไม่ทันไร... - -"
คริสเดินไปดูว่าเด็กสาวเป็นอะไรหรือเปล่า และมองดูว่าข้างในห้องนั้นเป็นยังไงน่ะ...
-
ประตูพลิกแบบประตูกล คริสรู้แค่ว่ามันหมุนไปรอบหนึ่งแล้วก็พลิกเอาอีกด้านออกมา เป็นภาพสลักนกที่นอนตายขนนกกระจายเกลื่อน
หรือจะหมายชะตากรรมของเอลวากันนะ
-
!?
"นี่ เป็นอะไรหรือเปล่า ?" เขาลองพยายามถามให้เสียงลอดประตูเข้าไปดู แม้จะคิดว่าอีกฝ่ายไม่น่าจะได้ยิน เนื่องจากวัสดุกับความหนาของประตูก็ตาม
ภาพสลักนั่นทำให้คริสรู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ มันเป็นการบ่งบอก หรือว่าลางอะไรอย่างนั้นหรือ ? แล้วเด็กสาวที่พลัดเข้าไปในนั้นล่ะ ?
เขาอยากรู้ว่าตัวเองจะสามารถเข้าไปในนั้นได้ไหม แต่เพื่อความไม่ประมาทแบบคราวก่อน รอบนี้คริสจึงถือหนังสือเล่มหนาติดมือมาเล่มหนึ่ง แล้วใช้สันหนังสือในการลองดันประตูดูว่ามันจะเปิดได้หรือไม่
-
คริสส่งเสียงไปแต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา เขาเอาหนังสือดันๆก็ไม่เกิดอะไรขึ้น หรือบางทีเขาอาจต้องลองทำแบบเด็กคนนั้นหรือเปล่านะ
-
คริสมองประตูตรงหน้าแบบทำใจอยู่สักพัก (กลัวจะซ้ำรอยเหตุที่เกิดกับประตูอีกบาน....)
ก่อนที่จะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แล้วลองทำเหมือนเอลวาดู
-
ประตูซ้ายไม่มีลูกบิด แต่พอสัมผัสมันก็พลิกหมุนเหมือนประตูกล
และเมื่อเข้ามาแล้วก็พบความมืดพร้อมกับประตูที่ปิดลง แกร๊ก กึง...
สะดุ้งเสียงประตูได้อึดใจร่างของเอลวาก็ร่วงผลุบคล้ายพื้นยุบตกลงไปด้านล่างแล้วกลิ้งไปตามพื้นลาด
(http://wudthipan.com/fucko/_images/23a62bbcfc78cee86e6a31dfb0cc57c3/4255%20-%20Background.jpg)
เหมือนจะเป็นคุกโบราณ บรรยากาศที่อับและเหม็นสาบไม่น่าอภิรมณ์นี่คือด้านหลังของประตูที่สลักอย่างงดงามนั่นเหรอ
นอกจากบันไดที่กลิ้งลงมา แหงนมองมีกรงแขวนอยู่ ในกรงมีขนนกแต่ไม่มีซาก มีโซ่และตรวนที่รัดคล้องขาตุ๊กตาซึ่งเป็นไม้เอาไว้
มองไปอีกด้านยังมีทางเดินลงไป มีประตูเหล็กที่ปิดอยู่อีกบานหนึ่ง ที่น่าแปลกคือหน้าต่างมีแสงส่องเข้ามาด้วย
-
สิ่งแรกที่ทำเมื่อเข้ามาได้คือมองหาเอลวาก่อนเลย ว่าเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วค่อยมองสำรวจรอบห้องทีหลัง
-
เอลวาที่ยืนตรงประตูเหล็กหันมาผวาสุดตัว
-
หืม? หน้าต่าง?
เขาหันไปมองภายนอกหน้าต่าง ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาเอลวา
"ใจเย็น นี่ฉันเอง....เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?" คริสพูดด้วยน้ำเสียงสงบ หวังจะให้เอลวาหายตกใจ ในขณะที่คอยชำเลืองดูรอบ ๆ ห้องอย่างไม่วางใจกับสิ่งที่อยู่ในห้องนี้สักเท่าไหร่
-
เมื่อเห็นว่าคริสร่วงลงมาเช่นกัน เอลวาก็รีบผละจากประตูเหล็กพุ่งไปหาเขา
"ค คค คคคุณคริสคะ ทททที่นี่ ขะข้างนอกนั้นนน (;; A ;; ;;;; ขาวดำไปหมดเลย"
"ม ม ม มีตัวอะไรก็ไม่รู้ด้วยค่ะ ! อย่าออกไปส่องหน้าต่างนะคะะ ฯลฯ"
เอลวารายงานสถานการณ์จนลิ้นพันกัน เธอกวาดตามองรอบๆว่ามีทางไปต่อจากห้องนี้ไหม
หืม? หน้าต่าง?
เขาหันไปมองภายนอกหน้าต่าง ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาเอลวา
"ใจเย็น นี่ฉันเอง....เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?" คริสพูดด้วยน้ำเสียงสงบ หวังจะให้เอลวาหายตกใจ ในขณะที่คอยชำเลืองดูรอบ ๆ ห้องอย่างไม่วางใจกับสิ่งที่อยู่ในห้องนี้สักเท่าไหร่
หลังแลกเปลี่ยนกัน ประสบการณ์ของนักตะลุยสุสานอย่างคริส รวมกับการวิเคราะห์ของเอลวาทำให้พวกเขารู้ว่าต้องหาทางออก
หน้าต่างบ่งบอกว่าที่นี่ไม่ใช่มิติเดียวกันกับโลกปกติ บางทีถ้าเรากระโดดออกไปอาจจะเข้าไปยังโลกไร้สีได้ ส่วนประตูเหล็กบานนั้นมันหันทิศทางไปยังตะแหน่งที่ลงมา น่าจะเป็นทางกลับ
หรือบางทีอาจจะต้องลงไปอีกถ้าไม่มีใครทำลายกลอนได้
-
คงต้องลองเดินไปดูต่อ
เมื่อคุยกับเอลวาเสร็จเรียบร้อยเขาจึงเดินนำลงไปสำรวจ มองสังเกตรอบ ๆ ทางและพื้นที่ตัวเองเดินไปด้วยเรื่อย ๆ จนกระทั่ง....
-
คงต้องลองเดินไปดูต่อ
เมื่อคุยกับเอลวาเสร็จเรียบร้อยเขาจึงเดินนำลงไปสำรวจ มองสังเกตรอบ ๆ ทางและพื้นที่ตัวเองเดินไปด้วยเรื่อย ๆ จนกระทั่ง....
เอลวามองประตูทั้งสองบานแล้วหันไปปรึกษาคริสต่อ "เข้าประตูไหนกันดีคะ (' A ' ;; "
ประตูหินสลักรูปเทวดาจะเป็นประตูกลแบบประตูรูปนกไหมนะ ?
เธอเข้าไปดูว่ารูปสลักมีความหมายอะไรไหมด้วยสายตา โดยยังไม่เข้าไปแตะต้อง
ขณะที่คริสกำลังอ้าปากหลังคิดอยู่นานเอลวาก็เดินเข้าไปดู รูปสลักเทวดาดูแล้วคาดเดาได้ยาก แต่เมื่อเข้ามาดูใกล้ๆก็พบว่าภาพเทวดาที่มองจากระยะไกลกลับเปลี่ยนเป็นภาพลูกกุญแจดอกใหญ่สลักไว้เต็มบานประตู เป็นกลวิธีคล้ายภาพสามมิติที่มองมุมหนึ่งจะเห็นเป็นอีกภาพหนึ่งอะไรแบบนั้น
คริสรู้สึกคุ้นตาลูกกุญแจนั้นที่เหมือนกับลูกกุญแจที่เขามี เขาลองหยิบออกมาแล้วลองผิดลองถูกดูหลายวิธี เมื่อเอากุญแจไปสัมผัสประตูก็สั่นและพลิกหมุนเป็นช่องให้เข้าไปได้
ด้านในเป็นโถงกว้างที่ไม่เห็นเพดาน มีประตูรอบทิศทั้ง 8 บาน แต่ละบานมีภาพสลักต่างกัน
ตำแหน่งประตูไม่สมมาตร อยู่ติดกันบ้าง เว้นห่างกันบ้าง
- ดาบ ประตูนี้เปิดอ้า ข้างในมีแท่นหินคล้ายกับเคยมีดาบเสียบอยู่
- โล่ ประตูนี้ปิดอยู่
- โซ่ลูกตุ้ม ประตูนี้ปิดอยู่
- หอก ประตูนี้ปิดอยู่
- ผ้าคลุม ประตูนี้เปิดอ้า ข้างในมีรูปสลักหินเป็นนักรบ
- ลูกแก้ว ประตูนี้เปิดอ้า ข้างในมีแท่นหินที่น่าจะเคยวางลูกแก้ว
- ไม้เท้า ประตูนี้ปิดอยู่
- กำไลข้อมือ ประตูนี้ปิดอยู่
-
ถ้าให้เขาเดา ห้องที่ยังปิดอยู่น่าจะมีอะไรอยู่ข้างใน
ด้วยความสงสัย เขาจึงลองสุ่มไปดูใกล้ ๆ ประตู "ไม้เท้า" ที่ปิดอยู่ มองหาดูว่ามีกุญแจหรือกลไกอะไรในการเปิดหรือไม่
-
หนังสือเล่มนี้คือเล่มที่เอลวาหาไปให้แซลลี่
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2177.msg195824#msg195824 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2177.msg195824#msg195824)
เธอมั่นใจว่าหนังสือกล่าวถึงสถานที่แห่งนี้ หอสมุดแห่งนี้ เช่นกัน คริสก็ย้ำว่ามันไม่ผิดแน่ๆ
การอุปมาอุปมัยมันชัดเจนทีเดียว ที่นี่อาจจะเป็นหนึ่งใน 'ความรู้' ที่รอคอยอยู่ หรืออาจจะเรียกได้ว่ามันเป็นจิ๊กซอว์เพื่อมุ่งสู่ยอดของหอคอย
พวกนี้ดูยังไงก็เป็นอาวุธและอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ พิราบบริสุทธิ์เท่านั้นจึงจะครอบครองมัน
หากตีความว่ามีใครสักคนที่ไม่ใช่ออราเคิลผู้ขับขาน คนๆนั้นก็คือพิราบผู้บริสุทธิ์
คริสไม่ใช่ออราเคิล เอลวาไม่เคยใช้ความสามารถของออราเคิล บางทีนี่คงเป็นเหตุผลที่พวกเธอมาอยู่ที่นี่
มีความเป็นไปได้ว่ามันคือทางรอดสำหรับผู้ที่ไม่สามารถขับขาน และมีกุญแจในครอบครอง
ประตูแต่ละบานใช้วัสดุแบบเดียวกับประตูรูปเทวดา เมื่อเดินไปใกล้มันก็เป็นภาพกุญแจขึ้นมา
คริสเชื่อว่าถ้าเอากุญแจไปแตะมันจะเปิดออกได้ แต่คงมีโอกาสครั้งเดียว
-
..........
คริสลองหันไปถามเอลวาว่าจะทำเช่นไรดี เพราะดูแล้วเธอน่าจะคิดอะไร หรือตระหนักถึงอะไรได้มากกว่าเขา
-
..........
คริสลองหันไปถามเอลวาว่าจะทำเช่นไรดี เพราะดูแล้วเธอน่าจะคิดอะไร หรือตระหนักถึงอะไรได้มากกว่าเขา
"หนึ่งกุญแจ เท่ากับ หนึ่งประตู ...?"
เอลวาพูดขึ้น พลางคิดทบทวนว่าพวกเธอมีโอกาสเลือกเพียงหนึ่งประตูถ้าจะเข้าไปหรือเปล่า
"จะว่าไปประตูไม้ก่อนหน้านี้ จะมีอะไรมั้ยนะคะ (' A ' ; .."
พวกเธอจะสามารถย้อนกลับไปสำรวจที่นั่นก่อนได้ไหม
เอลวาและคริสมั่นใจตรงกัน จะมีผู้ครอบครองเพียง 1 คน นั่นคือคริสผู้ถือกุญแจ
แต่เอลวายังติดใจประตูอีกบานและย้อนกลับไป มันเป็นประตูไม้ (มีลูกบิดด้วย)
- มองผ่านช่องที่ลูกบิด
- หมุนลูกบิด
- ไม่ทำทั้งคู่ และไป...
-
จะเปิดเข้าไปเลยก็... เกิดมีอะไรขึ้นมาล่ะ
- ลองมองผ่านช่องที่ลูกบิด (แบบห่าง ๆ เท่าที่สามารถเห็นได้) ก่อน
-
คริสมองเห็นภาพตัวเอง...
หรือว่าจะเป็นภาพอดีต ถ้ามองต่อล่ะก็เอลวาจะรู้แน่ๆว่าเขาเป็นใคร รวมถึงผู้เล่นคนอื่นด้วย
-
..............
ความจริงจะเป็นเช่นไรก็ยังคงเป็นความจริงอยู่วันยันค่ำ
คริสคิดในใจ ก่อนที่จะมองดูต่
-
กระสุนลั่นไกนัดแล้วนัดเล่าเพื่อสังหารเหยื่อและเป้าหมาย ท่ามกลางโลกที่มืดมิดมีใครคนหนึ่งที่เสพติดการรับจ้างลอบสังหารเหยื่อทุกคนอย่างไม่เว้นหน้า
ตั้งแต่นายพล นักธุรกิจ เจ้าพ่อ หรือกระทั่งเผาบ้านทั้งหลังไปพร้อมคนในบ้าน วิถีชีวิตที่อยู่กับฆ่าฟันและกลิ่นคาวเลือดนั้นดำเนินต่อไปอย่างไม่มีทีท่าจะหยุดลง
หัวใจ -1
- ดูต่อ
- ไม่ดูแล้ว
-
....นั่นมัน..... อะไรกัน ?
- ดูต่อ
-
กระทั่งวันหนึ่งที่คริสพลาดท่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เขาสูญเสียทุกอย่าง ทั้งเงินที่สะสมมา ครอบครัวที่คอยเลี้ยงดูอยู่ตลอด บ้านที่มีให้นอนหลับสบาย และคนรัก
ศัตรูของเขาทำลายทุกอย่างของเขาเหมือนกับที่เขาเคยทำ คล้ายกับเป็นการหยิบยืมที่ต้องชดใช้
หัวใจ -2
- ดูต่อ
- ไม่ดูแล้ว
-
เขารู้สึกพะอืดพะอมกับสิ่งที่เห็น ราวกับถูกขุดเรื่องราวแย่ ๆ ต่าง ๆ ที่ไม่อยากจำขึ้นมา
แต่อย่างไรเสีย อดีตนั้นก็คืออดีต สิ่งที่ปัจจุบันคือ 'ตัวเขา' ที่เป็นอยู่ตอนนี้ต่างหาก
- ไม่ดูแล้ว
-
ข้อมูลปกปิด
-
............
คริสถอนหายใจออกมา โดยที่ไม่พูดอะไร...ไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองเอลวา
ความจริงเขาก็รู้สึกไม่ถูกเหมือนกันว่าจริง ๆ แล้วควรจะรู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่เห็นดี...
-
- เรื่องเลือกอาวุธ เลือกไม้เท้าค่ะ U U"""
-
(http://image.free.in.th/v/2013/iq/170205051043.jpg) (http://picture.in.th/id/4b70cbedbd2ee5513cf758e9b910fcc5)
แสงที่สว่างจ้าจนแทบจะทำให้ตาบอดได้ค่อยๆหรี่ลง ปรากฎภาพของคริสที่ถือไม้คทาเล่มหนึ่งอยู่ในมือ
เราคือชิ้นส่วนแห่งความรัก ใช้เราเพื่อเปิดห้องแห่งหัวใจ
เสียงที่ดังขึ้นมานั้นเป็นเสียงของไม้คทาอย่างแน่นอน ทั้งคริสและเอลวาย่อมเข้าใจตรงกันได้อย่างดีว่าทางเข้าสู่ห้องแห่งความรักเปิดออกแล้ว
และนี่คงเป็นครั้งเดียวเท่านั้นที่คริสจะได้มาที่นี่ เพราะเมื่อคทาสิ้นสุดการขับขานมันก็พาเขาหายวับไปทันที
ในขณะที่เอลวาได้ยินเสียงลั่นกลอนจากด้านบน เธอรีบวิ่งกลับขึ้นไปยังประตูเหล็กก็พบว่ากลอนคลายออกมาเอง
เมื่อเปิดประตูออกไปก็พบว่ามันไปโผล่ที่ห้องเก็บของในชมรมพัฒนาโรงเรียน
-
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
เลือก
- Event ?? (ดองได้)
-
- เลือกเควส หัวใจแห่งความหวัง
-
เมื่อคริสเอาหัวใจมานอนดู...
ข้อมูลปกปิด
ดูต่อ
-
........
- นอนดูต่อ
-
ในส่วนนี้เหมือนจะเป็นการบันทึกเอาไว้โดยนารุมิ
ข้อมูลปกปิด
- ดูต่อ
- ไม่ดูต่อ
-
..........
- ดูต่อ
-
ข้อมูลปกปิด
- ดูต่อ
- ไม่ดูต่อ
-
คริสขมวดคิ้วกับสิ่งที่ได้รับรู้ ....
- ดูต่อ
-
ข้อมูลปกปิด
คริสจึงได้รู้แล้วว่าสิ่งที่เขามีนั้นใช้งานอย่างไร
มันคือกุญแจแห่งความรัก
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/bfd42e21369aff0f0e8bd7260dedbffe/4254%20-%20Background.jpg)
Event Phase
- Event เนื้อเรื่อง
- Event Battle
-
- Event เนื้อเรื่อง
-
(http://i.imgur.com/gtQuKta.jpg)
สถานที่ซึ่งใหญ่พอๆกับสนามฟุตบอลก็คือหอสมุดของโรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ และยังสูงจากพื้นขึ้นไปอีกเกือบ 50 เมตร
เพิ่งมีการตั้งชมรมขึ้นมาในปีนี้แต่ก็ไม่ได้รับความนิยมมากนัก ห้องชมรมจะเป็นห้องหนึ่งในอาคารหอสมุดที่อยู่ใกล้ทางเข้าออก
คริสมาที่นี่เพราะฝันเมื่อคืนก่อนที่บอกเขาถึงหายนะที่จะเกิดขึ้นหากสมดุลถูกทำลายลงไป
เขาจำเป็นต้องทำอะไรสักอย่างกับการหายไปของโนว์เลดจ์
- เข้าไปค้นหาที่ด้านใน
- ไปปรึกษาคณะกรรมการนักเรียนหล่อๆ
-
หายไปไหนกันนะ....
หลังจากคิดไม่ตกอยู่สักพัก....
- ไปปรึกษาคณะกรรมการนักเรียน
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/df8bc493b7989081687716170fa39761/4251%20-%20Background.jpg)
อาคารชมรมพัฒนาโรงเรียนอยู่ติดกับสำนักงานสมาคมคณะกรรมการนักเรียน
สมาชิกของชมรมที่ได้รับเลือกจะขึ้นดำรงตำแหน่งกรรมการนักเรียน และกรรมการนักเรียนจะเลือกประธานนักเรียนอีกทีหนึ่ง
ชมรมนี้มีสมาชิก 25 คน สมาชิกชมรมเปรียบได้กับธุรการของคณะกรรมการนักเรียน
ทำเนียบกรรมการนักเรียน
([url]http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg[/url])
ประธานนักเรียน
Dmitri Abramovich
([url]http://i.imgur.com/eiUn4HL.jpg[/url]) ([url]http://i.imgur.com/mcdpTxg.jpg[/url]) ([url]http://i.imgur.com/NTizOuq.jpg[/url]) ([url]https://chiaaoey.files.wordpress.com/2016/12/bol-dis.png[/url]) ([url]http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg[/url])
คณะกรรมการนักเรียน
Yosef Harazi / Stefano Lucchini / Giresse Lemar / Elva Amoret / Aliza Saief
เอาล่ะ ติดต่อใครดี
-
Random เรียงลำดับจาก ปธ. -> อลิซ่า
Rolled 1d6 : 6, total 6
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"สวัสดีค่ะ" อลิซ่าขี่ม้าเซ็กเทาว์มาถึงพอดี พอทราบเรื่องก็ขอข้อมูล มีอะไรบ้างนะ
-
ทำไมเธอถึงขี่ม้ามาล่ะ.. - -"
"เธอต้องการข้อมูลในเรื่องไหนล่ะ ? "
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ฉันได้รับอนุญาตให้ขี่มันได้ในพื้นที่โรงเรียนและรอบโรงเรียน" ดูจะตอบไม่ตรงคำถาม
"อันดับแรกเลยนะ ฉันอยากรู้ว่าโนว์เลดจ์ที่ว่านี่คือใคร ที่พักของเธอ พฤติกรรมทั่วไป และช่วงเวลาที่หายไป"
-
"ฉันไม่ได้ถามเรื่องม้า......" ถึงจะพูดอย่างงั้นแต่เขาก็หรี่ตามองเจ้าม้าตัวที่อลิซ่าขี่อยู่
"ก่อนอื่น โนวเลดจ์คือผู้ที่อยู่ดูแลประจำหอสมุด เธออยู่ที่หอสมุด...ฉันคิดว่าตลอดเวลา"
"พฤติกรรมทั่วไป.... ก็ดูเหมือนจะชอบโผล่มาอย่างไม่คาดฝันอยู่เรื่อย ๆ ล่ะนะ"
ก่อนจะบอกช่วงเวลาที่เขาเริ่มสังเกตว่าโนวเลดจ์หายไปอย่างผิดปกติให้อีกฝ่ายฟัง
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"เธอไม่มีบ้าน? ไม่มีที่พัก? แปลกจังเลยนะ คุณไม่เห็นถึงความแปลกประหลาดนี้บ้างเลยหรือคะ"
"หรือคุณคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ" อลิซ่าถามแล้วลงจากหลังม้า เอาม้าไปไว้ที่คอกส่วนตัวจากนั้นจึงขอให้นำทางไปห้องสมุด
มาถึงแล้วเงยหน้ามองบน ไล่สายตามองขึ้นไปบนยอดและมองลงมาอีกหลายรอบ
"ไม่เห็นต้องคิดมากเลย เธอคนนั้นก็อยู่ที่นี่แหละ"
- เข้าไปหา
- อลิซ่าเข้าไปดู
- ไปทั้งคู่
-
"ที่นี่อาจจะเป็นที่พักของเธอก็ได้" คริสพูดถึงในกรณีของการมีห้องพักอยู่ในหอสมุด
แต่ก็คิดในใจว่ามันก็เป็นเรื่องปกติของเขา... อย่างน้อยก็ช่วงนึงล่ะนะ
".....ก็หวังว่าจะอยู่ที่นี่จริง ๆ "
- เข้าไปทั้งคู่
-
ประตูซ้ายไม่มีลูกบิด แต่พอคริสสัมผัสมันก็พลิกหมุนเหมือนประตูกล
และเมื่อเข้ามาแล้วก็พบความมืดพร้อมกับประตูที่ปิดลง แกร๊ก กึง...
สะดุ้งเสียงประตูได้อึดใจร่างของคริสก็ร่วงผลุบคล้ายพื้นยุบตกลงไปด้านล่างแล้วกลิ้งไปตามพื้นลาด
(http://wudthipan.com/fucko/_images/23a62bbcfc78cee86e6a31dfb0cc57c3/4255%20-%20Background.jpg)
เหมือนจะเป็นคุกโบราณ บรรยากาศที่อับและเหม็นสาบไม่น่าอภิรมณ์นี่คือด้านหลังของประตูที่สลักอย่างงดงามนั่นเหรอ
นอกจากบันไดที่กลิ้งลงมา แหงนมองมีกรงแขวนอยู่ ในกรงมีขนนกแต่ไม่มีซาก มีโซ่และตรวนที่รัดคล้องขาตุ๊กตาซึ่งเป็นไม้เอาไว้
มองไปอีกด้านยังมีทางเดินลงไป มีประตูเหล็กที่ปิดอยู่อีกบานหนึ่ง ที่น่าแปลกคือหน้าต่างมีแสงส่องเข้ามาด้วย
อลิซ่าไม่ได้ลงมาด้วยเพราะประตูหมุนกระแทกหน้าเธออย่างรวดเร็วจนเธอหงายหลังกลิ้งกระโปรงเปิด
พอลุกมาก็ชักค้อนออกมาวิ่งเข้าไปฟาดประตูนั่น (http://i.imgur.com/jjbp2NS.png) (http://i.imgur.com/jjbp2NS.png)
แต่ค้อนติดประตู ดึงอยู่นานกว่าจะงัดออก หัวค้อนฟาดหน้าผากเธอเลือดพุ่งเป็นน้ำพุ
-
เอ๋......?
คริสลองดูว่าเขาจะกลับขึ้นไปทางเดิมได้หรือไม่ หรือต้องหาทางออกกลับไปทางอื่นกัน...
-
ตกลงมาแล้วเจอเหตุการณ์นี้ http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2178.msg197885#msg197885 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2178.msg197885#msg197885)
แต่พลันเมื่อเข้ามายังที่นี่คริสก็รู้สึกร้อนจนผิวที่แนบกับไม้เท้าแทบจะไหม้ คล้ายกับมันบอกว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ของเขา
ประตูด้านข้างลั่นกลอนและเปิดออกคล้ายจะขับไล่เขาให้ออกไปจากที่นี่
- โยนไม้เท้าทิ้ง
- รีบออกไป
-
!?
ชักจะไม่เข้าท่าแล้ว...
เมื่อเห็นประตูลั่นกลอนและเปิดออก เขาจึงรีบออกไปทันที
- รีบออกไป
-
คริสเปิดออกมาที่...
- อาคารติดลานกว้าง
- ห้องเก็บของชมรมพัฒนาโรงเรียน
- ห้องน้ำชาย
- ห้องน้ำหญิง
- หอสมุด
- ห้องของอลิซ่า
-
Random
(เกิดสุ่มออกมาได้ห้องน้ำหญิงนี่ผมเครียดเลยนะครับ (....))
Rolled 1d6 : 4, total 4
-
สุ่มออกมาแบบนี้ถ้าเจอผีซาดาโกะขึ้นมาก็อย่าร้องนะ /ผีห้องน้ำชื่อฮานาโกะ!!
เป็นห้องน้ำในตอนกลางคืน... มันดูเงียบวังเวงเป็นปกติเพราะไม่มีนักเรียนในอาคารแล้ว
ก็ไม่รู้ว่าทำไมประตูมันมาเชื่อมต่อที่นี่ แต่แล้วคริสก็พอจะรู้ว่าเหตุใดเขาจึงมาโผล่ที่นี่
มันคล้ายกับมีพลังบางอย่างต้องการชักจูงเขาให้เข้ามาพัวพันกับเรื่องราวเหล่านี้ที่เขาคงไม่ได้มาประสบพบเจอมันได้เองแน่ๆ
(http://i.imgur.com/kTS8TZC.jpg)
นักเรียนหญิงคนหนึ่งเปิดเข้ามาพอดี เธอกำลังจะแหกปาก
อนาคตของคริสขึ้นอยู่กับวินาทีนี้แล้วล่ะ
-
คริสสบถในใจทันที พร้อมกับที่รีบคว้าตัวเด็กคนนั้นมาล็อกตัวและปิดปากเอาไว้ก่อน ในขณะที่คิดหาทางหนีทีไล่จากสถานการณ์ประหลาดเช่นนี้
-
คริสพุ่งเข้าไปคว้าตัวเธอมาล็อคแขนและปิดปาก กระซิบข้างหูอย่างดุดันว่า เงียบซะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอ
ทำเอานักเรียนหญิงหน้าซีดตัวสั่น ถ้าปล่อยเธอไปล่ะก็บางทีเธออาจจะเอาเรื่องนี้ไปบอกใครต่อใคร ว่าแต่เธอถ่ายคลิปไว้หรือเปล่านะ...
- ทุบให้สลบ
- พยายาม: โอกาส Cha
-
....................................
"ชู่ว...ฉันล้อเล่นน่ะ ฉันแค่จะเข้ามาดักแกล้งเพื่อนเฉย ๆ ...แต่ไม่คิดว่าคนอื่นจะเข้ามาตอนนี้" พูดโดยที่ยังคงจับเอาไว้แบบเดิม
แต่ถ้าดูแล้วท่าทางไม่น่าจะกล่อมให้เชื่อได้ง่าย ๆ แล้วล่ะก็...
ไม่ได้อยากทำแบบนี้เลย..... โทษทีนะ...
- ทุบให้สลบ แล้วรีบเผ่น มั่นใจว่าทอย cha ไม่รอดแน่นอน
-
ช้าไปแล้ว เธอตกใจและไม่เชื่อแน่ถ้าไม่ทอยเต๋า แต่พอทุบเธอสลบก็มีบางอย่างผลักประตูเปิดผางเข้ามา!!
-
อะไรกันอีก(วะ)เนี่ย!?
คริสประคองร่างของเด็กสาวคนนั้นไว้ในขณะที่หันขวับไปมองผู้ที่เข้ามา อย่างน้อยก็พอใช้เธอเป็นข้ออ้างในการเข้ามาแบบพลการได้ล่ะนะ...
-
บางสิ่งบางอย่างนั้นฟาดคริสที่ไม่ได้ระวังตัวซะกระเด็นไปด้านใน 1 damage
และเงื้อมือหวังทำร้ายนักเรียนหญิงเคราะห์ร้าย
-
!?
เมื่อลุกขึ้นมาได้ เขาจึงรีบคว้าตัวของเด็กสาวผู้นั้นออกมา พร้อมกับเตะเข้าที่เจ้าสิ่งนั้นอย่างเต็มแรงทันที
-
คล้ายเตะไปโดนเสาเหล็กอะไรแบบนั้น มันแทบไม่ส่งแรงให้อีกฝ่ายขยับเขยื้อนเลย
เด็กสาวเป็นภาระมากทีเดียว ขณะเข้าไปคว้าก็โดนมันขย้ำหลังเนื้อหลุด 1 Damage
คริสมองเห็นทางหนีคือกระโดดออกจากหน้าต่าง หรือไม่ก็พังฝ้าเพดานหลบหนี แต่เขาจะไม่รู้ว่าสิ่งที่บุกเข้ามาคืออะไรนี่สิ
- หนี
- หาทางสู้
-
คริสกัดฟันกรอด ไอ้เจ้าตัวบ้านี่มันอะไรกันอีกล่ะนั่น !?
เรื่องอะไรจะยอมโดนมันตีแค่ฝ่ายเดียวล่ะ!
- หาทางสู้
-
ใช้มันสิ Wand of Love
เสียงหนึ่งดังขึ้นมา
- ใช้
- ไม่ใช้ บรรยาย
-
ใช้ก็ใช้ แต่ใช้ยังไงล่ะ!?
เขาเถียงในใจกับเสียงที่ได้ยิน
- ใช้
-
คริสเอาไม้คทาออกมาหมุนควงแล้วชูขึ้นก็บังเกิดผลพวงของพลังบางอย่างที่มองไมเ่ห็น แสงแวบวับวูบเดียวที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเกินกว่ามนุษย์จะทันมองเห็นเปลี่ยนให้เจ้าเงาตรงหน้ากลายเป็นเพียงฝุ่นละอองในพริบตา
เขารีบชะโงกหน้าไปดูที่หน้าต่างก็พบว่าด้านนอกเต็มไปด้วยเงามืดที่เข้าจู่โจมเขานับร้อยๆกำลังไปรวมกันที่ลานกว้าง
- จบแล้ว ไม่ยุ่ง
- อื่นๆ
ข้อมูลปกปิด
-
- อื่น ๆ
คริสลองมองเลยไปที่ลานกว้างว่ามันมีอะไรอยู่ที่นั่นน่ะ....แล้วเจ้าเงานี่มันมาจากไหนกันเยอะแยะล่ะ !?
-
สิ่งนี้อธิบายได้ http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2171.msg197997#msg197997 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2171.msg197997#msg197997)
นายจะทำยังไงดีล่ะคริส
- จบแล้ว ไม่ยุ่ง
- อื่นๆ
-
...........................................................
ก็อยากคิดว่าไม่ใช่เรื่องของเขาอยู่หรอกนะ แต่ความอยากรู้ว่าใครที่เป็นคนเรียกเจ้าเงาบ้านี่มาดันชนะ---
ก่อนที่จะมองอยู่ห่าง ๆ แล้วค่อยหาทางเข้าไปใกล้บริเวณลานกว้างโดยไม่ให้เจ้าเงามืดนั้นรู้ตัว
- อื่น ๆ
-
ความฉลาดระดับคริสมองออกอยู่แล้ว มันมีเป็นร้อยก็จริง แต่คทาของเขามันเจ๋งกว่านั้นอีก
ข้อมูลปกปิด
-
............................
อย่างน้อยก็ต้องหาวิธีที่จะเข้าไปใกล้ให้ได้มากที่สุดโดยที่ตัวเองไม่เจ็บตัว
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/esLKcej.jpg)
คริสผู้มีฉายาว่าบรรณารักษ์แห่งความมืดวิ่งฝ่ากลุ่มตัวประหลาดเข้าไป ไม่มีใครรู้ว่าเขามาจากไหนและกำลังจะทำอะไร
เมื่อหมุนตัวเตะเป้าหมายจนถอยออกไปได้แล้วก็ชูมือที่ถือคทาขึ้น บังเกิดพลังบางอย่างที่สลายเหล่าตัวประหลาดกลายเป็นเพียงฝุ่นละอองหมดสิ้น
ซัทสึกิทิ้งตัวลงมาแต่ก็ไม่ช่วยให้เธอยิงโดนเป้าหมายแต่อย่างใดเพราะกระโปรงปลิวมาปรกหน้าจนมองไม่เห็น
อย่างไรก็ตามที มันทำให้เธอลงมายังพื้นและมีโอกาสวิ่งเข้าหาเจ้าหน้ากากนั่นไปพร้อมกับยิงศรอีกดอกไปปักเข่าของมันจนเกือบตกต้นไม้
เจ้าแห่งโจรสลัดกราดยิงไม่ยั้งเปิดโอกาสให้โยชิโร่เตะสูงเข้าปลายคางอย่างจังจนเจ้าหน้ากากหงายหลังตกไปจากต้นไม้
แต่พื้นดินกลับเปิดเป็นช่องดึงเอาร่างของมันเข้าไปและรอดพ้นภัยร้ายไปได้อย่างลอยนวล...
หัวใจ +3
- ตามล่าเจ้านั่น
- กลับไปนอน
-
เรื่องอะไรเขาจะยอมปล่อยให้เจ้าคนปริศนานั่นลอยนวลกันล่ะ โดยเฉพาะเมื่อตัวเองเจ็บตัวด้วยแล้ว ต้องมีการเอาคืนสักหน่อย
- ตามล่าเจ้านั่น
-
การเปิดประตูนั้นสามารถกระทำได้ต่อเมื่อเป็นออราเคิลเท่านั้น โดยมีเงื่อนไขคือ
1. ใช้ 1 LP (LP = Love Point = หัวใจ)
2. หากเป้าหมายที่ต้องการดึงเข้าสู่ประตูเป็น Oracle ใช้อีก 1 หัวใจ
3. หากเป้าหมายที่ต้องการดึงเข้าสู่ประตูเป็น คนธรรมดา ใช้อีก 2 หัวใจ
4. ต้องไม่มีคนรัก หรือสถานะคนสำคัญ (Ally Lv.3)
5. แต่หาก Ally Lv.4 จะยกเลิกเงื่อนไขข้อ 4
ทุกคนที่เห็นข้อความนี้ล้วนเข้าใจและรู้วิธีเปิดประตูสู่แบทเทิล ซึ่งนับเป็นการใช้ช่องทางที่ไม่ใช่กลไกโครนิเคิลดำเนินขึ้น
การเฝ้าระวังป้องกันกลไกนี้ได้ แต่ไม่สามารถป้องกันกลไกโครนิเคิลได้
(http://i.imgur.com/PH1MzOO.jpg)
สู่แบทเทิล
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/jv81WsFm.jpg)
"ไม่น่าเชื่อว่าจะมีผู้ถือครองกุญแจเข้ามายุ่งกับการต่อสู้เร็วขนาดนี้"
"ต้องการอะไร?"
-
..........
"ฉันต่างหากที่ต้องถามว่าพวกนายต้องการอะไร ถึงได้ไปสร้างความวุ่นวายที่โลกนั้นด้วย"
-
(http://i.imgur.com/jv81WsFm.jpg)
"เวลากลางคืนใช่เวลาออกมาเดินเล่นหรือไง" เจ้าหน้ากากยืดตัวขึ้นไม่มีทีท่ามาดร้าย
-
"ถ้าจะถามฉัน ก็ควรที่จะถามตัวเองด้วยนะ"
คริสหรี่ตามอง ถามอะไรไม่ดูตัวเองซะเลย...
-
(http://i.imgur.com/jv81WsFm.jpg)
"กลับไปซะ เราไม่มีความแค้นต่อกัน"
-
"ทำไมฉันถึงต้องกลับไปด้วยล่ะ ?"
-
(http://i.imgur.com/jv81WsFm.jpg)
"เพราะฉันไม่อยากรังแกคนอ่อนแอกว่า" เจ้าหน้ากากปล่อยมีดไหลลงมาจากแขนเสื้อสู่อุ้งมือทั้งสอง
-
คริสถอนหายใจออกมาอย่างไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่
"รังแกคนอ่อนแอกว่า....? แล้วคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ผู้แข็งแกร่งที่สุดในปฐพีหรือไง ?"
เมื่อเห็นอย่างนั้น เขาก็ตั้งท่าเตรียมพร้อมที่จะสู้ทันทีหากอีกฝ่ายจู่โจมมา
-
อีกฝ่ายมีความสามารถต่อสู้ประชิดด้วย มันพุ่งเข้ามา มือขวาจับมีดแบบรีเวิร์สกริป มือซ้ายจับแบบธรรมดา
-
.......!
เขากระโจนถอยหลบผู้ที่พุ่งเข้ามาทันที และใช้ไม้เท้าในมือแทนอาวุธในการฟาดและปัดป้องมีดในมืออีกฝ่ายไม่ให้โดนตัว
-
อีกฝ่ายถนัดขวา มีดในมือขวาเหวี่ยงเป็นวงแต่ก็ไม่ถูกตัวคริสที่โจนถอยออกมา มีดในมือซ้ายพุ่งเข้าเสียบซ้ำแต่ก็ถูกบล็อกด้วยไม้คทาอย่างรู้ทัน เกิดการต่อสู้กันเพียงไม่กี่อึดใจฝ่ายผู้สวมหน้ากากก็ถูกเล่นงานเข้าที่แขน เอว หน้าอก และใบหน้าเกือบจะพร้อมๆกันด้วยการฟาดตีระรัวเป็นชุด
และยิ่งดิ้นรนต่อสู้ก็ยิ่งหมดสภาพเมื่อคริสนั้นเหนือกว่ามาก หน้ากากของมันหลุดออกเผยให้เห็นใบหน้าที่อยู่หลังหน้ากาก
ประธานชมรมเชิดหุ่น
คริสเดาออกในทันที หมอนี่สังกัดกลุ่มลูซิเฟอร์
ขณะนั้นที่มีบางสิ่งบางอย่างพุ่งมาจากอีกทิศทางหนึ่ง
-
แทบจะเป็นไปโดยสัญชาตญาณ เมื่อรู้สึกได้ว่ามีอะไรพุ่งมาจากอีกทิศหนึ่ง คริสก็รีบโจนหลบไปอีกทิศหนึ่งทันที
คทาในมืออยู่ในท่าเตรียมพร้อมที่จะใช้สู้ ไม่ว่าจะตั้งรับหรือโจมตี
-
มันพุ่งมากระแทกพื้นยุบทะลุลงไปคล้ายโดนกระสุนปืนขนาดเท่าลูกเทนนิส คริสไม่เห็นผู้จู่โจมจนกระทั่งลูกกระสุนอีกลูกพุ่งเข้าใส่ศีรษะของคู่ต่อสู้เมื่อก่อนหน้าของเขาจนหัวระเบิดเลือดสาดกระจาย ร่างไร้ศีรษะฟุบลงนั่งแล้วล้มลงกองกับพื้นก่อนจะแตกสลายเป็นขี้เถ้าในเวลาต่อมา
ขอโทษนะครับคุณบรรณารักษ์ แต่ที่นี่ไม่มีหนังสือให้คุณจัดเก็บเหลืออยู่อีกแล้ว
คริสเข้าใจสถานการณ์ได้ทันทีว่าเจ้านี่ถูกพวกเดียวกันเก็บไปเสียก่อนที่มันจะพูดมาก เขาไม่คิดว่าจะสามารถรับมือได้ง่ายๆเมื่ออีกฝ่ายไม่โผล่หัวออกมาให้เห็น
คทาวิเศษเปิดประตูแล้วส่งเขาหนีออกจากที่นี่ในทันที
หัวใจ +3
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"เชื่อไหมคะ ฉันวิงวอนต่อพระเจ้าและสาบานว่าถ้าวันนี้ได้พบคุณบรรณารักษ์อากาศฉันจะเดินเข้าไปมอบช็อคโกแลตให้กับเขา"
"ฉันคิดว่าฉันทำได้แล้ว และฉันโชคดีที่สุดที่ได้พบคุณบรรณารักษ์ที่หาตัวเจอได้ทุกที่ ยกเว้นในห้องสมุด"
/ส่งช็อคโกแลตให้
-
ควรจะดีใจหรือเปล่านะที่ได้ยินแบบนี้ - -"
บางทีคริสก็คิดเล่น ๆ อยู่เหมือนกันว่าจริง ๆ แล้วอาชีพบรรณารักษ์นี่เป็นแค่อาชีพเสริมหรือเปล่านะ ในเมื่อโอกาสอยู่ห้องสมุดดูน้อยกว่าโอกาสได้อยู่ในห้องสมุดเสียอีก
เขาขอบใจเด็กสาว ถึงแม้ว่าจะรู้สึกแปลก ๆ กับคำพูดของเธออยู่บ้างก็ตาม
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"......." เธอยืนจ้องคริสอยู่นานสองนาน
-
"......................................"
คริสจ้องมองกลับไปอยู่สักพัก ถ้าเธอยังไม่พูดอะไรก็คงจะถามว่ามีอะไรหรือเปล่า
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"......." เธอยืนจ้องคริสอยู่นานสองนาน
-
"....................." ชำเลืองดูรอบ ๆ ก็ไม่น่าจะมีอะไรนี่นา...
ขืนมัวแต่ยืนจ้องไปจ้องมาคงไม่เป็นอันทำอะไรแน่ ๆ
"ทำไมมองแบบนั้น? มีอะไรหรือเปล่า ?"
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ฉันชนะ" เธอพูดอะไรน่ะ หรือจะบอกว่าเพราะอีกฝ่ายพูดออกมาก่อนเธองั้นเหรอ
"ฉันอยากไปที่มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล ไปด้วยกันนะคะ" อลิซ่าถามแล้วมองหน้านิ่ง แต่ดวงตาสุดแสนจะออดอ้อน
"ไปด้วยกันนะคะ"
คือไม่ให้ปฏิเสธนั่นแหละ
- ไปตอนนี้
- ไปตอนกลางคืน
หัวใจ +1
-
".......ฉัน ไปกับเธอ ?"
ถึงจะยังดูงง ๆ อยู่บ้าง แต่ก็น่าจะเป็นโอกาสที่ดีในการจะลองเข้าไปดูในนั้น
อย่างไรก็ตาม เขาก็คงต้องทำงานในช่วงกลางวันให้เสร็จก่อน....
- ไปตอนกลางคืน
-
(http://i.imgur.com/fluDuKc.jpg)
เป็นสะพานขนาดใหญ่ทอดยาวไปยังอีกฝั่ง ซึ่งในช่วงกลางคืนกลับดูคึกคักกว่ากลางวัน
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"คุณมีคนรักหรือเปล่า" อลิซ่าถามขึ้นมา
"ฉันเดาว่ายังไม่มี"
-
ทำไมกลางคืนคนถึงได้เยอะอย่างนี้นะ...
"ใช่ ยังไม่มี.... เธอถามเรื่องนี้ทำไมเหรอ?"
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"บางที ฉันอาจจะขอคำแนะนำจากคุณ" เด็กสาวตอบแล้วถามว่าเราจะไปที่ไหนกันดี เธอไม่เคยมาที่นี่เลย
(http://wudthipan.com/fucko/_images/4fb52d3821686e95aa0257d7c6599cb4/4256%20-%20Background.jpg)
อีกฟากของสะพานคือวิหารโบราณ มีทั้งอาสนวิหารและอาราม เหนือท้องฟ้าบริเวณนี้มีปรากฎการณ์ประหลาดซึ่งเรียกว่าสายรุ้งแห่งขุนเขา
มีนักเรียนเข้ามาที่นี่หลายคน แต่ด้วยพื้นที่กว้างใหญ่ทำให้ไม่ค่อยจะพบใครเดินสวนมาสักเท่าไรนัก หลายคนก็เดินกุมมือหรือคล้องแขนกันด้วย
นั่นทำให้เข้าใจได้เลยว่าพวกเขามาทำอะไรที่นี่
ได้ยินว่าถ้ามาอธิษฐานที่นี่จะได้รับการดลบันดาลให้ครองรักกันสำเร็จ
แต่มันก็เป็นเรื่องที่เขาพูดกันปากต่อปากน่ะนะ มันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?
ข้อมูลปกปิด
-
คริสไม่ได้พูดอะไรต่อ ถึงแม้จะสงสัยว่าจะขอคำแนะนำอะไรกันนะ...
ข้อมูลปกปิด
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/94008e38879382cd4dca899867e27922/4259%20-%20Background.jpg)
เนิน Chronicle ตั้งอยู่บนที่ราบสูงซึ่งอยู่สูงที่สุดของเกาะนี้ เป็นสถานที่คล้ายมหาวิหารโบราณ ในอีกชื่อหนึ่งก็คือ 'ประตู Chronicle'
ตำนานกล่าวถึง Saint Chronicle ที่มาเยือนโลกนี้ผ่านประตูสวรรค์ที่ตั้งอยู่บนโลก และก็คือที่นี่ สถานที่ซึ่งเปี่ยมไปด้วยพลังบางอย่างซึ่งเหนือธรรมชาติ
มีม่านหมอกเรืองแสงกระจายตัวอยู่โดยรอบอย่างน่าอัศจรรย์ มันดูไม่ใช่สิ่งที่มีในบทเรียน และหาคำตอบจากห้องสมุดไม่ได้
ใจกลางวิหารมีสถานที่คล้ายแอ่งทรงกลมหรืออาจจะเรียกว่าบ่อก็ได้ มันมีขนาดใหญ่พอๆกับบึงขนาดย่อม แต่พื้นของมันเป็นอิฐหินลึกจากขอบลงไปแค่ 2-3 เมตร
ที่นี่คือสถานที่ซึ่งเหล่านักเรียนใช้มันอธิษฐานขอพรหรือสัญญารักมั่นต่อกันไปชั่วนิรันดร์ โดยจะลงไปที่บ่อซึ่งมีละอองแสงหนาแน่นที่สุด
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ถ้าลงไปแล้วเราจะกลายเป็นของกันและกัน"
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"มีผู้คนลงไปที่นั่นและสัญญาจะรักกันไปชั่วกัลปาวสาน ฉันเตรียมใจมาแล้วค่ะ"
-
.........
"ถ้าต้องมีการเตรียมใจ ฉันคิดว่านั่นไม่น่าจะโอเคสักเท่าไหร่..."
"เธอแน่ใจจริง ๆ เหรอ ? "
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
อลิซ่าหลับตาเชิดเผยอปากหน้าเล็กน้อยคล้ายรอให้จูบ
-
"...เธอมีคนอื่นที่เธอรักอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง?"
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
เธอลืมตา จ้องมองคริสอยู่นานสองนาน
"ค่ะ" แล้วนิ่งเงียบไปอีกนาน
"ฉันแค่ล้อเล่น ตกใจเลยใช่ไหม"
เธอชี้ไปที่ทางลงแล้วบอกว่าเธอแค่อยากจะลงไปดูว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นก็แค่นั้นเอง
ถึงคู่รักของเธอจะมีเดทกับสาวอื่นในวันนี้แต่ก็ไม่ใช่สาเหตุให้เธอต้องหาคนรักใหม่หรอกน่า
"จะลงไปดีๆหรือจะลงทั้งน้ำตา"
-
"งั้นก็บอกมาตั้งแต่แรกสิว่าแค่อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น"
"เพราะฉันก็อยากรู้เหมือนกัน"
"และเธอมั่นใจเหรอมาขู่ฉันเนี่ย?"
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"แบบนั้นคุณจะสนุกเหรอคะ" เธออาจคิดว่าคริสน่าจะสนุกที่ถูกแกล้ง
คริสลงไปก่อนแล้วส่งมือมาให้อลิซ่าที่จ้องมองแล้วก็ส่งมือไปจับเพื่อทิ้งตัวลงมา ในบ่อนี้มีหมอกสีคล้ายกับเป็นวังวนมาน่า เหมือนกับได้มาอยู่ในห้วงฝันอะไรอย่างนั้นเลย
ถ้าฉันจะขอพรสักข้อ
ถ้าพรนั้นให้ได้ทุกอย่าง...
เอ๋... เสียงอะไรน่ะ อลิซ่าเหรอ?
-
"เธอคิดว่าฉันสนุกกับสิ่งที่เธอทำ ?"
ก่อนที่จะเงียบไปเมื่อได้ยินเสียงบางอย่าง ... อลิซ่าก็น่าจะไม่ได้พูดประโยคเหล่านั้นออกมานี่นา
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"เมื่อรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เมื่อความรักของฉันไม่ถูกตอบสนอง"
"ก็แค่ฆ่าเขาซะ แล้วฆ่าตัวตายตามไปด้วย" อลิซ่าพูดขึ้นมา
"เมื่อฉันไม่ได้ ใครอื่นก็ต้องไม่ได้ ฉันจะฆ่าพวกเขาซะ"
-
"ชีวิตเธอมึค่าแค่นั้นเองเหรอ ? กับแค่ความรักจากคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง"
"เธอยอมที่จะฆ่าคนอื่น ฆ่าตัวเอง เพียงเพราะรักที่ไม่สมหวัง........งั้นเหรอ ?"
คริสหรี่ตามองเด็กสาว
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ฉันฟังมาอีกทีน่ะค่ะ" เธอบอกว่าเคยได้ยินมา มันเป็นเรื่องเล่าของที่นี่ที่ไม่ค่อยมีคนสนใจกัน
"แต่ถ้าสำหรับฉันล่ะก็ ถ้าฉันอยากได้ฉันก็จะต้องได้"
"ไม่ว่าอะไรก็ตาม"
คริสได้ยินเสียงจากห้วงความคิดของผู้คนที่ลงมาที่นี่ ทั้งก่อนหน้านี้และในอนาคต รวมถึงในปัจจุบัน
แต่ก็ไม่มีเสียงของอลิซ่าอยู่ในนั้น
หัวใจ +1
(จบ รอช่วงต่อไป)
-
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
- นอน
- ฝัน: HP ไม่เพิ่ม
-
เป็นเด็กสาวที่แปลกจริง ๆ
- ฝัน
-
ในฝันนั้นคริสได้เผชิญหน้ากับ
- ชายคนหนึ่ง
- ตัวตลก
- มารีเบล
*ระวังการตายในฝันจะมีผลกระทบรุนแรง
-
(โชคชะตานำพา... /ตัดชายคนหนึ่งออกเพราะเห็นแซลลี่เลือกแล้ว ลองตัวเลือกอื่นบ้าง /ทำไมเหลือแต่อันดูน่าสะพรึงครับ....)
1. ตัวตลก 2. มารีเบล
Rolled 1d2 : 1, total 1
-
(http://i.imgur.com/bNL2x4r.jpg)
สิ่งที่ตกลงมาดูคล้ายตุ๊กตาไล่ฝนตัวใหญ่กำลังร่อนลงมา มันดูคล้ายมายากลหุ่นเชิด
เราคือ... เรเวนคลาวน์... ผู้มอบรอยยิ้ม... และเสียงหัวเราะ...
แต่สิ่งนั้นไม่ได้ยืนบนพื้น มันลอยเหนือพื้น ไม่เห็นส่วนที่เป็นร่างกายนอกจากศีรษะและผ้าคลุม ถุงมือ
รวมไปถึงหัวประหลาดหลายหัวที่ลอยอยู่และส่งเสียงน่าหวาดผวา มองไม่ออกเลยว่ามนุษย์จะสู้กับมันได้อย่างไร
คิกคิกคิก... ฮี่ฮี่ฮี่... เอ้า... หัวเราะสิ...
มองไปรอบๆพบเพียงภาพขาวดำที่ตัดกันโดนไม่มีโทนสีเทา มีเพียงขาวและดำเท่านั้น
ซ้ำยังเป็นสถานที่แปลกประหลาด...
(http://image.free.in.th/v/2013/ix/170112011305.jpg) (http://picture.in.th/id/66c16b40135e2416b16a4083a79f0673)
โรงเรียนกลับหัว
คิกคิกคิก... ฮี่ฮี่ฮี่...
เลือกอะไรก็ได้ ดวงล้วนๆ
- วิ่งหนี
- พุ่งเข้าใส่
- คุมเชิง
แล้วทอยเต๋า 1d3 ออกไม่ตรงเจอดี
-
น่าขนลุกเป็นบ้า
ลำพังแค่บรรยากาศรอบข้างในตอนนี้ก็ชวนให้หดหู่และน่าสะพรึงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แล้วเขายังต้องมาเจอกับตัวตลกบ้า ๆ นี่อีกเหรอ ?
เพราะยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายสามารถทำอะไรได้บ้าง เขาจึงเลือกที่จะยืนคุมเชิงดูก่อน...
- คุมเชิง
Rolled 1d3 : 2, total 2
-
หัวเราะสิ... บอกให้หัวเราะไง....
แสงสว่างวาบปริศนา?
โอกาสหลบ Rea *พลาดโดน AT 5 (x7 รอบ)
- ทอยเต๋า
- ใช้??
-
"แล้วถ้าฉันไม่หัวเราะล่ะ ? "
- ใช้ ??
-
ไม้คทาวิเศษถูกชูขึ้น พลันแสงสว่างนั้นเลือนหายไปแทบจะทันที หัวใจ -1
คริสจะฉวยโอกาสนี้ทำอะไรต่อไป มีเวลาตัดสินใจเพียงเสี้ยววินาที
- Wand of Love: สลาย/ยับยั้งเวทมนตร์ได้ [1 LP]
-
"นอกจากเสียงหัวเราะแล้ว แกต้องการอะไรกันแน่ ?"
คริสคว้าไม้คทา แล้วตัดสินใจกระโดดฟาดหัวประหลาดหัวที่อยู่ใกล้กับตนมากที่สุดทันที
-
หัวตัวประหลาดถูกฟากแหลกคาไม้คทา แต่คริสเองก็โดนมือลึกลับใต้ผ้าคลุมคว้าคอแล้วอัดร่างเขาปลิวไปกระแทกผนังอาคารตรึงเอาไว้แน่น
(http://image.free.in.th/v/2013/iw/170302113627.jpg) (http://picture.in.th/id/b53750b869750f089fda51dd11d40a56)
คิกคิกคิก... ฮี่ฮี่ฮี่
หัวสีขาวซีดหัวหนึ่งลอยหวิวๆเข้ามาจ่อตรงหน้าของคริสแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นระรัวปนกลั้วเสียงหัวเราะ
อยากรู้ก็จะบอกให้ ก่อนที่แกจะตาย...
Role-play เอาชีวิตรอด ถ้าสำเร็จจะรู้ว่ามันบอกอะไร
ถ้าพลาดไม่รู้ และตาย
-
"ฮ่ะ ๆ ๆ .... "
เสียงหัวเราะแบบจงใจดังขึ้นมาเล็กน้อย พร้อมกับรอยยิ้มประหลาดที่ปรากฏขึ้น แต่จางหายไปอย่างรวดเร็ว
เขาใช้คทาฟาดเข้าที่มือประหลาดนั่น และหัวสยองที่อยู่ตรงหน้าอย่างเต็มแรง
อย่างน้อยถ้าตายโดยที่ได้ฟาดหน้าเจ้าตัวประหลาดนี่ก็พอใจแล้ว
-
คริสได้รู้เรื่องที่ไม่น่าจะมีใครรู้ แต่เขาก็คอหักแทบจะทันทีทันใด
มือสีขาวอีก 5-6 มือพุ่งออกมาจับร่างของเขาแล้วดึงกระชากแยกออกเป็นชิ้นๆ
หัวใจหายไป 50%
ซู้ดดดด
*เสียงหัวใจจำนวนมากถูกตัวตลกผีสูบไป ปรากฎหัวลอยได้พิ่มขึ้นอีกหลายหัวราวกับมันอีโวลูชั่น
คริสตื่นขึ้นมาและรู้สึกเจ็บแปลบที่คอ เขาคิดว่ามันอาจจะไม่ใช่ฝัน
-
ความจริงแล้วนั่นคือเสียงสูดเส้นก๋วยเตี๋ยวหรือเปล่าครับ---
เขาก็อยากจะคิดว่าที่เจ็บคอแปลบเป็นเพราะเมื่อคืนนอนตกหมอนจนคอเคล็ด กับเก็บเรื่องอื่น ๆ มาฝันเป็นตุเป็นตะอยู่หรอกนะ
คริสลองหากระจกส่องดูที่บริเวณลำคอของตัวเอง ถ้ามันเป็นแค่ฝัน ก็ไม่น่าจะมีอะไรที่ผิดแปลกไป
แต่ถ้าไม่ใช่......
-
มีรอยมือแดงเถือกช้ำเลือดช้ำหนองออกม่วงๆ . . .
-
...ไอ้บ้านั่น....
คริสสบถกับตัวเองอย่างหัวเสีย ในขณะที่พยายามคิดย้อนทบทวนความฝันดู ว่าจริง ๆ แล้วเจ้าตัวตลกนั่นต้องการอะไรกันแน่นะ
-
มันดูคล้ายจะพยายามฆ่าคริส เขาคิดว่าอาจเพราะเขาทำตัวเกะกะมันในเรื่องใดสักเรื่อง อา... หรือเพราะคริสไปยุ่งเกี่ยวกับเจ้าหุ่นเชิดเมื่อตอนนั้นก็เป็นไปได้
แต่มันชัดเจนเลยว่าคริสเป็นศัตรูกับมัน ตอนนี้จึงต้อง
เลือกเส้นทาง
- ไปทำหน้าที่บรรณารักษ์: จะไม่ข้องเกี่ยวกับโลกภายนอกอีก
- หาคำตอบเกี่ยวกับเรื่องนี้: จะได้เจอตัวตลกนั่นอีกแน่ๆ
-
เป็นอีกครั้งที่คริสสงสัยว่าจริง ๆ แล้วเขามาทำอะไรที่นี่กันแน่
เพราะต้องการที่จะ 'ทิ้ง' เรื่องเก่า ๆ ทั้งหมด เขาจึงตัดสินใจที่จะมาทำงานที่นี่ ในตำแหน่งบรรณารักษ์ซึ่งไม่จำเป็นต้องยุ่งกับผู้คนมาก ยุ่งเกี่ยวแค่กับหนังสือก็พอ
ที่ทำ ๆ อยู่นี่ก็หาเรื่องใส่ตัวเองเพิ่มชัด ๆ
คริสลงไปนอนที่เตียงตามเดิม พร้อมกับครุ่นคิด
เขาไม่จำเป็นที่จะต้องยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปแล้วก็ได้ ..... ก็แค่กลับไปทำหน้าที่ของตัวเองตามเดิม ตามความตั้งใจของตัวเองในตอนแรก....
.
.
.
แต่ใครจะยอมปล่อยให้เจ้าบ้าเสียงหัวเราะตัวนั้นลอยหน้าลอยตาไปเรื่อย ๆ วะ!
แม้ว่าหากยังยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ สักวันคริสอาจจะได้ตายจริง ๆ ก็ได้ แต่คิดเหรอว่าเขาจะแคร์เรื่องนั้น
มันไม่มีอะไรให้เขาเสียอีกแล้ว และเขาจะไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกเล่นงานเพียงแค่ฝ่ายเดียวโดยที่ไม่รู้อะไรเลยเด็ดขาด
หากมันถือว่าเขาเป็นศัตรู เขาก็จะถือว่ามันเป็นศัตรูของเขาเช่นกัน
และจะไม่ยอมปล่อยมันไปแน่ ๆ
- หาคำตอบเกี่ยวกับเรื่องนี้
-
คริสใช้เวลากว่า 3 สัปดาห์รวบรวมข้อมูลข่าวสารในระหว่างทำหน้าที่บรรณารักษ์ไปเรื่อยๆ โดยรับเอาข้อมูลจากชมรมห้องสมุดมาประวิเคราะห์เพิ่มเติม
นั่นทำให้เขาได้รู้หลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งในเรื่องที่มีคนส่วนน้อยรู้ และเรื่องที่อาจไม่มีใครรู้
ใช้ 1 หัวใจ ระบุเรื่องที่อยากรู้ได้ 1 เรื่อง ไม่เกิน 5 เรื่อง
ตั้งแต่เรื่องที่ 3 ขึ้นไปจะได้รับ Status +1 ค่าใดก็ได้
-
1. ออราเคิล อวตาร์ที่อยู่ในแบทเทิล (และตัวตนถ้าเป็นไปได้) รวมถึงผู้ถือกุญแจคนอื่น เท่าที่สามารถรู้ได้
2. จุดมุ่งหมายของกลุ่ม... ลูซิเฟอร์ ? ใครบ้างที่อยู่ฝั่งนั้น ตัวตลกนั่นอยู่ฝั่งลูซิเฟอร์ใช่หรือไม่ ?
3. สามารถจะยุติการแบทเทิลไม่ให้เกิดขึ้นอีกเลยได้หรือไม่ อย่างไร
4. โนวเลดจ์เกี่ยวข้องอะไรกับการแบทเทิล ?
5. นอกจากประตูนกพิราบในหอสมุดแล้ว ประตูอีกสองบานมีไว้ทำอะไรกันแน่ ?
-
1. ออราเคิล อวตาร์ที่อยู่ในแบทเทิล (และตัวตนถ้าเป็นไปได้) // รวมถึงผู้ถือกุญแจคนอื่น เท่าที่สามารถรู้ได้
- มี 2 เรื่องเลยนะ ต้องแยกกัน
2. จุดมุ่งหมายของกลุ่ม... ลูซิเฟอร์ ? // ใครบ้างที่อยู่ฝั่งนั้น // ตัวตลกนั่นอยู่ฝั่งลูซิเฟอร์ใช่หรือไม่ ?
- มี 3 เรื่องเลยนะ ต้องแยกกัน
3. สามารถจะยุติการแบทเทิลไม่ให้เกิดขึ้นอีกเลยได้หรือไม่ // อย่างไร
- มี 2 เรื่องเลยนะ ต้องแยกกัน
4. โนวเลดจ์เกี่ยวข้องอะไรกับการแบทเทิล ?
- มี 1 เรื่องเลยนะ ต้องรอสรุปคำถามใหม่ก่อนถึงตอบ
5. นอกจากประตูนกพิราบในหอสมุดแล้ว ประตูอีกสองบานมีไว้ทำอะไรกันแน่ ?
- มี 1 เรื่องเลยนะ ต้องรอสรุปคำถามใหม่ก่อนถึงตอบ
ได้รับ 3 Status เพิ่มเลย
-
สรุปคำถามที่อยากรู้มาก ๆ 5 คำถาม
- จุดมุ่งหมายของกลุ่มลูซิเฟอร์
- คนที่อยู่ฝั่งลูซิเฟอร์
- จะยุติแบทเทิลไม่ให้เกิดขึ้นอีกได้อย่างไร
- โนวเลดจ์เกี่ยวข้องอะไรกับแบทเทิล
- ประตูอีกสองบานมีไว้ทำอะไรกันแน่ ?
เพิ่ม status : HP, esp, vit
-
- จุดมุ่งหมายของกลุ่มลูซิเฟอร์
- พิชิตโครนิเคิล บังคับใช้อำนาจของโครนิเคิลเพื่อความเท่าเทียม
- คนที่อยู่ฝั่งลูซิเฟอร์
- ดมิทรี อลิซ่า รัซเซล ฮันนา บัคซิโอ้ แซลลี่ และเหล่าตัวประกอบรับเชิญอีกมากมาย
- จะยุติแบทเทิลไม่ให้เกิดขึ้นอีกได้อย่างไร
- ทำลายโครนิเคิล
- โนวเลดจ์เกี่ยวข้องอะไรกับแบทเทิล
- เป็นซุปเปอร์ออราเคิล และออราเคิลคนแรกที่เกิดขึ้นมา
- ต้องการเข้าสู่แบทเทิลแต่ไม่สามารถเข้าได้จึงพยายามมองหาใครสักคนเพื่อมอบพลังให้
- ทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อให้ใครก็ตามขึ้นสู่ยอดหอคอยแทนตนเองที่ไม่มีสิทธิ์ แต่อยากรู้ว่ามีอะไรอยู่บนนั้น
- ประตูอีกสองบานมีไว้ทำอะไรกันแน่ ?
- เปิดทางเข้าสู่หอคอยจอมปราชญ์
จบ (ทำอะไรก็ได้ หรือไม่ทำก็ได้ระหว่างรอ)
-
// ไปสำรวจน้ำพุได้ไหมครับ (...)
-
วิ้ว--- วิ้วววว---
คว้างงง
เงียบสงบเหลือเกิน...
มันไม่มีร่องรอยของน้ำเลย นั่นแสดงว่ามันยังใช้งานไม่ได้ แน่ล่ะ ไม่มีช่างมาซ่อมอยู่ดีๆมันคงไม่หายเองแน่ๆ
-
ใจคอจะไม่มีใครซ่อมน้ำพุนี้เลยหรือไงกันนะ ....
เขามองด้วยความแปลกใจ รู้สึกว่ามันจะเป็นอย่างนี้มานานแล้วนะ ..
ก่อนที่จะลองมองดูว่าน้ำพุนี่มันซ่อมยากขนาดนั้นเชียวเหรอ (...)
-
มันอาจจะซ่อมไม่ยาก แต่ที่ยากเพราะไม่มีใครรู้ว่าจะเข้าไปซ่อมมันยังไงและตรงไหนนี่แหละ...
-
น้ำพุ...ถ้ามีปัญหาก็น่าจะมาจากฐาน ? หรือเปล่านะ
ก่อนที่จะลองดูว่ามีทางเข้าไปข้างใต้ หรือว่าไปยังข้างใต้ หรืออีกด้านของน้ำพุหรือไม่
-
มีเพียงออราเคิลเท่านั้นที่รักษาเยียวยาอิกดราซิลได้
เสียงแว่วก้องขึ้นมา
-
".....อิกดราซิล?"
ต้นไม้แห่งชะตาชีวิตนั่นน่ะเหรอ?
เขาถอนหายใจ ดูท่าว่าเขาคงจะทำอะไรไม่ได้สินะ
-
ใช่แล้วล่ะ น้ำพุทำงานแล้ว...
-
ก็ชวนให้สงสัยอยู่เหมือนกันว่ามันทำงานเองหรือว่ามีใครไปทำอะไรมันนะ...
คริสดูบริเวณน้ำพุอยู่สักพัก หากไม่มีอะไรผิดสังเกตก็คงออกมาจากตรงนั้นเลย
-
หลังสอบเสร็จได้ยินเสียงพิราบนับหมื่นๆตัวโบยบินออกจากช่องระฆังพร้อมเสียงระฆังที่กังวานไปทั่วทั้งโรงเรียน
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
ระบุเหตุการณ์ที่พบเจอ 1 ข้อ/2 หัวใจ
ข้อสุดท้ายเป็น Role-play (ไม่ใช่ Event/Quest) ตามสิ่งที่เคยกระทำและสถานะของคนนั้น ยาวสั้นไม่เท่ากัน
ระวังเรื่องการใช้เวลาเพราะเวลาจะดูตามคนที่ไวที่สุด ถ้ามีคนจบแล้วสักระยะ เหตุการณ์จะเริ่มบังคับจบ
☑ คำสาปแห่งรัตติกาล
☑ ห้องสมุดที่ไม่มีวันกลับ
☑ ห้องเรียนเลือด
☑ ครูไร้หน้า
☑ เพื่อนอากาศ
☑ โรงเรียนกลับหัว
☑ บ่อน้ำที่หายไป
☑ มหัศจรรย์ระฆังงุนงง
☑ เรื่องราวหลังจากนี้
-
☑ เรื่องราวหลังจากนี้
-
☑ เรื่องราวหลังจากนี้
บอกเล่า บรรยาย สิ่งที่ต้องการทำอย่างแรก
-
ไปทำหน้าที่ในหอสมุดตามปกติ โดยคอยฟังข่าวคราวและเก็บข้อมูลเรื่องของการแบทเทิล โครนิเคิล รวมถึงเรื่องต่าง ๆ ในโรงเรียนนี้ไปด้วย
และถ้าโนวเลดจ์ยังไม่กลับมา ก็คงจะหาข่าวคราว หรือหาเบาะแสที่เกี่ยวข้องกับเธอ พร้อมกับการตามหาเธอไปด้วย อย่างน้อยที่สุด แค่รู้สาเหตุว่าทำไมเธอถึงหายไปก็ยังดี
-
(http://i.imgur.com/gtQuKta.jpg)
สถานที่ซึ่งใหญ่พอๆกับสนามฟุตบอลก็คือหอสมุดของโรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ และยังสูงจากพื้นขึ้นไปอีกเกือบ 50 เมตร
เพิ่งมีการตั้งชมรมขึ้นมาในปีนี้แต่ก็ไม่ได้รับความนิยมมากนัก ห้องชมรมจะเป็นห้องหนึ่งในอาคารหอสมุดที่อยู่ใกล้ทางเข้าออก
สมาชิกชมรมจะมีหน้าที่เป็นบรรณารักษ์และภารโรงไปในตัว ปัจจุบันมีสมาชิก 10 คน
สมาชิกในห้องสมุดบอกว่าบรรณารักษ์หายไปทั้งหมด พวกสมาชิกจึงเป็นบรรณารักษ์แทน และพวกเธอก็ไม่รู้ว่าโนวเลดจ์หายไปไหน
ที่วางอยู่บนโต๊ะก็มีแค่มิราคุรุ ตุ๊กตาที่โนวเลดจ์ชอบบอกว่าหล่อนพูดได้
หรือว่า?
เธอเข้าประตูไป!!?
-
นี่ต้องลองเข้าประตูนั่นเพื่อไปตามหาไหม? หรือว่าปล่อยไว้เดี๋ยวก็กลับออกมาเอง?
แล้วหอสมุดตั้งกว้างแต่บรรณารักษ์กลับเหลือแค่สมาชิกชมรมไม่กี่คนเนี่ยนะ คริสคิดในใจพลางนวดขมับตัวเองเล็กน้อย
เอาเป็นว่าก่อนที่จะทำอะไร เขาคงไปทำหน้าที่ตามเดิม และรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับประตูน้่น รวมถึงวิเคราะห์ความเป็นไปได้ถึงเรื่องยุ่งยากที่จะตามมาหากลองเข้าประตูนั้นไปก่อนแล้วกัน
-
คริสได้รู้ว่าโนว์เลดจ์มักพูดถึงยอดหอคอยที่ไม่เคยมีใครไปถึงแล้วยิ้มเศร้า กับเรื่องที่ว่าเธอน่ะเป็นบอสใหญ่ของโรงเรียนนี้!
-
คราวนี้คริสยิ่งคิดหนักกว่าเดิม...
โอเค.......
พอถึงช่วงว่างจากหน้าที่ตัวเอง เขาจึงลองไปสำรวจดูที่ประตูภายในหอสมุดดูอีกครั้งอย่างละเอียด (และเตรียมใจเผื่อไปล่วงหน้าแล้ว)
-
ยกเลิกเส้นทางที่เลือกไว้ และเลือกข้อแรกแทน
เลือกเส้นทาง
- ไปทำหน้าที่บรรณารักษ์: จะไม่ข้องเกี่ยวกับโลกภายนอกอีก
- หาคำตอบเกี่ยวกับเรื่องนี้: จะได้เจอตัวตลกนั่นอีกแน่ๆ
หากไม่มีคนขึ้นสู่ยอดหอคอยได้ Kris ต้องขึ้นไปเอง ถ้าทำไม่ได้ Bad End
ห้องสมุดมีโถงทางเดินยาวๆทอดลึกเข้าไปตามผังโครงสร้างที่คล้ายกับอาสนวิหาร ปูพรมแดงไปบนพื้นหิน ขนาบด้วยเชิงเทียนเป็นระยะ ทั้งสองฟากคือชั้นหนังสือ
เมื่อเข้าไปได้สัก 30 เมตรซึ่งตลอดทางก็มีแต่ชั้นหนังสือเรียงรายจะพบประตูบานใหญ่ตรงหน้า และประตูเล็กสองฝั่งซ้ายขวา
-----------------------------------------------------------------------
ประตูใหญ่
ประตู ประตู
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
เคาเตอร์
ประตูทางเข้า
-----------------------------------------------------------------------
-
ประตูนกพิราบนั้นคริสเคยเข้าไปแล้ว ในขณะที่อีกประตูหนึ่งก็ทำให้เขาเจ็บตัว และคิดว่ายังไงเขาก็ไม่น่าจะสามารถเข้าไปได้...
งั้นก็ต้องลองมาพิจารณาที่ประตูใหญ่
คิดแล้วเขาก็มายืนพิจารณาประตูบานใหญ่ที่ตัวเองเคยสำรวจอีกครั้ง มองหาสิ่งผิดปกติหรือสิ่งที่สามารถเป็นเบาะแสหรือบ่งชี้อะไรได้
ยอดหอคอยนั่นมันสำคัญมากขนาดนั้นเลยเหรอ ?
-
คริสคิดว่าเขาไม่สามารถรู้อะไรได้มากกว่านี้ เว้นเสียแต่เขาจะลองยื่นมือออกไป
-
............
เขาตัดสินใจเดินไปบอกสมาชิกชมรมเอาไว้สักคนก่อน ว่าถ้ามีอะไรก็มาตามเขาได้ที่ข้างใน
แล้วค่อยตัดสินใจว่าเป็นไงเป็นกัน แล้วเดินกลับไป จากนั้นจึงลองยื่นมือออกไปลองดันประตูดู
-
ทันทีที่คริสสัมผัสประตู
เธอมัวทำอะไรอยู่ตรงนั้น
-
"งั้นจริง ๆ แล้วฉันต้องทำอะไรล่ะ?"
คริสหันมองหาต้นเสียงทันที แล้วตอบเสียงนั้นกลับไป
-
เธอจำไม่ได้จริงๆเหรอจ๊ะ
ชีวิตชั่วคราวของเธอน่ะ♥
-
.....................
"อย่าเสียเวลา บอกมาให้ชัด ๆ เลยดีกว่าน่า"
-
ไม่มีทางเลย อีกฝ่ายเป็นเหล่ายอดฝีมือ คริสคนเดียวอย่างมากก็เล่นงานได้สองคน ขวานฟาดจนแขนของคริสหักงอ หอกเสียบทะลุไหล่ขวา มีดอาบยาพิษปักเข้าที่หลัง และธนูที่น้าวสายรอเอาไว้แล้วยิงเสียบหน้าผากส่งให้ร่างของเหยื่อล้มลงไปนอนทั้งท่ายืน
สติสัมปชัญญะของคริสกำลังจะดับลงและคงไม่ตื่นขึ้นอีกเลย
เธอจะมาตายตอนนี้ไม่ได้
ฉันไม่อนุญาตให้เธอตาย
([url]http://i.imgur.com/vlgwVvA.jpg[/url])
เส้นด้ายที่มองไม่เห็นสะบัดวนไปมาเข้ารัดพันร่างกายของคริส
คริสสังเกตเห็นตามร่างกายของเขามีเส้นด้ายที่ใสเหมือนเส้นเอ็นติดอยู่
ราวกับที่ผ่านมาเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดของใครบางคนที่ขยับและเคลื่อนไหวฝืนชะตากรรมได้
ไม่ใช่ ก่อนหน้านั้นอีก
ข้อมูลปกปิด
-
เธอมีเวลาในช่วงสุดท้ายของชีวิตอีกครึ่งปี ใช้มันให้คุ้มค่า
Kris มุ่งหน้าสู่ยอดหอคอย
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://image.free.in.th/v/2013/io/170318045350.jpg) (http://picture.in.th/id/37ddb1822b23a7671976e5ce924df40a)
เมื่อถึงคืนวันพิพากษา ประตูโครนิเคิลจะเปิดออกเพื่อให้เหล่าสกุณาทั้งมวลโผบินเข้าสู่หอคอยแห่งความรู้
แต่จะมีใครเล่าที่มุ่งสู่ยอดหอคอยได้ดังฝัน เพื่อไขว่คว้าความหวังมาไว้ในมือ
- Kris ได้รับ Status ค่าใดก็ได้ +2
- Mercy ได้รับ LP +6
ที่นี่คือ Battle of Love♥ สมรภูมิของเหล่าออราเคิล
ข้อมูลปกปิด
-
Status >> เพิ่มให้ HP กับ esp
ข้อมูลปกปิด
-
มีโอกาสบาดเจ็บ HP ลด 1-3
Rolled 1d3 : 2, total 2
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/e7e4d05910879bd8ec662d6cfb135206/4261%20-%20Background.jpg)
เส้นทางเป็นเหมือนโพรงถ้ำทั้งที่เข้าประตูที่อยู่ในหอสมุดแท้ๆ
เดินไปได้ไม่ไกลนักคริสก็โดนแผ่นหินตกจากเพดานมาทับแบนติดพื้น 2 Damage
แต่เขาก็เฉยๆ ไม่เจ็บอะไรสักเท่าไรนัก
-
ทำไมถึงมีถ้ำอยู่ในนี้?
หลังจากพาตัวเองออกมาจากแผ่นหินที่ตกลงมาทับได้แล้ว คริสก็มองสำรวจโดยรอบบริเวณอย่างระมัดระวัง พร้อมกับค่อย ๆ เดินไปเรื่อย ๆ ทีละก้าวอย่างเบาเสียงและเบาฝีเท้าให้ได้มากที่สุด
-
คริสเดินไปตามทางอย่างระมัดระวังโดยมีจุดมุ่งหมายคือค้นหาความจริงและหนังสือที่หายไปมาเก็บคืนสู่ห้องสมุด
หนังสือที่ชื่อว่า Knowledge
กระทั่งมาถึงสะพานหินขนาดใหญ่ที่คล้ายสร้างมาให้ยักษ์เดินข้ามอย่างไงอย่างงั้นแหละ
สองฟากของสะพานมีรูปสลักนักบุญในอิริยาบถต่างๆกันไปนับได้ฝั่งละ 16 ตัว
-
ก่อนที่จะเดินไปต่อ เขามองดูรูปสลักนักบุญแต่ละตัวที่ประดับอยู่ทั้งสองฟากของสะพาน พลางคิดว่ามันน่ามีความหมายอะไรหรือเปล่านะ...
-
เป็นรูปสลักที่คล้ายจำลองมาจากตัวหมากรุก สองฝั่งเป็นสีขาวและดำคละกัน
เลือก
- รู้จักและเล่นหมากรุกเป็น
- เล่นไม่เป็น
(หมายถึงคนเล่น)
-
- รู้จักและเล่นเป็น
แต่เล่นไม่เก่งฟฟฟฟฟฟฟ
-
มีตัวหมากเรียงสองฝั่ง ฝั่งละ 8 ตัว ดังนี้
Rook Knight Bishop King Queen Knight Bishop Rook
จุดเริ่ม >>>
Rook Knight Bishop King Queen Knight Bishop Rook
ต้องเดินข้ามไป ทำยังไงก็ได้
-
เมื่อเห็นผู้มาใหม่ลองไปดันตัวหมากดูแล้ว ... เขาก็ยืนรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นไหม ค่อยตัดสินใจต่อไป (...)
-
ตัวหมาก Rook มีรูปร่างของป้อมปราการ แต่เหตุไฉนถึงเรียกว่าเรือ อืม ช่างมันเถอะ
โยชิโร่พบว่าตัวหมากตัวนี้เคลื่อนที่ได้ในแนวตั้งและแนวนอน แต่การจะเคลื่อนมันต้องใช้กำลังมากทีเดียว ไม่อย่างนั้นคงไม่รู้ว่ามันเคลื่อนได้
มันสามารถดันเคลื่อนไปทาง Black Knight หรือ Black Rook ได้
-
ทำไมตัวหมากถึงอยู่สลับฝั่งกันไปมา?
ปกติเริ่มต้นหมากสีเดียวกันจะอยู่ฝั่งเดียวกันนี่นา...
ก่อนที่จะลองเดินเข้าไปดู black knight ใกล้ ๆ ด้วยท่าทีระมัดระวัง ถ้าเห็นท่าไม่ดีก็กระโจนหลบออกมาก่อน
-
ดันมาถึงกลางทางตัวหมากรุกก็สั่นกึกๆๆ ก่อนจะหมุนติ้วผลักโยชิโร่ออกแล้วหยุด เปิดป้อมปืนออกมายิงรุกสีดำระเบิดอย่างรุนแรงจนแหลกเป็นผง
เสียงที่ดังสนั่นคล้ายมีปืนใหญ่หลายกระบอกมายิงอยู่ในระยะประชิดทำเอาทุกคนแทบแก้วหูฉีก เมื่อฝุ่นที่ฟุ้งตลบจางลงรุกขาวก็ไปอยู่แทนที่รุกดำ
ม้าดำคือตัวหมากรูปหัวม้าดูแข็งแกร่ง
-
...............
คริสลองดูว่าถ้าเดินไปตรงกลางทางโดยที่ยังมีตัวหมากอยู่ที่สองข้างของสะพาน จะเกิดอะไรขึ้น ... อย่างน้อยก็ลองแค่ตรงบริเวณโซนม้าดำม้าขาวก่อน เดี๋ยวรู้เลยว่าหมู่หรือจ่า
-
เมื่อเข้าไปยังตำแหน่งเรือขาว อัศวินดำจากอีกฝั่งก็แปรสภาพแก่กๆ คล้ายพวกหุ่นยนต์แปลงร่างจนกลายเป็นเซนทอร์!
ธนูเซนทอร์ยิงพุ่งเข้าหาโยชิโร่ทันที
แต่เคราะห์หนักกว่านั้นราวกับจะซ้ำเติมบรรณารักษ์ที่คอยแต่จะโดดงาน อัศวินสีขาวเปลี่ยนร่างเป็นนักรบศิลาหมุนตัวเหวี่ยงขวานยักษ์เข้าใส่คริสทันที
ตามด้วยป้อมปืนของเรือขาวที่เปิดออกโดยพลัน และเสี้ยววินาทีนั้นที่เซนทอร์หันมาขึ้นสายยิงธนูดอกที่สอง
เซนทอร์ยิง (ความแม่นยำ 100% / Rea 11)
AT 10-15 แบบสุ่ม
- ใช้ Ablity ?
- ใช้ปาฏิหาริย์ ?
- หลบ/ป้องกัน โอกาส Rea หาร 2
อัศวินเหวี่ยงขวาน (ความแม่นยำ 100% / Vit 11)
AT 1-20 แบบสุ่ม
- ใช้ Ablity ?
- ใช้ปาฏิหาริย์ ?
- หลบ/ป้องกัน โอกาส Vit หาร 2
ป้อมปืนใหญ่ (Rea 11)
AT 15-20 แบบสุ่ม
- ใช้ Ablity ?
- ใช้ปาฏิหาริย์ ?
- หลบ/ป้องกัน โอกาส Rea หาร 2
-
ผมคิดว่าผมตายไปเลยยังอาจจะง่ายกว่าอีกครับ (...)
- ใช้ปาฏิหาริย์ ทั้ง 3 ตัว
นาทีนี้เต๋าก็คงช่วยไม่ได้แล้ว (...)
-
Wand of Love: สลาย/ยับยั้งเวทมนตร์ได้ [1 LP]
คริสชูคทาขึ้นเพื่อหยุดการโจมตี แต่เขาก็ไม่อาจทำอะไรต่อได้มากกว่าถอยออกมา
หัวใจ -3
-
.............
คริสปาดเหงื่อเล็กน้อย ถึงจะเคยเฉียดตายแต่ก็ไม่ใช่เพราะโดนหมากบนกระดานรุมทีเดียวสามตัวโดยทำอะไรไม่ได้เลยแบบนี้
ก่อนที่จะกลับมายืนพิจารณาอีกรอบ... ถ้าไม่เดินไปผลักตัวหมาก จะมีวิธีอื่นที่ใช้ขยับตัวหมากได้ไหมนะ..
-
เขาเดินไปใกล้เจ้าตัวหมากอัศวินดำได้ (ต่อให้เป็นควันมาก็ไม่รอดหรอกน่า) แต่เจ้านี่มันขยับไม่ได้
พอเขาเดินไปสัมผัสมันมันก็แปรสภาพแก่กๆ คล้ายพวกหุ่นยนต์แปลงร่างจนกลายเป็นเซนทอร์!
มันยกธนูขึ้นน้าวสาย แอด.... แล้วยิงใส่เรือขาวที่อยู่ตัวแรกสุดด้านล่างจนแหลกเป็นชิ้นกระจุยเป็นผง
จากนั้นก็คืนสภาพเป็นตัวหมากลอยขึ้นไปสูงลิบก่อนจะตกลงมาทับตำแหน่งเดิมของเรือขาวตัวนั้น (เดินเป็นรูปตัว L)
คริสพบว่าไม่ใช่ตัวหมากทุกตัวจะขยับได้ พัซเซิลนี้มีกลไกแตกต่างกัน แต่ดูเหมือน...
-
ผปค ขอทอย esp ว่าดูเหมือน....... ต่อท้ายด้วยอะไรครับ (....)
"มีแต่สีขาวที่ขยับได้หรือเปล่านะ..."
ในขณะที่มองโยชิโร่ที่กำลังคิดจะทำอะไรต่อไปด้วย ...
-
ดูเหมือนมันจะขยับได้โดยไม่จำกัดว่าต้องเป็นสีอะไร แต่ก็ไม่เสมอไป บางตัวอาจขยับไม่ได้ก็คงมี
-
ผปค เริ่มสงสัยกับกติกาของหมากกระดานนี้ (...)
คริสยืนสังเกตการณ์ดูอีกครั้ง ว่าตกลงใช้เกณฑ์อะไรในการนับตาเดินกันแน่นะ หรือว่าแค่สลับไปมาตามสีเหมือนปกติเลย
-
คริสมั่นใจว่าตัวหมากไม่ได้ขยับไปตามสเต็ปอย่างที่เขาคิด ถึงแม้เขาจะเดินไปขยับสีขาวแต่สีดำก็พร้อมขยับเช่นกัน
เพียงแต่กฎที่ยังคงไม่เปลี่ยนคือ ทั้งสองฝ่ายต้องผลัดกันเดิน
-
.........
เขาลองเดินชิดขอบสะพานไปยังตำแหน่งของบิชอปดำ ลองแตะดูว่ามันจะสามารถขยับไปทางควีนขาวได้หรือไม่
-
Queen King Queen Knight Bishop Rook
จุดเริ่ม >>>
Knight Knight Bishop King Knight Bishop Rook
หมากบิชอปแกะสลักเป็นสัญลักษณ์นักบวช มีหมวกติดไม้กางเขน คริสเข้าไปสัมผัสดูและพบแสงเรืองที่พื้นส่องไปยัง...
White Queen ที่แปรสภาพมาเป็นราชินีนักรบที่เหวี่ยงโซ่ลูกตุ้มหนามขนาดใหญ่ไปมา
-
ก่อนที่จะได้ทำอะไรต่อ เขาสังเกตเห็นโยชิโร่ที่ขึ้นรถศึกไปสู้กับควีนดำตรงนั้นพอดี
เพราะเกรงว่าถ้าทำอะไรต่อ คนที่อยู่ตรงนั้นอาจจะโดนลูกหลงไปด้วย เขาจึงหยุดยืนมองดูอยู่ก่อน พลางถือคทาเอาไว้เตรียมพร้อม เผื่อจะต้องใช้หลบลูกหลงอะไรที่มาทางตน หรือว่าใช้หยุดตัวหมาก....โดยที่คิดในใจว่าหากไม่มีอะไรจะดีมาก...
-
แต่ดูเหมือนว่าคำว่า 'ไม่มีอะไร' ไม่น่าจะหาได้จากที่นี่หรอกนะ... เมื่อเห็นราชาดำเริ่มหมุนตัวเป็นลูกข่างที่มีใบมีดรอบตัวและพุ่งเข้าหาโยชิโร่
ราชาที่ไหนเล่นมีดกับทำตัวเป็นลูกข่างแบบนี้กัน...
- Wand of Love: สลาย/ยับยั้งเวทมนตร์ได้ [1 LP]
-
ราชาหยุดหมุนจนกระทั่งโยชิโร่ออกไปพ้นระยะก็หมุนต่อ และทำลายอัศวินขาวทั้งคู่แหลกเป็นชิ้น
King Knight Bishop Rook
จุดเริ่ม >>>
Knight King Bishop Rook
-
เขาลองเดินชิดขอบสะพานไปยังตำแหน่งบิชอปดำ ดูว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหรือไม่ ถ้าไม่มีค่อยลองเดินไปต่อที่เรือขาว
-
พอเดินมาที่ตำแหน่งนี้บิชอปดำก็หมุนและหันไปมาในทิศทางที่ตรงกับคิงสีดำ
พร้อมกับรุกขาวที่หมุนหันมาทางบิชอป
-
เมื่อเห็นโยชิโร่ลองดันรุกดำจากอีกฝั่งมาทางรุกขาว คริสก็ตัดสินใจถอยหลบออกมาจากตรงนั้นก่อน เผื่อว่าจะมีลูกหลงอะไรเกิดขึ้นอีก
-
เรือดำเปิดป้อมออกและยิงถล่มเข้าใส่เรือขาวทันที เมื่อเรือขาวเป็นผงคาที่เรือดำก็เคลื่อนไปแทนตำแหน่งนั้น
ในตาเดินถัดมาราชาสีขาวก็เดินขึ้นมาอยู่กลางสะพานแล้วเคลื่อนไปตามสะพานอย่างช้าๆจนถึงตำแหน่งของเรือดำ
เรือดำเปิดป้อมปืนทันที
- หยุดเรือดำ
- ไม่นะ
-
หาเรื่องใส่ตัวเป็นงานถนัดของ ผปค /น้ำตา
- หยุดเรือดำ
-
เรือดำยิงถล่มใส่คิง ทุกคนเผ่นหนีไปหมดแต่ยังคงมีอัศวินพิทักษ์คิงที่ชื่อคริสยืนจังก้าและโบกคทาเพื่อหยุดกระสุนนั้นและสลายมันไป
เมื่อคิงรอดปลอดภัยมันก็ค่อยๆเลื่อนไปต่อจนพ้นสะพาน ที่สุดทางเดินยาวตรงไปมีประตูบานใหญ่ที่มีสัญลักษณ์มงกุฏและนกไม่ทราบชื่อบินเหนือมงกุฏ
ประตูเปิดออกเพื่อให้คิงผ่านไปได้พร้อมทั้งสามคนที่ตามมา
หัวใจ +3
-
คริสมองดูว่าคิงเคลื่อนไปที่ไหนนะ ในขณะที่เดินตามไป
(ถ้าไม่มีอะไรก็เดินตามโยชิโร่ไปจนถึงทางแยก...)
-
ตัวหมากคิงไปนิ่งอยู่ข้างประตู คริสเดินตามไปถึงทางแยก
-
..........
เขาเลือกไปทางแยกอีกทางที่ไม่มีใครไป
-
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2172.msg200543#msg200543 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2172.msg200543#msg200543)
ตามนี้เลย ไล่ไปถึงโพสล่าสุดแล้วต่อได้ จะออกไปฆ่าเอลวาก็ได้
-
แล้วทำไมผมต้องไปฆ่าเอลวาาาาาาาา
............
นั่นโนวเลดจ์เหรอ ? แล้วเด็กคนนั้น... ?
คริสยืนสังเกตการณ์อยู่เงียบ ๆ แต่ในมือก็กำคทาไว้พร้อม หากว่าเกิดอะไรขึ้น...
-
เมื่อวันหนึ่งที่ใครก็ตามปลุกเราจากนิทราอันหอมหวาน
เราจะมอบพรนิรันดร์แก่เขาผู้นั้นสักหนึ่งข้อ
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
แล้วเอลวาก็ถูกส่งไปยังสถานที่อื่น ทิ้งไว้แค่ศีรษะของโนว์เลจกลิ้งมาหยุดที่เท้าของคริส
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/SqK93Jx.jpg)
"ไม่ว่าใครก็ตามที่มาถึงที่นี่จะได้สิทธิ์ในการขอพรกับโครนิเคิล"
"เธอคิดมาหรือยังล่ะจ๊ะว่าอยากจะขออะไร"
-
"ฉันมีคำถามจะถาม....."
"ขอพรได้ทุกอย่างจริงเหรอ ? มีเรื่องอะไรที่ขอยังไงก็ไม่มีทางให้ได้ไหม ? แล้วมีอะไรที่ต้องแลกเปลี่ยนหรือว่าเสียไปหากขอพรหรือไม่"
ก็ไม่คิดว่าจะแค่ขอพรแล้วจบได้อย่างง่าย ๆ แบบไม่มีอะไรหรอกนะ ...
-
(http://i.imgur.com/SqK93Jx.jpg)
.......
ก็ไม่รู้สิจ๊ะ
-
"ไม่รู้? ไม่รู้งั้นเหรอ?" เขาหรี่ตามอง
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ถ้าฉันจะขอพรสักข้อ
ถ้าพรนั้นให้ได้ทุกอย่าง...
นั่นหมายความว่าพรนั้นอาจไม่ได้ให้ได้ทุกอย่าง
แล้วอะไรล่ะที่ยกเว้น...
ข้อยกเว้นนั้นอยู่ที่นี่ อิริน่าได้พยายามทำแล้ว http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2178.msg200781#msg200781 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2178.msg200781#msg200781)
การคืนชีวิต การชุบชีวิต คือสิ่งที่ทำไม่ได้ นั่นคือการก้าวย่างเข้าสู่อาณาเขตของพระเจ้า
-
คริสถอนหายใจ
"ถ้าเช่นนั้น......"
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/esLKcej.jpg)
คริสถอนหายใจ
"ถ้าเช่นนั้น......"
"ช่วยยุติคำข---"
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2169.msg200891#msg200891 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2169.msg200891#msg200891)
-
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย...
เขาหันไปมองสิ่งที่เกิดด้วยสีหน้านิ่งเฉยไม่แสดงอารมณ์เหมือนเดิม ในขณะที่ดูว่าใครกันแน่ที่โผล่ขึ้นมา และอะไรกันแน่ที่จะปรากฏตัวออกมาหลังจากนี้
-
แกร๊ง แกร๊ง แกร๊งง
(http://image.free.in.th/v/2013/id/170310013518.jpg) (http://picture.in.th/id/557a6d54ff39443407d6e05eb251f40a)
ในห้วงของความสิ้นหวังนั้นเสียงที่คล้ายระฆังก็ดังก้องขึ้น ปรากฎภาพฉายขนาดใหญ่
ได้ยินเสียงฟันเฟืองหมุนและเบียดกันไปพร้อมเสียงตีโลหะที่ดังก้องไม่หยุด
เวลาย้อนกลับไปก่อนที่เจ้าจะขอพร
-
มีคนไปถึงยอดหอคอยและขอพรแล้ว การขอพรจะทำให้การต่อสู้ไม่มีผลใดๆอีกเพราะพรมีเพียง 1 ข้อ
คงได้แต่หวังว่าคนที่ขอมันจะเข้าใจถึงภาพรวมของทุกอย่าง คงทำได้เท่านั้นจริงๆ
คริสเดินไปตามทางอย่างระมัดระวังโดยมีจุดมุ่งหมายคือค้นหาความจริงและหนังสือที่หายไปมาเก็บคืนสู่ห้องสมุด
หนังสือที่ชื่อว่า Knowledge
สำเร็จแล้ว ยินดีกับชีวิตที่ได้รับ
-
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
นกพิราบนับร้อยนับพันพรั่งพรูทะยานขึ้นสู่ฟาดฟ้าสีครามพร้อมเสียงระฆังบนหอระฆังลั่นกังวาน
นักเรียนหลายคนเงียบเสียงอย่างไม่ได้นัดหมายคล้ายต้องมนต์สะกด สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เวทีและพบชายคนหนึ่งมายืนอยู่แล้ว
Kris จบแล้ว จะเดินในโรงเรียนเพื่อเก็บตกเรื่องราวต่อก็ได้ แต่ Kris หลุดจากโชคชะตาอาภัพแล้ว
*ควรไปห้องสมุดเพื่อพบ Knowledge
-
แน่นอนว่าสิ่งแรกที่เขาจะทำก็คือการเดินไปยังหอสมุดที่ตัวเองคุ้นเคย...
-
(http://i.imgur.com/gtQuKta.jpg)
สถานที่ซึ่งใหญ่พอๆกับสนามฟุตบอลก็คือหอสมุดของโรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ และยังสูงจากพื้นขึ้นไปอีกเกือบ 50 เมตร
ห้องชมรมจะเป็นห้องหนึ่งในอาคารหอสมุดที่อยู่ใกล้ทางเข้าออก สมาชิกชมรมจะมีหน้าที่เป็นบรรณารักษ์และภารโรงไปในตัว ปัจจุบันมีสมาชิก 10 คน
-
คริสเดินเข้าไปและมองหาคนที่ตัวเองต้องการจะหาตัว.... ว่าไปแล้ว โนวเลดจ์ตอนนี้จะเป็นอย่างไรนะ
-
เธอไม่อยู่ที่นี่ คริสเดินหาก็ไม่พบ และที่น่าแปลกคือไม่มีสมาชิกชมรมคนไหนรู้จักโนวเลจ...
คริสตัดสินใจเดินลึกเข้าไปภายในห้องสมุดแต่ก็พบเพียงประตูสามบานที่ปิดอยู่เช่นก่อนจะเกิดสงคราม
เขาคิดว่า... ประตูบานขวานั่นยังไม่เคยเปิดออก บางที
-
นี่มันประหลาด...
หากถูกลบเลือนออกไป นั่นหมายความว่า ไม่ออกไปจากที่นี่แล้ว ก็....
คริสมองประตูบานขวาอย่างชั่งใจ... แต่ยังไงก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้วนี่นา
เขาลองเปิดมัน....
-
มือของคริสติดแน่นอีกแล้ว
มันเปิดออกให้คริสเข้าไปได้ มีทางเดินเป็นบันไดขึ้นและลงวนเป็นงู สองฝั่งมีประตูไม้หลากสีเรียงกันเป็นระยะอย่างไม่สมมาตร
คริสคิดว่าเส้นทางที่ดูไม่รู้จบนี้มันจะทอดยาวไปถึงไหน หรือเขาควรเปิดประตูดูสักบานดีนะ
-
ถ้ามือติดอีกรอบผมจะถีบประตูแทนแล้วนะ
คราวนี้มันกลับเปิดออกได้ง่าย...
เมื่อมองดูบันไดสลับกับประตูดูแล้ว เขาลองพิจารณาดูที่ประตูแต่ละบานดูก่อน ว่ามีความแตกต่างหรือพิเศษอะไรหรือไม่
-
ประตูแต่ละบานมีสีต่างกัน เนื้อไม้ก็ต่างกัน ลวดลายการออกแบบมีหลากหลายมากทีเดียว ไม่ซ้ำกันเลย บ้างก็เป็นบานประตูเรียบๆ สลักลายงดงาม ลูกบิดมีหลายดเกรดหลายแบบ แม้แต่ประตูเหล็กก็มี...
ระบุได้ว่าสนใจบานแบบไหนเป็นพิเศษ
-
- สนใจบานประตูไม้ที่ดูเรียบ ๆ
-
ประตูไม้เรียบๆแสนจะธรรมดา เป็นไม้สีน้ำตาลไม่ทราบชนิด ไม่มีลวดลวยแต่ก็สะอาดและไม่มีร่องรอยตำหนิอะไรมากไปกว่าร่องรอยที่ถูกใช้งานมานานหลายสิบปี
ลูกบิดทองเหลืองที่ผ่านการใช้งานมานานถูกบิดและเปิดเข้าไป
(http://image.free.in.th/v/2013/ij/170401114854.jpg) (http://picture.in.th/id/6134710190b2d94a7819af084dac24a3)
เห็นภาพของเด็กสาวคนหนึ่ง
- อยากดูต่อ ใช้ 1 หัวใจ
- ปิด
-
- ใช้ 1 หัวใจดูต่อ
-
หมิงเป็นนักเรียนที่ขยันและตั้งใจเรียน เธอเรียนเก่ง เป็นระดับหัวกะทิเลยล่ะ การเข้ามาเรียนที่นี่ของเธอเพราะได้รับข้อเสนอและเธอก็ไม่ปฏิเสธ
ตลอดชีวิตในปี 1 หมิงตั้งใจเรียน ทำกิจกรรมพอประมาณ และช่วยเหลือเพื่อนๆโดยเฉพาะการติวให้เพื่อนที่เรียนไม่เก่ง
ชีวิตของหมิงไม่มีสีสันอะไร จืดชืดเหมือนบานประตู แต่ก็ไม่ได้ย่ำแย่หงอยเหงา เธอมีความสุขดีกับชีวิตที่เรียบง่ายนี้จนกระทั่งวันหนึ่งที่เธอเข้าสู่วังวนของเรื่องราว
แต่หมิงก็ยังคงยึดมั่นในวิถีชีวิตเดิม เธอไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรสักเท่าไรนัก เธอตั้งใจเรียนและช่วยเหลือผู้ที่มาขอความช่วยเหลือไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม
- จบ
- มองอนาคตหลังจากนี้ ใช้ 1 หัวใจดูต่อ
-
....มันดูธรรมดาเกินไป นั่นคือสิ่งที่เขาสงสัย
- มองอนาคตหลังจากนี้
-
ช่างธรรมดาเหลือเกิน แต่สุดท้ายเธอก็เรียนจบไปได้...
สามารถระบุได้เลยว่าอยากดูประตูของใคร โดยระบุชื่อตัวละครเลย
-
(อยากดูเรียงตามนี้ค่ะ ... ถ้ารอบนี้ส่งไม่ติดอีกเรารอกลับบ้านไปส่งใหม่แล้วนะฮือ T--T )
- โนวเลดจ์
- อลิซ่า
- อิริน่า
- เอลวา
- โยชิโร่
-
มีประตูทองคำแกะสลักอย่างปราณีตคล้ายประตูของคฤหาสน์หรือปราสาทโบราณในสมัยบาบิโลน มันผ่านเวลามาเนิ่นนานเหลือเกินจนสังเกตเห็นร่องรอยความเก่าแก่และรอยดำตามช่องและมุมต่างๆ
(http://image.free.in.th/v/2013/iy/170404065629.jpg) (http://picture.in.th/id/c4aba2efedb4d6f800d0f206c17b3e7e)
ฉันไม่ได้เหงาสักหน่อย- อยากดูต่อ ใช้ 1 หัวใจ
- ปิด
-
...?
- ดูต่อ
-
มันเป็นความรักอย่างไม่ต้องสงสัย ใครคนหนึ่งที่เดินทางมาจากสถานที่แสนไกลได้มาพบรักกับหญิงสาวชาวนาคนหนึ่ง ความรักที่ผลิบานขึ้นได้หลอมละลายหัวใจของอีกฝ่ายผู้มีนามอันแปลกประหลาด
เขาทิ้งอุดมการณ์และเกียรติยศที่ภาคภูมิใจ สาปแช่งโชคชะตาของตนเอง และบิดเบือนเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของเขา ละทิ้งชาติกำเนิดหลอมรวมเป็นประชากรของโลกนี้เพียงเพื่อจะครองรักกับหญิงสาวที่เขารัก
ข้าอ่านหนังสือไม่ออกแต่ข้าเขียนได้ ข้าลักจำมาจากหนังสือของนายหัว
ข้านับเลขได้ ถึงสิบ
หนึ่ง... สอง... สาม...
- อยากดูต่อ ใช้ 1 หัวใจ
- ปิด
-
(บ้าจริง..... /ผปค กัดเล็บแรงมาก)
.........................
- ดูต่อ
-
สักวันเจ้าจะอ่านมันได้ เจ้ามีสติปัญญา เจ้าชาญฉลาด และสำคัญเหนือสิ่งอื่นใดคือ
เจ้ามีความพยายามและมุ่งมั่น
ข้าจะให้เจ้า พลังของข้า อำนาจของข้า
(http://image.free.in.th/v/2013/ib/170404012646.jpg) (http://picture.in.th/id/0a909b5eaf6e0c71bc45a2aec3478b07)
อีกครึ่งหนึ่งจะถูกฝังเอาไว้บนโลกนี้
มันจะบิดเบือนและปกป้องโลกนี้
จากความจริง
จากเผ่าพันธุ์ผู้ล่า
จากพี่น้องของข้า
- อยากดูต่อ ใช้ 1 หัวใจ
- ปิด
-
ขอกู้หัวใจได้ไหมครับ55555555555555555555555555+
ยิ่งดูเขาก็ยิ่งขมวดคิ้ว....
- ดูต่อ
-
พลังครึ่งหนึ่งถูกแบ่งให้กับเด็กสาวชาวมนุษย์ อีกครึ่งฝังสู่โลกนี้เพื่อปล่อยให้มันเติบโตแตกรากออกไปก่อกำเนิดโรงเรียนเซนต์โครนิเคิล และภายหลังก็แตกสาขามาเป็นแกรนด์โครนิเคิล เรื่องราวและประวัติศาสตร์ของโรงเรียนถูกเขียนขึ้นมาแต่ไม่มีนักบุญโครนิเคิลอยู่จริง
โชคชะตาที่ชวนสับสนได้นำพาให้หญิงสาวผู้รับมอบพลังอีกครึ่งเดินทางมายังแกรนด์โครนิเคิล
เธอชื่อว่า Knowledge
แม้จะมีพลังของโครนิเคิลแต่เมื่อเข้ามาในม่านหมอกแห่งโครนิเคิลแล้วก็ไม่อาจขัดขืนได้ Knowledge จึงกลายเป็นหมากตัวหนึ่งบนกระดาน เธอสูญเสียความทรงจำ เธอเฝ้าฝันว่าที่ยอดหอคอยจะมีใครบางคนที่เธอต้องการจะพบ เขารอคอยเธออยู่ที่นั่น
แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร Knowledge ที่สูญเสียความทรงจำจนลืมเลือนความรักก็ไม่อาจไปถึงที่นั่น วันแล้ววันเล่าความทรงจำก็เริ่มบิดเบี้ยวสับสน
นานแสนนานเวียนมาถึงไม่นานมานี้ Knowledge ได้พยายามอีกครั้งและขึ้นไปถึงยอดหอคอยได้ แต่เธอไม่สามารถผ่านประตูเข้าไปได้
การต่อสู้ดึงดังที่จะพยายามฝ่าเข้าไปทำให้โครนิเคิลบนยอดหอคอยแยกร่างของเธอออกเป็นชิ้น
- อยากดูต่อ ใช้ 1 หัวใจ
- ปิด
-
ทำไมเธอถึงไม่สามารถผ่านประตูนั้นเข้าไปได้ล่ะ?
- ดูต่อ
-
เพราะผู้ที่จะก้าวผ่านไปได้จะต้องมีเงื่อนไขสำคัญคือ ความรักที่มากพอ (Ally รวมของทุกคน 50)
ซึ่ง Knowledge ไม่มีมันเลยแม้แต่ 1 เธอจึงไม่ผ่านเงื่อนไขนี้
ในบทสรุปสุดท้ายนั้น...
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2172.msg200912#msg200912 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2172.msg200912#msg200912)
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
([url]http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg[/url])
"พลังอำนาจอีกครึ่งอยู่กับเธอใช่ไหม ส่งมันมาสิ"
อลิซ่าคือ Knowledge คนที่สอง
และนั่นทำให้ Knowledge กลับเป็นคนธรรมดาและออกจากโรงเรียนไป
ถ้าสักวันคุณเห็นใครสักคนที่นั่งคุยกับตุ๊กตาที่ชื่อมิราคุรุล่ะก็ ลองเข้าไปทำความรู้จักกับเธอดูสิ
เธอกำลังตามหาบางสิ่งบางอย่างอยู่ มันอาจจะอยู่กับคุณก็ได้นะ
-
ในร้านกาแฟที่เงียบสงบร้านหนึ่งบนถนนเบอร์มิ่งแฮม
(http://image.free.in.th/v/2013/iy/170404065629.jpg) (http://picture.in.th/id/c4aba2efedb4d6f800d0f206c17b3e7e)
"เชิญจ้ะ" หญิงสาวพยักหน้าให้กับชายหนุ่มอดีตบรรณารักษ์ที่ขอนั่งด้วย
"เราเคยพบกันมาก่อนหรือเปล่า"
"ก็ไม่รู้สิจ๊ะ♥"
Normal End
หลายปีต่อมาคริสเปิดร้านกาแฟหลังตกงานเพราะไม่เคยจะได้ทำงานเลย เขาสาบานว่าเขาจะไม่จับหนังสืออีกต่อไป
ส่วนแม่สาวคนนี้น่ะเหรอ... เธอก็อยู่ที่นี่แหละ♥
-
(http://i.imgur.com/ESMCQ4I.png)
ขอมาส่องนะคะ ,,