"หนูพลาด..อีกแล้ว ...พลาดอีกแล้ว ฮึก ขอโทษค่ะ.."Arty ได้ยินเสียงของเด็กหญิงสะอึกสะอื้น
ชายหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเขานอนอยู่ที่พื้น รอบข้างมีแต่ความมืดมิด เขาเห็น Helen ที่นั่งอยู่ไม่ไกล ยกมือปิดหน้าแล้วร้องไห้อย่างหนัก
"ขอโทษค่ะ ฮึก.. หนูขอโทษ"... เรื่องราวก่อนหน้านี้ ...
เขาจำได้แล้ว
Arty ได้ยินเสียงกรีดร้องลั่นก่อนที่ทุกอย่างรอบตัวของเขาจะขาวโพลน
ร่างของเขาแหลกสลายแทบจะทันที จนไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดใด
เขาอยู่นอกพื้นที่ศักสิทธิ์จึงตายเพราะคำสาปที่กลืนกินคฤหาสน์ไปกว่าครึ่ง
น่าแปลกที่เด็กหญิงตรงหน้าของเขา ...ไม่เป็นอะไรเลย..
เธอไม่ใช่มนุษย์ตั้งแต่แรกงั้นหรือ ?Helen ยกมือลงเมื่อเห็นว่า Arty รู้สึกตัวแล้ว
เธอกุมมือของชายหนุ่มไว้ "เพราะหนู.. เพราะหนูหรือเปล่าคะ.."
"ที่ทำให้พี่ชายเป็นแบบนี้" … ใบหน้าของเด็กหญิงเต็มไปด้วยคราบน้ำตา
ความรู้สึกที่สูญสิ้นความหวัง
ความรู้สึกผิดที่อัดแน่นในอก
จู่ๆความทรงจำของเด็กหญิงก็ไหลผ่านเข้ามาให้เขาได้รับรู้
.
.
.
