"ช่ายยย แน่นอนว่าไม่ใช่เธอหรอกนะ"
อยู่เขาก็ควักกีตาร์ออกมาจากไหนไม่รู้
ฉันรักเธอ good september.avi
"แล้วผู้หญิงคนนั้นก็คือเธอไงล่ะ"
เธอหน้าแดง ตกใจ ทำอะไรไม่ถูก น้ำตาเอ่อรินออกมา
แล้วขาของเธอก็ไปเหยียบที่ไหล่ทางของผาชัน แกร่ก...
ร่างของเธอเอียงและค่อยๆ หงายหลังอย่างช้าๆ พื้นที่เหยียบค่อยแตกและทรุดถล่มเป็นเศษดิน
เวลา 1 วินาที แต่ยาวนานหลายนาที
ด้วยกำลังของมนุษย์ พูโตไม่มีทางพุ่งไปดึงเธอไว้ได้ทัน
เขาเห็น แต่เขาทำไม่ได้ เพราะร่างกายของเขาก็เคลื่อนไหวไปอย่างเชื่องช้าเช่นกัน
เสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวของเขา
"เอ๋ อย่างนั่นหรอ เอ่อ จะเอายังไงดีนะ ถ้ามีโอกาศหล้ะ็ก็นะ ฮะ ฮะ"
ตอบรับความตั่งใจของเธอ
"บอกมาเถอะค่ะ ตอนนี้เลย เดี๋ยวฉันลืมนะ" เธอเกาะเสื้อเขาแล้วขอให้เขารีบบอกมา เร็วๆ เลย เดี๋ยวไม่ว่าง
