* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • Johan: [link]
    July 21, 2023, 11:25:58 AM
  • Johan: อันนี้ครับ
    July 21, 2023, 11:26:02 AM
  • Johan: จริงๆไม่เชิงลงแข่งเพราะเป็นพาร์ทเนอร์กับบุสดีอยู่แล้วเลยอดชิงรางวัลที่ 1 2 3 (3000 บาท...) ก็จะไม่ไปแย่งรางวัลส่วนนี้กับหน้าใหม่ แต่ลงเพื่อชิงรางวัลเซ็นสัญญา รางวัลอันนี้ไม่จำกัด ได้เงินเยอะมาอุดส่วนที่ต้องเอาไปจ่ายให้นักวาด
    July 21, 2023, 11:28:55 AM
  • Johan: ช่วงก่อนวันที่ 10 เลยต้องเร่งเตรียมไฟล์ + เขียนเรื่องไว้เปิดตัวให้ปังๆ เพราะงบวาดนี่แพงเข้าเนื้อ วาดเยอะไม่ไหว มาเน้นการนำเสนอด้วยเส้นเรื่องหลายทางเลือกดีกว่า
    July 21, 2023, 11:31:12 AM
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM

Author Topic: Trap Master : ทายาทเจ้าคุณปู่ - ตอนที่ 9 การกลับมาของบ้านปูนทอง  (Read 4298 times)

0 Members and 2 Guests are viewing this topic.

Offline Chao

ความเดิมตอนที่แล้ว


 "ดีจ้า! ดีใจจังเลยชายใหญ่อาการดีขึ้นมาแล้วเนอะจ๊ะ?"


"หล่อนเป็นใครย่ะ ถือดีอะไรมาเสนอหน้าตอนชั้นกับท่านชายคุยกัน"

อนงค์เผชิญหน้ากับฉวีผ่อง ดาราสาวที่คิดจะจับคุณชายใหญ่



ฉวีผ่องพยายามจะผสมยานอนหลับในเครื่องดื่มให้คุณชายใหญ่ แต่ถูกอนงค์ซ้อนแผนสลับแก้ว  เลยเป็นฝ่ายหลับแทน สุดท้ายเมื่อถูกเปิดโปงแผน เธอก็หนีกลับไป


 "ตอนนี้แจ๋วงานล้นมือ เธอจะมาช่วยหน่อยได้ไหม"


"นงค์อยากช่วยทุกคนในบ้านอยู่แล้ว มันไม่เกี่ยวกับสถานะของนงค์หรอก!"

อนงค์ยอมรับงานเป็นคนรับใช้ในบ้าน



กลุ่มคนลึกลับบุกเข้ามาในบ้านปูนทอง


 "ยอมแพ้เถอะ แล้วผมจะไว้ชีวิต" บารอนน้อยสาดกระสุนขู่จนกลุ่มคนร้ายที่ดูต้นทางด้านนอกแตกกระเจิง

ส่วนในบ้าน มาริยะโผลเข้าแย่งปืนกับคนร้ายคนหนึ่งที่ไม่ยอมให้แย่งดี ๆ  ทั้งสองคนเลยล้มคว่ำกลิ้งทับกันและยื้อแย่งปืนกันไปมา

คนร้ายที่ถือปืนอีกคนตกใจที่มาริยะโผล่มาเลยเสียสมาธิไม่ทับหลบกระสุนของชายกลาง  โดนยิงร่วง

เจ้าคนที่เขย่าประตูห้องของหญิงเล็กตัดสินใจถีบประตูห้องจนพังแล้วเข้าไปบีบคอหญิงเล้กเกือบตาย ดีที่มาริยะเข้าไปขัดขวางและปฐมพยาบาลจนหญิงเล็กกลับมาหายใจได้อีกครั้ง



 "ขอบใจนะ" หญิงเล็กกระซิบเกือบไม่ได้ยิน




 "อ..อย่ายิงนะ ขอร้องละ ปล่อยฉันไปเถอะ  ฉันแค่ถูกบังคับให้มาสะเดาะกลอนเท่านั้นเอง"

บารอนน้อยจับตัวหนึ่งในผู้บุกรุกได้ จากปากคำของเธอ  เป้าหมายคือชีวิตของหญิงเล็ก แต่เธอก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนว่าจ้าง



 
"ขอโทษที นายโก้พยายามผูกคอตายในห้องขังด้วยถุงเท้า เราพยายามพาส่งโรงหมอแล้ว แต่เขาก็ตายจนได้ หมอบอกว่าตับแตก โชคร้ายจริง ๆ" คนร้ายที่จับเป็นได้ โดนเก็บทั้ง ๆ ที่อยู่ในการควบคุมของเจ้าหน้าที่




"ผมจะทำยังไงดีคับ"  ชายน้อยมาปรึกษากับมาริยะเรื่องที่ว่าเขากำลังตกหลุมรักราตรี



คนร้ายบุกเข้ามาลอบสังหารหญิงเล้กอีกครั้ง แต่มาริยะกับบารอนน้อยก็ช่วยเธอไว้ได้ คราวนี้พวกเขาจับตัวนายดำ ท่ามืด ซึ่งรู้ตัวผู้บงการไว้ได้ด้วย แต่ถ้าปล่อยให้ตำรวจทำงาน เจ้านี่ก็อาจจะถูกเก็บเหมือนกับนายโก้ คนร้ายคนก่อน



 "จริง ๆ ก็มีวิธีอยู่นะครับ" นายแสงกระซิบบอกแผน  ถ้านายดำบอกชื่อคนจ้างมา พวกเราก็แค่ไปถล่มมันคืนก่อนที่มันจะมีแผนอื่นก็เท่านั้นเอง

บารอนน้อยตกลงตามแผน แต่มาริยะตัดสินใจเชื่อมือตำรวจ




"ตายจริง คุณชายน้อยคิดกับฉับแบบนั้นเหรอ"  ราตรีอุทานอย่างตกใจแต่ดูท่าทางแล้วไม่ยักกะไม่พอใจ  ตรงข้าม มีหน้าแดงเล็ก ๆอีก หรือว่า....

"ถ...ถ้าพึ่งพา...ไม่สิ ฉันชอบผู้ชายที่พึ่งพาได้ค่ะ!"  ทนายสาวลนลานพูดกับชายน้อยที่เพิ่งเดินตามมาถึงแบบไม่มีต้นไม่มีปลายไม่มีเกริ่น แล้วก็เดินหน้าแดงลิ่ว ๆ หายไปเลย  ปล่อยให้มาริยะต้องเป็นคนอธิบายสิ่งที่เขาอย่างให้ราตรีเป็นคนบอกให้ชายน้อยที่ยืนอ้าปากหวอฟังอีกรอบ





"ฉันก็ว่าจะไปทางนั้นแหละ ช้าอยู่ทำไมล่ะ เอาไฟฉายไปนำทางสิ"  วชิระสำรวจทางใต้ดินกับบุษบา  พวกเขาค้นพบเส้นทางที่เจ้าคุณปู่สร้าง และสมทบกับชายกลางระหว่างทาง



คนงานขุดเปิดลงไปจนถึงห้องเครื่องกำเนินไฟฟ้าที่พังเสียหายหมดทางซ่อม และเปิดลึกลงไปจนถึงทางน้ำใต้ดินใจ้ห้องเครื่องกำเนินไฟฟ้า  ที่นั่นพวกเขาพบห้องอีกห้องที่เต็มไปด้วยหีบใส่ทอง  มันเป็นของที่ขโมยมาโดยกลุ่มโจรปล้นธนาคารนั่นเอง  และแล้วคืนหนึ่ง ตำรวจที่เฝ้ากลับถูกจู่โจมจากกลุ่มโจร


 "ยิงเข้าไป ใครขวางฆ่าให้หมด"  อาเดียวกับปืนกลกระบอกใหญ่โบกมือสั่งการลูกน้องโจรนับสิบระดมยิงตำรวจจนกระเจิง  ลูกน้องโจรส่วนหนึ่งเข้าไปในถ้ำแล้วแบกหีบไม้หลายใบออกมา  ทว่าก่อนที่อาเดียวและคนของเขาจะล่าถอยไป กำลังเสริมของฝ่ายตำรวจซึ่งนำโดยสุวัจนีก็มาถึงและล้อมพวกของอาเดียวเอาไว้



"นึกไว้แล้วว่าแกต้องมา คราวนี้ล่ะ เสร็จแน่ะ อ๊ะ ว้าย!"   ตำรวจสาวตกใจเพราะเธอถูกใครบางคนรัดคอจากด้านหลัง



"ไม่อยากตายก็ให้ลูกน้องถอยไปซะ"  เหินฟ้านั่นเอง ไม่พูดเปล่า  เขาชูลูกระเบิดในมือซ้ายขึ้นสูง  ส่วนมือขวาที่ล็อคคอสุวัจนีก็มีปืนพกอีกกระบอก  สุวัจนีไม่มีทางเลือกจึงสั่งให้ตำรวจถอยไป  เปิดทางให้กลุ่มของอาเดียวขนหีบไม้ฝ่าวงล้อมไปลงเรือที่เตรียมไว้   เหินฟ้าเองก็ลากสุวัจนีมาจนถึงริมน้ำแล้วถีบเธอตกน้ำไปก่อนที่จะปาระเบิดใส่ตำรวจที่ตามมาห่าง ๆ จนแตกกระเจิง  จากนั้นเขาก็โดดลงเรือลำเดียวกับอาเดียวแล้วหายไปในความมืด ระหว่างที่ตำรวจซึ่งโผล่มาหลับหลบระเบิดมัววุ่นอยู่กับการช่วยสุวัจนีขึ้นจากน้ำ

"แกทำแบบนี้ทำไม เจ้าหนุ่ม"
"ผมมีหนี้ต้องคิดกับคนบ้านนั้น อีกอย่าง..."
"อีกอย่าง?"
"..คุณเป็นพ่อของเธอ"




และอีกทางหนึ่ง

"นี่ชั้นเอง  ขอสายเค้าหน่อย.... ไม่อยู่?... ไม่เป็นไร ฝากบอกเค้าด้วยว่าแผนล้มเหลว  คงต้องเปลี่ยนเป้าหมาย  ยังไงรายละเอียดเดี๋ยวชั้นจะเข้าไปคุยกับเค้าเอง เค้ากลับมาเมื่อไหร่...ได้ บอกเค้าว่าชั้นจะไป"
 



ตอนที่ 9 การกลับมาของบ้านปูนทอง


         แม้จะประสบกับปัญหาหลาย ๆ อย่าง  แต่ในที่สุด บ้านปูนทองก็ได้กลับมารุ่งเรืองอีกครั้งจากความร่วมมือของเหล่าทายาท และในคืนนี้ ก็มีงานเลี้ยงฉลองการกลับมารุ่งเรืองของบ้านปูนทอง โดยใช้พื้นที่สนามหน้าเรือนใหญ่เป็นบริเวณจัดงานกลางแจ้ง

          วชิระเข้าร่วมในงาน ถึงจะยืนเก้ ๆ กัง ๆ แต่เขาก็เป็นหนึ่งในทายาท  ต่างจาก อนงค์ที่ผันตัวเป็นสาวใช้ เธอกำลังวิ่งวุ่นอยู่ในครัวบริเวณเรือนรับใช้

          แต่ขณะที่คนส่วนใหญ่อยู่ในงาน  คนในบ้านสามคนกลับไม่ได้อยู่ที่นั่น
 
          บารอนน้อยกับนายแสง กำลังซุ่มอยู่นอกคฤหาสน์หลังหนึ่ง  ที่นี่คือบ้านของผู้ว่าจ้างลอบสังหารหญิงเล็ก  น่าตกใจจริง ๆ  ที่นี่คือบ้านของเฮียเล้ง ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของกิจการบ้านปูนทอง สาเหตุจึงเดาได้ไม่ยากว่าเพื่อฮุบกิจการเป็นของตัวเองนั่นเอง

         ขณะเดียวกัน  มาริยะกำลังอยู่ที่สถานีตำรวจกับสุวัจนี  ทั้งคู่กำลังเฝ้านายดำ พยานสำคัญในคดี


        คืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างนะ

 
(รอบนี้ไม่มีการส่งคำสั่ง PM)

 

นี่บารอนน้อยไงนง จำไม่ได้เกรอ

วชิระเลิกสนใจชายกลางแล้วไปกระวิบบอกบุษบาว่ามีระเบิดซ่อนอยู่ในบ้าน

Offline Chao

มาริยะยึดอาหารและเครื่องดื่มที่คนมอมแม่มให้มาทั้งหมดและเอาไปทิ้ง ก่อนที่จะสอบถามสุวัจนีว่ารู้จักคนม่อมแม่มนั้นด้วยหรอ และถ้าไม่รู้จักก็ถามต่อ
ว่าผู้ปกครองไม่เคยเตือนเรื่องรับของจากคนแปลกหน้าบ้างเลยหรอ ก่อนที่จะกลับเข้ามาคุยและแจ้งเรื่องรถกระบะและชายที่หมดสติให้สุวัจนีรู้พลางไปดูคนที่อยู่ในห้องขังอีกครั้ง



สุวัจนีบอกว่าไม่รู้จัก  พอโดนถามก็ทำหน้าเจื่อน ๆ  ก่อนจะทุบมือปุ  ที่แท้ผู้ต้องหาคราวก่อนที่ผูกคอในคุกจนตับแตกตาย เป็นฝีมือฆาตกรรมอำพรางแบบนี้นี่เอง  มิน่าล่ะ  ตำรวจที่เฝ้าเวรถึงได้หลับสนิท กว่าจะรู้ว่าผู้ต้องหาผูกคอก็ตอนที่ตื่นมาตอนเช้า  เป็นแบบนี้นี่เอง

 

 "แผนการของผู้ร้ายลึกล้ำมาก แต่แค่นี้ตำรวจสืบได้อยู่แล้ว"  สุวัจนีพึมพำชื่นชมตัวเอง  แต่พอรู้เรื่องรถกระบะเธอก็ลืมคว้าปืนกับไฟฉายชักชวนตำรวจที่เป็นร้อยเวรวิ่งลงไปดูที่ใต้ถุน

 ฝ่ายมาริยะเดินไปดูนักโทษที่ห้องขัง หมอนั่นยังนอนอยู่ในห้องขังตามปกติ   ส่วนตำรวจที่เฝ้าหน้าห้องถึงตอนแรกจะทำท่าสัปหงก แต่พอมาริยะเดินมาก็รีบนั่งหลังตรงให้ดูเข้มแข็ง

มาริยะตรวจแล้วก็กลับมา พอดีกับสุวัจนีและร้อยเวรที่วิ่งโครมครามขึ้นมาบนโรงพัก



 "แย่แน่  คราวนี้แย่แน่ ๆ "  สุวัจนีโวยวายไม่รู้เรื่อง  ร้อยเวรที่ตามมาเลยช่วยอธิบายว่า  เขาเห็นรถบรรทุกไม่น่าไว้ใจวิ่งมาจอดหน้าโรงพัก  จากนั้นก็มีชายฉกรรจ์ไม่ต่ำกว่ายี่สิบคนโดนลงมา มีมีดไม้ครบมือ  ดูแล้วไม่น่าจะมาดี





"เอ ขอนงค์นึกก่อนน้า" ;)

อนงค์นึกหน้าตามคำอธิบายของบริกรหญิง ว่าอยู่นอกงานจริงๆหรือไม่ ใครคนไหนเธอเห็นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่หว่า

(อ้างอิงจากว่าตอนนี้อนงค์จะรู้ว่าใครบ้างหรือคนหน้าตาแบบใดบ้างที่อยู่หรือไม่อยู่ในงาน เพียงแต่ต้องระบุชื่อหรือหน้าเท่านั้น)



ถ้ามีรูปหน้าหรือชื่อ  อนงค์จะรู้  แต่ถ้าบอกใบ้มาแค่นี้ อนงค์ต้องเดาชื่อให้ออกว่าหมายถึงใคร


บอกลลิตาให้ตามชายกลางมาดาวนมีเรื่องสำคัญ
จากนั้นก็บอกเรื่องมีระเบิดเวลาในบ้าน



ลลิตาบอกว่าจะไปตามชายกลางให้ รอสักครู่

ระหว่างรอสาย   นายแสงก็ให้สัญญาณว่ามีคนกำลังเดินมาที่ห้องนี้



วชิระเลิกสนใจชายกลางแล้วไปกระวิบบอกบุษบาว่ามีระเบิดซ่อนอยู่ในบ้าน



บุษบาถามว่าไปรู้มาจากไหน เมาไวน์รึไง   

เขาเห็นลลิตาออกมาจากเรือนใหญ่ เดินตัดสนามมาทางชายกลาง









Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


"เด็กผู้ชาย เด็กผู้ชาย...." จริงๆก็มีเด็กผู้ชายในบ้านแค่ไม่กี่คนนะ แปลกจัง

"บารอนน้อยรึเปล่าจ๊ะ?" ;) เธอแค่เดาๆเด็กผู้ชายซักคนในบ้าน ไม่ได้รู้เรื่องปงเรื่องปืนเท่าไหร่

มาริยะยักคิ้วข้างหนึ่งขึ้นก่อนที่จะสอบถามสุวัจนีด้วยความระมัดระวังว่า "ตอนที่มาถึงทีนี้ครั้งแรกผมจำได้ว่าตำรวจที่อยู่ที่นี้มีเพียงสองไม่ใช่หรอ(สุวัจนีกับตำรวจเฝ้าหน้าห้อง)"
ก่อนที่จะสอบถามว่าร้อยเวรที่ตามหลังสุวัจนีมานั้นมาจากไหน ? พลางบอกให้สุวัจนีเรียกกำลังเสริม ถ้าไม่มีกำลังเสริมมาจริง ๆ ก็บอกให้สุวัจนีเตรียมรถหาที่หลบให้นายดำ
พร้อมกับย้ำสุวัจนีกับตำรวจที่อยู่ในพื้นที่แห่งนี้อีกครั้งว่าอย่าลืมพกปืนติดตัวเอาไว้ด้วย ก่อนที่มาริยะจะสอบถามสุวัจนีว่าที่โรงพักแห่งนี้มีห้องเก็บอาวุธบ้างไหม ?
ตัวเค้าจะขอยืมมายิงขู่พวกชายฉกรรจ์ที่ลงจากรถตู้มาพร้อมอาวุธครบมือ และเตื่อนสุวัจนีอีกครั้งหนึ่งว่าให้ไปแจ้งตำรวจหน้าห้องขังที่กำลังจะหลับและคนอื่น ๆ
ถึงเรื่องชายฉกรรจ์ติดอาวุธด้วย ถ้าหากมาริยะสามารถยืมปืนจากสุวัจนีหรือโรงพักแห่งนี้ได้จริง ๆ ก็รีบลงไปยิงขู่หน้าโรงพักและตะโกนบอกให้พวกนั้นทิ้งอาวุธลง

ก่อนจะกระซิบเพื่อสอบถามสุวัจนีเรื่องคนของเฮียเล้งว่ามีเยอะสุดน่าจะประมาณกี่คน เพราะดูจากท่าทีของจำนวนคนที่ถูกส่งมาแล้วแลดูเหมือนว่าเฮียเล้งจะร้อนรน
และส่งคนทั้งหมดมาที่นี้เพื่อเก็บนายดำเลยมากกว่า หากสุวัจนีคุ้นหน้าคุ้นตาคนไหนที่เคยอยู่กับเฮียเล้งและลงมาจากรถบ้างพวกเราก็ควรที่จะจับหากเป็นไปได้ เพื่อหลักฐานที่แน่นหนามากขึ้น

เริ่มขึ้นเยอะจนรู้สึกได้ ตัดออกหน่อยแล้วกัน

วางสายโทรศัพท์ไว้แบบไม่สนิท ให้อีกฝั่งได้ยินเสียงทางด้านนี้
จากนั้นก็ไปซ่อนตัวตามเดิม

วชิระคิดว่าให้คนที่กำลังเดินมาบอกกับชายกลางดีกว่า เพราะเขาน่าจะต้องใช้เวลานับสิบเทิร์นในการอธิบาย

Offline Chao



"เด็กผู้ชาย เด็กผู้ชาย...." จริงๆก็มีเด็กผู้ชายในบ้านแค่ไม่กี่คนนะ แปลกจัง

"บารอนน้อยรึเปล่าจ๊ะ?" ;) เธอแค่เดาๆเด็กผู้ชายซักคนในบ้าน ไม่ได้รู้เรื่องปงเรื่องปืนเท่าไหร่



บริกรสาวไม่แน่ใจ  แต่พออนงค์อธิบายหน้าตา  เธอก็พยักหน้ารัว ๆ

"เค้าอยู่ไหนเหรอ ฉันมีเรื่องสำคัญต้องบอกเขา" บริกรสาวถาม


มาริยะยักคิ้วข้างหนึ่งขึ้นก่อนที่จะสอบถามสุวัจนีด้วยความระมัดระวังว่า "ตอนที่มาถึงทีนี้ครั้งแรกผมจำได้ว่าตำรวจที่อยู่ที่นี้มีเพียงสองไม่ใช่หรอ(สุวัจนีกับตำรวจเฝ้าหน้าห้อง)"
ก่อนที่จะสอบถามว่าร้อยเวรที่ตามหลังสุวัจนีมานั้นมาจากไหน ? พลางบอกให้สุวัจนีเรียกกำลังเสริม ถ้าไม่มีกำลังเสริมมาจริง ๆ ก็บอกให้สุวัจนีเตรียมรถหาที่หลบให้นายดำ
พร้อมกับย้ำสุวัจนีกับตำรวจที่อยู่ในพื้นที่แห่งนี้อีกครั้งว่าอย่าลืมพกปืนติดตัวเอาไว้ด้วย ก่อนที่มาริยะจะสอบถามสุวัจนีว่าที่โรงพักแห่งนี้มีห้องเก็บอาวุธบ้างไหม ?
ตัวเค้าจะขอยืมมายิงขู่พวกชายฉกรรจ์ที่ลงจากรถตู้มาพร้อมอาวุธครบมือ และเตื่อนสุวัจนีอีกครั้งหนึ่งว่าให้ไปแจ้งตำรวจหน้าห้องขังที่กำลังจะหลับและคนอื่น ๆ
ถึงเรื่องชายฉกรรจ์ติดอาวุธด้วย ถ้าหากมาริยะสามารถยืมปืนจากสุวัจนีหรือโรงพักแห่งนี้ได้จริง ๆ ก็รีบลงไปยิงขู่หน้าโรงพักและตะโกนบอกให้พวกนั้นทิ้งอาวุธลง

ก่อนจะกระซิบเพื่อสอบถามสุวัจนีเรื่องคนของเฮียเล้งว่ามีเยอะสุดน่าจะประมาณกี่คน เพราะดูจากท่าทีของจำนวนคนที่ถูกส่งมาแล้วแลดูเหมือนว่าเฮียเล้งจะร้อนรน
และส่งคนทั้งหมดมาที่นี้เพื่อเก็บนายดำเลยมากกว่า หากสุวัจนีคุ้นหน้าคุ้นตาคนไหนที่เคยอยู่กับเฮียเล้งและลงมาจากรถบ้างพวกเราก็ควรที่จะจับหากเป็นไปได้ เพื่อหลักฐานที่แน่นหนามากขึ้น

เริ่มขึ้นเยอะจนรู้สึกได้ ตัดออกหน่อยแล้วกัน



(มีร้อยเวรอยู่ตั้งแต่ต้นจริง ๆ ลองอ่านดูดี ๆ)

ใช่สินะ ต้องเรียกกำลังเสริม  สุวัจนีหันไปบอกร้อยเวรให้วิ่งไปใช้วิทยุประจำสถานีแจ้งขอความช่วยเหลือทันที  อีกสักพักตำรวจจากสถานีข้างเคียงคงมาถึง

สุวัจนีบอกว่า ตัวเธอ ร้อยเวร และตำรวจเฝ้าห้องขังมีปืนพกประจำตัวอยู่แล้ว  ที่โต๊ะทำงานมีปืนยาวอีกกระบอก  แต่อาวุธใหญ่ ๆ กว่านั้นอยู่ในห้องเก็บของกลางที่ใต้ถุนสถานี  กุญแจเปิดห้องนั้นอยู่ที่เธอ ว่าแล้วเธอก็คว่าปืนยาวไปฟุบหมอบตรงชานบันได เตรียมยิงผู้บุกรุกที่เริ่มเคลื่อนที่ใกล้เข้ามา  ฝ่ายตำรวจคุมห้องขังก็ชักปืนพกแอบอยู่ที่ข้างหน้าต่างใกล้จุดที่เขานั่งเฝ้าห้องขัง

มาริยะจะทำอย่างไรต่อไป

- ยืมปืนยาวไปปักหลังยิงล่อที่บันไดขึ้นสถานี
- ขอกุญแจลงไปเปิดเอาอาวุธที่ห้องใต้ถุน
- อื่น ๆ

(รูปสถานี เผื่อจะช่วยให้เข้าใจมากขึ้น  ตัวสถานีจริงๆ อยู่ชั้นสอง ใครจะขึ้นมาแจ้งความก็ต้องขึ้นมาทางบันได สุวัจนีแอบอยู่ตรงราวกั้นใต้ป้ายตรงกลางระหว่างบันไดทั้งสองฟาก ตำรวจเฝ้าห้องขังหลบหลังหน้าต่างทางขวา  ส่วนร้อยเวรกำลังวิทยุขอกำลังเสริมในห้องทำงานในส่วนของอาคารที่อยู่ทางซ้ายของภาพ

Spoiler for Hiden:
   


วางสายโทรศัพท์ไว้แบบไม่สนิท ให้อีกฝั่งได้ยินเสียงทางด้านนี้
จากนั้นก็ไปซ่อนตัวตามเดิม



ได้ผล  เวรยามแค่ชะโงกหน้าเข้ามา ฉายไฟแบบผ่าน ๆ แล้วก็ปิดประตูเดินจากไป


วชิระคิดว่าให้คนที่กำลังเดินมาบอกกับชายกลางดีกว่า เพราะเขาน่าจะต้องใช้เวลานับสิบเทิร์นในการอธิบาย



ลลิตาบอกว่าชายกลางโทรมา มีเรื่องสำคัญจะพูดด้วย ชายกลางเหมือนสังหรณ์อะไรบางอย่าง เขารีบตรงรี่ไปที่เรือนใหญ่เพื่อรับโทรศัพท์ทันที โดยมีลลิตากับบุษบาตามไปด้วย

วชิระจึง...
   - ตามไป
   - คุยกับ...(ระบุ)
   - อื่น ๆ

ลงมาคุยกับชายกลาง เล่าเรื่องที่รู้มาให้ฟัง ถามว่าเขามีแผนการอะไรต่อไปและจะแนะนำอะไรทางนี้ไหม

สู้ๆนะคับ พี่กลาง

- อื่น ๆ : ยืมปืนยาว (ถ้ามีกระสุนยิงขู่จะดีมาก) ก่อนที่จะยืนดักที่บันไดพลางตะโกนบอกให้อีกฝ่ายวางอาวุธลง แต่ถ้าไม่ได้ผลก็ยิงขู่

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


"นงค์ไม่เห็นเลย ไม่แน่อาจจะออกไปข้างนอกน่ะจ่ะ" เธอว่าอย่างใจเย็น

"ฝากบอกนงค์ก่อนมั้ยจ๊ะ?" ;)
« Last Edit: December 18, 2016, 01:48:38 PM by LazyRabbit »

- ตามไป วชิระเป็นลิ่วล้อที่ดีของเขา

Offline Chao

ลงมาคุยกับชายกลาง เล่าเรื่องที่รู้มาให้ฟัง ถามว่าเขามีแผนการอะไรต่อไปและจะแนะนำอะไรทางนี้ไหม

สู้ๆนะคับ พี่กลาง



ชายกลางได้คุยโทรศัพท์และรู้เรื่อง เขาขอบคุณและบอกว่า ก่อนอื่นก็คงต้องรู้ให้ได้ว่าพวกเฮียเล้งวางระเบิดไว้ที่ไหน  ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะหยุดระเบิดและสะกัดคนของเฮียเล่งก่อนที่จะมาป่วนในงาน

ส่วนทางบารอนน้อย ชายกลางบอกให้ระวังตัวให้ดี จริง ๆ อยากให้รีบกลับมา  มีเรื่องแบบนี้ฝีมือของนายแสงก็เป็นเรื่องจำเป็น แต่คงไม่ทันแล้ว ก็อยู่ช่วยบารอนน้อยไปละกัน


"นางแสงเป็นคนมีฝีมือ ไม่น่ามีปัญหา ระวังอย่าให้ถูกเห็นหน้าก็แล้วกัน เดี๋ยวจะมีปัญหากับตำรวจทีหลัง"  ชายกลางให้คำแนะนำก่อนวางสาย


- อื่น ๆ : ยืมปืนยาว (ถ้ามีกระสุนยิงขู่จะดีมาก) ก่อนที่จะยืนดักที่บันไดพลางตะโกนบอกให้อีกฝ่ายวางอาวุธลง แต่ถ้าไม่ได้ผลก็ยิงขู่



สุวัจนีไม่ให้ยืม  งกมาก  ก็ชั้นจะใช้ นายจะมาแย่งชั้นได้ไง ตำรวจที่ไหนเขาจะยกอาวุธหลักของตัวเองให้ชาวบ้าน แล้วใช้อาวุธสำรองกัน

ระหว่างที่มาริยะเบี่ยงเบนความสนใจของสุวัจนีจากผู้บุกรุก  พวกนั้นก็ข้ามสนามหน้าสถานีมาครึ่งทางแล้ว  พอสุวันจีหันกลับไปมองเห็นก็ตกใจรีบยิงขู่  นั่นทำให้พวกที่เดินกลางสนามซึ่งอยู่โล่งแจ้งไม่มีทางเลือกนอกจากยิงต้านกดหัวฝั่งตำรวจไว้ เพื่อให้พวกตนบุกเข้าประชิดตัวสถานีให้ได้  (ถ้าเลือกทางตามปกติ หรือเลือกอะไรที่ไม่กวนสมาธิสุวัจนี เธอจะยิงกระสุนนัดแรกขู่ตั้งแต่อีกฝ่ายอยู่แถวรั้ว ซึ่งจะทำให้พวกนั้นต้องรีบหาที่กำบังใกล้ตัว ไม่กล้าข้ามสนามหญ้า)   

กระสุนจากฝ่ายผู้บุกรุกบินว่อนจนทั้งสุวัจนี ตำรวจ และมาริยะโงหัวไม่ขึ้น ม่านกระสุนครอบคลุมตลอดแนวบันได หมดทางที่จะก้าวลงบันไดได้ ถ้าไม่ใช่เพราะไฟฟ้าที่ดับไปแล้วทำให้เล็งไม่แม่น  ฝ่ายตำรวจคงพรุนไปเรียบร้อย   แต่ถึงอย่างนั้นเสียงปืนที่ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ก็บอกให้รู้ว่าพวกโจรรุกคืบเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ แล้ว  ตอนนี้สุวัจนีและตำรวจเฝ้าห้องขังได้แต่ยกปืนขึ้นยิงโต้โดยไม่เล็งเท่านั้น




"นงค์ไม่เห็นเลย ไม่แน่อาจจะออกไปข้างนอกน่ะจ่ะ" เธอว่าอย่างใจเย็น

"ฝากบอกนงค์ก่อนมั้ยจ๊ะ?" ;)



เมื่อรู้ว่าบารอนน้อยไม่อยู่ บริกรหญิงก็อ้าปากค้าง ครางว่า แย่แล้ว ออกไปข้างนอกเหรอ ไม่นึกมาก่อนเลย แบบนี้จะทำอย่างไรดีล่ะ

และเมื่ออนงค์ถามว่าบอกเธอได้ไหม  บริกรสาวก็ทำหน้าสับสนก่อนจะถอนใจ  บอกว่าจะบอกก็ได้  แต่มันเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ในเมื่อบารอนน้อยไม่อยู่ เธอก็ไม่คิดจะเสี่ยงเกินตัว  อยากรู้ก็ตามเธอมาสิ

บริกรสาวหันไปทางประตูรั้วแล้วเดินลิ่ว ๆ ไป

  อนงค์คิดว่าจะเอาไงดีนะ บริกรคนนี้น่าสงสัย งานก็เยอะเสียด้วย  ไม่สนใจดีกว่ามั้ง  แต่ตอนนั้นเองที่เธอเห็นใครคนหนึ่งเดินผ่านมา บางทีถ้าเธอชวนใครคนนั้นให้เดินตามไปด้วยกันก็น่าจะอุ่นใจกว่า

 สุดท้ายแล้ว อนงค์ตัดสินใจว่า

   - ไม่สนใจ
   - ชวน (ระบุ - ถ้าอยู่ในบ้านจะชวนได้เสมอ ถ้าเลือกคนที่ไม่อยู่ในบ้านจะเท่ากับไปคนเดียว) ตามบริกรไปด้วยกัน
   - อื่น ๆ


- ตามไป วชิระเป็นลิ่วล้อที่ดีของเขา



วชิระตามไป  เขาได้ยินชายกลางคุยโทรศัพท์เสียงเครียด เมื่อวางสายชายกลางจุึงได้แจ้งว่า บารอนน้อยสืบรู้ว่าเสี่ยเล้งกำลังวางแผนวางระเบิดในงาน  แล้วส่งคนเข้าถล่มอีกระลอก

วชิระจึงให้ความเห็นว่า
   - ไปหาระเบิดและถล่มคนของเสี่ยเล้งที่ซุ่มอยู่นอกงานกันเถอะ
   - รีบประกาศเลิกงานและอพยพแขกออกไปจากงานเพื่อป้องกันการสูญเสียดีกว่า
   - อื่น ๆ     

Offline LazyRabbit

  • กระต่ายไม่ได้เถื่อนนะ กระต่ายแค่ง่วง คร่อก
  • *
  • $964Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To LazyRabbit
  • กระต่ายขี้เกียจ
    • View Profile
  • Awards: The Bomberman


oO(อ่ะ นั่นมัน....)

- ชวนราตรี

ขอบคุณชายกลาง แล้วเอาชุดพรางมาปิดหน้าไม่ให้ใครเห็น บอกนายแสงให้ทำเหมือนกัน
จากนั้นปรึกษานายแสงว่าเอาไงต่อดี

น่าจะหาทางแก้เผ็ดเฮียเล้งนี้ซะหน่อยเนอะ เสนอความเห็นไปพลางค้นห้องทำงานว่ามีเอกสารลับ
หรือหลักฐานอะไรที่ใช้เล่นงานเฮียเล้งได้ไหม