-
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
Sally Pentile (แซลลี่ เพนไทล์)
ข้อมูลปกปิด
-
มีเวลาก่อนปฐมนิเทศจะเริ่มในเวลา 12.00 น. ของวันที่ 30
สามารถใช้ Credit ซื้อสิ่งที่ต้องการได้ โดยโอนมาที่ Johan ตามราคาที่ระบุ จะซื้อซ้ำได้แค่ 2 ครั้ง/ประเภท และซื้อได้ทั้งหมดไม่เกินกว่า 300 Credit
ผู้ที่ผ่านช่วงนี้ไปแล้วจะเริ่มเกมก่อนปฐมนิเทศได้ทันที
- Max HP +1 : 100 Credit
- Max Ability +1 : 105 Credit
- Esp 0 > 1 : 50 Credit
- Esp 1 > 2 : 70 Credit
- Esp 2 > 3 : 100 Credit
- Esp 3 > 4 : 150 Credit
- Esp 4 > 5 : 200 Credit
- Vit 0 > 1 : 50 Credit
- Vit 1 > 2 : 70 Credit
- Vit 2 > 3 : 100 Credit
- Vit 3 > 4 : 150 Credit
- Vit 4 > 5 : 200 Credit
- Rea 0 > 1 : 50 Credit
- Rea 1 > 2 : 70 Credit
- Rea 2 > 3 : 100 Credit
- Rea 3 > 4 : 150 Credit
- Rea 4 > 5 : 200 Credit
- Cha 0 > 1 : 50 Credit
- Cha 1 > 2 : 70 Credit
- Cha 2 > 3 : 100 Credit
- Cha 3 > 4 : 150 Credit
- Cha 4 > 5 : 200 Credit
- Talisman : ป้องกันการเสียชีวิต 1 ครั้ง 200 Credit (เป็น Item ใช้อัตโนมัติแล้วหายไป)
- ออร่าตัวเอก : ทำให้เป้าหมายที่ต้องการสนใจ และ Ally +1 100 Credit (เป็น Item ใช้แล้วหายไป)
- เงินสดติดตัว : ทำให้รวย เอาไปใช้ในเกม ไว้เปย์สาว 100 Credit (จะถูกนำไปแปรสภาพเป็นเงิน)
Hide รายการที่ซื้อได้
-
"มารายงานตัวค่ะ"
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/t4KhTo8.jpg) (http://i.imgur.com/nSSA2sL.jpg)
สองคนนี้นั่งข้างกันอยู่แล้ว
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
.............. (http://i.imgur.com/omTo3B3.png)
ภารโรงสาวมองแล้วทำหน้าปลาตาย
- พยายามไปแทรก
- หาที่นั่งใหม่
- หาเรื่อง
- หาเหาใส่หัว
- อื่นๆ
จะ Roleplay แนะนำตัวหรือจะทำอะไรก็ได้ มีเวลาถึงสรุปผลครั้งต่อไป
-
ข้อมูลปกปิด
-
เอาใหม่
พูดคุยขอนั่งต่อด้วยดีๆ และสุภาพ
-
อีกฝ่ายดูสง่าคล้ายจะหยิ่งพอตัว ถ้ามองด้วยสายตาน่ะนะ เธอดูเหมือนรูปปั้นเลย เพราะเธอไม่สนใจคนรอบข้าง สายตามุ่งไปที่เวทีตรงหน้าเท่านั้น
แต่เธอก็ตอบรับกับเสียงของแซลลี่
(http://i.imgur.com/nSSA2sL.jpg)
"ขอโทษนะคะ แต่ตรงนี้ไม่มีที่เหลือแล้ว" เธอบอก น้ำเสียงดูมั่นใจมากว่าจะไม่ให้ความร่วมมือใดๆแน่
-
"โอเคค่ะ" เธอยิ้มรับแล้วหาที่นั่งอื่นที่พอจะนั่งได้ ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตรงนั้น
-
Ally คือค่าความสัมพันธ์ ทุกครั้งที่ทำเงื่อนไขบางอย่างจะได้รับ +1 แต่ก็สามารถลดลงได้ตามเงื่อนไขบางอย่างเช่นกัน
ความสัมพันธ์ของตัวละครจะไม่แสดงผลตาม Ally สะสมจนกว่าจะถึงขีดที่ระบุ ซึ่งแต่ละคนก็มีไม่เท่ากัน อาจจะ 2 3 5 10...
แต่ Support Role (SR) ไม่สามารถสร้าง Ally ได้
(http://i.imgur.com/nSSA2sL.jpg)
"ที่นี่ทำให้ฉันรู้สึกหลาดใจเล็กน้อยที่ภารโรงก็เข้าร่วมปฐมนิเทศด้วย" เธอพูดขึ้นมาลอยๆ
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
นกพิราบนับร้อยนับพันพรั่งพรูทะยานขึ้นสู่ฟาดฟ้าสีครามพร้อมเสียงระฆังบนหอระฆังลั่นกังวาน
นักเรียนหลายคนเงียบเสียงอย่างไม่ได้นัดหมายคล้ายต้องมนต์สะกด สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เวทีและพบชายคนหนึ่งมายืนอยู่แล้ว
ยินดีต้อนรับสู่ร่มเงาของเซนต์โครนิเคิล ที่นี่คือ Grande Chronicle
ขอให้ทุกคนจงจำเอาไว้ให้ดี พลังที่ยิ่งใหญ่และทรงพลังที่สุดน่ะ...
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก การให้โอวาทที่แสนน่าเบื่อของผอ.จบลงไปแล้ว และพิธีปฐมนิเทศก็กำลังจะจบลงเช่นกัน
ที่นี่ต่างจากโรงเรียนทั่วไปอยู่บ้าง หลายสิ่งหลายอย่างไม่มีพิธีการมากนัก ไม่บังคับและให้อิสระกับนักเรียนอยู่มากทีเดียว
หลังออกจากอาคารหอประชุมจะมองไปเห็นลานกว้างที่มีน้ำพุตรงกลาง ลานนี้คือพื้นที่ว่างที่กว้างที่สุดในโรงเรียน
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
สถาปัตยกรรมแบบบาบิโลนประยุกต์ประกอบกับความกว้างของโรงเรียนที่กว้างใหญ่และตั้งอยู่บนที่ราบสูงทำให้ที่นี่เหมือนอาณาจักรแห่งหนึ่งมากกว่าจะเป็นโรงเรียนเสียอีก
คุณเองต้องมาพักที่หอในวึ่งอยู่ทางตะวันตกของโรงเรียน ส่วนที่นี่จะใช้เป็นสถานที่เล่าเรียนตลอด 3 ปี คุณพร้อมแล้วหรือยังกับชีวิตในช่วงเวลาต่อไปนี้
- พร้อมแล้ว
- สนใจโรงเรียน
-
-สนใจโรงเรียน
-
อึดใจต่อมาก็มีเสียงอื้ออึง มีคนโดดลงมาจากดาดฟ้า
-
"แย่ล่ะ!"
เธอตกใจแล้ววิ่งไป ถ้าเข้าไปช่วยทันก็ช่วยเลย
-
เสียงดังมาจากอีกทิศทางหนึ่งไกลออกไป ไม่ได้ตกมาทางนี้
-
เธออาศัยถามนักเรียนจากแถวนั้นเอา เพราะเธอเป็นภารโรงนะ เกิดอะไรขึ้นก็ควรรู้ไว้บ้างแหละ
-
มันเป็นงานของเธอเลยล่ะ...
แซลลี่ไปถึงที่เกิดเหตุที่มีคนมามุงดูเต็มไปหมด หลายคนกรีดร้อง ปิดหน้า หรืออาเจียน ไม่ก็หลบลี้ถอยออกไป แหงนมองดูเห็นหน้าต่างทุกบานปิดอยู่ จะมีก็เพียงดาดฟ้าซึ่งสูง 6 ชั้น
ร่างที่นอนนิ่งจมกองเลือดตายสนิท เป็นร่างของผู้หญิงคว่ำหน้า ดูน่าจะเป็นนักเรียน เห็นสมุดเล่มหนึ่งคล้ายไดอารี่ตกอยู่ข้างตัวเธอ
-
"สถานที่เกิดเหต..." เธอใส่ถุงมือใหม่สำหรับภารโรง แล้วกั้นนักเรียนคนอื่นๆ ออก ให้คนหนึ่งฝากไปแจ้งอาจารย์กับรปภ. ที่อยู่ใกล้ที่สุด (ถ้ามีตำรวจก็โอเค) จากนั้นค่อยดูหลักฐานจากไดอารี่ก่อนว่าอีกฝ่ายเป็นใคร
-
ไม่มีอาจารย์มาที่นี่เลย แต่มีคณะนักบวชมายังที่นี่อย่างรวดเร็ว พวกเขาสวมชุดคลุมสีดำ มีฮู้ด สวมหน้ากากที่สลักเสลาเป็นลวดลายวิจิตร ส่วนหนึ่งกันคนออก ส่วนหนึ่งเข้าไปจัดการศพ เข้าจัดการเคลียร์พื้นที่อย่างชำนิชำนาญในเวลาอันสั้นทุกอย่างก็จบลงคล้ายไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหลือเพียงภารโรงและเจ้าหน้าที่ทำความสะอาดเช็ดถูคราบเลือดกันอย่างไม่รู้สึกรู้สา
ส่วนไดอารี่นั้นอยู่กับแซลลี่ที่เก็บไป เธอยังไม่มีโอกาสเอาออกมาอ่าน
-
เก็บไดอารี่ไว้ก่อนแล้วเข้าไปทำงานทำความสะอาดด้วย พลางนึกให้ออกว่ากลุ่มนักบวชกลุ่มนั้นคือใคร ถ้านึกไม่ออกก็ถามภารโรงคนอื่นที่เข้าทำงานก่อนตัวเอง
-
Support Role (SR) บางคนนั้นอยู่ที่โรงเรียนมามากกว่า 1 ปี ตัวละครจะมีความรู้และเข้าใจในหลายๆเรื่อง แต่ไม่รวมถึงผู้เล่นที่ควบคุม
กล่าวคือการที่ผู้เล่นจะได้รู้สิ่งต่างๆที่ตัวละครนั้นรู้และเข้าใจจะต้องทำเงื่อนไขส่วนตัวให้สำเร็จเสียก่อน (Quest)
Quest เงื่อนไขไม่จำเป็นต้องมุ่งหน้าทำในทันที บาง Quest ต้องการช่วงเวลาและความเหมาะสม แต่บาง Quest หมดอายุขัยได้
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ที่นี่คือโรงเรียนซึ่งตั้งอยู่บนอารามของมหาวิหาร เซนต์โครนิเคิล ดังนั้นจึงมีอารามโบราณอยู่ติดกับโรงเรียน นักบวชส่วนหนึ่งจะมีหน้าที่คุ้มครองเหล่านักเรียน และรักษากฎเกณฑ์ หรือเรียกว่า 'ผู้พิทักษ์กฎ' ซึ่งจะทำหน้าที่ตามเจตจำนงของโครนิเคิล
นี่คือสิ่งที่แซลลี่รู้ แต่เธอก็ไม่รู้ว่า.... (แม้ว่าตัวละครจะรู้มากกว่านี้ แต่ผู้เล่นจะไม่รู้เหมือนกับตัวละครจนกว่าจะปลดล็อคเควสส่วนตัว)
จบบทนำ
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/3f35ca30006223de5154e7f5179bfaf5/4240%20-%20Background.jpg)
จริงอยู่ว่า Grande Chronicle นั้นเป็นโรงเรียนที่ควรมีค่าใช้จ่ายในการเล่าเรียนสูงจนคนทั่วไปไม่สามารถจ่ายค่าเล่าเรียนได้ไหว แต่โครงการรับสมัครนักเรียนที่เหมาะสมกับแผนการสอนและพัฒนาบุคลากรนั้นไม่ได้สนใจฐานะของนักเรียนคนนั้น บ้างก็ยากดีมีจน แต่ทุกคนจะเท่าเทียมกันเมื่อเข้าสู่รั้วของ Grande Chronicle
ไม่ต้องเสียค่าเล่าเรียนเลยแม้แต่สลึงค์เดียว นั่นคืออุดมณ์คติที่ผอ.ผู้ก่อตั้งคนแรกได้ตั้งปณิธานเอาไว้ นอกจากจะไม่เสียค่าใช้จ่ายในการเล่าเรียนแล้วยังมีเงินทุนให้ทุกเดือนเพื่อใช้จ่ายส่วนตัวอีกจำนวนหนึ่งด้วย ซึ่งนักเรียนทุกคนจะได้รับเงินทุน 50$ ในแต่ละปี (SR จะได้รับ 10$) *เงินทุนนั้นจะโอนให้กันไม่ได้ เว้นเสียแต่นำไปแลกซื้อเป็นสินทรัพย์มาเสียก่อน
นอกจากนี้นักเรียนทุกคนยังมีที่พักฟรีให้อีกด้วย นั่นคืออารามเก่าที่ถูกเปลี่ยนเป็นหอพัก ซึ่งนักเรียนทุกชั้นปีจะพักที่นี่ทั้งหมดยกเว้นครูอาจารย์และเจ้าหน้าที่จะพักที่อาคารที่พักหรือพักที่บ้านของตนเองในเมืองที่อยู่ตีนเนินไกลออกไปจากโรงเรียนกว่า 7 กิโลเมตร (SR ทุกคนในเกมพักที่อาคารสวัสดิการ ยกเว้น SR ที่เป็นนักเรียนจะพักที่เดียวกับ Actor)
-
(http://i.imgur.com/lxZuSSc.jpg)
Classroom Phase
เมื่อเริ่มต้นวันจะต้องเข้าสู่ Classroom Phase เป็นช่วงเวลาที่จะให้วางแผนพัฒนาความสามารถและเข้าเรียน
นักเรียนทุกคนจะส่งคำสั่งและทอยเต๋า เป็นอันจบ Classroom Phase และเข้าสู่ Phase ต่อไปได้เลยหลังการสรุปผล
*สำหรับ Actor เท่านั้น
วันนี้เป็นวันแรกของการเรียน ทุกห้องเรียนจึงได้โบนัสพิเศษด้วยการยืดระยะเวลาโฮมรูมออกไปยาวนานถึง 1 ชั่วโมง
แม้ว่า Grande Chronicle จะเป็นโรงเรียนที่เพียบพร้อมในการเรียนการสอนหลายด้าน แต่บางอย่างก็แปลกพิลึกเสียจริง นั่นคือการที่ทุกห้องเรียนจะไม่มีอาจารย์ที่ปรึกษา
ทุกเช้าในช่วงโฮมรูมนั้นนักเรียนทุกคนจะมองดูภาพฉายสามมิติของผอ.ที่จะมาพูดถึงสถานการณ์ทั่วไปและบอกกล่าวสิ่งที่ควรรู้เพียงวันละ 3-5 นาที
([url]http://i.imgur.com/8xH26Uu.jpg[/url])
"หวังว่าทุกคนจะเข้าใจและมีความสุขกับสามปีนี้"
การเรียนการสอนไม่ต่างจากโรงเรียนทั่วไป แต่ไม่มีการเช็คชื่อ กล่าวคือนักเรียนจะมีอิสระสูงมากในการเลือกบริหารจัดการเวลา ใครที่ล้มเหลวในการบริหารเวลาก็อาจจะเรียนไม่จบ
ที่นี่ให้นักเรียนซ้ำชั้นได้จนกระทั่งอายุ 20 ปี ซึ่งเป็นอายุที่มากที่สุดที่จะรับนักเรียนเข้าเรียนปี 1 หากเกินกว่า 20 ปีก็จะถูกรีไทร์โดยอัตโนมัติ แต่ก็มีนักเรียนที่เรียนต่อไปไม่ไหวแล้วขอลาออกไปเองอยู่เนืองๆ
-
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
Event Phase
หลังการสรุปผล Classroom Phase จะมาต่อที่ช่วงนี้ เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
ในช่วงนี้จะกินเวลายาวที่สุด แต่หากผู้เล่นใช้เวลาในช่วงนี้นานเกินกว่า 24 ชม. (เวลาจริง) ระบบจะจบ Phase ให้อัตโนมัติ
สถานที่
- จตุรัสและน้ำพุ
- อาคารเรียน
- อาคารโรงยิม
- โรงอาหาร
- อาคารที่พัก
- ทางออกจากโรงเรียน
- มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล
- และอื่นๆ ระบุได้
สถานที่เป็นเพียงจุดไกด์ว่ามันมีอยู่ ไม่จำเป็นต้องระบุสถานที่ตามตัวเลือกเป๊ะ เช่น อาคารเรียนก็มีหลายห้อง และมีทั้งในและนอกอาคาร มีพื้นที่ทางเดินรอบอาคาร มีทุกอย่างที่โรงเรียนทั่วไปพึงมี และมีมากกว่านั้น
นอกจาก Quest แล้วยังสามารถ Free mode ได้ด้วยการเลือกสถานที่ ซึ่งบางสถานที่อาจจะพบเจอเหตุการณ์บางอย่าง (หายาก) เหมาะกับคนที่ไม่มี Quest ให้ทำ ไม่ก็ระบุการกระทำเลยว่าต้องการทำอะไรที่ไหน แต่วิธีที่ดีกว่าคือเข้าหาเพื่อนร่วมชั้นหรือก็ได้ที่เรารู้จักและหาตัวเจอ ซึ่งจะเข้าสู่เงื่อนไขของ Quest ตัวละครโดยตรง
-
7 สถานที่แน่ะ
Rolled 1d7 : 6, total 6
-
มหาวิหารเซนต์โครนิเคิลเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เส้นทางไปยังที่นั่นมีนักบวชสองคนยืนถือง้าวขนาบสองข้างทาง เมื่อเข้าไปในระยะสายตานักบวชก็ยกมือปรามแล้วบอกว่า
"ที่นี่เข้าได้เมื่อถึงวาระอันสมควร"
-
นึกก่อนว่าเงื่อนไขการเข้าที่นี่เธอรู้หรือไม่ หรือว่าบอกว่าเป็นภารโรงมาทำความสะอาดได้ไหม ถ้าไม่ได้ก็ถามไปตรงๆ เลยว่าวาระอันควรคือเมื่อไหร่
-
ที่นี่จะเข้าได้ต้องเป็นนักเรียนหรือนักบวชเท่านั้น แม้แต่ครูยังเข้าไม่ได้ มันคือสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ที่จะตอบรับคำมั่นสัญญาแห่งรัก ซึ่งจะเปิดให้เข้าในวันวาเลนไทน์ และในปีสุดท้าย
-
โรแมนติคดีจัง ถ้างั้น...
ไปที่อื่นต่อ สุ่ม
Rolled 1d6 : 3, total 3
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/b63c9566c642f2143774517e7d5159a4/4239%20-%20Background.jpg)
อาคารโรงยิมเป็นอาคารเอนกประสงค์ อยู่ในพื้นที่ของสนามกีฬาและสระว่ายน้ำ นักเรียนที่นี่จะไม่ขาดแคลนพื้นที่ออกกำลังกายหรือเล่นกีฬาอย่างแน่นอน
วันนี้ที่สนามมีรุ่นพี่มาจับจองเพื่อดำเนินกิจกรรมต้อนรับสมาชิกใหม่ที่แวะเวียนมาชมกันหนาตา
-
เดินดูความเรียบร้อยพลางดูแต่ละชมรมไปด้วย ภารโรงคงเข้าชมรมไม่ได้สินะ
-
มีหลายชมรมมาก หลายสิบเลยล่ะ คงต้องระบุเอานะ แต่เท่าที่ดูทุกคนก็ดูจริงจังตั้งใจดี
-
สนใจชมรมพัฒนาโรงเรียน แหงล่ะ เธอเป็นภารโรงก็ต้องสนใจอะไรแบบนี้สิเนอะ
-
ที่อาคารชมรมพัฒนาโรงเรียนอยู่ติดกับสำนักงานสมาคมคณะกรรมการนักเรียน โดยสมาชิกของชมรมที่ได้รับเลือกจะขึ้นดำรงตำแหน่งกรรมการนักเรียน และกรรมการนักเรียนจะเลือกประธานนักเรียนอีกทีหนึ่ง
ชมรมนี้มีสมาชิกเพียงแค่ 20 กว่าคน แต่เป็นชมรมที่มีผู้มาสมัครเข้ามากที่สุด และต้องผิดหวังกลับไปมากที่สุดเช่นกัน...
(http://i.imgur.com/NTizOuq.jpg)
"ยินดีต้อนรับเหล่าผู้มีจิตอาสาทั้งหลายนะครับ เชิญรับใบสมัครและกรอกข้อมูลตามความเป็นจริง หากรับใบสมัครในเที่ยงวันนี้รับฟรีแก้วน้..."
การสมัครจะต้องผ่านกระบวนการเป็นขั้นตอน เริ่มจากตอบคำถามวัดความรู้เสียก่อน ผู้มีสิทธิ์เข้ามาเป็นกรรมการนักเรียนต้องไม่โง่
-
แซลลี่มีงานแต่พอมีเวลา เลยขอทำแบบทดสอบเล่นๆ ได้ไหม เพราะภารโรงอย่างเธอคงเข้าชมรมไม่ได้ (แต่อยากได้บรรยากาศการเข้าร่วมนิดหน่อย)
-
(http://i.imgur.com/NTizOuq.jpg)
"ไม่ได้ครับ" เขาให้เหตุผลว่าทุกคนมีงานตึงมือ ถ้าไมไ่ด้สมัครเข้าจริงๆก็ไม่ควรแย่งเวลาคนที่มาสมัคร
-
"เข้าใจแล้วค่ะ" เธอยิ้มแล้วโค้งให้อีกฝ่าย แล้วตัดสินใจเดินกลับไปทางที่พักภารโรง ที่เก็บอุปกรณ์ หรือสถานที่สักอย่างที่ไปเตรียมตัวเข้างานของเธอนั่นแหละ (ไม่รู้จะเรียกอะไรดี)
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/26db2d1ef2d30ab2781362101a86d79e/4247%20-%20Background.jpg)
ห้องพักของภารโรงถูกจัดให้อยู่นอกโรงเรียนติดรั้วโรงเรียน ที่โรงเรียนนี้เคยมีภารโรง 15 คน คอยช่วยงานทำความสะอาดโรงเรียน แต่ปัจจุบันเหลือเพียงแค่แซลลี่ที่เพิ่งมาทำงานเมื่อสองปีก่อน
-
ตรวจสภาพห้อง หาไอเทมอะไรดีๆ ที่น่าจะมีี แล้วข้ามเวลาโลด
-
มีง้าวกับหอกที่ไม่น่าจะแบกเดินในโรงเรียนได้ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษเกินกว่าในภาพ
-
ไม่พกเพิ่มแล้วกัน ข้ามเวลาโลด
-
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
เวลาของแต่ละคนไม่เท่ากัน ใครโพสต่อเนื่องก็เดินเกมได้มากกว่า (แต่ก็ต้องรอ GM อยู่ดี) คนที่ช้ากว่าถือว่าช่วงนั้นไม่ได้ทำอะไรมากกว่าชีวิตประจำวันทั่วไป
หากไม่มีอะไรทำให้สั่งเดินหน้าเพื่อข้ามช่วงเวลานั้นได้เลย Classroom Phase(คงไม่มีใครอยากข้าม) >> Event Phase >> Private Phase >> Classroom Phase...
แต่ใน 1 วันจริง (ดูเวลาตอน 00.00 น.) จะหมุนมายัง Private Phase ได้เพียง 2 ครั้ง
-
แซลลี่ทบทวนว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ และมีอะไรที่ต้องทำในเวลานี้
-
แซลลี่คิดว่าเธอมาที่นี่เพื่อจะนอนแน่ๆเลย ดึกแล้ว มืดแล้ว
-
นั่นสินะ ถ้างั้น
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
มีเสียงเคาะประตู ก๊อก ก๊อก ก๊อก
-
เธอเดินไปส่องตาแมวดูข้างนอกก่อนว่าใครมา (น่าจะมีเนอะ)
-
เป็นนักเรียนชายไม่คุ้นหน้ามายืนอยู่
-
"มีธุระอะไรคะ?" เธอถามออกไปด้วยเสียงเรียบ
-
"พอดีผมโดนจี้มาน่ะ เลยต้องติดต่อเจ้าหน้าที่ แล้วก็.....พอดีผมเห็นคุณเก็บไดอารี่ไปเมื่อตอนกลางวันเลยอยากจะตรวจสอบ"
ชายหนุ่มบอกกับเธอ
"หลิวลี่เชียงนักเรียนปีหนึ่งครับ"
-
เธอถอนหายใจ
"ถึงอย่างนั้น ฉันก็คงอนุญาตให้เธอเข้ามาข้างในห้องส่วนตัวของภารโรงไม่ได้หรอกนะคะ" เธอว่าแล้วเป็นฝ่ายออกมาเองเพื่อดูหน้าอีกฝ่ายกับคนที่มาจี้ชัดๆ
-
(http://i.imgur.com/t4KhTo8.jpg)
"เดี๋ยวทางนี้จะพาไปที่เกิดเหตุก่อนแล้วกัน"
หลิวหลี่เชียงบอกกับเธอ ไอคนที่จี้เขาอาจจะทิ้งของไว้ เพราะเขาเอาดน๊ตบุ๊คฟาดไปแบบนั้นมันไม่น่าจะเอาของที่พังไปหรอกมั้ง
-
"ค่ะ" เธอรับคำแล้วล็อคห้องภารโรงก่อนตามไป
-
ทั้งสองไปสำรวจที่เกิดเหตุกันแต่ก็ไม่พบอะไรนอกจากกระเป๋าใส่โน้ตบุ๊คที่ตกอยู่
-
"ดูเหมือนจะไม่มีอะไรนะคะ" เธอถอนหายใจแล้วมองไปรอบๆ
-
หลี่เชียงเอาโน๊ตบุ๊คขึ้นมาตรวจสอบว่า
(http://i.imgur.com/t4KhTo8.jpg)
"เหมือนโรงเรียนนี้จะอันตรายพอสมควรเลยนะครับ เมื่อเช้าก็คนฆ่าตัวตาย ตอนกลางคืนมีโจรอีก แบบนี้จะไม่เป็นปัญหาเหรอครับ?"
แต่แซลลี่รู้ดีว่าอันธพาลพวกนี้ไม่ใช่คู่มือของเธอ และดูเหมือนโรงเรียนจะไม่มีนโยบายไล่ออกง่ายๆ กว่าจะไล่ออกก็ใช้เวลานานทีเดียว
เหมือนกับ 'จับใส่เข้ามาเพื่ออะไรสักอย่าง'
-
"ไม่หรอก ไม่อย่างนั้นชื่อเสียงของโรงเรียนก็คงเสียไปนานแล้วล่ะ" Sally ตอบอย่างสุภาพ
"แต่เป็นไปได้ พยายามไม่เดินเล่นตอนกลางคืนจะดีกว่านะคะ"
-
(http://i.imgur.com/t4KhTo8.jpg)
"เข้าใจแล้วครับ...แล้วปกติดรงเรียนไล่พวกนี้ออกไปมั้ยคัรบ"
-
"ขึ้นอยู่กับทางโรงเรียนค่ะ แต่เท่าที่ฉันรู้ ทางโรงเรียนไม่มีนโยบายไล่ใครออกง่ายๆ นะคะ"
-
(http://i.imgur.com/t4KhTo8.jpg)
"คงมีเหตุผลสินะ..." หลี่เชียงไม่รู้จะว่ายังไงดี แต่ก็ช่วยไมไ่ด้ล่ะนะ
"ขอบคุณมากครับรุ้สึกกว่าปลอดภัยกว่าเดินคนเดียวมากเลย อาจจะต้องขอความช่วยเหลืออีกรบกวนด้วยนะครับ"
แล้วเขาก็ขอตัวไป
-
เธอเองก็กล่าวราตรีสวัสดิ์แล้วกลับไปนอนพักเตรียมทำงานพรุ่งนี้เช่นกัน
- ข้ามช่วง
-
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
Event Phase
หลังการสรุปผล Classroom Phase จะมาต่อที่ช่วงนี้ เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
ในช่วงนี้จะกินเวลายาวที่สุด แต่หากผู้เล่นใช้เวลาในช่วงนี้นานเกินกว่า 24 ชม. (เวลาจริง) ระบบจะจบ Phase ให้อัตโนมัติ
สถานที่
- จตุรัสและน้ำพุ
- อาคารเรียน
- อาคารโรงยิม
- โรงอาหาร
- อาคารที่พัก
- ทางออกจากโรงเรียน
- มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล
- และอื่นๆ ระบุได้
สถานที่เป็นเพียงจุดไกด์ว่ามันมีอยู่ ไม่จำเป็นต้องระบุสถานที่ตามตัวเลือกเป๊ะ เช่น อาคารเรียนก็มีหลายห้อง และมีทั้งในและนอกอาคาร มีพื้นที่ทางเดินรอบอาคาร มีทุกอย่างที่โรงเรียนทั่วไปพึงมี และมีมากกว่านั้น
นอกจาก Quest แล้วยังสามารถ Free mode ได้ด้วยการเลือกสถานที่ ซึ่งบางสถานที่อาจจะพบเจอเหตุการณ์บางอย่าง (หายาก) เหมาะกับคนที่ไม่มี Quest ให้ทำ ไม่ก็ระบุการกระทำเลยว่าต้องการทำอะไรที่ไหน แต่วิธีที่ดีกว่าคือเข้าหาเพื่อนร่วมชั้นหรือก็ได้ที่เรารู้จักและหาตัวเจอ ซึ่งจะเข้าสู่เงื่อนไขของ Quest ตัวละครโดยตรง
Quest ที่เพิ่มขึ้น
- ทำความสะอาดโรงเรียน
- อดีตที่หายไป
-
ทำเควส
-อดีตที่หายไป
-
หนีไปซะ!
- ไม่
- หนี
-
ไม่
-
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"ดิฉันจะพาคุณไปด้วย" เมดสาวขยับเข้าไปและพยายามแบกชายคนหนึ่งขึ้นบ่า ในมือซ้ายของเธอมีง้าวที่ปลายบิ่นหัก
ขณะนั้นเองที่บางสิ่งบางอย่างได้ไล่ตามมาอย่างหื่นกระหาย สิ่งนั้นเหินขึ้นไปเหนือศีรษะของทั้งคู่
-
เธอผลักคนที่แบกออกไปด้านข้างแล้วตัวเองกระโจนหลบไปอีกทาง ก่อนจะควงง้าวฟาดใส่เจ้าสิ่งนั้นด้วยด้ามที่แข็งหนา
-
(http://i.imgur.com/CspyOPP.jpg)
บางสิ่งบางอย่างตกลงมาเหยียบพื้นด้วยปลายเท้า มันเพียงแค่เหวี่ยงฮูล่าฮูปเป็นวงก็ฟาดจนง้าวเบี่ยงออกไปได้
ข้าคือ มารีเบล ขับขานนามของข้าสิ
สิ่งนั้นไม่ได้ยืนบนพื้น แต่หมุนตัวรอบทิศได้อิสระคล้ายกับลูกข่าง
รอยยิ้มที่เปื้อนคราบเลือดนั้นดูน่าสยดสยอง และมองไม่ออกเลยว่ามนุษย์จะสู้กับมันได้อย่างไร
ฮิฮิ ฮิฮิฮิ ขับขานนามของข้าสิ
(จากนี้บังคับ Hide)
-
ข้อมูลปกปิด
-
แซลลี่ฟันเข้าใส่แต่อีกฝ่ายก็หมุนฮูล่าฮูปรอบตัวปัดออกแล้วกระโดดเหยียบใบง้าวที่เหวี่ยงมายังขาได้อย่างง่ายดายคล้ายกับมันมองเห็นการเคลื่อนไหวของแซลลี่เป็นเพียงภาพสโลโมชั่นที่จะหลบหลีกอย่างไรก็ได้
แต่แล้วร่างของมันก็ผงะคล้ายมีบางอย่างพุ่งเข้ากระแทก ของแหลมมีคมเสียบทะลุหลังคาออกมาที่พุงของมัน
-
ข้อมูลปกปิด
-
แซลลี่ตัดคอมันขาดกระเด็นแต่พริบตานั้นที่เธอไม่ได้สังเกตเห็นเลือดพุ่งออกมา กลับเป็นศีรษะนั้นที่ตกลงบนพื้นแล้วกลิ้งไปหยุดนิ่งสวนทางกับร่างนั้นที่หมุนไปมาแล้วดึงเอาหอกออกจากท้องของมัน
ฮิฮิฮิ ข้าลืมไปเสียสนิท พวกแกขับขานไม่ได้ เพราะพวกแกเป็นแค่
พิราบที่โง่เขลา
(http://i.imgur.com/EZF0Eszm.jpg)
แซลลี่สะดุ้งตื่นจากภวังค์ในสภาพเหงื่อชุ่มโทรมกายจนที่นอนเปียกไปหมด ฝันร้ายนั่นไม่เคยหายไปจากใจของเธอ
แม้ว่าเขาคนนั้นจะไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกแล้วก็ตาม...
หัวใจ +1 จบเควส
-
ข้อมูลปกปิด
-
แซลลี่ต้องทำความสะอาดไม่เว้นวัน และวันนี้เธอจะต้อง
เลือกสถานที่ซึ่งน่าจะมีอยู่ในโรงเรียนนี้เพื่อไปทำความสะอาด
-
อาคารเรียน
-
ทันใดนั้นก็เกิดบางสิ่งบางอย่างขึ้น แซลลี่หันไปทางอาคารเก่า
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
โอกาสสำเร็จ Rea ทอยเลย
-
Rolled 1d10 : 3, total 3
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
Event Phase
หลังการสรุปผล Classroom Phase จะมาต่อที่ช่วงนี้ เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
ในช่วงนี้จะกินเวลายาวที่สุด แต่หากผู้เล่นใช้เวลาในช่วงนี้นานเกินกว่า 24 ชม. (เวลาจริง) ระบบจะจบ Phase ให้อัตโนมัติ
สถานที่
- จตุรัสและน้ำพุ
- อาคารเรียน
- อาคารโรงยิม
- โรงอาหาร
- อาคารที่พัก
- ทางออกจากโรงเรียน
- มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล
- และอื่นๆ ระบุได้
-
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
ย่างเข้าสู่เดือนที่สอง
นกพิราบนับร้อยนับพันพรั่งพรูทะยานขึ้นสู่ฟาดฟ้าสีครามพร้อมเสียงระฆังบนหอระฆังลั่นกังวาน
สิ่งที่เปลี่ยนไป
- เควสชมรมไม่เพิ่ม Ally อีกแล้ว
- ยกระดับอันตรายในช่วง Private Phase
- น้ำพุไม่มีเหตุการณ์ของเปโดรแล้ว
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
แซลลี่ต้องทำความสะอาดไม่เว้นวัน และวันนี้เธอจะต้อง
เลือกสถานที่ซึ่งน่าจะมีอยู่ในโรงเรียนนี้เพื่อไปทำความสะอาด
อาคารเรียนไม่มีอะไรน่าสนใจ ก็ภาพเดิมๆเหมือนทุกวัน ต่างกันแค่วันนี้ดันมีคนมาเดินเตะถังใส่น้ำล้มลงไปนั่งในสภาพถังครอบหัว
(http://i.imgur.com/TYAIyD9.png)
- พาเธอไปล้างตัว
- ขอโทษเธอ
-
-ขอโทษเธอ
-
(http://i.imgur.com/AJmyqBc.jpg)
(http://i.imgur.com/jjbp2NS.png) "มันหายรึไงเล่า ชุดฉันเปื้อนนะ ดูสิ เปื้อนหมดเลยนะ!"
เธอแยกเขี้ยวใส่แล้วลุกเดินไปด้วยความโมโห (http://i.imgur.com/b7qeueq.png)
ทำความสะอาดต่อ
- ทำจนมืด: HP -1
- ทำจนเย็นตลอด 3 วัน: HP -2
-
"ถังก็อยู่ดีๆ เดินมาเตะเองแท้ๆ"
-ทำจนเย็นตลอด 3 วัน
-
ในวันที่สามซึ่งการทำความสะอาดอาคารจบลง แซลลี่ที่กำลังเดินทางกลับที่พักก็พบคนกำลังวิ่งหนีอะไรสักอย่าง
- หลบหลังเสา
- อื่นๆ ระบุ
-
"มีอะไรเหรอคะ?" เธอถามสวนอีกฝ่ายเข้าไป
-
เธอกระหืดกระหอบแล้วเข้ามาจับแซลลี่แน่น "ช่วยด้วย มันจะฆ่าฉัน!!"
-
"อะไรล่ะคะ?" แซลลี่ถามแล้วจับมืออีกฝ่าย พาเธอวิ่ง ว่าแต่คนที่วิ่งมาใช่นักเรียนจริงๆ สินะ?
วิ่งไปก็หันกลับไปดูว่าตัวอะไรไล่มา อย่างน้อยไปที่สว่างๆ หน่อย
-
(http://i.imgur.com/ffmqFjqt.jpg)
เป็นนักเรียนอันธพาลคนหนึ่ง มันวิ่งเข้ามาแล้วตะคอกใส่ "ไม่ใช่เรื่องของแก!"
-
"เธอขอให้ฉันช่วยก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับฉันแล้วล่ะค่ะ" ภารโรงสาวกล่าวนิ่ง
-
(http://i.imgur.com/ffmqFjqt.jpg)
"งั้นแกก็ช่วยตัวเองก่อนเถอะ!" เจ้าอันธพาลพุ่งเข้ามา แฮ่!!
-
ใช้ความไวหลบ เอามือล็อคแขนข้างหนึ่ง แล้วจับแขนบิดไปด้านหลัง เตะใส่ข้อพับขาให้ทรุด แล้วเหวี่ยงให้กระแทกพื้นแรงๆ ก่อนจะเอาไม้กวาดตีให้น็อคไปเลย
-
เจ้าหมอนี่แรงเยอะมาก ถ้าไม่ใช่เพราะหลบและเล่นงานจุดเปราะบางคงหยุดไม่อยู่แน่ แต่ทว่าเด็กสาวที่เกาะแซลลี่อยู่ทำให้แซลลี่...
มีดของมันแทงไม่เข้าเพราะเธอหนังหนา
เจ้าอันธพาลโดนสยบลงได้ มันคำรามขู่ฆ่าทั้งที่โดนจับกด
-
ซัดให้สลบแล้วบอกว่าเดี๋ยวจับไปลงโทษให้ (ภารโรงน่าจะรู้ว่าต้องเอาไปจัดการที่ไหนสินะ หรือถ้าต้องปล่อยทิ้งไว้ก็งั้นแหละ)
"ไม่เป็นไรแล้วนะ" เธอว่าแล้วหันไปดูเด็กสาวหลังจากจัดการอันธพาลแล้ว
-
เจ้าคนร้ายโดนอัดสลบ o> o> o> o>
(http://i.imgur.com/kTS8TZC.jpg)
"ขอบคุณมากเลยค่ะ ขอบคุณจริงๆ" นางสาวเอผงกหัวให้แล้วรีบวิ่งกลับที่พัก
ไม่นานนักก็มีคณะนักบวช 3 คนมาลากคนร้ายไป
หัวใจ +1
-
กลับไปนอนพักแล้วข้ามช่วงดีกว่า ไม่ได้นอนพักฟื้น HP มาพักนึงละ
-
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
Event Phase
หลังการสรุปผล Classroom Phase จะมาต่อที่ช่วงนี้ เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
ในช่วงนี้จะกินเวลายาวที่สุด แต่หากผู้เล่นใช้เวลาในช่วงนี้นานเกินกว่า 24 ชม. (เวลาจริง) ระบบจะจบ Phase ให้อัตโนมัติ
สถานที่
- จตุรัสและน้ำพุ
- อาคารเรียน
- อาคารโรงยิม
- โรงอาหาร
- อาคารที่พัก
- ทางออกจากโรงเรียน
- มหาวิหารเซนต์โครนิเคิล
- และอื่นๆ ระบุได้
-
-ห้องสมุด
-
(http://i.imgur.com/gtQuKta.jpg)
สถานที่ซึ่งใหญ่พอๆกับสนามฟุตบอลก็คือหอสมุดของโรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ และยังสูงจากพื้นขึ้นไปอีกเกือบ 50 เมตร ที่นี่มีบรรณารักษ์ทำงานอย่างขยันขันแข็งตลอด 24 ชม. โดยจะมีครูบรรณารักษ์ และเจ้าหน้าที่บรรณารักษ์ รวมแล้วก็ร่วม 20 คนที่คอยดูแลที่นี่
-
เธอถามบรรณารักษ์หาข้อมูลถึงหนังสือ 3 อย่าง
ข้อมูลปกปิด
-
เนื่องจากครูบรรณารักษ์ไม่อยู่จึงต้องเดินหาเอง การหาหนังสือที่นี่จะหาได้วันละ 2 ครั้ง โอกาสคือ Esp + Rea
จะทอยสองครั้งรวดก็ได้
-
เกิน 10...
ไม่ต้องทอย ผ่านเลย
-
ไม่พบหนังสือตำนานคำสาปทั้ง 8 หรือเป็นไปได้ว่าไม่มีสิ่งที่ว่ามา
-
ข้อมูลปกปิด
-
มีเล่มหนึ่ง เป็นหนังสือชีวประวัติ
https://en.wikipedia.org/wiki/Mary_Bell
-
ข้อมูลปกปิด
-
มีหนังสือรุ่นย้อนไปเป็นสิบๆปี เอาปีไหนดี
-
หาสองเล่ม
หาของ 2 ปีที่แล้ว ตอนนั้นนารุมิน่าจะเป็นเด็กปี 1 นะ
อีกเล่มหาของ 5 ปีที่แล้ว เผื่อเจอตัวเอง
-
2 ปีก่อนไม่มีนารุมิ ดูแล้วก็มีรายชื่อนักเรียนเต็มไปหมดจนเจาะจงไม่ได้ว่าจะดูใครดี...
-
ถอนหายใจแล้วปิดหนังสือ กลับไปทำความสะอาดดีกว่า
ข้อมูลปกปิด
-
แซลลี่ต้องทำความสะอาดไม่เว้นวัน และวันนี้เธอจะต้อง
เลือกสถานที่ซึ่งน่าจะมีอยู่ในโรงเรียนนี้เพื่อไปทำความสะอาด
-
จตุรัสและน้ำพุ
-
จตุรัสและน้ำพุไม่มีอะไรน่าสนใจ ก็ภาพเดิมๆเหมือนทุกวัน ต่างกันแค่วันนี้ดันมีคนมาเดินเตะถังใส่น้ำล้มลงไปนั่งในสภาพถังครอบหัว
(http://i.imgur.com/TYAIyD9.png)
- พาเธอไปล้างตัว
- ขอโทษเธอ
-
ยัยซุ่มซ่ามนี่
- พาเธอไปล้างตัว
-
(http://i.imgur.com/AJmyqBc.jpg)
"ซุ่มซ่าม!! ชุดฉันเปื้อนนะ ดูสิ เปื้อนหมดเลยนะ!" (http://i.imgur.com/jjbp2NS.png)
แซลลี่ต้องออกเงินเดือนที่มีน้อยนิดเพื่อให้เธอไปซักรีดอบแห้งที่ห้องซักรีด เธอเข้าไปอาบน้ำล้างตัว แซลลี่ยืนรอข้างนอก
แต่ระหว่างนั้นก็เห็นมีสายเข้าที่โทรศัพท์ของเด็กสาว ตืดดดดดด ตืดดดดดดดดดด
-
ตะโกนบอกเข้าไปว่ามีโทรศัพท์เข้านะ จะให้ทำยังไง ให้ส่งมือถือให้หน้าห้องน้ำไหม?
-
"ฉันสะผมอยู่นะ เอาเข้ามาสิ" เธอตะโกนกลับมา
-
เดินไปหยิบมาส่งให้ถึงมือตามคำขอ
-
เจ้าหล่อนนั่งแก้ผ้าแก้ผ่อนสระผมล่อนจ้อนอย่างไร้ยางอายแล้วส่งมือเปียกๆเปื้อนฟองมารับโทรศัพท์ไป "อย่าห่วง ไม่พังหรอก มันกันน้ำนะ"
"นารุมิเหรอ พรุ่งนี้เราไปติวที่ห้องสมุดกันนะ เอ๋~~ จริงเหรอ นี่ๆ---"
แซลลี่ต้องทนรอเธออาบน้ำแล้วจ้อไปครึ่งชั่วโมง
"รอฉันก่อนนะ ไม่นานหรอก"
"อื้อ มันกำลังจะจบแล้วนะ"
"อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ โธ่~"
หลังกลับไปทำความสะอาดอีกครั้งแซลลี่ก็ได้พบว่ากลไกลานน้ำพุหยุดทำงาน น้ำพุไม่พุ่งขึ้นมาแล้วน้ำยังล้นเอ่อเจิ่งนองจนท่วมกลางลานอีก...
เธอคิดว่างานนี้เกินกำลังของเธอ และเธอคงทำความสะอาดต่อไม่ได้แน่
- ไปพบกรรมการนักเรียน
- ไปพบผอ.
- ไปแจ้งครู
-
-ไปพบกรรมการนักเรียน
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/df8bc493b7989081687716170fa39761/4251%20-%20Background.jpg)
อาคารชมรมพัฒนาโรงเรียนอยู่ติดกับสำนักงานสมาคมคณะกรรมการนักเรียน
สมาชิกของชมรมที่ได้รับเลือกจะขึ้นดำรงตำแหน่งกรรมการนักเรียน และกรรมการนักเรียนจะเลือกประธานนักเรียนอีกทีหนึ่ง
แต่ชมรมนี้มีสมาชิกเพียงแค่ 20 กว่าคนเท่านั้น สมาชิกชมรมเปรียบได้กับธุรการของคณะกรรมการนักเรียน
ไม่ว่าใครก็อยากจะเป็นกรรมการนักเรียนทั้งนั้นเพราะมีสิทธิหลายอย่างและยังได้รับการนับหน้าถือตาด้วย
ทำเนียบกรรมการนักเรียน
([url]http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg[/url])
ประธานนักเรียน
Dmitri Abramovich
([url]http://i.imgur.com/eiUn4HL.jpg[/url]) ([url]http://i.imgur.com/mcdpTxg.jpg[/url]) ([url]http://i.imgur.com/NTizOuq.jpg[/url])
([url]http://i.imgur.com/gncI7lL.jpg[/url]) ([url]http://i.imgur.com/ObD1kN6.jpg[/url]) ([url]https://chiaaoey.files.wordpress.com/2016/12/bol-dis.png[/url]) ([url]http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg[/url])
คณะกรรมการนักเรียน
Yosef Harazi / Stefano Lucchini / Giresse Lemar
Hansel Schneider / Antonio Varetti / Elva Amoret / Aliza Saief
บังเอิญที่ได้เจอ 1 คน เลือก
-
Antonio Varetti
-
(http://i.imgur.com/ObD1kN6.jpg)
"เอ๋ น้ำพุเสียเหรอครับ!?" แอนโทนิโอดูประหลาดใจ "ไม่น่าเป็นไปได้" เขาเกาหัวแกรกๆแล้วมองไปในห้องที่ไม่เหลือใครให้ถามแล้ว
-
"แต่มันเป็นไปแล้ว ยังไงจะลงไปดูด้วยกันหน่อยไหมคะ?" เธอถามเขากลับ
-
(http://i.imgur.com/ObD1kN6.jpg)
"อืมมม อ่า" แอนโทนิโอประวิงเวลาได้แค่ไม่กี่วินาทีเขาก็ต้องตัดสินใจตอบรับ
โธ่ นัดเดทวันนี้ของเรา (http://i.imgur.com/fzjnFH3.png)
แคนเซิลนัดแล้วเขาก็ปิดห้องชมรมแล้วไปที่เกิดเหตุกับแซลลี่
ระหว่างทางเขาถามว่า "ไม่ได้คุยกันตั้งนานเลยนะครับ นักเรียนใหม่ปีนี้หล่อๆทั้งนั้น มีสนใจใครบ้างไหมเอ่ย"
-
"แหม ฉันเป็นแค่ภารโรงเองนะคะ แค่มองก็พอแล้วล่ะค่ะ" เธอหัวเราะเบาๆ ตอบรับอีกฝาย
(ว่าแต่ไปรู้จักกันตอนไหนนั่น...)
-
(http://i.imgur.com/ObD1kN6.jpg)
"หรือว่า คุณยังไม่ลืม... เอ่อ มันก็ไม่น่าลืมอยู่แล้ว โธ่ ผมนี่ ขอโทษนะครับ" เขาน่าจะหมายถึงคนรักของแซลลี่
แซลลี่คบหากับนารุมิ แต่ไม่มีใครรู้ อย่างมากที่สุดก็คือรู้แค่ว่าเขาเป็นนักเรียนชายคนหนึ่ง
แซลลี่รู้เรื่องราวเหล่านี้ แต่คนเล่นไม่รู้ เว้นเสียแต่ถ้ามี Actor มาถามเธอจะนึกออกและตอบได้
ทั้งสองเดินไปที่น้ำพุ แล้วแอนโทนิโอ้ก็ยืนเกาหัวแกร่กๆ
เขามองไปรอบๆรอจนนักเรียนบางตาแล้วนั่งลงมองดู "แค่แป๊บเดียวคงไม่เป็นไรมั้ง"
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
error..
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ปี๊ป่อ ปี๊ป่อ
ข่าวร้ายยิ่งกว่านั้นก็คือ ผอ.เสียชีวิตแล้ว
ข้อมูลปกปิด
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"รอตั้งนาน" อลิซ่านั่งรออยู่หน้าห้องของเอลวา
"จะเช้าแล้ว รีบอาบน้ำเตรียมตัวเข้าสอบ"
เหมือนแค่อยากเห็นหน้าของเอลวา พอได้เห็นเธอก็พอใจเดินกลับห้องของตนเอง
ห๊ะ เช้าแล้ว :o
(https://chiaaoey.files.wordpress.com/2016/12/bol-dis41.png)
"สอบอะไรกัน พรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ ฮิฮิ" นี่คือใบหน้าของคนที่พยายามหนีความจริง
-
แซลลี่โดนหอกเสียบพุงทะลุนอนยาวอยู่รพ.
และในวันหนึ่งของรุ่งเช้าก็มีใครบางคนมาพบเธอ
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"มาเยี่ยม" เด็กนักเรียนหญิงชื่ออลิซ่า สมาชิกกรรมการนักเรียน เธอเอาดอกไม้ช่อโตมาเยี่ยมด้วย
"แต่เอาตรงๆเลยก็คือ ฉันอยากรู้ว่านารุมิคือใคร"
-
“...ทำไมเธอถึงอยากรู้ล่ะ?" แซลลี่ถามกลับอย่างไม่เข้าใจ
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"เพราะมันเกี่ยวกับความรักที่กำลังเบ่งบานของฉัน" เธอตอบหลังจากคิดอยู่ 2 วินาที
-
"...เธอพูดเหมือนอยากฟังว่าพวกฉันรักกันอย่างไร เพื่อจะได้เอาไปเปรียบเทียบกับคู่ของเธองั้นเรอะ?" แซลลี่ขมวดคิ้ว ดูแปลกใจกับความคิดของสมาชิกสภานักเรียนสาวผู้นี้
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ฉันทำไม่ได้ ความรักก็เช่นกัน"
"ฉันจะมีความรัก ฉันต้องการตัวอย่าง"
-
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"ฉันเล่าเรื่องของฉันให้ได้ แต่ฉันเองก็บอกไม่ได้หรอกนะว่าคู่ของฉันจะเป็นตัวอย่างให้เธอได้หรือเปล่า" เธอว่า
"เพราะความรักน่ะ ไม่จำเป็นต้องไปเลียนแบบใคร แต่เป็นสิ่งที่คนสองคนช่วยกันสร้างกันขึ้นมาจนกลายเป็นความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง"
"คู่รักบนโลกใบนี้มีมากมาย ทั้งที่มีชื่อเสียงและไม่มีคนรู้จัก เรื่องเล่าเกี่ยวกับความรักในตำนานต่างๆ ก็มีมากมาย แต่เธอคิดว่าพวกเขาได้เลียนแบบหรือศึกษาจากคู่ของคนอื่นหรือเปล่าล่ะ?"
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคู่รักของเธอเป็นใคร แต่ที่แน่ๆ ฉันรู้จักคนที่พยายามแต่จะเลียนแบบการกระทำและความรักของคนอื่นจนลืมตัวตนของตัวเอง สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ไม่เข้าใจว่าความรักมันคืออะไรกันแน่ เพราะตนเองเป็นทุกข์อยู่กับสิ่งที่ไม่ใช่ตนเอง"
"ดังนั้น เรื่องราวของฉันอาจจะเป็นตัวอย่างที่น่าสนใจ หรือเป็นเรื่องหลอกลวงที่ไม่เป็นจริงก็ได้ รู้แบบนี้แล้วเธอยังจะอยากฟังอยู่หรือเปล่า?"
แถม
(http://i876.photobucket.com/albums/ab325/falconzero/49b3d374-c72b-4b2a-8d01-6b55a16f76c4_zpstopiyxuu.png)
"ฮัดชิ้ว! ใครนินทาฟะ?"
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ฟัง" เธอเอาสมุดมาจดที่พูดมาเมื่อครู่นี้ไปแล้วด้วย
-
แซลลี่เห็นแล้วก็หัวเราะน้อยๆ ก่อนจะยอมเล่าให้ฟัง
พอเล่าเสร็จ...
"ว่าแต่เรื่องของฉันกับนารุมิน่าจะเป็นความลับไม่ใช่เหรอ เธอรู้ได้ยังไงน่ะ?"
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"มันเป็นความลับจนถึงก่อนหน้านี้" เธอบอกแล้วเก็บปากกาที่เอามาจดใส่สมุด ก่อนจะบอกว่าเดิมแล้วเธอไม่แน่ใจหรอก เธอรวบรวมข้อมูลและสุ่มหาจากการตีกรอบหาผู้เกี่ยวข้องแล้วโยนไม้ถามทางเอา ความจริงเธอไม่รู้ว่าทั้งสองคบหากันมาก่อน
"เขาเป็นผู้ชายเจ้าชู้ที่มีคนรักในเวลาเดียวกันถึงสี่คน ฉันทึ่งไปเลย เขาทำได้"
"คุณ... และอีกสองคน... กับอีกหนึ่งคน ฉันยังหาอีกคนไม่พบ แต่หลักฐานมันปรากฎออกมาว่าคนที่สี่ยังคงเรียนอยู่ที่นี่"
"เรื่องนี้ยังเกี่ยวข้องกับคนร้ายที่ฆาตกรรมผอ.ด้วย ฉันมั่นใจว่ามันเกี่ยวโยงกัน ส่วนหลักฐานเอาไว้หาทีหลัง"
แล้วเธอก็นิ่งเงียบไป
"รู้อย่างนี้คุณยังคงเหลือความรู้สึกดีๆกับเขาอยู่อีกไหมคะ"
-
แซลลี่ช็อค... เอาจริงๆ เธอกระพริบตาปริบๆ แล้วตอบอะไรไม่ถูกด้วย แต่เขาก็ดีกับเธอนะ แต่แบบ... ไม่ใช่สิ แล้วโมเมนต์เมื่อตอนนั้นมันอะไรกัน นั่นก็ความจริงไม่ใช่เหรอ หรือยังไงกันแน่
ถึงภารโรงจะเก็บสีหน้าเก่ง แต่ท่าทีนิ่งค้างผิดปกติก็บอกได้อย่างดีว่าเธอช็อคและสับสนจนพูดไม่ออก
"เอ่อ... ล... แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่าเขาคบกับคนอื่นอีกด้วยน่ะ" แซลลี่พยายามหาข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อประกอบการตัดสินใจ เอาเข้าจริงเธอสับสนมากเลยทีเดียว
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ไม่เห็นจะยากเลย รุ่นพี่ฮันเซลพูดได้ทุกเรื่องที่เขารู้ ถ้าเขารู้ทุกคนก็จะรู้"
"ฉันไปสอบถามทุกคนที่เข้าข่ายมาหมดแล้ว"
คนที่หนึ่ง
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"เขาเป็นฝ่ายเข้ามาหาเราก่อน มอบความอบอุ่นให้ และจากไป"
"เหลือไว้เพียงเจตจำนงค์ และ... นึกหน้าไม่ออก จำได้แต่กลิ่น"
หมิง ซินหยู รองประธานชมรมหมากรุก ปัจจุบันไม่มีตำแหน่งอะไร
แล้วเธอก็นิ่งเงียบไป
"รู้อย่างนี้คุณยังคงเหลือความรู้สึกดีๆกับเขาอยู่อีกไหมคะ"
-
"...ไม่... ไม่รู้สิ" แซลลี่ยิ้มแล้วถอนหายใจ เธอสับสนอยู่และเหมือนต้องการเวลาคิด
ข้อมูลปกปิด
"...ถึงอย่างนั้นก็เถอะ... ไม่ว่าจะเหลือหรือไม่เหลือยังไง เรื่องราวที่ผ่านมาก็เป็นความทรงจำที่ดี" แซลลี่ยิ้มอ่อน ก่อนจะถอนหายใจ
"เรื่องที่เธอบอกทำให้ฉันช็อคนะ เกิดอาการหนักขึ้นจะทำยังไง?" ภารโรงสาวแก้บรรยากาศโดยการพูดติดตลกนิดหน่อย น้ำเสียงไม่ซีเรียส
ข้อมูลปกปิด
"เอาเป็นว่าฉันยังคงมีความรู้สึกดีๆ กับความทรงจำที่ผ่านมาก็แล้วกันค่ะ" เธอยิ้ม "แล้ว... ถ้าเธอรู้เรื่องอะไรพวกนี้อีก รวมถึงเรื่องคนร้าย ช่วยติดต่อให้ฉันรู้ด้วยนะคะ"
-
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ขอบคุณในความร่วมมือค่ะ ขอให้โลกนี้สงบสุข" อลิซ่ากล่าวแล้วหันหลังเดินออกไป แต่ก่อนจะออกไปพ้นประตูก็พูดขึ้นมา
ข้อมูลปกปิด
แซลลี่จะต้องอยู่ในรพ.จนกว่าจะขึ้นปี 2 แต่สามารถโทรหาใครหรือทำอะไรได้
-
ทำอะไรก็ได้นี่เควสได้มั้ย? หรือพวกอิสระ?
-
เควสไม่มี มีแต่อิสระ
-
อยู่ในโรงบาลเท่านั้นก็แปลว่าออกไปไหนไม่ได้...
หาทางติดต่อหมิงให้มาคุยกันเรื่องนารุมิ เอาหมากรุกมาเล่นด้วยกันก็ได้ ยาว
-
หมิงมีอีเมล เบอร์โทร และเดินไปเดินมาในโรงเรียน จะติดต่ออย่างไรก็ได้
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"สวัสดี"
-
"สวัสดี ขอบคุณที่มาเยี่ยม" แซลลี่ทักทายเธอตามมารยาท
"จะเล่นหมากรุกกันเลยก็ได้นะ" เธอว่า
(ไม่ว่าหมิงจะเล่นหรือไม่)
"เข้าเรื่องเลยดีกว่า... เธอเคยคบกับนารุมิสินะ?"
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"ใช่" หมิงนั่งลงที่เก้าอี้ เธอไม่ได้เอากระดานมา ไม่ได้ชื่นชอบการเล่นขนาดที่ใครก็ชวนมาเล่นได้ เธอมาเพราะอยากมา
-
"เธอรู้ไหมว่านารุมิคบกับคนอื่นด้วย?" แซลลี่ถามเรื่องนี้ก่อน
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"รู้ เขาบอกเราเอง"
-
"แปลว่ารู้จักฉันอยู่แล้วสินะ" เธอถอนหายใจแล้วคิด ทำไมนารุมิไม่บอกเธอบ้างนะ
"แล้วรู้ไหมว่ามีใครบ้าง?"
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"เรารู้จักคุณเพราะคุณเป็นภารโรง"
เธอไม่รู้ว่ามีใครบ้าง นารุมิไม่ได้เล่าเรื่องคนอื่น แซลลี่เป็นภารโรง นักเรียนส่วนใหญ่รู้จักเธออยู่แล้ว
-
"เอาเป็นว่าฉันเป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นคนรักของนารุมิแล้วกัน" แซลลี่ว่า
"แล้วนารุมิได้สอนหรือบอกเรื่องอะไรกับเธอบ้างล่ะหมิง"
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"งั้นเหรอ" เธอพูดหน้าตายจนดูไม่ออกว่าเธออารมณ์ไหนกันแน่
"เขาไม่ใช่ครู เขาสอนใครไม่ได้" เธอตอบ "เรียนก็ไม่เก่ง"
"เล่นหมากรุกเก่ง"
"เล่นเกมเก่ง"
-
"เอาเป็นว่า... ฉันอยากรู้อะไรที่จำเป็นเพิ่ม เขาได้บอกเหตผลเธอไหมว่าทำไมถึงคบกับคนอื่นๆ อีกหลายคน"
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"......." เธอเงียบแล้วมองแซลลี่
"มนุษย์น่ะขี้สงสัย หากไม่รู้ก็จะพยายามรู้ และเมื่อรู้แล้วก็จะอยากรู้ให้มากกว่านั้น"
"ยอดหอคอยแห่งความรู้ดำรงอยู่เพื่อรอคอยจอมปราชญ์"
เธอบอกแล้วก็ขอตัวกลับ "ในห้องสมุดมีเล่มหนึ่ง ลองไปค้นหาดู"
-
คิดด้วย Esp กับประสบการณ์ที่มี
-
จากประโยคนั้นแซลลี่พอจะตีความได้ว่า
คนที่ไม่เข้าใจอะไรไม่ควรแตะต้องบางสิ่งบางอย่าง เพราะนอกจากจะไม่มีประโยชน์แล้วยังอาจไปขัดขวางคนที่ต้องใช้ประโยชน์จากมัน
เหมือนที่ฮิตเลอร์ได้กล่าวไว้ว่า คนโง่ที่ขยันควรกันออกไปจากสังคม เพราะพวกนี้จะสร้างปัญหาอันเกิดจากความขยันทำแต่เรื่องโง่ๆ
นั่นพอจะทำให้แซลลี่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงไม่บอกและให้ไปคิดเอาเอง เมื่อแซลลี่มีคุณสมบัติแซลลี่ก็จะรู้ถึงคำตอบนั้นได้เอง
-
คิดต่อ คิดหาว่าหนังสือที่อีกฝ่ายแนะนำมานั้นเป็นหนังสืออะไร ถ้าไปหาได้ก็ไปเลย (แต่น่าจะไม่ได้รึเปล่า?)
-
ต้องฝากคนอื่นหาเท่านั้น ไปไม่ได้หรอก
-
โทรฝากเอลวาหาหนังสือให้หน่อย
-
เอลวาหาหนังสือเจอแล้วฝากคนมาส่งให้
พร้อมโน้ตบอกว่าเธอจะไม่ยอมไปที่นั่นอีกแล้ว
หนังสือชื่อ หอคอยจอมปราชญ์
อ่านได้ แต่ต้องมาโพสอ่านคั่นตลอด โดย GM จะตอบทีละ 2 บรรทัด วนรอบผู้เล่นไปเรื่อยๆ เพราะมันยาว
-
อยู่โรงพยาบาลแล้วว่าง อ่านเลย
-
หอคอยจอมปราชญ์ : เขียนโดย โครนิเคิล
นานแสนนานมาแล้วมีหอคอยที่ก่อขึ้นจากศิลาทอดยาวสูงเสียดฟ้า มันสลักถ้อยคำเอาไว้รอบหอคอยยาวกว่าเก้าแสนบรรทัดเพื่อบอกเล่าถึงเงื่อนไขในการเข้าสู่หอคอยอันมีทางเข้าเพียงหนึ่งทางที่หน้าต่างบานใดสักบานหนึ่ง หากแม้นท่านจอมปราชญ์ผู้มากปัญญาได้พบเรา จงก้าวล่วงเข้าสู่สมบัติแห่งเราซึ่งเฝ้ารอท่าน
-
อ่านต่อ
-
หากแม้นท่านยังไม่ปรากฎ เราจะรอต่อไปจวบจนวันที่ประตูเปิดออก แม้นวันนี้จะยังปิดอยู่ แต่สักวันมันก็จะเปิดออก
คนเขลาย่อมไม่เข้าใจ คนเกียจคร้านย่อมไม่อดทนสะกดถ้อยคำที่หวานหอม หากจอมปราชญ์เท่านั้นที่ถูกเลือก
-
อ่านต่อ
-
หากแม้นคนเขลาหมั่นเพียรพยายามกลายเป็นปราชญ์ เขาผู้นั้นย่อมถูกเลือก และประตูจะเปิดออก
หอคอยที่สูงตระหง่านไม่ได้ระบุนามหรือตัวตนของใครก็ตาม หากเพียงใครที่มีคุณสมบัติ เขาผู้นั้นย่อมขึ้นสู่ยอดหอคอยได้ทั้งสิ้น
-
อ่านต่อ
-
กระนั้นแล้วก็ไม่เคยมีใครขึ้นไปยังยอดของหอคอยได้ เมื่อมีคนเขลาจำนวนมากนอนตายเกลื่อนกราดรอบหอคอย ภาพที่น่าสยดสยองนั้นเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์และจุดประสงค์ดั้งเดิมของมันไปหมดสิ้น ผู้คนที่หวาดกลัวไม่เข้าใกล้หอคอยแห่งนี้อีกเลย ทิ้งไว้เพียงเสียงกล่าวขานที่ขาดมูลแห่งความจริง
-
อ่านต่อ
-
จบ ลงชื่อผู้แต่ง โครนิเคิล
-
แซลลี่ใช้ EPS ตีความ
-
แซลลี่ไม่ปราดเปรื่องขนาดจะตีความได้มากกว่าหนังสือที่เขียนบอกเกือบจะชัดเจนแล้ว
(หรือไม่ก็ต้องระบุว่าสงสัยอยากรู้เรื่องอะไร)
หลังจากนี้จะปิดเทอมแล้ว รอเข้าช่วงปิดเทอม
-
แซลลี่ก็เลยคัดลอกซะเลย
หอคอยจอมปราชญ์ : เขียนโดย โครนิเคิล
นานแสนนานมาแล้วมีหอคอยที่ก่อขึ้นจากศิลาทอดยาวสูงเสียดฟ้า มันสลักถ้อยคำเอาไว้รอบหอคอยยาวกว่าเก้าแสนบรรทัดเพื่อบอกเล่าถึงเงื่อนไขในการเข้าสู่หอคอยอันมีทางเข้าเพียงหนึ่งทางที่หน้าต่างบานใดสักบานหนึ่ง หากแม้นท่านจอมปราชญ์ผู้มากปัญญาได้พบเรา จงก้าวล่วงเข้าสู่สมบัติแห่งเราซึ่งเฝ้ารอท่าน
หากแม้นท่านยังไม่ปรากฎ เราจะรอต่อไปจวบจนวันที่ประตูเปิดออก แม้นวันนี้จะยังปิดอยู่ แต่สักวันมันก็จะเปิดออก
คนเขลาย่อมไม่เข้าใจ คนเกียจคร้านย่อมไม่อดทนสะกดถ้อยคำที่หวานหอม หากจอมปราชญ์เท่านั้นที่ถูกเลือก
หากแม้นคนเขลาหมั่นเพียรพยายามกลายเป็นปราชญ์ เขาผู้นั้นย่อมถูกเลือก และประตูจะเปิดออก
หอคอยที่สูงตระหง่านไม่ได้ระบุนามหรือตัวตนของใครก็ตาม หากเพียงใครที่มีคุณสมบัติ เขาผู้นั้นย่อมขึ้นสู่ยอดหอคอยได้ทั้งสิ้น
กระนั้นแล้วก็ไม่เคยมีใครขึ้นไปยังยอดของหอคอยได้ เมื่อมีคนเขลาจำนวนมากนอนตายเกลื่อนกราดรอบหอคอย ภาพที่น่าสยดสยองนั้นเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์และจุดประสงค์ดั้งเดิมของมันไปหมดสิ้น ผู้คนที่หวาดกลัวไม่เข้าใกล้หอคอยแห่งนี้อีกเลย ทิ้งไว้เพียงเสียงกล่าวขานที่ขาดมูลแห่งความจริง
จบ ลงชื่อผู้แต่ง โครนิเคิล
-
(http://i.imgur.com/9oqeOyO.jpg)
ปิดเทอมฤดูร้อน
ปิดเทอมแล้วจะทำอะไรดี เลือกแผนการได้ 5 Action
- ใช้เวลาร่วมกัน: ระบุ 3 คน จะได้รับ Ally +1 (ไม่ได้หัวใจ) แต่จะลด Ally คนที่ Level 2-3 ที่ไม่ถูกเลือกลง 1 *เลือกซ้ำไม่ได้
- เข้าค่ายชมรม: ระบุ 1 ชมรม จะได้รับ ชมรม +3% แต่หากไม่เลือกข้อนี้ ชมรม -1% ถ้าติดลบถูกไล่ออกจากชมรม
- ทำงานพิเศษ: ได้รับ 10$
- เที่ยวทะเล: Event
-
- ทำงานพิเศษ: ได้รับ 10$ <<< 4 ครั้ง
- เที่ยวทะเล: Event <<< 1 ครั้ง
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
- เลือกหาชุดว่ายน้ำ: มีผลกับ Event และ Ally
- เดินหาอย่างอื่นก่อน
*ระวังเงินหมด!
-
-เดินหาอย่างอื่นก่อน
-
เลือกเหตุการณ์ได้ 1 อย่าง
- เจอใครบางคน
- เจอชายที่อ้างนามว่า นารุมิ
- เข้าห้างสรรพสินค้า
-
โชคชะตากำหนด
Rolled 1d3 : 3, total 3
-
ในห้างสรรพสินค้ามีของขายมากมาย ทั้งอาวุธ ชุดเกราะ ของกิน ของใช้ เฟอร์นิเจอร์ ฯลฯ เท่าที่ห้างสรรพสินค้าจะมีได้
อยากหาซื้ออะไรระบุได้ 2 ร้าน จะไม่มีใครมาซื้อร้านที่เราระบุไปแล้วได้
-
ดูอาวุธกับเฟอร์นิเจอร์แล้วกัน
-
ร้านอาวุธมีอาวุธทุกอย่างเลย ดาบซามูไร ดาบโชว์ ปืนอัดลม (ไม่มีปืนจริง) ที่ช็อตไฟฟ้า หน้าไม้ ธนู ฯลฯ
เช่นกัน ร้านเฟอร์นิเจอร์ก็มีหลายอย่าง อยากหาซื้ออะไรระบุ หรือระบุคุณสมบัติที่อยากได้แล้วเดินเลือก มีเวลาเยอะ
-
อยากได้พวกที่ + Stat ถาวร... เฟอร์นิเจอร์(พวกเครื่องออกกำลัง?)
-
เฟอร์นิเจอร์แบบนั้นไม่มีหรอก เทพเกินไป ทุกคนก็ออกกำลังกายได้
-
งั้นดูพวกที่นอนที่ทำให้ฟื้น HP ได้มากขึ้น หรือไม่ก็อุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการทำเควส (เช่นอุปกรณ์ทำความสะอาด?)
ส่วนอาวุธ... นั่นสิ ที่ช็อตไฟฟ้าน่าจะดีนะ เอาไว้สตันคนอื่น
-
มีที่นอนหรูที่ทำให้นอนสบาย เพิ่ม HP มากขึ้น ส่วนไม้กวาด เครื่องดูดฝุ่นอะไรพวกนี้ก็มีคุณสมบัติทั่วไปของมัน
ราคาเพียง 30$ พื้น HP 50%
-
ขอราคาไม้กวาด+คุณสมบัติกับราคาที่ช็อตไฟฟ้า+คุณสมบัติหน่อยครับ
-
ไม้กวาดราคา 1$ เท่านั้น ส่วนสตันกันราคา 20$
-
ไม้กวาดที่เป็นอาวุธลับราคานั้นสินะ ดูอบิลิตี้สตันกันได้ไหม แซลลี่พลิกฉลากสินค้าอ่านรายละเอียด
-
ไม้กวาดอาวุธลับราคา 10$
ส่วนสตันกันมีความสามารถแบบที่สตันกันจะมี ของพวกนี้ถ้าไม่ใช่ของพิเศษไม่มีตัวเลขระบุ
-
เอาเตียงกับไม้กวาดอาวุธลับ(?)
-
(http://i.imgur.com/j8aXcE2.jpg)
ช่วงปิดเทอมนอกจากกิจกรรมหลากหลายอย่างแล้วก็เห็นจะมีทะเลนี่แหละ
เลือกกิจกรรม
- โต้คลื่น/สกู๊ตเตอร์เรือกล้วยหอม/ว่ายน้ำ ฯลฯ
- มืดแล้วอะไรก็เกิดขึ้นได้
-
- มืดแล้วอะไรก็เกิดขึ้นได้
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
วันสุดท้ายของการปิดเทอม
เลือกกิจกรรมที่ต้องการ
- พักผ่อน: หัวใจ +3
- ค่ำคืนใต้หมู่ดาวที่จรัสแสง: ร่วมกับทุกคนที่ชวนมา
- ค่ำคืนกับเธอ: ร่วมกับ 1 คนที่ชวนมา♥ (Love Story) / ส่งผลให้อีกคนที่ชวนมา Ally -1
-
แน่นอน เธอมาพักผ่อนคนเดียวนี่นา
- พักผ่อน: หัวใจ +3
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ถ้าจบจากที่นี่ไปล่ะก็หนทางจะเปิดกว้าง หลายคนที่มาที่นี่เพื่อใช้เป็นใบเบิกทาง
แต่เธอรู้ไหมว่าโรงเรียนน่ะมันมีอะไรมากกว่านั้น เมื่อเธ---
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
นกพิราบนับร้อยนับพันพรั่งพรูทะยานขึ้นสู่ฟาดฟ้าสีครามพร้อมเสียงระฆังบนหอระฆังลั่นกังวาน
นักเรียนหลายคนเงียบเสียงอย่างไม่ได้นัดหมายคล้ายต้องมนต์สะกด สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่เวทีและพบชายคนหนึ่งมายืนอยู่แล้ว
ยินดีต้อนรับสู่ร่มเงาของเซนต์โครนิเคิล ที่นี่คือ Grande Chronicle
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก การให้โอวาทที่แสนน่าเบื่อของผอ.จบลงไปแล้ว และพิธีปฐมนิเทศก็กำลังจะจบลงเช่นกัน
ที่นี่ต่างจากโรงเรียนทั่วไปอยู่บ้าง หลายสิ่งหลายอย่างไม่มีพิธีการมากนัก ไม่บังคับและให้อิสระกับนักเรียนอยู่มากทีเดียว
หลังออกจากอาคารหอประชุมจะมองไปเห็นลานกว้างที่มีน้ำพุตรงกลาง ลานนี้คือพื้นที่ว่างที่กว้างที่สุดในโรงเรียน
(http://i.imgur.com/8zKxQ3f.jpg)
สถาปัตยกรรมแบบบาบิโลนประยุกต์ประกอบกับความกว้างของโรงเรียนที่กว้างใหญ่และตั้งอยู่บนที่ราบสูงทำให้ที่นี่เหมือนอาณาจักรแห่งหนึ่งมากกว่าจะเป็นโรงเรียนเสียอีก
คุณเองต้องมาพักที่หอในวึ่งอยู่ทางตะวันตกของโรงเรียน ส่วนที่นี่จะใช้เป็นสถานที่เล่าเรียนตลอด 3 ปี คุณพร้อมแล้วหรือยังกับชีวิตในช่วงเวลาต่อไปนี้
- อยู่ที่ชมรม ระบุ...
- รอรับน้องใหม่
- อยู่บนดาดฟ้ามองดูสายลมวันนี้
-
- รอรับน้องใหม่
-
ขอให้ทุกคนจงจำเอาไว้ให้ดี พลังที่ยิ่งใหญ่และทรงพลังที่สุดน่ะคือความรักนะ
นั่นคือประโยคที่ผอ.ทิ้งท้ายเอาไว้หลังจากก่อนหน้านี้ที่เกริ่นนำและพูดถึงชีวิตในโรงเรียนที่ต้องตักตวงสิ่งต่างๆอันเป็นประสบการณ์ที่ดีเอาไว้ให้มากที่สุด เพราะชีวิตในโรงเรียนนั้นจะไม่หมุนย้อนกลับมาอีกเป็นครั้งที่สอง โดยเฉพาะมิตรดีๆที่พานพบเข้ามาในชีวิตนั้นหากพลาดพลั้งไปเพียงครั้งเดียวก็อาจจะไม่ได้พบกันอีกเลยตลอดกาล เอ๊ะ มันคล้ายๆกับที่อลิซ่าพูดเลยหรือเปล่า
"ดูนี่สิ"
"ฉันลองเลือกเอาไว้สิบสี่ชมรม แต่เอาเข้าจริงฉันคงมีเวลาไม่มากขนาดนั้น"
"โห เยอะจังเลยนะ"
"ฉันอยากเข้าสภานักเรียนอ้ะ"
"เธอโง่เกินไปนะฉันว่า"
"อ๋า ใจร้ายอะ"
ได้ความว่าชมรมเด่นๆนั้นมีไม่กี่ชมรม (ซึ่งมีผลด้านเนื้อหา) แต่ก็มีชมรมอื่นๆที่โรงเรียนทั่วไปควรมี (มีผลด้านระบบเกม)
จะเข้าหลายชมรมก็ได้ แต่การเข้าหลายชมรมอาจจะเบียดเวลาเรียนก็ได้นะ
(http://i.imgur.com/mXTl9Jc.jpg) (http://i.imgur.com/MwhTQAE.jpg) (http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
มีนักเรียนใหม่น่ารักๆเยอะเลยนะปีนี้ ที่ดูเตะตาก็มีอยู่ 3 คน
คนแรกมีสาวๆมารุมล้อมคล้ายจะป็อปมากทีเดียว คนที่สองดูเฉลียวฉลาดแต่ไม่มีใครสนใจเธอและเธอก็ไม่ได้สนใจใคร
ส่วนคนที่สามมีรุ่นพี่ผู้ชายเดินเข้าไปหา
-
คนแรกกับคนสุดท้ายไม่น่ามีปัญหา
แซลลี่เลยเลือกเข้าหาคนที่ไม่มีใครสนใจแล้วก็ไม่สนใจใคร
"ไงจ๊ะ ไม่หาเพื่อนเหรอ?" เธอทักเรียบๆ ยิ้มนิดๆ
-
(http://i.imgur.com/MwhTQAE.jpg)
"ฉันไม่สนหรอกค่ะ ฉันน่ะเลอค่าเกินกว่านั้น" เธอขยับแว่น
"ว่าแต่มีธุระอะไรกับฉันไหมคะ ตอนนี้ฉันกำลังยุ่งกับการมองหาชมรมอย่างตั้งอกตั้งใจเลยนะคะ"
-
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"ฉันคือภารโรงของที่นี่ ชื่อแซลลี่" เธอแนะนำตัวเอง "ภารโรงมีหน้าที่ช่วยเหลือและดูแล ซึ่งฉันคิดว่าเธอเป็นเพชรล้ำค่าที่ควรให้ความช่วยเหลือเพื่อจะได้เปล่งประกายยิ่งขึ้นไปอีก"
"ถ้าเธอสนใจชมรม ฉันช่วยแนะนำให้เธอได้ แต่นั่นขึ้นอยู่กับว่าเธอต้องการอะไรจากโรงเรียนนี้"
-
(http://i.imgur.com/MwhTQAE.jpg)
"ยินดีค่ะ" เธอบอกแล้วแนะนำตัว "เอมี่ แอมเบอร์ (Emi Amber)"
"กรุณาเรียกว่าคุณแอมเบอร์นะคะ หรือจะเรียกคุณแอมก็ได้ค่ะ"
"ฉันสนใจจะลับความสามารถที่โดดเด่นที่สุดของฉันผ่านชมรมห้องสมุดน่ะค่ะ"
มีอยู่จริงๆ แต่สมาชิกเหลือเพียง 5 คน
- พาเธอไป
- อื่นๆ
-
- พาเธอไป
-
แน่นอนว่ามีชมรมห้องสมุดซึ่งเป็นชมรมตั้งใหม่พร้อมสมาชิกอีก 5 คนซึ่งกำลังอยากได้สมาชิกใหม่เอามากๆ
(http://i.imgur.com/MwhTQAE.jpg)
"ขอบคุณในความกรุณาของฉันด้วยนะคะ" เอมี่ขอบคุณเมดแล้วเชิดใส่สมาชิกชมรม
หัวใจ +1
-
(http://wudthipan.com/fucko/_images/bfd42e21369aff0f0e8bd7260dedbffe/4254%20-%20Background.jpg)
Event Phase
- Event เนื้อเรื่อง
- Event เลือกชมรม *ถ้าไม่ประสงค์หาชมรมใหม่ข้ามได้ ค่าสมัคร 10$ สำหรับชมรมเก่าที่โดนไล่ออก 20$
-
-เนื้อเรื่องสิ ภารโรงสมัครชมรมไม่ได้
-
สมัครได้ สมัครไหม
-
น่าสน ขอลิสต์ชมรมที
ข้อมูลปกปิด
-
แซลลี่น่ะจำอดีตก่อนจะเข้ามาที่โรงเรียนนี้ไม่ได้เลย มันเบลอ และคลุมเครือ
จนกระทั่งมาพบนารุมิ นักเรียนชายไฮเปอร์ที่สนุกสนานและสนใจไปเสียทุกอย่าง มองโลกในแง่ดี และเข้ามาในหัวใจของแซลลี่ได้
กระทั่งช่วงหนึ่งที่เขาค่อนข้างเงียบและไม่ค่อยว่างเว้นจากงานที่เขาอ้างว่าเป็นงานในอุดมคติของเขา จากนั้นก็ปรากฎว่าเขาบาดเจ็บบ้างและเหนื่อยล้าผิดปกติ
ฉันได้ค้นพบว่ามันบั่นทอนอายุขัย ถึงว่าสิว่ามันแปลกๆ ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ
แต่ฉันก็หยุดไม่ได้ เพื่อสิ่งที่ฉันต้องการปกป้อง เพื่อความฝันของฉัน ฉันต้องการพลัง
ในการต่อสู้ช่วงสุดท้ายของสงคราม นารุมิถูกล่อเข้าไปเผชิญหน้ากับมารีเบลพร้อมแซลลี่ แต่เรื่องยุ่งยากก็เกิดขึ้นเพราะแซลลี่ไม่ใช่ออราเคิล
มีเพียงออราเคิลคนเดียวที่เหลือรอดในเดธแมตซ์เท่านั้นที่จะเปิดประตู ซึ่งหากมารีเบลไม่ตาย นารุมิก็ต้องตายประตูจึงจะเปิด
และนารุมิไม่มีทางเลือก ไม่มีใครเอาชนะมารีเบลได้ ที่สุดแล้วนารุมิก็เสียชีวิตเพราะใช้พลังทั้งหมดในการโจมตีให้มารีเบลสิ้นพลังมากที่สุด
แต่เขากลับกลายเป็นต้นเหตุที่ทำให้พวกพ้องชมรมพัฒนาโรงเรียนต้องตายไปมากมาย เขาถูกโยนความผิดทั้งหมดให้ยอมรับแต่ผู้เดียว... โดยใครบางคน
อย่าได้บอกความจริงนี้กับใครก็ตาม เพื่อชีวิตของเธอ แซลลี่
-
แซลลี่ตัดสินใจ...
ไปดูรูปที่นารุมิเคยวาดที่ชมรมศิลปะ
-
รูปหายไปนานแล้วล่ะ... แต่ทุกคนก็ไม่ทุกข์ร้อนอะไร
-
ลองถามคนในชมรมดู เผื่อใครรู้ว่าเก็บไว้ที่ไหนหรือถ่ายภาพเอาไว้ ซัตสึกิก็ได้เผื่อรู้(จะได้ขอให้มิสะเอารูปในกล้องให้ดูซะเลย)
-
มันหายไปจริงๆ หายแบบไม่มีใครรู้ ยกเว้นรูปของมิสะที่เธอถ่ายเก็บเอาไว้ในกล้องเป็นภาพดิจิตอล
ภาพที่ว่าเป็นภาพนี้
([url]http://media.giphy.com/media/gpPbOWlG3DYxq/giphy.gif[/url])
ยิ่งจ้องมองก็รู้สึกว่าภาพมันส่ายไปมาและขยับได้ด้วย
-
"ขอดูหน่อยนะ" แซลลี่จ้องแล้วใช้ esp พยายามตีความ นารุมิต้องการสื่ออะไรจากภาพนี้ แล้วทำไมถึงดูขยับได้กันนะ
-
ความฉลาดไม่ช่วยให้เข้าใจภาพนี้ แต่พอจ้องไปสักพักแซลลี่ก็มึนงง ลืมไปว่ามาทำอะไรที่นี่
-
"??" แซลลี่งง ส่งภาพคืนพลางขอบคุณ ก่อนจะเดินออกไปแล้วนึกว่าตัวเองมาทำอะไรกันนะ จากนั้นก็เดินไปห้องสมุด จะหาหนังสือหน่อย
-
(http://i.imgur.com/gtQuKta.jpg)
สถานที่ซึ่งใหญ่พอๆกับสนามฟุตบอลก็คือหอสมุดของโรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ และยังสูงจากพื้นขึ้นไปอีกเกือบ 50 เมตร
เพิ่งมีการตั้งชมรมขึ้นมาในปีนี้แต่ก็ไม่ได้รับความนิยมมากนัก ห้องชมรมจะเป็นห้องหนึ่งในอาคารหอสมุดที่อยู่ใกล้ทางเข้าออก
สมาชิกชมรมจะมีหน้าที่เป็นบรรณารักษ์และภารโรงไปในตัว ปัจจุบันมีสมาชิก 6 คน
แปลก บรรณารักษ์ไม่มีเหรอเนี่ย
-
เดินไปดูประตูกับเขาบ้าง เผื่อได้อะไรเพิ่ม
-
ห้องสมุดมีโถงทางเดินยาวๆทอดลึกเข้าไปตามผังโครงสร้างที่คล้ายกับอาสนวิหาร ปูพรมแดงไปบนพื้นหิน ขนาบด้วยเชิงเทียนเป็นระยะ ทั้งสองฟากคือชั้นหนังสือ
เมื่อเข้าไปได้สัก 30 เมตรซึ่งตลอดทางก็มีแต่ชั้นหนังสือเรียงรายจะพบประตูบานใหญ่ตรงหน้า และประตูเล็กสองฝั่งซ้ายขวา
-----------------------------------------------------------------------
ประตูใหญ่
ประตู ประตู
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
แนวชั้นหนังสือ แนวชั้นหนังสือ
เคาเตอร์
ประตูทางเข้า
-----------------------------------------------------------------------
http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2179.msg196988#msg196988 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2179.msg196988#msg196988)
-
"สวัสดีจ๊ะ" เธอยิ้มทักทายให้เอลวาเบาๆ ก่อนจะหันไปมองประตูอย่างพิจารณา
เอ... ประตูพวกนี้มัน... อะไรกันนะ?
เธอลองคิดด้วยอะไรหลายๆ อย่าง (ทั้ง Esp และประสบการณ์) ดูบ้าง ว่าประตูพวกนี้มันคืออะไรกัน... หลังประตูมีอะไรกันนะ?
-
เมื่อระฆังลั่นกังวานเหล่าพิราบจะโบยบิน พิราบคือนักเรียนทั่วไปที่จะหลีกลี้หนีภัยอันตราย ในขณะที่หมู่สกุณาผู้ล่าจะขับขานไปทั่วทั้งพงไพรและทั่วทั้งท้องนภา หัวใจเปรียบได้กับความรัก เมื่อประตูนี้อยู่ตรงข้ามกับหมู่มวลพิราบก็อาจตีความได้ว่ามันเป็นสิ่งที่พิราบไม่ได้สนใจ หรืออาจมองข้ามมันไปเพราะกำลังตื่นตระหนก
ความรัก
หากไม่รู้จัก ไม่พบเจอ หรือไม่เข้าใจ ก็มองไม่เห็นมัน
-
เข้าไปดูประตูบานขวาใกล้ๆ
ความรักงั้นเหรอ?
"ประตูนี้ปิดอยู่ตลอดเหรอคะ?" แซลลี่ถามบรรณารักษ์
-
บรรณาส่ายหน้าบอกว่าไม่รู้ เพราะเขาก็ไม่ได้มาที่นี่บ่อยๆ
-
-Event เนื้อเรื่อง(แซลลี่)
-
แซลลี่รู้สึกหิวขึ้นมา นี่ก็เย็นแล้วนะ เอายังไงดี
- ไปกินในเมือง
- ไปโรงอาหาร
-
Rolled 1d2 : 1, total 1
-
ทางลงจากเขาไปยังเมืองระยะทางกว่าสิบกิโล จำต้องใช้จักรยาน หรือจะเดินไปก็ได้
(http://wudthipan.com/fucko/_images/50b63967274492abcaa217c1228fa8be/4250%20-%20Background.jpg)
ที่เมืองมีทุกอย่างแม้แต่เกมเซนเตอร์ เล่นจนตาแฉะได้เลย
แต่ขณะที่กำลังเดินหาร้านก็รู้สึกเหมือนถูกสะกดรอยตาม
-
ใครกันนะ?
ทำทีเป็นเดินเนียน แล้วอาศัยกระจกส่องหลังตามมุมถนนดูว่าใครกันแน่ที่ตามมา(ปกติบางประเทศจะมี ไว้ให้ดูข้างหลัง)
-
(http://i.imgur.com/jv81WsF.jpg)
....
-
เธอแกล้งเดินไปแล้วเลี้ยวตรงหัวมุมถนน รออีกฝ่ายเดินมาแล้วใช้กำลังลากเข้ามุม + ถอดหน้ากากมาดูเลย
"ตามมาทำไมคะ?" เธอถามแล้วดัดแขนเขาไปไว้ด้านหลัง
-
มันไม่ง่ายหรอกนะ อีกฝ่ายดูจะไม่ใช่ธรรมดาๆ โอกาส Rea/Vit
-
ใช้ Rea สิ
Rolled 2d10 : 1, 7, total 8
-
มีดสั้นคู่ใต้กระโปรงถูกงัดออกมาจ่อคอเป้าหมายหลังจากที่ตีลังกาพลิ้วอ้อมไปด้านหลังได้ในอึดใจ
แต่อีกฝ่ายกลับทำเพียงแค่หัวเราะ หึหึหึ
-
"มีธุระอะไรคะ?" เธอกระโจนถอยห่างออกมาโดยไม่ลืมคว้าหน้ากากของอีกฝ่ายติดมาด้วย พลางกวาดสายตามองไปรอบๆ อย่างรวดเร็วว่ามันพาพวกคนอื่นมาสบทบไหม?
หน้า? หลัง? หรือว่าข้างบน?
-
หน้ากากเปิดออกเผยให้เห็นใบหน้าของประธานชมรมคาราเต้ พร้อมกันนั้นก็มีการจู่โจมลงมาจากหลายทิศทาง
-
"ไม่ตอบดีๆ สินะคะ" แซลลี่พึมพำแล้วควงไม้กวาด เธอใช้สายตาอันคมกริบมองหาช่องว่าง แล้วกระโจนออกจากวงล้อม พริบตานั้นก็ควงไม้กวาด(?) ไล่หวดทีละคนให้ล้มแล้วสลบเรียงคน ไม้กวาดเมื่อไม่ได้ถอดออกจากฝักก็ไม่ต่างจากพลองดีๆ ที่มีระยะไกลกว่าระยะแขนของพวกชมรมคาราเต้ได้อย่างง่ายๆ
-
แซลลี่ถอยฉากออกเพื่อโจมตีทีละคน นั่นทำให้เธอลดความเสียเปรียบและจัดการศัตรูได้ทั้งหมดในเวลาต่อมา
แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นเมื่อประธานชมรมลุกขึ้นมาใช้พลังบางอย่าง แซลลี่สัมผัสได้ถึงเสียงระฆังที่ลั่นขึ้นมาในหัว
-
แซลลี่ตัดสินใจ...
"ขอโทษนะคะ" เธอพึมพำแล้วถีบขาพุ่งเข้าประชิดด้วยความเร็วสูงสุด พลางชักดาบออกมาจากไม้กวาดฟันใส่ประธานชมรมในท่าอิไอ(?) ถ้าอีกฝ่ายน็อคก่อนใช้พลังก็ไม่น่าจะลากเธอเข้าแบทเทิลทัน
-
ยามเมื่อเสียงระฆังกังวาน แบทเทิลจะเริ่มขึ้น
(http://i.imgur.com/9S7fMCh.jpg)
โลกกลับหัวที่ไร้สีสันกินอาณาเขตของเกาะนี้ทั้งหมดจะเปิดออกและดึงเอา ผู้ถูกเลือก หรือออราเคิล เข้าสู่แบทเทิลด้วยอำนาจของ 'โครนิเคิล'
ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าโครนิเคิลคืออะไร โครนิเคิลจะเปิดมิติซ้อนและมอบพลังแก่ออราเคิล ให้ต่อสู้ห้ำหั่นกันอยู่เหนือกฎของโลกนี้
ผู้แพ้จะต้องตาย
(http://image.free.in.th/v/2013/ib/170202060930.jpg) (http://picture.in.th/id/2c5ca1a7528044c182c64cda7e7841c8)
"เธอทำให้ฉันเหนื่อยและต้องลงทุนถึงขนาดนี้" บุญทิว ภูผาแกร่ง ประธานชมรมคาราเต้
แซลลี่พบว่าตนเองถูกดึงเข้าสู่โลกไร้สี เธอรู้ดีที่สุดว่าคนธรรมดาจะเป็นอัจฉริยะมาจากไหนก็ล้วนไร้พลังที่โลกนี้
-
"คุณมีเป้าหมายอะไรถึงมาโจมตีฉันที่เป็นคนนอกกันคะ? ชนะฉันไปก็ไม่ได้ทำให้คุณมีโอกาสชนะเกมมากขึ้นไม่ใช่เหรอ?" แซลลี่เจรจา แต่ยังไม่ยอมลดการ์ดตัวเองลงสักนิด เธอคิดว่าอาจจะต้องถ่วงเวลาจนกว่าจะมีคนมาช่วย...
-
(http://i.imgur.com/nks7NYw.jpg)
"จะบอกให้เอาบุญก็ได้ เกิดใหม่ชาติหน้าจะได้ไม่มีเวรต่อกันอีก"
"ฉันทำงานให้กับเขาซึ่งเธอก็รู้จัก... เธอถูกสงสัยว่าเป็นนางปิศาจมารีเบล" เขาบอกแล้วเดินเข้ามาบีบมือกร๊อบๆ
-
"ฉันที่เคยเป็นเหยื่อมารีเบลล์์เนี่ยนะคะ?" แซลลี่หัวเราะเบาๆ
"เขาคงพลาดแล้วล่ะค่ะ แถมส่งคนมากะฆ่ากันทั้งๆที่แค่สงสัยเนี่ย มันไม่เกินไปหน่อยเหรอคะ?" เธอก้าวถอยทีละก้าว พยายามรักษาระยะห่างเอาไว้
"อีกอย่าง... ฉันไม่ใช่ออราเคิลด้วยนะคะ จะไปมีอะไรแบบนั้นได้ยังไง?" เธอถามกลับ
-
(http://i.imgur.com/nks7NYw.jpg)
"ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน เขาคงระแวงมากไป" แล้วร่างนั้นก็วูบมาตรงหน้า
"ดูๆไปเธอก็สวยอยู่นะ สนใจมาเป็นแฟนฉันไหมล่ะ เงื่อนไขนี้ไม่เลวเลยนะว่าไหม"
-
แซลลี่ตกใจถอยไปอีกหลายก้าว แสดงสีหน้ามึนงงครุ่นคิดเหมือนแปลกใจข้อเสนอของอีกฝ่าย
"แฟนเหรอ ถ้าเป็นแล้วฉันจะได้อะไรล่ะ?"
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/nks7NYw.jpg)
"รอดชีวิต" เขายิ้มแล้วโน้มตัวเข้ามา
แซลลี่ไม่พบคำตอบเลย นอกเสียจากจะมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นเธอคงมีโอกาส
ขณะนั้นเอง...
-
จังหวะที่เขาโน้มลงมาหานั่นเอง ขาของเธอก็ไปไวกว่าความคิด เตะผ่าหมากอีกฝ่ายในทันที เมื่ออีกฝ่ายเสียจังหวะแล้วก็เอาหัวโขกใส่ แล้วเอามือจิ้มตา
"อย่า... กรุณาถามความสมัครใจของอีกฝ่ายด้วย" แซลลี่พูดเสียงต่ำ แล้วจู่โจมย้ำแบบไม่ให้อีกฝ่ายมีโอกาสตั้งตัวใดๆ
เผื่อต้องทอย
Rolled 1d10 : 2, total 2
-
แซลลี่เล่นงานอีกฝ่ายสุดกำลังที่จะทำได้ แต่แรงของมนุษย์ไม่สามารถทำให้อีกฝ่ายสะเทือนได้เลย เหมือนกับเตะก้อนหินยังไงยังงั้น
แต่นั่นก็มากพอที่จะสร้างโอกาสได้แล้ว เธอยื้ออยู่นานพอที่จะเกิดบางสิ่งบางอย่างขึ้นที่นี่...
(http://i.imgur.com/CspyOPP.jpg)
บางสิ่งบางอย่างตกลงมาเหยียบพื้นด้วยปลายเท้า
ข้าคือ มารีเบล ขับขานนามของข้าสิ
สิ่งนั้นไม่ได้ยืนบนพื้น แต่หมุนตัวรอบทิศได้อิสระคล้ายกับลูกข่าง
รอยยิ้มที่เปื้อนคราบเลือดนั้นดูน่าสยดสยอง และมองไม่ออกเลยว่ามนุษย์จะสู้กับมันได้อย่างไร
บุญทิวเหลียวมองสิ่งที่ตกลงมาอย่างรวดเร็ว เม็ดเหงื่อผุดขึ้นมามากมายในเวลาอันสั้น
อย่าว่าแต่คนธรรมดาเลย...
เขาจับแขนแซลลี่เหวี่ยงไปทางนั้นแล้ววิ่งกระโดดพุ่งตัวออกจากที่นี่
-
เธอพยายามกลับตัวกลางอากาศเพื่อมายืนบนพื้นได้ แน่นอนว่าเจ้าสิ่งนั้นอยู่ในสายตาของเธอตลอดเวลาอยู่แล้ว เพราะมัน...
"นารุมิ... ขอพลังให้ฉันด้วย..." เธอพึมพำกับตัวเองแล้วเตรียมอาวุธตั้งรับการโจมตีของอีกฝ่าย พลางเตรียมหาทางหนีทีไล่เพื่อหนีเจ้านี่ไปให้ไกลที่สุด
-
(http://i.imgur.com/okehA6B.jpg)
พิราบที่โง่เขลา นางปิศาจโผก้าวเข้ามาแล้วตีลังกาเหินหาวในลักษณะวงล้อ
-
"ไม่" แซลลี่ว่า
"ฉันคือ... ไนติงเกล" อะไรไม่รู้ดลใจให้เธอพูดแบบนั้น พลางถอยห่างอย่างว่องไว ถ้าโชคดีอาณาเขตหาย เธออาจจะหนีออกจากที่นี่ได้ก็ได้...
-
(http://i.imgur.com/okehA6Bt.jpg)
โกหก แกมันนังนกแก้ว
มารีเบลตีลังกามาข้างหน้าดุจล้อเกวียน แซลลี่ที่ถอยห่างออกไม่อาจพ้นรัศมีนี้ไปได้
ราวกับถูกเกวียนเหยียบและบดทับ ร่างของแซลลี่ขาดสองซีกไปพร้อมกับบุญทิวที่วิ่งหนีไปก่อนแต่ก็ไม่พ้นรัศมี
แกมัวแต่ละเมอพร่ำเพ้อ
แกแค่พูดเลียนแบบข้า
แกขับขานไม่ได้
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg)
"อยากฟังนิทานหรือเปล่า"
แซลลี่ลืมตาสะดุ้งขึ้นมาที่เนินผาแห่งหนึ่ง และดมิทรีคือคนแรกที่เธอเห็น กับอีกคน...
-
"...ห๊ะ?" แซลลี่แปลกใจ แต่ก็พยักหน้าเงียบๆ ดูยังมึนๆ อยู่นิดหน่อย
-
เป็นเรื่องเทพธิดากับคนตัดไม้
คนตัดไม้ทำงานแข็งขันจนวันนี้ที่โชคชะตาบิดผัน เขาพลาดทำขวานคู่ชีพตกลงไปในแม่น้ำ
ท่ามกลางความสิ้นหวังกับการสูญเสียเครื่องมือหากินประทังชีพและเพื่อนรักเพียงหนึ่งไป เขาได้ร้องขอพรจากเทพแห่งป่า
เทพธิดาผู้งดงามได้ปรากฎกายขึ้นเหนือผิวน้ำและในมือของนางมีขวานสองเล่ม ในมือขวาคือขวานทองคำ และในมือซ้ายเป็นขวานเงิน
ความหวังของชายตัดฟืนถูกต่อติด เขาพบเทพธิดา ความหวังของเขาเข้าใกล้ความจริง แต่ขวานทั้งสองเล่มนั้นแม้จะมีค่าและมีราคาหากแต่มันไม่ใช่ขวานของเขา
เขาตัดสินใจพูดไปตามความจริง ขวานของข้านั้นเป็นขวานเหล็กเก่า ๆ เพียงเท่านั้นเอง
เทพธิดาชื่นชมในความสัตย์ซื่อของเขา จึงตอบแทนเขาด้วยขวานเล่มที่จมหายไปคืนแก่เขา
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ชายตัดฟืนจึงกลับบ้านอย่างอิ่มเอมและภาคภูมิใจ คุยฟุ้งให้ภริยาฟังถึงสิ่งที่เขาพานพบ" อลิซ่าเล่าช่วงสุดท้ายแทน
"คิดยังไงกับเรื่องนี้"
-
"นิทานที่สอนให้รู้จักคำว่าความซื่อสัตย์นี่?" เธอว่าแล้วกระพริบตาปริบๆ เอาจริงๆ หลายๆ คนก็คงจะรู้จักเรื่องนี้แหละนะ
-
ในเวลาต่อมามีคนตัดไม้อีกผู้หนึ่งทำขวานตกลงไปและได้พานพบเทพธิดาเช่นกัน หากแต่สิ่งที่เขาทำนั้นแตกต่างออกไปจากคนตัดไม้คนแรก
เขาเลือกที่จะชี้ไปยังขวานทองคำและบอกว่านั่นคือขวานของเขา เทพธิดาจึงได้ยกขวานทองคำให้เขาเพื่อลงโทษเขาที่โป้ปด
เทพธิดาต้องการให้เขารู้สึกเจ็บปวดและสูญเสีย ชายตัดฟืนได้รับขวานทองคำไป แต่ไม่ได้รับขวานเก่า ๆ เล่มเดิมคืนไป
และในเวลาต่อมาก็มีคนตัดไม้อีกผู้หนึ่งได้ขวานเงินไปในลักษณะเดียวกัน
ทั้งสองคนตัดไม้ไปคุยอวดคนตัดไม้คนแรกว่าได้รับขวานเงินและขวานทองคำมา เมื่อเอาไปขายก็ได้เงินจำนวนมาก
ได้ฟังดังนั้นคนตัดไม้คนแรกก็รีบกลับไปและทำเหมือนครั้งก่อน เขาทำขวานเล่มใหม่ที่เพิ่งซื้อมาตกลงไปเพื่อเรียกให้เทพยดาขึ้นมาจากน้ำ
คนตัดไม้ร้องบอกเทพยดาว่าเขาทำขวามเงินและขวานทองคำตกลงไป ได้โปรดช่วยเหลือเขาด้วยเถิด หากแต่เทพยดานั้นไม่มีขวานเงินและขวานทองคำเหลืออยู่แล้ว
เช่นนั้นแล้วชายตัดฟืนจึงต้องสูญเสียขวานเล่มใหม่ไปอีกเล่มหนึ่ง ทั้งไม่ได้ขวานทองคำ ทั้งไม่ได้ขวานเงิน และต้องเสียขวานเล่มใหม่ไป
อลิซ่าเล่าต่อ
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"คิดยังไงกับเรื่องนี้"
-
"คนเรามองคุณค่าของสิ่งของไม่เหมือนกัน เทพธิดาเลือกจะมองความสัมพันธ์ที่ผูกพันธ์กันมาแต่ก่อน แต่ชายคนที่สองกับสามเลือกมองเพียงมูลค่าของมัน เพราะพวกเขาเห็นว่าขวานมันก็แค่ "สิ่งของ" สิ่งหนึ่งเท่านั้น" แซลลี่ว่า
"ในขณะที่ชายคนแรกสุด แม้จะมีความโลภเกิดขึ้น แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ทิ้งขวานอันเก่าไป กระนั้นการโป้ปดของเขาก็ต้องได้รับการลงโทษ ด้วยการสูญเสียขวานอันใหม่ที่ซื้อไป"
-
อลิซ่าหันไปทางดมิทรีแล้วเดินถอยออกไป
(http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg)
"คุณคิดว่าผลลัพท์มันยุติธรรมกับพวกเขาทั้งสามคนไหม"
-
แซลลี่โหมดนักปรัชญา
"ยุติธรรมใช้ไม่ได้กับเรื่องนี้" แซลลี่ว่า
"ชายคนที่สองและสามไม่เข้าใจในสิ่งที่เทพธิดาจะสื่อ ในขณะที่เทพธิดาก็ไม่รู้จักมูลค่าของสิ่งของที่ตนได้มอบให้ไป เมื่อทั้งสามไม่เข้าใจในเรื่องนี้ จึงไม่อาจกล่าวว่าขวานเงินและขวานทองเป็นบทลงโทษหรือรางวัลได้"
"ในขณะเดียวกัน ชายคนที่หนึ่งอาจจะระบุได้ว่าได้รับความยุติธรรม เพราะเขาได้รับการตอบรับในสิ่งที่เขาซื่อสัตย์ และสูญเสียในสิ่งที่เขาโกหกออกไปด้วยความโลภ แต่ความโลภนั้นเกิดจากความเข้าใจผิดๆ ที่ได้รับมาจากชายคนที่สองและสาม ซึ่งเป็นผลลัพธ์จากความเข้าใจผิดของเทพธิดาอีกทอดหนึ่ง แต่นั่นหมายความว่าเราจะต้องใช้มุมมองความยุติธรรมจากเทพธิดาเพียงฝ่ายเดียว หาใช่ชายทั้งสามคนไม่"
"ในเมื่อความยุติธรรมของบุคคลในเรื่องทั้งหมดไม่ได้ใช้หลักเกณฑ์เดียวกันในการตัดสิน จึงไม่อาจระบุได้ว่าเกิดความยุติธรรมขึ้นหรือไม่"
"ไม่ต่างจากที่เราเอากฎหมายเมืองหนึ่งไปตัดสินผู้ที่กระทำผิดอีกเมืองหนึ่งซึ่งใช้กฎหมายคนละรูปแบบกันค่ะ ว่าแต่คุณดิมิทรีคะ ถ้าจะหานิทานมาสอนเรื่องความยุติธรรม ความซื่อสัตย์ และการเห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่แล้ว คุณน่าจะเปลี่ยนเรื่องนะคะ หรืออย่างน้อยไม่ใช่ขวานเงินขวานทองที่มูลค่าต่างจากขวานธรรมดาๆ มากเกินไปนัก"
-
อลิซ่าถอยออกไปเมื่อดมิทริแตะไหล่เธอ ก่อนจะไปนั่งลงแล้วแกะช็อคโกแลตออกมากัด กร๊อบๆ เอาแซนวิชมากินต่อ มีนมด้วย
(http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg)
"คุณเข้าใจได้ทะลุปรุโปร่งดีนี่ครับ แต่ขอโทษนะ นี่เป็นนิทานพื้นบ้านของเกาะนี้" ดมิทรีล้วงเอาปีโป้ออกมาฉีกรับประทานบ้าง
"เรามองตรงกัน เราน่าจะเดินไปทางเดียวกัน"
-
แซลลี่หยิบแซนด์วิชมาทานบ้าง
"เส้นทางของคุณคืออะไรล่ะคะ?" เธอถามกลับ
-
(http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg)
"สร้างโลกที่เหมาะสมกับทุกคน"
-
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"คุณกำลังเชิญชวนฉันสินะคะ" เธอสรุปง่ายๆ เหมือนไม่ได้ถามแต่เข้าใจไปแบบนั้น
"ถ้าอย่างนั้นฉันคงต้องขอรับฟังรายละเอียดต่างๆ ก่อนตกลงทำสัญญาล่ะนะคะ"
-
(http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg)
"ปกป้องและเปลี่ยนแปลง เพื่อนำไปสู่สิ่งที่ดีกว่าจนกระทั่งมันดีที่สุด"
"ทำในสิ่งที่นารุมิเคยพยายามที่จะทำไงล่ะครับ"
-
พอได้ยินอีกฝ่ายว่าแบบนั้นเท่านั้นแหละ เธอก็ชะงักไปทันที
ทำในสิ่งที่... นารุมิเคยพยายามจะทำงั้นเหรอ...
"ฉัน..."
ฉัน...
"...ตกลงค่ะ"
-
(http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg)
"ผมยินดียิ่ง" ประธานนักเรียนหนุ่มหล่อยิ้มกว้างแล้วหันไปทางแฟนสาว แต่พบว่าเธอกลับไปแล้ว
ถอดแว่นมาเช็ดฝุ่นที่เข้าตาแล้วเขาก็บอกกับแซลลี่ว่า "ได้เวลาเปลี่ยนโลกนี้แล้ว"
หัวใจ +3
-
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
เลือก
- Event ?? (ดองได้)
-
ไม่ดอง
- Event ?? (ดองได้)
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
Roleplay อะไรก็ได้ http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2171.msg198307#msg198307 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2171.msg198307#msg198307)
-
"นายเป็นประธานชมรมนี้สินะ?" เธอเอ่ย
"ฉันมีเรื่องอยากจะถามอะไรหน่อย"
-
(http://i.imgur.com/VVXf9OI.jpg)
"อยากจะถามอะไรเหรอครับ? ผมจะพยายามตอบเท่าที่ตอบได้"
-
"ฉันสนใจในสิ่งที่เธอเป็น" แซลลี่ว่า
"ประธานชมรม บอกฉันเรื่องออราเคิล แบทเทิล แล้วการขับขานเท่าที่เธอรู้มาหน่อย แล้วฉัน...อืม... ถ้าจำไม่ผิด..."
"เอาเป็นว่าฉันจะติวหนังสือให้ก็แล้วกัน"
-
(http://i.imgur.com/VVXf9OI.jpg)
"...เธอรู้เรื่องพวกนี้จริงๆด้วย" เขาพูดก่อนจะหันซ้ายหันขวา มีคนฟังอยู่มั้ยเนี่ย!?
ต้องพึ่งภารโรงเนี่ยนะ? นี่มันเสี่ยงไปหน่อยรึเปล่า??
".............."
"ถ้าทำให้ฉันไม่สอบตกได้ก็โอเค"
เขาคิดสั้นสมกับ Esp ของเขา มีนักเรียนที่ไหนจะมาให้ภารโรงติวให้บ้าง
เมื่อถึงช่วงเวลาสอบแซลลี่จะติวให้
ทั้งสองผูกโยงกัน หากโยชิโร่เรียนไม่จบ แซลลี่ก็จะไม่จบเกมตามไปด้วย
(แต่แซลลี่ตายได้ไม่เกี่ยวกับโยชิโร่)
โยชิโร่สามารถถามหรือคุยเรื่องที่อยากรู้กับแซลลี่ได้ โดย AI จะตอบออกมาตามสิ่งที่แซลลี่รู้
หัวใจ +3
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
"......." หมิงรับมาแล้วจ้องมองคล้ายจะงงว่าทำไมแซลลี่ถึงเอามาให้เธอ
เป็นผู้หญิงเหมือนกันแท้ๆ เคยเป็นคู่แข่งหัวใจกันด้วยนะ แต่สุดท้ายก็รับไว้
ข้อมูลปกปิด
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"ขอบคุณค่ะ" อลิซ่ารับไป ไม่ได้ว่ากล่าวอะไร
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://i.imgur.com/fluDuKc.jpg)
เป็นสะพานขนาดใหญ่ทอดยาวไปยังอีกฝั่ง ซึ่งในช่วงกลางคืนกลับดูคึกคักกว่ากลางวัน
(http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
"จะจีบฉันเหรอ" หมิงถาม
-
สองสาวหน้านิ่งมาเจอกัน จะเป็นยังไง?
"เธอคิดว่ายังไงล่ะ?" แซลลี่ตอบคำถามด้วยคำถาม
-
(http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
"คิดไม่ตก"
-
"เรื่องอะไรล่ะ" แซลลี่ถาม ก่อนจะจับมือจูงอีกฝ่ายเดินเข้าไป
-
(http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
"ความรักแบบไม้ป่าเดียวกัน มันดียังไง"
(http://wudthipan.com/fucko/_images/4fb52d3821686e95aa0257d7c6599cb4/4256%20-%20Background.jpg)
อีกฟากของสะพานคือวิหารโบราณ มีทั้งอาสนวิหารและอาราม เหนือท้องฟ้าบริเวณนี้มีปรากฎการณ์ประหลาดซึ่งเรียกว่าสายรุ้งแห่งขุนเขา
มีนักเรียนเข้ามาที่นี่หลายคน แต่ด้วยพื้นที่กว้างใหญ่ทำให้ไม่ค่อยจะพบใครเดินสวนมาสักเท่าไรนัก หลายคนก็เดินกุมมือหรือคล้องแขนกันด้วย
นั่นทำให้เข้าใจได้เลยว่าพวกเขามาทำอะไรที่นี่
ได้ยินว่าถ้ามาอธิษฐานที่นี่จะได้รับการดลบันดาลให้ครองรักกันสำเร็จ
แต่มันก็เป็นเรื่องที่เขาพูดกันปากต่อปากน่ะนะ มันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?
ข้อมูลปกปิด
-
"แล้วมันแย่ยังไงล่ะ?" แซลลี่ถามกลับ
"ข้อดีของการรักคนต่างเพศ มีเพียงแค่ว่าสามารถมีทายาทกันได้เท่านั้น แต่เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีพัฒนาไปไกล ผู้หญิงด้วยกันก็มีลูกกันได้แล้ว ดังนั้น... ผู้หญิงจะรักผู้หญิงด้วยกันไม่เห็นจะเป็นปัญหาอะไรเลยนี่นา?"
ข้อมูลปกปิด
-
หมิงไม่ได้ตอบ อาจจะเพราะคิดไม่ออก โง่เกิน ฯลฯ
ทั้งสองหลงทาง แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร ยิ่งทำให้ได้คุยกันมากขึ้น ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น มีเนินและพื้นต่างระดับอยู่เยอะทีเดียว นั่นทำให้ทั้งสองต้องปีนป่ายกุมมือของกันและกัน มีการดึงอีกฝ่ายมาในอ้อมกอดเพื่อหลบเสาที่ผุจนล้มลงมา แต่หมิงก็ดูเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับการถูกตัวผู้หญิง
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ถึงจะเหนื่อยหอบแต่ก็คุ้มค่านะ วิวจากบนนี้งดงามมากทีเดียว และยังมองเห็นทางกลับด้วย แถม gm ก็ไม่ต้องพิมพ์ใหม่หมด
หมิงเบิกตากว้างกว่าปกติ เอาโทรศัพท์มือถือมาถ่ายไปรอบๆ เห็นได้ชัดว่าเธอตื่นเต้นและชื่นชอบในทัศนียภาพแบบนี้มากทีเดียว
นานสองนานเสียงถ่ายรูปก็เงียบไป
(http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
"มีอะไรจะสั่งเสียไหม"
หัวใจ +1
-
"ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ?" แซลลี่ยิ้มแล้วโอบเธอเข้ามาแนบชิด
-
(http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
"เพราะฉันรู้ว่าเธอจะตาย ฉันอยากทำอะไรเพื่อเธอ"
-
แซลลี่ยิ่งยิ้มอีก
"จริงๆ ก็อยากให้ทำหลายอย่างอยู่หรอกนะ แต่เอาเป็นว่า... เธอรู้ได้ยังไง แล้วรู้มาแบบไหน" แซลลี่ถาม
"อีกอย่าง ฉันไม่อยากตาย และไม่ต้องการที่จะตาย ดังนั้นฉันต้องรู้ทุกอย่างเท่าที่จะรู้ได้ เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของฉันเอง"
-
(http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
"หากเธอรอด คนอื่นก็อาจจะตายแทนเธอ คนที่ไม่ตายก็อาจจะต้องตาย"
"เธอยังอยากจะรู้อยู่อีกใช่ไหม"
-
"นั่นขึ้นอยู่กับวิธีที่ฉันเลือกเพื่อจะมีชีวิตรอดต่อไป" แซลลี่ว่า
"พูดมาเลย"
-
(http://i.imgur.com/vbx2y9Y.jpg)
"เธอจะปกป้องใครคนหนึ่งจนตัวตาย" หมิงบอกแล้วก็ลงไปจากบนนี้
"แต่ฉันไม่รู้ว่าเป็นใครเพราะมันลางเลือนมาก"
ซึ่งแซลลี่ก็แว่บภาพของโยชิโร่กับฟรานเชสก้าขึ้นมา
หัวใจ +1
(จบ รอช่วงต่อไป)
-
(http://i.imgur.com/aDzKy5M.jpg)
Private Phase
ช่วงเย็นถึงกลางคืนยาวไปถึงเช้า เป็นช่วงอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ หากพักผ่อนจะทำการฟื้นฟู HP 20% หากได้รับ Quest ก็มาทำที่นี่ได้
เมื่อจบช่วงนี้จะเข้าสู่วันใหม่ และเริ่มที่ Classroom Phase
- นอน
- ฝัน: HP ไม่เพิ่ม
-
ฝัน
-
ในฝันนั้นแซลลี่ได้เผชิญหน้ากับ
- ชายคนหนึ่ง
- ตัวตลก
- มารีเบล
*ระวังการตายในฝันจะมีผลกระทบรุนแรง
-
-ชายคนหนึ่ง
-
เป็นชายผมสั้นคนหนึ่งที่แซลลี่คุ้นตาเป็นอย่างดี ในมือของเขามีดาบทองคำที่บิ่นหักจนคล้ายใบเลื่อยมากกว่าจะเป็นดาบ
เขายืนหันหน้ามองตรงมายังแซลลี่แต่ไม่ได้ปริปากหรือบอกเล่าสิ่งใด
- บอกกับเขาว่า เขาเหนื่อยมามากแล้ว ส่งดาบนั่นมาเถิด เราจะสานต่อเอง
- ถามเขาว่า สงครามจบลงไป 50 ปีแล้ว เขายังปรารถนาสิ่งใดอีกหรือ
-
ถามเขาว่าสงครามจบลงไปนานแล้ว ยังปรารถนาสิ่งใดอีกหรือ
-
เพื่อรับผิดชอบในสิ่งที่ฉันได้ทำมันลงไป เขาตอบ
อีก 50 ปี โชคชะตาจะนำพาหายนะกลับมาอีกครั้ง
ถ้าระบุได้ว่าคนๆนี้คือใครได้รับ 3 หัวใจ
-
"ถ้าเธอบอกฉันได้ว่ามันคืออะไร ฉันอาจจะช่วยได้ก็ได้นะ... โยเซพ..."
-
นารุมิเคยบอกว่า
เขาอยู่ที่นี่มาตั้งแต่ 50 ปีก่อน บอกเลยนะว่าถ้าเขาเอาจริงล่ะก็ฉันคงสู้เขาไม่ได้
เขาหน้าตาคล้ายกับฌีแรสมาก ไม่สิ เขาดูเหมือนคนเดียวกันเลยด้วยซ้ำ...
แล้วเขาก็ทิ้งดาบทองที่ใช้งานไม่ได้แล้วไปเสีย
ขณะที่กำลังงัวเงียในเช้าวันรุ่งขึ้นแซลลี่ก็พบจดหมายที่ส่งมาจาก คนที่เธอก็รู้ว่าใคร
ผมมีงาน มาเจอกันที่ xxx
- ไป
- ไม่ไป
- อื่นๆ
-
- ไป
-
ที่ตู้จดหมายหน้าห้องพักซึ่งเคยเป็นห้องพักของใครสักคนที่เคยเรียนที่นี่จนถึงหลายวันก่อนมีจดหมาย
เปิดอ่านเจอคำใบ้ เดินไปตามคำใบ้เจอกับนักเรียนที่นั่งปลูกดอกไม้ แซลลี่มองดูดอกทานตะวันที่หันไปทางตะวันตกแล้วเดินไปต่อ
จนมาถึงกำแพงตะวันตกของโรงเรียน
(http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg)
"สายันต์สวัสดิ์นะครับ" ดมิทรียืนล้วงกระเป๋าหันหลังอยู่บนกำแพง โดยที่ร่างสูงเพรียวของเขาทาบทับดวงตัวนที่กำลังลับขอบฟ้าอยู่พอดิบพอดี
"ผมมีงาน"
-
"งานอะไรที่สภานักเรียนต้องเรียกภารโรงมาช่วยล่ะคะ หรือว่าเป็นงานส่วนตัว" เธอถาม
-
(http://i.imgur.com/nd6eB2Z.jpg)
"งานของเราครับ"
อย่าลืมล่ะ แซลลี่ตอบรับสัญญาแล้วว่าจะเข้าร่วมกลุ่ม
"มีคนพยายามล้มกระดาน ทุกอย่างที่ทำมาจะสูญเปล่า"
"เราต้องหยุดคนเหล่านั้น"
-
"...ใคร และยังไงคะ?"
-
แซลลี่อ่านปากของเขา
โยเซฟ
ทำยังไงก็ได้ให้ลมหายใจของหมอนั่นดับไปซะ
-
แซลลี่พยักหน้า
"มีอะไรอย่างอื่นที่อยากจะบอกอีกไหมคะ?"
-
ดมิทรีไม่มีอะไรอีก ซึ่งแซลลี่ก็เข้าใจดีว่าควรทำยังไง 'ลอบสังหาร' คือวิธีที่ดีที่สุด ออราเคิลในยามปกติที่ไม่ได้ใช้พลังออกมาก็ไม่ต่างจากคนธรรมดา ต่อให้เป็นโยเซฟแต่ถ้าถูกลอบแทงข้างหลังก็ไม่รอด
คิดได้ดังนั้นแซลลี่จึง
- เตรียมอาวุธ
- อื่นๆ
-
- อื่นๆ
เข็คข้อมูลกิจวัตรของโยเซพอย่างเงียบๆ ว่าเขาจะเดินไปไหนอะไรยังไง เวลาไหนอยู่ที่ไหนบ้าง
-
โยเซฟอยู่แต่ชมรมพัฒนาโรงเรียนตลอดเวลา ยกเว้นเวลาเรียน เวลาพักเที่ยง และเดินทางกลับที่พัก
-
แซลลี่คิดว่าเธอคงต้องจัดการกับเขาตอนเดินทางกลับที่พักนั่นแหละ
สำรวจเส้นทางการเดินทางกลับที่พักของโยเซพด้วย ดูว่ามีตรงไหนที่เป็นที่ลับตาคน เหมาะจะซุ่มจู่โจมได้บ้าง
จากนั้นก็วางแผนเสริมด้วย Esp
พอเรียบร้อยหมดก็ไปเตรียมอาวุธ...
-
ที่ห้องของแซลลี่มีอาวุธญี่ปุ่นแบบโบราณทุกอย่าง จะเลือกอะไรไปดีมีช่องจำกัด
-
ข้อมูลปกปิด
-
และเลือกเส้นทางที่จะไปดัก
- เส้นทางหลัก ถนนใหญ่มีอาคารฝั่งซ้าย ฝั่งขวาคือลานโล่ง ต้องลงบันไดหินก่อนจะไปถึงที่พัก (ปกติโยเซฟใช้เส้นทางนี้มาตลอด)
- เส้นทางลัด ลัดเลาะไปตามตรอกที่เป็นช่องว่างของอาคารซึ่งแคบประมาณ 1.5 เมตร จะตัดสนามกีฬาก่อนไปถึงถนนหลักเข้าที่พัก
Hide
-
ข้อมูลปกปิด
-
แซลลี่ยืนขวางอยู่กลางทางในท่าหันหลัง มือหนึ่งถือเคียวโซ่ อีกมือมีคุไน
โยเซฟเห็นก็ดันเอลวามาหลบข้างหลัง
(http://i.imgur.com/eiUn4HL.jpg)
"เธอเอาชนะฉันไม่ได้หรอก ไปจากที่นี่ซะ"
-
"นั่นสิ..." แซลลี่หลุบตาลงแล้วเปิดตาขึ้นอีกครั้ง
"นายน่าจะรู้ใช่ไหมว่าฉันได้รับคำขอจากใคร?" เธอถามกลับแทน แต่ยังไม่ลดการ์ดการระวังตัวลงแม้แต่น้อย
จากนั้นแซลลี่ก็ขยับปากพูดแต่ไม่มีเสียง เป็นคำว่าดิมิทรี อีกฝ่ายน่าจะเห็นและรู้ว่าเธอพูดถึงใคร...
-
"คุณแซลลี่ ..!?"
เอลวาพูดไม่ออก เพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ทำไมภารโรงสาวถึงมาอยู่ตรงหน้าพวกเธอ และ..
เด็กหญิงมองการขยับปากของอีกฝ่าย เป็นชื่อคนที่รู้จักดีก็เบิกตากว้าง
เงยมองโยเซฟว่าจะมีปฏิกิริยาว่าอย่างไร
(http://i.imgur.com/eiUn4HL.jpg)
"ฉันรู้" โยเซฟพูดเสียงเรียบแล้วชำเลืองมองไปบนฟ้า
-
เธอพยักหน้า
"งั้นก็..." เธอพึมพำ ขยับปากบอกว่าจะเจรจา หาที่ส่วนตัวมาคุยหน่อย
จากนั้นเธอก็หยิบระเบิดควันออกมาแล้วปาใส่เพื่อให้เกิดควันบดบังพวกตนไว้
"ดูซิว่านายมีฝีมือขนาดไหน โยเซพ..." เธอพุ่งเข้าไปแล้วใช้คุไนทำทีเป็นปะทะในกลุ่มควัน
-
ดาบทองชี้เข้าใส่ใต้คอของแซลลี่คล้ายมีชีวิต หากแต่...
ทำไมดมิทรีจะไม่รู้ว่าแซลลี่คนเดียวกำจัดโยเซฟไม่ได้
และแซลลี่เชื่อใจได้แค่ไหนกันนั่นก็น่าสงสัย แต่ช่างเถอะ...
(http://i.imgur.com/zpgqesu.jpg)
วงเวทที่ส่องสว่างขึ้นกลางอากาศเหนือหัวของทุกคน มีบางอย่างผุดและพุ่งทะลุออกมา
(http://i.imgur.com/F0WupYq.jpg)
The Lost Angels
วัตถุทรงกลมขนาดลูกเทนนิสตกลงมาจากฟ้าหลังผ่านพ้นวงเวทนั้น นับพันๆหมื่นๆลูก
-
ทั้งหมดอยู่ที่อาคารเรียนไม่ไกลนัก แซลลี่กับโยเซฟคล้ายจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เอลวาหายใจหอบแทบวิญญาณหลุดออกจากร่าง
เอลวารู้สึกพลังชีวิตถูกสูบไปไม่ใช่น้อยเพื่อหนีจากมหันตภัยนี้ โยเซฟทิ้งความสงสัยทั้งหมดแล้วรีบเข้าไปประคองเอลวา จับหน้าผาก จับแก้ม จับชีพจร
(http://i.imgur.com/eiUn4HL.jpg)
"เกิดอะไรขึ้น"
แซลลี่เหมือนจะติดหนี้เอลวาอีกคน
-
"มีคนติดตามมาจริงๆ ด้วย" แซลลี่พึมพำแล้วรีบสำรวจบริเวณรอบๆ อย่างเงียบเชียบ พยายามมองดีๆ ไม่ให้มีใครหลุดรอดมาอีก
"โยเซพ มีที่ที่ปลอดภัยให้พักสำหรับ "เราทุกคน" ไหม?" เธอเน้นว่าทุกคน เพราะเป็นงี้คงไม่แคล้วโดนล่าหัวกันหมดแน่ๆ
-
โยเซฟดูไม่ทุกข์ร้อนนัก นอกจากสีหน้าและแววตาที่แสดงความเป็นห่วงเอลวามากกว่าเรื่องอื่น
เขาพาทุกคนไปยังอาคารชมรมพัฒนาโรงเรียนแล้วถามแซลลี่ว่าต้องการอะไร
-
"ฉันต้องการจะหาตัวตนของตัวเองค่ะ" เธอบอกเรียบง่าย
"ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว ที่นารุมิเข้าหาฉันเพราะต้องการพลัง... ดิมิทรีเองก็เช่นกัน..."
"พวกเขาพยายามหลอกใช้ฉันด้วยสิ่งต่างๆ เพื่อสำเร็จเป้าหมายของตัวเอง แน่นอนว่าฉันก็หลงเชื่อและทำอย่างที่พวกเขาต้องการ จนฉัน... ลืมไปแล้วว่าจริงๆ แล้วฉันต้องการอะไร"
"และเพราะคิดแบบนั้น ฉันจึงไม่คิดและจะไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือของใครอีก ที่ฉันมาเจอนายในวันนี้ก็เพราะว่าฉันต้องการเช่นนั้น" เธอว่าแล้วหันไปมองเขา
"ดังนั้น... ได้โปรดเถอะโยเซพ บอกทุกอย่างที่คุณรู้มาให้ฉันหน่อย ทั้งเรื่องออราเคิล เรื่องลูซิเฟอร์ เป้าหมายของคุณ และทุกๆ อย่างเท่าที่คุณจะบอกได้ เพื่อให้ฉันเข้าใจเรื่องราว และได้มั่นใจในเส้นทางที่จะเดินไปอีกครั้ง แม้ว่าข้างหน้าจะเป็นนรกก็ตาม"
-
ความจริงโยเซฟไม่คิดจะเล่าแน่ๆ แต่เพราะเอลวาสวย (Cha) และเขาปลื้มเธอ (Level Ally)
GM หาเหตุผลที่จะไม่เล่าไม่ได้จริงๆ ขี้เกียจพิมพ์ก็ขี้เกียจ
อิริน่า โยเซฟ ฌีแรส และดมิทรี เป็นคนเมื่อประมาณ 50 ปีก่อน เรื่องราวมันเริ่มมาจากรักสี่เส้า นาตาชา โยเซฟ ฌีแรส และดมิทรี
ฌีแรสถอนตัวออกไปก่อน เหลือโยเซฟและดมิทรี แต่สุดท้ายเมื่อเห็นว่านาตาชาเลือกดมิทรี โยเซฟจึงถอยออกมา
ดมิทรีไม่ชอบหน้าโยเซฟ เขามองว่านาตาชามีใจให้โยเซฟ ในขณะที่โยเซฟก็อาจเล่นชู้ลับหลังเขา มันทำให้เกิดปัญหาบ่อยครั้งระหว่างสามคนนี้
มันเป็นความสงสารกับความรับผิดชอบ มันไม่ใช่ความรัก
เธอตัดสินใจผิดไป แต่เธอก็ดื้อรั้นมากเกินกว่าจะยอมรับ
เธอไม่ได้รักผม เธอแค่เห็นใจผม สายตาของเธอไม่ได้มองมาที่ผมเลย
ผมเจ็บปวดนะครับ ผมรักเธอจากหัวใจ แต่ผมก็รู้ว่าผมบังคับหัวใจเธอไม่ได้
เราเลิกกันเถอะ เพื่อเราทั้งสองคน
รุ่นพี่ใจร้ายจังเลยนะคะ
รุ่นพี่เลือกจะเชื่อในความรู้สึกของตัวเอง แต่กลับไม่เชื่อคำพูดของฉัน
ฉันดูเป็นคนใจร้ายที่โกหกหน้าตายอย่างนั้นหรือคะ
หรือความจริงแล้วนั่นเป็นแค่ข้ออ้างที่รุ่นพี่ใช้เพียงเพราะเบื่อฉัน
ฉันล้อเล่น ฉันไม่คิดว่ารุ่นพี่จะเป็นอย่างนั้นหรอกค่ะ ฉันมองเห็นความรู้สึกของรุ่นพี่และฉันจะตอบแทนความรู้สึกนั้น
แล้วรุ่นพี่ล่ะคะ รุ่นพี่มองเห็นความรู้สึกของฉันไหม
เรื่องราวยังคงคาราคาซังไปจนกระทั่งช่วงสุดท้าย ลาสต์แบทเทิลกำลังจะเปิดออก เคราะห์ซ้ำกรรมซัดที่โครนิเคิลดึงเอาทั้งสามเข้าสู่แบทเทิล
ดมิทรีและนาตาชาหันอาวุธเข้าหาโยเซฟเมื่อผู้รอดชีวิตจะมีได้เพียงสองคน
(http://i.imgur.com/eiUn4HL.jpg)
"ฉันฆ่าเธอเอง" โยเซฟเป็นคนสังหารนาตาชาและเล่นงานดมิทรีบาดเจ็บหนัก
แต่เรื่องราวยังไม่จบ ดมิทรีที่ฟื้นคืนสภาพกลับมาได้ทำลายระบบอิกดราซิลเพื่อหาช่องโหว่ของระบบและเขาทำได้สำเร็จ
การต่อสู้และการแก้แค้นของดมิทรีดำเนินไปโดยมีโยเซฟที่ใช้นารุมิมาออกหน้าแทน สงครามเริ่มขึ้น
นารุมิเสียชีวิต ปรากฎอสูรกายสีแดงนามว่ามารีเบล มันมีพลังที่พิศวงมาก
ลบเลือน เบี่ยงเบน และฉายซ้ำ อย่างไม่รู้จบ
พลังของมารีเบลทำให้ตัวหมากที่เกี่ยว้ของ ณ เวลานั้นถูกดึงออกจากแกนเวลา ต้องใช้ชีวิตที่วนซ้ำไปซ้ำมา
ความทรงจำของทั้งโยเซฟและดมิทรีจะหายไปและกลับมาในช่วงปี 3 พวกเขาจะต่อสู้กัน และเกิดเหตุการณ์นี้วนซ้ำไปมาอีกหลายครั้ง
ซึ่งรวมไปถึงอิริน่าผู้สร้างมารีเบลที่จะวนซ้ำไปด้วยกัน
-
"...ฉันต้องเรียกนายว่าลุงไหม?" เธอผ่อนคลายความตึงเครียดด้วยมุกนิดหน่อย
"...แล้ว... ถ้าจัดการมารีเบลล์ที่เป็นต้นเหตได้ พวกนายจะเป็นยังไงล่ะ?"
-
มันเป็นมุมมองของโยเซฟที่เล่าออกมา มันอาจจะจริงหรือไม่ก็ได้ โยเซฟเป็นคนฉลาดที่สุขุมและนิ่งสนิท
การอ่านอารมณ์ของอลิซ่าดูจะง่ายดายมากหากเทียบกับการพยายามเข้าใจความคิดโยเซฟ บางทีเขาอาจกำลังโกหกหน้าตายก็ได้
แซลลี่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวเมื่อ 50 ปีก่อน เธอเป็นหนึ่งในคนที่นารุมิเลือก หนึ่งในคนที่เขาเชื่อว่าเขาจะรักเธอได้ (นารุมิต้องการสร้างฮาเร็ม)
ข้อมูลข่าวสารที่ได้มาจากโยเซฟทำให้นารุมิเดินไปตามช่องกระดานที่เขาลิขิต เป็นเหมือนไนท์ที่ฝ่าทะลวงเข้าสู่แดนของศัตรู เพราะมีเพียงนารุมิที่ทำได้โยเซฟจึงต้องใช้เขา
หรือหากจะมองว่าแซลลี่ก็เป็นหมากของนารุมิอีกต่อคงไม่ผิด
อิริน่าควบคุมมารีเบลไม่ได้ เธอลบความทรงจำที่เลวร้ายซึ่งไม่อยากพบเจอไปพร้อมประวัติศาสตร์ที่ไม่อยากจดจำ มารีเบลจึงมีชีวิตอิสระที่จะวนเวียน ล่าสังหาร และสูบกินพลังแห่งความรักมาตลอด
หากแต่อิริน่าที่สูญเสียหัวใจและความรักไปจะไม่สามารถคงรูปมารีเบลเอาไว้ กฎสำคัญที่จะพยุงชีวิตของมารีเบลเอาไว้ก็คือ อิริน่าจะต้องมีความรัก
(http://image.free.in.th/v/2013/tn/161230043528.jpg) (http://picture.in.th/id/30f1b234556520de5e093dac4db61e34)
"อ๊ะ ขอโทษนะ วันนี้ฉันมีเดทนะ" ทั้งที่เมื่อไม่กี่ชม.ก่อนเจ้าหล่อนเป็นคนโทรมาชวนไอเนะไปดูหนังแท้ๆ นิสัย...
แฟนอากาศที่สร้างขึ้นโดยการใช้พลังของออราเคิลสะกดจิตใต้สำนึกให้อิริน่าคิดไปเองว่าเธอมีคนรักเป็นนารุมิ
พลังแห่งความรักจะหล่อเลี้ยงมารีเบลให้มีชีวิตต่อไปพร้อมกับอิริน่าที่รักนารุมิอากาศซึ่งไม่มีตัวตน
นั่นคือความลับของพลังที่ยิ่งใหญ่ที่อิริน่ามี การวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาของอิริน่าทำให้มารีเบลแข็งแกร่งขึ้นอย่างไม่มีขีดจำกัด
เธอต้องการอะไรนั้นโยเซฟไม่รู้ คงต้องย้อนไปถามตัวเธอเมื่อก่อนที่จะใช้พลังลบความทรงจำของตนเอง
แต่การเข้ามาของไอเนะทำให้ภาพนารุมิหายไป อิริน่าที่เปลี่ยนสถานะของความรักไปยังไอเนะค่อยๆลืมนารุมิ มารีเบลจึงอ่อนแอลง
ที่สุดแล้วมันก็หายไป... อิริน่าไม่อยู่บนกระดานอีกแล้วแต่คำสาปของเธอที่ได้รับมาจากโนว์เลดจ์ไม่ได้หายไป มันจะกัดกินเธอ
เล่าได้แค่นี้โยเซฟก็บอกลา (จบ)
-
ทำอะไรอีกได้ไหม แซลลี่อยากหาเวลาไปห้องสมุด(?)
-
(รอช่วงต่อไปเลยครับ)
-
หลังสอบเสร็จได้ยินเสียงพิราบนับหมื่นๆตัวโบยบินออกจากช่องระฆังพร้อมเสียงระฆังที่กังวานไปทั่วทั้งโรงเรียน
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
ระบุเหตุการณ์ที่พบเจอ 1 ข้อ/2 หัวใจ
ข้อสุดท้ายเป็น Role-play (ไม่ใช่ Event/Quest) ตามสิ่งที่เคยกระทำและสถานะของคนนั้น ยาวสั้นไม่เท่ากัน
ระวังเรื่องการใช้เวลาเพราะเวลาจะดูตามคนที่ไวที่สุด ถ้ามีคนจบแล้วสักระยะ เหตุการณ์จะเริ่มบังคับจบ
☑ คำสาปแห่งรัตติกาล
☑ ห้องสมุดที่ไม่มีวันกลับ
☑ ห้องเรียนเลือด
☑ ครูไร้หน้า
☑ เพื่อนอากาศ
☑ โรงเรียนกลับหัว
☑ บ่อน้ำที่หายไป
☑ มหัศจรรย์ระฆังงุนงง
☑ เรื่องราวหลังจากนี้
-
☑ คำสาปแห่งรัตติกาล
☑ โรงเรียนกลับหัว
☑ มหัศจรรย์ระฆังงุนงง
☑ เรื่องราวหลังจากนี้
-
☑ คำสาปแห่งรัตติกาล
- การทำสัญญากับ 'เสียงบางอย่าง' ทำให้ผู้นั้นเป็นออราเคิลในอีกรูปแบบหนึ่ง หรือที่เรียกว่า ซุปเปอร์ออราเคิล (คำไม่เป็นทางการ)
- เสียงเหล่านั้นมีหลายต้นเสียง แต่ที่มาเพียงหนึ่งที่ถือเป็นคำสาปคือ 'เสียงของโนว์เลดจ์' ซึ่งจะดังขึ้นในช่วงหลังเที่ยงคืนเท่านั้น (Private Phase)
- การทำสัญญาผ่านโนว์เลดจ์แลกมาด้วยเงื่อนไขของการสูญเสียและเดิมพัน เพื่อแลกกับพลังไร้ผู้ต้าน หากแต่ผู้ทำสัญญามักล้มตายไปก่อนจะเป็นผู้ชนะ
☑ โรงเรียนกลับหัว
- หมายถึงแบทเทิลออฟเลิฟ โลกไร้สีที่กลับหัวหากมองจากอีกฝั่งหนึ่ง
- 'โลกแบน' คือคำอุปมาอุปมัยเกี่ยวกับโรงเรียนกลับหัวด้วยเช่นกัน
☑ มหัศจรรย์ระฆังงุนงง
- คือเสียงระฆังที่ตีอย่างไม่เป็นเวลาชวนให้สับสนนัก
- เสียงระฆังยังทำให้บางคนลืมเรื่องราวบางช่วงไปเสียดื้อๆ อย่างงุนงงที่สุด
- บางคนลืมเรื่องราวก่อนหน้าทั้งหมดไปเลยก็มี
-
☑ คำสาปแห่งรัตติกาล
เลือกเหตุการณ์ที่อยากพบเจอมากที่สุด
การต่อสู้
- ของตนเอง
- ของคนอื่น
-
- ของคนอื่น
-
แซลลี่เห็นคนกำลังต่อสู้กับศัตรูที่จับเอาหญิงสาวคนหนึ่งเป็นตัวประกัน ดูเหมือนคนพวกนั้นหวังจะฆ่าให้ตายเลยด้วย
- ซุ่มดู
- ออกไป
-
ซุ่มดู
-
แซลลี่เห็นชายคนนั้นถูกฆ่าตายอย่างทารุณ ส่วนหญิงสาวที่เป็นตัวประกันก็กำลังจะถูก...
- ซุ่มดู
- ออกไป
-
ออกไป
-
ศัตรูมีจำนวนกว่า 20 คน ล้วนอาวุธครบมือ พวกมันคงได้รับคำสั่งมาให้สังหารเหยื่อที่เป็นออราเคิล
แซลลี่ประเมินแล้วว่าเธอมีแค่ระเบิดควันลูกเดียว กับมีดนินจา มันไม่ง่ายเลยที่จะช่วยหญิงสาวคนนั้น
โอกาสชนะ Esp Vit Rea ทอยเลย 3 ลูก ไม่มีปาฏิหาริย์อะไรจะช่วยได้มากกว่าเต๋า
-
ข้อมูลปกปิด
-
โดนไปทีนึง AT 1-10
Rolled 1d10 : 8, total 8
-
แซลลี่ปะทะกับกลุ่มวายร้ายไปพลางพยายามที่จะเข้าไปช่วยหญิงสาวแต่ก็ไม่ง่าย เธอโดนเคียวยาวยมทูตฟันเข้าเต็มหลัง โดนเรเปียแทงอก ถูกชูริเคนปักขา และถูกลูกตุ้มมอรืนิ่งสตาร์ฟาดเข้าเต็มโหนกแก้ม 3 Damage
แต่ที่สุดแล้วแซลลี่ก็ล้มพวกมันลงได้เกือบหมดจนคนสุดท้ายที่เอานักเรียนหญิงไปเป็นตัวประกัน
- ไม่สน ฆ่ามาน
- บอกให้ปล่อยนักเรียนหญิงแล้วจะยอม (ไม่มีลูกเล่นอะไร อีกฝ่ายเก่งเกินกว่าจะใช้ลูกไม้ ยอมคือตาย)
-
- บอกให้ปล่อยนักเรียนหญิงแล้วจะยอม (ไม่มีลูกเล่นอะไร อีกฝ่ายเก่งเกินกว่าจะใช้ลูกไม้ ยอมคือตาย)
-
เธอคิดจะทำอะไร ตายไปพร้อมกันเหรอ นั่นเป็นความเขลา หรือความไร้สติ
เสียงหนึ่งดังขึ้นมา
-
"ฉันจะทำสิ่งที่ฉันคิดจะทำ โง่เขลาหรือไร้สติหรือไม่ ทั้งหมดเป็นการตัดสินใจของฉันเอง และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรฉันก็จะยอมรับมัน"
"นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นจะมาตัดสินใจแทนหรอก" เธอตอบเสียงนั้น เธอจะตัดสินใจและทำตามสิ่งที่เธอคิด เธอจะไม่ยอมเดินตามความต้องการของคนอื่นอีกแล้ว
-
อยากได้พลังไหม
-
“ต้องแลกกับอะไรล่ะ?"
-
ฉันจะเป็นคนเลือกเอง
อยากได้พลังไหม
-
"ถ้าทางนี้ได้รู้ก่อนว่าจะต้องแลกกับอะไรก็น่าสนอยู่..." เธอว่า "แต่ถ้าไม่บอกมาก่อนฉันก็ไม่เอา ความเสี่ยงมันมากเกินไป"
-
เสียงนั้นเงียบไปราวกับไม่ได้สนใจที่จะต่อรองกับคนที่ไม่มีไพ่ในมือ
(http://i.imgur.com/EZF0Esz.jpg)
แซลลี่ถูกแทงทะลุหลอดลมและเกือบถูกสังหารโหดหากว่าไม่มีใครบางคนผ่านมาช่วยหญิงสาวคนนั้น
แม้จะพ้นขีดอันตรายในเวลาต่อมาแต่ก็ทำให้แซลลี่
1. ตาบอดทั้งสองข้าง
2. ข้อมือขาดข้างหนึ่ง
3. ขาขาดข้างหนึ่ง
4. เส้นเอ็นเสียหาย (Vit เหลือ -1)
5. เสียความจำ (Esp เหลือ 0)
6. บาดเจ็บสาหัส (All Status -1)
Rolled 1d6 : 1, total 1
-
ปริศนาเรื่องนี้มี 2 ช่วง
1. เจอศัตรู
- ถ้า HP 0 จะเสียชีวิต (Item เครื่องรางช่วยได้)
- ถ้าหนีไม่ได้และรอดจะไปต่อช่วงที่สอง
- ถ้ารอดจะไปต่อช่วงที่สอง
2. ถ้าเลือกต่อสู้ก็เหมือนอันแรก ชนะก็จบแต่นักเรียนหญิงตาย แต่ถ้าเลือกยอมก็จะเข้าเงื่อนไขดังนี้
- ถ้าช่วงแรกเข้าเงื่อนไขที่สอง จะมี 2 ทาง 1. ทำสัญญา 2. เจ็บหนัก
- ถ้าช่วงแรกเข้าเงื่อนไขที่สาม จะมี 2 ทาง 1. ทำสัญญา 2. ช่วยนักเรียนหญิงได้และไม่ต้องทำสัญญา
แซลลี่ตาบอด ไม่สามารถมองเห็นได้
-
☑ โรงเรียนกลับหัว
เลือกเหตุการณ์ที่อยากพบเจอมากที่สุด
เสียงระฆังลั่นกังวาน
- ตอนเช้า
- ตอนกลางคืน: หากไม่ใช่ออราเคิลจะได้สิทธิ์บางอย่าง
-
เช้า
-
ได้รับ Status +1 ค่าใดก็ได้
เข้าสู่แบทเทิลและเจอกับ
- ตุ๊กตาตัวเล็กๆ
- Knowledge
- ตัวตลก
- ตัวประหลาดสีขาว
-
+Chr
- Knowledge
-
มีเคราะห์หนัก และกำลังจะตาย
เสียงหนึ่งดังขึ้นก่อนจะบอกทางออกให้
- รับพลัง
- เชื่อในโชคชะตา
-
...ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่นะ...
-รับพลัง
-
ที่นี่น่ะไม่ใช่โลกปกติ Ability ทุกอย่างไม่ทำงานที่นี่ รวมไปถึง Vit ก็ไม่ช่วยป้องกัน Damage
และการกระทำทุกอย่างต้องทอยเต๋า
แต่นั่นหมายถึงคนธรรมดา
สำหรับผู้ถูกเลือก หรือออราเคิล พวกเขาจะมีพลังที่สุดหยั่งถึง "เวทมนตร์คาถา"
ยามเมื่อเสียงระฆังกังวาน แบทเทิลจะเริ่มขึ้น
([url]http://i.imgur.com/9S7fMCh.jpg[/url])
โลกกลับหัวที่ไร้สีสันกินอาณาเขตของเกาะนี้ทั้งหมดจะเปิดออกและดึงเอา ผู้ถูกเลือก หรือออราเคิล เข้าสู่แบทเทิลด้วยอำนาจของ 'โครนิเคิล'
ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าโครนิเคิลคืออะไร โครนิเคิลจะเปิดมิติซ้อนและมอบพลังแก่ออราเคิล ให้ต่อสู้ห้ำหั่นกันอยู่เหนือกฎของโลกนี้
ผู้แพ้จะต้องตาย ผู้ชนะจะได้พลังของผู้แพ้และแข็งแกร่งขึ้น
เป้าหมายสูงสุดของแบทเทิลคือ การรอดชีวิตไปจนกระทั่งเรียนจบ
เพื่อแลกกับพรสวรรค์ชั้นเลิศเหนือใครที่จะติดตัวออกไปจากโรงเรียนนี้
หากแต่ผู้ชนะมีเพียงหนึ่งเดียว
และผู้นั้นจะได้รับพรศักดิ์สิทธิ์ที่บันดาลทุกสิ่งดังหวัง
เมื่อปรากฎผู้ต้องการชนะ ทุกคนที่เข้าสู่แบทเทิลจึงต้องเอาชีวิตรอด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
แปลก แซลลี่เข้ามายืนอยู่ในแบทเทิลเพียงคนเดียว...
- รีบหาทางออก: โอกาส Esp หรือ Rea ของออราเคิล
- สงบใจ
-
รีบหาทางออก
Rea
Rolled 1d10 : 1, total 1
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
(http://image.free.in.th/v/2013/io/170318045350.jpg) (http://picture.in.th/id/37ddb1822b23a7671976e5ce924df40a)
เมื่อถึงคืนวันพิพากษา ประตูโครนิเคิลจะเปิดออกเพื่อให้เหล่าสกุณาทั้งมวลโผบินเข้าสู่หอคอยแห่งความรู้
แต่จะมีใครเล่าที่มุ่งสู่ยอดหอคอยได้ดังฝัน เพื่อไขว่คว้าความหวังมาไว้ในมือ
- Sally ได้รับ Status ค่าใดก็ได้ +2
- Mercy ได้รับ LP +3
- Mercy ได้รับ LP +3
ที่นี่คือ Battle of Love♥ สมรภูมิของเหล่าออราเคิล
แต่ไม่ใช่เพียงหอคอยเท่านั้น Battle จะเกิดขึ้นทั่วทั้งโรงเรียนตลอดวันนี้
ทอยเต๋าหน้า 1000 เพื่อจะนำไปประกบคู่ เลขติดกันจะเจอกัน
-
ข้อมูลปกปิด
-
เลือกสิ่งที่อยากทำที่สุด 1 อย่าง (Hide)
- หนีตายเอาชีวิตรอด
- กำจัดศัตรู
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
ข้อมูลปกปิด
-
แซลลี่ตกใจ แต่ไม่ได้ร้องอะไรออกมา
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"เธอทำฉันตกใจนะ"
/รู้สึกตกใจมาก
(http://i.imgur.com/VVXf9OI.jpg)
เขาหันมาหาแซลลี่ ให้ตายสิ ไม่อยากให้เจอด้วยสภาพนี้เลย แต่เขาไม่อยากทำร้ายคนที่เขาคิดว่าบริสุทธิ์ด้วย..
"เธอมาทำอะไรที่นี่? ไม่หนีรึไง? แบทเทิลเกิดทั่วโรงเรียนแบบนี้"
"ถ้าเธอมาขวางฉัน ฉันกินเธอแน่"
-
ลามกจริง
"นายก็พูดเองนี่ว่า "เกิดทั่วโรงเรียน" แล้วภารโรงประจำโรงเรียนอย่างฉันจะหนีไปไหนล่ะ?" แซลลี่ตอบ
"แต่ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ขวางนายหรอก เดี๋ยวเกมโอเวอร์พพอดี"
"อีกอย่าง ฉันก็กลายเป็นออราเคิลจำเป็นแล้วด้วย..."
-
([url]http://i.imgur.com/VVXf9OI.jpg[/url])
"....ออราเคิลจำเป็น?" เอียงคอเมื่อได้ยินแบบนั้น
เขาไม่เข้าใจคำนั้นดีนัก แต่พอเข้าใจว่าอีกฝ่ายอยู่ในสถานการณ์ยังไง
"ฉันไม่อยากทำร้ายคนรู้จักหรอกนะ"
"แต่ถ้ามีเหตุที่ต้องทำขึ้นมา... หรือโดนบังคับ....."
เขาเว้นไว้ในฐานะที่คงรู้กัน ก่อนจะพูดต่อ
"ฉันต้องแกร่งกว่านี้ถึงจะปกป้องฟรานเซสก้าได้"
เขาบอกเป้าหมายของตนให้อีกฝ่ายฟัง
ซึ่งแซลลี่ก็เข้าใจ เพราะเป้าหมายของแซลลี่นั้นคลุมเครือ เธออยากจะไปกับโยชิโร่เผื่อว่าจะได้พบคำตอบที่ต้องการ
(http://wudthipan.com/fucko/_images/e7e4d05910879bd8ec662d6cfb135206/4261%20-%20Background.jpg)
เส้นทางเป็นเหมือนโพรงถ้ำทั้งที่เข้าประตูที่อยู่ในหอสมุดแท้ๆ
เดินทางจนกระทั่งมาถึงสะพานหินขนาดใหญ่ที่คล้ายสร้างมาให้ยักษ์เดินข้ามอย่างไงอย่างงั้นแหละ
สองฟากของสะพานมีรูปสลักนักบุญในอิริยาบถต่างๆกันไปนับได้ฝั่งละ 16 ตัว และมีใครคนหนึ่งกำลังยืนครุ่นคิด
-
ใครหว่า... แซลลี่มองแล้วครุ่นคิด ตาของเธอวาวโรจน์นิดหน่อย ถ้าโยชิโร่สังเกตจะเห็นได้ว่าตาของแซลลี่ไม่มีแวว หรือก็คือเธอน่าจะตาบอด(?) ตอนนี้เธอเลยมองเห็นได้ด้วยพลังของออราเคิล
-
(http://i.imgur.com/esLKcej.jpg)
"........." ชายคนนี้หันมา
เป็นรูปสลักที่คล้ายจำลองมาจากตัวหมากรุก สองฝั่งเป็นสีขาวและดำคละกัน
เลือก
- รู้จักและเล่นหมากรุกเป็น
- เล่นไม่เป็น
(หมายถึงคนเล่น)
-
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"!!!" แซลลี่ฉลาด แซลลี่เล่นหมากรุกเป็น
- เล่นไม่เป็น
-
มีตัวหมากเรียงสองฝั่ง ฝั่งละ 8 ตัว ดังนี้
Rook Knight Bishop King Queen Knight Bishop Rook
จุดเริ่ม >>>
Rook Knight Bishop King Queen Knight Bishop Rook
ต้องเดินข้ามไป ทำยังไงก็ได้
-
แซลลี่คิดถึงเรื่องที่หมิงพูดเรื่องตัวหมาก หมากดำคือหายนะและอันตราย ส่วนหมากขาวนั้นบริสุทธิ์และไม่อยากเอาชนะ...งั้นเหรอ?
/ใช้ esp คิดถึงความเป็นไปได้และความปลอดภัยของสีขาว รวมถึงใช้ Rea สังเกตด้วยว่ามีซากอะไรไหม (เช่นซากกระดูกทางฝั่งสีดำเยอะๆ อะไรงี้)
-
([url]http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg[/url])
"คนเราพัฒนากันได้" เธอตอบแล้วหยิบหมากสีขาวไปวาง
"ทำไมถึงเลือกสีดำ นั่นเป็นสีแห่งความตาย หายนะ และความมืด" แล้วเธอก็ขยับเบี้ยตัวที่สองจากซ้ายเดินขึ้นมา
เพราะรู้เรื่องของหมิงน้อยเกินไปจึงตีความได้ยาก
เธออาจจะหมายความง่ายๆ แค่เปรียบถึงสีขาวคือผู้พิทักษ์กฎ และสีดำคือเหล่าเทวาปีกดำ
ไม่ก็แค่ความคิดน่ารักๆของเธอที่มองว่าอัศวินพระเอกต้องขี่ม้าขาว ส่วนตัวร้ายต้องสีดำ
-
รอสังเกตทั้งสองคนอยู่เงียบๆ รวบรวมข้อมูลก่อน
-
ดันมาถึงกลางทางตัวหมากรุกก็สั่นกึกๆๆ ก่อนจะหมุนติ้วผลักโยชิโร่ออกแล้วหยุด เปิดป้อมปืนออกมายิงรุกสีดำระเบิดอย่างรุนแรงจนแหลกเป็นผง
เสียงที่ดังสนั่นคล้ายมีปืนใหญ่หลายกระบอกมายิงอยู่ในระยะประชิดทำเอาทุกคนแทบแก้วหูฉีก เมื่อฝุ่นที่ฟุ้งตลบจางลงรุกขาวก็ไปอยู่แทนที่รุกดำ
-
ดูต่อ (AFK)
-
แซลลี่มองทั้งสองอยู่นานแล้ว จากนี้แหละ!
ใช้ Perception หาวิธีข้ามไปอย่างปลอดภัยด้วยข้อมูลทั้งหมดที่มี
-
ข้อมูลที่มีในตอนนี้ไม่สามารถบอกได้ว่าจะข้ามไปได้อย่างไร ปัจจัยยังน้อยเกินไป นั่นอาจหมายถึงต้องมีการเสี่ยงเพื่อทดลอง
คำตอบที่ได้คือ แก้กลไกพัซเซิลเพื่อผ่านพ้นไปด้วยการสลับขาวและดำเป็นหลัก อย่าเดินไปกลางทาง อย่าเดินเลยระยะที่รูปปั้นยังไม่แอคทีฟสำเร็จ อย่าบินข้าม อย่าลงจากสะพาน ทั้งหมดล้วนเสี่ยงตายแม้จะเป็นออราเคิลก็ตาม
-
เอา esp คิดต่อว่ามีอะไรที่ต้องเสี่ยงหรือต้องทำบ้าง เอาเท่าที่ต้องเสี่ยงน้อยหรือจำนวนครั้งการเสี่ยงน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อเก็บข้อมูลเพิ่มเติม
-
esp ใช้ไม่ได้เลยในโลกของแบทเทิล จะมีให้เพียงการบรรยายนิดหน่อยเท่านั้น
-
เอ.... ราชินีนี่ใช้อะไรกินได้เท่านั้นนะ?
แซลลี่ถามตัวเองในใจ
-
ราชินีเดินได้ 8 ทิศทาง สุดระยะที่เดินได้ ตัวที่กินราชินีได้ในตอนนี้คือ
- White Knight เดินเป็นรูปตัว L
นอกนั้นไม่อยู่ในตาที่จะกินราชินีได้
-
"โยชิโร่!" พอแซลลี่เห็นเขาไม่มีอาวุธ ก็เลยโยนคุไนไปให้ใช้(รับให้ได้ล่ะ)
-
มีดบินถูกปาใส่ ราชินีดาบยกดาบซ้ายป้องกันมันจนเบี่ยงกระเด็นออกไป มันเป็นเพียงโอกาสเล็กๆที่เกิดขึ้นเมื่อราชินีต้องพลิกดาบในมือขวาฟันรถศึกเพื่อหยุดมัน
และอาจเพราะแรงกระแทกหรือความต้องการที่จะลงจากรถม้าโยชิโร่ตีลังกาข้ามหัวของราชินีไปในเวลาเดียวกัน
Role-play เพื่อเอาชนะราชินีดาบ
-
แซลลี่ย่องตามช่องที่ปลอดภัยจากตาเดินของเหล่าหมาก(เน้นขอบๆ) ไปอย่างแยบยล จนมาหาหมากอัศวินที่โยชิโร่อยู่ได้
"นายต้องแสดงความแข็งแกร่งออกมาด้วยการเอาชนะบิชอปตัวนั้น แล้วสารภาพรักอย่างตรงไปตรงมานะ" แซลลี่แนะนำ(?)
-
พวกนายทำอะไรกัน...
-
แซลลี่ถอนหายใจแล้วเข้าไปกอด(?) หมากม้า พยายามจะดันๆ ไป
"เดินหน่อยน่า"
-
ไม่ขยับเลย ดูเหมือนถ้าไม่ใช่กลไกที่พร้อมขยับก็จะดันไม่ไปสักนิด
-
แซลลี่ใช้ความฉลาด(?) คิดทันทีว่าควรจะทำอย่างไรในสถานการณ์ที่คิงสีขาวกำลังจะโดนเรือดำยิง
เธอตัดสินใจวิ่งเลียบขอบหลบตาเดินของหมากที่เหลือไปยังอีกฟากของสะพานทันควัน
-
เรือดำยิงถล่มใส่คิง ทุกคนเผ่นหนีไปหมดแต่ยังคงมีอัศวินพิทักษ์คิงที่ชื่อคริสยืนจังก้าและโบกคทาเพื่อหยุดกระสุนนั้นและสลายมันไป
เมื่อคิงรอดปลอดภัยมันก็ค่อยๆเลื่อนไปต่อจนพ้นสะพาน ที่สุดทางเดินยาวตรงไปมีประตูบานใหญ่ที่มีสัญลักษณ์มงกุฏและนกไม่ทราบชื่อบินเหนือมงกุฏ
ประตูเปิดออกเพื่อให้คิงผ่านไปได้พร้อมทั้งสามคนที่ตามมา
หัวใจ +3
-
แซลลี่ว่าง แซลลี่มองโยชิโร่สู้
พลางจิบชาเคี้ยวคุกกี้
-
(http://i.imgur.com/YSNWhvk.jpg)
นกพิราบนับร้อยนับพันพรั่งพรูทะยานขึ้นสู่ฟาดฟ้าสีครามพร้อมเสียงระฆังบนหอระฆังลั่นกังวาน
ในวันปฐมนิเทศที่วนกลับมา แซลลี่ก็พบว่าตัวเองนั้นยังคงอยู่ที่เดิมไม่ได้ไปไหน
จริงสิ ตอนเข้าไปในหอคอยก็พลัดหลงกับโยชิโร่อีก หมอนั่นยังอยู่ไหมนะ
-
เธอลองตามหาดู
-
หมอนั่นมาที่นี่ http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2171.msg200948#msg200948 (http://baron.wudthipan.com/forum/index.php?topic=2171.msg200948#msg200948)
-
เธอถอยออกมาเมื่อเห็นว่าทางนั้นกำลังจะไปเดท(?) แล้วหันกลับไปเตรียมทำงานภารโรงของเธอต่อ
-
แซลลี่ไปหาดูดีกว่าว่าตัวเองเป็นใคร เป็นอะไรมาก่อน (ตามหาอดีตและความทรงจำที่หายไป)
-
แซลลี่คิดว่าคนที่จะตอบได้คงเป็น
หมิง อิริน่า หรือใครที่วนเวียนผ่านช่วงเวลา 50 ปีก่อนมา
-
หมิงแล้วกัน
-
หลิวชนะแล้ว
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"เล่นกับใครก็แพ้ตลอด" หมิงเก็บหมากไปบ่นงอนๆนอยๆทำแก้มป่อง
- หัวเราะเยาะเธอสิ
- ทับถมเธอเข้าไป
- อื่นๆ
-
"ขอโทษนะ ฉันมาหาหมิง เธอสะดวกคุยอะไรกับฉันหน่อยหรือเปล่า?"
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"ฉันกำลังจะปิดชมและเดินทางกลับ" เธอบอกให้รู้ว่าสามารถคุยได้ระหว่างนี้ มือก็เก็บของไป
-
ชวนหมิงคุยเรื่องความฝันและเป้าหมายต่อไป ก่อนจะถามเรื่องประวัติของตัวเอง
"เธอรู้ไหมว่าฉันเคยเป็นอะไรมาก่อน"
-
หมิงบอกว่าเธอยังนึกไม่ออก ถ้าเรียนจบไปแล้วก็คงคิดอีกทีหนึ่ง เธออาจจะยังไม่เรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยทันที
พอถามถึงเรื่องของแซลลี่หมิงก็จ้องมองแล้วถามกลับว่า
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"เธออยากรู้ไปทำไม อดีตผ่านไปแล้ว มันเปลี่ยนแปลงไม่ได้"
-
"ถึงแบบนั้นจะให้อยู่แบบไม่มีอดีตได้ยังไง ฉันก็แค่อยากจะรู้ว่าตัวเองเคยเป็นใคร เป็นอะไรมาก่อนเท่านั้น จากนั้นฉันค่อยตัดสินใจอีกทีว่ามันควรจะเป็นสิ่งที่ควรทิ้งเอาไว้ข้างหลังเฉยๆ หรือไม่"
-
(http://i.imgur.com/gtQuKta.jpg)
สถานที่ซึ่งใหญ่พอๆกับสนามฟุตบอลก็คือหอสมุดของโรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ และยังสูงจากพื้นขึ้นไปอีกเกือบ 50 เมตร
ห้องชมรมจะเป็นห้องหนึ่งในอาคารหอสมุดที่อยู่ใกล้ทางเข้าออก สมาชิกชมรมจะมีหน้าที่เป็นบรรณารักษ์และภารโรงไปในตัว ปัจจุบันมีสมาชิก 10 คน
เดินลึกเข้าไปภายในห้องสมุดแต่ก็พบเพียงประตูสามบานที่ปิดอยู่เช่นก่อนจะเกิดสงคราม
หมิงชี้ไปทางประตูบานขวา ประตูบานขวานั่นคือประตูแห่งความรัก
ถ้าแซลลี่มั่นใจว่าตนเองพร้อมจะมอบความรักให้กับใครก็เข้าไป
แต่ถ้าไม่...
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"เธอจะไม่มีวันได้กลับมาอีก ตลอดกาล"
-
"ฉันพร้อมอยู่แล้ว" แซลลี่มั่นใจว่าเธอพร้อม
ไม่เชื่อถามเรื่องพรที่จะขอได้เลย
-
มันเปิดออกให้แซลลี่เข้าไปได้ มีทางเดินเป็นบันไดขึ้นและลงวนเป็นงู สองฝั่งมีประตูไม้หลากสีเรียงกันเป็นระยะอย่างไม่สมมาตร
คริสคิดว่าเส้นทางที่ดูไม่รู้จบนี้มันจะทอดยาวไปถึงไหน หรือเธอควรเปิดประตูดูสักบานดีนะ
ประตูแต่ละบานมีสีต่างกัน เนื้อไม้ก็ต่างกัน ลวดลายการออกแบบมีหลากหลายมากทีเดียว ไม่ซ้ำกันเลย บ้างก็เป็นบานประตูเรียบๆ สลักลายงดงาม ลูกบิดมีหลายดเกรดหลายแบบ แม้แต่ประตูเหล็กก็มี...
ระบุได้ว่าสนใจบานแบบไหนเป็นพิเศษ
-
เธอสนใจประตูที่... เหมือนประตูห้องภารโรงของเธอ
-
เป็นประตูเรียบๆทำจากไม้เนื้อแข็ง มีตาแมวไว้มองแขก เมื่อเปิดดูก็พบภารโรงคนหนึ่งกำลังเช็ดถูห้องของตนเองอย่างขะมักขะเม้น
- ดูต่อไป ใช้ 1 หัวใจ
- ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่ฉัน เลือกบานอื่น
-
-ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่ฉัน
จากนั้นแซลลี่ก็เหลือบไปเห็น... ประตูไม้ไผ่สภาพดี เธอดูคุ้นตาอย่างประหลาดเลยเปิดมันดู
-
ประตูไม้ไผ่ดูแล้วก็แข็งแรงประมาณหนึ่ง มันคงอยู่ในบ้านที่เป็นไม้ตามชนบทของประเทศแถบตะวันออก เปิดเข้าไปเห็นเด็กทารกกำลังร้องจ้า หญิงสาวผมดำขลับที่ยังสาวเกินกว่าจะเป็นแม่ของเด็กอุ้มเธอขึ้นชูสุดแขนแล้วพูดว่า...
- ดูต่อไป ใช้ 1 หัวใจ
- ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่ฉัน เลือกบานอื่น
-
- ดูต่อไป ใช้ 1 หัวใจ
-
คางุยะ ต่อไปนี้หนูชื่อว่า คางุยะ นะจ๊ะ
- ดูต่อไป ใช้ 1 หัวใจ
- ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่ฉัน เลือกบานอื่น
-
-ดูต่อไป
-
แม่ของเธอเกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่ ชื่อว่าคางุยะ แม่บอกกับเธออย่างนั้นและเลี้ยงดูเธอมาจนโตเป็นสาว
กระทั่งวันที่เด็กสาวเข้าหมู่บ้านเพื่อไปซื้อยาให้กับแม่ก็พบว่าชาวบ้านปฏิบัติกับเธอได้แย่มาก พวกเขากล่าวหาว่าแม่ของเธอเป็นบ้า
เด็กสาวโกรธจึงปาก้อนหินใส่ชายคนหนึ่งก่อนที่เธอจะถูกเขาและชาวบ้านรุมกระทืบจนแทบแบนติดดิน
เด็กสาวลากสังขารที่บอบช้ำกลับมาที่บ้านโดยไม่ได้ยาติดมือมาและพบว่าแม่ของเธอนอนนิ่งอย่างสงบบนพื้น มีจดหมายเขียนเอาไว้ว่า
แม่ทำกับข้าวมื้อเย็นเอาไว้ให้ลูก และเตียงนอนก็ปูให้ใหม่แล้ว
- ดูต่อไป ใช้ 1 หัวใจ
- ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่ฉัน เลือกบานอื่น
-
- ดูต่อไป ใช้ 1 หัวใจ
-
10 ปีต่อมาเด็กสาวตั้งครรภ์ มีลูกในท้องที่เธอก็ไม่รู้ว่าจะให้เด็กคนนี้เติบโตมาในสังคมแบบไหน พ่อของเด็กคือใครก็ไม่รู้
เสียงกระแอมไอดังต่อเนื่องจนเป็นเสียงไอหนักๆดังโขลกๆพร้อมกับเลือดกองโตที่กองอยู่ในมือบ่งบอกถึงอายุขัยที่จวนจะหมดลงของเธอ
เธอลากสังขารกลับประเทศบ้านเกิดและไปยังบ้านที่เธอจากมา บ้านที่เธอเคยใช้ชีวิตอยู่กับแม่ของเธออย่างมีความสุขในวัยเด็ก
หนูกลับมาแล้วค่ะแม่
หญิงสาวที่ครองรักใหม่กับชาวบ้านสายเลือดเดียวกับเธอได้สิ้นลมลงในอ้อมกอดของเขาพร้อมทารกน้อยที่ผมสีดำออกน้ำตาล
แม้ว่าจะไม่ใช่สายเลือดของชายหนุ่มแต่เขาเองก็รักเธอ เด็กสาวลูกครึ่งคนนี้จะเป็นลูกสาวของเขานับแต่นี้
วันคืนผ่านไป เซระก็ยังคงหวดดาบไม้อย่างขยันขันแข็ง การฝึกวิชานินจาเป็นความสนุกสนานของเด็กบ้านป่าอย่างเธอ
- ดูต่อไป ใช้ 1 หัวใจ
- ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่ฉัน เลือกบานอื่น
-
- ดูต่อไป ใช้ 1 หัวใจ
-
เซระเป็นเด็กชาวป่า โตมากับวิชานินจาและพ่อที่ไม่มีภรรยาใหม่จนกระทั่งเขาเสียเพราะโรคประจำตัว
ก่อนที่พ่อจะสิ้นลมเขาได้บอกว่า
จงมีความรัก และมีความสุขให้เท่ากัน ไม่มากหรือน้อยจนเกินไป
อย่าเป็นอย่างพ่อที่มีแต่ความรัก และไร้ความสุข...
เซระจึงตัดสินใจออกเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเล เปลี่ยนชื่อแซ่ใหม่เป็นแซลลี่ ทำงานรับจ้างทั่วไปเพื่อค้นหาคำตอบนั้นที่เธอไม่เข้าใจ
ความรักเหรอ? มันคืออะไรกันนะ
จนกระทั่งมาพบกับนารุมิ เธอคิดว่าเธอได้พบคำตอบนั้น แต่ก็ยังไม่สามารถตอบได้ทุกอย่าง
จงมีความรัก และมีความสุขให้เท่ากัน ไม่มากหรือน้อยจนเกินไป
อย่าเป็นอย่างพ่อที่มีแต่ความรัก และไร้ความสุข...
มันคืออะไรกันนะ
(ตีความเอง แล้วจะตัดเข้าฉากจบ)
-
"อืม" แซลลี่คิดขณะเดินวนไปมา
"อืมมม" แซลลี่คิดต่อ ขณะเดินบนกำแพง
"อืมมมมมมม" แซลลี่คิดอีกขณะเดินบนเพดาน เป็นนินจาต้องทำได้สิ
เอาจริงๆ ทำไมเธอจะคิดไม่ออกกันล่ะ มันก็แค่เรื่องง่ายๆ
จงมีทั้งความรักและความสุข หากมีความรักแล้วหาความสุขไม่ได้ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ควรทำ แต่ก็ไม่ใช่แต่จะหาความสุขเข้าตัวเองจนละเลยความรักไปเลย เธอควรจะต้องมีทั้งสองอย่าง
หรือก็คือ...
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"จงมีความรักให้เท่ากับที่มีความสุข อย่ามัวแต่รักจนเป็นทุกข์เสียเอง หรือมัวแต่หาความสุขจนไม่ได้สัมผัสความรัก"
-
(http://i.imgur.com/ESMCQ4I.png)
ขอมาส่องนะคะ ,,
-
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"การมีรักใหม่ไม่ใช่เรื่องที่ผิด" หมิงพูดขึ้นมาเพื่อตอบคำถามของ Sally
ในร้านกาแฟเล็กๆของเมืองใหญ่ที่คับคั่งเต็มไปด้วยจักรยาน Sally มาพบกับหมิงที่เรียนจบมาได้ครึ่งปี เธอบอกว่า gm ลืมเขียนเธอในฉากจบของคนอื่น
-
หมิงบอกว่า หากเป็นการตีความในมุมของเธอ พ่อของ Sally แค่อยากจะบอกว่าเขาจมกับอดีตที่เขาขุดเอาไว้เอง ซึ่งหากสิ่งนี้มันทำให้เขามีความสุขเรื่องนี้ก็คงจบลงด้วยดี แต่มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น เขาอยากมีรักใหม่ อยากมีความสุขและเริ่มต้นใหม่ แต่เขาก็พันธนาการตนเองเอาไว้กับคนที่ตายไปแล้ว
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"นารุมิน่ะ" หมิงพูดถึงชายที่เธอตกหลุมรักและบอกว่า เขาเป็นคนดีนะ ดีทุกอย่างเลย ในมุมที่เธอมองนารุมินั้นเป็นคนดี
"แล้วก็หล่อ"
"....."
หมิงไม่เคยชมใครหล่อ แต่อย่างว่าแหละ พวกตัวละครเพอร์เฟ็คมักถูกลูก้ากลั่นแกล้งให้ไม่มีหน้ามั่ง บทไม่มีมั่ง บางทีบทก็หักมุมทุเรศๆกลายเป็นกะเทยอยู่บ่อยๆ
"ไม่มี" หมิงตอบเมื่อ Sally ถามว่าตอนนี้เธอมีแฟนไหม
"มี" เธอตอบอีกครั้งเมื่อถูกถามว่ามีชอบใครหรือเปล่า
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"โยเซฟ"
(http://i.imgur.com/twnGAEb.jpg)
"ไม่พูดด้วยแล้ว"
-
หมิงบอกว่าเธอจะเรียนต่อในสายดาราศาสตร์ เธอคิดว่าเธอชอบที่จะเฝ้าดู สังเกต คิด วิเคราะห์ แยกแยะ สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็เป็นเรื่องสำคัญ มันจะถูกบันทึกเอาไว้เพื่อใช้เป็นพื้นฐานในการศึกษาต่อยอด เธอคิดว่าอย่างนั้น ที่จริงแล้วเธอก็ค่อนข้างบกพร่องในการสื่อสาร พูดไม่เก่ง อธิบายแล้วชวนงงกว่าเดิม การทำงานอะไรแบบนี้อาจจะเหมาะกับเธอ เธอว่าอย่างนั้น ส่วนเรื่องความรักน่ะเหรอ
ไม่เอา
โดนปฏิเสธกลับมาทันทีเลย ดูเหมือนจะจีบง่าย แต่ที่จริงแล้วหมิงนี่จีบยากมากๆ ยากระดับลีเจนด์เลยล่ะ
(http://i.imgur.com/kzSfaJp.jpg)
"รู้สิ ฉันรู้ ฉันรู้ทุกอย่างแหละ" อลิซาตอบแซลลี่พลางเลื่อนหน้าจอมือถือหลังปัดแชทที่มีชื่อดมิทรีทิ้งอีกรอบ
"บางทีคนเราก็ไขว่คว้าในสิ่งที่ต้องการที่สุดมาไม่ได้ เราควรจะทำยังไงดีล่ะ"
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"พยายามต่อไป...?"
ทั้งสองนั่งคุยกันที่สวนสาธารณะกลางกรุงแพรีสที่วันก่อนเพิ่งมีเหตุการณ์ระเบิด
"เธอถามฉันไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าฉันพยายามต่อไปแล้วเธอจะทำมันสำเร็จหรือไง"
อลิซาจิ้มทีรามิสุใส่ปากแล้วปัดหน้าจอแชทชื่อดมิทรีทิ้งอีกทีก่อนจะจิ้มดูเว็บร้านเสื้อผ้าสองสามเว็บระหว่างเคี้ยวแล้วจึงตอบ
"ฉันเลือกจะค้นหาความสุขจากสิ่งที่ฉันไขว่คว้ามาได้"
แซลลี่แอบเห็นอลิซายิ้มแล้วจิ้มแชทตอบดมิทรีอย่างรวดเร็ว มันเป็นช่วงสั้นๆจริงๆที่แม่สาวยิ้มยากจะยิ้มออกมา
-
มันปวดร้าวเมื่อไม่ได้ของที่ต้องการ ยิ่งปวดร้าวกว่านั้นเมื่อของนั้นคือของที่เรารัก
แต่เธอเลือกได้ เธอเลือกได้ว่าจะมีความสุขหรือจะทนทุกข์ใจกับพันธนาการที่เธอสร้างขึ้นมาเอง
"ความจริงฉันมีพลังสร้างปาฏิหาริย์ที่ได้มาจากโครนิเคิล"
"ฉันเคยคิดนะว่าจะเสกให้เขาทิ้งเอลวาแล้วมาหลงรักฉันแทน ไง ฉันฉลาดไหม"
"จริงจังอะไรขนาดนั้น ฉันแค่ล้อเล่น"
(http://i.imgur.com/mcdpTxg.jpg)
"ผมเห็นด้วยกับอลิซานะครับ" สเตฟาโน ตอบแชทมา
(http://i.imgur.com/LHvd8tj.jpg)
"คุณย่าเคยบอกไว้ว่า ชีวิตมีเส้นทางที่ยาวกว่าจะถึงเป้าหมาย จงวางสัมภาระหนักของเธอลง แล้วสนุกกับการเดินมือเปล่า"
มุตสึมิ ที่วันนี้มาเจอกับแซลลี่ก็ดูเหมือนเดิมทั้งที่ผ่านมาแล้วปีนึง เธอเป็นเด็กแคระที่โดนสตาฟอายุเอาไว้หรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้ ดูเหมือนมุตสึมิจะเหมือนเดิมมากที่สุดในบรรดาเด็กนักเรียนรุ่นนี้ที่เรียนจบมา บางคนดูโตขึ้น เป็นผู้ใหญ่ขึ้น แต่กับมุตสึมินั้นแทบไม่เปลี่ยนไปเลย แม้กระทั่งแนวความคิด และความแข็งแกร่งของจิตใจที่ไม่สมตัวเอาเสียเลย
"ถ้าคิดว่ายังหาไม่เจอก็ลองสนุกกับการตามหาดูดีไหมคะ"
(http://i.imgur.com/uF7BTZ1.jpg)
"ฉันนึกไม่ออกว่ามันจะสนุกได้ยังไง ฉันอาจจะไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดมาตั้งแต่แรก"
(http://i.imgur.com/LHvd8tj.jpg)
"ฉันน่ะน้า หลายครั้งแล้ว สุดท้ายแล้วก็ยังตัดสินใจไม่ได้หรอกค่ะว่าจะมุ่งหน้าไปทางไหน"
"ฉันมักจะบอกตัวเองว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่มันก็สนุกดีนะ อย่างเช่น ตอนที่ไม่มีกระดาษ แล้วฉันต้องไปหาซื้อที่ร้านเครื่องเขียน"
"การเดินทาง ชมทิวทัศน์ ปล่อยให้สายลมพัดผ่าน แล้วได้เลือกกระดาษหลายๆแบบมันก็สนุกนะคะ"
"บางทีเราอาจจะได้เจอคุณพนักงานขายน่ารักๆหรือหล่อๆที่ยิ้มให้เราอีก"
เธอเปลี่ยนไปนะ เธอสวยมากขึ้น โลกของเธอมันบิ้วตี้ฟูลมากกว่าเดิมเสียอีก บินไปเลยมุตสึมิ สู่ทุ่งลาเวนเดอร์อันกว้างใหญ่ไพศาลที่ไร้ขอบเขต
-
หากเธอต้องการก็กลับมาหาฉัน หากโลกใบนี้มันน่าเบื่อ หรือเธอเบื่อมัน ไม่อยากจะอยู่ที่นี่อีกต่อไป
อลิซานั้นได้รับพลังอันยิ่งใหญ่มาจากโครนิเคิล เธอได้บอกกับแซลลี่ว่าเธอทำได้แม้แต่การส่งแซลลี่ไปยังโลกที่เธอต้องการ
หากแซลลี่เบื่อโลกใบนี้แล้ว
หากโลกนี้ไม่มีสิ่งที่แซลลี่ปรารถนา
Best End