ต้นส้มและเลม่อนเอนไหวตามแรงลมในฤดูหนาวของช่วงเดือนมกราคม ถนนสายหลักที่มุ่งตรงไปยังตัวเมืองในบ่ายแก่ของวันนี้สักนานครั้งจึงจะมีรถแล่นผ่าน ซีดานสีดำสัญชาติอิตาลี อัลฟาโรเมโอ จูเลียตต้า มีคนนั่งเต็มคันรถ ป้ายบอกทางเก่าและสนิมจับเป็นริ้วเขียนเอาไว้ว่า วิตตอริโอ เอ็มมานูเอล (Vittorio Emmanuele) ซึ่งเป็นนามของกษัตริย์พระองค์แรกของอิตาลีหลังรวบรวมประเทศ เมื่อไปจนสุดถนนและผ่านซุ้มประตูเมืองที่หันออกไปทางทะเลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของปาแลร์โม่ก็เข้าสู่เมืองปาแลร์โม่อันเป็นเมืองหลวงของแคว้นซิซิเลีย
แคว้นซิซิเลีย (อังกฤษ: Sicily, อิตาลี: Sicilia) เป็นเกาะที่ตั้งอยู่กลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน อยู่ทางตอนใต้สุดของอิตาลีเชื่อมระหว่างโลกตะวันออกและตะวันตก อันเป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยเรื่องราวและประวัติศาสตร์อันยาวนาน สถาปัตยกรรมของซิซิเลียได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมของอาหรับและนอร์มัน มีโบสถ์ประจำทุกเมืองที่เรียกว่าดูโอโม่ ภายในโบสถ์ประดับตกแต่งด้วยสถาปัตยกรรมหลากหลาย ทั้งไบแซนไทน์ แองโกลนอร์มัน อาหรับ เรอเนสซองส์ นีโอคลาสสิค
เมืองปาแลร์โม (Palermo) เป็นทั้งเมืองหลวงและเมืองท่าของแคว้นซิซิเลีย เป็นเมืองเก่าแก่ที่ก่อตั้งมาตั้งแต่ 734 ปีก่อนคริสตกาล มีทั้งพระราชวัง โบสถ์ และอาคารโบราณเรียงรายอยู่เต็มสองฝั่งถนน สถาปัตยกรรมที่ผสมผสานสะท้อนถึงอารยธรรมที่มายึดครอง อาศัยอยู่ และจากเมืองปาแลร์โมไป ทั้งเคยเป็นส่วนหนึ่งของเมืองโบราณคาร์เธจ ตกอยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรโรมัน ต่อด้วยอาณาจักรไบแซนไทน์ อยู่ภายใต้การปกครองของชนชาติอาหรับ เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรซิซิลี และรวมเป็นหนึ่งเดียวกับอาณาจักรเนเปิลส์ จนกระทั่งรวมเป็นประเทศอิตาลีเมื่อปี ค.ศ. 1860 นับเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลกรองจากกรุงคอนสแตนติโนเปิล
เสียงระฆังจากหอระฆังกังวานกลบเสียงสนทนาของผู้คนในระแวกนี้ชั่วขณะ เด็กหญิงรับประทานคันโนลี่จนหมด พยายามเช็ดครีมที่เลอะแก้ม แล้วลุกขึ้นเดินออกจากวงสนทนาของชายสองคนที่กำลังคุยถึงเรื่องประวัติศาสตร์เมืองที่เธอไม่ได้สนใจมัน เดินผ่านรูปปั้นนู้ดแล้วเหลือบมองนาฬิกาบนเสา พลันเสียงปืนกลก็ดังก้องสนั่นจตุรัส
ซีดานสีดำที่ขับผ่านมาได้หยุดจอด มีคนลงจากรถและกระหน่ำยิงด้วยปืนกลอย่างไม่อาจทราบได้ว่าเป้าหมายคือใคร เสียงปืนที่สนั่นเกือบไร้ทิศทางหยุดลงหลังถูกตอบโต้กลับมา ยางรถถูกยิงแตกแต่เจ้าซีดานคันนั้นก็ยังขับออกไปจากที่เกิดเหตุได้ทันท่วงทีก่อนที่มันจะพรุนทั้งคันเมื่อเจ้าถิ่นแห่กันมาเป็นสิบ
พวกไหน?
จะไปรู้เรอะ
เฮ้ย อัลแบร์โต้โดนยิง
เด็กหญิงยิ้มรับให้กับชายหนุ่มรูปงามที่ลูบหัวเธอหลังส่งกล่องขนมหวานให้ เธอผงกหัวให้เขาเพื่อขอตัวหลังกล่าวขอบคุณแล้วก็เดินจากไปโดยที่คนติดตามของชายหนุ่มก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอคือใครและพักอยู่ที่ไหน
"พวกนายเข้าใจใช่ไหม ฉันกำลังต่อสู้... เพื่อพวกเขาเหล่านี้"
"อนาคตของซิซิเลีย อนาคตของอิตาลี"
เสียงระฆังกังวานและนกพิราบตีปีกโบยบินพรึ่บพั่บออกจากซุ้มหอระฆัง ชายหนุ่มที่นั่งสวดภาวนาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่อมีชายที่เขาคุ้นตาเดินมาหยุดอยู่เบื้องหน้าของเขา
"คุณอเลซซิโอใช่ไหม"
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้น
"ผมกำลังสวดภาวนาเพื่อขอให้ทุกๆวันมีแต่ความสุข" เขาไม่แสดงสีหน้าที่บ่งบอกว่ากำลังยินดีหรือยินร้าย ประโยคที่เขาเอ่ยไม่ใช่ประโยคคำถาม
"เยี่ยม ความสุขของฉันคือแกต้องตายอยู่ที่นี่เดี๋ยวนี้"
"พิสูจน์ดูสิว่านายคู่ควร"
ชั่วขณะนั้น เสี้ยววินาทีเดียวที่อันเดรขยับปลายเท้า มือซ้ายของอันเดอร์บอสที่ไวยิ่งกว่าก็ดีดเอาปืนพกซ่อนออกมา ตาขวาของอันเดรที่บอดสนิทเป็นมุมอับสายตาและเขายากที่จะป้องกันตัวได้ทัน แต่กระสุนเพชฌฆาตที่พุ่งมาจากมุมอับด้านหนึ่งก็เฉี่ยวข้อมือของอันเดอร์บอสลึกเข้าเนื้อเกือบหนึ่งนิ้ว
อันเดรคว้าโอกาสนี้หมุนตัวเตะเข้าไปที่เบ้าตาขวาของอันเดอร์จนเขาแทบจะหมุนได้ สายตาของอันเดรชำเลืองมองไปยังตำแหน่งของเพชฌฆาตที่เขาไว้ใจยิ่งกว่าใครเพื่อส่งสัญญาณบางอย่างพร้อมทั้งปักมีดเข้าไปที่ซอกคอของเป้าหมาย
แต่ก็พลาดเป้าไป มีดเสียบเข้าที่หัวไหล่ไม่ลึกมากนัก
อันเดรสบถในใจ มือซ้ายก็ชักปืนออกมา แต่ปืนในมือของเขายิงขึ้นไปยังกระจกโมเสกบนเพดานโบสถ์ได้เพียงสองนัดเท่านั้นเมื่อคู่ต่อสู้ของเขาเสือกตัวเข้ามาแล้วคว้ามือของคาโปหนุ่มไว้แน่น
"แรงล้นเหลือดีนี่พ่อหนุ่มไฟแรง" อันเดอร์บอสแยกเขี้ยวแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้
"แต่ยังไม่พอ" ตามด้วยหมัดที่หวดจนอันเดรทรุดลงกับพื้นประหนึ่งถูกค้อนปอนด์ทุบเข้าให้อย่างจัง
เสียงปืนดังขึ้นอีกสองนัดเมื่อคอนสแตนติโน่นักฆ่าคนสนิทของอันเดรหันกลับไปยิงสกัดคนของอันเดอร์บอสที่วิ่งเข้ามา แต่เมื่อเขาหันกลับมาก็พบว่าเขาช้าไป อันเดรถูกล็อคแขนแล้วหมุนกลับมาเป็นโล่กำบังให้กับอันเดอร์บอส
"............" หนุ่มน้อยมือสังหารกัดฟันกรอดประทับไรเฟิลเล็งมายังศีรษะของอันเดอร์บอสหน้าเครียด ภาพในกล้องเล็งโยกไปมาคล้ายกับเมื่อเขาลั่นไกอย่างไม่ระวังอาจจะเป็นศีรษะของอันเดรเองที่จะทะลุ
