Messages

• Johan: [link]
  July 21, 2023, 11:25:58 AM
• Johan: อันนี้ครับ
  July 21, 2023, 11:26:02 AM
• Johan: จริงๆไม่เชิงลงแข่งเพราะเป็นพาร์ทเนอร์กับบุสดีอยู่แล้วเลยอดชิงรางวัลที่ 1 2 3 (3000 บาท...) ก็จะไม่ไปแย่งรางวัลส่วนนี้กับหน้าใหม่ แต่ลงเพื่อชิงรางวัลเซ็นสัญญา รางวัลอันนี้ไม่จำกัด ได้เงินเยอะมาอุดส่วนที่ต้องเอาไปจ่ายให้นักวาด
  July 21, 2023, 11:28:55 AM
• Johan: ช่วงก่อนวันที่ 10 เลยต้องเร่งเตรียมไฟล์ + เขียนเรื่องไว้เปิดตัวให้ปังๆ เพราะงบวาดนี่แพงเข้าเนื้อ วาดเยอะไม่ไหว มาเน้นการนำเสนอด้วยเส้นเรื่องหลายทางเลือกดีกว่า
  July 21, 2023, 11:31:12 AM
• lostlance: งี้นี่เองงง
  July 21, 2023, 07:09:04 PM
• Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
  August 28, 2023, 10:56:33 PM
• lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
  August 31, 2023, 10:47:07 AM
• Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
  September 29, 2023, 06:48:36 PM
• Bloody Rabbits: รออยุ่ว
  September 29, 2023, 10:01:26 PM
• lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
  October 05, 2023, 02:12:26 PM
• Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
  December 02, 2023, 01:55:59 AM
• Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
  January 01, 2024, 11:30:01 AM
• Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
  January 01, 2024, 11:30:18 AM
• Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
  January 01, 2024, 11:35:44 AM
• lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
  January 01, 2024, 08:58:21 PM

เขาไม่คิดว่าการถือปืนในตอนนี้จะเป็นเรื่องฉลาด เพราะถ้าจะใช้ปืนเขาก็คงไม่วางทิ้งไว้แต่แรก และถึงยังไงนิ้วอีกฝ่ายที่แตะไกปืนอยู่ก็คงเร็วกว่า



"..." Moore พยักหน้าเล็ก ๆ ให้จักรพรรดิโคลเดน จากนั้นก็ขยับไปข้างหน้าเล็กน้อยในจังหวะที่โคลเดนบังทัศวิสัยของเจ้านักข่าวจอมปลอมที่จี้เขาอยู่
เขาแสร้งทำเป็นไออย่างรุนแรงขึ้นมา จากนั้นก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น เมื่อได้จังหวะก็ฉวยพุ่งเข้ากระแทกคนที่จี้พระนางยอร์ติน่าจากทางด้านหลัง
พร้อมกับใช้จังหวะนั้นหักข้อมือข้างที่ถือปืนจ่อราชินีอยู่ไปพร้อม ๆ กันด้วยเลย

แค่งานเลี้ยง ไม่มีอะไรต้องกังวล
แค่งานเฝ้ายาม ไม่มีอะไรต้องกังวล
Moore หงุดหงิดอยู่ในใจ กะว่าจบงานนี้เขาจะบีบคอลูเธอร์ให้หน้าเขียว



"โอเค ฉันจะวางอาวุธ โอเคนะ" Moore ค่อย ๆ ก้มลงวางอาวุธของเขาไว้ที่พื้น จากนั้นก็ค่อย ๆ ยกมือขึ้น แต่สายตาก็ยังจับจ้องไปที่องค์ราชินี
จากนั้นก็พยายามพูดด้วย้นำเสียงที่เป็นปรกติที่สุด เท่าที่เขาจะทำได้

"...เอาล่ะ ยังไงต่อ ?"

"ถ้าอย่างนั้นเธอกับ Support ประจำที่เอาไว้เหมือนเดิม อย่าให้ใครขึ้นมาบนนี้นอกจากฉัน ปิดตายชั้นนี้เอาไว้ เดี๋ยวฉันจะลงไปพาบุคคลสำคัญขึ้นมาหลบภัยบนนี้"
จากนั้นเขาก็ว.ไปบอกรอนว่าเรื่องที่ด้านล่างปล่อยให้หมู่อื่นจัดการไป มีศัตรูอยู่บนหลังคา ถ้าเห็นก็จัดการซะ ศัตรูอยู่ในชุดลายพรางสีแดง
จากนั้นก็กระชับปืนในมือ และรีบวิ่งลงบันไดไปที่ระเบียงชั้น 2 ในส่วนที่จัดงานพิธี ตรงแถว ๆ โพเดี้ยมที่มีบุคคลสำคัญอยู่

ตอนนี้บนชั้นของเขาก็ยังปลอดภัยดี แต่ก็ลองเช็คดูหน่อยก็แล้วกัน



"รอน นายเฝ้าเอาไว้ที่เดิม อย่าขยับไปไหน ฉันส่งนาเดียไประวังหลังให้แล้ว แล้วก็ถ้าเห็นคนน่าสงสัยที่ด้านล่างก็ยิงได้เลย ฉันรับผิดชอบเอง" Moore กดว.ไปหาอีกฝ่าย
จากนั้นเขาก็เดินไปที่ทางขึ้น ที่ June กับ Support เฝ้าอยู่ ถามทั้งคู่ดูว่าเห็นอะไรแปลก ๆ หรือเปล่า

เอลวาเข้าไปนั่งที่ริมสุดของแถว เพราะที่ส่วนกลาง ๆ ของแถวก็มีคนจับจองหมดแล้ว
บนเก้าอี้มีของว่างกับน้ำและคู่มือวางเอาไว้ และดูเหมือนคนที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ จะกำลังคุยกันเรื่องอาจารย์ในสถาบัน

(เลือกอย่างเดียว)
- เนียนแอบฟังคนคุยกัน
- อ่านคู่มือ
- เข้าไปตบกะโหลกคนที่กำลังคุยกัน

"สิบเอกมัวร์รายงาน พบกลุ่มบุคคลต้องสงสัยบนหลังคา" Moore กดวิทยุรายงานและใช้มืออีกข้างชักปืนพกยิงเข้าใส่เพดานจนหมดแม็กทันที

"นาเดีย ไปอยู่กับรอน ไป เร็ว"

มีอะไรดำ ๆ กลิ้งออกมา แต่ไม่ใช่รุ่นพี่ เขา (?) ยกมีกุมส่วนดวงตา (?) จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน



"01101110 01101111 01110100 01101000 01101001 01101110 01100111"

อะไรเนี่ย

ป้าบอกว่าไม่มีอะไรให้ช่วยแล้วแหละ เอลวาจึงไปลงชื่อ จากนั้นก็ไปหาที่นั่ง



"อ๋อ...นั่งตรงไหนก็ได้นะ ไม่ได้จำกัดชั้นปี" ป้าแกบอกอย่างนั้นตอนเอลวาไปลงชื่อ

แล้วเอลวาจะไปนั่งตรงไหนดี แถวหน้ามีคนไม่มากนัก แถวกลางมีคนนั่งอยู่มากที่สุด ส่วนแถวหลังมีคนประปราย

- แถวหน้า
- แถวกลาง
- แถวหลัง

ป้าดูจะงง ๆ แต่ก็บอกให้ช่วยเอาของไปวางไว้ตามที่นั่งด้วยก็แล้วกัน
เอลวาก้ม ๆ เงย ๆ จนหน้ามืด ก็เห็นป้ากลับมาพร้อมกับลังเปล่า ๆ 4-5 ลัง จะเร็วไปไหนเนี่ย



"พอแล้วล่ะ...ขอบคุณมากนะ...เอ่อ หนูชื่ออะไรน่ะ" ป้าบอกว่าแกชื่อมารี จำง่ายใช่มั้ยล่ะ
มารีมีลูกแกะหนึ่งตัว ทุก ๆ ที่ ที่มารีไป ลูกแกะติดตาม ♫

"ถ้ามีปัญหาอะไรก็บอกว่าให้มาเคลียร์กับป้าได้นะ"

แล้วแกก็หัวเราะตามประสาคนแก่ เอลวาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าหัวเราะอะไร

(มีตัวไต่กระจกได้จริง ๆ ด้วยนะ ไม่ได้ใส่มาเล่น ๆ นะคะ )


ในลิฟท์มีคุณป้า (?) คนนึงอยู่ก่อนแล้ว เธอยิ้มแย้มให้และทักทายอย่างเป็นกันเอง



"หนูเป็นเด็กใหม่เหรอ ? อ๋อ ป้าอยู่ปี 3 น่ะ" เธอบอกว่าเธอมาช่วยงานน่ะ แต่เดี๋ยวตอนบ่ายก็ต้องมาปฐมนิเทศน์เหมือนกัน

"แหม พอบอกว่ากำลังเรียนอยู่ก็กระดากปากเนอะ แก่จนปูนนี้แล้ว"

แกหัวเราะของแกไปเรื่อย ใช้เวลาไม่นานนักก็ลิฟท์ก็ขึ้นมาถึงชั้น 3 ส่วนคุณป้าก็บอกว่าโน่นแน่ะ อย่าลืมไปลงชื่อเข้างานที่โต๊ะหน้างานนั่นนะ

(เลือกทำอย่างเดียว)
- ไปช่วยป้า
- ไปลงชื่อเข้างาน

"รอน นายคุมอยู่ตรงระเบียง คอยดูสถานการณ์ด้านล่างก็แล้วกัน จูนกับซัพพอร์ตก็ไปคุมที่บันไดทางขึ้น ส่วนนาเดียรอสนับสนุนอยู่กับฉันก็พอ"

"อย่าลืมเช็คอาวุธกันด้วยก็แล้วกัน"

Moore นั่งงานจบก็เดินไปหาที่งีบ รอเวลางานเริ่ม

"งั้นก็เอาของกินแล้วไปที่นั่นทีเดียวเลยก็แล้วกัน กินไปเฝ้าไปก็คงไม่เป็นไรหรอก"

Moore กับลูกหมู่ไปหยิบอาหารที่หน่วยสวัสดิการ แอบกวาดใส่ถุงกลับไปกินบ้านด้วย จากนั้นก็มุ่งหน้าขึ้นไปที่ชั้นบนสุดตามที่ว่า

ในแผนผัง ระบุไว้ว่าตึกนี้มี 3 ชั้น ชั้นแรกเป็นห้องพักเจ้าหน้าที่ ชั้นที่สองเป็นห้องเรียน และชั้นที่สามเป็นห้องประชุมรองที่ใช้สำหรับงานพิธีต่าง ๆ เช่น งานปฐมนิเทศ
ตึกนี้มีลิฟท์สี่ตัว และบันไดอีกสองแห่ง ส่วนบันไดหนีไฟก็มีแยกไปต่างหากอีก ดังนั้นจะขึ้นทางไหนก็คงไม่อึดอัดกับจำนวนคนหรอกมั้ง มีทางขึ้นเยอะแยะเลย

แต่ห้องประชุมก็อยู่แค่ชั้นสามเองนี่นา เธอจะขึ้นลิฟท์หรือเดินขึ้นบันไดดีนะ

(เอลวาแยกร่างไม่ได้ เลือกอย่างเดียวก็พอนะ)
- ขึ้นลิฟท์
- ขึ้นบันได
- ไต่กระจกขึ้นไป

"รถถัง" เล่นอะไรของนายเนี่ย

ระบบแจ้งว่านักศึกษาสามารถแก้ไขตารางเรียนได้จนถึง 1 อาทิตย์หลังเปิดเทอม



"ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องช่วยกันติวก็แล้วกัน" มิไรตอบเรียบ ๆ จากนั้นก็เดินถือหอกของเธอออกไป ปล่อยให้เลโอนอนของเขาอยู่คนเดียว

จบบทที่ 1.1

เมื่อเข้าสู่เนื้อเรื่องหลังจากนี้ ตัวเกมจะตัดเข้าสู่โหมด Advance ผู้สามารถเลือกเล่นได้ 2 โหมดด้วยกัน :

• มีตัวเลือก : เหมาะสำหรับคนที่ไม่อยากคิดอะไรให้ยุ่งยาก และมีเวลาเล่นไม่มาก ข้อเสียคือมีอิสระและพื้นที่ให้ความสร้างสรรค์น้อย
• ไม่มีตัวเลือก : เหมาะสำหรับคนที่ชอบคิดนอกกรอบ มีไอเดีย จินตนาการบรรเจิด และมีเวลาเล่นมากพอ ข้อเสียคืออาจจะยากเกินไปและทำอะไรไม่ถูก