* ห้องโถงรับแขก

Refresh History
  • Johan: [link]
    July 21, 2023, 11:25:58 AM
  • Johan: อันนี้ครับ
    July 21, 2023, 11:26:02 AM
  • Johan: จริงๆไม่เชิงลงแข่งเพราะเป็นพาร์ทเนอร์กับบุสดีอยู่แล้วเลยอดชิงรางวัลที่ 1 2 3 (3000 บาท...) ก็จะไม่ไปแย่งรางวัลส่วนนี้กับหน้าใหม่ แต่ลงเพื่อชิงรางวัลเซ็นสัญญา รางวัลอันนี้ไม่จำกัด ได้เงินเยอะมาอุดส่วนที่ต้องเอาไปจ่ายให้นักวาด
    July 21, 2023, 11:28:55 AM
  • Johan: ช่วงก่อนวันที่ 10 เลยต้องเร่งเตรียมไฟล์ + เขียนเรื่องไว้เปิดตัวให้ปังๆ เพราะงบวาดนี่แพงเข้าเนื้อ วาดเยอะไม่ไหว มาเน้นการนำเสนอด้วยเส้นเรื่องหลายทางเลือกดีกว่า
    July 21, 2023, 11:31:12 AM
  • lostlance: งี้นี่เองงง
    July 21, 2023, 07:09:04 PM
  • Qiao: อยากเล่นแนว fear and hunger 1-2 ก็ได้
    August 28, 2023, 10:56:33 PM
  • lostlance: ผมว่าเกมมันหลอนไป
    August 31, 2023, 10:47:07 AM
  • Johan: สลัดทั้งงานราษฎร กับงานหลวงไม่ออก น่าจะมาต่อสักใกล้ๆปลายปีนะครับ
    September 29, 2023, 06:48:36 PM
  • Bloody Rabbits: รออยุ่ว
    September 29, 2023, 10:01:26 PM
  • lostlance: ที่โพสใหม่นั้นสแปมหรืออะไรน่ะ
    October 05, 2023, 02:12:26 PM
  • Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ
    December 02, 2023, 01:55:59 AM
  • Johan: สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ทุกคนยุ่งๆงานเยอะๆ
    January 01, 2024, 11:30:01 AM
  • Johan: อยากมาต่อ แต่เคลียรืเวลาไม่ลงตัวเลย
    January 01, 2024, 11:30:18 AM
  • Johan: Chao: ยังแอบมาต่อนะเออ <<< ตอบแล้วๆ (เกมบ้าอะไรฟระ โพสละครึ่งปี)
    January 01, 2024, 11:35:44 AM
  • lostlance: สวัสดีปีใหม่ครับบ
    January 01, 2024, 08:58:21 PM

Author Topic: [BR] The Battle Royale - นักเรียนหมายเลข 2 [Michael Koudon]  (Read 7288 times)

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline Luca

ข้อมูลปกปิด
« Last Edit: October 13, 2015, 03:03:54 PM by Luca »

 

Offline Star

สวัสดี โคขุนคุง

Offline Mikanz

  • จูนิเบียวรุ่นใหญ่ กรุณาอย่ามาซีเรียสกับชั้น
  • *
  • $769Cr.
  • View Inventory
  • Send Money To Mikanz
  • Mikanz
    • View Profile
เรามาส่อง!

Offline Luca

Quote from: Michael Koudon
"เจ็บเป็นบ้า...เหมือนเพิ่งถูกรุมกระทืบมางั้นแหละ"
ไมเคิลโอดครวญเขาเพิ่งรู้สึกตัวเมื่อสักครู่นี้ เขารู้สึกเหมือนเพิ่งผ่านการหลับที่ยาวนานมา

"เดี๋ยวสิไอเกมบ้าๆนั่นล่ะ"
ชายหนุ่มเหมือนจะนึกเหตุผลที่เขารู้สึกเจ็บได้ กระสุนจำนวนมากทะลุผ่านตัวเขาไปแล้วสติก็หลุด
ไมเคิลรีบสำรวจร่างกายตัวเองแต่มันก็ทำให้เขาประหลาดใจ มันไม่มีร่องรอยความบาดเจ็บยิ่งกว่าไม่ใช่เรื่องนั้น

"นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย"
ไมเคิลนั่ง ไม่สิเขาลอยอยู่ในอะไรสักอย่างเหมือนพื้นหลังขาวๆไม่มีที่สิ้นสุด ชายหนุ่มพยายามยืนขึ้นแต่ก็ลอยเท้งเต้งอยู่แบบนั้นเหมือนจะเป็นสภาพไร้น้ำหนัก
หลังจากตะเกียกตะกายอยู่พักหนึ่งทำให้เขาไม่รู้แล้วว่าไหนบนไหนล่างกันแน่

"เหมือนจะเป็นรอยต่อระหว่างโลกน่ะ...ฉันรอพบนายอยุ่นานแล้ว"
เสียงของชายอีกคนดังขึ้นจนทำให้เขาต้องกลับไปมองข้างหลังอาใช่...เขารู้ว่าเป็นผู้ชายเพราะเสียงน่ะนะ แต่ถึงงั้นก็ไม่เห็นหน้าหรอกนะ เห็นแต่เท้าน่ะ

"นี่ฉันยืนกลับหัวใช่มั้ย? แล้วระหว่างโลกนี่มันอะไรล้อฉันเล่นอยู่รึเปล่าเนี่ย""
ไมเคิลถามชายคนนั้นอย่างไม่แน่ใจนัก เขาขมวดคิ้วแล้วไอคำอธิบายสไตล์จินนั่นมันอะไรกัน



"ถามจริงนายคิดว่าจะรอดตายจากการโดนระดมยิงประหนึ่งหลุดออกมาจากหนังแอคชั่นเนี่ยนะ?"
คู่สนทนาของไมเคิลหัวเราะก่อนที่จะกระดิกนิ้ว เพื่อให้อะไรบางอย่างทำให้ไมเคิลกลับมายืนในทิศทางที่ควรจะเป็น
แต่ถึงแบบนั้นก็ไม่เห็นหน้าคนตรงหน้าอยู่ดี มันเหมือนมีแสงอะไรบางอย่างปิดบังใบหน้าของเขาไว้ น่ารำคาญชะมัด

"เอาล่ะฉันอธิบายอย่างย่อๆให้แล้วกัน ฉันเป็นพระเจ้า"

"พระเจ้า!!? เฮ้ ช่วยหาคำอธิบายดีกว่านี้.."

"ฟังให้จบก่อนสิ"
ชายปริศนาขัดไมเคิลที่ตกใจขัดคำพูดของตัวเอง

"คืองี้แต่ละโลกมันก็มีพระเจ้าของตัวเองอยู่ ซึ่งบังเอิญว่าฉันก็ได้เป็นพระเจ้าในโลกของฉันน่ะ ซึ่งมันทำให้ได้รู้อะไรบ้างอย่าง""
ไม่พูดเปล่าคนอ้างตัวเป็นพระเจ้าชี้นิ้วไปที่หน้าอกของตัวเองซึ่งส่องแสงสีแดงเหมือนอัญมณี แต่ไม่เพียงแค่นั้น...แสงนั้นเหมือนจะเชื่อมยาวมายังหน้าอกของไมเคิลเช่นกัน

"นั่นคือต้นกำเนิดของวิญญาณ...เรามีต้นกำเนิดจากที่เดียวกัน แต่มีชีวิตอยู่ในคนละโลก พอเข้าใจมั้ย?"

"คนหน้าเหมือนในโลกคู่ขนานแบบในการ์ตูนอะนะ?"
ไมเคิลถามกลับ


"ประมาณนั้นแต่ฉันหน้าไม่เหมือนนายหรอกนะ "
"เอาล่ะไมเคิล โควดอน ออกเสียงแบบนี้รึเปล่านะ ช่างเถอะ เรามาทำข้อตกลงกัน"
ชายปริศนาพูดด้วยท่าทีสบายๆ แต่มันไม่ได้ทำให้ไมเคิลสบายใจสักนิด

"ข้อตกลง? คงไม่ใช่จะมาขายประกันหรอกนะ"


"ไม่แน่นอน ฉันมารับวิญญาณจของนายไปเพื่อจะรวมเป็นหนึ่งกับวิญญาณของฉัน"
ชายปริศนาเหมือนจะเว้นช่วงให้ไมเคิลสงสัยก่อนที่จะพูดต่อ

"ตัวตนของนายจะหายไป แล้วก็อืม...เขาเรียกอะไรนะเกิดใหม่ใช่ๆ นายจะหายไปเลยไปเกิดใหม่ไม่ได้"


"เดี๋ยวๆ แบบนั้นมันดียังไงทางนี้เสียเปรียบเต็มประตูเลยไม่ใช่รึไง?"
ไมเคิลรีบขัดขึ้นทันที ตัวตนที่ว่านั่นคงไม่ได้หมายความทุกคนลืมเขาไปหรอกนะ

"ก็...นายมีเรื่องที่ค้างคาอยู่รึเปล่าล่ะ? เรื่องที่นายไม่ได้ทำก่อนตายอะไรแบบนั้น ถ้ามีก็ควรตกลงนะ"
"เพราะเมื่อรวมวิญญาณเป็นหนึ่ง ความทรงจำ ความรู้สึก ความต้องการ เจตนารมณ์ทั้งหมดของนายก็จะถูกหลอมรวมเข้ากับตัวฉัน"
"ถึงแม้มันจะปวดหัวอยู่บ้างก็เถอะ แต่ฉันจะสานต่อให้เอง"
ข้อเสนอถูกยื่นให้กับไมเคิล ซึ่งเขาก็มีเรื่องที่ค้างคาอยู่จริงๆนั้นแหละ อย่างน้อยๆก็เรื่องที่ตายก่อนจะคบกับยูกิโกะ เอ่อไม่ใช่ๆ เรื่องหาคนเป็นหัวหน้าแก๊งรุ่นต่อไปสิ
ไหนจะยังเก็บ pokedex ภาคล่าสุดไม่ครบอีก


"นายทำได้จริงๆเหรอ...เรื่องที่ฉันอยากจะทำน่ะ"
ไมเคิลถามขึ้นอย่างไม่แน่ใจนักคำว่าตัวตนมันหายไปนี่หนักหนาจริงๆ

"ฉันเป็นพระเจ้านะบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?"
ชายปริศนายิ้มให้ ไมเคิลไม่เห็นรอยยิ้มหรอกนะแสงอะไรไม่รู้มันบังหน้าหมอนี้เสียหมด แต่ว่าเขารู้สึกได้

"งั้นช่วยดูแลคนที่ฉันรักด้วย ฉันตกลง..."
ค้างคาที่สุดก็คงสิ่งนี้แหละนะ ทั้งที่บอกว่าจะรอดไปด้วยกันแท้ๆ แล้วก็เขาตายไปแล้วจะให้ทำด้วยตัวเองก็ใช่ที่

"อะไรกันเรื่องผู้หญิงเหรอ? สบายมาก"
ไมเคิลรู้สึกได้ว่าคนตรงหน้ายิ้มแต่เป็นการยิ้มแบบไม่น่าไว้ใจสุดๆ ต่างกับเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง

"แล้วไม่คิดจะแนะนำตัวหน่อยรึไง ไอคุณพระเจ้า?"


"ไม่ต้องหรอกเพราะเดี่ยวเราก็กลายเป็นคนเดียวกันแล้ว"

แสงสีแดงสว่างวาบคลุมร่างของชายทั้งสองเอาไว้ เกือบนาทีที่มันส่องสว่างก่อนที่จะค่อยๆดับลง
เหลือเพียงชายที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้า

"ไม่ต้องห่วงหรอกไมเคิล เป้าหมายของนายมันเล็กน้อยมากถ้าเทียบกับของฉัน...แล้วฉันจะจัดการให้"

« Last Edit: October 15, 2015, 08:01:56 PM by Luca »

Offline Luca

ย้อนกลับไปในเช้าวันที่ 6 ซึ่งทุกคนหนีออกมาจากเกาะ




"ไวเกินไปแล้ว อย่างน้อยขอสูดลมทะเลอีกสักหน่อยก็ยังดี" Ciel ที่ยืนพิงขอบประตูฮ.มองเห็นเรือฟริเกต 3 ลำอยู่ไกล ๆ
เขาไม่แน่ใจว่าไอ้ที่ตามมาห่าง ๆ นั่นเป็นเรือพิฆาตหรือเปล่า แต่ที่แน่ ๆ คือพวกเขาน่าจะมาสอยฮ.ลำนี้แหละ

บางคนยังทำใจไม่ได้ ทั้งที่รอดมาแล้วแท้ ๆ นะ บางคนก็เกิดสติแตกบ้าระห่ำบอกให้คามิลลาใช้กลยุทธ์คามิลลาเซ่

"คามิคาเซ่" Ciel เน้นเสียงเพื่อบอกว่าเขาไม่ตลกกับมุกแป้กนี้ มันน่าจะมีวิธีเอาชีวิตรอดวิธีอื่นสิ มันน่าจะมีแน่....



"นายรู้ไหมว่าทำไมจูล่งถึงฝ่าทัพไปรับอาเต๊ากลับมาได้" คามิลลาพูดขึ้นเมื่อ Ciel เข้าไปถามว่ามีอาวุธอะไรที่ฮ.เหลือบ้าง คำถามนี้ทำให้ Ciel นิ่งคิด

จูล่งมีแค่ทวน อ้า ใช่ ทวนแบบที่ฉันมีนี่แหละ แต่ทหารโจโฉมีธนู มันเป็นไปได้เหรอที่คนเพียงคนเดียวจะตะลุยฝ่าทหารได้ทั้งกองทัพ ถึงจะเก่งดุจลิโป้ก็ตาม

"เพราะอีกฝ่ายยั้งมือ" Ciel ตอบออกไป "โจโฉไม่ได้สั่งให้พลธนูยิงเขา และต้องการจับเป็น"

คำตอบนี้ทำให้คามิลลายิ้มออกมา เธอบอกว่าฮ.ลำนี้คือจูล่ง และฮ.ลำนี้ไม่มีทางเอาชนะเรือพิฆาตได้ ต่อให้มีอาวุธเต็มลำ
อีกฝ่ายส่งเรือมาขนาดนี้คงไม่ได้มายิงเราในทันที ถ้าเป็นไปได้คงอยากจับเป็นเพื่อนำไปลงโทษไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง

"เรามีโอกาสขัดขืน?" Ciel ดัน Jin ที่พยายามเข้ามาขอแก้ไข OS ของฮ.ให้เป็นระบบเดียวกับฟรีดอมกันดั้มออกไป
"ตอนที่ฮ.ถูกบังคับให้ลงจอด?"



"ไม่ต้องลำบากขนาดนั้น" Yukiko เข้ามาแทรกแล้วบอกข้างหูคามิลลา ท่ามกลางความวุ่นวายที่หลายสติแตกเพราะเรือฟริเกตยิงกลขึ้นมา

"เชื่อมือยูกิสิ" แล้ว Yukiko ก็เข้ามาควบคุมฮ.แทนคามิลลาเพื่อบังคับให้หลบออกจากรัศมีการโจมตีและไปยังจุดนัดพบซึ่งเธอรู้ว่ามันคือพิกัดไหน




เรือดำน้ำรุ่นใหม่สัญชาติรัสเซียแสดงแสนยานุภาพยิงจรวดจมเรือรบทั้งสามลำก่อนที่นักเรียนทุกคนบนฮ.จะได้รับการช่วยเหลือโดยรัฐบาลรัสเซีย
Yukiko คือสายลับรัสเซียที่แฝงตัวอยู่ในประเทศxxxxมานานแล้ว มีสายลับระดับนักเรียนแบบเธออีกมากที่รอเวลาเข้าสู่เกม br

Quote


Zeny Krasne
สายลับสาวที่ถูกฝึกแต่เด็กและส่งไปใช้ชีวิตเติบโตที่ประเทศxxxxในช่วงมัธยมต้น


Offline Luca



ภัตตาคารหรูกลางกรุงคือดินเนอร์ของอดีตสายลับสาวที่พ้นจากหน้าที่ไปแล้ว
งานแฝงตัวเข้าเรียนเพื่อเข้าร่วมโปรแกรม BR เป็นงานที่พร้อมจบชีวิตได้ทุกเมื่อ และมีโอกาสสูงที่จะไม่รอดชีวิตออกมา เพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีใครต่อต้านได้
การเป็นสายลับว่าเสี่ยงแล้ว การที่ต้องไปเข้าร่วมโปรแกรม BR ยิ่งเสี่ยงมากขึ้น ไม่นับการถูกฝึกแต่เด็ก นั่นทำให้สายลับอย่าง Zeny ได้รับเงื่อนไขบางอย่างที่วิเศษมาก
ชีวิตครอบครัวของเธอจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีจากรัฐบาลเมื่อเธอถูกเลือกเข้าไปยังโปรแกรม BR และหากเธอรอดชีวิตกลับมาได้เธอจะได้รับอภิสิทธิ์นั้นเช่นกัน

ชีวิตสายลับที่แสนสั้นและเสี่ยงตาย แต่ก็แลกมาด้วยสวัสดิการกินฟรีอยู่ฟรีระดับเศรษฐีมันก็คุ้มนะ



"ไหนบอกว่าจะตายแทนยูกิไงล่ะ แบบนั้นมันไม่ได้แค่ตายแทนยูกิสักหน่อย ยังมีคนอื่นอีกตั้งเยอะ"
Yuki นั่งหมุนหลอดมองออกไปยังตัวเมืองในยามราตรีที่มีแสงไฟเรืองรอง เธอคิดว่าเธอน่าจะต้องทำอะไรสักอย่าง ถึงจะกินฟรีอยู่ฟรีแต่เธอคงเบื่อตายแน่ถ้าไม่ทำอะไร


"เรียนต่อดีมั้ยนะ"


Quote
Zeny Krasne: สถานะ ว่างงาน โสด (รับสมัครแฟน)




FIN